Het leven leven, of de verzonnen versie..?!

Leef je het leven of

het door jezelf verzonnen verhaal erover?

2020 ©Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/be

x

De waarheid over je leven.. Leef jij nog zo zuiver als toen je net geboren werd en als gedurende je eerste kinderjaren? Kun jij nog net zo onbevangen en vol vertrouwen als toen het leven ervaren? Wat een bevrijding zou het zijn als we dat nog zouden kunnen. Hoe liefdevol, ontvankelijk en gevend zouden we dan zijn door ons innerlijk wezen zo zuiver mogelijk aan de wereld te kunnen schenken.
Blijf vooral maar lekker dromen, hoor ik sommigen al denken. Is dit niet een ultieme vorm van naïviteit? Maar inderdaad, helaas is een kind door zijn zuivere onbevangenheid en wil om liefde te geven en te ontvangen ook uiterst kwetsbaar. Want het is juist vaak de diep rakende kwetsing van een grenzeloos vertrouwen in en de overgave aan de vermeende goedheid van volwassenen, die diepe littekens achterlaat in de ziel.

Deze vormen gedurende de rest van het leven de basis van het ego om door een donker gekleurde bril het leven te beschouwen, te beoordelen en vaak te veroordelen.

Conflicten en onenigheden zijn door deze bril gezien, altijd veroorzaakt door de ander. Dit is de grootste blokkade in de gevoelsmatige ontwikkeling van de mens, die het mee stromen met de veranderlijkheid van het leven zo moeilijk maakt. Want die blokkades veroorzaken een diepgewortelde onzekerheid over de goedheid van zichzelf en het individuele wezen.

Her-innering, dus opnieuw verinnerlijken
Zelf kan ik slechts vlagen herinneren van hoe het was toen ik nog kind was. In ieder geval was het leven veel zuiverder, puurder en kwam het binnen zonder (ego)filter. Het kwam diep binnen ‘zoals het was’. Die puurheid weerspiegelt de onbevangenheid, waarmee we het nieuwe leven binnenkomen. Er klinkt nog iets in door van die andere geestelijke realiteit waar we vandaan gekomen zijn en in gestorven zijn, om een nieuwe geboorte in de aardse driedimensionale werkelijkheid mogelijk te maken.

Zo lijken sterven en geboorte in elkaars verlengde te liggen. En dat is natuurlijk ook zo, want om iets nieuws geboren te laten worden moet iets ouds doodgaan. Althans, dit is in de driedimensionale vormenwereld zo. Dit natuurlijke ontwikkelingsproces weerspiegelt zich in de ons omringende natuur. Tenminste voor zover deze zonder onnatuurlijk menselijk ingrijpen ten behoeve van exploitatiedrang en winstbejag nog zuiver heeft kunnen blijven.

Eigenlijk gaat er helemaal niets dood.
De dood bestaat immers niet. Het is slechts de overgang naar een andere uitdrukking van het scheppende leven. Het kind kan vanuit een afhankelijkheidspositie, daar het nog met de nieuw verworven lichamelijke vorm, in een wereld van overweldigend fysieke vormen om moet leren gaan, niet anders, dan zich vanuit een grenzeloos vertrouwen, overgeven aan de autoriteit-uitstralende volwassenen. Het eenheidsbeleven, dat het vanuit de voorgeboortelijk geestelijke wereld zo krachtig in zich droeg, heeft nog geen antwoord op de splijtende aanvallen van verdeeldheid zaaiende krachten die zich meester hebben gemaakt van de aardse werkelijkheid.

Zelfs vele volwassenen hebben dat nog niet geleerd, omdat ze op geestelijk en zielsmatig niveau zijn blijven hangen, in de afhankelijkheidsbeleving van het/hun kind. Dit maakt dat manipulerende leiders en vermeende weldoeners, veel mensen zodanig kunnen manipuleren, dat het een agenda dient die in wezen disharmonisch en onnatuurlijk is. Hierdoor kunnen de menselijk biografische ontwikkelingsfasen elkaar veelal niet moeiteloos opvolgen en in elkaar overgaan, zoals ontwikkelingsfasen dat in de natuur wel doen.

Breuk in opeenvolging van  natuurlijke ontwikkelingsfasen
Op menselijk niveau heeft dat alles te maken met het gegeven dat de aardse driedimensionale werkelijkheid een werkelijkheid is die wordt bepaald door vormkrachten. Deze vormkrachten kunnen nogal verstarrend werken en zichzelf in stand willen houden. Bij mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis of mensen met sterke narcistische kenmerken is het vaak zo, dat hun emotionele ontwikkeling is gestopt in de kindfase waarin zij getraumatiseerd zijn.

Zij blijven dus in die fase hangen en blijven in hun sociaal relateren vanuit die gestopte ontwikkeling zich tot andere mensen verhouden. Ook alle menselijke organisatievormen en instituties zijn onderhevig aan die vormkrachten, inclusief de verstarrende tendens daarbinnen. Iets dat we in onze tijd overal kunnen waarnemen.

De oude vormen worden met hand en tand verdedigt en zelfs met militair geweld en geslepen misleidende propaganda overeind gehouden. Daarbij worden vernieuwing brengende initiatieven gemarginaliseerd, op grote schaal gesaboteerd, gecriminaliseerd of gepsychiatriseerd, om uiteindelijk te worden geëlimineerd. Althans dat is wat de oude conserverende krachten trachten te doen.

Leren van de wijsheid van kinderen
Hier op Want to Know, werd in het verleden een artikel geplaatst, dat gaat over wat in zichzelf verdwaalde volwassenen zouden kunnen leren van kinderen (HIER). Uit dat artikel blijkt, en velen zullen dat door eigen ervaring misschien ook zo beleefd hebben, dat kinderen een veel directere verbinding hebben met hun innerlijke bron. Kinderen dragen juist door die directere verbinding veel meer wijsheid bij zich dan de door doodse kennis geestelijk en zielsmatig afgestorven volwassenen.

Daardoor blijven vele volwassenen in het nabootsingsgedrag van een niet getransformeerde kindheidsfase hangen, waardoor ze niet echt volwassen worden. Angst voor uitsluiting is één van de factoren die hierbij een grote rol speelt. Zo worden mensen tot slaven, die niet meer individueel kritisch kunnen denken en voelen in het egoverhaal van anderen. Citaat uit het hiervoor gelinkte artikel:

“De kindertijd zien we als een periode van leren. En de volwassenen zijn de leermeesters. Kinderen imiteren hen. Kinderen leren zinvol hun emoties te uiten en met anderen om te gaan. Maar is dat ook zo? Pesten, buitensluiten en discrimineren, leren kinderen van volwassenen.

Kinderen hebben een voorbeeld nodig. Maar ze geven zelf ook een voorbeeld, door ons een spiegel voor te houden. Zijn we bereid om in die spiegel te kijken? Als kinderen iemand buitensluiten omdat hij niet het ‘juiste’ merk kleding draagt, waar komt dat dan vandaan? Kinderen zijn nog eerlijk in hun emoties.”

Juist die eerlijke onbevangen nabootsing door het kind is de spiegel, waarin we het gebrek aan volwassenwording in de samenleving weerspiegelt kunnen zien. De huidige Corona-psychose is wat dit betreft ook een uitstekende spiegel. Het gebrek aan individueel ontwikkelde volwassenwording, dus integer en authentiek denken, voelen en willen, is de basis voor het lemmingen-gedrag dat de gehele samenleving over de klif in de afgrond jaagt. Het is de basis voor de bijna algehele volgzaamheid van bevolkingen ten aanzien van de ontmenselijkende maatregelen die zijn en nog worden afgekondigd

Verbergen achter excuses
Om te kunnen blijven overleven verzint het ego een verhaal of meerdere rond eerdere als traumatisch ervaren levensgebeurtenissen. Daarmee wil ik natuurlijk niet zeggen dat die traumatiserende ervaringen niet hebben plaatsgevonden, maar het psychisch-emotionele verhaal dat er omheen geweven wordt is er vaak één van een dramatisch en machteloos slachtoffer die het lijdzaam heeft moeten ondergaan. Er wordt op deze wijze in het latere leven geen verantwoordelijkheid genomen voor het zelf verwerken van de emotionele gevolgen van het trauma.

In plaats daarvan worden deze op de omringende mensen afgereageerd. Het op deze wijze ondergaan van het leven, dus in de slachtofferrol blijven hangen, is het grootste obstakel voor het volwassen worden. Het leidt tot een defensief patroonmatig overleven zonder echt te leven. In mijn eerdere artikel ‘Wie ben ik zonder mijn verhaal?’ (HIER) ben ik daar dieper op ingegaan. Citaat uit dit artikel:

“Voor het werkelijk zien van de ware levensgeschiedenis, is het in mijn beleving van wezenlijk belang, dat je die patronen doorziet en loslaat. Dan pas kun je de individuele geschiedenis in het juiste perspectief zien! Aangezien de meeste mensen niet volledig bewust in het leven staan, is hun levensverhaal een onbewuste weergave van hoe dat leven in het verleden vanaf de jeugd verlopen is. Vaak zijn het dan de levensomstandigheden, waarin men traumatiserend en/of onterecht behandeld is door anderen, die als het belangrijkste worden beschouwd en gepresenteerd.

Hetgeen een emotionele slachtofferrol oplevert, waarbij de individuele kwetsbaarheid en opgelopen zielenlittekens als excuus worden gebruikt voor het gedrag dat men in het hier en nu laat zien. Een kind heeft nog niet de mogelijkheid ontwikkeld om het allemaal bewust te verwerken. Het is in het kind de basis voor de egovorming, om daarmee de naar het onderbewuste verdrongen angsten en pijnen uit het verleden te kunnen neutraliseren, maar in feite juist in stand te houden.

De identificatie ermee kan bepalend zijn, voor de rest van het leven en is enkel gericht op het in stand houden van het ego. De verhalenverteller in dezen is dus het ego en het verhaal een egoverhaal.”

Geslachtofferde volksmentaliteit
Je zou misschien kunnen zeggen dat de door de Talmoed geregeerde delen van het Joodse volk op deze wijze haar collectieve beleving van de geschiedenis heeft ondergaan. Het collectieve onderbewuste van dit volk is gecentreerd rond het vermeende slachtofferschap op basis van een gemanipuleerde geschiedschrijving van WOII en andere als collectieve vervolging ervaren historische gebeurtenissen. Dit heb ik beschreven in het eerder geschreven artikel ‘God zegene het slachtoffer’ (HIER). Citaat daaruit:

“De oneindige slachtofferrol..

Wat is het toch dat velen maar steeds in een lijdzame en ogenschijnlijk behaaglijke slachtofferrol willen blijven hangen? Wat is het dat mensen maar geen verantwoordelijkheid voor hun eigen leven, eigen daden en de gevolgen daarvan willen nemen? In meerdere vorige artikelen heb ik geschreven over het door Kwade krachten toegemeten gepatenteerde slachtofferschap aan de Joden. Deze slachtoffermythe keerde gedurende de geschiedenis steeds weer terug.

Ze heeft in onze moderne tijd na WOII in vele landen een wettelijk beschermde basis gekregen. Het onrechtmatige bestaan van de Zionistisch/communistische apartheidsstaat Israël heeft aan deze slachtoffermythe een kunstmatig geschapen bestaansrecht ontleend. Zoals door velen is aangetoond, is deze mythe gebaseerd op een zeer grove manipulatieve en machtsvergaring gebaseerde leugen.”

Huidig politiek slachtoffer-gedrag
In de Amerikaanse verkiezingen, die al dan niet beslist zijn, laten beide door machten op de achtergrond op de voorgrond geplaatste kandidaten hun slachtoffergedrag zien. Beschuldigingen vliegen over en weer en beide presenteren zich als slachtoffer. Daar wordt in dit verkiezingscircus aan voorbij gegaan. Omwille van dramatisch entertainment, het kunnen scheppen van verdeeldheid en sociale chaos, wordt dit dramatische circus uitvergroot in de hersenspoelende media weergegeven.

Dat beide presidentskandidaten hoe dan ook hun rol te spelen hebben in het Amerikaanse destructiedrama is voor mij meer dan duidelijk. Bovendien houdt dit circus mensen van het inzicht weg, dat het niet uitmaakt wie gekozen wordt. De krachten op de achtergrond zullen hoe dan hun machtsagenda uit willen rollen. (Of zoals oud-president Roosevelt ooit zei: “Presidents are not elected, they are selected“)

En in dit kader is de quote van Mark Twain hieronder, ook veelzeggend. In vorige artikelen heb ik geschreven, dat in mijn beleving Trump een rol te spelen had in de teloorgang van de Pax Americana. Om zo de weg vrij te maken voor het laten ontstaan van de Pax Judeïca (HIER). Deze houdt een machtsconglomeraat in onder leiding van een Zionistisch/Talmoedisch/Joods/communistische wereldoverheersing volgens een antisociaal maatschappijmodel. Zoals dat gedurende de afgelopen decennia zich in China heeft ontwikkeld. Ik zie dit nu dagelijks meer en meer voor mijn ogen gebeuren. Gelukkig zijn er meerderen die dit ook zien.

Nederlands politiek slachtoffercircus
In Nederland worden volgend voorjaar ook weer verkiezingen gehouden en mogen mensen weer als ‘stemvee’ functioneren. De gedragsregulerende maatregelen die uit de Corona-psychose zijn voortgevloeid, hebben al aangetoond, dat een groot deel van de Nederlandse bevolking bereid is, als makke schapen achter Rutte aan te lopen. Maar ook Mark Rutte, Hugo de Jonge en hun adviseurs presenteren zich als slachtoffers. Zij presenteren de volkomen illusionaire en manipulerende flauwekul, betreffende het gebrek aan effectiviteit van de al eerder afgekondigde Corona-maatregelen, als oorzaak voor het moeten nemen van nog strengere maatregelen.

De sterke wil van een niet bestaand virus.. Zij doen voorkomen alsof een groot deel van de bevolking niet wil meewerken aan hun opgelegde criminele maatregelen. Zij doen daarmee tevens voorkomen alsof zij slachtoffer zijn van de onwil van de bevolking. En de sterke wil van een niet bestaand virus, dat zich niet wil laten controleren en zich maar eindeloos lijkt te willen verspreiden, noodzaakt hen hiertoe.

Velen weten inmiddels wel dat politici, net als anderen in een verantwoordelijkheid dragende machtspositie, erg bang zijn om werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor de gevolgen van hun handelen. Eigenlijk zijn politici, evenals andere machtsdragende figuren, net als kleine kinderen die in een zandbak spelen en klagen over andere kinderen die hun speelgoed afnemen.

Het speelgoed is in dezen het kunnen vormgeven van hun vermeende macht. In het volgende videogesprek van Age Of Thruth TV wordt ingegaan op de essentie van de gebeurtenissen in onze tijd. Het is zeer de moeite waard om deze iets meer dan twee uur durende video eens te bekijken. Ga er gewoon even voor zitten!

~ Q TRUMP CARD 2020 & A.I. ARCHON KINGDOM ~
Claire Edwards, Steven Whybrow, Eril Kaya [Age Of Truth TV]

Vanaf ongeveer 1 uur en 10 minuten wordt gesproken over de bevrijding van en uit de matrix. In mijn vorig artikel ‘Geestelijke kwaliteiten als redding’ (HIER) heb ik een citaat van Rudolf Steiner aangehaald dat aansluit bij wat er in deze video wordt benoemd. Ik herhaal het daarom nog maar eens:

“Net als in vroeger tijden, in oude helderziendheid, de impulsen van bovenaf aan de mens werden gegeven door de goden, zo zal de mens in latere tijden zijn eigen weg bepalen door middel van de nieuwe helderziendheid. Het is om deze reden dat antroposofie precies in onze tijd verschijnt, zodat de mensheid kan leren zielskenmerken op de juiste manier te ontwikkelen.

Zo gaat de mens vooruit in zijn leven om tegemoet te komen aan wat de toekomst zal brengen. Alleen op deze manier kunnen we begrijpen wat er op een dag moet verschijnen: dat wil zeggen dat degenen die sluw en immoreel zijn, zullen worden uitgeworpen en onschadelijk worden gemaakt.”

In de volgende video die is opgenomen tijdens een persconferentie van ‘Age Of Truth TV’ in Wenen, leest Claire Edwards een aantal zeer onthullende zaken voor,  betreffende de huidige situatie, uit diverse documenten die zij heeft weten te bemachtigen. Vanaf ongeveer 1.00 uur kun je haar uit deze documenten horen voorlezen.

LIVESTREAM POWERFUL PRESS CONFERENCE (VIENNA, AUSTRIA)

Verstarde kennisoverdracht
Velen zullen ervaren hebben dat volwassenen hun op angst en illusionaire zekerheid gebaseerde weten door een doods verstarde kennisoverdracht aan het kwetsbare en afhankelijke kind hebben opgedrongen. Dit geschiedt altijd op basis van het vaststellen van criteria waaraan iets moet voldoen, om door middel van toetsen iets ‘concreets’ vast te kunnen stellen. Criteria hebben te maken met het vaststellen van een norm. Het gehele onderwijssysteem is op normerende criteria gebaseerd, die de mate van geslaagde hersenspoeling van scholieren en studenten moet vaststellen.

Zo houden geestesziek gemaakte mensen een geestesziek systeem in stand. Hetgeen ik beschreven heb in een in 2017 op deze site gepubliceerd artikel ‘Een ziek systeem produceert zieke mensen!’ (HIER). De verstarde kennisoverdracht is erop gericht om het natuurlijk verloop van ontwikkelingsprocessen betreffende de mens en de natuur buiten beschouwing te houden. Want het is het isolement, door de mens uit de natuurlijke samenhangen te trekken, die hem tot een gemakkelijke prooi maakt voor een afhankelijk makende manipulatie. Juist aan het ervaren van de verbinding met een groter natuurlijk geheel kan de mens immers kracht ontlenen.

Ontwikkelingsprocessen
Met enig geluk kunnen we het natuurlijk verloop van ontwikkelingsprocessen nog enigszins zien in het verloop van de jaarseizoenen. Daar de mens is ingebed in een natuurlijk krachtenveld kunnen we de opeenvolging van afsterven en wedergeboorte ook weerspiegelt zien in het individueel menselijk leven. De ene levensfase gaat over in de andere, de oude levensfase sterft, terwijl de kiemen voor de nieuwe fase al aanwezig zijn. Het kan elkaar allemaal op een vloeiende wijze opvolgen. Vaak gaan de overgangen van de ene naar de andere fase gepaard met innerlijk chaotiserende crises, die er op gericht zijn om te leren zich niet te identificeren met de vergankelijke oude vormen, hetzij in materieel of innerlijk psychisch opzicht.

Crises kunnen ook leren de moed te ontwikkelen om met onzekerheid om te gaan en op basis daarvan vertrouwen te ontwikkelen. Vertrouwen in de goedheid van de scheppende krachten die ook in het individuele leven werkzaam zijn. De krachten die vanuit de ogenschijnlijk misvormde buitenwereld op de ontvankelijke en aanvankelijk nog naïeve mensenziel inwerken kunnen echter dusdanig traumatiserend zijn, dat de gehele innerlijke ontwikkeling daardoor verstoord wordt. In hoeverre dit onherstelbaar is hangt af van de mensenziel die het ondergaat en ervaart.

In feite gaat het om ontwikkelingsprocessen die op verschillende niveaus waarneembaar zijn. Op het niveau van het individueel menselijk leven, op het niveau van bevolkingen binnen een bepaalde nationale samenhang, op het niveau van volkeren binnen een bepaalde culturele samenhang, op het niveau van culturen binnen binnen de gehele evolutie van de mensheid. De evolutionaire ontwikkelingsprocessen binnen al deze samenhangen is door geen enkele kwaadwillende kracht te stoppen!

De basis van deze evolutionaire ontwikkelingsprocessen is het bewustzijn.
Hoe het natuurlijke proces door maatschappelijke invloeden geblokkeerd is geraakt heb ik in meerdere vorige artikelen benoemd. Onder andere in het artikel uit 2018 ‘De wereld en wij’, of… ‘Wij en de wereld’..? (HIER). Citaat uit dit artikel:

“De toenemende sociale disharmonie in deze wereld ervaar ik als een schril contrast met de wereld waar ik vandaan kwam, voordat ik hier op deze planeet landde. Iets van die andere wereld, die ik de geestelijke wereld noem, heb ik onbewust altijd als een ideaalbeeld in mijn ziel met mij meegedragen. De herinnering aan die geestelijke wereld heeft mij in het eerste deel van mijn leven er sterk naar terug doen verlangen, maar anderzijds later in mijn leven op zoek doen gaan naar mogelijkheden om iets daarvan hier tot uitdrukking te brengen.”

Voortgaande evolutionaire ontwikkeling
Evolutionaire vooruitgang is dus echt niet te stoppen. De opbouwend scheppende krachten zijn nu eenmaal veel sterker en creatiever dan de destructieve krachten. De vernieuwende krachten binnen de evolutie zijn niet tegen te houden. Sommige mensen, die dus geen echte mensen zijn, kunnen dan wel menen om met de steun van satanische krachten voor God te willen spelen. Maar zij zullen hoe dan ook de verhoging van de trillingsfrequentie, die de aarde en dus ook de mensheid nu doormaakt, niet kunnen meemaken. Zij zullen zichzelf door hun lagere trillingsfrequentie ervan buitensluiten. Dit is een natuurlijk verloop.

In de natuur verlopen de overgangen van de ene ontwikkelingsfase naar de andere volgens kosmische wetmatigheden. De tegenstrevende krachten hebben echter in de loop van de evolutie getracht de mens los te maken van die kosmische wetmatigheden. Zij manipuleerden de psychisch/emotionele werkelijkheidsbeleving van mensen zodanig, dat daardoor de eerder benoemde kunstmatig opgeworpen obstakels nogal eens voor zeer chaotische overgangssituaties tussen de verschillende ontwikkelingsfasen zorgen.

Mensen raken gehecht aan vormen en identificeren zich daarmee. Zij ontlenen er veiligheid en zekerheid aan. Juist dit gegeven is het grootste obstakel voor een vloeiend stromende ontwikkelingsgang. We kunnen alleen op individueel innerlijk niveau die obstakels omvormen.

Geen zin hebben in verdere ontwikkeling?
Stel je eens voor dat rupsen ineens geen zin meer zouden hebben om zich te verpoppen en liever in  de opgebouwde comfortzone van het rups zijn zouden willen blijven. Dat zou verstrekkende gevolgen hebben voor de natuur en bovenal de vlinderpopulatie en hun functionele rol binnen de samenhang van ecologische systemen. Deze ecosystemen zijn een uiting van de veelzijdigheid van levensvormen en hun onderlinge samenhang, waar wij als mens ook deel vanuit maken. Mensen zijn echter door een veelheid aan historische invloeden volkomen vervreemd geraakt van hun evolutionaire rol binnen dit geheel.

Vandaar dat het nu zo een puinhoop is op deze wonderschone Aarde. Rupsen doen dus wat ze volgens het natuurlijk script moeten doen, verpoppen zich en transformeren op een wonderbaarlijke en alchemistische wijze tot vlinder. Zullen mensen ook doen wat ze volgens het kosmische script in staat zijn om te doen? Aangezien de mens een verbindende brug kan zijn tussen de geestelijk ongevormde werkelijkheid en de aardse werkelijkheid van vormen, draagt hij potentieel heel veel in zich (HIER).

Vrije wil een probleem, of bestaat die niet?
De plaats van de mens binnen het natuurlijk geheel is een nogal bijzondere. Tenminste dat meent hij vaak vanuit een arrogante superioriteit. De mens, voor zover die nu bestaat, meent bijzonder te zijn door de veronderstelling een vrije wil te hebben. Daarmee meent hij zelf het eigen lot te kunnen vormgeven. Het punt en misschien wel het probleem daarbij is dat die veronderstelling van vrije wil en zelf alles menen te kunnen beslissen is, dat het menselijk handelen door die zogenaamde vrije wil nogal verstrekkende gevolgen heeft voor alle andere levensvormen.

Meestal zijn mensen zich daar totaal niet van bewust en doen maar zoals het uitkomt, ingegeven door egocentrische belangen. Toch kan de mens door intensief zelfonderzoek, uitmondend in een totale zelftransformatie, inderdaad die bijzondere plek in de schepping innemen en de rol spelen die hem is toebedeeld. Ik heb mijzelf lange tijd ervaren door de ogen en beleving van anderen. Ik leefde dus van buiten naar binnen. Mijn evolutionaire bewustzijnsontwikkeling is er op gericht geweest om juist van binnenuit naar buiten te leven en te leven wat de innerlijke liefdesbron in mijn hart mij ingeeft.

Ik leer dus nu te zijn die ik werkelijk ben. Namelijk een bron van onuitputtelijke Liefde. Mijn door het ego gekleurde levensverhaal heeft dit steeds versluierd. Dit is al begonnen tijdens de gang door het geboortekanaal, waardoor al mijn innerlijk weten in de nevelen van Avalon tot vergetelheid werd. Dit heeft de noodzaak gehad, dat ik met een onbevangen frisse blik het nieuwe leven zou kunnen ervaren. Het heeft mij tot het besef gebracht dat ik mag doen wat ik wil, maar vooral ook willen wat ik doe. Kortom Bewust te ZIJN van wie ik in mijn diepste wezen ben.

Ervaar jij het leven vanuit je diepste wezen, zoals het zich aan jou voordoet? Of ervaar je het leven door de gekleurde egobril van het verleden?

~Secret to Life ~

Arend Zeevat

9 november 2020