Een huisje in Bretagne..

x

x

Een huisje in Bretagne..

2015 © Wido Blokland/deze versie © WantToKnow.nl/.be

x

Sinds anderhalf jaar wonen wij in Bretagne en trachten daar een heel klein maar gedegen spiritueel centrum te realiseren; zoveel mogelijk leven in harmonie met de natuur, en dat niet alleen voor onszelf, maar voor ieder die daar belangstelling voor heeft. Na jarenlang ‘op de uitkijk’ te hebben gelegen, werden we zo’n 15 jaar geleden ‘als vanzelf’ naar de prachtige natuurlijke enclave van Toul ar Groas geleid, direct grenzend aan het stille Forêt de Freau (Parc Regional d’Armorique) met de rivier de Aulne op een kwartiertje loopafstand.

Het eerste huis in de eerste map van de eerste de beste makelaar die wij bezochten bleek meteen raak. Dat toeval niet bestaat wisten we al, maar met welk een gevoel… dat raak je sindsdien nooit meer helemaal kwijt. Een lange droom kon werkelijkheid worden door langzaam te werken aan de opbouw van een woon- en werkplek volledig ingericht naar eigen merites, d.w.z. ; in harmonie en overeenstemming met de natuur. Als filosoof en beeldend kunstenaar koesterde ik al lang de wens om zoveel mogelijk ontkoppeld van de maatschappelijke matrix een stilte-plek te realiseren.

Mijn vriendin Marianne, natuur- en klanktherapeute met groene vingers heeft een extra zintuig voor de meest fijnzinnige energieën van de natuur. Armorica behoort tot het oudste gebergte van Europa, en wanneer je de dikke lagen mos wegdenkt is er nauwelijks een verschil te ontdekken tussen Krishna’s butterball in Mamallapuram (Zuid-India) en de megalithische rotsformaties bij Huelgoat, waarvan het lijkt of God een potje heeft lopen jeu-de-boulen, maar dan met kegels van duizenden tonnen gesteente.
Zulk perfect rond afgesleten graniet. Graniet is een formidabele transmitter o.a. dankzij kwarts en veldspaat. Ook het oude huis – nergens hebben wij ooit zo weldadig geslapen als daar, je zinkt er gewoonweg wég in moeder aarde – is gebouwd met 70 cm dikke granieten muren.

Hier bleek het mogelijk in een ongerepte omgeving met zuiver bronwater, natuurdouche, herten, eekhoorns en bosuilen te leven. Onder een kraakheldere sterrenhemel, net als in de avonturen van Asterix de Galliër. Door de jaren heen – alle vakanties reisden we af naar Toul ar Groas – leerden we hoe eenvoudig het leven in werkelijkheid is, en hoe misvormt onze huidige civilisatie. Het mentaal te weten is één ding, het daadwerkelijk te ontdekken echt iets heel anders. Natuurlijk kregen we ook met de nodige moeilijkheden te maken, en hebben enorm veel fysiek werk verricht, want geen bulldozer, tractor of elektrische cultivator heeft hier de grond mogen aanraken…!

De eerste dakrenovatie – 3000 leitjes leggen- deed ik zelfs enkel met hamer en handboor. Later volgde een generator voor het zwaardere werk, maar tegenwoordig leven wij met enkel 300Wp aan zonne-energie, en zonder veel elektrische apparaten, want het meeste gaat eenvoudig stukken beter en gemakkelijker met de hand. Nog maar heel weinig mensen weten dat, of hebben kennis van de handige handgereedschapjes, direct verlengstuk van onze spierkracht.

En de ontwikkelingen nemen langzaamaan een ronduit macabere vorm aan met de alsmaar geleidelijk voortschrijdende promotie van robopatische middelen en technieken. Natuurlijk eerst in de zorg, want het is altijd voor onze eigen bestwil. Maar zorgen we nog wel goed voor onszelf? En wie bepaalt eigenlijk wat wij nodig hebben? Was niet reeds alles feitelijk al voorhanden in de volmaakte giften van moeder natuur?

Wie een beetje wakker is weet dat loskoppeling waar mogelijk van een neurotisch en destructief bestel eigenlijk de enige gezonde optie is. Vastbesloten om door te gaan met het voor-leven van een vruchtbaar alternatief ten opzichte van het waanzinnig spoor van de huidige maatschappij, nodigen wij iedereen van harte uit om zelf te komen ervaren en proeven hoe eenvoudig deze keuze in wezen is…

“In drieduizend jaren heeft de mens vijfduizend oorlogen gevoerd, want angst was de geur van zijn bewustzijn en dat schept oorlog. De nieuwe mens heeft de liefde als geur van zijn bewustzijn. Het verleden van de mens is krankzinnig en de nieuwe mens zal een breuk betekenen met dit krankzinnige verleden. De nieuwe mens zal niet politiek zijn… (…) De nieuwe mens is speels, homo ludens; hij zal geen slachtoffer zijn voor het altaar van de staat of religie, priesters of politici (…)

Hij zal authentiek willen leven, klaar om niemand te zijn (…) De nieuwe mens zal een rebel zijn in de zin dat hij niet meer past in een dode maatschappij, een dode kerk en een dood leven; de nieuwe mens kan niet anders dan een nieuwe gemeenschap stichten. Eerst wordt het bewustzijn nieuw, dan de maatschappij. Er zal een lange periode komen waarin het oude het nieuwe zal bevechten, het nieuwe zal willen vernietigen, maar het oude zal niet kunnen winnen. (…) De nieuwe mens zal leven zonder gespletenheid.

Hij zal echt, authentiek zijn. Met die authenticiteit verdwijnt de neurose. De nieuwe mens zal zijn religie vinden in de natuur, in de wind en in de bomen – niet in de stenen beelden van zijn heiligen. Zijn gebed zal hij in de sneeuw vinden, in de maan en in de sterren. Hij zal in dialoog zijn met de existentie zoals zij is, hij zal niet met abstracte ideeën leven. Zijn verbondenheid zal met de natuur zijn. God is in deze natuur verborgen (…) De nieuwe mens zal een dichter zijn, geen filosoof, een kunstenaar, geen theoloog, zijn wetenschap zal de kleur van Tao hebben. Hij zal de natuur niet overwinnen, maar de natuur begrijpen. Hij zal de natuur niet verkrachten, maar liefhebben en de natuur trachten te verleiden om haar geheimen prijs te geven.” *1)

Osho: ‘The secret of secrets’.
Uit: ‘De man die uit zijn hersenen zakte’,
(Jan Foudraine, 1998 p.165-167)

Toul ar Groas vormt een kleine enclave zoals de schepping het bedoelt heeft, midden in het oeroude landschap van Bretagne. ± 10 km van de megalithische steenformaties bij Huelgoat en 30 km van een indrukwekkende noordkust. We hebben daar ons eigen hoogenergetische bronwater. Gewoon met een zwengelpomp vlak bij een oeroude religieuze bron. Zo hebben we onze eigen natuurdouche ontworpen en gebouwd, evenals de composteertoiletten. Er zijn zelfgebouwde huisjes voor gastenverblijven met potkacheltje en keukentje erin, maar je kunt ook kamperen in de oude boomgaard.

Alles voor retreat, vakantie of werkperiode.
En voor wie denkt dat wij digibeet zijn of anti-technologie heb ik nog een verrassing: we beschikken sinds kort dankzij een donatie over een digitale bibliotheek met ca. 6 miljoen bestanden en ruim 10.000 Nederlandstalige naslagwerken, vele encyclopedieën etc. Een soort ‘eigen internet’ dus, helemaal zonder censuurfilters…

“De mens behoort de aarde toe, de aarde behoort niet aan de mens”, zoals de Salish-indianen en praktisch alle inheemse volkjes heel goed wisten en nóg weten. Wij zijn dankbaar dat we dit terrein van ± 1½ ha. mogen beheren en behoeden, want het woord ‘eigenaar’ (er)kennen wij niet. Geen ‘retour à la nature’, maar een noodzakelijke herverbinding leggen met onze eigen diepste natuur willen we een eerlijke kans op overleven meemaken. Echte vrijheid is zowel innerlijk als uiterlijk, en de uiterlijke veranderingen volgen vanzelf op innerlijke groei. De oplossingen voor alle wereldproblemen zijn werkelijk eenvoudig, mits we elkaar weten te bereiken in onze harten.

Voor ons komt alles hier samen; kunst, filosofie, leven, natuur, bouwen, wonen, yoga. Het leven is bedoeld voor blijheid en vreugde, al blijft al het aardse slechts een brug… En komende zomer organiseren we twee speciale workshopweken. Een met als thema ‘klank, vorm & stilte’ waarbij intuïtief wordt gewerkt met klankschalen en klankschaal massage.
En in de tweede workshop draait alles om ‘Tutunan mulia’, een even eenvoudige als buitengewoon krachtige yoga-training afkomstig uit Indonesië. Kijk voor meer informatie op deze link HIER  Wij zijn er in ieder geval klaar voor; hopelijk ook de vele bezoekers die we van harte uitnodigen..

We wensen je tot slot een ‘wellicht tot ziens’..!

Wido Blokland & Marianne Schilling

www.opklimmen-in-bewustzijn.nl

widoblokland@gmail.com