Dankbaarheid als transformerende kracht..

x
x

Dankbaarheid als transformerende kracht

2019 © Arend Zeevat | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Wat is dankbaarheid? Tja, wat is dat eigenlijk? Velen zullen wel eens een gevoel van dankbaarheid hebben ervaren. Het is een gevoel dat men in verschillende gradaties van intensiteit kan beleven, afhankelijk van hoe intens iemand met het individuele gevoelsleven is verbonden. Veelal is het gevoel van dankbaarheid dan gekoppeld aan iets dat men geschonken heeft gekregen. Dat is natuurlijk heel mooi. Want als men dat gevoel ook uit ten aanzien van de schenker, geeft men deze de waardering voor de schenking in retour. Op een niet materiële wijze dan, wel te verstaan.

Deze vorm van dankbaarheid is echter gekoppeld aan de voorwaarde van iets geschonken te krijgen. Meestal dus iets materieels betreffende. De moderne materialistisch gefundeerde maatschappij kan dit soort dankbaarheid oproepen, maar vaak is dat echter niet zo. We leven immers in een wegwerpcultuur, die mensen stimuleert het als een vanzelfsprekendheid te ervaren dat alles vervangen kan worden. Vervangen door nog betere, nog mooiere, nog nieuwere en nog meer status verhogende spullen.

Maar ook ten aanzien van de intermenselijke verhoudingen lijkt er bij velen een wegwerpmentaliteit te heersen. Waarbij de zoektocht naar nog spannender en uitdagender contacten deze verhoudingen lijkt te domineren. De hele consumptiemaatschappij is erop ingericht en op gebaseerd. Spullen worden niet voor een duurzaam gebruik gemaakt, maar voor een tijdelijk gebruik. Want dat houdt de consumptielust en dus de economie gaande. Dit heeft in mensen, die volop meedoen aan deze wegwerpmentaliteit, bijgedragen aan een niet waarderende houding ten aanzien van wat men heeft.

Meer, meer en nog eens… minder!
Het alsmaar meer willen is geen goede voorwaarde voor het ervaren van dankbaarheid op het diepste niveau. Het is gericht op een onverzadigbare egohonger, die voortkomt uit een innerlijk ontstane leegte. Een leegte die vooral te maken heeft met een gebrek aan wezenlijke voeding voor de ziel en het individueel innerlijk leven niet onder ogen willen komen.

In feite is dit de basis voor iedere verslaving, zoals ik die in een aantal vorige artikelen heb benoemd. Hier is geen enkel gevoel van dankbaarheid uit te halen. Dit komt vooral door de niet te bevredigen egobehoefte aan meer. Het ego is niet te bevredigen of te verzadigen! Het ego is een bodemloze put, die een onverzadigbare honger naar aandacht en controle heeft en het eigen willen alles bepalend laat zijn.

Zich daarbij niet laat storen door de mogelijke gevolgen voor anderen. Het ‘eigen’ willen desnoods met geweld opdringt aan anderen. Toch is het mogelijk om zich niet door deze onverzadigbare egohonger te laten (mis)leiden. In de eerste plaats door te leren zien wat het ego eigenlijk is. Namelijk een in het verleden opgebouwde schijnpersoonlijkheid met een eigen verhaal, waar het heilig in gelooft. Een verhaal van slachtofferschap, of daderschap, schuld en boete enzovoort.

Wanneer het inzien daar is, dat schuld en boete, slachtoffer of dader zijn niet bestaan en door de identificatie met het egoverhaal zich manifesteren, dan kan men los komen van dat verhaal. Wat blijft er van jou en mij over zonder dat verhaal? Wie en/of wat ben je dan? Wat dan overblijft is de ware essentie van onvoorwaardelijke Liefde, die zich wil manifesteren en zichzelf wil vermeerderen! In de onderstaande video legt Diederik Wolsak dat heel mooi en helder uit.

Diederik Wolsak: Zes Stappen Naar Vrijheid!

Het leren genoegen te nemen met wat het leven te bieden heeft en datgene als basis nemen voor wie men hier en nu is, zal dan het uitgangspunt zijn. Inzien hoe het verleden voor het hier en nu ZIJN een vormende rol heeft gespeeld is daarbij een belangrijk aspect. Men kan dan zelfs een dankbaarheid ontwikkelen voor dat vormende verleden, alle omstandigheden en mensen die daar een rol in hebben gespeeld en de innerlijke lessen die men er uit mocht leren. Zo kan men het gehele leven en alles dat daarin plaats gevonden heeft beschouwen als een bijdrage aan de individuele ontwikkeling. Zelf leerde ik zo in te zien dat ik niet kreeg wat ik wenste, maar wel wat ik voor mijn individueel innerlijke ontwikkeling nodig had.

Economisch verdienmodel
Dit geldt ook vooral voor de Aarde en alles wat zij heeft voortgebracht om onze huidige op ondankbaarheid gebaseerde levenshouding en levenswijze mogelijk te maken. Werkelijk alles, maar dan ook alles wat wij met onze fysieke zintuigen kunnen waarnemen en wat wij als vanzelfsprekend in ons dagelijks leven gebruiken, komt voort uit wat Moeder Aarde ons geschonken heeft. Helaas is het binnen het ontstane gebruiks- en verdienmodel bepalend geworden om alles dat de Aarde voortbrengt economisch uit te buiten.

Voor de huidige zeer onnatuurlijke economische dictatuur, is het uiterst rendabel om alle levensvormen, maar ook alle delf- en grondstoffen, in het kader van een economisch verdienmodel te plaatsen. En dus deze delf- en grondstoffen met geweld aan Moeder Aarde te ontfutselen. De film ‘Earthlings’ laat zien hoe deze uitbuiting van de verschillende levensvormen in zijn ondankbare werk gaat. HIER is de website te vinden met achtergrondinformatie betreffende de film.

Earthlings (trailer) – hele docu HIER te zien op Vimeo

Dieper dan de bouwvoor?
Vanaf het moment dat de mens in aardlagen is gaan graven die dieper waren dan de bouwvoor, waarop de plantaardige gewassen konden gedijen, is de hebzucht in een groot deel van de mensheid enorm toegenomen. De kolonialistische veroveringstochten in de afgelopen eeuwen waren alle gericht op het door de machthebbers in bezit krijgen van bodemschatten die in de aarde aanwezig waren. Zij kozen echter voor het verkrijgen van uiterlijk fysieke schatten, die hen zodanig verblindden dat zij machtswellustig werden en de gehele mensheid wilden gaan gebruiken om hen in hun machtswellust te ondersteunen.

Er werd zodoende een matrix geschapen van afhankelijkheid, machteloosheid, uitbuiting en slavernij. De uiterlijk gerichte zoektocht is de belangrijkste blokkade voor het vinden van innerlijke schatten, zoals ik dat in het eerdere artikel ‘Schatgraven naar de zielsdiamant’ (HIER) heb beschreven.

Zo werd dus onze huidige op bezitvergaring en egovergroting gebaseerde moderne maatschappij geschapen. Het grootste deel der mensheid heeft zich aan de halsband mee laten voeren in dit veruiterlijkte circus van hebzucht, bravoure, indruk maken, machtsmisbruik, manipulatie, uitbuiting, de vernietiging van alle levensvormen op deze planeet en uiteindelijk een dreigende vernietiging van de Aarde als levend wezen.

En El Cielo – Pacha Mama – Nessi Gomes

en Snatam Kaur – Bendicion de tu madre (HIER)

De zeepkist voorbij..
Langere tijd heb ik de mogelijkheid gehad om vanaf een virtuele zeepkist mijn individueel ervaren onrecht via het internet te kunnen uiten en anderen daarvan op de hoogte te kunnen brengen. Dit individueel ervaren onrecht sloot naadloos aan bij het door mij ervaren breed maatschappelijke onrecht. Daarom heb ik ook een bepaald gehoor gevonden. Ik was wakker geworden voor het in de wereld ervaren onrecht, maar besefte toen nog niet volledig hoe ik mijn individueel onbewuste onrechtbelevingen projecteerde op de maatschappelijke ‘buitenwereld’.

Sinds eind 2012 werd ik me echter steeds meer bewust van die projecties (HIER). Ik kon ze in een nu nog steeds voortgaand proces van zelfonderzoek steeds meer herkennen en de oorzaak van het door mij ervaren leed in mijzelf vinden. In vele artikelen heb ik dit getracht duidelijk te maken. Evenals in mijn op 11 september 2015 verschenen boek ‘Volgzaam slavendom of dienend meesterschap’ (HIER). Dit gehele proces van bewustwording heeft mij doen inzien, dat ik nu niet zou zijn die ik ben zonder al die ervaringen in het verleden. Hoofdthema van dit verhaal is transformatie. Transformatie van al het in het verleden opgedane leed.

Dus ook het leven in deze huidige matrix heeft bijgedragen aan die noodzakelijke transformatie. Daarom heb ik ook heel bewust gekozen voor de afbeelding op de voorkant van het boek. Deze symboliseert het leven in en het ervaren van de transformatie, waar wij in de zielsontkennende matrix mee te maken hebben.

Omkering
In feite komt het neer op het omkeren van de standaard voor de menselijke verhoudingen in deze maatschappij. De maatschappij wordt gekenmerkt door gebruiksverhoudingen. De machthebbers (bovendanen) gebruiken het aan hen onderworpen volk (onderdanen) en dit weerspiegelt zich in hoe mensen elkaar gebruiken in hun onderlinge sociale verhoudingen. Het ervaringsgegeven van deze intermenselijke verhoudingen kan gebruikt worden om door een diep en intensief zelfonderzoek tot zelfheling en zelfrealisatie te komen.

In het vorige artikel ‘Schuld(en)probleem?’ (HIER), dat op 17 juni 2016 op deze site is gepubliceerd, heb ik een veelzeggend citaat weergegeven uit een brief van een voormalige Siamese (Thaise) koning aan zijn troonopvolger. Hier nogmaals dit citaat en mijn aanvullende opmerkingen:

‘ “Verziekende economische dictatuur
Naast het stellen van vele vragen bij de wereldwijde dominantie van het westers economisch gefundeerde ‘cultuurmodel’, biedt de eerder genoemde Sivaraksa tevens een alternatief. Uitgaande van praktisch te hanteren richtlijnen, die hij ontleent aan een sociaal actief gericht Boeddhisme en waar men het effect van kan toetsen, geeft hij een beeld van een andersoortige samenleving. Een samenleving waarin respect voor al dat leeft het uitgangspunt is en waarin mensen de gelegenheid krijgen om zich op een harmonieuze manier te ontwikkelen.
Bovendien daarbij niet gehecht zijn aan uiterlijke zaken. Waardoor de eigen rijkdommen zodanig gebruikt worden, dat ze tevens tot voordeel van anderen dienen. In zijn boek geeft hij een passage weer uit een brief van een vroegere Siamese (Thaise) koning aan zijn zoon de kroonprins:

“Men is geen Koning om rijkdom te vergaren, noch om anderen te vertrappen zoals men wil, noch om wraak te nemen op hen die men niet mag, noch om gewoon een lui leventje te leiden. Als je dat wilt, kun je dat op twee manieren doen: door monnik te worden of miljonair. Zij die Koning wensen te zijn, zullen arm moeten zijn, zullen geduld moeten hebben ten aanzien van geluk en lijden, zullen liefde en haat moeten beteugelen – of deze nu in de eigen geest opkomen of door iemands aanhoudend gewauwel teweeggebracht worden – en ze zullen luiheid moeten afwerpen.

Het enige dat een Koning bereikt, is roem na zijn dood, bekendheid door het in stand houden van het koningshuis en het beschermen van het volk tegen lijden onder zijn regering. Deze twee fundamentele uitgangspunten moet men in gedachten houden boven en voor al het andere. Zonder zulke voornemens zal hij niet in staat zijn het land te regeren.”

Verder schrijft hij:

“In de boeddhistische ideale samenleving hadden gewone burgers ook verantwoordelijkheden. De samenleving kon alleen maar functioneren al naar gelang mensen eerlijk, moreel, vrijgevig, verdraagzaam en vol vertrouwen waren. Het was belangrijk dat zij energiek, hardwerkend en vaardig waren; in een goede omgeving woonden; met goede mensen omgingen, een evenwichtige levenswijze hadden; zichzelf in de hand hielden.

Wat de sociale kant betreft, werd iedereen geacht goede verhoudingen met anderen te onderhouden en een bijdrage te leveren aan geluk en welzijn van de samenleving. Leiders zouden dus ‘vaardige methoden’ moeten toepassen voor hun eigen geluk en voor het geluk van anderen door het scheppen van een wereld met minder hebzucht, haat en onwetendheid. Rechtvaardigheid en ethiek zijn van wezenlijk belang.”

Vervolgens haalt hij een uitspraak van Gautama Boeddha aan:

“Wanneer koningen rechtvaardig zijn, zijn de ministers rechtvaardig, zijn brahmanen en huisvaders ook rechtvaardig en zijn stedelingen en dorpsbewoners rechtvaardig. Als dit zo is, volgen zon en maan hun juiste baan. Als dit zo is, dan doen sterrenbeelden en sterren evenzo; dagen en nachten, weken en maanden, seizoenen en jaren volgen hun geregelde loop; winden waaien met regelmaat en in het goede seizoen, en de hemel verschaft voldoende regen. Als dit zo is, dan rijpt het gewas in het goede seizoen en leven mensen die zich met deze gewassen voeden, lang, voorspoedig, sterk en zonder ziekte.” ‘

De door de Siamese koning aangegeven moreel/ethische houding is natuurlijk in een heel schril contrast met wat wij in onze moderne mensenmaatschappij kunnen waarnemen. De meeste machthebbers kennen geen enkele moreel/ethisch gefundeerde levenshouding en zijn alleen uit op het bevredigen van hun niet te bevredigen egobehoeften. Het komt er dus op aan dat ieder ditzelfde egomechanisme in zichzelf leert te zien en zich er niet meer mee identificeert.

Black Friday..
Onlangs, op vrijdag 29 november 2019, sloeg in de VS en op vele andere plaatsen de Zwarte Vrijdag-gekte weer toe. Deze gekte laat zien hoe dankbaarheid, resulterend in weinig behoeften hebben, in onze door materialisme gekenmerkte maatschappij veelal totaal afwezig is. Dit fenomeen is ooit in de VS ontstaan en heeft, zoals vele zaken uit de VS, de gehele wereld besmet. Het komt in feite neer op een algehele bewustzijnsverduistering bij vele op consumptie gerichte en bijzonder ondankbare menselijke aardbewoners. De onmatige en ongecontroleerde zelfzucht van sommigen is daarmee een blijvende bijdrage aan de uitbuitingsellende van vele anderen. In het vorig artikel ‘Israël zal ‘Amen’ zeggen’ (HIER) ben ik daar iets dieper op ingegaan. Een citaat uit dit artikel:

‘Zwarte Vrijdag…
In dit kader is de materialistische waanzin rond het uit Amerika overgewaaide fenomeen van Black Friday veelbetekenend (HIER en HIER). Dit fenomeen is inmiddels wereldwijd verspreidt. Dus ook in Nederland, getuige de vele advertenties ervoor. Mijn oudste dochter woont in Luanda, de hoofdstad van Angola. Zij vertelde me dat het ook daar een in kracht toenemend fenomeen is.

In 1975 zong de groep Steely Dan al over de waanzin van het Amerikaanse consumentisme, dat ieder jaar op de zogenaamde Black Friday haar hoogtepunt beleeft. Zwarte vrijdag is in Amerika een dag na de belangrijke feestdag Thanksgivings Day (HIER). Zij vieren op die dag hun dankbaarheid door het het eten van gebraden kalkoenen. Zij vieren hun dankbaarheid voor het op de Indianen veroverde land en hun op het uitbuiten van zwarte slaven gebaseerde Amerikaanse droom.

Zwarte Vrijdag is een opmaat voor de totaal veruiterlijkte Amerikaanse kerstsfeer. Om die sfeer te kunnen scheppen heeft de op de rest van de wereld veroverde welvaart dit mogelijk gemaakt (HIER). Ja. die dankbaarheid moet zich dan ook vooral uiten in een eindeloos consumentisme. Ieder jaar worden de Amerikanen gewelddadiger op deze Zwarte Vrijdag, bij hun egocentrisch gedreven koopwoede (HIER en HIER). Wat een innerlijke leegte spreekt er uit dit gegeven. In mijn beleving is Zwarte Vrijdag een satanisch tegenbeeld van de christelijke feestdag Goede Vrijdag.”

Acharya Das – Emptiness & Endless Consumption

Dankbaarheid als transformerende kracht
Conclusie uit het bovenstaande kan dus heel duidelijk zijn, dat het leven in een wegwerpcultuur ons niet kan leren wat dankbaarheid is. Dankbaarheid is dan ook iets dat wij op individueel niveau zelf mogen leren en het als een uiterst wezenlijk aspect van het leven op planeet Aarde mogen ontwikkelen. Want dankbaarheid voor alles dat is, is een uiting van een onvoorwaardelijke Liefde voor alles dat is. Iets waar men dankbaar voor is en intens lief heeft vernietigt men niet.

Integendeel men koestert het op een liefdevolle wijze, zodat het zich verder kan ontwikkelen in al haar Schoonheid, Waarheid en Liefde. Het betreft dus een dankbaarheid die opwelt uit de liefdeskracht van het hart. Ware dankbaarheid heeft geen oorzaak nodig en ook geen doel. Het is wat het is. Dankbaarheid voor het ZIJN. Dit is iets dat we niet aan anderen over moeten laten maar als een zelfverkozen verantwoordelijkheid mogen zien ten aanzien van het leven.

Alle aardse manifestaties maken hier deel vanuit. Zij hebben alle bijgedragen aan de mogelijkheid dat wij hier het Leven mogen be-leven. Een diep doorleefde dankbaarheid zal uiteindelijk een zeer transformerende kracht ten aanzien van het individuele leven en het leven in het algemeen blijken te zijn. De Duitse dichter Christian Morgenstern verwoordde dat op een heel mooie manier als volgt:

De voetwassing

U dank ik, gij van spraak verstoken steen,
en neig mij tot u neder:
het is aan u dat ik mijn zijn als plant ontleen

U breng ik dank, gij aarde en bloesempracht,
en buk mij tot u neder:
gij hebt mij tot mijn zijn als dier gebracht

U breng ik dank, gij steen en kruid en dier,
En buig mij tot u neder:
gij alle drie hebt mij geholpen aan mijn Ik alhier

Wij danken U, Gij Mensenkind,
en knielen vroom vol eerbied voor U neder,
daar in Uw zijn ook ons bestaan oorsprong en leven vindt.

Dank spreekt uit heel der Godheid één-
dank keert ook uit haar veelvoud weder.
In dank vervlecht zich al het zijn dooreen.

Ik wens ieder veel innerlijke verlichting en dankbaarheid toe in deze donkerste tijd van het jaar!

Be Thankful for what we have

Arend Zeevat

29 november 2019