Privé: De Grote Revolutie..

X

De Grote Revolutie..

2022 © Hugo vd Zee | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Het is vandaag de dag voor ‘wakkere’ mensen niet eenvoudig om niet moedeloos te worden. De aanval lijkt van alle kanten te komen. We worden geconfronteerd met gecreëerde crises zoals de corona crisis, de economische crisis, de oorlog in Oekraïne, de klimaatcrisis, een mogelijke voedselcrisis, en daarbij nog een corrupte politiek, en degeneratie in cultuur en onderwijs. De situatie kan hopeloos lijken, des te meer de meeste mensen maar blijven slapen. Sommige mensen vestigen hun hoop op een eventuele redder, bijvoorbeeld Trump of Poetin, en anderen op een goddelijke interventie. Dan zijn er mensen die menen dat het enige wat ons nog rest is ‘wachten tot de storm overwaait’.

De situatie waar we ons in bevinden is echter niet het resultaat van een natuurfenomeen, maar van menselijk handelen. De personen en instituten die de crisis aansturen hebben alle baat bij een passieve houding van de mensen. Dit alleen al is een reden om niet bij de pakken neer te gaan zitten.

Wanneer je de ontwikkelingen volgt dan wordt het duidelijk dat er gecoördineerde sturing is. Organisaties als de VN, het WHO, het WEF en de regeringen trachten ieder aspect van de mens en de maatschappij te bepalen; hoe men leeft, werkt, reist, wat men eet, welke medicijnen neemt, en zelfs wat men denkt. Waar Orwell in zijn boek 1984 voor waarschuwde is realiteit geworden; Oorlog is vrede, Vrijheid is slavernij, Onwetendheid is kracht. Bizarre ideeën zoals gendergelijkheid en transhumanisme, zonder meer vijandig aan een natuurlijke menselijke ontwikkeling, worden ons voorgeschoteld als vooruitstrevende ontwikkelingen die bij het ‘nieuwe normaal’ horen.

Het is duidelijk dat er sprake is van een sinistere ideologie met een doel dat verder gaat dan geld en macht. Wanneer we naar een oplossing toe willen dan zullen we deze ideologie moeten leren herkennen en begrijpen. Een boek dat hier inzicht in kan geven is: ‘De protocollen van de wijzen van Sion’. Het boek, of manuscript, dat geschreven is in de negentiende eeuw, beschrijft met verbluffende accuratie de werkwijze van de sturende machten in de huidige maatschappij.

Deze protocollen vormen een soort handleiding die beschrijft hoe een elite door middel van corruptie, infiltratie en manipulatie de wereldmacht zal grijpen en een totalitair globaal regime zal stichten. Het manuscript is qua naam vrij bekend, maar het wordt weinig gelezen, ondanks dat het (minstens) 120 jaar oud is en in vrijwel alle talen is vertaald. Dit is zeker te wijten is aan de sterke censuur.

Het wordt beschreven als het ergste soort van antisemitisme, als een millennia oud complot om het joodse volk zondebok te laten zijn voor alle conflicten en rampen in de wereld. Het boek ‘De protocollen’ is sinds de publicatie één van de meest controversiële boeken. De enige geoorloofde houding ten opzichte van het boek is een resolute afwijzing, en het in het bezit hebben kan je al in de problemen brengen.

De oorsprong van ‘de protocollen’ is onbekend.
Het zou om een uitgelekt document gaan, maar hier zijn geen bewijzen voor. Wat wel met zekerheid te zeggen is, is dat ze zijn opgeschreven in het begin van de twintigste eeuw (rond 1903) door een Russische orthodoxe priester. De amerikaanse industrieel Henry Ford heeft de protocollen onderzocht en zijn boek ‘The international Jew’ is er een studie van.

Ford meende dat het manuscript van groot belang was omdat het hem duidelijk was geworden dat het om een ‘plan in uitwerking’ ging. Het boek van Ford is geen beschuldiging aan het adres van het hele joodse volk, maar een waarschuwing voor een ideologie die leeft binnen de joodse gemeenschap. Deze tracht met alle middelen de Westerse maatschappij te corrumperen en ontwrichten met als doel een wereldregering op te zetten.

Ford beschrijft hoe dit plaatsvindt, bijvoorbeeld hoe via manipulatie het speculatieve element de overhand kreeg in het bedrijfsleven, hoe de vakbonden en politieke partijen werden geïnfiltreerd, hoe het gokelement werd gepushed in de sportwereld, en hoe de media en onderwijs werden gecorrumpeerd. De conclusie van Ford was dat de ideologie achter de protocollen zich in vrijwel alle maatschappelijke gebieden in de Westerse maatschappij heeft ingenesteld, en tot een gewelddadige globale dictatuur zal leiden wanneer er niet tegen wordt opgetreden.

Ford werd het onderwerp van aanvallen..
In de tijd van Ford was de censuur al sterk, en Ford is dan ook op alle mogelijke manieren aangevallen. Vandaag is dit nog sterker, mensen die onderzoek doen, worden gemarginaliseerd, geridiculiseerd en zonodig vervolgd. Complotten zijn er natuurlijk altijd geweest. Een groot deel van de geschiedenis bestaat uit complotten, en deze hebben een grote invloed gehad op de maatschappij. Geen historicus zal dit ontkennen.

Het is belangrijk dat er goed onderzoek wordt gedaan. Wanneer dit op een correcte manier gebeurt is dat geen probleem, maar een noodzaak. Henry Ford had brede maatschappelijke kennis en ervaring, wat zijn boek waardevol maakt. Hij besefte dat hij zich op glad ijs bevond en is daarom zeer nauwkeurig te werk gegaan. Zijn argumentatie is solide onderbouwd met vermelding van bronnen, historische feiten, namen en data.

Wanneer je nu, meer dan honderd jaar later, het boek van Ford leest dan kun je haast niet anders dan tot de conclusie komen dat het plan dat in de protocollen wordt beschreven in de eindfase zit. Het sterkste argument voor de authenticiteit van het manuscript is uiteindelijk de inhoud zelf. De Protocollen beschrijven met ijzingwekkende accuraatheid de situatie waar de mensheid zich nu in bevindt.

Ford was niet de eerste die zijn bezorgdheid op schrift heeft gezet.
In 1882 vond in Dresden een congres plaats waar afgevaardigden van Duitstalige landen en Hongarije aan deelnamen. Het onderwerp was de zorg dat het judaïsme in toenemende mate de westerse culturen beheerste, en men voorzag dat dit op een werelddictatuur zou uitlopen wanneer het niet gestopt zou worden. Dezelfde zorg werd geuit door een groot aantal Franse schrijvers en journalisten.

De ‘Dreyfuss affaire’ maakte hier echter een eind aan. Dreyfuss was een joods-franse officier die veroordeeld was voor spionage. De affaire verdeelde Frankijk in twee kampen+ uiteindelijk werd Dreyfuss vrijgesproken. Het proces en de enorme mediahype daarom heen waren bovenal een emotionele aangelegenheid, en daarom is het tot de dag van vandaag moeilijk vast te stellen of Dreyfuss schuldig of onschuldig was. Wat wel een feit is is dat na de affaire geen enkele kritiek meer mogelijk was op de joodse invloed op de franse cultuur en politiek.

Vanaf de oudheid hebben politici, filosofen, schrijvers en kunstenaars gewaarschuwd voor een ideologie binnen de joodse gemeenschap die naar macht over andere volken streeft. Het waren personen als Cicero, Seneca, Tacitus, Thomas van Aquino, Martin Luther, Denis Diderot, Helmuth von Moltke, Voltaire, Goethe, Ralph Waldo Emerson, Johann Fichte, Friedrich Nietzsche, Franz Liszt, G.K. Chesterton, Johann Herder, Oscar Wilde, George Sand, Dostoevsky, Mark Twain, Ezra Pound, T.S. Eliot en Martin Luther King.

Wanneer de censuur van nu net zo sterk was geweest als in de tijd dat deze mensen leefden dan waren deze personen waarschijnlijk uit hun ambt gezet of het zwijgen opgelegd, en hadden wij nooit van hen gehoord. Joodse schrijvers zelf hebben over dit onderwerp ook geen blad voor de mond genomen, zoals Maurice Samuel, een schrijver en zionistisch leider die in zijn boek ‘You Gentiles’ (1924) het volgende schreef:

“Ik geloof niet dat het verschil tussen niet joden en joden verzoenbaar is. Er zal altijd conflict zijn zolang we contact hebben. Want onze natuur, constitutie en visie scheiden ons van jullie, voor altijd.. “. Tevens schreef hij: “Wij Joden zijn vernietigers, en blijven vernietigers. Jullie kunnen niet voldoen aan onze wensen en behoeftes. Wij zullen altijd vernietigen want wij willen een wereld voor onszelf”.

De Frans-Joodse schrijver Louis Aragon schreef in een artikel gepubliceerd in het tijdschrift ‘La Révolution surréaliste’ (1925): “Wij vernietigen deze beschaving die U zo dierbaar is… Westerse wereld, je bent veroordeeld tot de dood.”

Het gaat hier niet om enkele citaten van een paar excentrieke personen.
Er zijn tal van joodse schrijvers, politici en rabbijnen die openlijk verklaren dat niet joden inferieur zijn, en dat de enige mogelijke en juiste toekomst een wereldregering onder joods bestuur is, waarin andere volken een ondergeschikte rol zullen hebben. Deze ideeën gaan tot ver in de geschiedenis terug. Ze zijn te vinden in religieuze geschriften zoals de Talmoed en de Thora (de eerste vijf boeken van het oude testament):

Genesis 27-29: “Volken zullen u dienen en naties zullen zich voor u neerbuigen”

Deuteronomium 15-6: “U zult aan veel volken leningen verstrekken, maar zelf hoeft u niet te lenen. U zult over veel volken heersen, maar zij niet over u.”

Jeremia (10-25): “Stort uw woede uit over de volken die u niet kennen, over naties die u niet erkennen.”

Jesaja 16-1: “En jullie zullen priesters van de HEER genoemd worden, jullie zullen dienaars van onze God genoemd worden. Je zult je voeden met de rijkdom van naties”

Er zijn veel van dergelijke uitspraken in het oude testament waar de superioriteit van het joodse volk wordt benadrukt en waarin aangespoord wordt tot vijandigheid. Nu kun je van bijbelcitaten zeggen dat ze in de cultuurhistorische context van de oudtestamentische tijd moeten worden gezien. Dit is waar, maar waar het om gaat is dat vele rabbijnen en joodse leiders in deze citaten het bewijs zien dat zij het beloofde volk zijn dat over de wereld moet heersen.

Een belangrijke methode die in de protocollen wordt beschreven om globale politieke en economische macht te verkrijgen is de verdeel-en-heers strategie. De twee strijdende ideologieën die bepalend zijn geweest voor de twintigste eeuw zijn het communisme en het kapitalisme. Het moderne kapitalisme werd geïntroduceerd door de pioniers van het neoconservatisme zoals Irving Kristol, Nathan Glazer en Norman Podhoretz, allen joods-amerikaanse Marxisten.

De fascinerende ontwikkeling rondom het Marxisme
Uiteraard deden ze zich in de tijd van de koude oorlog niet voor als marxist, maar de filosofieën van deze mensen hadden een duidelijk marxistisch karakter. Podhoretz wond er op latere leeftijd ook geen doekjes om dat hij nog in hart en nieren marxist was. De marxistische achtergrond van de eerste neoconservatieven lijkt in eerste opzicht paradoxaal. Er zijn echter zoveel overeenkomsten tussen het marxisme en het neo-conservatieve kapitalisme dat je ze ‘twee zijden van dezelfde medaille’ kunt noemen..

Beide ideologieën streven naar een eenheidsstaat en een eenheidscultuur. Beide kennen een aanval op het vrije denken en een vernietiging van de individualiteit. Beiden zijn sterk materialistisch, en bij beiden wordt spiritualiteit zoveel mogelijk naar de achtergrond gedrongen. Het wordt vandaag de dag steeds duidelijker dat het weinig uitmaakt of je nu ‘consument’ of ‘kameraad’ bent.

De eerste neoconservatieven waren overwegend republikeinen, maar later was dit meer verdeeld over beide partijen (dus ook de democraten). Dit maakt duidelijk dat het om een strategische keuze gaat. De ‘tweede lichting’ neoconservatieven zijn (of waren) ook veelal joodse amerikanen zoals Victoria Nuland, Anthony Blinken, Paul Wolfowitz, David Brooks, Charles Krauthammer, Elliott Abrams, Midge Decter, Richard Perle en Paul Bremer. Veel van hen waren studenten van de eerste neoconservatieven uit de jaren ‘50.

Het marxisme heeft ook diepe invloed gehad bij de vorming van de zogenaamde ‘New Left’. Joodse schrijvers en intellectuelen speelden een dominante rol bij het vormen van dit ‘nieuwe links’ in de jaren ‘60 en ‘70. Volgens de invloedrijke joodse socioloog Immanuel Wallerstein was het nieuwe links slechts een aangepast Marxistisch-Leninisme.

Een kleine stap naar de link met het zionisme..
Wat de neoconservatieven, en de laatste decennia ook de democraten, wel openlijk en unaniem hebben gesteund is het zionisme. Het is dus de moeite waard om deze ideologie nader te bekijken. Net als marxisme kent het zionisme een internationale impuls. Het zionisme streeft weliswaar een joodse nationalistische staat na, maar deze staat (Israël) is voor haar bestaan afhankelijk van buitenlandse financiële en militaire steun.

Machtige lobbygroepen als AIPAC spelen hier een belangrijke rol in. Ze zorgen voor een stroom van geld, niet alleen naar Israël, er gaan ook miljoenen dollars direct naar bankrekeningen van Amerikaanse congresleden.

In zijn boek ‘De Jodenstaat’, dat als het belangrijkste boek van het zionisme wordt gezien, beschrijft ‘Theodor Herzl (de oprichter van het zionisme) het internationale karakter van het zionisme. Herzl spreekt over ‘Eretz Israël’ (Groot Israël) waar het gebied tussen tussen de Eufraat en de Nijl mee bedoeld wordt, en vandaag een zevental landen beslaat. Er zijn ook Joodse leiders die stellen dat Eretz Israël de hele wereld zou omvatten.

Nog voor het oprichten van de Israëlische staat stelde Ben Gurion, de ‘vader van Israël’, dat Israël een internationale missie heeft. Jeruzalem zou de hoofdstad van de VN moeten worden, met een internationaal gerechtshof. Benjamin Netanyahu heeft in zijn speeches ook vaak de leidende rol van Israël benadrukt. Hij beschreef Israël als ‘licht voor de naties’, een zin die direct uit het oude testament komt (Jesaja 49).

Theodor Herzl en het zionisme..
De oprichter van het zionisme, Theodor Herzl, zei geïnspireerd te zijn door de filosofie van Moses Hess, zoon van een rabbijn, wiens socialisme als de voorloper van het zionisme wordt gezien. Karl Marx, eveneens zoon van een rabbijn, zei ook beïnvloed geweest te zijn door ideeën van Hess. De bolsjewieken, die sterk op de filosofie van Marx leunden, waren overwegend joods.

De westerse media spraken hier in het begin van de twintigste eeuw openlijk over, en joodse bronnen maakten er ook geen geheim van. In de Encyclopedia Judaica (editie van 1905) werden het marxisme en het communisme als joodse bewegingen beschreven, die onderdeel zouden zijn van een nieuw ‘internationaal socialisme’. De Russische revolutie was grotendeels een joodse aangelegenheid.

De meerderheid van de doema-leden waren joods, drie kwart van de ‘commissars’ (equivalent van ministers in democratische landen) waren joods, en het hele Goelag systeem, waar tientallen miljoen Russen omkwamen, was opgezet door bolsjewieken, allen joodse revolutionairen. Solzjenitsyn noemt ze allen bij naam in zijn boek ‘De Goelag Archipel’. Over de bolsjewieken schreef hij verder:

“De leidende bolsjewieken die Rusland overnamen waren geen Russen. Ze haatten Russen. Ze haatten christenen. Het was een invasie en verovering van het Russische volk. Het bolsjewisme was de grootste menselijke slachting aller tijden. Het feit dat het grootste deel van de wereld deze realiteit niet kent, bewijst dat de mondiale media in handen zijn van de daders.”

Het poppenspel van de Bolsjewieken..
De Bolsjewieken vormden aanvankelijk een relatief kleine groep, die al gauw op verzet stuitte. Dit veranderde toen de groep internationale steun kreeg. Joods-Amerikaanse bankiers en westerse bedrijven zouden het bolsjewisme, en later het communisme, tot in het begin van de jaren ‘50 steunen, zoals beschreven door schrijvers als Anthony Sutton (Wall Street and the Bolshevik Revolution (HIER)). Joodse revolutionairen speelden ook een grote rol bij de Chinese revolutie, iets wat uitvoerig is beschreven door de Britse diplomaat Douglas Reed in zijn boek ‘The controversy of Sion’ (HIER).

Een groot aantal sleutelposities van de Chinese communistische partij werd bekleed door joodse revolutionairen, waaronder Israël Epstein (minister van financiën), Sidney Shapiro (minister van propaganda) en Jakob Rosenfeld (minister van volksgezondheid). Het is overigens opmerkelijk dat Mao een Yale student was. De Amerikaanse Yale Universiteit runde in China in het begin van de twintigste eeuw een netwerk van universiteiten en scholen onder de naam ‘Yale in China’. Op jonge leeftijd werd Mao door Yale geselecteerd om hoofdredacteur van het Chinese Yale dagblad te worden.

Mao kreeg zo een direct kanaal met landelijke reikwijdte en een groot publiek. Het is onwaarschijnlijk dat Mao zonder de steun van Yale aan de macht zou zijn gekomen. Deze conclusie werd door de Universiteit zelf naar voren gebracht in een artikel in het Yale tijdschrift van 1972 (HIER). De prominente rol van joodse leiders van revolutionaire bewegingen is bestudeerd door schrijvers als E. Michael Jones (The Jewish revolutionary spirit (HIER)) en Kevin MacDonald (The Culture of Critique (HIER)). Theodor Herzl sprak zelf ook met duidelijke woorden over de joodse revolutionaire geest. In zijn boek ‘‘De Jodenstaat’ schreef hij:

“Joden vormen ofwel het revolutionaire proletariaat, ofwel de heersende klasse”.

Nahum Goldman, de oprichter en directeur van het ‘Joods Wereldcongres’, en tevens president van de ‘Zionistische Wereldorganisatie’, deed een soortgelijke uitspraak in zijn boek ‘The Jewish paradox’:

“De joden zijn de revolutionairen voor andere volken, maar niet voor het eigen volk.”

Revoluties stuiten altijd op gevestigde ordes.
Om deze reden trachten revolutionairen zo diep en ver mogelijk te gaan. Het doel gaat vrijwel altijd over landsgrenzen heen. Het strijdlied van de revolutionaire bewegingen heet dan ook niet voor niets ‘de internationale’. De perfecte revolutie zal alle barrières breken, en is dus globaal. Volgens E Michael Jones is de ‘Grote Herstart’, die gepromoot wordt door internationale instituten als het WEF, de ultieme globale revolutie. Net als bij eerdere revoluties streeft de Grote Herstart naar een totalitair globaal bestuur en een volledige herinrichting van de maatschappij, waarbij de mens zelf ook aangepast dient te worden.

De Grote Herstart als voortzetting, of zelfs als ‘eindspel’ van eerdere revoluties is niet iets wat je vaak tegenkomt in de alternatieve media. Toch zijn er feiten die in deze richting wijzen. Het probleem is dat weinig mensen zich aan dit onderwerp durven te branden. De mens is een sociaal wezen, en je loopt het risico van de ene op de andere dag een ‘outcast’ te worden gemaakt. Men krijgt al gauw de stempel ‘antisemiet’ opgelegd, en dit betekent in veel gevallen het eind van een carrière, of strafvervolging, en soms erger.

Een beschuldiging van antisemitisme is een effectief afschrikmiddel. Het gaat echter niet om het beschuldigen en vervolgen van een bepaalde groep mensen. Waar het om gaat is uit te zoeken wat de drijfveer is van machtsstructuren die de wereld teisteren, en het is zonder meer duidelijk dat een ideologie die binnen de Joodse gemeenschap leeft hier een rol bij speelt. Het is een ideologie waar het Joodse volk evengoed onder lijdt, en het is dus niet verwonderlijk dat Joodse schrijvers, filosofen en activisten hier ook een boekje over opendoen.

Ja, en toen was er het WEF van Klaus Schwab..
Het instituut dat in deze tijd ideologisch de leiding heeft genomen is het WEF (Wereld Economisch Forum). Het WEF zegt een samenwerkingsverband te zijn tussen overheden, NGO’s en het bedrijfsleven. Wie trekken er nu werkelijk aan de touwtjes? Dit wordt al duidelijk wanneer je kijkt wie het WEF financiert, want uiteindelijk; ‘wie betaalt bepaald’.

Er nemen zo’n 3000 grote bedrijven deel aan het WEF, maar als je kijkt waar de meeste financiële bijdragen vandaan komen dan is dit een relatief kleine groep financiële giganten (HIER). Deze groep is een ons-kent-ons van de financiële wereld. Het zijn bedrijven met veelal Joodse directeuren, waaronder bijvoorbeeld Blackrock en Goldman Sachs.

Verder worden veel sleutelposities bij het WEF bekleed door Joodse prominenten als Leo Rafael Reif (directeur MIT), David Rubenstein (Carlyle group) Marc Benioff (Salesforce), en Larry Fink van BlackRock. Fink windt er geen doekjes om wat betreft het doel van het WEF. De democratieën zouden te grillig en te slecht georganiseerd zijn om de huidige wereldproblemen het hoofd te kunnen bieden, en dus is er een nieuwe wereldorde nodig waar globale instituten als het WEF, WHO en WTO het heft in handen zullen nemen.

De agenda van het WEF is duidelijk, centralisering van macht, verregaande controle op iedere organisatie en op het leven van ieder individu, en verder de bekende ‘politiek correcte’ zaken als massamigratie, gender diversiteit, universeel basisinkomen, carbon tax en transhumanisme. Ieder land dat hier niet in meegaat kan rekenen op economische uitsluiting, en het is te verwachten dat er zo nodig militaire dreiging gebruikt zal worden.

Het is duidelijk dat de pijlen op de westerse maatschappij gericht zijn, en in zo sterke mate dat het nauwelijks nog is toegestaan van een ‘Westerse maatschappij’ te spreken. Het is niet te ontkennen dat Joodse schrijvers en organisaties hier een groot aandeel in hebben. Dit is niet te verklaren zonder de ideologische achtergrond te kennen.

Waarom maakt bijvoorbeeld een organisatie als de ADL de Anti-Defamation League, wiens missie is ‘Joodse belangen te behartigen’, zich zo hard voor genderdiversiteit onderwijs op westerse scholen, voor abortus en voor massa immigratie naar westerse landen? De verklaring van E Michael Jones is dat de Joodse revolutionaire geest de niet-joodse wereld, en in het bijzonder het Westen, als een obstakel ziet, die daarom moet verdwijnen.

Wie zijn de krachten/financiers achter de wereldwijde ‘sociaal-maatschappelijke bewegingen’…?
Er zijn concrete initiatieven geweest die deze lijn volgden, bijvoorbeeld het plan voor een PAN Europese Unie, dat gezien wordt als de voorloper van de EU. Het was een initiatief van de diplomaat Richard Coudenhove-Kalergi. Het plan werd gefinancierd door de bankiers Louis de Rothschild en Max Warburg en gesteund door diplomaten als Bernard Baruch. Het idee was dat de Europese bevolking door middel van migratie een smeltkroes zou worden van Europese, Aziatische en negroïde volken.

De Europese joden zouden zich echter niet mengen met andere volken, en zouden zich ontwikkelen tot de nieuwe ‘spirituele adel’ van Europa die de leidende rol in de Europese politiek zou moeten gaan spelen. Uitspraken van rabbijnen en joodse diplomaten, zoals bijvoorbeeld de uitspraak van Barbara Spectre (HIER), een joodse diplomate die nauwe connecties met de Rothschild familie heeft, toont aan, dat het idee van een joods Europese elite nog steeds leeft. De aanval op het westen richt zich steeds meer op de westerse (blanke) mens.

Het ‘blanke probleem’…
Er zijn tal van publicaties over het ‘blanke probleem’ of ‘white supremacy’, geschreven door vrijwel exclusief joodse schrijvers. Het lijkt erop dat men elkaar probeert af te troeven hoe radicaal men kan zijn. De feministe Susan Sontag sprak over ‘het blanke ras als de kanker van de menselijke geschiedenis’. De joodse historicus Noel Ignatiev stelde dat “verraad aan de blanke bevolking loyaliteit aan de mensheid is (HIER)”.

Donald Moss, een joodse psychoanalyst, schreef in een artikel met de titel ‘On having whiteness’ dat ‘blank zijn’ een ‘kwaadaardige parasitaire aandoening’ is. Het zorgwekkende is dat deze houding mainstream is geworden. Het artikel van Moss werd gepubliceerd in het blad (HIER) van de ‘American Psychoanalytic Association’, een toonaangevend blad op wereldniveau.

De Joods-Amerikaanse politicus en schrijfster Dayna Steele liet zien dat het nog radicaler kan. Op Twitter postte zij een bericht (HIER) waarin zij voorstelde hoe de ‘blanke racisten aangepakt zouden kunnen worden’, namelijk om de kinderen bij deze mensen weg te halen en in kampen te stoppen, en daarna te mishandelen en uit te hongeren. Dit is letterlijk wat zij schreef..!
Diana Steele is een vooraanstaande politicus, schrijfster van meerdere boeken en bekend ‘keynote’ speaker, toch zwegen de media over haar bericht. Zelfs op dergelijke agressieve uitspraken mag men geen kritiek hebben, want mensen van Europese afkomst hebben geen recht van spreken. Wij zijn immers besmet met ‘white guilt’, een aangeboren schuld voor mensen van Europese afkomst.

‘Herstel de Goddelijke fout met de wereld’…
Wanneer het westen ingestort zal zijn, en de rest van de wereld daarin meegesleept zal worden, dan is het moment aangebroken voor de elites om ‘orde uit chaos’ te scheppen. De mensen zijn hier psychologisch op voorbereid, door boeken als Atlas Shrugged (Ayn Rand), Sapiens (Yuval Harari), talloze ‘eindtijd’ Hollywood films, en natuurlijk projecten als Agenda 2030 van de VN.

Het idee van de nieuwe wereld orde, van de ‘Novus Ordo Seclorum’ gaat ver terug in de tijd. Het is al eeuwen een onderwerp binnen geheime genootschappen, het prijkt op het grootzegel van de VS, en ook op het één dollar biljet. Om te kunnen begrijpen wat er gaande is zal ook de occulte drijfveer gekend moeten worden. Oude joodse religieuze teksten, zoals de Mishna en Kabbalah spreken van ‘Tikkun Olam’, wat het ‘herstellen van de wereld’ betekent.

Tikkun Olam zal voor de redding van de wereld moeten zorgen, er zou namelijk een ernstige fout in de Goddelijke schepping zitten en deze moet hersteld worden. Dit kan niet door God gebeuren, en ook niet door de mensen zelf, maar de opdracht ligt bij een ingewijde priesterklasse. Deze zullen op de ‘troon van God’ plaatsnemen om de wereld te herstellen. De ingewijden zullen zelfs een nieuw mensachtig wezen scheppen, de ‘Golem’ of ‘Homunculus’, die in deze nieuwe wereld zal leven. Dit alles doet sterk aan de ‘Grote Herstart’ denken. Veel elementen zijn terug te vinden, een elite die de leiding neemt, en het creëren van een nieuwe mens (het transhumanisme) en een nieuwe wereld.

De chaos schept de behoefte/noodzaak voor een ‘broodnodige wederopbouw’.
De COVID vaccinatie-campagnes hebben ook een duidelijk occult aspect. Wanneer je het enthousiasme observeert waarmee mensen over het vaccin spreken, er zelfs naar uit kijken, en op sociale media trots hun vaccinatie pas laten zien, dan wordt het duidelijk dat het om cult gedrag gaat. Het doet denken aan een religieuze inwijding als een doop of communie. Bij de doop gebruikt men gewijd water, het vaccin is een uiterst geëlaboreerde substantie die behalve giftige stoffen ook het dna van dieren en weefsel van levende (geaborteerde) foetussen bevat.

Wat hier precies het doel van is daar kun je alleen over speculeren, maar het zal ongetwijfeld diep op de mens ingrijpen. Voor veel mensen zal een esoterisch motief achter de covid vaccins te vergezocht lijken. Er is echter inmiddels genoeg onderzoek gedaan om te concluderen dat de vaccins de mens op fysiek niveau radicaal veranderen. Op de website van Moderna wordt de mRNA-technology vergeleken met een ‘besturingssysteem’.

De technologie die gebruikt wordt is zeer geavanceerd en er wordt nog veel verborgen gehouden. Bedrijven als Moderna, Pfizer, Astrazeneca, Johnson & Johnson en Gamaleya (ontwikkelaar van het Sputnik-vaccin) hebben allen joodse directeuren en managers. De directrice van het CDC (Centers for Disease Control) is joods, net als vrijwel alle personen die op sleutelposities van het CDC zitten. Het CDC is een Amerikaans instituut dat toonaangevend is voor Corona onderzoek en informatieverspreiding op wereldniveau.

De onzichtbare samenhang..
De COVID maatregelen, daar is het vooral ook om begonnen..
De Joods-Amerikaanse arts Jeff Zients is door Biden aangesteld als ‘vax czar’. Een functie gecreëerd, om ervoor te zorgen dat er een vlotte samenwerking is tussen overheid, gezondheidssector en bedrijfsleven. Als Minister van Gezondheid koos Biden de Joods-Amerikaanse transgender arts Rachel Levin. Dan is er het Milken Institute, een internationaal instituut dat zich richt op de gezondheidssector. Dat instituut is opgericht door Michael Milken, een Amerikaanse jood die ook wel de ‘junk bond koning’ wordt genoemd. Milken werd veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf (waarvan hij er 2 uitzat) voor zes misdrijven, en kreeg gratie onder Donald Trump.

De DNA veranderende COVID-19 vaccins zijn dus voor een zeer groot deel een joodse aangelegenheid. Hoe is dit nu te rijmen met het feit dat de Israëlische bevolking zo zwaar heeft geleden (en lijdt) onder de maatregelen en de vaccinaties? Dit maakt duidelijk dat er geen complot is, waar het volledige joodse volk deel aan zou hebben. Het gaat om een elite, die weliswaar overwegend joods is, maar zonder enige empathie voor andere mensen, zij het voor joden of niet joden. Het gaat om de wereldregering, en hiervoor moeten offers worden gebracht, zo nodig binnen het eigen volk.

Dit staat overigens letterlijk in de Talmoed, en het wordt zonder omhaal gezegd door rabbijnen. Het offeren van eigen volk is een thema dat speelt in de joodse geloofsovertuiging. Israëlische diplomaten hebben regelmatig gedreigd met de ‘Samson optie (HIER)’, wat er op neer komt dat wanneer men denkt dat de staat Israël ernstig gevaar loopt het niet zal aarzelen zichzelf te vernietigen, en andere landen in haar ondergang zal meenemen.

Zelikow, de gladde Zionistische Amerikaanse spin-in-de-macht
De COVID maatregelen liggen duidelijk in het verlengde van de maatregelen en restricties die ingevoerd werden na de aanslagen van 9/11. Beide gebeurtenissen lijken stappen van eenzelfde plan te zijn, waarin dezelfde personen vaak een rol spelen. De Joods-Amerikaanse advocaat Philip Zelikow werd aangesteld als hoofd van de commissie die onderzoek deed naar de aanslagen van 9/11. Het zou een van de grootste ‘cover ups’ uit de geschiedenis worden. In 2021, twintig jaar later, werd Zelikow aangesteld als hoofd van de ‘COVID Commission Planning Group’.

Het rapport van deze commissie lijkt een aangepaste versie van het 9/11 Commission report. Het is hetzelfde draaiboek met dezelfde retoriek. Weer is er een nieuwe onzichtbare vijand waartegen we beschermd moeten worden, en waarvoor we maatregelen moeten accepteren en onze vrijheden voor moeten opgeven. Wanneer 9/11 binnen het grotere plan valt dan is het goed om uit te zoeken welke machten hier bij betrokken waren. Er is natuurlijk al veel onderzoek gedaan, maar de onderzoeken richten zich voornamelijk op wat er tijdens en na de gebeurtenissen van 9/11 heeft plaatsgevonden.

De aanpak van de journalist Chris Bollyn, die gespecialiseerd is in het Midden Oosten, is uniek omdat hij niet alleen de aanslagen onderzocht, maar met name wat er aan vooraf ging. Zijn boeken ‘Solving 9/11 (HIER)‘ en ‘The War on Terror (HIER)‘ staan vol met historische feiten die aantonen dat de aanvallen op 9/11 een zionistische operatie was die tientallen jaren in voorbereiding was.

De aanslagen van 9/11 waren de aanleiding voor een serie van militaire interventies. Er was dus ook een militair-strategisch motief. Sinds de oprichting van de NAVO heeft Israël deze organisatie voor haar karretje gespannen om haar militaire plannen uit te voeren. Deze strategie is al lang bekend. In 1948, nog voor dat Israël een staat was, bracht de Amerikaanse ‘Joint Chiefs of Staff’ (het hoogste militaire adviserende orgaan van de president van de VS) een rapport uit waar de volgende conclusie in stond:

“The Zionist strategy will seek to involve the United States in a continuously widening and deepening series of operations intended to secure maximum Jewish objectives.”

De Israëlisch staat heeft, nog afgezien van de agressie tegen het Palestijnse volk, een lange geschiedenis van internationaal geweld. In 1946 pleegde de terreurbeweging Irgun een bomaanslag in het King David Hotel in Jeruzalem, waar het Britse hoofdkwartier was gevestigd. In 1946 pleegde de Irgun een bomaanslag op de Britse ambassade in Rome. In 1967 werd het Amerikaanse oorlogsschip USS Liberty urenlang bestookt door Israëlische straaljagers. In 1954 pleegden Joodse Egyptenaren en Israëlische undercoveragenten een serie bomaanslagen op Britse en Amerikaanse gebouwen in Egypte (Lavon affaire (HIER)).

Veel van de terroristen van bewegingen als de Irgun en de Stern zouden later Israëlische politici en beleidsmakers worden, zoals bijvoorbeeld Yitzhak Shamir, Ariel Sharon, Isaac Rabin, Ehud Barak en Menachem Begin. Het boek ‘Dangerous Liaison (HIER))’ van Andrew Cockburn vertelt hoe Israëlische geheime diensten over de hele wereld wapenleveranties en militaire training leverden zolang dit de diplomatie van Israël diende. Israël gaf steun aan Latijns-Amerikaanse dictaturen, de drugskartels in Mexico en Colombia, het apartheidsregime van Zuid Afrika, de Sjah in Iran, Mobutu in Zimbabwe. In veel gevallen intervenieerde Israël zelf.

De Mossad en andere Israëlische diensten zijn verantwoordelijk voor honderden moordaanslagen (HIER) wereldwijd. Dit is inmiddels grotendeels mainstream geschiedenis geworden. Het wordt niet ontkend maar beschreven als iets dat bij de vorige eeuw hoort, en een afgesloten zaak is. Het geweld gaat echter onverminderd voort. Een gelekt (cablegate) rapport (HIER) van James Cunningham, die van 2008 tot 2011 de Amerikaanse Ambassadeur in Israël was, beschrijft dat de georganiseerde misdaad vanaf het begin met de Israëlische politiek verweven is, dat het de laatste jaren gegroeid is, gemoderniseerd, en globaal opereert.

Cunningham legde de oorzaak van de stijging van de misdaad bij de joodse immigratie golf uit Rusland en andere voormalige Oostbloklanden. Het misdaad netwerk dat in deze landen opereert wordt wel de ‘Rode Maffia’ genoemd. Volgens de Joodse onderzoeksjournalist Robert Friedman is de Rode Maffia in 60 landen actief, en heeft ze haar oorsprong in het begin van de Russische revolutie.

De sterke centralisering van de macht en de massadeportaties van de boerenbevolking leidde tot een tekort aan voedsel en goederen, en er ontstond al snel een illegale ‘zwarte’ handel. Deze was in de jaren ’70 voor veel Russen essentieel geworden om te kunnen overleven. Joodse handelaren hadden vrijwel een monopolie op de zwarte markt. 65% van de Russische rijkdommen kwamen in handen van een kleine groep Joodse Oligarchen (volgens Fortune magazine).

De joods-Amerikaanse maffia..
Deze Oligarchen kregen de macht over mediabedrijven, banken en grote industrieën. De Rode maffia, die volgens Friedman even goed de ‘Joodse maffia’ kan worden genoemd, vestigde zich nu ook in de verenigde staten en andere westerse landen. Hoe dit gebeurde is beschreven in zijn boek: ‘How the Russian Mob Has Invaded America (HIER)‘. Bij de georganiseerde misdaad aan het begin van de twintigste eeuw denkt men al gauw aan de Italiaanse maffia. Er zijn tientallen films, series en boeken over de Italiaans-Amerikaanse maffia.

De Joods-Amerikaanse Maffia (HIER) was minder bekend maar veel machtiger. Het had grote politieke invloed en was meedogenlozer dan de Italiaanse maffia, er bestond geen ‘erecode’. Dankzij de politieke invloed en connecties met de financiële sector wist de Joodse maffia zich te institutionaliseren. De misdaad speelde zich niet meer op straat af maar richtte zich steeds meer op de casino’s, de amusements-industrie en vooral op de financiële sector.

Vrijwel geen van de Joodse maffiabazen is ooit berecht, en als dit gebeurde dan werden ze meestal vrijgesproken, zoals gebeurde met Meyer Lansky. De meedogenloze maffiabaas Moe Dalitz, de ‘Godfather van las Vegas’ werd zelfs gerehabiliteerd en kreeg de ’torch of liberty’ award van de Anti-Defamation League (ADL). Dit is minder vreemd dan het lijkt. De ADL is sinds haar oprichting in 1913 betrokken bij de georganiseerde misdaad (zie documentaire: ADL & Organized Crime (HIER))

Hoewel de authenticiteit van het rapport van Cunningham niet ter discussie werd gesteld, leidde het niet tot onderzoeken of arrestaties. Het rapport werd geen (mainstream) nieuws, maar het liet wel zien dat de politiek en diplomatiek op de hoogte zijn.

En toen was er ineens ene Jeffrey Epstein…
Een andere gebeurtenis die even een tip van de sluier van dit netwerk op lichtte was de aanhouding van de multimiljonair en socialite Jeffrey Epstein. Deze werd verdacht van seksueel misbruik van minderjarigen, een vergrijp waar hij al eerder voor was veroordeeld, maar dankzij zijn connecties met een lichte straf vanaf was gekomen. Voordat hij verhoord kon worden, ná zijn tweede aanhouding, pleegde Epstein zelfmoord in zijn cel (onder verdachte omstandigheden).

Epstein was een internationale socialite en had nooit echt carrière gemaakt. Zijn (zeer grote) vermogen dankte hij aan de connecties met de Megagroup, een groep van een twintigtal Joods-Amerikaanse miljonairs. Epstein had onder zijn kennissen belangrijke personen waaronder politici, wetenschappers, artiesten en aristocraten (o.a. de Engelse Prince Andrew). Velen van hen vergezelden hem in zijn privé vliegtuig, ook wel bekend onder de naam ‘lolita express’, naar zijn privé eiland.

Er waren veel aanwijzingen, waaronder getuigenverklaringen van de slachtoffers (inclusief fotomateriaal), dat Epstein een zogenaamd ‘honey pot’ (seksueel) chantage netwerk runde. De aanklacht tegen Epstein was zo opgesteld dat alle verdachten vrijuit zouden gaan als Epstein niet veroordeeld zou worden. Met zijn dood gingen dus alle verdachten vrijuit. (klik voor een messcherpe analyse van dit verhaal (waarvan al video’s e.d. zijn verdwenen!) op deze illustratie, voor een presentatie van Dr. Steve Pieczenik)

De zaak Epstein lijkt in de doofpot gestopt te zijn. Als er al over hem gesproken wordt dan beschrijft men hem als een geïsoleerd geval, als een rijke perverse excentriekeling die zijn macht heeft misbruikt. Epstein was echter geen geïsoleerd geval. Personen als Sherman Kaminsky, Lewis Rosenstiel en Roy Cohn waren ‘de Epsteins van hun tijd’. Roy Cohn was de zoon van Albert Cohn, rechter van het Amerikaanse Hooggerechtshof en directeur van de B’nai B’rith. Roy Cohn werd advocaat en had zeer veel connecties, zowel nationaal als internationaal.

Het soortgelijke Epstein-verhaal van ‘jurist’ Roy Cohn..
Cohn was net als Epstein een notoire pedofiel, en hij ging er prat op dat hij ‘untouchable’ was omdat hij over veel mensen in machtsposities compromitterend materiaal beschikte. Cohn had directe relaties bij de FBI en CIA, was bevriend met media moguls als Rupert Murdoch, maffiabazen Meyer Lansky, diplomaten als Bernard Baruch en politici als Ronald Reagan en Donald Trump. Net als Epstein was Roy Cohn verbonden met de Megagroup, en hij had connecties met de Mossad en Likud-partij.

Een journaliste die dit alles grondig heeft onderzocht is Whitney Webb. In een serie van artikelen (HIER) beschrijft zij hoe personen als Epstein, Wexner, Cohn, Ronald Lauder, leden van de Bronfman familie, Robert Maxwell, Max Fisher, Charle Koch, en joodse belangenorganisaties zoals het Jewish World Congress, de ADL, de Jewish American League en de B’nai B’rith een hecht netwerk hebben gevormd waarvan de invloedssfeer zich uitstrekt van de internationale diplomatiek en politiek, de financiële sector, de academische wereld, de media, de filmindustrie, en de georganiseerde misdaad.

‘Onzin allemaal, want je kunt dit alles niet verborgen houden’…
Een veelgehoord argument is dat een dergelijk netwerk niet kan bestaan omdat men het niet verborgen zou kunnen houden. De realiteit is dat het niet verborgen hoeft te worden gehouden. De strategie is om er zo’n groot een taboe van te maken dat de mensen ervoor terugdeinzen zich erover uit te laten. De diepe en horizontale maatschappelijke invloed van dit netwerk maakt, dat de censuur en de intimidatie zeer effectief is.

Wanneer er in alle maatschappelijke gebieden hetzelfde narratief wordt verkondigd dan kan iedereen die zijn twijfels uitspreekt als een ‘fantast met gevaarlijke ideeën’ worden neergezet. Hoe dit in zijn werk gaat is goed te zien bij de Amerikaanse politiek. Meer dan de helft van de ministers van het kabinet Biden is joods, een enorme over-representatie natuurlijk, die onbespreekbaar is.

Verder bekleden veel Joods- Amerikaanse ambtenaren topposities in de politiek, de rechtspraak, de militaire en de financiële sector. Vrijwel alle directeuren van de FED, de machtigste centrale bank ter wereld, waren de afgelopen decennia joods. Het is natuurlijk niet zo dat al deze mensen bewust deelnemen aan criminele activiteiten. Wel is er een gedragscode die doet denken aan de ‘omerta’ van de Siciliaanse maffia. Er wordt loyaliteit verwacht, wat er op neer komt dat je over bepaalde onderwerpen je mond dient te houden, en indien gevraagd in te stemmen of deel te nemen aan een politieke of diplomatieke agenda.

En dan is er de kwestie van de dubbele nationaliteiten..
Veel Joods-Amerikaanse ambtenaren hebben een dubbele nationaliteit (Amerikaans en Israelisch) en velen van hen steunen openlijk het zionisme, wat een ideologie is die exclusieve loyaliteit aan Israël voorschrijft. Deze belangenverstrengeling, in het engels aangeduid met de term ‘dual loyalty’, is altijd een controversieel onderwerp geweest in de Amerikaanse politiek.

Het werd beslecht tijdens een debat (HIER) in het Amerikaans congres over ‘dual loyalty’ en antisemitisme. De Joods-Amerikaanse historicus Barry Trachtenberg sprak tijdens het debat en zei dat Theodor Herzl, de oprichter van het Zionisme, in zijn boek ‘de Jodenstaat’ duidelijk stelt dat de joden tot één volk behoren, en het daarom onzinnig is te stellen dat zij trouw zouden moeten zijn aan de landen waarin zij wonen. Het is dus, aldus Trachtenberg, geheel normaal wanneer de Joodse Amerikanen uitsluitend loyaal aan Israël zijn.

De loyaliteit aan Israël wordt dus erkent, veelal door joodse bronnen. In een artikel met de titel ‘The Golden Age of U.S. Jewry’ gepubliceerd in de Israëlische krant Haaretz (HIER), ter ere van het 350 jarige bestaan van joodse gemeenschap in Amerika, wordt ronduit verklaard; “American Jewry has attained an unprecedented status in the power it has acquired for itself to shape the policy of the No. 1 world power”. De Yale professor David Gelernter schreef in zijn boek ‘Americanism: The Fourth Great Western Religion’ dat wat men onder ‘Amerikanisme’ verstaat niets anders is dan een vorm van zionisme, en Amerika als het ‘Nieuwe Jeruzalem’ gezien kan worden. Netanyahu beweert zonder enige gêne: ‘America is a thing you can move very easily’ (HIER) .

Er wordt dus met twee maten gemeten.
Er wordt opgeschept over de macht en invloed van Israël en de joods-Amerikaanse staatsburgers, maar er mag niet kritisch over gesproken. Het spreken over ‘dual loyalty’ van joodse amerikanen valt sinds enkele jaren onder terrorisme, en er staan zware straffen op. Voltaire schreef al in de achttiende eeuw: ‘wanneer je wilt weten wie de werkelijke macht heeft moet je kijken wie je niet mag bekritiseren’. In de VS is men nu dus een stap verder gegaan, het is wettelijk vastgelegd. Naast het niet mogen uiten van enige kritiek wordt nu ook unanieme gehoorzaamheid verwacht, zoals het Amerikaanse congreslid Cynthia Mckinney heeft kunnen ervaren.

Op haar eerste werkdag als congreslid kreeg zij een document toegeschoven dat zij geacht werd te ondertekenen. Het document betrof een verklaring dat zij tijdens haar loopbaan als congreslid zou stemmen voor economische en militaire hulp aan Israël wanneer deze hierom zou vragen. Cynthia Mckinney, zeer verrast, tekende niet en ging te rade bij haar collega’s. Het bleek een standaardprocedure die sinds de oprichting van de staat Israël in gebruik was. Mckinney tekende niet, en was dan ook snel van het politieke toneel verdwenen..!

De Amerikaanse organisatie ‘Council for the National Interest Foundation’ (CNI) doet onderzoek naar de steunbetalingen en de invloed van de joodse lobby op de Amerikaanse politiek. In een interview vertelde de voorzitter van het CNI Philip Gerardi, een ex CIA official, dat wanneer de activiteiten van congreslid niet in lijn liggen met de strategie van Israël een heel systeem in werking wordt gezet om te zorgen dat het congreslid niet wordt herkozen.

Een ander congreslid dat dit heeft kunnen ervaren was James Traficant. Bij belangrijke beslissingen, nationaal of internationaal, hoorde hij steevast de vraag; ‘wat vindt Israël hiervan? HIER)’. Hij besloot hier niet in mee te gaan, en er volgde een lange weg van intimidatie en processen. Traficant werd voor meerdere vergrijpen veroordeeld tot zeven jaar gevangenis. Na zijn vrijlating overleed hij, doordat hij onder een tractor belandde die hij zelf bestuurde.

De invloed van Israël gaat nog verder dan gehoorzaamheid, wat nu ook verwacht wordt is unanieme verering. Gedurende een toespraak van Netanyahu aan het amerikaanse congres in 2015 ontving hij 28 staande ovaties (HIER), een unicum in de Amerikaanse geschiedenis. De sociale druk is duidelijk te zien (HIER). Politici wereldwijd staan klaar hun enthousiasme uit te spreken wanneer dat verlangt wordt. Obama verklaarde de ‘zionistische zaak te steunen’, zowel Joseph Biden als Boris Johnson verklaarden ‘proud zionists’ te zijn.

Eén van de verkiezingsbeloften van Donald Trump was dat hij de “meest pro Israëlische Amerikaanse president uit de geschiedenis zou worden”. Trump voegde de daad bij het woord door volledig mee te gaan met de politiek van Israël, waaronder het inzetten van Amerikaanse militairen bij de annexatie van de Golanhoogte. Hij kreeg hoge onderscheidingen van Israël en werd zelfs op een gedenkmunt afgebeeld.

Trump ging zelfs zo ver de sleutel van het witte huis (HIER) aan Netanyahu te overhandigen. De symbolische betekenis van dit gebaar kan niet onderschat worden. In Nederland is het niet anders. Jules van Rooyen, die in het kader van de Nederlandse marine zat, ontdekte dat hij de enige was die geen vrijmetselaar of zionist was. Van Rooyen merkte dat belangrijke beslissingen niet vanuit de politiek, maar vanuit deze twee organisaties kwamen. Hij schreef zijn ervaringen in het boek ‘De sluiproutes van de macht’.

In elk land speelt zich hetzelfde af. Zoals bijvoorbeeld in Frankrijk. Roland Dumas, minister van buitenlandse zaken onder Mitterand, schreef in zijn biografie ‘Coups et blessures’ dat Israël de Franse geheime dienst volledig beheerst, en dat het in Frankrijk doet wat het wil. Menig wereldleider bezoekt Israël om met een keppeltje op een knieval te maken voor de klaagmuur. Het is een routine stap geworden voor een politieke of diplomatieke carrière.

Er zal nog veel onderzoek gedaan moeten worden, en er moet nog veel aan het licht komen. De situatie is uiterst kritiek, we hebben geen tijd meer om om de ‘elephant in the room’ heen te draaien. De beerput is echter diep, en niet iedereen zal hier geconfronteerd mee willen worden. Toch moet deze confrontatie worden aangegaan wil de mensheid uit de ellende kunnen komen. Peter Ketcham, een technicus die bij de NIST werkte (National Institute of Standards and Technology), en bij het team zat dat het officiële onderzoeksrapport over 9/11 heeft geschreven, verwoordde het accuraat tijdens een conferentie over 9/11. Zie deze video:

Hij zei dat de aanslagen van 9/11 een diepe wond in de samenleving hebben veroorzaakt, en deze wond is gaan zweren. De wond moet opengemaakt worden, en schoongemaakt. Dit is geen prettige taak. Het doet pijn, er zal pus en viezigheid tevoorschijn komen, waarschijnlijk meer dan we verwachten, maar het is de enige mogelijkheid om te genezen. In zijn boek ‘De Goelag archipel’ deed Solzhenitsyn ook een opmerkelijke uitspraak over de weg naar een oplossing. Hij stelde dat onderdrukking altijd van twee kanten werkt.

De elite, die sterk in de minderheid is, heeft deze macht alleen doordat mensen zich laten verleiden en intimideren. Het probleem moet dus niet exclusief bij de agressors gelegd worden, maar ook bij het conformisme van de mensen. Dit betekent dan ook dat de mensen zelf het tij kunnen keren. Hier is wel een mentale verandering voor nodig. Het is ook een innerlijke strijd. Het is belangrijk dat we vragen stellen. Wij moeten uitzoeken wat de achtergrond is van het kwaad dat zich nu zo uitleeft, want alleen dan kan het overwonnen worden.

Hugo van der Zee

juni 2022

– Naschrift –

* * *

ENKELE CITATEN UIT DE PROTOCOLLEN..

Hoe de mensen te verzwakken en ontmoedigen

Protocol 10: “To wear everyone out by dissensions, animosities, feuds, famine, inoculation of diseases, want, until the Gentiles see no other way of escape except an appeal to our money and power.”

“Om iedereen uit te putten door onenigheid, vijandigheid, vetes, hongersnood,
inenting van ziekten, gebrek, totdat de heidenen geen andere uitweg meer zien,
dan een beroep op ons geld en onze macht.”

Protocol 10: “We will so wear out and exhaust the Gentiles by all this that they will be compelled to offer us an international authority, which by its position will enable us to absorb without disturbance all the governmental forces of the world and thus form a super-government.”

“Wij zullen de heidenen door dit alles zo vermoeien en uitputten,
dat zij gedwongen zullen zijn ons een internationaal gezag aan te bieden,
dat ons door zijn positie in staat zal stellen, zonder verstoring,
alle regeringsmachten van de wereld op te slorpen
en zo een superregering te vormen.”

Protocol 13: “To divert people from discussing political questions, we shall now bring forward new problems apparently connected with them.”

“Om de mensen af te leiden van het bespreken van politieke kwesties,
zullen we nu nieuwe problemen naar voren brengen,
die er schijnbaar verband mee houden.”

Politiek

“Op de puinhopen van de erfelijke aristocratie der heidenen,
hebben wij de aristocratie van onze geschoolde klasse gevestigd,
en bovenal de aristocratie van het geld.
Wij hebben de basis van deze nieuwe aristocratie gelegd,
op de basis van rijkdom, die wij beheersen,
en op de wetenschap geleid door onze wijze mannen.”

Pers

Protocol 12: “We have attained this at the present time to the extent that all news is received through several agencies in which it is centralized from all parts of the world. These agencies will then be to all intents and purposes our own institutions and will publish only that which we permit.”

“Wij hebben dit op het ogenblik in zoverre bereikt,
dat al het nieuws wordt ontvangen via verschillende agentschappen,
waarin het uit alle delen van de wereld wordt gecentraliseerd.
Deze agentschappen zijn dan in alle opzichten onze eigen instellingen
en zullen alleen datgene publiceren wat wij toestaan.”

Economie

Protocol 6: “To make it possible for liberty definitely to disintegrate and ruin Gentile society, industry must be placed on a speculative basis.”

“Om vrijheid definitief te laten desintegreren en de heidense samenleving te ruïneren,
moet de industrie op een speculatieve basis worden geplaatst.”

Protocol 6: “To destroy Gentile industry, we shall, as an incentive to this speculation, encourage among the Gentiles a strong demand for luxuries — all enticing luxuries.”

“Om de industrie van de heidenen te vernietigen, zullen wij,
als stimulans voor deze speculatie,
onder de heidenen een sterke vraag
naar luxeartikelen aanmoedigen – alle verleidelijke luxeartikelen.”

Massacontrole en opvoeding

Protocol 5: “We must direct the education of Gentile society so that its hands will drop in the weakness of discouragement in the face of any undertaking where initiative is needed.”

“Wij moeten de opvoeding van de heidense samenleving zo richten,
dat haar handen in de zwakte van ontmoediging zullen vallen
tegenover elke onderneming waar initiatief nodig is.“

Protocol 11: “We have tampered with jurisprudence, the franchise, the press, freedom of the person, and, most important of all, education and culture, the cornerstone of free existence.’

We hebben geknoeid met de rechtspraak, het kiesrecht, de persvrijheid,
de vrijheid van de persoon en, het allerbelangrijkste,
met onderwijs en cultuur, de hoeksteen van het vrije bestaan”.

Protocol 9: “We have misled, stupefied and demoralized the youth of the Gentiles by means of education”

“Wij hebben de jeugd van de heidenen misleid,
bedwelmd en gedemoraliseerd door middel van onderwijs”

Religie

Protocol 5: “When we deprived the masses of their belief in God, ruling authority was thrown into the gutter, where it became public property, and we seized it.”

“Toen we de massa’s van hun geloof in God beroofden,
werd het heersende gezag in de goot gegooid,
waar het publiek bezit werd,
en wij namen het in beslag.”

Protocol 17: “We have taken good care long ago to discredit the Gentile clergy.”

Wij hebben er lang geleden voor gezorgd dat
de niet-Joodse geestelijkheid in diskrediet werd gebracht.

Protocol 11: “God gave us. His Chosen People, as a blessing, the dispersal, and this which has appeared to all to be our weakness has been our whole strength. It has now brought us to the threshold of universal rule.”

God gaf ons. Zijn uitverkoren volk, als een zegen, de verstrooiing,
en dit, wat voor allen onze zwakheid scheen te zijn, is onze gehele kracht geweest.
Het heeft ons nu op de drempel van universele heerschappij gebracht.”

* * *