Wie ben ik? Als je denkt dat het leven berust op een soort toeval zonder enige betekenis, is je perceptie van de complexe wereld om je heen slechts gericht op betekenisloosheid en zinloosheid. Als je gelooft in de oorspronkelijke zondeval en de grote moeilijkheden bij het vinden van verlossing, zullen je waarnemingen waarschijnlijk volledig gericht zijn op het zien van je eigen fouten en die van anderen.
Ons geloofssysteem over wie we zijn en hoe onze wereld in elkaar steekt, berust niet alleen op wat wij geloven, het overheerst onze waarnemingen zelfs in hoge mate. We kunnen daarover meer controle verkrijgen door te onderzoeken wat we geloven en op welke wijze die geloofsovertuigingen van invloed op ons zijn.
Prof. Charles Tart in zijn uitdagende essay ‘Wie ben ik?’
Het onderstaande artikel bieden we je graag aan als eerste hoofdartikel in het jaar 2010. Het artikel onderstreept naar onze mening opnieuw, hoe essentieel het is dat JIJ ZELF het roer in handen neemt, je niets laat aanleunen wat anderen ervan vinden. Jouw uniciteit zorgt ervoor dat deze zich alleen zal herkennen in jouw eigen spiegel. Hoe die spiegel eruit ziet, bepaal jij elke dag door dátgene te kiezen waar jij jezelf het meest in herkent. Wat je ook meemaakt, gebruik jezelf als baken, als enige referentiepunt of iets bij je resoneert of dat niet doet!
Fred Burks, van de Amerikaanse website WantToKnow.inf0, schrijft het volgende intro bij het artikel van Charles Tart. Daar sluiten wij ons graag bij aan.
Lieve vrienden,
Charles Tart, professor in de psychologie aan de Universiteit van Californië heeft een indrukwekkend essay geschreven waarin hij ons uitnodigt onze overtuigingen over en onze kijk op de werkelijkheid niet voor zoete koek aan te nemen. Het uitdagende karakter van onderstaand artikel gaat over de diepzinnige vraag ‘Wie ben ik?’
Het onderzoeken van onze geloofsovertuigingen schept ruimte voor persoonlijke groei en dieper begrip. Weet je echt wie je bent? Weet ik werkelijk wie ik ben? In welke mate zijn ons denken hierover en andere dieperliggende vragen gevormd door onze geloofsovertuigingen en onze opvoeding. Lees verder en ontdek de diepte van dit mysterie en stel je open voor een breder bewustzijn over wie we zijn.
Met de beste wensen,
Fred Burks (PEERS en WantToKnow.info)
~~~~~~~~~~~~~~~~
XXXXXXX
WIE BEN IK?
Door Charles Tart
2010 – © Nederlandse vertaling Jan Smith / WantToKnow.nl/.be
Dat is een eeuwige vraag. Als je het antwoord niet weet, zul je waarschijnlijk het onderscheid niet weten te maken tussen datgene wat je hoger zelf wil en wat andere mensen proberen je wijs te maken wat jij wilt. Ieder van ons doet er goed aan dit voor zichzelf te beantwoorden. Toch zijn de antwoorden die door anderen worden gegeven van invloed op de manier waarop we deze vraag tegemoet treden (of juist ontwijken). Verschillende soorten antwoorden van meer algemene aard werden reeds gegeven.
Het meest traditionele antwoord in het Westen is dat je een wezen bent, een schepping van God, een wezen dat op belangrijke punten gevormd werd. Verwekt en geboren met de idee van de oorspronkelijke zondeval, ben je iemand die voortdurend strijd moet leveren te gehoorzamen aan de regels die door God werden opgelegd teneinde niet te worden verdoemd.
Dit antwoord is in zekere mate nogal deprimerend. Aan de ene kant kan dat leiden tot een laag zelfbeeld en een verwachtingspatroon dat gericht is op mislukking. Aan de andere kant echter kan het arrogantie in de hand werken door de gedachte dat iemand is ‘uitverkoren’. Verder kan deze kijk op de dingen ervoor zorgen dat je niet echt wordt aangemoedigd om na te denken over wie je werkelijk bent, omdat het antwoord reeds werd ingegeven door een ‘hogere’ bron.
Het antwoord op de vraag ‘wie ben ik’, dat meer van deze tijd is, luidt dat je een toevalligheid bent zonder enige betekenis. De beschouwende wetenschap is doordrenkt met deze visie, die erop neerkomt dat het hele universum puur materialistisch is en slechts wordt beheerst door natuurkundige wetmatigheden en blind toeval.
Toevallig kwamen in dat uitgestrekte universum, onder de juiste omstandigheden, de juiste chemische stoffen bij elkaar, waardoor de chemische reactie, die wij aanduiden met ‘het Leven’ zich kon voordoen en die uiteindelijk heeft geleid tot wat jij nu bent.
Maar hierin ontbreekt een samenhangende betekenis en is er geen sprake van een spirituele kant van het bestaan.
Ik geloof dat deze kijk op de dingen niet echt berust op juiste wetenschap, maar eerder te maken heeft met wat we geloven over wetenschap en allerlei feitelijkheden. Nog belangrijker is het gegeven dat het een visie is met behoorlijk stevige psychologische consequenties. Als je alleen maar een mengeling bent van chemische stoffen, staat je uiteindelijke lot al bij voorbaat vast – dood en non-existentie. ‘Maak je niet teveel zorgen om anderen, want zij zijn ook alleen maar chemische mengelmoesjes’. Bij deze visie maakt het helemaal niet uit dat je nadenkt over wie je bent – wat de uitkomst daarvan ook is, berust louter op subjectieve fantasieën die geen enkele betekenis hebben in de fysieke wereld.
Modern onderzoek heeft op uiteenlopende manieren aangetoond dat wat wij geloven in belangrijke mate van invloed is op de wijze waarop onze hersenen de wereld die wij ervaren, construeren.
Psychologisch gezien laat deze kijk op onze uiteindelijke aard ons net zoveel te wensen over als de visie die gebaseerd is op de zondeval. Als psycholoog besteed ik veel aandacht aan deze twee visies op onze uiteindelijke identiteit, omdat je geloofsovertuigingen een heel belangrijke rol spelen in het scheppen van je eigen werkelijkheid. Modern onderzoek heeft op uiteenlopende manieren aangetoond dat wat wij geloven in belangrijke mate van invloed is op de wijze waarop onze hersenen de wereld die wij ervaren, construeren. Sommige van die geloofsovertuigingen zijn heel bewust. Je weet dat je ze erop nahoudt. Toch zijn er ook veel die stilzwijgend zijn – je handelt er wel naar, maar je bent je er niet echt bewust van dat je die overtuigingen huldigt.
Mocht je misschien denken dat het leven over het algemeen een op toeval berust en zonder enige betekenis is, dan zal jouw perceptie van de gecompliceerde wereld om je heen waarschijnlijk toegespitst zijn op het zien van die betekenisloosheid van alle dingen. Als dat je visie is, werkt dat achtereenvolgens weer versterkend op je geloof dat alles inderdaad behoorlijk betekenisloos is.
Als je gelooft in de oorspronkelijke zondeval en de grote moeilijkheden die het vinden van verlossing met zich brengt, zal de focus van je waarnemingen uitsluitend gericht zijn op het zien van de fouten van anderen en die van jezelf. Ook dat werkt versterkend in op je eigen geloof in een zelfvervullende profetie. Ons geloof over wie we zijn en hoe de wereld in elkaar steekt zijn niet alleen maar geloofovertuigingen – ze beheersen in grote mate onze waarnemingen. En dus kunnen we meer controle verkrijgen door uit te vinden wat we geloven en hoe die geloofsovertuigingen ons beïnvloeden.
Tussen de traditionele religieuze en materialistische visies op wie we zijn bestaat een grote verscheidenheid aan ideeën die allerlei elementen behelzen die stuk voor stuk een grote rijkdom aan mogelijkheden voor persoonlijke en sociale groei in zich hebben. Het gemeenschappelijke element van die twee visies heeft te maken met het feit dat het leven en het universum in ieder geval iets te betekenen hebben en dat ieder van ons dat op een of andere manier in spirituele zin ook ervaart.
We zijn ‘tijdelijk’ de weg kwijtgeraakt.
Toch is het ook zo, dat die visies erkennen dat er ergens iets fout is gegaan. We zijn ‘tijdelijk’ de weg kwijtgeraakt. We zijn het essentiële goddelijke element in ons innerlijk vergeten en psychologisch opgesloten geraakt in een nauwe, traditionele, religieuze of materialistische kijk op de dingen.
In de moderne psychologie is veel bewijs te vinden dat aantoont hoe weinig wij gebruiken van ons natuurlijke potentieel en hoeveel lijden we eigenlijk zelf creëren en angstvallig koesteren en bewaken
Er is een eeuwenoud Oosters verhaal dat dit mooi illustreert – het verhaal over de Dwaze Koning. Ofschoon hij regeert over uitgestrekte bezittingen, is de Dwaze Koning dat vergeten. Jaren geleden daalde hij af naar de donkerste kelder van zijn grote paleis, waar hij, levend tussen allerlei ongedierte, voortdurend zit te piekeren over alle tegenspoed die hem treft. Al zijn ministers trachten hem op dappere wijze te overtuigen dat hij weer naar boven moet komen, waar het licht is en waar het leven zo mooi is. Maar de Dwaze Koning is ervan overtuigd dat ze allemaal gek zijn en luistert niet. Hij laat zich niet in de luren leggen door sprookjes over nobele koningen en prachtige paleizen!
In de moderne psychologie is veel bewijs te vinden dat aantoont hoe weinig wij gebruiken van ons natuurlijke potentieel en hoeveel lijden we eigenlijk zelf creëren en angstvallig koesteren en bewaken. Maar als de ministers naar beneden komen in de kelder, hebben ze een lamp bij zich en brengen ze de koning eten en drinken om hem in leven te houden. Zelfs in zijn dwaasheid, moet hem dat toch opvallen. In de echte wereld gebeuren allerlei dingen die niet passen in onze vernauwde kijk, hoe sterk we ons er ook aan vastklampen, maar soms trekken die gebeurtenissen toch onze aandacht.
Dat gebeurt bijvoorbeeld bij zogenaamde psychische verschijnselen. Ze passen zeker niet in een materialistische visie, net zo goed als dat ze traditionele kijk van velen uitdagen dat dit soort verschijnselen slechts eens in de duizend jaar optreedt en dus geloofwaardig moet zijn en niet iets is waarover nog moet worden nagedacht.
Psychische verschijnselen verstoren zowel de traditionele als de materialistische kijk op wie we zijn. We kunnen best wel eens een beetje nadenken over het feit dat onze ware identiteit meer is dan we onder woorden kunnen brengen, of dat ons universum misschien bevolkt wordt door niet-materialistische intelligenties, maar het wordt wel even iets anders wanneer bijvoorbeeld bij een channeling de gewoon uitziende persoon tegenover je in slaapt lijkt te sukkelen en plotseling met een heel andere stem begint te spreken en verkondigt dat hij een andere entiteit is die het spreekkanaal van die persoon tijdelijk heeft overgenomen om jou iets te leren!
Dan moet je echt goed kijken wat er aan de hand is. Wie is die zogenaamde ‘andere entiteit’? Wie is die persoon die iets doorgeeft? Als iemand in staat is zijn of haar schijnbare identiteit zo drastisch te wijzigen, weten we dan eigenlijk wel wie hij of zij is? Kan ik er dan wel zeker van zijn wie ik zelf ben? Als je bent geconditioneerd te geloven dat wie je bent geen betekenis heeft, of dat je in en in slecht bent, zou je weleens helemaal niet zo open kunnen staan voor de aanmoediging die het verschijnsel van de channeling geeft aan de vraag ‘wie ben ik’.
We hebben veel psychologische manieren om onszelf te wapenen tegen het omgaan met zaken die niet passen in onze georganiseerde en te verdedigen wereld. Je zou gewoon kunnen zeggen dat die persoon gek is, of misschien wel met opzet de boel in de maling neemt. Dat is een goede verdediging, want er zijn natuurlijk best mensen die bekendstaan als channel die inderdaad gewoon maf zijn of opzettelijk net doen alsof. De beste leugens hebben gewoonlijk een behoorlijk hoog waarheidsgehalte.
Je kunt ook eenvoudig aannemen wat die zogenaamde gechannelde entiteit je vertelt. “Jazeker, U bent Meester ‘Shananangans’ van de zeventiende planeet van het goddelijke melkwegstelsel ‘Ottenwelt’. Leer mij alles, oh meester, ik hoor U aan en gehoorzaam U”. Deze overenthousiaste aanname kan, net zo goed als een overenthousiaste afwijzing dat kan zijn, een verdedigingsmechanisme zijn tegen het dieper moeten nadenken en het stellen van vragen.
Channeling en andere psychische verschijnselen hebben een grote weerslag op onze hedendaagse cultuur. We kunnen die invloed aanwenden voor onze persoonlijke en sociale groei wanneer we bereid zijn na te denken over de dieperliggende gevolgen en de dingen die we vanzelfsprekend als onze natuurlijke aard betitelen, gaan onderzoeken.
Als we alleen maar blijven vasthouden aan ons geloof, gaat deze kans voorbij. Lees, denk na, onderzoek je geloofsovertuigingen, praat erover en raadpleeg eens een paranormaal begaafd mens of bezoek een channeling. Misschien kom je wel tot de conclusie dat ze niet ‘echt’ zijn in de gewone betekenis van het woord, maar in psychologische of spirituele zin wel echt of belangrijk zijn. Misschien besluit je wel dat een deel (of het meeste of misschien wel alles) werkelijk idioterie is. Maar tijdens het proces leer je heel veel over wie je bent en wie wij zijn.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Opmerking: Bovenstaand essay is een geredigeerde versie van het voorwoord van Charles Tart in het goedgedocumenteerde en intrigerende boek van Jon Klimo, getiteld ‘Channeling’.
Voor een krachtig essay waarin je wordt uitgenodigd meer open te staan voor plooibare intelligentie en transparantie, HIER
Voor uitstekend bewijs dat er meer te doen is over buitenzintuiglijke waarneming dan het oog waarneemt, HIER
@Paul
Het probleem is dat de één een andere definitie van iets heeft als de ander. Als ik liefde zeg, dan kan dit liefde betekenen zoals wij die kennen. Universele liefde, is misschien weer anders.
De één noemt het God, de ander liefde.
Mijn vader noemt het het Licht en ik noem het de Kracht.
Het gaat om de energie die toch niet te vatten is in woorden.
Je hersen gebruik je enkel om dit voertuig wat je lichaam heet, met al zijn zintuigen te besturen in 2D, 3D, 4D, 4D, 6D en 7D.
Verlichting is de dans ontspringen die de creators al grens hebben in gebouwd in ons bewustzijn, alles wat over de grens van ‘weet ik niet’, ‘kan ik niet’, ‘wil ik niet’, geloof ik niet’, is bewustwording van veel meer, kan je dat tot je toe nemen zonder enig botsen met deze werkelijkheid dan onstijg je je zelf en zal je verlicht zijn.
Immers al die dimensies zijn reeds allemaal allang aanwezig alleen het is aan iedereen zo ook stapje voor stapje moeten ervaren en er mee kunnen omgaan.
@Jerry
Het lastige is dat gevoel op meerder manieren gelezen kan worden.
Je hebt het voelen (normaal waarnemen), maar er is ook het gevoel dat dieper gaat (waarnemen van dat wat is).
Wanneer de waarnemer en het waargenomene samensmelten in bewustzijn, dan kun je alleen nog maar zeggen, Ik Ben!
Meer is er dan niet.
Naast liefde zijn er genoeg anderen trillingen waar ook geen woorden aanvast gekoppeld kunnen worden dan alleen een klankkleur wat een ‘mantra’ is.
Mantra’s zijn de oude woorden die de oude eerste gevoelens en woorden tot een uitdrukking konden brengen, beter dan het woord, omdat ze een trilling waren die ook gevoeld en ervaren kon worden, de mantra;s bevatten nammelijk boven en tussentonen die reeds uit ons hele systeem weg gesloopt is als onder drukking.
De taal van Galatic Federation lijkt heel veel op deze mantra’s, ook de hele telepathie kan er worden op ingekleurd, welke ook weer goed terug te zien is in alle graan cirkels, de heilige geometrie.
@ Jerry
Ja dat is nou de hele truuk wat Martijn probeert aan te geven, je kan iets lezen van een ander, terwijl je er niet mee uit de voeten kan, het is je eigen interceptie, terwijl de ander het geheel anders bedoeld dan je het bevoorbeeld waar neemt, je focussing is dan niet gelijk maar verdeeld.
Als ik iets lees voor dat ik een antwoord er op geef, probeer ik eerst uit op welke trend dat persoon dat geschreven heeft, wil namelijk niet kwetsend overkomen of de leermeester hier uithangen.
Dat is ook het moeilijk als je iets aan het intypen bent, kijk ik nasr jou vind ik je een hele toffe peer, die ik heel graag mag, alleenis voor mij een beetje moeilijk om de juiste frequentie trilling zien te vinden.
Met Martijn heb ik helmeaal geen moeite, hoe raar dat mag ook klinken, we zullen wel op het zelfde bewustzijnslevel zitten.
@Martijn
Intuïtie bedoel je en een groter besef, ook wel de synthese genaamd van dualiteit. Maar dat zegt niks over het Goddelijk plan, het doel van deze creatie. Als de creatie bewust wordt van haar indentiteit in de vorm van mensen die ontwaken en die éénheid beginnen te voelen, dat geeft hen niet automatisch een doel.
@Paul
Zie het net even anders. Er zijn hele simpele mensen die verlicht zijn. Een vuilnisman kan verlicht zijn in zijn doen en laten.
Verlicht zijn wil zeggen dat je één bent met al je waarnemingen en weet dat dit alles uit niets ontsproten is.
Echter, er is meer dan alleen die verlichting.
Al die dimensies heb je niet nodig om bewust te zijn wie je bent.
Deze dimensies bestaan wel, waarschijnlijk ook tot het oneindige. Ze dragen alleen niet bij tot verlichting.
Je wordt al verlicht geboren, baby’s ZIJN gewoon wie ze zijn. Maar dan begint de ellende van een Ego dat zich langzaam opbouwd.
Al die andere dimensies die zijn er om een uitdaging voor ons te vormen. Uiteindelijk zullen de mogelijkheden zo groot zijn dat je weer bij niets uitkomt. Oftewel, je wordt nooit meer als die vuilnisman.
Alles komt toch voort uit het niets?
@Jerry
Er is geen doel. Alles is één grote droom. Je maakt ervan wat je zelf wilt (of denkt, dat is het grootste probleem).
@Jerry
Er is een groot verschil tussen intuïtie en het gevoel wat ik hier benoem. Dat maakt ook het verschil van een dier en de mens die werkelijk zelfbewust is.
@Paul
Jullie zijn duidelijk genoeg. 🙂
@Martijn
Dat beleven we dus anders, ik denk dat de essentie zichzelf ervaren wil, als doel. Volledige tevredenheid is in dat opzicht uit den boze.
@Paul
Excuses voor het feit dat ik hier zeg dat baby’s al verlicht zijn. Toch voelt het zo.
Misschien is het alleen intuïtie wat baby’s hebben maar op een of andere manier geven ze je toch het gevoel een oude ziel te zijn. Die puurheid is zo een kracht dat we blij mogen zijn als we weer die oorsprong hebben teruggevonden
Gelukkig verschil moet er ook zijn , niet iedereen is het zelfde, heb ik enorm veel vrede mee, maar toch praten we over het zelfde, de hele creatie om uit het niets iets te maken is inprincipe de hele secret.
Inderdaad het gekke is dat heel simpele zielen vaak de meest verlichte mensen zijn omdat ze meer in te vullen hebben dan een ander die juist opzoek is naar dat stadium van verlicht te willen zijn.
Het verlicht willen zijn is dus ook niet het uiterste staat van bereikbaarheid, het is geen einddoel om daarvoor je bv laatste leven op aarde te hebben.
Juist het geprogrammeer, de regels en de dogma’s en paradigma’s doen ons afdwalen waar we niet thuis horen, de weg terug is al hard en moeilijk genoeg om je er weer van los te koppelen.
Er blijft een stuwende, fractale kracht die constant stuwd om iets nieuws op te zoeken. dat is iets duidelijker omschreven hoop ik.
@Jerry
Mooi gezegd: de essentie die zichzelf ervaren wil, dat kan niet vanuit intuïtie, alleen door het zichzelf ervaren. Dit is eigenlijk precies wat ik bedoel.
Dat je dat gevoel geeft, heeft te maken uit welke dimensie ze vandaan komen, alle baby’s zijn universeel 1, zet je ze naast elkaar neer en maakt niet uit uit welk land, ze kunnen kei goed met elkaar communiceren, veel beter dan wij dat hier proberen te doen.
je excuus is aanvaard… 😉
Excuseer me als ik er ook naast mee zit, kan ook wel eens een steekje laten vallen.
Leuke discussie, elke voelspriet van de Bron is uniek zullen we maar zeggen.
Ik ga plat, 2 be continued & slaap ze voor straks
@Paul
De zwakken van geest zijn het koninkrijk Gods.
Hoe groter je Ego, hoe moeilijker die los te laten is.
Bij verlichting begint het feest pas. Daarom wil ik ook verder. Wanneer dit het eindpunt zou zijn dan was ik waarschijnlijk doodgegaan toen ik over de kop vloog met mijn auto.
Ik was 19 en zo’n beetje mijn hele ego zat in die auto. Al mijn geld ging erin. Tot ik bij mijn vorige vriendin wegreed en uitweek voor een stel eenden die overstaken.
Ik slipte op één van die eenden, raakte op de verkeerde weghelft en zag twee mogelijkheden, of op een lantaarnpaal belanden, of het fietspad op.
Geen tijd meer om na te denken, terug naar de essentie.
Uitwijken dus, vloog over het fietspad, reed een paar paaltjes omver, de schors van een boom eraf en toen schoot mijn voorband alsnog tegen de lantaarnpaal maar dan vanaf de andere kant en vloog over de kop.
Ik voelde me net of ik in de hemel was maar kwam weer terug.
Niets aan het handje alleen mijn ego total loss.
Ik wist ook gelijk dat ik meer te doen had hier op aarde dan mijzelf terugvinden, anders was ik wel doodgegaan…
Heel goed idee Jerry, ga ook eens vragen of het bed me nog eigenlijk wel kent.
@Jerry
Weltrusten, elke voelspriet is anders lijkt. Toch zijn we allemaal hetzelfde. We komen uit dezelfde bron en komen hier ook weer in terug. Of het nu om één leven gaat of om vele, vele levens.
Geniet van de rust. Tot later.
Aj dat is wel een diepgaand verhaal dat je hier zo even EGO vrij durft te lanceren, alle respect daarvoor, diep uit mijn hart.
Ja EGO is een heel groot struikelblok vooral als je er zo mee geconfronteerd wordt dat je op zo’n moeilijke manier je er los van moet wringen om weer terug te komen in oorspronkelijke welzijn van jezelf.
Stel je nou eens voor dat als je nou een leven zou hebben zonder dat je EGO zou hebben, wat zou je dan ervaren in je leven?
stilstaand, niet begrepen worden door anderen die wel vast zitten in hun EGO, iedereen je uitlacht omdat je niet een bent met hun EGO.
Mensen die EGO-LOOS zijn, zijn los van heel veel dingen, maar zijn zo los van alles dat ze eigenlijk haast niet meer bestaan hier op aarde.
Als je gelooft in re-incarnatie dan weet je dat aan elk leven die je invult een ander EGO vast zit gekleefd, en dat je die EGO zijn eigenlijk heb uitgekozen omdat op die en die manier te ervaren.
Zou je het EGO-LOOS gaan doen dan is er ook geen KARMA meer te ondergaan en ben je vrij van het gehele systeem, lijkt machtig mooi, maar de realiteit er achter is loei hard en een enorme uitdaging om die te ondergaan.
Alles wat je doet is niet goed in de ogen van de ander, je waarheid, je principes zijn EGO-LOOS en niet te bevatten voor mensen die wel nog steeds in dat EGO gevangen zitten.
EGO-LOOS lijkt de Utopie, maar het is een schijn en een illussie dan de ‘eindgame’ ervan zo glorierijk is, nee integendeel het is een keiharde beproeving op hoog niveau.
Zit je er in dan zou je wel weer een beetje van je EGO terug te willen hebben anders ben je hier op aarde niet meer vooruit te branden, ook je hele creativiteit en je doorgang naar boven loopt vast.
@Paul
We maken er wat moois van hier op aarde.
Eerst even terug naar de oorsprong.
Ik ga zo ook maar eens slapen.
Gelukkig kan ik morgen lekker blijven liggen 😉
Goed idee, Martijn!
Was weer een waar genoegen, we hebbenw eer wat lees werk voor al die anderen bij elkaar vergaard, hoop dat ze er lol aan hebben….
@Paul
Hoho, dit is even wat anders als wat ik bedoel.
Ego, zie ik als iets wat alleen maar meer wil. Het duiveltje in je hoofd die je bij de werkelijkheid probeert weg te houden en zich voedt met verlangens naar rijkdom, macht, ultieme seks e.d.
Wanneer je dit ego kwijt bent, dan pas begint het werkelijke leven. Dan pas kun je vrij creëren.
Sympathie for the Devil (mooi nummer van de Stones) ook respect voor die duivel, anders zou je niet eens meer weten wat de mooie kant van het leven is.
Zonder ego kun je één zijn met jezelf en dus onbevlekt creëren.
Door de vrijheid zonder dit ego is volgens mij juist de weg open om doorgang te vinden naar alles wat er in je opkomt.
@Paul
Ik wil je bedanken voor de discussies.
Ga er graag mee door.
Mijn vrouw was gisteren eerst pissig. Tot ze zag wat het met me deed. Je bent zo positief ineens.
Ik kon namelijk nogal depressief overkomen. Wil te snel, te veel veranderen in mijn leven maar ook die van de wereld.
Geduld overwint alles.
Wie zichzelf overwint is sterker dan de sterkste leeuw.
Heb je ooit het al ervaren om EGO-LOOS te zijn?
Tis niet om op je tenen te gaan staan ermee, ik heb het zelf aan de lijve ervaren wat het is om je EGO aan de kant te gooien, het is het hele ikkuh ikkugh d’r uitslopen, het middel tot het doel willen zijn, altijd er willen zijn voor de medemens en alles wat je tegenkomt volledig te accepteren.
Je hebt wel vrijheid alleen je hebt iedereen tegen je die nog vast zitten in hun EGO, dat je iemand tegen komt die ook zonder EGO zit, is een aftasting van jewelste, of je wel de waarheid spreekt die je naar buiten toedraagt.
Het weer iets willen zijn is het gene waarom ik hier zit en een stukje van mezelf vrij geef, een nieuw stukje creatie en nieuw klein stukje EGO wat de drijfveer wordt voor een nieuwe verandering, heb nl al 10 jaar stil gestaan en EGO overboord gegooid.
@ Martijn
Ja je hebt meer in je zelf zitten dan wat een ander van je weet, ik merk het dat je weer meer opbloeit en hoop voor je dat het ook de bedoeling is om dit stadium te bereiken.
Vind je een geweldige charmeur op het gebied van discussie, je leermeester zal blij je zien dat je weer vooruit gaat en ik ook trouwens.
Tis een waar genoegen om tot en met je te discussieren, hoop dat het een voorbeeld is ook voor anderen.
In’kalesh vriend.
Die wil om iets te doen, te veranderen die heb je ook nodig.
Komt dit uit een Ego, of is het de essentie die om verandering vraagt en jou daar voor nodig heeft.
Wanneer je geen doel meer hebt dan heb je hier niets meer te zoeken op aarde.
Het doel voor mij is ten eerste om er te zijn voor mijn vrouw en kind zoals ook mijn vader er voor ons was en is.
Dit is misschien primitief maar wel het belangerijkste.
Mijn dochter te zien opgroeien en haar hier en daar de goede richting opsturen.
Mijn vader was altijd mijn leermeester. Maar van je vader neem je moeilijk dingen aan, vooral als je ouder wordt.
Hij kan er niet tegen wanneer ik weer eens vast zit in gepieker over het leven. Hoe moet ik nu weer aan geld komen om rond te komen. Waarom gaan dingen niet zoals ik dat wil.
Vanuit de openheid is alles mogelijk en komen dingen zoals ze moeten komen.
Pieker maar niet, het komt toch altijd anders.
Je EGO vader te willen zijn voor je vrouw en kinderen, om het zelfde te willen geven zoals je vader dat ook deed.
Zonder EGO raak je depressief en dan sta je ook niet meer zo vrijlijk in het leven, alles wordt zuur om je heen en dat zal de bedoeling wel niet zijn…
Het veranderen van de wereld zit in je zelf, toon eerst je zelf maar eens dat je de ‘BESTE EN LIEFSTE PAPPA’ van de hele wereld bent voor je vrouw en je lieftallige dochter.
Meer als je uiterste best doen kun je niet.
Zij hebben steun aan mij en ik aan hun.
Heerlijk.
Het is een uitwisseling van liefde.
Het leven is een weerspiegeling van jezelf.
Ben je daar voor anderen, dan zijn zij er ook voor jou.
Laat het je koud, dan laten hun jou ook koud.
En pieker niet zoveel ovder de goede raad die je Vader geeft, hij bedoeld alles in die liefde waar je naar opzoek bent.
Ga en sta daarvoor, een waar leermeester heeft het altijd bij het goede einde, omdat hij de gevaren die er achter liggen kan overzien.
Als je ooit zijn leeftijd bereikt zal je het gaan begrijpen wie hij nou werkelijk is en wat zijn beweegredeneringen naar jou toe allemaal zijn geweest.
Dan pas kan je modulles van EGO los laten wat je bij je draagt.
ja, ik begrijp hem wel maar snap het soms even niet helemaal.
Ik weet dat hij gelijk heeft en kan soms spijkerhard zijn.
Aan de andere kant is ie soms zo zacht als fluweel.
Toch is het mooi om ook met anderen hierover te spreken.
Je vader blijft toch je vader he.
Aan de ene kant moet je dingen loslaten, dat gaat me langzamerhand redelijk af. Aan de andere kant moet je ook doorgaan, anders heeft het leven geen zin.
Het is alweer later geworden dan gisteren.
Zal mijn vrouw wel blij mee zijn, not!
Morgen, wanneer ze dit leest (vindt ze toch wel leuk) dan begrijpt ze het hopelijk wel.
Ach, tijd bestaat toch niet 😉
Nu ga ik ECHT naar bed!!!
@Guys
het was heerlijk om jullie weer te lezen! jammer dat ik er niet bij was!
Heb gisteravond te maken gehad met keukentafelmentaliteit!
was liever bij jullie geweest!
zo dat waren 4 uitroep tekens lijkt me duidelijk!(5)
: eek:
@ea
Hoge bomen vangen veel wind?
ben heel benieuwd!
@ Aan de vrouw van Martijn
Dank je wel dat je hem met ons wilt delen!
Liefs Lianne
Wat overpeinzingen
“Ik denk, dus ik besta”
Is dat echt zo? Heb je je die vraag wel eens gesteld?
In die momenten, hoe kort ook, voor een gedachte, tussen twee gedachten in, ben je er dan ook? Maakt de gedachte “ik zie”dat je kunt zien? Maakt de gedachte “ik hoor”dat je kunt horen? Maar er is wel zien en horen, en dat gebeurt alleen in het nu, hier. Het horen kan niet zeggen“ik hoor”, het zien kan niet zeggen “ik zie”. Wat en wie is het die ziet en hoort? Het is puur zien en horen, dat korte ogenblik voor het denken dat wat gezien en gehoord wordt registreert en er een naam aan geeft. Puur zien en horen in dat korte moment waarop je een bloem ziet of een mooie lucht, voordat het denken zegt wat mooi en er een verhaal aan vastknoopt. Dat doet het denken, overal een verhaal van maken, je eigen verhaal, iets over de wereld of over een ander.
En dus grijpt het denken naar het verleden, naar wat het kent om het te benoemen. Hoe komt het dat wij zoveel waarde hechten aan het denken? Hoe komt het dat wij onze gedachten geloven? Onze gedachten die zo gevormd en vervormd zijn door alle conditioneringen.
Heb je je ooit afgevraagd wie je werkelijk bent? Geen naam, geslacht, alles even vergeten wat cultuur, opvoeding, scholing en meer van dat alles je heeft gezegd dat je bent. Vergeten wat je zelf denkt dat je bent, wat anderen denken dat je bent.`Als je alles naast je neer hebt gelegd, als je niets van dat alles geloofd, dan ben je dus niet wat jij van jezelf denkt of wat anderen denken dat je bent, wie ben je dan?
Is het niet zo dat ieder van ons ons eigen “werkelijkheid”schept? Met al ons denken, en het denken van onze voorouders, ouders, cultuur, opvoeding, maatschappij, boeken, scholen. Situaties in ons leven, ervaringen. Al de beelden die we in gedachten scheppen,waarvan we denken dat het waar is. Waar we naar luisteren. We zijn geconditioneerd om bepaalde dingen fijn te vinden en andere niet, om bepaalde dingen te willen en andere weer niet. Maar wie vertelt ons dat, waarom geloven wij dat?Als je om je heen kijkt dan moet je toch zien waar dat naar leidt? Al die is-men die door het denken zijn geschapen, al zoveel duizenden jaren, en we zijn nog steeds niets opgeschoten.
In het oosten noemen ze het karma, oorzaak en gevolg, in ons kleine leventje en in het groot, kijk naar de conflicten in de wereld. Dus 1 karma, als mens en als volk. Onze identiteit, de wijze waarop we de wereld waarnemen, alles komt voort uit dezelfde conditionering.
Wat is dan echt? Wie ben je werkelijk? Zijn de beelden die wij in ons denken scheppen over alles en over iedereen, inclusief over onszelf werkelijk waar?
In de wereld, in ons eigen leven, hoe kan een verward brein orde scheppen in de chaos dat ons denken is? Moeten wij dan niet eerst terug naar de bron, onderzoeken wie wij werkelijk zijn. Moeten wij onszelf niet afvragen wat werkelijk waar is, of dat wat wij denken waar is, of dat wat wij voelen waar is, echt, echt waar. Waar komen al onze gedachten en gevoelens vandaan, wat creëert het, is het ons verward brein? Er zijn geen gevoelens voordat er een gedachte aan vooraf gaat. Let maar eens op, je kunt een fijn moment hebben totdat er een gedachte insluipt waar je aan vasthoudt, en dat kan dat fijne moment volkomen teniet doen. Want dat doet het denken ook, zichzelf vastklampen aan een gedachte, net zolang totdat er iets anders komt waar het denken zich aan vastklampt. Zomaar uit het niets komen gedachten, en wij grijpen er eentje en houden ons daaraan vast. En als we ons er tegen verzetten, blijft het hardnekkiger terug komen. What you resist, persist.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het denken niet juist is, het denken heeft prachtige dingen voortgebracht. Maar zou het niet zo kunnen zijn dat het denken daarvoor bedoelt is? Louter om praktische redenen? Maar dat het denken niets te betekenen heeft als het om het oplossen van problemen gaat? Dat je misschien met het denken vragen kunt stellen, maar voor antwoorden een andere bron moet aanboren? Heeft Einstein al niet gezegd dat problemen die door het denken zijn ontstaan niet met hetzelfde denken opgelost kunnen worden?
Nou ja, zomaar wat overpeinzingen.
@Ciska
wow, Ciska en dat allemaal zo vroeg op zondagochtend.
mooie overpeinzingen!
to be or not to be…..that’s the question!
wat een verukkellijke open-minded discussie.
ik sliep, was nodig.
gegroet iedereen.
@lianne
wat leuk dat je vrouw van martijn bedankt!
@Ciska, je haalt mijn favoriete filosoof aan, Descartes: ik denk, dus ik ben… ik denk dat ik besta…
Een andere mooie van hem: Alles wat slechts waarschijnlijk is, is waarschijnlijk vals
Hij werd bekend als de grote twijfelaar onder de filosofen
@Ciska
Door de gedachte is de werkelijkheid inderdaad niet te vinden. Je hebt helemaal gelijk.
Gedachten kun je zelf hebben gemaakt door opgeslagen herrinneringen, deze gedachten zijn echter nooit hetzelfde als de werkelijke beleving was. Ook kun je gedachten en ideeën oppikken van anderen, misschien zelfs flarden gedachten die al duizenden jaren rondwaren in de kosmos.
De werkelijkheid is hier en nu, in de verbazing van alle dingen. Vestig je aandacht op alles wat je waarneemt, van je kleine teen, tot de gehele kosmos, laat dan alles los.
Leef in aandacht en alles zal je verbazen. Je gaat dingen zien die je eerst niet zag, en hoort dingen die je nooit hoorde. Zo ook met bv. met voelen.
Vanuit deze aandachtigheid ben je één met alles wat is en kun je verder. Gedachten komen nog wel op en zijn praktisch om bepaalde dingen te kunnen doen. Bestandjes die nog eens kan gebruiken.
Maar flikker wel die cookies en virussen eruit, of anders, geef er geen aandacht meer aan. Dan zullen ze uiteindelijk verdwijnen.
@Lianne
Ik wacht nog steeds op een uitleg van ea…
Hoge bomen vangen veel wind maar kunnen dit ook hebben.
Buigzaam zijn als bamboe 😀
Wat ik net over aandacht schreef, dan is je aandacht open naar alles. Wanneer je al die aandacht in één bundelt, dan moet je oppassen. Dit is wat er bij mij gebeurde.
Je pikt dan dingen op waar je niet aan toe bent.
@tr
¨ik ben¨
spreekt mij nog meer aan.zonder andere kronkels.
ik vind het denken een prachtig hulpmiddel,maar meer dan
dat is het niet volgens mij, en tegelijkertijd onze grootste
trigger.
alles een groot hologram waarbinnen het spel wordt gespeeld.
¨alles wat waarschijnlijk is,is waarschijnlijk vals¨
een mooie uitspraak, daaruit volgt dus dat alles ilussie is.
twijfelen kan een mooie eigenschap zijn, maar het kan soms ook
aardig tegenwerken, is mijn ervaring.
The Gift
The intuitive mind is a Gift,
The rational mind it’s faithful servant.
We have created a society that
honours the servant,
and has forgotten about the Gift..
Albert Einstein.
@Ciska: ik geloof dat je zoiets bedoeld.. 😉
@aram: twijfelen kan lastig zijn maar het kan ook helpen alles in perspectief te zien.
Alles wat slechts waarschijnlijk is, is waarschijnlijk vals is in mijn optiek ook heel erg gericht op de discrepantie die vaak ontstaat tussen voelen en denken. Soms zit je zo in je hoofd dat je heel lastig bij je gevoel kunt komen. Waarschijnlijkheden zitten heel erg in je hoofd. Een balans vinden tussen voelen en denken is waar het om gaat. Het één kan niet zonder het ander, waarbij ik wel wil opmerken dat wanneer iets niet goed voelt maar je denkt dat je iets toch moet doen, je gevoel het vaak bij het rechte eind heeft:-) Daarnaast voelt iets soms goed maar is het toch niet “verstandig” om het te doen omdat dit b.v. gevolgen kan hebben voor je omgeving. dan is het beter de balans naar het denken de voorkeur te geven. Er dient dus een evenwicht te zijn.
Het leven vanuit de werkelijkheid maakt van het leven het spel der Goden.
Het leven vanuit beperkt inzicht is een leven als slaaf.
@martijn
BOEM! heb je die van jezelf?