Wakker worden voor het leven..! 

x

x

Wakker worden voor het leven!

 2019 © Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Begin van het leven.. Het leven heeft altijd al bestaan en zal ook eeuwig en tot in de oneindigheid blijven bestaan. Het is wat het is, altijd al geweest is en altijd zal ZIJN. Het heeft dus geen begin en ook geen eind. Het wezenlijke van het leven is de bewuste aanwezigheid van het door de scheppende geest doortrokken ZIJN. Dat scheppende geestvolle ZIJN wil een totaal onvoorwaardelijk liefdevolle schepping tot stand brengen, waarin alle schepselen in hun ware aard (h)erkend worden als een verrijkende uiting van de scheppende Geest. Om zo op een vrije wijze de in hen aanwezige kwaliteiten te kunnen ontwikkelen.

Tezamen vormen al deze schepselen met hun kwaliteiten het aangezicht van hun Schepper, die zichzelf wil leren kennen door middel van zijn schepselen. Zo kan Hij zijn eindeloze scheppingsmogelijkheden verkennen en tot uitdrukking brengen. Het leven dat van Hem uitgaat is een stromende beweging, die zich voortdurend herschept. Waardoor het telkens nog meer van de in haar aanwezige Waarheid, Schoonheid en Liefde tot uitdrukking wil brengen en voor haar schepselen ervaarbaar wil laten zijn.

Definiëring van het ondefinieerbare
Het is een zeer sterke tendens in de mens om al het ondefinieerbare in begrippen te willen vangen en daarmee vast te willen zetten. In eerste instantie was daar nog een innerlijke beleving bij betrokken, waar de geïnstitutionaliseerde religies en alle andere groepsbelevingen zich op baseerden. Maar sinds het ontstaan van het menselijk aan het kille, koude en berekenend intellect gebonden denken, heeft de mens alle levensuitingen in verstarrende begrippen en gedachteconcepten gevangen willen zetten in een van alle belevingswaarde ontdane taal.

Daarmee werd het hart en dus de Liefde buitengesloten van de Schepping. Om dit te kunnen opleggen aan de mensheid werd er een normatief kader aan gekoppeld. Hij heeft zo het ondefinieerbare van het leven willen definiëren en daarmee de stromende veranderlijkheid van dat leven controlerend willen vastleggen. De verdichtend ‘scheppende kwaliteit’, die daarvan uitgaat, heeft mede tot stand kunnen komen door de onbewustheid van de menselijke ziel, die zichzelf nog niet in haar wezenlijke essentie heeft leren kennen en zich daardoor voor deze misleiding leende.

Kunstmatig geschapen moeilijkheid
Tegenstrevende krachten hebben in mijn beleving van de Scheppende kracht de ruimte gekregen om het de mens in zijn evolutionaire ontwikkeling zo moeilijk mogelijk te mogen maken. Zodat hij al de in hem aanwezig scheppende kracht zou leren te ontwikkelen om hen te weerstaan en vanuit een Bewust ZIJN zelf zou leren te ervaren een medeschepper te zijn. Een medeschepper die het waardig is om deel uit te maken van het aangezicht van de Schepper, waar hij een volwaardige representant van is.

Voorwaarde daarvoor is echter wel dat hij ieder zelfzuchtig op afscheiding gericht onbewust verlangen volledig bewust in de eigen ziel leert te herkennen en om te vormen. Waardoor de scheppingsintentie van iedere medeschepper in overeenstemming is met de oorspronkelijke scheppingsintentie. Overgave aan de in ieder aanwezig scheppende wijsheid in het hart is dus een must. Want iedere vorm van afscheiding veroorzaakt een intens lijden, dood en veel destructieve chaos. Wat de mens door trial and error mag leren inzien.

Lijden en de verlossing daarvan
Het veroorzaken van een gevoel van innerlijke afscheiding en een daaruit voortkomende beleving van lijden is het belangrijkste middel, dat die tegenstrevende krachten hebben. De aardse werkelijkheid is in haar natuurlijke manifestatie dualistisch van aard, wat te herkennen is in de duale polariteit van al het geschapene. De oerpolariteit bestaat uit het mannelijke en vrouwelijke. Zij representeert de twee scheppingskrachten die beide nodig zijn in het tot stand brengen van fysieke vormen.

De mannelijke kracht is schenkend en vormgevend en de vrouwelijke kracht is ontvankelijk en levensgevend. Dit was bekend in alle oudere culturen, die dat op een eigen manier in symbolen hebben vormgegeven. De tegenstrevende krachten hebben echter, vanuit de aan zichzelf opgelegde onvrijheid, hun dwangmatig destructieve karakter en wil tot macht, zich meester gemaakt van de duale aardse werkelijkheid. Zij hebben bezit genomen van de aards scheppende oer-polariteit, deze in de ziel van de mens uit elkaar getrokken en tot in het extreme gepolariseerd.

Dit alles in het kader van hun machtsspel van verdeel en heers. De gevolgen die dat heeft voor alle menselijke verhoudingen en ook zijn verhouding tot de hem leven gevende Moeder Aarde zijn nu alom ervaarbaar. Zowel binnen de individueel menselijke verhoudingen, als binnen de als geopolitiek theater voorgetoverde wereldse machtsverhoudingen, vindt er daardoor een toenemende escalatie plaats van onmacht en destructiviteit.

Afzonderen en isolement
De daaraan blootgestelde menselijke ziel zal hierdoor een gevoel van isolement, ‘hulpeloosheid en machteloosheid’ ervaren. Daarmee zonder enig gevoel van (uiterlijk) houvast aan zichzelf over gelaten te zijn. Hier komen een scala aan instinctieve emoties uit voort zoals zielenpijn, onvrede, boosheid, jaloezie, haat, wraakzucht en moordlust.

Over het geheel genomen gaat het dus om het zich ongelukkig voelen en vanuit een verlangen om te overleven daarvan verlost te geraken. De tegenstrevende krachten bieden die ‘hulpeloze en machteloze’ mensenzielen een uiterlijke oplossing voor de door hen ervaren ellende. Zij weten dat iedere afgezonderde ziel uiteindelijk een innerlijke hongerdood zal ondergaan, daar het de noodzakelijke voeding van een zielsmatig voedende structuur zal gaan missen.

In plaats van die innerlijk voedende menselijke structuur is hij van buitenaf geïndoctrineerd met een onvrij makend uiterlijk ‘voedende’ structuur. Daarin wordt door middel van een slaafs makend onderwijs, propaganda, media en een overweldigend gewelddadig staatsapparaat voorgeschreven wat wel en niet correct is.

‘Heilstaat’?
Dit is exact de essentie van alle door de geschiedenis heen geboden uiterlijke oplossingen binnen een onvrij makend onderwijs, geïnstitutionaliseerde religies, (geo)politieke instituten, zogenaamde weldadigheidsinstellingen en alles dat daarmee verbonden is. Zo hebben deze veruiterlijkend tegenstrevende krachten een dusdanige invloed op de goedgelovige mens gekregen, dat zij hem een ogenschijnlijk eindeloze illusie voor konden toveren, waarin veiligheid en zekerheid hen als misleidende wortels worden voorgehouden. Deze zijn immers datgene waar de meerderheid der mensheid naar verlangt.

Pas op waar je naar verlangt! Het zou zich wel eens kunnen materialiseren. Maar dan misschien ook wel weer op een andere manier, dan gewenst werd. De door de tegenstrevende krachten beoogde socialistisch/communistische heilstaat op globaal niveau is op de achtergrond al lang in de steigers gezet. Het wacht slechts op het juiste moment om de steigers weg te halen en het monsterlijk opgebouwde gedrocht in al haar lelijkheid, onmenselijkheid en destructie te kunnen tonen (HIER en HIER). Waar wereldwijd de laatste schaakstukken voor op hun plek gezet worden, waaronder de Perzische Golf (HIER).

Tijd en ruimte
We leven nu dus in een tijd waarin alle onbewuste verlangens van de mensheid, die opgeslagen zijn in haar collectief onderbewuste geheugen c.q. de Akasha-kroniek, zich in alle facetten aan haar tonen. We leven nu in een tijd van intense zuivering, op zowel individueel als collectief niveau. Beiden zijn echter onverbrekelijk met elkaar verbonden! Enkele citaten uit een artikel over de planeet Pluto, die van 24 april tot 3 oktober 2019 retrograde loopt (HIER):

(…) “Oorspronkelijk verbonden met de Schorpioen en het rijk van het onzichtbare, houdt de Pluto retrograde periode verband met karmische lessen die ons met schaduwmateriaal confronteren. Diepe onbewuste verlangens weggestopt voor een bewuste weergave, worden verlicht en moeten worden overgegeven aan echte genezing om transformatie te kunnen laten optreden.” (…)

(…) “Pluto zwaait de poorten breed open naar de donkere schuilhoeken van ons collectief verleden, onze voorouders en onze geschiedenis. Het collectief wordt geroepen om tot de wortel van het onderliggende verval in de samenleving, dat etterend onze menselijkheid heeft verzwakt, te komen.” (…)

In zijn nieuwste Pele-report gaat Kaypacha ook in op bovenstaande:

In mijn vorig artikel ‘Vrijheid is in Liefde ZIJN’ (HIER) heb ik geschreven over de verdichting van tijd en ruimte door de ‘kwaadwillende’ en de natuurlijke bewustzijnsevolutie tegenstrevende krachten. Een citaat uit dit artikel:

“Verdichting van tijd en ruimte

Oorspronkelijk waren de dimensies van tijd en ruimte op de blauwe parelplaneet heel open, beweeglijk en vol van vernieuwende scheppingsdrang. De werking van het tegenstrevende kosmische stuifzand zorgde echter voor een toenemende verdichting van tijd en ruimte en alles dat daarin opgenomen is. Deze verdichting heeft een onvrije en verstarrende werking op alles dat zich daaraan overgeeft.

Deze verstarrende en onvrij makende werking begon al toen de mens, geïnspireerd door het tegenstrevende stuifzand, zich los ging maken van de invloed van de oorspronkelijke scheppingsruimte en zich op ging sluiten in een eigen beperkte belevingswereld. Een belevingswereld die gedomineerd wordt door de onvrij makende behoefte aan veiligheid en zekerheid. Het belangrijkste kenmerk van deze innerlijke houding is het geen verantwoordelijkheid willen nemen voor de gevolgen van het ‘eigen’ onvrije handelen.”

Het begin?
De verdichting van ruimte en tijd kreeg vorm door de langzame afscheiding van het leven op aarde van de rest van de schepping. Het intellectueel bedachte concept van het fysieke levensbegin op aarde te koppelen aan een tijd in het verleden, is daarbij een misleidend basisconcept geworden. Maar wetenschappers blijken het onderling niet eens te zijn over dat beginpunt. Daardoor circuleren er verschillende tijden, waar geen enkele werkelijke bestaansgrond aan gegeven kan worden.

Het grootste probleem daarbij is dat men de beweeglijke stroom van het leven in een modern verstart en materialistisch georiënteerd begrippenkader wil persen. Citaat uit de ‘Simple English Wikipedia’ aangaande dit thema:

“De oorsprong van het leven op aarde is een wetenschappelijk probleem dat nog niet is opgelost. Er zijn tal van, maar weinig duidelijke feiten. Men is er in het algemeen over eens dat al het leven vandaag geëvolueerd is door gemeenschappelijke afstamming van een enkele primitieve levensvorm. Het is niet bekend hoe deze vroege vorm tot stand kwam, maar wetenschappers denken dat het een natuurlijk proces was, dat misschien 3.900 miljoen jaar geleden plaatsvond. Dit is in overeenstemming met de filosofie van het naturalisme: alleen natuurlijke oorzaken zijn toegelaten.”

Hersenspoelend onderricht
Men kan zich daarbij heel terecht afvragen of dat verstarde intellectuele denken wel een natuurlijke oorzaak heeft. De reden waarom de intellectueel geschoolden het niet eens kunnen worden over het exacte tijdstip waarop het leven op aarde zich manifesteerde is dus, dat zij het leven gevangen willen zetten in een tijd- en ruimtekader. Daarmee wil men een veiligheid en zekerheid scheppen ten aanzien van een door hen bepaalt begin. Dat geeft henzelf een houvast, dat zij omwille van hun eigen gevoel van zekerheid en veiligheid aan de rest van de mensheid op willen dringen.

Zekerheids- en veiligheidsbehoefte is de basis voor de geschreven menselijke geschiedenis. Het is een bijzonder triest gegeven, dat de open ontvankelijke zielen van kinderen gedurende hun indoctrinerende en hersenspoelende onderwijstijd al deze verstarrende gedachteconcepten als een ultieme waarheid gepresenteerd krijgen. Dit is voor hen grotendeels bepalend ten aanzien van hun verdere beleving van het leven in henzelf en in het algemeen. In feite komt dit neer op het klaarstomen van die kinderzielen voor een van buitenaf geprogrammeerd leven. Een geprogrammeerd leven in de gedigitaliseerde matrix van het onvrije door tegenstrevende krachten vormgegeven maatschappelijk machtssysteem.

The Moody Blues: In The Beginning- Lovely To See You

Het stromende en immer veranderende leven wil zich echter niet gevangen laten zetten in een ruimte-, tijd- en gedigitaliseerd machtskader. Het wil alleen maar ZIJN en zich in al haar Waarheid, Schoonheid en Liefde ervaarbaar maken!

Begin houdt tevens een einde in!
Het vaststellen van een begin van het leven op aarde houdt automatisch in dat men ook gericht is op een einde van dat leven. Dit is nu eenmaal de noodzakelijke gevolgtrekking van het uit een dualistisch begrippenkader voortkomende denken. De ene eenzijdige pool roept automatisch de andere eenzijdige pool op. Het verstandelijke concept begin roept automatisch het tegendeel op, namelijk een einde. Wat zegt dit over de aard van onze tijd? Leven we nu in een eindtijd van een eerder door vele ‘knappe koppen’ vastgestelde begintijd?

Wanneer men zo de vele gedachten over onze tijd in zich opneemt, zou men dat haast wel vermoeden. In de afgelopen jaren zijn er vele scenario’s rondgestrooid betreffende het mogelijke einde van het leven op aarde. Sommige van die scenario’s zijn gekoppeld aan kosmische gebeurtenissen, zoals de verwoestende werking van zonnevlammen en het daarmee samenhangende einde van ons elektronisch bepaalde digitale tijdperk (HIER).

Ook zijn er wetenschappers die zich druk maken over de levensduur van de zon en uit voorzorg de aarde willen verplaatsen naar een ander sterrenstelsel (HIER). Of wetenschappers die zich druk maken over een te grote opwarming van de aarde en daarom deze willen verplaatsen naar een koelere plek, of zelfs de zon willen verplaatsen (HIER). Of de inslag van kometen zou een gevaar kunnen zijn voor het leven.

Of een mogelijke nucleaire al het leven vernietigende wereldoorlog, die de komst van de Joodse antichristelijke messias mogelijk zou moeten maken (HIER). Of………? Het zijn allemaal eindtijdverwachtingen voortkomende uit een intellectueel bepaalde beginveronderstelling! De grote vraag is echter: Kan het leven echter wel eindigen?

Buiten de tijd
We leven allen binnen een driedimensionale ‘werkelijkheid’ van ruimte, die we met onze daarop afgestemde fysieke zintuigen kunnen waarnemen. Velen nemen daarom datgene dat zij via die zintuigen ervaren voor werkelijk waar, als de enige en ware werkelijkheid. We zijn nu eenmaal geconditioneerd om dat zo te doen. Daar hangt de onverbrekelijke vraag mee samen of dat wel werkelijk waar zo is. Er is nog een vierde dimensie, namelijk de tijd. Deze houdt in dat alles dat binnen de 3D-werkelijkheid zich openbaart onderhevig is aan de natuurlijke wetmatigheid van ontstaan en vergaan.

Het is deze vierde dimensie van de tijdsfactor waar velen moeite mee hebben om die volledig te accepteren, daar het hun gevoel van veiligheid en zekerheid teniet doet. Hen daarmee confronteert met de tijdelijkheid van hun eigen fysieke bestaan. Tijdelijkheid wordt vaak gekoppeld aan zinloosheid en onbeduidendheid. Want welke zin en betekenis zou men kunnen ontlenen aan zo een korte levensduur tussen geboorte en dood?

Hoe is het volledige leven te kennen, wanneer het zo beperkt is door tijdelijkheid bepaalde ruimtelijke omstandigheden? Welke rol speel je als individueel mens hierin? Maar vooral wie of wat ben je dan als individueel mens? Op die laatste vraag gaat Hans Laurentius dieper in tijdens een satsang (HIER).

Door tijd bepaalt?
In feite leven we dus in een mede door de dimensie van tijd bepaalt geheel, wat onze belevingswereld tot een vierdimensionale ‘werkelijkheid’ maakt. Zowel de driedimensionale werkelijkheid van ruimte, als de vierdimensionale van ruimte en tijd zijn dus veranderlijk. Het jezelf hechten aan en identificeren met die vier dimensies biedt dus geen veiligheid en zekerheid!

Hoezeer je ook op zoek kunt gaan binnen dat vierdimensionale kader daarnaar, zal het je niet lukken. Maar waar vind je dan wel de vervulling van die zo intens gevoelde behoefte aan veiligheid en zekerheid? Om aan deze intense behoefte te kunnen voldoen zullen we ons 3D en 4D denken, voelen en willen flink op mogen rekken tot een multidimensionale werkelijkheid.

Hetgeen in de geopolitieke waanzin van de dag 180 graden wordt verdraaid in de transitie van een unipolaire wereld, met de VS als enig bepalende factor, naar een multipolaire wereld. Een multipolaire wereld, waarin de voormalig socialistisch/communistische grootmachten China en Rusland ook hun deuntje mee willen spelen.

De handschoen waarin iedere hand past
Daarbij wordt echter vergeten dat het Zionistisch/Talmudisch suprematistisch denken van wereldoverheersing, als aardse marionet van de tegenstrevende krachten,  alle geopolitieke en cultuurbepalende spelers bespeelt. Al fluit spelend leidt zij als een rattenvanger van Hamelen de onschuldige mensheid, verblindt door sociaal programmerende cultuuruitingen (HIER), naar de afgrond (HIER en HIER). Een citaat uit een artikel op de site van Henry Makow, waarin exact datgene wordt verwoord dat ik in vorige artikelen ook heb geschreven (waaronder HIER).

“De alternatieve media hebben geschreven over de ‘East’ als de good guys. Maar in feite zijn het Rusland en China die zijn belast met het installeren van de New World Order (communisme.)
Wij zijn gedemoraliseerd om onze ‘redders te omarmen.’ “Multipolaire power” maskeert de gebruikelijke verdachten. (In casu de Rothschild-marionetten en hun Zionistisch/Kabbalistisch/Talmudische kliek, AZ)

ZIONISTS/JEWS in CHINA – A frightening Illustration — A CHINESE ZIONIST CHOIR

Wie zijn zij?
Zij willen al het leven op aarde beheersen, door het te manipuleren en dus te kunnen controleren. In  mijn beleving hoeven we daar geen doekjes meer om te winden. Zij willen al het vrij scheppende leven op aarde doden en hebben een onwetende en onschuldige mensheid opgeleid om hen daarin te helpen. Zij zijn slechts de handen en voeten van de tegenstrevende krachten, die het ons zo moeilijk mogelijk willen maken, om ons de mogelijkheid te geven ons werkelijk scheppende potentieel tot volledige uitdrukking te brengen.

De grote vraag is dan natuurlijk, wie zijn die zij werkelijk. Misschien zijn wij dat zelf wel, door ons over te hebben laten nemen door die tegenstrevende krachten! Misschien kan de mensheid door haar nu op gang gebrachte transformatie de tegenstrevende krachten laten ervaren, dat ook hun machtskader onderhevig is aan de natuurlijke wetmatigheid van ontstaan en vergaan binnen de vierdimensionale werkelijkheid. Hun machtsspel heeft voor een bepaalde tijd de mogelijkheid gekregen om werkzaam te zijn. Als die tijd voorbij is zal het echter door een gebrek aan levensvatbaarheid en wezenlijke scheppingskracht aan haar eigen destructiviteit ten gronde gaan. Voor mij is dat een innerlijke zekerheid en tevens veiligheid.

Wij hebben onszelf vast laten zetten in de beperking van ruimte en tijd, terwijl ons ware wezen van daarbuiten is. Wij zijn wel in deze wereld, maar niet van deze wereld. Wanneer we ons innerlijk buiten de ruimte en tijd centreren in het hier en nu van de scheppende Bron in ons hart, zal onze aanwezigheid binnen die ruimte en tijd veel krachtiger en meer inspirerend zijn.

Wij zullen door onze moreel/ethische bewustzijnsontwikkeling onszelf immuun hebben gemaakt voor de verstarrende invloed van de tegenstrevende krachten. We kunnen dan de beperkende dimensies van ruimte en tijd overstijgen en een eeuwigheidsbeleving ervaren, waarin de scheppende kracht van Waarheid, Schoonheid en Liefde in ieder hier en nu de basis vormt. Daarbij zal een vijfde dimensie zich als eerste aandienen.

In die vijfde dimensie vloeien verleden, heden en toekomst samen in het eeuwige NU. Het NU vertegenwoordigt ieder moment waarop je volledig voelt te leven en je in jezelf gerealiseerd bent. Een zelfrealisatie van je goddelijk scheppende oorsprong.

Het eeuwige NU
Eigenlijk is er niets anders dan het NU! Want het verleden en de toekomst zijn gedachteconcepten, die door de behoefte aan veiligheid en zekerheid van buitenaf aan ons opgedrongen zijn. Het zijn concepten waarmee onze zielen in verwarring worden gebracht, zodat we gemakkelijker te manipuleren en te controleren zijn.

We kunnen ons daar ieder op een eigen wijze aan ontworstelen. Alle beperkingen kunnen wegvallen door in het NU te leven. Wat dit betreft hebben we de ‘wind van de tijd’ in de zeilen mee en mogen nu de overgang naar een nieuw tijdperk in onze ziel ieder moment ervaren.

The 5th Dimension The Heaven of NOW

Het van buitenaf willen sturen van het leven en dat controlerend in willen kaderen in een vierdimensionale schijnwerkelijkheid, doet volkomen onrecht aan het in onze tijd zo veel gebezigde begrip van zelfbeschikkingsrecht. Dit is een heel wezenlijk begrip. Want het leven heeft geen uiterlijk sturende en beperkende kaders nodig. Het stuurt en organiseert en beschikt dus over zichzelf! Zo mag een ieder zich ook laten sturen door het organiserende leven in zichzelf. De stroom van het leven heeft nu eenmaal haar eigen loop en schept zelf de bedding daarvoor! In onze tijd mogen wij  hier en nu wakker worden ten aanzien van het scheppende leven in al haar vormen!

Je mag daar een gelukkig in je ware zelf gerealiseerde getuige van zijn.

Arend Zeevat

26 april 2019