Wie ben ik zonder mijn verhaal?

x

x

Wie ben ik zonder mijn verhaal?

2019 © Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/b

x

We hebben allemaal een verhaal.. Ja, we hebben allemaal een levensverhaal. Welk verhaal heb jij en wie of wat in jou vertelt dat verhaal? Het verhaal dat velen hebben over hun leven heeft voornamelijk betrekking op voorbije omstandigheden, de levensgeschiedenis. We weten bijna allemaal dat de algemeen menselijke geschiedenis op een grandioos vervalste wijze aan ons wordt gepresenteerd, waarbij in conflictueuze (oorlogs)situaties daders vaak gepresenteerd worden als slachtoffers. Hoe zit het dan met de zuiverheid van onze individuele levensgeschiedenis? Zou deze überhaupt wel zuiver gezien kunnen worden, wanneer onze blik door de inwerking van verstarde emotioneel geïnterpreteerde gebeurtenissen wordt vertroebeld?

Voor het werkelijk zien van de ware levensgeschiedenis, is het in mijn beleving van wezenlijk belang, dat je die patronen doorziet en loslaat. Dan pas kun je de individuele geschiedenis in het juiste perspectief zien! Aangezien de meeste mensen niet volledig bewust in het leven staan, is hun levensverhaal een onbewuste weergave van hoe dat leven in het verleden vanaf de jeugd verlopen is. Vaak zijn het dan de levensomstandigheden, waarin men traumatiserend en/of onterecht behandeld is door anderen, die als het belangrijkste worden beschouwd en gepresenteerd.

Hetgeen een emotionele slachtofferrol oplevert, waarbij de individuele kwetsbaarheid en opgelopen zielenlittekens als excuus worden gebruikt voor het gedrag dat men in het hier en nu laat zien. Een kind heeft nog niet de mogelijkheid ontwikkeld om het allemaal bewust te verwerken. Het is in het kind de basis voor de egovorming, om daarmee de naar het onderbewuste verdrongen angsten en pijnen uit het verleden te kunnen neutraliseren, maar in feite juist in stand te houden. De identificatie ermee kan bepalend zijn, voor de rest van het leven en is enkel gericht op het in stand houden van het ego. De verhalenverteller in dezen is dus het ego en het verhaal een egoverhaal.

Diversiteit in egoverhalen
Egoverhalen laten zich in diverse soorten en maten horen en zien. Het verhaal dat wordt verteld door mensen die hun onbewust gevoelde slachtofferschap overcompenseren door grensoverschrijdend gedrag ten aanzien van anderen en een behoefte aan macht, is van een ander kaliber. Zij blazen hun ego op en vinden zichzelf uitermate belangrijk. Zelfs zo belangrijk dat zij menen het leven van anderen en de individuele invulling daarvan te kunnen bepalen. Dit is de essentie van hun innerlijke daderdynamiek en het daarom macht willen hebben. In mijn artikel ‘Wat is macht?’ (HIER) ben ik hier dieper op ingegaan.

In onze tijd zijn de politiek/economische machtigen degenen die een bepaalde (occulte) kennis hebben verworven, waar zij macht mee uitoefenen. Daar is de uitdrukking uit ontstaan dat kennis, macht is. Zij willen echter niet beseffen dat eenzijdig rationeel/analytische hoofdkennis een doodse reflectie is van de levende wijsheid, die met het hart verbonden is.

Vandaar dat er ook geen greintje scheppingskracht aanwezig is in deze benaderingswijze en het een puur destructieve uitwerking heeft op al het leven. Uiteindelijk blijkt hier een antichristelijke impuls aan ten grondslag te liggen. Degenen daarentegen die de door hen gevoelde slachtofferrol blijven benadrukken en van daaruit hun sociale omgeving benaderen, stellen zich vaak minderwaardig op. Zij zijn de ideale ‘slachtoffers’ voor de mensen met een meer uitvergroot en opgeblazen ego.

Het is echter een fenomeen waar hetzelfde soort egomechanisme aan ten grondslag ligt als bij iemand die de daderrol heeft aangenomen. Een mechanisme dat is gericht op het overleven van het ego. Frans Kok heeft in zijn artikel ‘Het spel van slachtoffer en dader’ (HIER) heel helder uitgelegd hoe de slachtoffer/daderdynamiek in de praktijk werkt. Citaat uit dit artikel:

“Macht en afhankelijkheid

Zou je ook kunnen zien dat er sprake is van een wederzijdse afhankelijkheid? De dader heeft een slachtoffer nodig om zijn macht te kunnen laten gelden. Hij is voor zijn gevoelens van prestige en autoriteit voortdurend afhankelijk van een ander die hem daarin faciliteert. Feitelijk kan hij de teugels geen moment laten vieren. Anders zouden de rollen weleens kunnen worden omgedraaid! In feite denkt de dader iets nodig te hebben voor zijn overleving. “Als ik de macht heb,” zo voelt hij onbewust, “dan ben ik gelukkig” (of misschien denkt hij wel: “dan kan mij niets overkomen”).

Het slachtoffer heeft op zijn beurt een dader nodig om zijn positie als slachtoffer te blijven voeden. Hij kan geen slachtoffer zijn zonder dat hem iets wordt aangedaan. Het slachtoffer is zich vaak onbewust van zijn of haar grenzen of denkt zich deze niet te kunnen permitteren. Hij is zich evenmin bewust van zijn vermogen om zich vrij en onafhankelijk te voelen van de dader vanuit een innerlijke kracht. Hij lijkt in de greep van de dader te verkeren en is afhankelijk van de ruimte die de dader hem geeft. Zo van buitenaf gezien is het slachtoffer voor zijn overleving geheel afhankelijk van de dader.”

Overleven is geen leven..

Feit is dat zowel slachtoffer als dader deel uitmaken van dezelfde dynamiek. Een energetische dynamiek die uit twee polaire krachten bestaat, welke zonder elkaar niet zouden kunnen bestaan. Het slachtoffer heeft de dader nodig om zichzelf als slachtoffer te kunnen ervaren en omgekeerd. Beiden reflecteren onbewust een bepaalde afhankelijkheid van elkaar. Wanneer er op individueel niveau een grondig onderzoek van deze energetische dynamiek in zichzelf wordt gedaan kan dat tot een grotere en verhelderende bewustwording leiden.

Dit kan alleen als men bereidt is om naar de individuele projecties te kijken, waarmee men de individuele verantwoordelijkheid tracht te ontlopen en deze bij anderen neer wil leggen. Een bewustwording die in zou kunnen houden dat ingezien wordt, dat men vanuit een dualistisch bewustzijn zich eenzijdig heeft geïdentificeerd met één van beide polaire krachten. Dit is de overlevingsstrategie van het ego. De kennis van  deze strategie wordt op wereldschaal toegepast door de sociale programmeurs, die ieders indioviduele leven willen beheersen en ieders weg naar eenheidsbewustzijn willen blokkeren. In het artikel ‘De mens en de (on)macht..’ (HIER) heb ik dit thema verder uitgediept.

Voor het overleven van het ego is verdringing van traumatiserende en pijnlijke emoties noodzakelijk, om vanuit het onderbewuste vergiftigend door te kunnen werken in het actuele leven. Waardoor het ego zich kan blijven voeden met negativiteit en het daaruit voortkomende gedrag zich kan blijven herhalen. Zelf weet ik daar uit ervaring alles van. In de volgende video legt Sadhguru op een heldere en humoristische wijze uit hoe dit werkt.

Lang traject
Sommigen hebben hun verhaal nog verder teruggaand dan de jeugd geplaatst, naar vorige levens. Die verhalen zijn soms bij meer spiritueel georiënteerde mensen van de nodige glans voorzien, door een zekere mate van grootsheid en belangrijkheid aan die vorige incarnaties te koppelen. Waarmee die vermeende grootsheid en belangrijkheid nog doorstralen in het huidig leven. Aan anderen moet dat dan zeker heel ook goed duidelijk gemaakt worden. Er wordt dus verondersteld dat men er daardoor een bepaalde autoriteit aan kan ontlenen, die hen in een ongelijkwaardige positie ten opzichte van anderen plaatst. De reikwijdte en illusionaire fantasie van het ego is onbegrensd. Het is een zeer verkapt en misleidend streven naar geluk.

Frank Kok zegt daar in zijn eerder genoemde artikel het volgende over:

“Op de keper beschouwd is er qua uitkomst geen verschil. Of je je nu slachtoffer voelde of dader: je hebt een illusie nagestreefd die hoe dan ook tot mislukking gedoemd is. Liefde of geluk is op geen enkele wijze van buitenaf te verkrijgen. Wanneer je de gehechtheid aan deze oude patronen opgeeft en gaat doorzien dat het om oordelen ging die je gevangen hielden in een illusie, zul je een bevrijding ervaren en een autonomie die niet geënt is op macht en afhankelijkheid. Dan ben je thuisgekomen in je Innerlijke Ruimte van vrijheid en autonomie vanuit een besef dat dit jouw Ware Thuis is.”

Muren bouwen
Telkens wanneer men het egoverhaal met de nodige emoties vertelt, wordt het bevestigd, bekrachtigd en is het weer een bouwsteen voor de zich versterkende muur die het ego om zich heen optrekt. Het verhaal wordt hierdoor versterkt, evenals het ego dat het vertelt. Het maakt deel uit van een overlevingsstrategie. Een strategie die een defensieve houding en vooral strijd inhoudt. Iets dat uiteindelijk uiterst destructief werkt in de omgang met anderen. Daarbij reageert men op basis van aangeraakte triggers en wordt er een voortdurende herhaling van het gedrag geactiveerd, dat voortkomt uit het naar het onderbewuste verdrongen patroon van pijn, leed en slachtofferschap. Ik heb dat beschreven in het artikel ‘Gaan we nog een rondje’ (HIER).

In meerdere artikelen heb ik eerder beschreven dat er een bepaalde mensengroep op deze planeet is, die zich gespecialiseerd heeft in het ten eigen voordele uitbuiten van het slachtofferschap en daarmee parasiteert op een bepaald volk en eigenlijk de gehele mensheid (HIER en HIER). Daarbij maakt zij misbruik van oude geschriften met daarin voorspellingen betreffende de eigen superieure ‘leidersrol’ in het leiden van de mensheid naar een door hen gevisualiseerde tijd van voorspoed.

Separatisme, apartheid en Zionisme
In dit geval met name voor henzelf en hun demonische marionettenmeesters (HIER). Zij hebben het voor elkaar weten te krijgen om, met behulp van krachten uit een andere en vooral lagere geestelijke dimensie, op basis van het door hen gepatenteerde slachtofferschap, de gehele mensheid naar haar hand te zetten. De demonisch bezeten leiders van het Israëlische volk, zoals ik die in de voorgaande alinea enigszins verhullend benoemde, laten dat volk zelf meewerken aan de ondergang van zichzelf, én het Palestijnse volk wiens land zij in bezit hebben genomen.

Op dat Palestijnse volk wordt er een al decennia gaande genocide gepleegd (HIER). Citaat uit het hiervoor gelinkte artikel:

“De religie van Holocaustianity heeft zelfs een eigen Heilige drie-eenheid: de zes miljoen slachtoffers van de gaskamers, Hitler’s officiële uitroeiingsbevel en een bureaucratisch actieplan voor de implementatie. Revisionistische historici die deze Heilige drie-eenheid van Holocaustianity betwijfelen worden ketters geacht en genadeloos vervolgd door Zionistische torquemada’s. (Tomás de Torquemada was de eerste Spaans priesterlijke Groot Inquisiteur, AZ)

Maar zelfs als de West verdrinkt in een vloed van Holocaustianity-propaganda over een gruwelijke maar korte gebeurtenis die 75 jaar geleden plaatsvond, gaan de Zionisten door met hun decennia oude genocide van Palestijnen. De daders van deze genocide komen weg met hun misdaad door zich schaamteloos voor te doen als slachtoffers.”

Slachtofferige grootheidswaan
De superieure arrogantie van de Zionistische staat Israël uit zich ook met name in het letterlijk bouwen van muren tussen Joodse en Palestijnse gebieden. Tevens werken zij aan de ondergang van de Arabische volkeren in de naburige landen, om uiteindelijk hun droom van een Groter Israël te kunnen verwezenlijken. In het artikel ‘Doet Israël pogingen om de aartsbisschop van Jeruzalem voor kerstmis het zwijgen op te leggen?’ op Global Research, wordt uitgelegd hoe de antichristelijke impuls door haar leiders in dat Israëlische volk werkt (HIER). Een citaat uit het genoemde artikel:

“Ali Kurk zei: “Internationale wetten zijn niet effectief  als de wet van macht regeert,” verwijzend naar de VS-EU-steun voor het Israëlisch apartheid systeem, Israëls beleid van het evacueren van Palestijnse huizen in bezet Oost-Jeruzalem en het toestaan van Joodse kolonisten om ze te bewonen of ze te vernietigen. De ideologie van raciale en culturele dominantie is de oorzaak van de apartheid. Rima Khalef zei: “Israël is de enige ‘natie’ in de wereld die een totaal burgerschap verleent op basis van geërfd geloof.”

Aartsbisschop Hanna heeft gewaarschuwd dat Israël bezig is met een langzame etnische zuiveringscampagne in Jeruzalem, om deze te veranderen in een puur Joodse stad. De christelijke inwoners van de stad zijn aan het verdwijnen, en zijn nu slechts 1% van de bevolking. Hanna legde uit dat de tijd gekomen is voor zowel christenen als moslims om de krachten te bundelen, omdat ze beide de onderdrukten zijn van de ‘Israëlische’ apartheid, die voorkomt dat ze toegang krigen tot de steden, banen, levensmiddelen, en vaak de gezondheidszorg.”

Ook HIER kan men lezen hoe Jeruzalem wordt voorbereid op de rol van hoofdstad van de zich steeds sneller ontwikkelende Pax Judeïca.

Wie zijn de ‘Joden’ zonder hun verhaal?
Wie of wat zou het het Joodse volk zijn zonder haar verhaal van slachtofferschap en het door hun God aan hen gegeven uitverkoren zijn? Zou zij dan geen totaal ander volk zijn? Zouden de banken, de media-, vermaaks-, militaire-, de farmaceutische en de Holocaust-industrie dan wel bestaan? Zouden de computertechnonologie en de AI-bedrijven er dan wel zijn? Kortom zou Big Brother en de huidige maatschappelijke matrix dan wel bestaan? Maar dezelfde vraag aangaande wie men is zonder het eigen verhaal kan men aan alle volkeren stellen en individuen die tot hen behoren. Dus aan iedereen!

We zouden die vraag dus ook aan onszelf kunnen stellen. Wie ben ik zonder mijn verhaal? Immers alle egoverhalen, voor zover ze uit onbewuste mentale concepten bestaan, zijn allemaal verhalen die verbonden zijn met het concept van een eigen identiteit en een daarmee samenhangende opgeroepen emotionaliteit. Of ze nu een individu, een familie, een groep, een volk, een cultuur of een ras betreffen, het zijn allemaal illusionaire aannames vanuit het ego. Alle egoverhalen zijn verweven met onvrij makende emoties.

Op individueel niveau kunnen ze leiden tot persoonlijke vetes, op familiair niveau tot familievetes, op groepsniveau tot groepstwisten. Op volksniveau tot oorlogen en op cultureel niveau tot culturele strijd. Ego gefundeerde strijd kan alleen maar tot een wederzijdse vernietiging leiden. Bekijk indachtig het voorgaande de wereldmaatschappij waar wij nu in leven en zie hoe de strijdlust toeneemt. De heersers op Aarde weten maar al te goed hoe ze de hang naar identiteitsvorming kunnen gebruiken om steeds meer chaos en vernietiging van het leven te veroorzaken.

Spiegeltje aan de wand, wie is de grootste illusionist in het land?
Passen we daar het in het voorgaande benoemde weten, betreffende de energetische dynamiek tussen slachtooffers en daders op toe, dan kan duidelijk worden hoe de door kennis machtig geworden heersers de mensheid als machteloos slachtoffer nodig heeft. Daarnaast kan dan duidelijk worden hoe de mensheid die heersers als reflectie nodig heeft om zich volledig bewust te worden van haar goddelijke oorsprong en scheppingskracht.

De eerder genoemde antichristelijke impuls die ten grondslag ligt aan het machtsmisbruik van de heersers wordt duidelijk gemaakt in een artikel dat je HIER kunt lezen. Wat zij ons echter laten zien, zijn het soort egomechanismen die in ons allemaal voorkomen. Alleen op individueel niveau kunnen we verandering in brengen in de verstarde pijn en reactiepatronen, die leiden tot de slachtoffer/daderdynamiek, door de egomechanismen bewust onder ogen te komen.

Het goede nieuws is, dat met de nodige moed, toewijding en doorzettingsvermogen dit zeker tot stand kan worden gebracht.  Zoals ik in vorige artikelen ook heb aangegeven gaat het erom, dat men zich afkeert van of op zijn minst minder laat bepalen door het illusionaire mensencircus in wat wij als buitenwereld ervaren. Tevens dat men de illusie doorziet dat individueel geluk nooit afhankelijk kan zijn van andere mensen. Robert Spira legt dat in onderstaande video heel mooi uit.

Rupert Spira – Contemplating the Nature of Experience

Ik wens ieder een mooi, gelukkig, onafhankelijk en individueel krachtig 2020!

Arend Zeevat

25 december 2019