Kosmisch het nieuwe jaar in

Tessa Koop begon haar loopbaan in de journalistiek. Ze is medeoprichter van WantToKnow.nl en 2016 staat voor haar vooral in het teken van het verschijnen van haar boek ‘Cosmic Woman’. Ze deed de afgelopen jaren zoveel persoonlijke kennis op over wie we zijn, waar we vandaan komen en waar we naar op weg zijn, dat ze besloot zich te wijden aan het uitdragen van deze informatie.
Tessa: “Voor Cosmic Woman is het universum haar ‘speeltuin’. Ze volgt niet het pad van een ander maar ze definieert ‘Kosmisch Bewustzijn’ op haar eigen manier, in harmonie met het universum. We zijn geboren als scheppers van oneindige mogelijkheden, maar we zijn ook geboren om wijs te zijn, vrij, krachtig, gezond en happy. We zijn niet geboren als makke schapen of als robots. Ik hoop dat ik je mag inspireren een Cosmic Human te zijn in een holografisch universum.”
Meer informatie: www.cosmicwoman.nl

* * *

x

x

 Kosmisch het nieuwe jaar in
X

2015 © Tessa Koop/deze versie © WantToKnow.nl/be
x

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik kan rond Kerst en nieuwjaar een bepaalde zwaarte en melancholie voelen. Daarboven laten ze mij dan weten dat het te maken heeft met de collectieve energie, die ik voel omdat ik deel uitmaak van het geheel. Denk aan alle goede voornemens, die met de oude overtuigingen op niks uit zullen draaien of de angst om wat er gaande is in de wereld. Ook plaatst het zaken in mezelf als het ware onder een vergrootglas. Of het nu gaat om een emotie, verdriet, verlangen, frustratie.

Het is dan zaak mezelf weer uit te lijnen met de kosmos, zodat alles weer gaat stromen. In feite spiegelt de wereld ons binnenste! Gisterenavond keek ik naar een item op televisie over schrijver Hans Dorrestijn, hij heeft een typische zwartgallige stijl wat begrijpelijk is als je zijn levensverhaal hoort. Hij zei iets wat ik wel herkende en wat voor jou misschien ook geldt. Hij had het over zijn grote gevoeligheid, waardoor zaken (persoonlijk of in de wereld) een extra grote impact op hem hebben en het extra kracht kost om in balans te blijven.

Jezelf niet uit het veld te laten slaan.
Niet depressief te raken, te zwelgen in zelfmedelijden, de wereld om je heen als uitzichtloos te zien. Deze gevoeligheid heeft mij ertoe gedreven op onderzoek te gaan naar de ‘Waarheid’ over wie ik ben en wat er gaande is in de wereld. Ik zweer je dat als ik dat niet had gedaan, het nu heel slecht met mij gesteld zou zijn. En hoewel het nu al veel minder is, kan ik mezelf bij vlagen nog behoorlijk uit balans voelen. Dan neemt de ‘wereld’ het even over.

De illusie. De schijnbaar gefixeerde werkelijkheid.
Dan vergeet ik even te denken en te voelen in energie. En dat deze switch allesbepalend is voor hoe ik de realiteit ervaar, wat ik voel en wat ik creëer. Als ik je mag helpen herinneren: in onze gevoeligheid schuilt onze grootste kracht. Ons gevoel is de enige weg waarlangs we de illusie van lineaire tijd kunnen opheffen. Het is dankzij ons gevoel dat we ons kosmisch erfgoed weer gaan herinneren en kunnen opeisen. Oude, kosmische kennis over wie wij werkelijk zijn ontwaakt in ons via ons gevoel.

Dankzij onze gevoeligheid kunnen we reizen door allerlei dimensies en ervaren dat alles plaatsvindt in het eeuwige nu. Via ons gevoel kunnen onze intenties voor de ‘toekomst’ ons nu’-moment creëren. Het is deze gevoeligheid die ons toegang geeft tot onze psychische vermogens (zoals telepathie, helderziendheid en het genezen van onszelf/de ander, etc.) en heel belangrijk: ons Hogere Zelf. In het kort schets ik je even mijn situatie, wat soms voer is voor mijn ego om ontmoedigd te raken.

‘Cosmic Woman’ van de Pleïaden..
Ik heb vier jaar aan het boek ‘Cosmic Woman’ gewerkt, wat ik behoorlijk intens vond naast mijn gezin en werk. Dit najaar heb ik het naar een uitgever gestuurd. Ik ben uitgenodigd voor een gesprek. Ik hoopte op mijn ‘doorbraak’, maar het draaide uit op een ‘teleurstelling’. Ze durven het niet uit te geven omdat het a) een dik boek is (hoge kosten) en b) ze vinden het controversieel (is daar wel een markt voor?). Ikzelf vind juist dat mijn spirituele ontwikkeling wel wat sneller mag gaan, maar zij vinden het al behoorlijk heftig dat ik aangeef dat ik mijzelf verbonden voel met de Pleiaden.

Dat ik steeds meer bewust in verbinding sta met mijn ‘kosmische zelven’. Wat erop neer komt dat ik toegang heb tot een groter gebied in mijzelf, denk aan telepathie. Zo is het hele boek doorspekt van gesprekken met een groepsenergie die zich de 13 Grootmoeders noemt, maar sijpelt er ook steeds meer een Kosmisch Collectief door. Noem het een groep ‘sterrenmensen’ (of delen van onszelf uit de ‘toekomst’) behept met datgene wat er op Aarde gebeurt in deze lus van Tijd op een eeuwige spiraal van groei. Deze delen van onszelf sporen ons als het ware aan ons kosmisch erfgoed te herinneren en op te eisen, zodat we hier op Aarde kunnen doen wat er te doen is. Maar ik kan beter zeggen: wat er te ZIJN is.

Osho
Deze quote van Osho zag ik voorbij komen op Instagram: ‘Don’t seek, don’t search, don’t ask, don’t knock, don’t demand – relax. If you relax, it comes. If you relax, it is there. If you relax, you start vibrating with it.’ En als je dus niet relaxed bent, dan is het de uitdaging om dit weer te worden. Ons grootste uitdaging ligt dus niet zozeer in doen maar in zijn. Daar ligt ons Grote Werk. We weten hier op Aarde heel goed hoe ons verstand werkt en hoe materie zich gedraagt, maar we weten relatief slecht hoe ons gevoel werkt en hoe licht zich gedraagt.

Licht (ether) noemt de wetenschap ‘donkere materie’ en ons verstand is wie we denken te zijn. Als we ervan overtuigd zijn dat we ons lichaam zijn, missen we 96% van de realiteit waarin we ook leven. Hierdoor weten we weinig over ons Hogere Zelf, ons lichtlichaam en hoe licht/energie/ether zich gedraagt. En dus hoe we onszelf ertoe verhouden (we zijn er één mee) en hoe we ermee kunnen samenwerken. Een deel van onszelf hangt in onze ‘donkere materie’. Terwijl het ons Licht is! In een notendop zou je kunnen zeggen dat ik hard aan mezelf werk om de twee werelden die ik ben met elkaar te verenigen: ‘vlees’ en ‘licht’.

Verhalen vertellen…!
En het mijn grote passie is middels het vertellen van verhalen wat er dan met je gebeurt als mens (je wordt kosmisch, multidimensionaal en een ongelooflijk krachtige medeschepper). Het is een diepe wens van mij om van het vertellen van verhalen mijn werk te maken. Het is waar mijn frequentie van stijgt, waar ik heel blij van word, waardoor ik de wereld om mij heen vergeet, waardoor ik mijzelf verbonden en kosmisch voel.

Maar het licht in de stof trekken kan een behoorlijk ‘alchemistisch’ proces zijn. Het valt niet altijd mee om je eigen donkere materie om te zetten in goud. Wat het Grote Werk wordt genoemd. Het is hard werken aan jezelf om relaxed te zijn. Waarom? Omdat het ego deze nieuwe manier van werken nog niet kent en met het verleden naar de toekomst kijkt. Het ego gelooft het pas als het zichtbaar is in de buitenwereld. Maar het is net zoiets als verwachten dat jouw spiegelbeeld eerst naar jou terug lacht…

Het ego dient – met veel geduld en liefde – geherprogrammeerd te worden (denken in energie en dat alles er al is). Logisch dat het ego moet wennen aan zijn nieuwe rol, geregeld ongeduldig is en gaat muiten. Dus om mijn droom, die als een blauwdruk in de ether om mij heen hangt, te verstoffelijken, dien ik vooral bezig te zijn met het leren van ZIJN. En te beseffen dat mijn droom een eigen, kosmische route heeft die misschien anders is dan mijn verstand zou denken, maar mijn stoutste verwachtingen overtreft.

En de kunst is…
Het is de kunst om het universum niet mijn persoonlijke wil op te leggen, maar mee te bewegen als één met het al. En dus om met de ‘toekomst’ naar het heden te kijken. Dus om alles compleet anders te doen dan het altijd gewend was en te vertrouwen op het proces. Je hoeft – net als wat Osho zegt – alleen maar te resoneren met datgene wat jij wilt. Als jij mij een paar weken geleden had verteld dat ik de uitgeverij zou gaan mailen om te zeggen dat ik mijn boek in eigen beheer ga uitgeven, dan had ik je voor gek verklaard.

Terwijl het voor mij niet goed voelde om afhankelijk te zijn van hun besluit om het wel of niet uit te geven. Als jij mij een paar weken geleden had verteld dat er iemand op mijn pad zou komen die zou zeggen: ‘Ik vind dat Cosmic Woman alleen in volledige onafhankelijkheid het beste tot haar recht komt en daarom ga ik jou financieel steunen.’ Had ik het onmogelijk kunnen geloven. Maar zo is het wel. Ik voel me ongelooflijk dankbaar hiervoor, maar dat neemt niet weg dat mijn ego het soms als een zware reis ervaart.

Er is immers nog niks ‘zichtbaar’ in de ‘buitenwereld’, en er is al zoveel ‘tijd’ verstreken!! Waarom niet gewoon via een grote uitgever knallen met mijn boek? Waarom zelf dat hele traject van uitgeven volgen? Dankzij al mijn ontdekkingen weet ik nu – dat als mijn ego even op de solotoer gaat en het allemaal veel te lang vindt duren voordat zijn spiegelbeeld terug lacht – het zaak is mezelf te verbinden met mijn Hogere Zelf, dat zegt: “Relax. Nothing under control. Geniet van de reis, want het Grote Werk komt tot stand in het kleine alledaagse.” Ik wens jou alvast een magisch 2016 en heel veel liefde voor jouw ego!

Liefs!

Tessa