Cosmic Woman en haar ‘Santiago de Compostella’..

Tessa Koop begon haar loopbaan in de journalistiek. Ze was in 2008 medeoprichter van WantToKnow.nl en 2016 staat voor haar vooral in het teken van het verschijnen van haar boek ‘Cosmic Woman’. Ze deed de afgelopen jaren zoveel persoonlijke kennis op over wie we zijn, waar we vandaan komen en waar we naar op weg zijn, dat ze besloot zich te wijden aan het uitdragen en delen van deze informatie. Ze doet dat op uiterst toegankelijke wijze en vooral op haar eigen wijze, met een heel praktische inslag en dito voorbeelden..

Tessa: “Voor Cosmic Woman is het universum haar ‘speeltuin’. Ze volgt niet het pad van een ander maar ze definieert ‘Kosmisch Bewustzijn’ op haar eigen manier, in harmonie met het universum. We zijn geboren als scheppers van oneindige mogelijkheden, maar we zijn ook geboren om wijs te zijn, vrij, krachtig, gezond en happy. We zijn niet geboren als makke schapen of als robots. Ik hoop dat ik je mag inspireren een Cosmic Human te zijn in een holografisch universum.”
Meer informatie vind je hier op de splinternieuwe site van: cosmicwoman.nl

x

x

x

Cosmic Woman en haar ‘Santiago de Compostella’..

2016 © Tessa Koop – deze versie WantToKnow.nl/be

x

Terwijl de zomer bijna haar laatste adem uitblaast voor dit jaar, adem ik nog een keer diep in voor de eindspurt van Cosmic Woman. Voor de mensen die het niet weten (maar dat lijkt me onwaarschijnlijk, omdat ik het voor mijn gevoel al zolang roep en verkondig) dat is mijn eerste spirituele autobiografie waar ik nu bijna vijf jaar aan werk. En wat tevens mijn grootste inwijdingsproef in geduld ooit is. En hopelijk ooit zal zijn.. Een aantal is het misschien opgevallen dat ik al een tijdje niks heb gepubliceerd op deze website. Nou is dat op zich ook niet vreemd zo rond de zomervakantie, maar dat was voor mij niet de reden.

Ik moest mijzelf juist oppompen en motiveren om opnieuw aan de slag te gaan met mijn boek Cosmic Woman. Er was geen ruimte in mijn hoofd voor het schrijven van columns, niet voor Wanttoknow.nl/be, niet voor CHANGE Magazine en niet voor Holistik.nl. En deze ruimte is er steeds minder, zo valt mij de laatste weken op…

Ja, ik dacht ook dat het boek klaar was.
Totdat er een professionele ‘manuscriptbeoordeler’ naar ging kijken. Ik kan je vertellen: dat opent weer hele andere deuren in het creatieproces. Deuren waarvan je ego aanvankelijk denkt dat ze beter gesloten hadden kunnen blijven, omdat het weer zoveel werk losmaakt! Het is alsof ik in een grote spiegelzaal sta; ieder hoofdstuk opent weer deuren in deuren in deuren… Mijn ego denkt alleen maar: ‘Ik werk er al bijna 5 jaar aan! Kan het nu niet eens afgelopen zijn? Ik wil weleens het resultaat zien van mijn noeste arbeid!’

Maar opgeven is natuurlijk geen optie. Dit is wat ik al wist als kind: ik ga een boek schrijven. Ik wil mijn bijdrage leveren aan die mooie blauwe planeet, en alles wat erop leeft. Dat missie-gevoel dat zit diep in mijn DNA verankerd. Daar waar sommige mensen zich misschien afvragen wat hun levensdoel is, drukt mijn ‘plan’ al jaren een dikke stempel op mijn leven. Eerst in de vorm van: ‘wie ben ik?’  en ‘wie is God?’ en ‘hoe zit dat met mij en sterrenmensen?’ Tot het eureka-moment: ‘ah ik ben een kosmische vrouw’, ‘ah ik ben dus ‘God’! en: ‘natuuuuurlijk maken wij deel uit van een kosmische gemeenschap en zijn ‘zij’ zelfs delen van ons!’

Ik weet nu hoe dat werkt met mensen die tot grootse prestaties in staat zijn: als je er middenin zit weet je niet welke deur in de spiegelzaal de laatste deur is. Je hoopt steeds dat je door de laatste deur gaat, dus je zet door. Maar er komt steeds weer een nieuw deur, en nog een en de jaren verstrijken…

Geboorte en de zwangerschap..
Met wat huilbuien en allerlei vormen van zelfmedelijden en uitputting tussendoor. Omdat dit is wat jij wilt, geef je niet op. Dat zou immers zonde zijn van al dat werk, van al die uren die erin zitten, van al die liefde en toewijding. Want bovenal schrijf ik Cosmic Woman met heel mijn hart en ziel. Dit is mijn droom die ik uit wil laten komen.

Maar ik voel nu: het is als een zwangerschap. Het verlangen naar dit ‘kind’ begon al als kind. Toen raakte ik in 2012 ‘zwanger’ van het ‘kind’ (ik begon aan het boek), begonnen in 2015 de weeen (ik dacht dat het manuscript af was) en nu in 2016 blijken de persweeen pas te beginnen. Moet ik mijzelf met man en macht focussen op de geboorte.
Kan ik er niks anders bij hebben. Kan ik zelfs weinig om mij heen velen, behalve mijn eigen gezin. Vriendinnen zie ik amper, op werkborrels schitter ik van afwezigheid, zie ik een vakantie haast als een onwelkome interruptie in het schrijfproces en kosten zelfs kleine, alledaagse aardse bezigheden mij moeite.

Ik denk dat maar weinig mensen weten wat het echt betekent om een schrijfster te zijn. Dat je jezelf als een kluizenaar wilt opsluiten, dat je bereid bent jezelf van alle luxe te ontzeggen. Als je maar tijd krijgt, tijd om te schrijven, schrijven en nog eens schrijven. Ook al viert men buiten feest. Het kan mij niet schelen en natuurlijk kan het mij schelen. Ik stop dus met schrijven voor wanttoknow.nl/be. Mijn ego kan wel denken: ‘Ja, maar je moet in verbinding blijven met je netwerk.’

I don’t care. Niks kan mij nu schelen, behalve dat ‘kind’ dat eruit moet. Daarna zien we wel verder. Hoe het bijvoorbeeld gaat met het uitgeven in eigen beheer, of er media zijn die iets met Cosmic Woman willen doen, of ik ervan kan leven als schrijfster. I don’t care. Ik hoop op alles, maar ik verwacht niks. Dit is mijn ‘Santiago de Compostella’ en ik moet de tocht afmaken.

Dat een vakantie niet zomaar voor niks is, bleek vorige week wel.
Het nummer van onze stacaravan was wederom 111. Net als in 2011 toen de Spirituele Raad van 13 Grootmoeders telepathisch contact met mij zocht. Deze spirituele leraren begeleiden mij nu al vijf jaar bij mijn proces richting ‘kosmische vrouw’ (meer info op website). En de reis die ik maak loopt precies volgens plan. Ik ben op dit moment bezig met de Cosmic Awareness Handleiding voor jou als lezer.

Zodat je praktische tools krijgt aangereikt voor het ontwikkelen van je eigen multidimensionale zijn en het opeisen van jouw kosmisch erfgoed, compleet met psychische vermogens. En het kraken van jouw realiteit, zodat je werkelijk vrij bent. De dag na de volle maan van 18 augustus deed ik een meditatie. Ik zag met mijn innerlijk oog dat ik uit mijn fysieke lichaam werd gehesen door een man met de blauwste ogen die ik ooit heb gezien, en met een lange witte baard en gewaad zo wit, dat hij licht gaf. (Wie hij was doet er hier even niet toe).

Nog 6 maanden…
Hij zei me dat ik nog zes maanden nodig heb voor Cosmic Woman. Dat deze laatste fase een belangrijke fase is voor de volledigheid van het boek. Ik zou hierbij alle hulp en inspiratie krijgen die ik nodig heb. Al mijn aardse bezigheden zouden zich vouwen om het creatieproces. Ik zou me nergens zorgen over hoeven maken. Wel diende ik gefocust en in balans te zijn. Op een gegeven moment nam hij het boek in zijn hand, en in de energie zag ik een soort gouden lichtbol om het boek hangen, met daarin allerlei geometrische vormen.

Dit was de energie die het boek in zich draagt, zo vertelde hij. En deze energie werkt door op de ‘ontvanger’, via het hart. Ja, we zitten allemaal in een prachtig, goddelijk plan en als we ervoor openstaan kunnen we op ongelooflijke wijze bijdragen aan het versnellen van ons evolutieproces. Het belangrijkste is dat we weer ‘heel’ worden en dat we samenwerken met ons Hogere Zelf, onze eigen Godsvonk, de voetafdruk die Spirit in ons allemaal heeft achtergelaten. Maar alles gebeurt op de juiste plaats en tijd. En misschien niet eens in dit leven.

Dus we hoéven de wereld niet te veranderen, alleen onszelf als we daar klaar voor zijn. Als we bereid zijn ons perspectief om te draaien richting: alles is energie. En we leren mee te bewegen als Een met het AL. Dus wil ik dit boek af kunnen maken, dien ik mij over te geven aan de ‘kosmische dans’ die dit boek heeft. Ik hoop dat je mij vanuit je hart wilt steunen bij dit proces; alle aanmoedigen zijn welkom! Maar dan vooral in de energie, want de komende tijd neemt ‘Cosmic Woman’ een vlucht in andere sferen.

In de stilte van het kluizenaarschap. Met af en toe een post op Facebook. Tot het moment dat de spiegelzaal zich omtovert tot een balzaal, en de kosmische dans van dit boek ten einde is en jij eindelijk Cosmic Woman in jouw ‘armen’ mag sluiten. Mijn kind, dat dan op eigen benen mag gaan leren staan en zijn eigen weg mag vinden in deze wereld. Dansend van vreugde.

Liefs Tessa
www.cosmicwoman.nl

x

* * *

x