Wie ben ik? Als je denkt dat het leven berust op een soort toeval zonder enige betekenis, is je perceptie van de complexe wereld om je heen slechts gericht op betekenisloosheid en zinloosheid. Als je gelooft in de oorspronkelijke zondeval en de grote moeilijkheden bij het vinden van verlossing, zullen je waarnemingen waarschijnlijk volledig gericht zijn op het zien van je eigen fouten en die van anderen.
Ons geloofssysteem over wie we zijn en hoe onze wereld in elkaar steekt, berust niet alleen op wat wij geloven, het overheerst onze waarnemingen zelfs in hoge mate. We kunnen daarover meer controle verkrijgen door te onderzoeken wat we geloven en op welke wijze die geloofsovertuigingen van invloed op ons zijn.
Prof. Charles Tart in zijn uitdagende essay ‘Wie ben ik?’
Het onderstaande artikel bieden we je graag aan als eerste hoofdartikel in het jaar 2010. Het artikel onderstreept naar onze mening opnieuw, hoe essentieel het is dat JIJ ZELF het roer in handen neemt, je niets laat aanleunen wat anderen ervan vinden. Jouw uniciteit zorgt ervoor dat deze zich alleen zal herkennen in jouw eigen spiegel. Hoe die spiegel eruit ziet, bepaal jij elke dag door dátgene te kiezen waar jij jezelf het meest in herkent. Wat je ook meemaakt, gebruik jezelf als baken, als enige referentiepunt of iets bij je resoneert of dat niet doet!
Fred Burks, van de Amerikaanse website WantToKnow.inf0, schrijft het volgende intro bij het artikel van Charles Tart. Daar sluiten wij ons graag bij aan.
Lieve vrienden,
Charles Tart, professor in de psychologie aan de Universiteit van Californië heeft een indrukwekkend essay geschreven waarin hij ons uitnodigt onze overtuigingen over en onze kijk op de werkelijkheid niet voor zoete koek aan te nemen. Het uitdagende karakter van onderstaand artikel gaat over de diepzinnige vraag ‘Wie ben ik?’
Het onderzoeken van onze geloofsovertuigingen schept ruimte voor persoonlijke groei en dieper begrip. Weet je echt wie je bent? Weet ik werkelijk wie ik ben? In welke mate zijn ons denken hierover en andere dieperliggende vragen gevormd door onze geloofsovertuigingen en onze opvoeding. Lees verder en ontdek de diepte van dit mysterie en stel je open voor een breder bewustzijn over wie we zijn.
Met de beste wensen,
Fred Burks (PEERS en WantToKnow.info)
~~~~~~~~~~~~~~~~
XXXXXXX
WIE BEN IK?
Door Charles Tart
2010 – © Nederlandse vertaling Jan Smith / WantToKnow.nl/.be
Dat is een eeuwige vraag. Als je het antwoord niet weet, zul je waarschijnlijk het onderscheid niet weten te maken tussen datgene wat je hoger zelf wil en wat andere mensen proberen je wijs te maken wat jij wilt. Ieder van ons doet er goed aan dit voor zichzelf te beantwoorden. Toch zijn de antwoorden die door anderen worden gegeven van invloed op de manier waarop we deze vraag tegemoet treden (of juist ontwijken). Verschillende soorten antwoorden van meer algemene aard werden reeds gegeven.
Het meest traditionele antwoord in het Westen is dat je een wezen bent, een schepping van God, een wezen dat op belangrijke punten gevormd werd. Verwekt en geboren met de idee van de oorspronkelijke zondeval, ben je iemand die voortdurend strijd moet leveren te gehoorzamen aan de regels die door God werden opgelegd teneinde niet te worden verdoemd.
Dit antwoord is in zekere mate nogal deprimerend. Aan de ene kant kan dat leiden tot een laag zelfbeeld en een verwachtingspatroon dat gericht is op mislukking. Aan de andere kant echter kan het arrogantie in de hand werken door de gedachte dat iemand is ‘uitverkoren’. Verder kan deze kijk op de dingen ervoor zorgen dat je niet echt wordt aangemoedigd om na te denken over wie je werkelijk bent, omdat het antwoord reeds werd ingegeven door een ‘hogere’ bron.
Het antwoord op de vraag ‘wie ben ik’, dat meer van deze tijd is, luidt dat je een toevalligheid bent zonder enige betekenis. De beschouwende wetenschap is doordrenkt met deze visie, die erop neerkomt dat het hele universum puur materialistisch is en slechts wordt beheerst door natuurkundige wetmatigheden en blind toeval.
Toevallig kwamen in dat uitgestrekte universum, onder de juiste omstandigheden, de juiste chemische stoffen bij elkaar, waardoor de chemische reactie, die wij aanduiden met ‘het Leven’ zich kon voordoen en die uiteindelijk heeft geleid tot wat jij nu bent.
Maar hierin ontbreekt een samenhangende betekenis en is er geen sprake van een spirituele kant van het bestaan.
Ik geloof dat deze kijk op de dingen niet echt berust op juiste wetenschap, maar eerder te maken heeft met wat we geloven over wetenschap en allerlei feitelijkheden. Nog belangrijker is het gegeven dat het een visie is met behoorlijk stevige psychologische consequenties. Als je alleen maar een mengeling bent van chemische stoffen, staat je uiteindelijke lot al bij voorbaat vast – dood en non-existentie. ‘Maak je niet teveel zorgen om anderen, want zij zijn ook alleen maar chemische mengelmoesjes’. Bij deze visie maakt het helemaal niet uit dat je nadenkt over wie je bent – wat de uitkomst daarvan ook is, berust louter op subjectieve fantasieën die geen enkele betekenis hebben in de fysieke wereld.
Modern onderzoek heeft op uiteenlopende manieren aangetoond dat wat wij geloven in belangrijke mate van invloed is op de wijze waarop onze hersenen de wereld die wij ervaren, construeren.
Psychologisch gezien laat deze kijk op onze uiteindelijke aard ons net zoveel te wensen over als de visie die gebaseerd is op de zondeval. Als psycholoog besteed ik veel aandacht aan deze twee visies op onze uiteindelijke identiteit, omdat je geloofsovertuigingen een heel belangrijke rol spelen in het scheppen van je eigen werkelijkheid. Modern onderzoek heeft op uiteenlopende manieren aangetoond dat wat wij geloven in belangrijke mate van invloed is op de wijze waarop onze hersenen de wereld die wij ervaren, construeren. Sommige van die geloofsovertuigingen zijn heel bewust. Je weet dat je ze erop nahoudt. Toch zijn er ook veel die stilzwijgend zijn – je handelt er wel naar, maar je bent je er niet echt bewust van dat je die overtuigingen huldigt.
Mocht je misschien denken dat het leven over het algemeen een op toeval berust en zonder enige betekenis is, dan zal jouw perceptie van de gecompliceerde wereld om je heen waarschijnlijk toegespitst zijn op het zien van die betekenisloosheid van alle dingen. Als dat je visie is, werkt dat achtereenvolgens weer versterkend op je geloof dat alles inderdaad behoorlijk betekenisloos is.
Als je gelooft in de oorspronkelijke zondeval en de grote moeilijkheden die het vinden van verlossing met zich brengt, zal de focus van je waarnemingen uitsluitend gericht zijn op het zien van de fouten van anderen en die van jezelf. Ook dat werkt versterkend in op je eigen geloof in een zelfvervullende profetie. Ons geloof over wie we zijn en hoe de wereld in elkaar steekt zijn niet alleen maar geloofovertuigingen – ze beheersen in grote mate onze waarnemingen. En dus kunnen we meer controle verkrijgen door uit te vinden wat we geloven en hoe die geloofsovertuigingen ons beïnvloeden.
Tussen de traditionele religieuze en materialistische visies op wie we zijn bestaat een grote verscheidenheid aan ideeën die allerlei elementen behelzen die stuk voor stuk een grote rijkdom aan mogelijkheden voor persoonlijke en sociale groei in zich hebben. Het gemeenschappelijke element van die twee visies heeft te maken met het feit dat het leven en het universum in ieder geval iets te betekenen hebben en dat ieder van ons dat op een of andere manier in spirituele zin ook ervaart.
We zijn ‘tijdelijk’ de weg kwijtgeraakt.
Toch is het ook zo, dat die visies erkennen dat er ergens iets fout is gegaan. We zijn ‘tijdelijk’ de weg kwijtgeraakt. We zijn het essentiële goddelijke element in ons innerlijk vergeten en psychologisch opgesloten geraakt in een nauwe, traditionele, religieuze of materialistische kijk op de dingen.
In de moderne psychologie is veel bewijs te vinden dat aantoont hoe weinig wij gebruiken van ons natuurlijke potentieel en hoeveel lijden we eigenlijk zelf creëren en angstvallig koesteren en bewaken
Er is een eeuwenoud Oosters verhaal dat dit mooi illustreert – het verhaal over de Dwaze Koning. Ofschoon hij regeert over uitgestrekte bezittingen, is de Dwaze Koning dat vergeten. Jaren geleden daalde hij af naar de donkerste kelder van zijn grote paleis, waar hij, levend tussen allerlei ongedierte, voortdurend zit te piekeren over alle tegenspoed die hem treft. Al zijn ministers trachten hem op dappere wijze te overtuigen dat hij weer naar boven moet komen, waar het licht is en waar het leven zo mooi is. Maar de Dwaze Koning is ervan overtuigd dat ze allemaal gek zijn en luistert niet. Hij laat zich niet in de luren leggen door sprookjes over nobele koningen en prachtige paleizen!
In de moderne psychologie is veel bewijs te vinden dat aantoont hoe weinig wij gebruiken van ons natuurlijke potentieel en hoeveel lijden we eigenlijk zelf creëren en angstvallig koesteren en bewaken. Maar als de ministers naar beneden komen in de kelder, hebben ze een lamp bij zich en brengen ze de koning eten en drinken om hem in leven te houden. Zelfs in zijn dwaasheid, moet hem dat toch opvallen. In de echte wereld gebeuren allerlei dingen die niet passen in onze vernauwde kijk, hoe sterk we ons er ook aan vastklampen, maar soms trekken die gebeurtenissen toch onze aandacht.
Dat gebeurt bijvoorbeeld bij zogenaamde psychische verschijnselen. Ze passen zeker niet in een materialistische visie, net zo goed als dat ze traditionele kijk van velen uitdagen dat dit soort verschijnselen slechts eens in de duizend jaar optreedt en dus geloofwaardig moet zijn en niet iets is waarover nog moet worden nagedacht.
Psychische verschijnselen verstoren zowel de traditionele als de materialistische kijk op wie we zijn. We kunnen best wel eens een beetje nadenken over het feit dat onze ware identiteit meer is dan we onder woorden kunnen brengen, of dat ons universum misschien bevolkt wordt door niet-materialistische intelligenties, maar het wordt wel even iets anders wanneer bijvoorbeeld bij een channeling de gewoon uitziende persoon tegenover je in slaapt lijkt te sukkelen en plotseling met een heel andere stem begint te spreken en verkondigt dat hij een andere entiteit is die het spreekkanaal van die persoon tijdelijk heeft overgenomen om jou iets te leren!
Dan moet je echt goed kijken wat er aan de hand is. Wie is die zogenaamde ‘andere entiteit’? Wie is die persoon die iets doorgeeft? Als iemand in staat is zijn of haar schijnbare identiteit zo drastisch te wijzigen, weten we dan eigenlijk wel wie hij of zij is? Kan ik er dan wel zeker van zijn wie ik zelf ben? Als je bent geconditioneerd te geloven dat wie je bent geen betekenis heeft, of dat je in en in slecht bent, zou je weleens helemaal niet zo open kunnen staan voor de aanmoediging die het verschijnsel van de channeling geeft aan de vraag ‘wie ben ik’.
We hebben veel psychologische manieren om onszelf te wapenen tegen het omgaan met zaken die niet passen in onze georganiseerde en te verdedigen wereld. Je zou gewoon kunnen zeggen dat die persoon gek is, of misschien wel met opzet de boel in de maling neemt. Dat is een goede verdediging, want er zijn natuurlijk best mensen die bekendstaan als channel die inderdaad gewoon maf zijn of opzettelijk net doen alsof. De beste leugens hebben gewoonlijk een behoorlijk hoog waarheidsgehalte.
Je kunt ook eenvoudig aannemen wat die zogenaamde gechannelde entiteit je vertelt. “Jazeker, U bent Meester ‘Shananangans’ van de zeventiende planeet van het goddelijke melkwegstelsel ‘Ottenwelt’. Leer mij alles, oh meester, ik hoor U aan en gehoorzaam U”. Deze overenthousiaste aanname kan, net zo goed als een overenthousiaste afwijzing dat kan zijn, een verdedigingsmechanisme zijn tegen het dieper moeten nadenken en het stellen van vragen.
Channeling en andere psychische verschijnselen hebben een grote weerslag op onze hedendaagse cultuur. We kunnen die invloed aanwenden voor onze persoonlijke en sociale groei wanneer we bereid zijn na te denken over de dieperliggende gevolgen en de dingen die we vanzelfsprekend als onze natuurlijke aard betitelen, gaan onderzoeken.
Als we alleen maar blijven vasthouden aan ons geloof, gaat deze kans voorbij. Lees, denk na, onderzoek je geloofsovertuigingen, praat erover en raadpleeg eens een paranormaal begaafd mens of bezoek een channeling. Misschien kom je wel tot de conclusie dat ze niet ‘echt’ zijn in de gewone betekenis van het woord, maar in psychologische of spirituele zin wel echt of belangrijk zijn. Misschien besluit je wel dat een deel (of het meeste of misschien wel alles) werkelijk idioterie is. Maar tijdens het proces leer je heel veel over wie je bent en wie wij zijn.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Opmerking: Bovenstaand essay is een geredigeerde versie van het voorwoord van Charles Tart in het goedgedocumenteerde en intrigerende boek van Jon Klimo, getiteld ‘Channeling’.
Voor een krachtig essay waarin je wordt uitgenodigd meer open te staan voor plooibare intelligentie en transparantie, HIER
Voor uitstekend bewijs dat er meer te doen is over buitenzintuiglijke waarneming dan het oog waarneemt, HIER
@aram
Een beetje van mezelf, een beetje van Maggi.
Mijn vader heeft het altijd over het spel der Goden als die door open te zijn weer eens een excentrieke oplossing heeft bedacht…
@allen: fantastisch wat ik hier allemaal lees:-) en @Martijn, je slaat de spijker op z’n kop:-) Helemaal eens met Aram, het is inderdaad :”BOEM”
Ons denken is als gereedschap. Maar welke gereedschappen hebben wij nog tot onze beschikking die wij niet kennen?
De mogelijkheden zijn eindeloos.
Wij zijn spirituele wezens, kinderen van het licht.
Kinderen die als maar groter en groter zullen worden.
@tr
wat je zegt is herkenbaar, wat betreft het vinden van balans
tussen voelen en denken.
ik merk in mijzelf dat ik zoek naar woorden, om snel tot de
kern te komen, dat is voor mij althans een sterke behoefte.
discussies zoals ik dat waarneem, dreigen vaak te verzanden
in het uitleggen met veel woorden. hiermee wil ik niet zeggen
dat woorden ( althans hier nog wel…) niet belangrijk zijn,
maar ze kunnen op zoveel wijzen geinterpreteerd worden,hetgeen
dan weer tot misverstanden kan leiden
Wees op je vierkante meter een vorst,
MENS DURF TE LEVEN!!!
Mooi heh zo’n poleshift op WTK, iedereen gaat met de flow mee in de richting waar iedereen ook naar toe wil, heeft even zijn tijd en aandacht nodig, maar iedereen komt er vroeg of laat toch wel.
“Een voor allen en allen voor een”
Wij zijn geen Aardse lichamen met een spirituele ervaring..
Wij zijn Spirits (zielen), met een Aards-fysieke ervaring.
De ervaringen worden in onze (bewustzijn) Ziel opgeslagen. Of zoals David Icke het zo mooi zegt:
“We are all infinite consciousness!”
Instant Karma is gonna get you.
Voor wie wil zijn er duizenden woorden en uitspraken in talloze boeken en liederen.
De verlichting begon al bij de oorsprong van het heelal.
Het is een op en neer gaande beweging.
De voorlaatste grote verlichtingspiek was in de jaren 60.
Woodstock etc.
Freedom, sometimes I feel like i’m almost God (Richie Havens bedacht dit nummer ter plaatse en werd een grote hit).
@Guido
Expansiedrift zal het wel zijn. Zo het kleine zo het grote.
Wij worden steeds groter, zo ook het heelal. Tot alles weer één is.
@Martijn,
Of anders gesteld ‘Wie vandaag zijn kop in het zand steekt, moet morgen met zijn tanden knarsen.’
Ik ervaar het zo dat ik elke dag weer meer leer over Me zelf ook in het mooi gesprek dat hier plaatsvindt. Doordat ik meer leer van me ZELF (mijn EGO vindt dat prachtig) werpt mijn opgedane kennis een nieuwe blokkade neer, namelijk: Nieuwe inzichten! Nieuwe inzichten vragen mijn recente opgerekte on-beperkingen weer verder op te rekken. Mijn verstand geeft mij daardoor een oneindig gevoel van niet weten en dat inzicht maakt me ZELF. Weg met dat verstand! Ik ben niet mijn verstand en denken. Ik ben in het oneindige en weet alles en niets en alleen ZELF snap ik dat.
@Burke
“Gebruik je verstand”, zeggen ze wanneer je dwaze dingen doet. GEBRUIK dat verstand, je bent het niet…
een verhaaltje waar gebeurd.
als kind van 3 was ik zoek geraakt, de hele dag hebben mensen
uit de omgeving naar mij gezocht, ook de politie werd ingeschakeld. tot op het eind van de dag een buurman mij zag
zitten op een braakliggend stukje grond, op ong.20 meter van ons huis. ik heb daar de hele dag zitten genieten op een stukje
grond van nog geen vierkante meter tussen de kruiden en insekten.
geweldig. die eigenschap heb ik nog steeds gelukkig.
mooie uitspraak martijn.
Let it be
@aram
Grappig, toen ik 3 was konden ze me ook niet vinden.
Ik was de weg overgestoken en zat op een autosloop in een auto te doen of de hele wereld rondreed 😉
@Martijn: dat heb je ook gedaan! Fysiek misschien niet, maar je had dat voertuig nodig om je eigen voertuig op te starten..
Speaking words of wisdom. Let it be!
Inderdaad.
@Aram, jij was zoek geraakt, maar je had jezelf gevonden..!
@Aram,
Ik vind het heerlijk nu zelf kinderen in die leeftijd te hebben. Ik leer zoveel van ze elke dag. Dat heerlijk leven in het NU en het verwonderen van alles om zich heen. Ik hoef ze hiertoe niet te stimuleren. Ze stimuleren mij.
@Burke
Het is van het grootste belang de kinderen hun eigen weg te laten gaan. Zorg ervoor dat ze heel blijven, meer niet.
Ik wilde voetballen, mijn vader hield er niet eens van.
Hij steunde me wel, was er altijd bij en probeerde me beter te maken. Later gingen we ook samen kijken naar voetbal bij S.C. Heerenveen. Nu heb ik er niet veel meer mee.
Mijn vader is nu gekker op voetbal dan ik.
Het maakt niet uit wat ze doen, hij noemde het de Zen van het voetballen!
@allen: verstand, woorden……… maar wat een mooie woorden worden hier gesproken…. Ik ben een taalliefhebber, ik hou van het woord, mooie volzinnen, woordspelletjes, heerlijk lezen… En toch? kun je altijd je gevoel verwoorden? Nee, je verstand helpt je daarbij en dan komt het toch niet helemaal over zoals je het bedoeld hebt. Maar ik geloof wel in de kracht van het woord! Daarin ligt ook een risico.
bedenk dat de kracht van het woord ook terug te vinden is in het ontstaan van onze aarde.
Zo ook kun je met het “woord” heil en onheil oproepen en daarom: wees ook voorzichtig met het woord want het is krachtiger dan wij soms denken.
Op die momenten dat alles ineens vanzelf leek te gaan.
Dan zij ik naderhand, ik heb gescoord! Het was niet ik die dat deed, het overkwam me gewoon.
@tweede ronde
Woorden maken gedachten en gedachten zijn krachten, helemaal mee eens.
Niet alleen woorden hebben kracht, ook geluiden, ritmes.
Muziek kan je in vervoering brengen, dit heb ik dus bv. bij het nummer van Richie Havens, Freedom op Woodstock. Wat een power, wat een trillingen.
Het kan ook de andere kant opwerken. Word je weemoedig van muziek.
@Martijn,
Ik probeer mijn kinderen hun eigen gang te laten gaan. Van mijn EGO mogen ze alleen niet aan mijn Ipod komen ZELF denk ik Ipod?
De eerste ‘denk’ opdracht die ik aan ze wil meegeven is:
‘Waarom bestellen mensen een Double Cheesburger, een grote friet en een Cola light?’
Dat is een leuke start up denk ik….
De volgende zou zijn:
‘Waarom drukken we harder op de toetsen van de afstandsbediening als de batterijen bijna leeg zijn?’
Wat daarna komt zie ik wel.
Het geheim is juist om iemand weer in zijn kracht te zetten, zonder er zelf van te profiteren.
iedereen
het is mijn stellige overtuiging dat we straks geen woorden
meer nodig hebben. ok het is nog niet zover, maar het gaat
gebeuren.
enfin, ik heb mezelf weer aardig overtuigd.
Mensen, we zullen even naar mijn ouders op visite.
We hebben later wel weer contact…
Keep up the good vibe 😀
@Burke
Mensen blijven rare wezens. Logica is vaak ver te zoeken.
@Martijn,
Klinkt logisch
@aram: wow leven zonder woorden zou voor mij een straf zijn:-) Alhoewel ik één keer een ontmoeting heb gehad…. stom dat dit nu ineens bij mij opkomt. Het was in 2000 en het was op een bijeenkomst waarin kavels verkocht werden waarop je woningen kon bouwen. Het is de meest vreemde ervaring die ik ooit heb gehad en ben lang op zoek geweest naar de oorsprong van die ervaring maar ook het willen herbeleven van die ervaring. ik denk namelijk dat ik toen mijn tweelingziel heb ontmoet. We hebben woorden gesproken maar het belangrijkste was het spreken zonder woorden. Ik dacht: ik ben jou en jij bent mij, ik kende hem door en door en ik wist dat hij hetzelfde ervaarde, we spraken zonder woorden en de herkenning was wederzijds. wat er tussen ons gaande was, was ook zichtbaar voor anderen. ik voelde een diepe liefde, zoals ik die nooit eerder ervaren had. Ik was er met een vriendin en zij zei naderhand : “tweede ronde” wat was er in godsnaam aan de hand? zij had het gevoeld. Ik was een beetje in paniek geraakt door die vreemde ervaring en daarom samen met haar weg gegaan en toen stelde zij die vraag. Zij vroeg aan mij: was het wel een mens? een engel misschien? Daarna ben ik allerlei boeken gaan lezen over zielsverwanten en tweelingzielen en dacht daarna dat het mijn tweelingziel zou moeten zijn of in ieder geval een bovenaardse ervaring. Tot de dag van vandaag ben ik op zoek naar “hem” , naar die ervaring. Helaas ben ik hem nooit meer tegen gekomen
@tweede ronde,
Als je diverse verhalen leest van mensen zijn het juist die korte ontmoetingen die een geweldige indruk achterlaten. Vaak weet je dat pas later dat het een bijzondere ontmoeting was. Koester de ervaring en weet dat je zielsverwanten zich dichter bij je bevinden dan je denkt.
@tr
wat een geweldige ervaring die je beleefd hebt!
ik kan me ook vinden in je reactie.
ik ben zelf meer een prater dan een schrijver en gebruik
dan heel vaak,te veel woorden om iets te vertellen,
bijna om mezelf te overtuigen, vooral als ik heel enthousiast
over of voor iets ben. de scherpe kantjes zijn er gelukkig
van af.
@burke, dank je wel. Ik ben ook heel erg dankbaar dat ik dit heb mogen ervaren. Ik denk namelijk dat dit heel bijzonder was. Soms denk ik dat ik dit heb ervaren om keuzes te maken, na een jarenlange slechte relatie, is deze ervaring de doorslag geweest mijn scheiding door te zetten. De liefde die ik voelde, had ik nooit ervaren bij mijn ex en dat was doorslaggevend. tot op de dag van vandaag ben ik blij de scheiding doorgezet te hebben en ik ben inmiddels bijna 10 jaar veel gelukkiger verder maar oh, wat had ik graag die liefde, die ik dat korte moment heb ervaren, een plek in mijn leven gegeven.
vind het juist heel moeilijk om wat ik voel onder woorden te brengen,ben meestal ook “de verliezer”in een serieus gesprek. Weet het wel maar kan het niet overbrengen.
@TR
Synergie!
@aram, met het gebruiken van het woord, speelt ook nog eens mijn EGO een rol. Ik ben er namelijk goed in haha. Kan geweldige brieven schrijven, ben goed op papier maar dan wel vooral zakelijk:-) Maar heb al veel EGO achter mij gelaten en dat was moeilijk maar vooral ook omdat de buitenwereld het niet begreep. Ik had een hele goede leidinggevende positie maar heb gekozen voor het onderwijs omdat ik steeds verder van mijzelf verwijderd raakte. Veel mensen vroegen of het een “gedwongen” keuze was omdat ik voor “zogenaamd” minder invloed koos. Dat is overigens niet correct want ik heb nu veel meer invloed op de directe processen en sta dichter bij de uitvoering. Eindelijk weer bezig met de inhoud en niet alleen met het proces, gericht op de doelstellingen van een bedrijf:-)
@Lianne, heb jij dit ook ervaren?
@tr,
Heb ook aantal momenten meegemaakt in mijn leven waarbij ik het ‘gevoel’ van liefde wat daarbij hoort een vaste plek had willen geven. Dat volede als een worsteling en lukt uiteindelijk niet omdat het een ding van het EGO is. Wat jij meemaakte was waarschijnlijk en ’touch of an angel’. Dat kan je EGO niet handelen. Bedenk dat alles hier op aarde vergankelijk is, maar dat dat een probleem van het EGO is.
@burke, wat bijzonder dat jij dit zegt……. de vriendin met wie ik was, zag de ervaring ook als mogelijk niet menselijk en vroeg zich af of het een engel betrof………… Zij had de energie gezien! letterlijk! zonder dat wij daarover gesproken hadden en vroeg toen wat er in Godsnaam aan de hand was tussen hem en mij en of dit wel menselijke energie was geweest. dat kan verklaren waarom ik dit niet meer heb meegemaakt.
@Tr
ja, alleen niet in de zin van een gesprek(zonder woorden) met een zielsverwant maar een onwerkelijke ervaring met een fietsende engel hahhahaha
het is een te lang verhaal om helemaal op te schrijven.
het komt erop neer dat mijn man en ik in antwerpen liepen en ik aan hem vroeg(te zacht voor een ander om het te horen) welke kant moeten we op? waarop die man langs fietst (ik had hem al eerder gezien in een cafeetje)
en al fietsend roept ga naar rechts dan vindt je de weg naar huis!!!
@Lianne, ik krijg helemaal kippevel:-) Ik zeg je eerlijk, in moeilijke tijden ben ik te vaak geholpen om nog van toeval te kunnen spreken. Ook heb ik gebeden om de waarheid, die zich dan de volgende dag aan diende. ik weet dat er meer tussen hemel en aarde is:-)
toeval bestaat niet! 😉
http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/een-engel-op-je-pad/666799512/index.html
Gewoon eens lezen.. Engelen zijn zó gewoon.. hahaha..
@Guido
Ja,ze moeten alleen wakker geschud worden!
@guido: thanks! De filmpjes al bekeken op http://www.alsjeniet meerbeterwordt.nl ?? Heel bijzonder en het raakt je in je “ziel”
nogmaals de link: http://www.alsjenietmeerbeterwordt.nl
@guido
engelen zijn zo gewoon… en dan dat lachje
toch gluhwein!?
engelen zijn heel gewoon
😉
@aram, ik denk dat de engelen je alleen te hulp komen wanneer daar werkelijk een noodzaak toe is of wanneer je vanuit je hele wezen om hulp vraagt, vanuit je ziel.. het zijn in mijn optiek in ieder geval geen toevallige passanten maar komen vooral ter hulp wanneer het gaat om een oprechte vraag of wanneer andere keuzes noodzakelijk zijn. voor het grootste deel wordt het aan de mens zelf over gelaten een (juiste?) keuze te maken (afhankelijk van je pad)
@TR
over toeval gesproken,zou graag stervensbegeleiding gaan doen,nu nog niet voel me iets te jong(ahum 42,maar heb het gevoel dat je er iets ouder voor moet zijn)maar heb absoluut geen ervaring in de zorg of iets dergelijks? Is dat dan wel mogelijk?
@Lianne, ik ben 47 en docent verpleegkunde. Stervensbegeleiding is altijd een onderwerp geweest waarmee ik bezig ben geweest en sinds het overlijden van mijn vader in 1998, ik was toen 36:-), heeft dat een grotere rol gekregen. Je kunt er zeker iets mee, gedacht over contact leggen met een hospice? Er is daar veel vraag naar vrijwilligers maar ook naar gekwalificeerd personeel (afronding opleiding binnen zorg en welzijn). Ook zonder opleiding kan levenservaring een belangrijke bijdrage leveren binnen de begeleiding. Daarnaast ben je nog jong genoeg een opleiding te starten in de zorg wanneer je dat zou willen. Heb je hier iets aan?
Lianne: Je gevoel gaf het antwoord al; je verstand is aan het denken. Albert Villoldo heeft o.a. over stervensbegeleiding een prachtig boek geschreven, een holistische benadering en ‘aanpak’ van de menselijke Spirit, via het lichaam.
http://www.bol.com/nl/p/engelse-boeken/shaman-healer-sage/1001004001387541/index.html
@guido, ik zou het liever wat breder willen trekken dan alleen vanuit de Shamaanse belichting, leuk maar dat is slechts een klein percentage mensen die daar voor open staat wat betreft de begeleiding…. Te eenzijdig..