Dichter bij het hart..

x

x

Dichter bij het hart

2018 ©  Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Wat is Liefde? De vraag naar de essentie van de Liefde heeft vele mensen gedurende hun leven bezig gehouden. Evenals de vraag naar de essentie van het leven en de dood. Sommigen streven vanuit hun angst voor de dood naar een vereeuwiging van het leven (HIER en HIER). Ze vergeten daarbij echt te leven en zullen dus ook nooit ervaren wat de essentie ervan is, evenals ze nooit zullen ervaren wat de essentie van de dood is. Zou het misschien zo kunnen zijn dat het leven Liefde is en dat het zoeken naar de essentie ervan ons weghoudt van de werkelijke beleving ervan? Zou het ook zo kunnen zijn, dat de dood ons een mogelijkheid geeft om vanuit een totaal ander meer (ge)heel(d) perspectief ons laat beleven wat een werkelijk liefdevol leven is?

Het leven is een avontuurlijke reis
Het leven op deze planeet is een bijzonder avontuurlijke reis. Een reis die onze ziel nieuwe ervaringen op laat doen op de weg terug naar haar kosmische oorsprong? Deze reis biedt vele mogelijkheden om ons het onderscheid tussen Licht en duisternis te laten beleven. Waardoor wij leren het onderscheid te maken tussen Goed en Kwaad. En vanuit ons eigen individueel hervonden evenwicht, met al de daarbij ontwikkelde kwaliteiten, tot een gezamenlijke verrijking kunnen komen van de menselijke evolutie?

Het Goede is moeilijk te definiëren zonder een diep gevoelde beleving van haar liefdevolle essentie. Het  Kwade is moeilijk te definiëren zonder een kennis en diep gevoeld ervaren van het gebrek aan Liefde. Een simpele oefening in dit kader is om bij jezelf na te voelen hoe het is, om bij te hebben gedragen aan het geluk en welzijn van een ander, of bij te hebben gedragen aan het vergroten of versterken van de ellende van een ander.

“Als je een ander mens doodt, dood je iets in jezelf.”

Deze uitspraak van een Amerikaanse uit Irak teruggekeerde soldaat (HIER) kan men op iedere andere manier vertalen. Bijvoorbeeld:

`Als je onbewust of misschien wel bewust een ander leed toebrengt, breng je in feite jezelf leed toe.`

Het Goede
In mijn beleving is de uitdrukking van het Goede, wanneer de juiste persoon op de juiste plaats, op de juiste tijd, vanuit de juiste intentie het juiste doet. Dit is een mooie omschrijving, die voor velen waarschijnlijk de nodige vragen oproept. Want wanneer weet je dat je deze formule voor het doen van het Goede/Juiste in je eigen dagelijkse leven toepast? In mijn beleving is er maar één manier om dat te kunnen waarborgen. En dat is het moment waarop je denken, voelen en willen één zijn.

Dus wanneer je doet wat je hoofd, hart en wil intuïtief in overeenstemming met elkaar op een manier kunnen doen, die geheel vrij is gemaakt van aardse omstandigheden en beïnvloeding. Rudolf Steiner noemt dit de morele intuïtie. Een citaat uit het basiswerk van Rudolf Steiner, ‘Filosofie der Vrijheid”, dat in 1894 voor het eerst is gepubliceerd:

“In dit betoog over het menselijk willen is uiteengezet wat de mens aan zijn handelingen kan beleven, om door dit  beleven tot het besef te komen: mijn willen is vrij. Van bijzondere betekenis is, dat het recht om het willen als vrij te karakteriseren door het beleven wordt verkregen, dat in het willen zich een ideële intuïtie verwezenlijkt. Dit kan slechts resultaat van het waarnemen zijn, is dan in die zin, dat het menselijke willen zich zelf waarneemt, staande in een ontwikkelingsstroming, waarvan het doel hierin is gelegen voor het willen, zulk een mogelijkheid te bereiken door de rein ideële intuïtie te worden gedragen.

Dit kan worden bereikt, omdat in de ideële intuïtie niets dan het eigen, in zichzelf opgebouwde wezen daarvan werkt. Is zulk een intuïtie in het bewustzijn van de mens aanwezig, dan is deze niet ontstaan uit de processen van het organisme, doch de organische werkzaamheid heeft zich teruggetrokken om plaats te maken voor de ideële werkzaamheid. Neem ik een willen waar dat de intuïtie weergeeft, dan is ook uit dit willen de organisch noodzakelijke werkzaamheid teruggetrokken. Het willen is vrij.

Deze vrijheid van willen zal niet kunnen worden waargenomen door degene die niet in staat is te zien, hoe het vrije willen daarin bestaat, dat eerst door het intuïtieve element het noodzakelijke werken van het menselijk organisme wordt lam gelegd, wordt teruggedrongen en dat in plaats daarvan de geestelijke activiteit van de wil, vervuld van de idee, wordt gesteld. Slechts hij die dit waarnemen van de tweeledigheid van een vrij willen niet kan verrichten, gelooft aan de onvrijheid van willen.

Wie deze observatie niet kan verrichten, worstelt zich moeizaam door tot het inzicht, dat de mens, voor zover hij het proces van het terug stuwen der organische werkzaamheid niet ten einde kan voeren, onvrij is: dat deze onvrijheid echter streeft naar vrijheid en dat deze vrijheid geenszins een abstract ideaal is doch een in het wezen van de mens liggende richtende kracht. Vrij is de mens in die mate, als hij in zijn willen dezelfde zielestemming die in hem leeft, wanneer hij zich ervan bewust is, dat rein ideële (geestelijke) intuïties vorm aannemen, kan verwezenlijken.”

Kort door de bocht gezegd..
Nu kan ik me voorstellen dat het bovengenoemde citaat van Rudolf Steiner, dat vertaald is uit een Duitse tekst en die aan het eind van de 19e eeuw op een filosofische manier geschreven is, voor velen niet te begrijpen is. Steiner heeft echter in zijn tijd, vanuit zijn bewuste geestelijke waarnemingen, getracht iets in aardse taal weer te geven van wat er in iedere menselijke ziel in deze verwarrende tijd leeft.

We worden nu eenmaal geboren in een door de eeuwen heen steeds verder verstarrende aardse realiteit. Die aardse verstarrende realiteit conflicteert met een in onze ziel aanwezige geestelijke flexibiliteit en het ons over willen geven aan door de evolutie gewilde veranderingen (HIER). Dit gegeven is ziels- en hartverscheurend. De ontwikkelingen in het huidige  door ons allen mee beleefde werelddrama maken dit meer dan duidelijk.

De essentie van dit geheel is de menselijke wil tot vrijheid! In het hierboven weergegeven citaat geeft Steiner aan hoe die vrijheid te ervaren valt. Kort door de mijn geïnterpreteerde bocht gezegd, komt zijn verhaal neer op het ons vrij mogen maken van het alle aards materiële, dus ook instinctief lichamelijke drijfveren, geïnspireerde willen.

Om daarvoor in de plaats te stellen een door geestelijke waarheid, wijsheid en liefde geïnspireerd willen en dat vorm te geven in ons dagelijkse leven en in het gemeenschappelijk leven. Het onbewust dierlijk/materieel gedreven en aardegebonden instinct is onverbrekelijk verbonden met de egowerking, waar de satanische krachten die deze planeet hebben gekolonialiseerd hun agenda op baseren.

De werking van de matrix
Deze krachten hebben zowel onze verstandelijke intelligentie, als ons gevoelsmatig beleven van deze wereld gekaapt. Op basis daarvan hebben zij deze zielsverstikkende matrix vormgegeven. Waarin alle mensen, culturen en belevingen van het goddelijke zijn gevangen gezet. In iedere cultuur is een traditie aanwezig, die de verbinding met de wereld van de geest en de sterren op een voor hun cultuurgenoten te beleven en eventueel te begrijpen wijze beleefbaar maakt en/of verklaart.

Onze westerse cultuur verklaart de verbinding met alles om ons heen door middel van koude, gevoelloze en materialistisch gefundeerde verklaringsmodellen. De afstand die zij tot de gevoelsmatige beleving schiep, om tot die verklaringsmodellen te komen, heeft haar tevens de macht gegeven om het van buitenaf te manipuleren, controleren en dirigeren. De strijd tussen het hoofd en het hart is op deze wijze gedurende de afgelopen eeuwen vormgegeven. We leven nu echter in een tijd dat we ons meer met ons hart mogen gaan verbinden.

Loreena McKennitt – Two Trees

Als  je de tijd eens stil zou kunnen zetten
Als je op één van je gelukkigste momenten de tijd eens stil zou kunnen zetten, wat zou dan je beleving zijn? Zou dat een poort naar de eeuwigheid kunnen zijn? Of simpelweg een beleving die je eeuwig zou willen laten voortduren?

Rush – Time stand still

Zo hebben we allemaal onze tijdelijke belevingen van geluk die we graag tot in de eeuwigheid zouden willen laten voortduren. Maar wat is de essentie van die beleving? Is dat misschien het ervaren van totale vrijheid om te zijn die jij bent, die jij volgens je zielsintentie bent? Onze wereld heeft zich in de loop der tijd ontwikkeld tot een gevangenisplaneet, waar alle naar geestelijke ontwikkeling strevende zielen in gevangen zijn gezet.

Innerlijke of uiterlijke gevangenis?
Door de eeuwen heen heeft zich in de buitenwereld een steeds moeilijker aan te ontsnappen gevangenis gemanifesteerd. Deze heeft vele vrijheidsbewegingen doen ontstaan, die de uiterlijke gevangenismuren omver willen werpen. Tot op heden lijken deze pogingen vruchteloos gebleken te zijn. Deze gevangenismuren en de strijd daartegen hebben ons in een ruimte gehouden, waarin de liefde geen plaats had en alleen het door het ego gedreven overlevingsinstinct de inspirerende factor was.

Een factor die dus volgens Steiner per definitie een uiting van onvrijheid is. De volgende films lieten mij zien wat een door menslievendheid gedreven sociaal bewustzijn inhoudt (HIER). En wat het geven van die Liefde aan mogelijkheden biedt om zelf die Liefde te ontvangen (HIER)

Filosofie van de liefde
De onderzoeker van het esoterische christendom en het manicheïsme, Roland van Vliet, heeft een boek geschreven over de Filosofie van de liefde (HIER). Hij stelt zich daarin de volgende wezenlijke vraag:

“Is het mogelijk dat je door een werkelijk voelen van het geestelijke wezen van de ander, je door de blik van die ander kunt laten openbreken, dat al je beperkte beelden aan zijn of haar voeten vallen?”

Zijn boek gaat over de ongedeelde aandacht. Waarbij het volledig gegrond zijn het in het eigen bewustzijn inhoudt dat al het andere daarin opgenomen wordt. Dus dat het beleven van afgescheiden zijn wordt overbrugd door een diepe bewuste, vanuit het hart beleefde, verbinding met de ander of het andere. Zo kan de liefde alle ogenschijnlijke verschillen overbruggen.

De ware bevrijding
Wanneer wij de onzelfzuchtige Liefde in ons hart toelaten kan deze ons werkelijk bevrijden. Vele mystici hebben in de loop der eeuwen getuigenis gedaan van het zich onvoorwaardelijk overgeven aan de liefdeskacht in het hart. Tijdens mijn reizen door India heb ik me voorgenomen om mijn ziel om te vormen tot een kanaal voor de ware Liefde. Liefde toont zich op aards niveau in vele graduele vormen.

Zelf heb ik me na mijn India-reizen ook voorgenomen om die vele verschillende graduele vormen van die liefde te willen ervaren. Op mijn manier heb ik dat gedaan, met name in de relatie van man/vrouw. Ik meende door de vorm van liefde, die er op aards en dus lichamelijk niveau tussen mannen en vrouwen is, tot de hoogste vorm van Liefde te kunnen geraken. Mijn op dit vlak getraumatiseerde verleden heeft daarbij echter de nodige hindernissen opgeworpen.

Maar ook in een breder kader ten aanzien van de behoeftige medemens, die ik met mijn kwaliteiten wilde ondersteunen, heb ik getracht een zuiverder vorm van liefde tot uitdrukking te brengen. In hoeverre dat gelukt is, is niet door mijn nog steeds door egosmetten belaste persoonlijkheid te beoordelen. De door onszelf tot stand gebrachte balans der liefde komen we bij het overgaan naar de geestelijke wereld vanzelf tegen.

Toch ben ik er diep van overtuigd, dat die hoogste vorm van liefde ook voor mij is weggelegd, los van mijn verleden en de daaruit voortkomende daden. Het heeft dus alles te maken met waar ik in het essentie in dit artikel over heb gehad. Namelijk de wil tot vrijheid, die onverbrekelijk verbonden is met de hoogste vorm van Liefde. We zijn allen bezig de weg naar vrijheid en ware Liefde te ontdekken en te ervaren! Het gaat dus om het vereeuwigen van de Liefde. Hieronder een onlangs door mij geschreven gedicht.

Het rijk der dromen

De dag is weer voorbij en het rijk der dromen wacht
Waarin ik naar een eeuwige liefde smacht
Een eeuwige liefde van geven en ontvangen
Van het vervullen van elkaars verlangen

Wetende dat ik die andere jij ben
Ik in jou mijzelf herken
Wij samen een geheel zijn
Losgeweekt uit alle uiterlijke schijn

Oh, wonderschone liefde
Wat is het dat u geriefde
Waar kan ik u buiten het dromenrijk vinden
Zonder mij door egolust te laten verblinden

Liefde toon mij uw weg
Zelf weet ik heg noch steg
Laat mij uw verstilde paden betreden
Zodat ik u kan ervaren in mijn heden

Loslatend mijn verscheurend verleden
Wil ik uw liefdestemspel betreden
Uw rozengeur en maneschijn ervaren
Voortgaand op het tij van de kosmische baren

Laat mij u kennen
Mijzelf en u laten verwennen
Met nieuwe wijdse vergezichten
Die onze gezamenlijke toekomst verlichten

Mijn hart is uw woonstede
Daarom aan u deze intense bede
Vervul mij zoals ik dat zelf niet kan
Toon mij Gods liefdesplan

Arend Zeevat

(20 november 2018)

De wil tot vrijheid kan alleen op liefde voor al het leven gebaseerd zijn!
Tot slot twee mooie liederen:

Snatam Kaur – Ong Namo

Snatam Kaur – Aad Guray Nameh

Arend Zeevat

24 november 2018