Doe niets en laat niets ongedaan..

Doe niets en laat niets ongedaan..

2020 © Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Retrospectief.. In de afgelopen twintig jaar heb ik veel geschreven. In 2005 kwam mijn eerste boek uit met als titel ‘Het Grote Spel; spirituele verbanden in de wereldontwikkeling.’ Met dat boek ben ik zo’n ruim twee jaar bezig geweest. Het heeft uiteindelijk geleid tot het schrijven van vele artikelen voor diverse websites. Het leidde ook tot mijn innige verbintenis met de voormalig populaire website Argusoog en haar radio. De inspiratie om te schrijven bleef daarna rijkelijk stromen. Wat in 2015 heeft geleid tot de publicatie van mijn tweede boek dat als titel droeg ‘Volgzaam slavendom of dienend meesterschap’ (HIER). Dit boek was een meer leesbare en uitgebreidere vorm van het eerste boek.

De inspiratie voor mijn schrijfwerk ontleende ik toen voornamelijk aan wat ik als onrechtvaardigheid in de maatschappij waarnam. Ik wilde weergeven wat mij als mens, levend in een veranderende maatschappij, bezig hield. Mijn bewustwording van het onrecht in de maatschappij ging gelijk op, met de bewustwording van mijzelf en wie ik als mens ben.

De bewustwording van het onrecht dat ik zelf in mijn leven heb ervaren, was voor mij dus de springplank voor het beschouwen van het onrecht binnen de maatschappij waar ik deel van uitmaakte. Ik heb mijzelf als een buitenstaander binnen deze maatschappij ervaren. Ik weet dat ik hierin niet de enige ben. Maar toch waren er nog vele vragen over mijn leven en mijn plaats binnen deze ontmenselijkende maatschappij, die me bezig bleven houden.

Van daaruit voelde ik steeds weer de behoefte om mijn innerlijke gewaarwordingen te blijven delen. Ik worstelde toen echter nog te zeer met vanuit mijn onderbewuste opspelende minder prettige zaken uit mijn verleden. Sinds eind 2012 zijn deze innerlijke fenomenen langzamerhand duidelijker geworden. Te meer daar ik de focus van mijn aandacht verlegde van de buitenwereld naar mijn innerlijke wereld. Langzamerhand werd ik me meer en meer bewust van wat en wie ik wil zijn.

Sinds eind 2018 vond er een ingrijpende verandering in mij plaats.
Deze had vooral te maken met het leren kennen van een liefdevolle en mooie vrouw, die me als geschenk diepgaand kennis liet maken met de advaita en het non-dualisme. Het verdiepen in deze totaal andere kijk op het leven en het haar dragende Bewust ZIJN, zorgde voor een omslag in mijn houding ten aanzien van het schrijven en de inhoud van mijn artikelen.

Toch was er een voortzetting, die vanaf mijn schrijversbegin als een rode draad door al mijn schrijfwerk heen is geweven. Deze rode draad heeft met mijn eigen verleden te maken. Namelijk het zélf verantwoordelijkheid willen leren nemen, voor mijn individuele leven dat deel uitmaakt van al het in de stof gemanifesteerde bewustzijn. Zaak was dus om mijzelf uiteen te zetten met mijn onbewuste egoverlangens, die ik steeds meer als een storend verhaal uit mijn verleden leerde zien. Ik wil ZIJN zonder mijn verhaal.

Verlangens
Mijn gehele leven heb ik geworsteld met vele verlangens, waarvan ik de oorsprong toen niet kende. Ik meende de vervulling van die verlangens in de buitenwereld te moeten zoeken en ondervond daardoor een eindeloos opgeroepen onbewuste bekrachtiging, van de in mij aanwezige innerlijke pijn en teleurstelling. Sinds eind 2018 is me dus de oorzaak daarvan bewust geworden.

Het innerlijke proces dat hierdoor op gang kwam, heb ik in meerdere artikelen gedeeld. Of lezers daarin geïnteresseerd waren of niet, was voor mij niet zo belangrijk; ik wilde alleen delen wat me bezighield. Toch heb ik het gevoel dat mijn schrijfwerk bij meer mensen is aangeslagen dan ik zou kunnen vermoeden. Eind december 2019 verscheen mijn laatste artikel hier op WantToKnow en daarna viel het stil in mij. De inspiratie stokte tijdelijk.

Ik had al over zo ontzettend veel onderwerpen geschreven dat ik mij afvroeg, waar ik nog over zou kunnen schrijven, zonder daarbij in een herhaling te vervallen. Het is namelijk mijn diepste verlangen om een bijdrage aan een creatieve vernieuwing te leveren. Daarom heb ik me ook nooit willen verbinden met groepen die alleen maar een gedeeltelijk levensperspectief presenteren. Het gaat me steeds om het geheel, van waaruit alles zichzelf in de ware gedaante toont.

Doe niets en laat niets ongedaan..
Ik heb veel gedaan in mijn leven en vaak waren dat zaken die buiten het levensperspectief van velen vallen. Voor mij was dit echter nodig om tot een ontwikkeling te kunnen komen van een fijngevoeligheid voor de Waarheid, Schoonheid en Liefde, die alle in mij aanwezig zijn. Zoals ze dat zijn in ieder die dit leest. De titel van dit artikel zal echter voor velen nogal raadselachtig zijn. Het houdt namelijk een diepgaande paradox in..  Want hoe kun je niets doen en toch niets ongedaan laten?

De titel van dit artikel zal echter voor velen nogal raadselachtig zijn. Het houdt namelijk een diepgaande paradox in..  Want hoe kun je niets doen en toch niets ongedaan laten?

De essentie van deze paradoxale richtlijn voor het leven stamt uit het oude China, dat toen nog vrij was, van van het door mensen gekunstelde corona-virus… In het Chinees mystieke boek Daodejing (Tao Te Ching, HIER) worden de richtlijnen weergegeven voor een zo goed mogelijke houding, om een rijk en vervullend innerlijk leven te hebben. Het taoïsme, ook wel geschreven als daoïsme of tauïsme, is gebaseerd op dit boek. Taoïsme is een Chinees mystieke, filosofische en religieuze stroming, waarbij zowel de filosofie als de religie zich baseren op de mystieke basis van Lao Tse. Het taoïsme gaat over hoe te handelen in het leven en de eenwording met de Tao. Een citaat daaruit:

“Het Tao dat genoemd wordt, is niet het eeuwige Tao,
want de namen die wij noemen, zijn geen eeuwige namen.
Hemel en Aarde zijn naamloos geboren;
noemen is enkel de moeder der dingen.

Wie geen verlangens koestert, aanschouwt hun mysterie;
wie wel verlangens koestert, aanschouwt hun gedaante.
De twee zijn in wezen hetzelfde;

pas dan krijgen ze elk een eigen naam.
We zouden beide een mysterie kunnen noemen
en nog geheimzinniger is de poort aller mysteriën.

De Tao Te Tjing van Lao-Tse, vertaling John Willemsens, 1990/1999” Bron

Deze uitspraak van de Indiase leraar Nisargadatta Maharaj sluit hier naadloos bij aan: ‘Geen enkel verlangen is het hoogste geluk!’ Ieder verlangen komt namelijk voort uit een gedachte- of gevoel iets te missen. Deze praktijk wijst vaak uit, dat wanneer het gemis ogenschijnlijk is opgevuld, het verlangen niet verdwijnt. Het richt zich dan op iets anders. Het is de onrust van het ego dat de vervulling van iedere behoefte in de ‘buitenwereld’ wil vinden.

In plaats daarvan vindt het daar dan steeds weer de pijnlijk ontnuchterende desillusie. Dit is de eeuwig voort kunnen durende tredmolen van het ego en haar onvervulbare verlangens. Daarmee houdt het ego de controle over de loop van de gebeurtenissen. In de hierna weergegeven satsang gaat Hans Laurentius onder andere hier op in.

Satsang Drieluik met HL 24/1/’20 – over control & surrender, macht en empathie

Wu wei
Het begrip Wu Wei dat ontleend is aan de Tao, betekent handelen door niet te handelen. Het komt dus op hetzelfde neer als de titel van dit artikel. In essentie verwijst het niet handelen of het niets doen naar het vanuit een vrij bewust ZIJN doen wat gedaan wil worden. Dit houdt in dat wat gedaan wordt niet voortkomt uit het ego, die alleen geïnteresseerd is in het eigen voortbestaan en de daarmee samenhangende belangen.

Waar het daarbij om gaat, is dat het ego in haar ware aard en werking wordt herkend en getransformeerd. Om daarmee de mogelijkheid te scheppen dat er een ‘hogere wil’ volgens kosmische scheppingsprincipes in het individuele handelen doorklinkt en dat vormgeeft. Een van egosmetten gevrijwaard handelen dus. Wanneer bewust de egocentrische behoeften in hun ware aard worden gezien, kan de ziel omgevormd worden tot een gezuiverd kanaal voor de geestelijke scheppingskracht die zich er doorheen wil manifesteren.

De dan ervaarbare scheppingskracht komt voort uit een Alwetend Bewust ZIJN dat vanuit een alomvattend oogpunt zich ten goede van al dat is wil manifesteren. Vanuit deze staat van ZIJN kan worden geweten wanneer te handelen en niet te handelen. Het brengt je bij de meest wezenlijke levensvraag over de essentie van wie je bent. Wie ben ik, is een vraag die vele mensen al sinds mensenheugenis bezighoudt.

Twee ogenschijnlijk tegengestelde tendensen..
In onze moderne tijd zijn er meer dan ooit twee ogenschijnlijk tegengestelde maatschappelijke tendensen waarneembaar. Dat zijn de tendensen van het collectivisme en het individualisme. Het collectivisme wordt ons van buitenaf opgedrongen en sluit aan bij de menselijke behoefte om zich emotioneel gedragen te voelen door een steunend netwerk van gelijkgestemden.

Het biedt mensen echter ook de mogelijkheid om zonder verantwoordelijkheid te willen of durven nemen voor het eigen leven, keuzes te maken die voortkomen uit een geïndoctrineerde angst. Daarmee die keuzes door anderen te laten bepalen. De machthebbers met hun sociale beïnvloedingsprogramma’s maken maar al te graag gebruik van dit menselijke kudde-instinct, om hun natte droom van collectivisme te kunnen verwezenlijken. Vaak is het dus een overheid en de hen bespelende bancair-multinationale geldelite, die met de daarvoor nodige manipulatieve propaganda via de media en andere zogenaamde deskundigen, de keuzes die mensen maken willen beïnvloeden.

Hun voor velen inmiddels bekende doel daarbij is om een gemakkelijk te controleren en te sturen massamens te scheppen. Een kleurloze en willoze massamens, die zich mee laat dobberen op de golven van onnatuurlijk op gang gebrachte massahypes en massapsychoses. En die zich ook op laat jagen en in stedelijke concentratiekampen laat samenpakken. Een kunstmatig opgeroepen angst als dragende kracht is de basis voor deze controle. Zie hoe dit nu uitpakt bij de ontwikkelingen rond het Chinese corona-virus.

Kort door de bocht gezegd is door de occulte kennis hebbende machthebbers iedere natuurlijk menselijke behoefte en de vervulling daarvan in een extern economisch afhankelijk makend kader geplaatst. De angst voor uitstoting en ogenschijnlijk bijzonder kwetsbaar alleen komen te staan, is voor velen de drijfveer om zich naar een van buitenaf opgelegde manipulatieve groepsnorm te gaan gedragen.

In de 20ste eeuw zijn er meerdere sociale experimenten binnen verschillende landen uitgevoerd om de machthebbers ervaring op te laten doen met de reacties van bevolkingen op een steeds completer wordende controle. In China vindt op dit moment de voortzetting van de Chinese variant van het socialistisch experiment plaats.

Door de uitbraak van het in laboratoria gekunstelde corona-virus zijn inmiddels meer dan 400 miljoen mensen in 60 steden in hun huis opgesloten (HIER een HIER). Stel je eens voor dat dit jou zou overkomen. Hoe zou je daar dan mee omgaan? Is dit ook al niet een uitvoering van de uitgangspunten van Agenda 2030? Ook hier geldt natuurlijk weer het uitgangspunt van de elite dat een goede crisis nooit verloren mag gaan.

Individualisme
Daarentegen is het juist het individualisme dat ieder mens inspireert om het individuele wezen op een authentieke wijze tot uiting te willen brengen. Beide tendensen, collectivisme en individualisme, lijken met elkaar te strijden. Het strijdende karakter ervan wordt in onze tijd door de vele machts- en mediamanipulaties enorm aangescherpt en zorgt daarmee op individueel niveau voor een stressvol bestaan.

Dit is echter deel van het spel van de tegengestelde krachten die we, door er een Bewust ZIJN mee te verbinden, mogen leren zien als aanvullende krachten. Aanvullende krachten die bij willen dragen aan de verruiming van ons Bewuste ZIJN. Vanuit dat Bewuste ZIJN zijn er geen strijdende belangen mogelijk, want ieders van egosmetten gezuiverd individueel belang is een harmonieuze uiting van het algemeen belang.

In Lak’ech Ala K’in

Bovenstaande is de levende code van het hart, die alle levensvormen als een uiting van het alomtegenwoordig liefdevolle Bewuste ZIJN ervaart. Collectivisme is dus een onnatuurlijk van buitenaf opgedrongen fenomeen. Terwijl het ware en zuivere moreel-ethisch individualisme een van binnenuit door geestelijke inspiratie gedragen kracht is. Deze verbindt binnen en buitenwereld en laat op een diep niveau ervaren dat er geen wezenlijk verschil tussen beiden is en zij slechts een weerspiegeling van elkaar zijn.

Het is de bevrijdende en ook levensvreugde brengende kracht die ik, eerder op een onbewust niveau, gedurende mijn gehele leven in me heb meegedragen. Mijzelf en mijn creatieve scheppingskracht met anderen te willen delen, is mijn meest diepgaande uitgangspunt geweest voor al mijn schrijfwerk.

Eenheid in verscheidenheid
Vanwege de maatschappelijke ontwikkelingen in de richting van een sterker wordend collectivisme, willen vele mensen een uitzondering zijn en hun individualiteit bewijzen door iets unieks te doen dat buiten het algemene valt. Wanneer genoeg mensen deze individualistische uiting als inspiratie oppakken om hetzelfde te doen wordt deze uiting, door de moderne reclametechnieken als bijna vanzelfsprekend tot een meer collectivistische uiting van het betreffende fenomeen gemaakt.

De film Mountains (HIER) laat zien hoe dit fenomeen heeft gewerkt ten aanzien van hoe de mens in de loop van de tijd bergen beleefde en er nu mee omgaat. Vanwege de fantastische mooie beelden is deze film alleszins de moeite waard om eens te bekijken. Deze film laat ook vooral zien hoe de emotioneel afvlakkende werking van het moderne leven en het daarom willen verleggen van de eigen grenzen velen doet verlangen naar een, in moderne termen uitgedrukt, een onvergetelijke adrenalinekick.

Door dit soort fenomenen worden de grenzen opgezocht en opgerekt. Grenzen die te maken hebben met het ervaren van de intensiteit van het leven in de aardse stof en de daarmee samenhangende beperkingen. Op mijn uniek individuele wijze heb ik dat ook gedaan door begin jaren 80 naar India te gaan. Daar heb ik me alleen laten inspireren door dat wat er ieder moment in me aanwezig was.

De gebaande paden van rugzaktoeristen heb ik dan ook volkomen links laten liggen en ben mijn individuele pad gegaan. Dit heeft meer dan wat dan ook de basis gelegd voor hoe ik nu het leven ervaar. Wetend dat ik door mijzelf tot op de bodem te leren kennen, ik ook het leven dat door me heen stroomt, zou leren kennen.

‘I Am’ Is Awareness’s Knowledge of Itself

Het mysterie van het bewustzijn
In de film die je HIER kunt bekijken wordt ingegaan op de aard en mysterie van het bewustzijn. Het maakt duidelijk dat het Bewuste ZIJN geen oorzaak noch gevolg is van iets, maar altijd en overal aanwezig is. Zelfs in wat we als dode materie beschouwen. Al het gemanifesteerde is een uitdrukking van een onderliggende aanwezigheid van Bewust ZIJN.

De volgende video speelt op creatieve wijze met de vraag ‘Wie ben ik?’

Jamie Wheal legt HIER uit wat er nodig is om tot een meer moreel-ethisch globaal bewustzijn te komen dat voorbij gaat aan egoecentrische, etnocentrische en seksistische belangenbehartiging. Het grote bedrog waar het menselijk liefdevol samenleven door wordt geblokkeerd zit dus in je zelf, namelijk het voor waar aannemen van alle uiterlijke verschijnselen, in welke vorm dan ook. Je essentie is het enig Ware, Schone en Liefdevolle. De rest is alleen maar misleiding.

Al dat wat we hoeven te weten voor een zo vervullend mogelijk leven is al in ons aanwezig. Zeker in deze voor velen uitdagende tijd is het des te meer van belang dat we ons handelen laten inspireren door een meer omvattend weten en zuiver moreel-ethisch Bewust ZIJN. Problemen en andere moeilijke zaken zijn namelijk nooit op te lossen op het niveau waarop ze ontstaan zijn.

Doe daarom dus niets en laat ook niets ongedaan.

Arend Zeevat

8 februari 2020