Tessa Koop begon haar loopbaan in de journalistiek. Ze was in 2008 medeoprichter van WantToKnow.nl en 2016 staat voor haar vooral in het teken van het verschijnen van haar boek ‘Cosmic Woman’. Ze deed de afgelopen jaren zoveel persoonlijke kennis op over wie we zijn, waar we vandaan komen en waar we naar op weg zijn, dat ze besloot zich te wijden aan het uitdragen en delen van deze informatie. Ze doet dat op uiterst toegankelijke wijze en vooral op haar eigen wijze, met een heel praktische inslag en dito voorbeelden..
Tessa: “Voor Cosmic Woman is het universum haar ‘speeltuin’. Ze volgt niet het pad van een ander maar ze definieert ‘Kosmisch Bewustzijn’ op haar eigen manier, in harmonie met het universum. We zijn geboren als scheppers van oneindige mogelijkheden, maar we zijn ook geboren om wijs te zijn, vrij, krachtig, gezond en happy. We zijn niet geboren als makke schapen of als robots. Ik hoop dat ik je mag inspireren een Cosmic Human te zijn in een holografisch universum.”
Meer informatie: www.cosmicwoman.nl
x
x
Vertragen om te versnellen
x
2016 © Tessa Koop/deze versie WantToKnow.nl/be
x
Deze column schuif ik al een tijdje voor me uit. Niet omdat ik geen tijd heb maar omdat ik hem even niet voel. Mijn kracht, de aansluiting, de afstemming en de verbinding. Het is zo dat ik eerder zelf geïnspireerd moet worden, dan dat ik inspiratie kan bieden. Tenminste: zo voelt het. Ook wil ik jou als lezer niet opzadelen met mijn gedoe. Maar – en dat weet ik – juist omdat het ontwikkelen van een kosmisch bewustzijn niet altijd over rozen gaat (of toch wel maar dan soms de doornige kant), is het ook goed om de keerzijde ervan te delen. De stekeligheden. Van de week viel ineens het muntje in welk proces ik nu zit en dat stelde me iets gerust. Als mijn hart namelijk terrein wint en de verbinding met mijn Hogere Zelf zuiverder wordt, komt mijn ego in opstand. Ik zal uitleggen waarom dat zo is.
In mijn vorige column (zie HIER) schreef ik dat 2016 voor velen van ons een jaar van een grote multidimensionale versnelling wordt. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik word daar erg blij van. Het is een diep verlangen van mij steeds meer toegang te krijgen tot mijn multi-dimensionaliteit. Wat vooral een frequentie is. Een frequentie die je psychische vermogens als het ware ontsluit, je verbindt met je Hogere Zelf, de sluiers van de illusie dunner maakt, je toegang geeft tot de onpeilbare diepten van je Geest en de onmetelijkheid van het Universum.
En toch is er een deel van mij dat weerstand biedt, zijn kont tegen de krib gooit. Mijn ego. ‘Dat is toch gek?,’ zou je denken. Je verlangt er zo naar en nu er dan een nieuwe laag van de ‘realiteit’ aangeboord mag worden, komt mijn ego in opstand. Wat deze nieuwe laag namelijk van mij vraagt is om te ‘relaxen’ (ja en dus?), te ontspannen en niks te doen. Gewoon het leven te leven. Geduld te hebben; in overgave te gaan. Maar wel het dagelijkse patroon van ritme, rust, beweging, gezond eten en regelmaat aan te houden. Nou en dus: dat vindt mijn ego maar niks. Het is ongeduldig. Het vindt dat veranderingen te langzaam gaan.
Ik heb een leuke baan, waar ik heel dankbaar voor ben, maar ik heb altijd geweten dat het een tijdelijk station zou zijn, zodat ik uiteindelijk mijn droom zou kunnen verwezenlijken: schrijfster worden van esoterische boeken. Ik wil de inwijding in de mysteries van het leven toegankelijk maken voor een groot publiek, door mijn eigen ervaringen richting een kosmisch bewustzijn te delen. Daarbij dwingt deze baan mij deel te nemen aan de ‘realiteit’ waar mijn ego het liefst aan wil ontsnappen.
De ‘realiteit’ waarin het zichzelf een vreemde eend in de bijt voelt. Ik switch met de snelheid van het licht steeds tussen de Observeerder en het Geobserveerde. Het ene moment neem ik deel aan mijn realiteit en tegelijkertijd observeer ik het vanuit neutraal bewustzijn. En vaak voel ik de twee werelden versmelten: de zichtbare en onzichtbare. Is mijn leven barstensvol synchroniciteit. Maar vaak voel ik het ook niet. Dat voelt zwaar. Topsport.
Je werk als training..
“Beschouw je werk als een training,” zeiden ze daarboven laatst. “Een training is nodig om je Geest en Wil te sterken. Het helpt jou je aandacht in het hier en nu te beheersen. Dat vergroot jouw multidimensionaliteit. Luister, wat is makkelijker: leren je aandacht in het hier en nu te beheersen op een plek waar je graag bent of op een plek waarvan je graag wilt vluchten?”
Ik: “De noodzaak voor mij om het te leren is groter op een plek waarvan ik wil vluchten.”
“Precies. Daarom is dit een training. Jij bent met een groot geschenk gekomen: jouw Licht. Jouw Licht omvat veel coderingen in bewustzijn. Coderingen waarmee je jouw werkelijkheid kunt ‘kraken’, zodat je bijdraagt aan de evolutieversnelling die gaande is. En natuurlijk pluk jij daar de vruchten van. Jouw beleving van de werkelijkheid verandert ook. Wees daar maar gerust op.”
Dat stelt mij ook gerust. En het is al gaande. Dat voel ik. Ik kan ook steeds meer voelen dat ik op de perfecte plaats ben. En dat het voor mijn ontwikkeling precies datgene biedt wat ik nodig heb. Maar ik schuif wel mijn vijfde jaar in bij dit bedrijf, over anderhalf jaar word ik 40. Sinds september 2015 is ‘Cosmic Woman’ af, maar voordat het online te bestellen is, is ook weer een heel proces. Het is mijn grote inwijdingsproef in geduld. En het is maar goed dat je niet alles van te voren weet: anders had ik nooit de discipline op kunnen brengen om het te schrijven.
Tijd. Het is een ruim begrip in het universum. Als lijm. Rekbaar. Flexibel. Maar ook star, onwrikbaar en gefixeerd. Vindt het ego. Als je al op zeer jonge leeftijd weet en voelt dat er een drang is, zo sterk!, om de mysteries van het leven te willen ontrafelen. Als je al zo lang voelt dat je gehand boeit en geblinddoekt door het leven gaat. Dat je herinneringen hebt aan een schat in jezelf, waarvan je weet dat hij ergens moet liggen, maar waar?!
Dan kan het heel frustrerend zijn als je steeds in gedachten hoort: ‘Je doet het goed, alles ligt op schema, het dient synchroon te lopen met het aardse proces. Wij zien jou, wij volgen jou, wij zijn deel van jou.’
Toen ik vier jaar lang werkte aan mijn boek Cosmic Woman, was mijn drijfveer het creëren van mijn eigen ontsnapping. Of je zou het ook anders kunnen formuleren: van mijn passie mijn werk te maken. Volledig in mijn eigen wereld te leven. De dingen te doen die ik leuk vind, maar vooral ook ergens ‘belangrijk’ vind. We hebben in deze tijd allemaal de opdracht om onszelf te zijn. Ons Kosmisch Erfgoed te herinneren en op te eisen.
Maar hoe makkelijk is het om jezelf in deze matrix te verliezen en ontmoedigd te raken? We moeten van erg goede huizen komen om vast te houden aan wat we van binnen geloven, omdat de wereld ‘buiten’ ons – de illusie – zo verdomd echt lijkt. Ieder van ons moet wat dat betreft de Weg van de Beproeving gaan. Net als Jezus.
Mijn boek..
In mijn boek krijg ik een tipje van de sluier opgetild over de ware gestalte van Jezus. Dat hij ons de Weg toonde; de inwijdingsweg. Iedere ziel die op Aarde komt – niemand uitgezonderd – dient zijn weg te banen door de illusie, die sinds de val van Atlantis nog dieper is verankerd in de materie. Heel praktisch reikte hij ons aan wat nodig is om ons Kosmisch Erfgoed te herinneren en op te eisen. Dat we één zijn met de Ene en in harmonie met de Universele Wetten toegang hebben tot onze ware kracht als kosmische mannen en vrouwen.
Niet als ‘christenen’ in de zin van ‘volgers’ maar als ‘christen’ omdat dit de godsvonk in ieder van ons is. En zei Einstein het al niet: ‘Ik geloof dat de religie van de toekomst een kosmische religie zal zijn.’ Het is ongelooflijk van wat voor ‘goeden huize’ de Mens komt, maar wat het is vergeten. We zijn sterrenlicht in sterrenstof. Jezus wilde van ons leiders maken, geen volgers.
Dit alles wetende maakt dat ik nog iedere dag een onwrikbaar vertrouwen heb in mijn Weg, maar dat het niet wegneemt dat ik het soms zwaar vind. Dan wil mijn ego in actie komen. De boel versnellen. Het lukt steeds beter om mijn verstand uit te lijnen met mijn gevoel, zodat mijn Hogere Zelf aangeeft hoe en wanneer de volgende stap komt.
Maar soms – zoals deze week – wil mijn ego op de solotoer gaan om zijn eigen evolutieproces te versnellen. Als je op een nieuw level komt, dus die versnelling waar ik het over had, dan versnel je juist door te vertragen. Door te relaxen. Niks te doen. Zodat je met datgene gaat resoneren wat voor je klaar ligt op dit level.
NIETS, LEEGTE….
Na een nieuw level stap je in de grote Leegte. Het grote Niets. Dan lijkt het alsof het dagelijks leven gewoon doorgaat. Er niks gebeurd. En dan gaat het ego ‘muiten’. Soms heb ik het eerst niet eens door. Zo schoot laatst door me heen weer eens naar een medium te gaan. Gewoon om eens te horen wanneer er weer wat gebeurt op spiritueel vlak, hoe het zal gaan met mijn boek en hoe lang ik nog bij mijn werk moet blijven.
Of zat ik te denken aan iets van een hypnose-sessie om meer te weten te komen over mijn parallel levens, hier en op andere planeten. Of thuis meer oefeningen te doen om in diepe trancestaat interdimensionaal te kunnen reizen. Precies dezelfde reden om in 2013 een Ayhauasca-ceremonie te doen met een sjamaan in een tipi, ergens op de hei. Maar ik weet. Uit ervaring. Dat dit alles op niets uitloopt. IK ben niet in charge.
Als ze daarboven tegen mij zeggen: “Het is nodig om te vertragen om te mogen versnellen.” Dan weet ik dat het juist de bedoeling is dat ik niks onderneem. Dat ik het beste buiten de bladeren kan aanvegen of de ramen lappen. Als het belangrijk is dat ik een bezoek breng aan welke planeet dan ook, of een sterrenmensen recht in de ogen kijk, dan weten ze mij echt wel te vinden in droomstaat. En als ik mijn verlangen zo opschrijf… dan klinkt het ook ridicuul! Als ik heimwee heb naar welk gevoel van Thuis hoef ik mezelf alleen maar af te stemmen, want: ‘Home is where the heart is’. Dus… dat betekent dat ik al ‘thuis’ ben. Dat het een frequentie is.
Ik heb ook geen zin meer om naar mijn ego te luisteren. Die klappen van de zweep ken ik. Dan voel ik mij nu maar even moe en down. Ik ga straks gewoon de ramen lappen en genieten van de Grote Leegte. Ik weet dat alles zijn Divine Timing heeft. En dat het nog mooier is dan wat mijn ego kan bedenken. Ook weet ik dat alles in het universum zich voltrekt in spiralen, in cirkels, in cyclussen. Dat mijn Weg synchroon dient te lopen met het aardse proces. Mijn Hogere Zelf weet – net als het zaadje van de roos – dat het wonderschoon is. Dat straks ieder blaadje perfect geordend is in het geheel en op het juiste moment in volle bloei staat. Het universum geeft wel aan wat de volgende stap is en deze zal dan moeiteloos gaan. Zonder stekeligheden.
Liefs
Tessa
Mooi en herkenbaar artikel Tessa! Ongeduld is één van de grootste blokkades op de weg naar zelfkennis en zelfontplooiing. Het Chinese Taoïsme kent het begrip Wu Wei, hetgeen inhoudt dat men handelt door niet te handelen. Dus je eigen zielskanaal dusdanig te zuiveren, dat de hogere inspiratie onbelemmerd door je heen kan werken. Dat zuiveringsproces ondergaan we in onze tijd met elkaar. Ik kreeg onlangs van een bijzonder mens in Gent (België), te horen dat ik mijn verlangen moest verlangzamen. Deze mens kun je over lezen via de volgende link:
http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-gent/-jezus-leeft-en-luistert-in-muinkpark-a2550894/
In mijn beleving zal de religie van de toekomst ook een religie zijn zonder priesters, pausen, dominees, imams, rabbi’s, brahmanen, sjamanen, channelaars en mediums. Het zal ook een religie zijn zonder boeken, dogma’s en wetten. Het zal wel een religie zijn van de levende geest die zich voortdurend in het leven zelf op individueel niveau openbaart.
Sorry voor de dubbel post. De eerste reactie leek in eerste instantie niet geplaatst te zijn.
Ik las van het najaar een oud boek van Marcel Messing. Religie als levende ervaring. Erg inspirerend. Ergens weten we dat alle religies slechts verwijzen naar Dat, allemaal op hun eigen manier. Vanuit hun eigen cultuur. Helaas vergaten de volgelingen na lange tijd dat het niet om de dogma’s gaat. Niet om de normen en waarden. Het gaat om de essentie van de religie. Daar waar slechts naar verwezen kan worden. Dat ene onveranderlijke, Dat waaruit alles ontstaat en alles weer in vergaat. Het eeuwige ying-yang.
Mooi gezegd, Martijn: “Daar waar slechts naar verwezen kan worden”.
Daar waar slechts naar verwezen kan worden.
Daar WAAR slechts naar verwezen kan worden.
WAAR.
WAAR-heid!
Ik ben DÁT (als ik het goed spel: Tat tvat tsam.)
Dus wijs maar met je vinger naar WAAR-heid.
Bert, Waar? Daar? Nee hier, en daar. Tis waar 😉
Een mooi en herkenbaar artikel Tessa! Ongeduld is één van de belangrijkste blokkades op de weg naar volledige zelfkennis en zelfontplooiing. Het Chinese Taoïsme kent het concept Wu Wei, hetgeen inhoudt dat men handelt door niet te handelen. Dit betekent dat men de eigen ziel dusdanig heeft gezuiverd dat de Scheppende Geest er onbelemmerd door heen kan werken. Onlangs kreeg ik van een bijzonder mens het advies om mijn verlangen te verlangzamen. Dit komt overeen met dat wat ik in jouw artikel lees. Deze bijzondere mens kan men over lezen via de volgende link:
http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-gent/-jezus-leeft-en-luistert-in-muinkpark-a2550894/
In mijn beleving zal de religie van de toekomst geen priesters, pausen, dominees, imams, rabbi’s, brahmanen, sjamanen, mediums en channelaars meer kennen. Het zal ook geen boeken, dogma’s en wetten kennen. Het zal zichzelf als levende Scheppende Geest in het bewustzijn van ieder mens op individueel niveau manifesteren en zich uiten. In ons leven mogen we dit dan tot uitdrukking brengen. Onze tijd biedt een ieder de mogelijkheid om zich te openen voor die zuivering van de eigen ziel. Het is niet iets waar het ego invloed op heeft. We kunnen ons zelf niet veranderen. We kunnen door ons bewustzijn er op af te stemmen slechts getuige zijn van die verandering die aan ons en door ons gebeurt.
Succes met je boek.
M.a.w., Arend, je geeft hetzelfde aan als Tessa: “ontkracht” je ego (denken), zodat het hogere weten in je, het hogere Zelf, het hogere bewustzijn, de ruimte krijgt om jóu te sturen/adviseren.
Daartoe dienen we ons zo goed mogelijk te ontspannen; maar onze maatschappelijke organisatie werkt dat zoveel mogelijk tegen. O.a. door mensen 5 dagen per week te laten werken voor hun basisinkomen.
Ik vermoed dat het, individueel gezien, om een “krachttoer” van moed, doorzettingsvermogen, wilskracht en helder beseffen (kort gezegd: om Licht & Liefde), gaat, om deze omslag ten goede te kunnen manifesteren.
Zullen we elkaar hierin bemoedigen?
(Elkaar = elkander = élk ander.)
Ja, ja, ja! Gebeurt mij ook steeds. Ik weet dat het allemaal vanzelf gaat, in het oog van de oorkaan blijven. Toch word ik nog wel eens meegezogen door allerlei dingen die gebeuren. Dan moet ik weer ff terug naar het oog, naar het midden, de stilte, de rust. Maar dan komt dat stemmetje weer, ach leg nog eens tarotkaarten, kijken wat er komt. Dat doe ik dus niet meer, luister er niet meer naar. Bovendien, die kaarten waren al eens gelegd en ja, de toekomst ziet er heel rooskleurig uit. Rustig aan, wacht maar af. Tessa, het is absurd hoe gelijk je oploopt ergens, hoeveel mensen zullen dit nu meemaken? Heel veel succes met je boek, met je levensweg. Fijn om je artikelen te lezen en mee te mogen beleven wat je allemaal meemaakt op je pad. Namasté
Hoi Tessa, heeeeel herkenbaar en heerlijk dat je dat zo fijn weet te verwoorden, dat steunt en stimuleert.
Ik creëer in samenwerking met de Bron. Dwars door oude paradigma’s heen dat voelt als zo echt, zo waarachtig. En soms, plots, voel ik die oude collectieve maatschappelijke voorwaarden, die eisend, drukkend en onderdrukkend zijn.
( ik ben zelfstandig en moet aan allerlei maatschappelijke voorwaarden voldoen, ik doe alleen maar dingen die ik vanuit m,n hart wil doen).
Als je leeft vanuit het hart ervaar je dat het leven, en dus ook je hartewensen zich ontvouwen. Ik ervaar dat als een wonder. Maar die oude wereld laat mij soms schrikken en dan voel ik angst, want die vraagt of ik wel goed bij m’n hoofd ben, of ik wel goed wijs ben????
En ik zeg ja, ik wil leven vanuit mijn hart in verbinding met het hart van al. Dat is echt!!!!
De angst en de ja staan zij aan zij. Ik omarm de angst en verbind mijn hart met de angst, want als we die angst omarmen brengen we het licht via onszelf naar de aarde. En weet je; dat je ramen kan lappen is ook een wonder!!!
Veel hartskracht!
Ellen
Wat jammer dat ik hier niets van begrijp….. Wat is multi-dimensionaliteit in relatie tot de menselijke geest? En waartoe heb ik dat nodig.
Met alle respect voor Uw werk en inzichten,klinkt dit verhaal voor mij zeer gemaakt en onwaarachtig, zeker als U Jezus erbij gaat halen. IK herken er helaas geen aansluitingspunten in.
Als ik overal op zou gaan reageren waar ik geen aansluiting in zie…
Dat snap ik nou weer niet.
Nou Martijn, misschien heb ik me niet helemaal gelukkig uitgedrukt,maar mijn bedoeling was,aan de weet te komen waar dit alles vandaan komt. Het is op zijn zachtst gezegd nogal verontrustend als je iets leest,waar je totaal niets in herkent. Dam hoop je dat er iemand is ,die dat herkent en je mogelijk uitleg kan geven. Daarbij is de toon van Tessa resoluut en stellend,er vanuit gaande dat wat zij communiceert bekend geacht wordt? Het zou dus kunnen zijn dat ik enorme leemten in kennis heb.
Al enige tijd “sta ik stil”……soms geeft dat mij wat angst, maar ook rust en vrede. Ben blij met jouw artikel, ook voor mij herkenbaar.
” Alle kunst is wachten ” en dat zegt dan een kunstschilder die alsmaar, in de meest figuurlijke zin, op haar schilderijen zit te wachten..
Bedankt Tessa