x
x
Kunst als dragende factor voor vernieuwend leven
2018 © Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/be
x
Politieke dominantie. In onze tijd worden vele mensen emotioneel en rationeel voornamelijk bepaald door wat er op verschillende niveaus in de politiek en in de buitenwereld in het algemeen gebeurd. Die invloed heeft een verstarrend effect op het eigen innerlijk leven. We hebben echter allemaal een keuze ten aanzien van of we dit willen laten gebeuren! Laat dat vooral heel erg duidelijk zijn. In een tijd waarin het innerlijk leven voor velen bepaald wordt door de buitenwereld, wordt het steeds moeilijker om te ervaren wat de eigen authentieke binnenwereld te vertellen heeft en wat het belang daarvan is.
Waar het in feite om gaat is, dat wij iets van onze eenzame binnenwereld willen herkennen in de buitenwereld. Men kan die op een voedende manier herkennen in verschillende cultureel/kunstzinnige uitingen van kunstenaars, voor zover die nog een bezielde authenticiteit bezitten. Voor de één is dat de beeldende kunst, voor een ander literatuur en poëzie, voor weer een ander is het muziek, theater of een andere kunstuiting.
In mijn beleving zijn de verschillende kunstuitingen de dragende kracht voor de menselijke ziel om in eerste instantie de eigen authentieke scheppingsdrang te kunnen vormgeven. De ware kunstenaar laat middels zijn/haar kunstuitingen zien/horen/lezen/voelen wat zijn/haar ziel beweegt. Die authentieke zielsbewegingen zijn een uiting van hoe de kunstenaar de eigen menselijkheid en de verhouding tot de wereld ervaart.
Daarmee zijn die uitingen een dragende kracht voor iedere cultuur. Het is de gevoelsmatige vormgeving van de bedding waar het scheppende leven zich als een rivier stromend in kan tonen. Kunst kan de mens op een diep zielsmatig niveau raken.Authentieke kunst kan een cultuur inspireren en vernieuwen.
Kijk bijvoorbeeld maar eens naar hoe de kunstenaars in de tijd van de Italiaanse Renaissance (HIER) de gehele Europese cultuur hebben beïnvloed. Of naar de schrijvers, dichters en componisten uit de tijd van de Duitse Romantiek (HIER, HIER, HIER en HIER).
Voeding voor de ziel
Daarnaast kan ware kunst een inspirerende voeding zijn voor de individuele mensenziel, om zichzelf in de authentieke kunstuitingen van een ander mens te kunnen herkennen. Daardoor ook bewust te worden van het eigen kunstzinnig potentieel en dat tot expressie te brengen. Ware Kunst is gefundeerd op een integratie van de innerlijke kwaliteiten van verstand en gevoel, die tot een vrije expressie wordt gebracht.
Aan het eind van de achttiende eeuw, in de periode van de ‘Verlichting’ of de ‘eeuw van de Rede’ (HIER), werd eenzijdig de aandacht gericht op het intellect en logisch denken. Dit is de basis geworden van de daarna ontstane reguliere wetenschap, van wiens vele vruchten wij nu in toenemende mate last hebben. In die zin dat zij ons steeds verder van onze ziel en menselijkheid wegvoeren.
Het is dus in plaats van voeding een gif voor de ziel. De essentie van de ziel is in mijn visie de beleving. De beleving van zichzelf, de buitenwereld en de relatie tussen beide in onze op dualisme gebaseerde realiteit. In algemene zin dus de beleving van het leven in zijn totaliteit. Kaypacha legt dat in zijn Pele-report weer heel mooi uit,
Polarisering
De eenzijdige gerichtheid op het intellect heeft er aan bijgedragen dat er een zich verwijdende kloof tussen verstand en gevoel is ontstaan, daarmee tussen het mannelijke en vrouwelijke. De extreme polarisering tussen beide zorgt in onze tijd voor een toenemende verwarring, die het heel erg moeilijk maakt voor mannen en vrouwen om op een authentieke, begripvolle, respectvolle en liefdevolle wijze met elkaar te communiceren. De ingesleten uitdrukking vrouwen komen van Venus en mannen van Mars, is symptomatisch in dit verband.
Ook het Tijdperk van de Rede inspireerde tot een daarop gebaseerde kunststroming (HIER). Deze was dus geheel rationeel bepaald. Maar ja, alles gaat in golfbewegingen. Zo ontstaan er als reactie op bepaalde eenzijdige bewegingen weer tegenbewegingen. De Romantiek was zo’n gevoelsmatige tegen bewegende reactie op de overmatige benadrukking van de rede in de tijd daarvoor.
Wat is vrijheid?
Dit is de voor onze tijd meest cruciale vraag. Een vraag waar ik me ten aanzien van mijzelf en mijn eigen functioneren in deze wereld ook nog steeds mee bezig houd. Ik beschouw mijzelf als een levenskunstenaar, die door middel van het schrijven mijn eigen levenservaringen en de daaruit geleerde lessen omzet in hopelijk inspirerende woorden voor anderen. Kunstzinnigheid als expressiemiddel is juist vanwege die drang tot vrije expressie, het daarin laten doorklinken van de eigen individualiteit en mogelijkheid tot inspiratie, een bedreiging voor het heersende systeem.
Het is daarom dat alle kunstuitingen door satanische krachten zijn geïnfiltreerd. Daarmee tot een gif geworden zijn, die de ziel langzamerhand laat verstikken. Voor mij is ook de architectuur een kunst, die op een onbewust niveau doorwerkt in de waarnemer van de architectonische vormgeving. Vergelijk bijvoorbeeld eens de volgende vormen en zie wat ze met je doen.
HIER en HIER kun je nog meer voorbeelden vinden van organische architectuur, een vorm van architectuur die de krachten van het hart, wijsheid, dus waarheid en schoonheid mede betrekt in haar vormgeving. Ze is ook aan de natuur en de directe omgeving gerelateerd en bij de bouw zal veelal zoveel mogelijk gebruik worden gemaakt van natuurlijke materialen.
Dictatuur is uniformiteit
Vanwege de individualiteitversterkende en dus niet te manipuleren controleren invloed die er van authentieke kunst uit kan gaan, maakt men in een dictatuur gebruik van opgelegde beelden die een op collectivisme gerichte boodschap overdraagt. Tijdens een bezoek aan Praag bezocht ik het Communistisch Museum (HIER), alwaar ik communistische kunst kon aanschouwen.
Wat ik waarnam was, dat er helemaal niets van de persoonlijkheid van de kunstenaars in doorklonk. Het was een kunst die zich mocht vertonen binnen de kaders van de politiek correcte dogma’s van het communisme. Het is dus ook daarom dat onder iedere dictatuur kunstenaars, intellectuelen en vrijdenkers als eerste worden opgepakt en de kunstuitingen worden gecensureerd. De film ‘Das Leben der Anderen’ brengt dit heel mooi en goed tot uiting (HIER).
Maar ook in eerdere artikelen heb ik daar over geschreven (HIER en HIER). Er is ook veel bekend geworden hoe voormalige dictaturen in Brazilië (HIER) en Chili (HIER) met kunst en kunstenaars omgingen. Een dictatuur wil nu eenmaal alle aspecten van het leven controleren en beheersen.
Hieronder een citaat uit een artikel (HIER) dat gaat over de bedreiging die er voor een machtssysteem uit kan gaan van kunstenaars.
“Deze medewerkers accepteren het argument dat verandering niet alleen door middel van informatie, bewijs en overtuiging komt, maar ook door middel van empathie. Maar een paar dingen kunnen beter helpen bij het bereiken van emotionele betrokkenheid dan het theater, de film en een verhaal te vertellen.
Uit diverse van onze case-studies blijkt hoe de inkapseling van gedachten en gevoelens in een vorm die de harten en geesten van velen bereiken kan, de status quo uitdagen en burgers stimuleert om voor zichzelf te denken. Soms is dit robuust en beargumenteerbaar, maar vaker leveren de kunsten ideeën meer subtiel, niet door te preken, maar door te tonen en het delen van emotie.”
Voor het voetlicht
Graag wil ik aan het eind van dit eens iets kortere artikel een moderne kunstenaar uit Sneek voor het voetlicht plaatsen. Het gaat hierbij om Gerrit Cnossen. Ik heb in de afgelopen jaren af en toe e-mailcontact met hem gehad zonder te beseffen dat hij een bijzonder begenadigde kunstenaar is. Een tijdje geleden vroeg hij mij of ik een promotiemail van zijn onlangs verschenen dichtbundel ‘Uit je dak door de kosmische ellips rondom Venus’ van zijn uitgever Boekscout wilde ontvangen.
Daar heb ik in toegestemd en kwam daardoor tot een weten van zijn zeer kwalitatieve kunst. HIER kun je een gespreksverslag met hem lezen. Op zijn website kun je zijn kunst bewonderen (HIER). Gerrit Cnossen weet vanaf jonge leeftijd dat hij een kunstzinnig talent heeft. Hij heeft dat gedurende zijn leven kunnen ontwikkelen. Niet iedereen heeft een weten van de eigen talenten. Ik wist 20 jaar geleden ook niet dat ik een schrijverskwaliteit in mij droeg.
Onze softe dictatuur doet middels onderwijs, brood en spelen enzovoort er ook alles aan om mensen bij dat weten vandaan te houden. Het zou mensen immers kunnen ondersteunen in het ontwikkelen van hun krachtige individualiteit en daardoor een bedreiging zijn voor het ook op collectivisme gerichte Nederlandse systeem.
Mijn oproep aan jou als lezer is dan ook, voor zover jij je eigen creativiteit nog niet hebt ontdekt, om contact te maken met je creatieve scheppingsbron. Deel met de wereld wat daarin leeft, in welke vorm dan ook. We kunnen elkaar ermee inspireren, troosten en herkenning bieden. Geen enkele dictator kan ons verbieden kunstzinnig te zijn. De Romantiek was een 18e eeuwse gevoelsmatige reactie op de ‘Eeuw van de Rede’.
Met het voor ons opdoemende ‘Tijdperk van de Rede’, dat op de Georgia Guidestones (HIER en HIER) wordt aangekondigd en men langer dan een eeuw wil laten duren, hebben we nu individueel veel werk te verzetten. Veel innerlijk werk om een stevig contact tot stand te brengen met de Goddelijke bron van scheppingsdrang in onszelf. Om daarmee de menselijke cultuur van het hart voor uitroeiing te behoeden.
Tot slot een prachtig filmpje van een bijzondere kunst, sand art:
En een mooi nummer van Sade
– Why can’t we live together –
Arend Zeevat
!4 januari 2018
Ik probeer hier waar ik zit, mijn leven al struggelent tot een goed einde te brengen, samen met mijzelf, zie alles verworden tot stof, zelfs mijn lieve vrienden en buren, wat blijft nou ja wat dan wel, het is gelijk aan stof in de Wind, denk en twijfel zou er dan toch een God zijn, die het geheel nog iets vanwaarde geeft, bij zo’n stuk als hier boven, bevallen mij de twijfels hebben de mensen het leven wel begrepen, er komt een enorme hoeveelheid letters en beelden op je af, maar het echte lijf en denken blijft achter wege, jammer van het onzorgvuldige denken, en verkeerd inwegen van het mens zijn en ook al de energie, ja
Beetje erg veel, goed passent in deze tijd, aan alles en niets willen reiken, sex is iets anders als liefde, creéeren van uit je zelf, kan alleen leiden tot oorspronkelijke créatisch zonder die enorme brain fuck die dagelijks over ons wordt uitgestort, ook dit artikel doet dit, ons denken is geen poubelle waar je alles wat je maar bij elkaar kunt graaien in kan kwakken, het creéeren van een denkbeeld, is een zeer zorgvuldig iets, dat / wat dagelijks in je groeit en bloeit als een émbrio in zijn moeder, na het geboren zijn, begint de verfijning de langdurige verwezelijking, een heel verfijnd proces, daarbij gebruik je wel, gezochte créatisch van anderen, maar als een afwegen van je gevoelens en spiegeling gezocht om je twijfels weg te nemen, ieder mens die creéert zit vol twijfels, dat is ook de rede van zijn creéeren, is dit mooi, is dit wat ik zie, zie ik het goed, om nog maar niet te spreken over het voelen, dat tintelende door je hele zijn, dat contact met het hogere gevoels leven, denk hierbij aan de eerste creéerende mensen, in hun grotten bij een vlammend vuur figuren weergeven op de kale rotswand, zwart wit, oker gebrande oker rood, een stap naar achteren doen en je werk overzien, en tevreden gaan zitten op een stuk steen, en wegdromen naar de tijd dat je werk ontdekt en gezien gaat worden, en dan daar 1001 conclusies aan verbinden, maar aan de aller éénvoudigste voorbij gaan, dit moment van plezier in een mensenleven, niets meer of minder dan dat, groet Jenne
Jenne.
Het verbaast me iedere keer weer hoe je telkens weer het negatieve overal in weet zien en met je commentaren een negatieve teneur aanbrengt onder mijn artikelen. Wat zegt dit over jou Jenne?
Het zegt over mij dat ik “”gelukkig”” anders in het leven sta als jij, en dat komt door mijn lange levens ervaring, je kunt mijn commentaar ook als positieve kritiek beschouwen, lees je artikel eens terug, of is het als boek bedoelt, to much mijn beste Arend je blijft proppen, waardoor het geheel zijn doel mist, waarom treed je mij als vijand tegemoet, terwijl ik dit/dat niet wil zijn, Jenne