x
“I came back with the understanding the heaven truly is a state and not a place, and I’ve found that bliss has followed me here to Earth. I know this sounds really strange, but I even feel that our ’true home’ is also only a way of being and not a location. Our real home is within each of us and follows us wherever we go.”
Ik kwam terug met het begrip dat ‘hemel’ een begrip is en geen ‘plaats’, en ik ondervind dat deze hemelse staat me naar de Aarde is gevolgd. Ik weet dat dit mogelijk heel bijzonder klinkt, maar dat ons ‘werkelijke thuis’ slechts een staat van zijn is, en dus geen plaats. Onze werkelijke ’thuis’ is te vinden IN onszelf, en volgt ons dus waar we ook zijn.”
~ Anita Moorjani geciteerd uit haar BDE-ervaring,
zoals beschreven in haar boek ‘Dying to be Me’..
x.
x
Van kanker via BDE naar leven..!
Interview met Anita Moorjani (2006)
2012 © Nederlandse vertaling Ger Lodewick (via EarthMatters.nl)
x
Anita Moorjani is geboren in Singapore en woonde vervolgens tot haar tweede jaar in Sri Lanka. Zij is een etnische Sindhi vrouw uit India, haar familie verhuisde naar Hongkong. Daar groeide zij op, leerde vloeiend allerlei talen spreken en raakte vertrouwd met een grote hoeveelheid culturen. In december 1995 trouwde zij met haar zielemaatje Danny.
In april 2002 werd bij haar de kanker Hodgkin Lymfoom geconstateerd en na een ziektebestrijding van een jaar of vier werd ze naar de IC van haar plaatselijke ziekenhuis gebracht. In februari 2006 werden haar levenskansen geschat op minder dan zesendertig uur. Haar opmerkelijke BDE (bijna doodervaring) en de miraculeuze genezing van de kanker die daarna optrad, creëerde enorme belangstelling op internationale schaal.
Sinds je BDE en je herstel zijn nu enige maanden verlopen. Hoe voel je jezelf nu? Hebben de media en de publieke interesse in jouw ervaringen invloed gehad op je dagelijkse leven?
Fysiek voel ik me uitstekend, bedankt voor je vraag. Ik heb nog nooit zoveel energie gehad. Het is niet zo dat mensen me nu overal op straat herkennen. Veel mensen hebben mijn verhaal wel gehoord op een of andere manier. Alleen als ik mezelf introduceer zeggen mensen: “O, jij bent de Anita die gestorven was!” Waar ik het meest van hou is dat mensen me willen omhelzen. Ze zeggen dan: “Ik was werkelijk geraakt door jouw ervaring. Mag ik je omhelzen?” En natuurlijk zeg ik: “Ja zeker!”
Wat is het moeilijkste stuk voor jou sinds je na de BDE weer in de 3D werkelijkheid bent teruggekeerd?
Dat is een goeie vraag. Het moeilijkste is dat ik niet in staat ben deze wereld op dezelfde manier te zien als iedereen doet. Ik zie dingen niet meer op dezelfde manier als de meeste mensen en ik kan informatie ook niet meer op dezelfde manier gebruiken als ik voordien deed. Het voelt alsof ik boven de illusie van deze fysieke wereld uit heb gekeken en ik kan niet meer terug naar de manier van denken die ik gewoon was.
Kun je meer vertellen over hoe deze manier van denken je fysieke, aardse werkelijkheid beïnvloedt?
Toen ik in de toestand van de BDE verkeerde, voelde dit alsof ik was wakker geworden in een andere werkelijkheid. Het voelde alsof ik ontwaakt was uit de ‘illusie’ van het leven en vanuit dat perspectief kwam het mij voor dat mijn fysieke leven alleen maar een hoogtepunt was van mijn gedachten en overtuigingen. Het voelde alsof de hele wereld alleen maar een hoogtepunt van massabewustzijn was: het toppunt van ieders gedachten en overtuigingen. In feite was niets werkelijk, maar wij hadden er werkelijkheid van gemaakt met onze gedachten. Ik begreep dat zelfs mijn kanker niet werkelijk was, maar ook onderdeel van de illusie en dat ik dus bij terugkeer in mijn lichaam geen kanker meer zou hebben.
Een ander punt was het ongelooflijke besef van hoe wij allemaal onderling verbonden zijn. En dat wat ik in mezelf voelde mijn hele Universum beïnvloedde. Het voelde alsof het hele Universum binnenin mij is. Voor zover het mij aangaat: als ik blij ben, is het Universum blij. Als ik van mezelf houd, houdt iedereen van me. Als ik vredig ben, is het hele Universum in vrede. Enzovoorts.
Er is ook niet zoiets als tijd en ruimte in die dimensie. Het voelde alsof alles tegelijkertijd aan het gebeuren was. Ik zag wat uitgelegd zou kunnen worden als vorige levens, ik zag wat op het moment plaatsvond (mijn broer in het vliegtuig, gesprekken tussen mijn familieleden en doktoren) en ik zag ook mijn toekomst in een levenspanorama. Het was echter alsof dit allemaal gelijktijdig gebeurde.
Na mijn terugkeer hier voelde het alsof mijn mentale geest het lineair achter elkaar moest zetten, maar in die dimensie voelde dat helemaal niet zo. Afstanden en stevige muren verhinderden mij totaal niet alles te zien en te horen wat op mij betrekking had op dat moment. Nu, terug in 3D, voelt het alsof zelfs afstand en stevige muren alleen maar bestaan omdat wij besluiten, geloven of ervan overtuigd zijn dat zij bestaan.
Een dergelijke ervaring kunnen wij ons alleen maar voorstellen. Kun je meer vertellen over hoe de BDE jouw manier van denken en informatie verwerken nu beïnvloedt?
Allereerst, mijn waarneming op de wereld is compleet veranderd. De doktoren hebben me steeds opnieuw verteld dat datgene wat met mij gebeurd is totaal onverklaarbaar is. Medisch gezien is dit onmogelijk. Ze kunnen geen enkele verklaring vinden waar de miljarden kankercellen in slechts een paar dagen gebleven zijn. Vanuit elk medisch oogpunt had ik moeten sterven: mijn organen waren uitgevallen; de kanker had me moeten doden; de medicijnen hadden me moeten doden; de miljarden kankercellen die mijn immuunsysteem overspoelden hadden me moeten doden.
Gelet op wat me fysiek is overkomen kan ik niet langer welke fysiek handicap dan ook in het zelfde licht zien. Waar, in mijn eigen gedachte, zou ik een grens moeten trekken tussen iets wat ongeneeslijk is en iets wat wel te genezen is? Op grond van welke logica zou ik deze conclusies trekken? Zeker niet op grond van wat medisch mogelijk is! Dit kan ik nooit meer op mijn leven toepassen. Het woord ‘onmogelijk’ heeft voor mij geen enkele betekenis meer. De grenzen tussen wat mogelijk is of niet zijn voor mij heel twijfelachtig en onbetrouwbaar geworden. Ik kijk op een heel andere manier naar alles in onze werkelijkheid, inclusief dingen als ziekte en verouderen.
Ik betwist alles wat als ‘natuurlijk’ of ‘normaal’ wordt beschouwd. Voor mij voelt nu alles als een menselijke constructie, d.w.z. als een product van persoonlijke en collectieve overtuiging. De ervaring gehad hebbende die ik heb gehad, geeft mij het gevoel dat niets werkelijk is, maar dat elke afzonderlijke mogelijkheid bestaat. Ik leef mijn leven nu wetend dat ik mijn eigen werkelijkheid kan creëren die gebaseerd is op deze nieuwe waarheden die ik heb geleerd.
Dat is een echt krachtige manier van leven. Ik wil ingaan op wat je zei over je eigen werkelijkheid creëren, maar voor ik dat doe graag iets over het fysieke lichaam. Het klinkt alsof je de uitdagingen van ziekte niet langer op dezelfde manier beschouwt, het klinkt bijna of jij je onoverwinnelijk voelt. Voor mijn BDE was een van mij grootste angsten kanker te krijgen; een andere was chemo want ik heb twee mensen meegemaakt die stierven terwijl ze chemo kregen; en verder had ik nog talloze angsten. Het was bijna alsof mijn leven was ingekapseld in een kooi van angsten. Mijn ervaring van het leven werd alsmaar kleiner.
Nu mijn BDE. Deze toestand heeft een enorme innerlijke bewustzijnsshift in mij veroorzaakt. Door de illusie heen kijken was een belangrijk aspect daarvan, mij verbonden voelen met het gehele Universum was een ander belangrijk aspect, het besef krijgen overstroomd te worden met een alles omvattende liefdevolle energie was weer een ander belangrijk aspect. Dit was een energie van onvoorwaardelijke liefde, een energie die niet discrimineert of oordeelt. Deze universele energie is er voor ons, ongeacht wie of wat we zijn.
In deze zeer wakkere staat heb ik het besluit genomen om terug te keren in dit leven. Het was één krachtig besluit om terug te komen en om het leven opnieuw te ervaren in dit lichaam. Op het moment dat mij de keuze tussen leven of sterven werd gepresenteerd wist ik dat als ik eenmaal het besluit had genomen niets buiten mijzelf mij kon doden. Niets. Alleen al het feit dat de keuze mij werd geboden en dat ik die keuze had, maakte het werkelijk. Onmiddellijk nadat ik het besluit had genomen reageerde elke afzonderlijke cel op dit besluit en ik genas vrijwel onmiddellijk.
De doktoren gingen door met hun onderzoeken, die soms heel pijnlijk waren, maar konden niets vinden. Ik wist dat ik schoon zou zijn. Mijn hogere zelf / ziel / geest / verbinding met al wat is – hoe je het ook maar wilt noemen – dat deel van mijzelf had besloten het leven te vervolgen in dit lichaam en niets in deze fysieke 3D wereld kon deze beslissing beïnvloeden. Het voelde alsof elke beslissing die genomen wordt vanuit de werkelijke realiteit veel zwaarder weegt dan wat ook maar in deze ‘illusie’. Dit is dat onoverwinnelijke gevoel. Het gevoel dat niets buiten mij mij kan beschadigen.
Denk je dat dit gevoel door andere mensen ook bereikt kan worden of heb je het gevoel dat dit iets is dat alleen verkregen kan worden door een BDE of door een speciale elite?
Ik ben ervan overtuigd dat dit iets is wat anderen ook kunnen bereiken. Ik voel me zeker niet speciaal of uitverkoren of iets in die richting. Misschien is het alleen maar nodig psychologisch op de juiste ‘plaats’ te zijn zodat iets als dit kan gebeuren. Het kan zeker lijken alsof dit een toevallige gebeurtenis is die mij is overkomen. Let echter wel dat ik zo’n vier jaar kanker had. Gedurende die vier jaar ben ik enorm veranderd. Op een tamelijk jonge leeftijd met terminale kanker leven en jezelf constant te zien verslechteren verandert jou en je levensperspectief. Dit kan niet anders. Ik voel dat deze jaren voor mij een voorbereiding zijn geweest op het type doodservaring dat ik heb gehad.
Ik weet niet of ik emotioneel rijp genoeg zou zijn geweest om met zo’n verandering te kunnen omgaan als zij eerder was opgetreden, zonder alle emotionele en psychologische ‘zuivering’ die zich in mij heeft voltrokken gedurende de vierjarige kankerperiode. Ik heb het idee dat ik een dusdanige plek in mijn leven had bereikt die deze verandering ‘toestond’ plaats te vinden. Ik was op een punt in mijn leven aanbeland waar ik niet meer vasthield aan een of andere manier van denken en ik was ook zover dat ik wensen t.a.v. een bepaald resultaat had laten varen. Voor mij was dit een cruciaal belangrijk punt.
De BDE gaf me de laatste zet die ik nodig had om boven de illusie uit te kunnen kijken. Op dat moment dat ik zag dat het lichaam niet de werkelijke IK is en dat ook de kanker slechts een illusie was, op dat moment was ik in staat te zien hoeveel er van mij gehouden wordt en ik herkende mijn eigen pracht en grootsheid. En op dat moment nam ik het besluit om te leven. Mijn fysieke lichaam weerspiegelde deze nieuw ontdekte toestand.
Ik ben ervan overtuigd dat er meer mensen zijn die innerlijk op precies de juiste plaats zijn aangekomen om een dergelijke sprong te laten plaatsvinden. En zij hebben echt geen BDE nodig om dit te laten gebeuren. Misschien is het enige wat ze moeten doen, beseffen wat mogelijk is. En misschien – vanwege mijn ervaring – kan ik bespoedigen dat dit besef in hun werkelijkheid kan doordringen. Wanneer mensen eenmaal zover zijn dat ze bereid zijn hun gedachten uit te breiden en zulke gebeurtenissen toe te laten in hun eigen realiteit, kan dit zelfs de stoot geven tot verder innerlijk werk dat gericht is op een dergelijke verandering in hen. Daar ben ik van overtuigd.
Ik geloof niet dat iedereen zo’n drastische ervaring als een BDE hoeft te hebben om zulke wonderen te zien verschijnen. Misschien is zelfs de bereidheid voldoende om oude blokkerende overtuigingen los te laten. Vanuit de staat van zijn dat dit leven als een illusie overkomt, lijkt het er op dat onze sterke gehechtheid aan bepaalde overtuigingen de illusies in stand houden. Wellicht helpt de bereidheid deze remmende overtuigingen onder ogen te zien en ze los te laten ons om sneller vooruit te gaan, als een collectief bewustzijn.
Dit brengt me terug bij de vraag die ik eerder stelde: hoe scheppen wij onze werkelijkheid?
Vanuit het perspectief van die andere dimensie voelde het echt alsof niets werkelijk is. Alleen onze overtuigingen over wat werkelijk is, maakt dit zo. Nu ik dit weet, laat ik mijn overtuigingen de revue passeren en hou slechts deze vast die mijn levensontwikkeling ten dienste staan en laat die overtuigingen los die als beperkend voelen of mij niet gelukkig doen voelen. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer je eenmaal bent gaan geloven dat iets mogelijk is – je dit geloof in je bewustzijn toelaat – dit voor jou begint waar te worden. Hoe meer je van iets overtuigd bent, hoe meer het voor jou werkelijkheid wordt. Daarom is het zo enorm belangrijk van positieve dingen overtuigd te zijn i.p.v. negatieve. Wat je ook maar gelooft, je zult ervaren dat je gelijk krijgt. Het Universum heeft een manier om jou precies te geven wat je gelooft, waarvan jij overtuigd bent. Als je denkt dat het leven prachtig is, krijg je gelijk. Als je denkt dat het leven hard is, zal je eveneens bewezen krijgen dat dit zo is.
Mijn persoonlijke intentie is om onder de aandacht van de mensen te brengen wat ons menselijk lichaam allemaal kan zodat ze dit in hun overtuigingensysteem kunnen toelaten. Hoe meer mensen hiervan overtuigd raken, hoe meer we gaan zien dat dit ook werkelijk gebeurt. Voorbeeld: een wonder wordt alleen maar een wonder genoemd omdat die gebeurtenis buiten ons overtuigingensysteem valt. Als we het zien gebeuren kunnen we het gaan geloven. Als we het gaan geloven kan het deel gaan uitmaken van onze werkelijkheid en dan kan zoiets alsmaar vaker plaatsvinden. Zo eenvoudig is het.
Als je overtuigingen de werkelijkheid scheppen dan is het zeker van belang van positieve dingen overtuigd te zijn, en dingen die ons ten dienste staan i.p.v. dingen die tegen ons werken. Hoe doen we dat in een wereld die zo vol van negativiteit schijnt te zijn?
Herinner je je dat ik eerder heb gezegd dat het Universum binnenin mij is? De buitenwereld is slechts een weerspiegeling van mijn binnenwereld! Veel mensen zeggen dat de wereld erg negatief is, maar dat is niet de exacte waarheid. Kijk om je heen. Alles bestaat tegelijkertijd in dit universum, zowel het positieve als het negatieve. Er is zowel armoede als overvloed, er is zowel ziekte als gezondheid, zowel liefde als haat en angst, zowel geluk als wanhoop, enzovoorts. Er is niet meer negativiteit dan positiviteit. Juist omdat wij ervoor kiezen de wereld op deze manier te zien lijkt het erop alsof er meer negativiteit heerst. Hoe meer we ervoor kiezen deze manier van waarnemen te hanteren en deze onze focus en energie te geven, hoe meer negativiteit we ons leven binnentrekken. Hiermee creëren we negativiteit in onze persoonlijke realiteit.
Ik ben ervan overtuigd dat deze realiteit wordt gecreëerd door massabewustzijn. Dit ervoer ik in de doorbraak tijdens mijn BDE. Ieder van ons als individuen heeft altijd de keuze om te beslissen wat hij wil zien en geloven als werkelijkheid.
Als iemands leven niet voor hem werkt, hoe kan hij dit dan omkeren?
Ik hou van deze vraag. Zij geeft mij de gelegenheid om over het belang van onvoorwaardelijke zelfliefde te praten. Ik hamer erop om onvoorwaardelijke zelfliefde in de praktijk te brengen.
Denk even terug dat ik zei dat het universum alleen maar een reflectie van mij is. Als ik gefrustreerd ben door de manier waarop het leven voor mij werkzaam is, is het vergeefse moeite om de uiterlijke elementen te veranderen zonder te kijken naar wat innerlijk in mij gaande is. Velen van ons zijn negatief naar zichzelf. Wij zijn zelf onze eigen ergste vijanden. Het eerste wat ik wil zeggen is: stop met jezelf te veroordelen en stop met jezelf weg te jagen van waar je nu in je leven staat. Als ik vind dat ik voortdurend door mensen word gefrustreerd en hen veroordeel, is dat niets anders dan hoe ik mezelf innerlijk behandel. Ik druk slechts naar buiten uit hoe ik innerlijk met mezelf communiceer. Hoe meer ik van mezelf hou, hoe makkelijker het voor me is schoonheid in de wereld en schoonheid in anderen te zien.
Als ik van mezelf kan houden en mezelf niet veroordeel, maar daarentegen mijn eigen perfectie zie, dan zal ik dit allemaal automatisch ook in anderen zien! En hoe meer ik van mezelf hou, hoe meer liefde ik voor anderen zal hebben. Het is onmogelijk meer van een ander te houden dan je van jezelf houdt. In tegenstelling tot de algemene overtuiging dat het egoïstisch is van jezelf houden, dat is niet zonder meer waar. We kunnen niet geven wat we niet hebben.
Het doet er niet toe op welk punt je bent, want dit punt is alleen maar de ’top’ van je gedachten en overtuigingen. Die kun jij veranderen. Herinner je dat ik mijn kanker terugdrong ‘om één minuut voor twaalf’ zo gezegd. Dus het eerste wat je te doen staat, is je te realiseren dat het nooit te laat is om iets te doen of iets te realiseren. Het is van het grootste belang de kracht te zien die het huidige moment in zich draagt om je leven om te draaien. Als je gelooft in de wet van aantrekking (het gelijke trekt het gelijke naar zich toe) dan is de absoluut beste manier om het beste voor jou aan te trekken zoveel liefde voor jezelf te gaan voelen dat je op het punt komt waar je helemaal gevuld bent met liefde en je alleen maar iets naar je toetrekt wat jouw overtuiging over jezelf bevestigt.
Kun je me vertellen hoe iemand tot onvoorwaardelijke liefde geraakt in een wereld die lang niet altijd liefheeft?
Allereerst, herinner je mijn gevoel dat het universum slechts een weerspiegeling van mij is. Onvoorwaardelijke liefde is niet iets wat buiten de wereld (of universum) aanwezig is, onvoorwaardelijke liefde is iets wat innerlijk aanwezig is, binnenin mijzelf! Elke dag opnieuw leer ik onvoorwaardelijk van mezelf te houden.
Laat me ook uitleggen dat er een verschil is tussen ‘liefhebben’ en ‘liefde zijn’..?
‘Liefhebben’ betekent dat ik liefde aan een ander geef ongeacht of ik enige liefde voor mezelf voel of niet. Dit houdt in dat ik iets geef wat ik ook mezelf al dan niet kan geven. Dit soort van liefde geven kan me uitputten omdat ik niet altijd een onuitputtelijk aanvoer ervan heb. Wat gebeurt er dan? Ik kijk naar die ander of ik ook iets terugkrijg om mijn liefdesvoorraad weer aan te vullen en als dit niet plaatsvindt, stop ik met mezelf lief te hebben omdat ik uitgeput ben.
‘In liefde zijn’ betekent dat ik onvoorwaardelijk van mezelf hou zodat de liefde in mij overstroomt en alles en iedereen om me heen een automatische ontvanger van mijn liefde wordt. Hoe meer liefde ik voor mezelf voel, hoe meer deze uitstroomt naar de anderen. Het voelt bijna alsof ik een voertuig ben waar liefde doorheen stroomt. Als ik liefde ben, heb ik geen mensen nodig die zich op een bepaalde manier dienen te gedragen om een ontvanger van mijn liefde te zijn. Mensen krijgen automatisch mijn liefde als resultaat van mijn liefde voor mezelf. Stoppen met in liefde zijn betekent voor mij dat ik stop met van mezelf te houden. Daarom zal ik niet stoppen met in liefde zijn jegens een ander.
Hoe kan iemand zijn eigen liefde verhogen?
Mijn innerlijke dialoog versterkt of verzwakt de energie die ik uitstraal. Als mijn innerlijke dialoog zich telkens weer tegen mij keert, put dit mijn energie uit en veroorzaakt een neerwaartse spiraal in de mij omringende omstandigheden. Ik was iemand die van de buitenkant altijd héél positief was, bruisend, liefhebbend enzovoorts en desondanks was mijn wereld om mij heen aan het afbrokkelen en raakte ik uitgeput en werd alsmaar zieker.
Als we iemand zien die heel positief, bruisend en aardig is en wiens leven toch rondom hem afbrokkelt, zijn we geneigd te denken dat positief zijn niet werkt. Maar hou dit in de gaten: we weten niet hoe de innerlijke dialoog van die persoon zich voltrekt. We weten niet wat hij of zij zichzelf innerlijk in zijn hoofd vertelt, dag in dag uit. Ik ben geen pleitbezorger van ‘positief denken’ op de manier van ‘dan komt alles wel goed’. Positief denken kan uiterst vermoeiend zijn en voor verschillende mensen betekent het dat ze hun negatieve troep onderdrukken. Dat eindigt altijd in meer uitputting.
Ik heb het hier over mijn eigen mentale dialoog met mezelf. Wat vertel ik mezelf de hele dag in mijn hoofd? Ik voel dat het enorm belangrijk is geen oordeel en angst te hebben in mijn innerlijke mentale gesprekken met mezelf. Als mijn innerlijke dialoog mij laat weten dat ik veilig ben, dat er onvoorwaardelijk van mij wordt gehouden, dat ik word geaccepteerd, dan straal ik deze energie uit en verandert mijn uiterlijke omgeving navenant. Het is ook heel belangrijk de perfectie van het moment te zien. Het huidige moment is enorm krachtig. Elk moment draagt belofte in zich en elk moment kan een keerpunt zijn voor de rest van je leven.
Ik word vaak verkeerd begrepen als ik zeg dat elk moment perfect is, en dat alles perfect is. Mensen zijn bang om perfectie te zien in een situatie die ze niet aanstaat omdat ze denken dat perfectie iets is wat geen verandering behoeft. Voor mij betekent perfectie niet een situatie statisch vasthouden. Het betekent voor mij perfectie zien in precies waar ik ben op mijn reis, ongeacht waar dit ook maar mag zijn. Perfectie zien van de reis. Perfectie zien in het wordingsproces. Perfectie zien in het moment, waar dat ook maar tijdens mijn reis mag zijn. Dit is perfectie zien.
Dit is uiterst krachtig – in staat zijn het uiterlijke te veranderen op een heel positieve manier, enkel en alleen door middel van het veranderen van onze innerlijke wereld met een positieve innerlijke dialoog die gevuld is met zelfliefde. Dit is een heel duidelijke verklaring van ‘het Universum is alleen maar een weerspiegeling van mijzelf’. Het verklaart ook waarom er zoveel negativiteit in de wereld is. Het kan niet anders dan dat die negativiteit een weerspiegeling is van de negatieve innerlijke dialogen van mensen die naar buiten geprojecteerd wordt. Is dat wat jij voelt?
Ja, dat is precies wat ik voel. Wil je weten hoe dat werkt? Ik hoef zelfs niets tegen iemand te zeggen om hem te verheffen. Enkel en alleen vanwege de liefde voor mezelf in mijn innerlijke dialoog voelen mensen mijn positieve aanwezigheid. Als je dit doet zul je gaan merken dat zonder ook maar iets te hoeven zeggen mensen zich aangetrokken voelen door jouw positieve aanwezigheid en bezield worden door jouw energie.
Jouw innerlijke dialoog draagt eraan bij dat anderen om je heen geestelijk opgetild worden, zelfs als je niets tegen hen zegt. En dit alleen maar doordat jij positief over jezelf denkt! Dit komt doordat energie alleen maar straalt en uitstroomt en anderen raakt! Daarom is de innerlijke dialoog die met zelfliefde gevuld is zo enorm belangrijk om een betere wereld te creëren.
Is je wel eens opgevallen dat er mensen zijn die a.h.w. een ruimte doen oplichten als ze binnenkomen? Of mensen die je opvallen in een menigte vanwege hun geweldige uitstraling? Je kunt er een weddenschap op afsluiten dat zij een zeer positief en krachtig zelfbeeld hebben en dat er een aantal zeer positieve innerlijke dialoogprogramma’s werkzaam zijn.
Wat vertellen we onszelf innerlijk elke dag opnieuw? Halen we onszelf neer en veroordelen we onszelf steeds? Zijn we erg hardvochtig voor onszelf en zijn we onze ergste vijand? Dat is wat meestal gebeurt! We moeten dit soort innerlijke dialogen gaan veranderen door van onszelf te gaan houden, steeds meer en meer. Dan, zelfs zonder een woord te zeggen of iets te doen naar iemand, zal de hele buitenwereld veranderen als een weerspiegeling van onze innerlijke wereld. Het is me echt opgevallen dat mijn fysieke wereld en de mensen om me heen mij dit weerspiegelen.
Je hebt het eerder gehad over het gevoel van eenheid. De verbinding met iedereen en al wat is, die je hebt gevoeld tijdens je BDE. Kun je daar iets meer over vertellen?
Tijdens die BDE voelde ik mij verbonden met alles. Ik was alles en alles was mij. Dit is zo moeilijk uit te leggen omdat de juiste woorden hiervoor ontbreken. Er is geen enkele afscheiding totdat we weer een fysiek lichaam binnengaan en de wereld waarnemen door middel van ons denkvermogen. In feite voelde het voor mij alsof de afscheiding het denkvermogen is.
Er was zo’n grote helderheid van geest in die toestand, maar op de een of andere manier wist ik dat deze niet voortkwam uit het denkvermogen. Het lijkt alsof iets anders dit ‘weten’ bewerkstelligde en dat iets anders de denkgeest kon laten geloven alsof hij afgescheiden is, en dat het denkvermogen de oorzaak was voor het verbreken van de verbinding met al wat is. In die BDE-toestand die boven het denkvermogen uitstijgt, was er geen ego en geen hechting. Alles was één. Het was een gevoel van verbinding met alles. Er was geen onderscheid en oordeel tegen wie of wat dan ook. Elke begane misdaad of elke lichamelijke ziekte stamde van hetzelfde af. Alles had zijn oorsprong namelijk in afscheiding van de denkgeest en alles wordt dan veroorzaakt door de manier waarop de denkgeest de afscheiding vertaalt.
Als wij in staat zijn buiten onze denkgeest te gaan staan, is er geen enkel probleem. We zijn perfect. Zelfs imperfectie is de creatie van de denkgeest. Oordelen eveneens. Alles. Maar op het moment dat we onze denkgeest ‘binnengaan’ voelen we onmiddellijk de behoefte om alles te gaan bewerken en dan ervaren we afscheiding als gepast om iets te begrijpen. Alles komt voort uit het denkvermogen. De waarheid is echter dat we niet onze denkgeest zijn.
Hoewel ik in die staat verkeerde, en ik mij één voelde met alles, kwam het me toch voor alsof ik een van de eenheid afgescheiden wezen was met mijn eigen evolutie. Het leek erop dat ik deze gedachte had, die echter niet mijzelf is, maar ik bestempelde deze als een verplichting om verder te evolueren zo goed als ik kon. Ik was buiten mijn denkgeest toen ik dat waarnam.
Als wij in de fysieke wereld zijn, bevinden we ons in onze denkgeest. De afscheiding tussen alles springt dan meer in het oog en lijkt dan voor de hand liggend. Ik heb waargenomen dat alle problemen en wereldthema’s afkomstig zijn van onze veel te sterke identificatie met wat we denken. Dat is nou juist de illusie. Het denkvermogen is de illusie.
Ik geloof echter dat we altijd de keuze hebben om te ontwaken uit deze illusie. Als ik wakker word, breidt dit zich uit en de mensen om me heen worden hier dientengevolge door beïnvloed. We kunnen leven in deze wereld en de keuze maken niet in de illusie te leven. We kunnen ervoor kiezen door de illusie heen te kijken en onszelf toch in de fysieke wereld uit te drukken. Na mijn BDE voelt het voor mij alsof deze illusie slechts een menselijke constructie is, een constructie van de denkgeest.
Als je over denkgeest spreekt, hoe denk jij dan over telepathie? Beschouw je dat als een communicatie van denkgeest naar denkgeest?
Neen, beslist niet. Telepathie overstijgt het denkvermogen en is geen communicatie van denkgeest naar denkgeest. Voor mij voelt telepathie als de verbinding die we hebben met elk ander schepsel zoals ik hierboven beschreef, de verbinding met de eenheid, met al wat is. ik ervaar dat we ons verbinden met anderen als we in contact zijn met die universele eenheidsverbinding. Dit is wat het voor mij inhoudt.
Laten we het gemakshalve zo zeggen: ik ben in staat telepathisch met jou te communiceren. Wat daaraan voorafgaat, is dat ik mijn denkgeest heb schoongemaakt en zodoende meer transparant heb gemaakt waardoor ik sterker verbonden raak met die universele eenheid en jij doet hetzelfde. Nu krijgen jij en ik toegang tot hetzelfde reservoir ‘eenheidsinformatie’.
De reden dat dit lijkt op communicatie van denkgeest naar denkgeest heeft te maken met het fysieke; hier communiceren we en zijn we verbonden op het niveau van de denkgeest. Maar omdat we beiden op dezelfde tijd op dezelfde informatie uit dat eenheidsreservoir zijn aangesloten en vervolgens ons denkvermogen gebruiken om met elkaar te communiceren, valt ons op dat we tot de dezelfde conclusie komen. Dat interpreteren we dan alsof onze gedachten met elkaar aan het communiceren waren. In feite echter tapten we hetzelfde eenheidsreservoir af. Zo ongeveer ervaar ik dat.
Voor mij is het daarom belangrijk het denkvermogen constant schoon te houden van gehechtheden en open te houden voor verbinding met deze eenheid. Dan zullen mensen met wie wij iets hebben met ons verbonden zijn omdat ze dan op hetzelfde zuiverheidsniveau zijn als wij en toegang hebben tot datzelfde eenheidsreservoir. Mensen die gesloten zijn, draaien a.h.w. rondjes in een mist en botsen tegen anderen die in dezelfde mist ronddolen. Zij zijn zoekend en strijdend in het leven. Tegelijkertijd lopen zij die zich gezuiverd hebben en transparant zijn in de praktijk dwars door degenen in de mist heen. Niemand kan tegen hen aan botsen of hen van de wijs brengen omdat ze zo transparant en licht in hun energie zijn. Zo ongeveer is het voor mij. Ik wil graag wat dieper in je leven duiken en misschien een beetje in je verleden, je overtuigingen en hoe je momenteel je leven leeft. Je zei dat je in je BDE alles begreep m.b.t. waarom je bent wie je bent.
Kun je daar iets meer over uitweiden en specifiek over je levenssituatie, zoals je culturele achtergronden en de religieuze overtuigingen die je eventueel hebt?
Ja. Ik ben multicultureel en beheers ook veel talen. Mijn ouders komen van India, ik ben geboren in Singapore, mijn grootouders wonen op Sri Lanka, maar ik groeide op in Hongkong en kreeg een Britse opvoeding en onderwijs. Toen ik ging werken – deels vanwege mijn grote talenkennis – bracht dat met zich mee dat ik veel reisde over de wereld.
Ik ben als Hindoe geboren, maar praktiseer het niet. Ik ging naar een internationale school en was omringd met Christenen, Moslims, Hindoes, Boeddhisten, Taoïsten en nog meer, maar ook met mensen die helemaal niet religieus waren. Als je in Hongkong opgroeit, is religie niet een factor van grote betekenis in je leven omdat Hongkong heel multicultureel is. Spirituele overtuigingen lijken meer een filosofie die mensen in stilte door hun eigen leven heen weven. Persoonlijk heb ik geen sterke geloofsovertuigingen van enige denominatie.
Toen ik nog studeerde, was ik nogal in de war want ik kon de felle tegenstellingen tussen de verschillende religies niet begrijpen omdat ik was blootgesteld aan vele religies. Ik kon ook niet de felle tegenstellingen tussen religies en wetenschap begrijpen. Ik begreep er niets van hoe we in het kader van religieuze lessen iets op een bepaalde manier geleerd kregen, terwijl dat zelfde thema in wetenschappelijke lessen compleet anders geleerd moest worden. Ik heb jaren besteed aan het zoeken naar antwoorden op mijn verwarring, maar nooit iets gevonden wat mij kon bevredigen. Totdat ik mijn BDE kreeg, die heeft ze me gegeven. Nou ben ik niet meer op zoek. Ik weet nog steeds niet alle antwoorden, maar ik voel de behoefte niet meer om iets te zoeken. Dood heeft me geleerd hoe te leven.
Hoe dan ook, tijdens mijn BDE begreep ik het belang van mijn multicultureel zijn en ik begreep waarom ik blootgesteld was geweest aan de uitersten in cultuur en opvoeding/onderwijs (combinatie van oosters en westers). Het werd me allemaal glashelder. Toen ik de keus kreeg tussen blijven en terugkeren was mijn eerste gedachte: ik ga door in de dood, omdat in deze toestand geen enkele hechting is aan mensen van wie je houdt. Maar onmiddellijk werd deze gedachte gevolgd door het diepe inzicht, de helderheid van “Nu begrijp ik het! Laat me terugkeren in het leven met dit nieuwe weten!”
Er was ook een grote mate van helderheid waarom mijn (absoluut fantastische) echtgenoot is wie hij is en waarom wij bij elkaar moesten komen. Ik begreep dat we samen nog een hoop te doen hadden en dat, wanneer ik nu voor de dood zou kiezen, hij me snel hierna zou volgen omdat onze levensdoelen sterk met elkaar verweven zijn. Het voelde ook alsof ik door niet terug te keren in gebreke zou blijven m.b.t. veel geschenken die het leven nog voor me in petto had als resultaat van wie ik tot op dit moment was geworden in het leven. Woorden schieten in feite te kort om dit uit te drukken.
Je ving tijdens je BDE een glimp van een vorig leven op, zei je. Geloof je in reïncarnatie en denk je dat dit vanwege je Hindoe achtergrond komt?
De waarheid gebiedt me te zeggen dat mijn Hindoe achtergrond me iets heeft laten interpreteren op de manier van een vorige leven. Maar in werkelijkheid ervoer ik het als totaal anders wat ik in die toestand meemaakte. Alles gebeurde tegelijkertijd, het was een werkelijk parallel leven. Ik zag mijn toekomst en ik ervoer alles als werkelijk. Verleden, heden en toekomst: ze vonden tegelijkertijd plaats.
Er zijn bepaalde aspecten van mijn ervaring die zelfs mijn eigen denkvermogen menigmaal te boven gaan. Maar hopelijk worden ze mij ‘in de toekomst’ duidelijk als ik mijn eigen denken uitbreid om dit te kunnen omvatten. Dus, in antwoord op je vraag, we moeten ons concept van tijd veranderen en hoe we tijd begrijpen om dit werkelijk te kunnen bevatten. Het voelt zeker niet als achtereenvolgende levens of achtereenvolgende gebeurtenissen, zoals we het hier in het fysieke begrijpen.
Kun je iets meer vertellen hoe jij nu je leven leidt terwijl je nu in staat bent ‘over de illusie’ heen te kijken?
Ik aarzel soms om het woord ‘illusie’ te gebruiken omdat als we hier op aarde zijn, deze heel echt voelt en het de enige werkelijkheid is die de meesten van ons kennen. Het kan heel frustrerend zijn voor mensen die pijn voelen om te horen dat dit slechts een illusie is. Maar dat is ook niet precies wat ik bedoel. Als ik het binnen deze context gebruik, bedoel ik het volgende.
Hou in gedachte dat ik in de BDE-staat een gevoel had van ontwaken in een andere werkelijkheid, een werkelijkheid waarin tijd en ruimte niet bestonden. Vanuit dat perspectief leek deze fysieke aardse werkelijkheid een illusie, een droom. Tijd kwam me slechts voor als een illusie die wij nodig hebben in de 3D fysieke werkelijkheid opdat onze denkgeest informatie kan verwerken in een lineaire vorm. In die dimensie waren zelfs stenen en gemetselde muren alsmede fysieke afstanden niet in staat mij weg te houden van weten wat ik moest weten. Er was simpelweg geen afscheiding in termen van verleden, heden en toekomst. Alles was er gelijktijdig. Ons fysieke denkvermogen moet de ‘illusie’ van tijd en ruimte creëren om in een lineaire vorm alles te kunnen verwerken.
Het was alsof ik was wakker geworden in een staat van zijn die boven het massabewustzijn uitging en dat het leven dat ik tot nu toe had geleid slechts een illusie was, een droom die gecreëerd was door mijn gedachten en overtuigingen, evenals ook een hoogtepunt van de creaties van het massabewustzijn. In deze helderheid van geest werd het mij duidelijk dat zelfs mijn kanker deel was van de illusie, veroorzaakt door mijn denkgeest en door wie ik dacht dat ik was op dat moment. Ik zag dat wie ik waarachtig ben een perfect krachtig en prachtig spiritueel wezen is. Ik begreep dat niemand op deze planeet meer of minder spiritueel is dan iemand anders. Het gaat er alleen maar om of we ervoor kiezen dit te erkennen of niet.
En nu kan ik mijn leven op geen enkele andere manier meer leven dan met dit inzicht wetend ook dat er niets te vergeven en niets te veroordelen valt. Dit zijn slechts delen van de illusie, overtuigingen uit het massabewustzijn. Ik weet nu ook dat ‘God’ iets is dat binnenin mij is en in jou en in elk levend schepsel op deze planeet. Dus, hoe kunnen wie niet perfect zijn?
In antwoord op jouw vraag: volgens mij is de fysieke wereld opgezet om ons de imperfectie te laten zien, specifiek in ons zelf. Echter, hoe meer ik door die illusie heen kijk en mijn eigen pracht kan herkennen en deze manifesteer, en hoe meer ik de perfectie in mijzelf zie, hoe beter ik zie dat mijn leven zich wonderbaarlijk ontvouwt. Let wel, ik zeg niet dat je de perfectie in de wereld moet zoeken. Ik zeg: zoek de perfectie in jezelf, in jouw reis en in jouw ontwikkelingsproces. Je zult het dan naar jou terug gespiegeld krijgen in de wereld. Het leven is gemakkelijker geworden en als resultaat heb ik veel meer liefde gekregen. Dit bedoel ik met ‘boven de illusie uit’.
Dat brengt me naar de vraag m.b.t. jouw doel. Beweer je dat jouw doel nu is alleen maar hier te zijn en jezelf uit te drukken in het fysieke of is er iets meer?
Voor mij is het doel ZIJN en dat is een verschil met HIER zijn. De focus ligt verschillend. Als de focus gericht is op HIER zijn, kunnen we hier verloren gaan. De fysieke wereld is vol van ‘andermans versies’ van leven. Als het doel echter ZIJN is, betekent dit dat jezelf bent en alleen maar jouw versie van leven onderschrijft of jouw versie schept. Voor mij houdt dat in dat ik een expressie ben van precies diegene wie ik ben. Mijn doel is om te zijn zo veel als ik mezelf kan zijn! Voor mijn BDE was ik gewend mijn doel buiten mezelf te zoeken en na te jagen. Na mijn BDE echter ontdekte ik dat er niets buiten mijzelf is en dat er niets is om na te jagen. Ik heb alleen maar te zijn en de buitenwereld schikt zich daarnaar.
Kun je iets meer vertellen over het verschil tussen je doel buiten jezelf najagen (wat jij gewoon was te doen) en alleen maar zijn wat je nu doet?
Als we iets buiten onszelf ‘najagen’ lijken we de wereld om ons heen te zien als concurrerend en begrensd en we gebruiken externe maatstaven om onze resultaten te beoordelen. Voor mij ligt hierin de illusie. Er is geen begrensde voorziening van ‘zijn’. We lijken ons ‘zijn’ af te meten aan de resultaten of doelen. Ik doe dat niet meer evenals de meeste mensen die gelukkig zijn. Verander je gezichtspunt! Zie de pracht in je eigen zijn of je nou arm bent of rijk, fysiek gehandicapt of niet, met degene van wie je houdt of niet, enzovoorts.
Ik ben nu alleen nog maar gefocust op zijn en ben nu de schepper van mijn leven, of eigenlijk de kunstenaar van mijn leven. Ik ga niet meer zitten en denken over de externe competitie, ieder van ons is uniek met unieke karaktertrekken en unieke talenten. Ik heb alleen maar mijn eigen zijn en uniciteit te manifesteren. Een echte kunstenaar maakt zich niet druk of er iemand even goed of beter kan scheppen dan hij. Hij is veel te druk om zichzelf uit te drukken, louter en alleen met als doel expressie. Hij heeft binnenin zichzelf iets gevonden en is alleen maar bezig zijn innerlijke schoonheid naar buiten te brengen en de wereld deelt daarin. Hoe meer innerlijke schoonheid je blootlegt en naar buiten brengt, hoe meer het universum hierin deelt en het naar jou terugkaatst. Dit is het verschil tussen ‘zijn’ en ‘najagen’.
Denk je dat wat met jou gebeurd is door iedereen bereikt kan worden?
Ik weet het niet helemaal zeker, maar ik ben sterk van menig dat dit kan. Ik voel me zeker niet uitverkoren of specialer dan wie dan ook op de planeet. Ben ik van mening dat ik deze staat opnieuw kan creëren, nu ik hem heb ervaren? Het antwoord is uiteraard ja. Ik heb het gevoel dat ik mijn leven leef vanuit deze staat.
In mijn opvatting is ieder persoon uniek. Ieder van ons verwerkt informatie verschillend. Sommigen zijn meer logisch ingesteld, sommigen meer creatief, sommigen zijn meer wetenschappelijk van aard, sommigen wenden zich tot een godsdienst voor antwoorden op hun vragen. Volgens mij doet dat er allemaal niet toe. We zijn allemaal uniek. Ik heb een manier van informatie verwerken en uitdrukken die niet past bij een hoop mensen. Ik ben alleen maar een product van mijn eigen leefsituatie.
Hoe dan ook, ik ben sterk van mening dat op welke manier iemand zijn levensinformatie dan ook verwerkt, het een manier zou moeten zijn die hem ten dienste staat, die hem ontwikkelt en zijn visie op de veranderende wereld (die hem en zijn levenservaringen niet beperkt of begrenst).
Wie of wat je ook bent, stel jezelf open voor de mogelijkheid dat leven misschien anders kan zijn als je anders denkt, vergeleken met de manier waarop je nu denkt. Als ik kijk naar wat er met mij is gebeurd: als dit met één persoon kan gebeuren, waarom zou dit niet steeds vaker kunnen gebeuren? Hoe kunnen wij als collectief bewustzijn dit toelaten? Hoe kunnen we onszelf ontwikkelen om dit toe te laten? Ik heb voor niemand anders dan voor mezelf de antwoorden omdat ik alleen maar weet hoe ik informatie verwerk. Ik kan slechts bepalen hoe ik deze dingen met mij laat gebeuren.
Maar nu, in de staat waarin ik nu verkeer, kan ik alleen maar perfectie zien in waar ik nu ben, ook al weet ik geen enkel absoluut antwoord. Ik maak er mijn eigen persoonlijke reis van om mezelf te ontwikkelen en elke dag meer te ervaren. Als ik mezelf meer en meer uitdruk, voel ik me meer en meer verbonden met het universum.
Hoe het ook zij, je kunt je naar mijn mening hechten aan overtuigingen en totaal niet bereid zijn om deze los te laten en op een andere manier naar dingen te kijken. Dit is wat het massabewustzijn tegenhoudt om zich verder te ontwikkelen. Maar okay, dit is slechts de manier waarop ik naar dingen kijk!
Kun je uitleggen wat je bedoelt met de menselijke hechting aan overtuigingen en het niet bereid zijn deze los te laten en dat dit de ontwikkeling van het massabewustzijn tegenhoudt?
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat onze ‘fysieke’ levens gebouwd worden rond dingen die een zekerheid lijken. Wees je er echter van bewust dat mensen afhankelijk zijn van dingen die zeker lijken te zijn. Levensonderhoud hangt ervan af. Onze gezondheid, welzijn en veiligheid hangen ervan af. Het leven van mensen wordt ‘gebouwd’ op bepaalde overtuigingen en hun leven speelt zich af binnen het raamwerk van iedereen rondom hen en ondertussen geloven ze dat al die dingen waar zijn. Als iedereen om je heen van iets overtuigd is, ben jij al gauw geneigd dat ook te doen en het vervolgens als waarheid aan te nemen.
En je leven ontwikkelt zich in een massabewustzijn dat gebaseerd is op deze schijnbare ‘waarheden’. Deze manier van zijn verloopt al heel lange tijd zo. Het geeft een gevoel van stevigheid, met solide fundamenten. In die 4D staat (BDE) voelde ik aan dat dit de manier is waarop wij de huidige fysieke werkelijkheid – deze ‘illusie’ – creëren: doordat iedereen van dezelfde dingen overtuigd is. Dat op zichzelf bestempelt iets tot waarheid voor het massabewustzijn.
Indien wij, als collectief bewustzijn, van iets compleet anders overtuigd zouden zijn dan zou de fysieke wereld een hoogtepunt van dat collectieve geloof zijn. Dan zou ons collectieve bewustzijn vanuit dat perspectief een andere ‘illusie’ van de waarheid scheppen. Echter, de manier waarop de wereld op dit moment min of meer gestructureerd is, brengt met zich mee dat we nog niet klaar zijn om de hele waarheid te achterhalen. De mensheid is niet klaar om de ‘illusie’ te vernietigen. Alles wordt tegengehouden door iedereen die op een bepaalde manier iets denkt en iets gelooft.
Als iemand zou opdagen die in staat is over deze illusie heen te kijken is het voor diegenen die nog steeds in de illusie leven veel gemakkelijker om de boodschapper ‘overhoop te schieten’ dan om de illusie te veranderen. Het zou te veel onzekerheid en chaos veroorzaken. Dit kan niet zomaar ineens gerealiseerd worden. Het massabewustzijn is nog niet in staat dit te verwerken, ermee te leren leven. Alles zou op een andere manier bezien moeten worden als de mensen ineens door de illusie heen keken. Dit zou chaos veroorzaken, geen vrede en liefde (wat degenen die de illusie hebben overstegen trachten te brengen). Onze medische systemen, onze rechtssystemen, onderwijssystemen, religieuze systemen zouden volledig gereviseerd en gerevalueerd dienen te worden. Nogmaals, dit kan niet zo maar ineens.
Desalniettemin, zij die door de illusie heen zien, zien dit. En zij die dit zien, raken gefocust op het scheppen van een werkelijkheid voor zichzelf die gebaseerd is op hun eigen waarheden i.p.v. wat gecreëerd is door het massabewustzijn.
Het universum is in een fiks tempo aan het veranderen en daarom kunnen diegenen die boven de illusie uit kunnen zien de perfectie zien in dingen juist zoals ze zijn. De zo genaamde ‘strijd’ die gaande is – de oorlogen, de ongelijkheid tussen arm en rijk, de tegenstrijdigheden in de godsdiensten en wetenschappen – is slechts een natuurlijk verschijnsel van een bewustzijn dat aan het ontwaken is en dat door de door de mens geschapen illusie van het massabewustzijn begint heen te kijken.
Alles gebeurt op een moment dat perfect is voor ons fragiele bewustzijn om ermee om te kunnen gaan. De weg die onze wereld nu volgt, is niet afgestemd op omgaan met de echte waarheid. Het lijkt erop dat het massabewustzijn nog niet klaar is deze te hanteren. Misschien gebeurt dat wel nooit. Misschien is ons verblijf hier in 3D wel bedoeld om ons met deze dingen op dit niveau te laten omgaan.
Hoe het ook zij, voor mij is zeker dat het vermogen om boven de illusie uit te stijgen iets is wat het individu kan bereiken als het hiervoor kiest.
Mooi en interessant artikel. Bedankt WTK voor het plaatsen.
Een waar verhaal.
Maar… wat heeft ‘men’ eraan? Dit soort dingen kun je alleen weten als je er zelf psychisch aan toe bent, want anders is het net zoiets als aan een kind van twee uitleggen wat een orgasme is.
Zoals de ervaring dat het leven op aarde een illusie is, bijvoorbeeld. Wanneer je dit niet zelf hebt ontdekt, en je het alleen maar voor waar aanneemt omdat je denkt dat degene die het vertelt het wel bij het rechte eind zal hebben, dan zegt het je eigenlijk niets, dan heb je er ook niets aan, en kom je ook geen haar verder.
Kijk maar eens naar al diegenen die bijvoorbeeld denken dat de paus en consorten de waarheid in hun achterzak hebben, en kijk maar eens waar dat op uitloopt!
Mijns inziens is het in werkelijkheid zo, dat je dergelijke diepgaande inzichten uitsluitend krijgt in een situatie van uiterste nood, dus letterlijk op het dieptepunt van je leven. En dat verdere ontwikkeling daarnà ook weer nieuwe dieptepunten nodig heeft.
Ik kreeg zelf mijn eerste lichtervaring toen ik 17 was, en ben nu dus al zeventig jaar bezig mezelf verder te ontwikkelen – van dieptepunt naar dieptepunt. In de zogenaamde ‘goede’ perioden daar tussenin gebeurt er namelijk niets. Dan is er alleen maar het ‘goede leven’ – wat overigens ook heel fijn is.
Dat we inderdaad onsterfelijk zijn is een definitieve conclusie waartoe ik pas kort geleden ben gekomen. Daarvóór vermoedde ik het al wel, maar altijd met de mogelijkheid dat het niet zo was achter de hand.
Alleen kan ik nog niet precies uitleggen waarom ik er nu wel van overtuigd ben. Maar ik ben er wel over aan het schrijven, in de hoop er ooit een samenhangend en vooral begrijpelijk verhaal van te kunnen maken.
@ Sofia ‘Mijns inziens is het in werkelijkheid zo, dat je dergelijke diepgaande inzichten uitsluitend krijgt in een situatie van uiterste nood, dus letterlijk op het dieptepunt van je leven. En dat verdere ontwikkeling daarnà ook weer nieuwe dieptepunten nodig heeft. ”
Puur diepe zielenpijn voelen bij de manier waarop we nu op aarde samen leven, en daar echt niet meer willen zijn, en dus innerlijk werkelijk ergens anders gaan staan, en vanuit daar opnieuw naar alles kijken, doet het ook. Dit is de vormgevende manier van ‘door de illusie heen kijken’, die geen extra pijn nodig heeft omdat de zielenpijn zelf al voldoende motor is.
Een uitzonderlijk goed artikel. Wat mij aanspreekt is dat alles wat is verteld ook zo beschreven staat in de Cursus in Wonderen. Over de illusies, over het Eenzijn, enz. Voor mij persoonlijk blijft de grote vraag: “Hoe raak ik met mezelf in liefde?”
Beste Frans,
Misschien dat de eerste alinea op blz. 482 in een Cursus in Wonderen jou
het antwoord geeft. Wanneer we onszelf in dat licht bezien is het onmogelijk om niet van onszelf te houden. Zelf heb ik wat dit betreft ook nog het nodige te leren, en lees dan graag deze tekst.
Dit artikel bevat alles, als je wilt snappen wat de illusie van je huidige leven inhoudt. Erkennen en herkennen. Dat is geen probleem…nu nog de beleving….
Ik denk dat hij het wel goed beleefd heeft http://www.youtube.com/watch?v=BgBr1pt9r44
haha, geweldig en tja waarom ook niet. Maar verder dan de eerste ronde in een 3D idols variant zal tie toch nie komen…:)
Probeer het eens van een optische kant te zien. Dan onderschep je de illusies waar je zelf bij bent. Het doorzien en het verziend van het geheel wat er achter zit is vaak de oplossing. Het verkrijgen van inzichten naar verhoudingen toe.
http://www.youtube.com/watch?v=x03f-B96LNI
Een prachtig en helder artikel en Anita Moorjani spreekt waarachtig, nuchter(wakker) en zonder poeha. Dankjewel Guido voor het plaatsen van dit mooie relass.
…relass moet zijn relaas.
Een fantastisch mooi verhaal en bevestigend voor mijn eigen verwachtingen mbt genezing en heling van mijn eigen proces waarin ik zit.
Wat een bezielend en herkenbaar verhaal van Anita Moorjani.
Zelf ervaar ik dat met volle aandacht leven en voelen (=actieve meditatie) uiteindelijk alle denkbeelden en angst oplost.
Precies wat Eckhart Tolle zegt: wees met je aandacht steeds in je lichaam, dan ervaar je een gevoel van ZIJN en dat je bent die je bent.
Hoi Astrid, fijn dat je reageert!
En in zekere zin ben ik het ook wel met je eens.
Alleen: wat bedoel je precies met ‘zielenpijn’? Als ik je goed begrijp komt dat neer op afkeer van het leven, of liever gezegd: van de manier van samenleven hier op aarde.
En dat is nu precies waarover ik mijn mening heb moeten herzien. Want ik dacht vroeger namelijk ook zo – zij het zonder ‘zielenpijn’, want ik ben er al heel lang van overtuigd dat alles wat er gebeurt gewoon goed en zinnig is, ook al zien we dat lang niet altijd.
Voor mijn gevoel is ‘zielenpijn’ zelfs een vorm van opstandigheid tegen de universele wetten (of hoe je het ook noemen wilt), die ons belet om de ‘werkelijke werkelijkheid’ te zien. Dus om illusies te herkennen, en er tegelijkertijd de onschatbare waarde van te kunnen inzien.
Maar, zoals ik al schreef, ik ben er nog over aan het nadenken, dus als je deze formulering onbegrijpelijk vindt heb je waarschijnlijk groot gelijk.
Dit is een reactie op 1.2. Ik heb dus weer eens iets fout gedaan!
Ik heb inderdaad gereageerd, maar waar staat dat dan?
Hierboven . 😆
Een schitterend artikel. Deze vrouw heeft iets meegemaakt wat uniek is maar niet uniek zou hoeven zijn als we zouden leren met dit hogere bewustzijn om te gaan.
Ja, maar dat is het probleem nu juist. Want hoe leer je omgaan met dit hogere bewustzijn? Dat valt namelijk niet te leren, het gebeuren overvalt je gewoon, en is niet meer terug te roepen als het weer verdwenen is.
Mijn bezwaar tegen dit soort (overigens ware) verhalen is dan ook, dat er meteen zo verschrikkelijk veel aan wordt vastgebreid, dat voor degenen die het zelf niet hebben meegemaakt nergens op slaat.
Zoals bijvoorbeeld de voorwaarde dat je eerst van jezelf moet gaan houden.
Dat is inderdaad waar, maar in de praktijk is dit niet zomaar eventjes uitvoerbaar. We hebben immers allemaal (vanaf het begin van ons leven zelfs) ingeprent gekregen dat er van alles aan ons mankeert, en dat is echt niet zomaar uit te wissen. Mede omdat we daardoor belast zijn geraakt met een ‘geweten’, dat ons schuldgevoelens geeft als we iets doen wat ‘verkeerd’ is. Oók als het in werkelijkheid helemaal niet verkeerd is, want dat kunnen we dan niet eens zien.
Daarom vind ik zulke uitgebreide verhandelingen over het geheel genomen weinig verhelderend, en zelfs verwarrend en nutteloos. Maar interessant zijn ze wel.
Wat ze meegemaakt heeft is beslist niet uniek, je hoeft er beslist geen BDE voor te hebben om dit te ervaren. Haar interpretaties zijn wel uniek, ze kloppen daarom ook niet maar ze is opmerkelijk dichtbij gekomen en dat is heel bijzonder. Ik vermoed dat haar multiculturele opvoeding en haar gebrek aan beperkende opvattingen daar debet aan zijn. Maar de inzicht ” in deze toestand geen enkele hechting is aan mensen van wie je houdt” kom je niet veel tegen en onder meer daaruit is af te leiden dat ze het gesnapt heeft. Wat ze niet snapt is the mechanics van wat ze heeft meegemaakt, maar dat is ook irrelevant, dat kun je afleiden uit haar uitspraken over werkelijke werkelijkheid, of de 3D space-time realiteit. Het is inderdaad geen illusie, een beter woord is simulatie, waarvan er miljarden zijn. Er is ook geen hogere bewustzijn, dat zijn misleidende woorden, er is bewustzijn en binnen de simulaties zijn er constraints, waarom? omdat elk kind weet dat er grenzen moeten zijn om iets te kunnen leren. Dit is een intent-entropy-feedback-loop voor geindividueerde, vrije wil, bewustzijns eenheden dat tot doel heeft om entropy te verlagen.
Alles ‘snappen’ doen we geen van allen, maar daar gaat het m.i. ook niet om. Wat wel belangrijk is, is het inzicht dat onze ‘realiteit’ helemaal geen realiteit is, maar eerder een soort film, waar we deels zelf de regie over hebben.
Niet helemaal, natuurlijk, want veel van wat ons overkomt krijgen we gewoon toebedeeld, en het enige wat we daarmee kunnen doen is ervan maken wat we kunnen. En er lering uit trekken.
En als ik nog even een persoonlijke vraag mag stellen: waarom gebruik je zoveel ‘moeilijke woorden’, zoals “een intent-entropy-feedback-loop voor geindividueerde, vrije wil”?
Ik ben niet debiel, maar daar kan ik echt niets van bakken. Wat betekent dat precies, in het Nederlands?
@ Sofia , ik ben wél debiel en ik kan ook geen kaas maken van die zin .
entropy is een ingewikkeld woord, moet je je niks van aantrekken, middelbare school scheikunde, dat een stel molecuul deeltjes netjes in het gelid op een rij de zucht van de chaos reis door de omringende buitenwereld niet kunnen weerstaan, een kracht van ordelijke afgeschermde binnenheid naar rommelige kris kras buitenheid, zo iets
feedback loop betekent dat je het terug krijgt
dusz wat je uitzendt dat krijg je terug
Imke de is back in da house, Yes, en ze heb weer eens een Ufo gezien, dat komt omdat ze nog steeds die buitenaardse mp3 speler koptelefoon annex microfoon in huis heeft, dat ding zit vast in een prehistorische rots van een paar miljoen jaartjes oud, en wij maar denken dat wij modern zijn, hadden ze toen al lang, microfoons en koptelefoons en blue tooth zendertjes
@ Sofia
Sommigen hebben nu eenmaal een curses achter de rug van het LOi; ‘Mag ik deze ferrieke korte les aktiviteit verlaten om de excisis sanitaire hier naast te utaliseren?!’ (pissen) Doe maar duurzaam geleerd, daarom dat lopende studie projekten nu binnen het aangenomen tijdvak moeten worden afgewerkt anders een boete van 3000 €uro p/p/studie.
Het is getypeerd hoe het EGO goed woordelijk wil overkomen als een Tokkie het ook met 1 woordje kan. Verder geeft het niet, want het blijft moreel gezien ‘goed’ Nederlands, alleen het treintje loopt niet lekekr het botst en stoot voortdurend.
En nu biggelen de tranen me over de wangen. Van het lachen wel te verstaan.
Maar een goed Nederlandse vertaling? Ho maar!
@ Sofia
Jammer dat Annie M.G. Smidt niet meer leeft anders hadden we nog wel een Jip en Janneke vertaling kunnen behartigen. Misschien dat Marcel W een duit in het zakje kan deponeren. Je zou haast kunnen imponeren door te brandweer te willen bellen na dat je het artikel hebt gelezen, je hele hersenschorstam ineens spontaan in lichterlaaie staat. Of bij simpele vertaling redenering het gehele artikel zelfs nog 10 pagina’s langer geworden is om te lezen. (gaaaaap)! It’s All Want To Know Simplicity…
@ paul
Ik kan een poging wagen primair natuurlijk vanwege de ego gecentreerde functionele waarde vermeerdering als ik slaag , Secundair echter voor een humoristisch alternatief. Blijft over het tertiar werkdoel als beschreven in die cursus hoe demoraliseer ik mijn opponent tijdens een strijdvaardig literair stukje discussietechnieken . Of hoe leg ik een auditief op uitgebreide kulvocabulaire fundatie rookgordijn achtig mistbankje neder ten behoeve van het verschuilen van mijn incompetente wijze van doceren aangaande de commentaren die ik hier wilde poneren.
Kortom :
http://www.youtube.com/watch?v=Niiv3k2mCfg
Nou zeg , welk een linguistische schoonheid . Bij dezen mij beschaafde bijdrage http://www.youtube.com/watch?v=VaGEdH9JaVI
Maar alle gekheid op een stokje, lieve mensen, waarom zeggen we niet gewoon wat we denken? Zonder bla-bla bedoel ik.
Het is toch jammer om zo’n boeiend verhaal als dit te laten verzanden in – met permissie – dweperige bewondering, of nietszeggende interessantdoenerij waar geen zinnig antwoord op te geven valt?
Wat mijzelf betreft, er staan veel dingen in waar ik het (min of meer) mee eens ben, maar ook beweringen die ik wel eens verduidelijkt zou willen hebben, of waar ik nader op zou willen ingaan.
Kortom: met enig nadenken zou het volgens mij best leuke discussies kunnen opleveren – althans zo lang niemand op zijn ponteneur gaat staan, want dan is de lol er gauw af. En waarom zou je ook, we weten toch geen van allen iets zeker?
Sofia we zeggen niet maar we schrijven, het is geletterd ooit aan Theo van Gogh’s en Boudewein Büch’s hun vrije litarataire uitspraakjes ‘vrijheid van schrijven en verzamelen van woordbegrippen’. Soms mag dat wel eens gebeuren tussen alle lage priet praat innovaties die je de laatste tijd langs ziet pareren op wtk. Ons boegbeeld van beeldspraak is Hyper natuurlijk die onder vlag en vaandel ons naar grotere hoogtes leidt dan menig WelNiet uitspraakjes van Diaakachtige Clichés die ons proberen in lage versnelling te krijgen. Zie uit maar als een BDE uit ons hoofd getild begrip, goed voor een beetje hersengymnastiek op hoogste culinair niveau der lettergilde.
In iedergeval met welke contekst heb je nu problemen sofia? wat zo harstikke helderziend ben ik ook weer niet hier om jou precies te snappen waar je precies achter haken blijft, wees aub iets specifieker zodat we gerichter antwoord kunnen formuleren naar je, nu is het zoeken naar meerdere spelden in de hooiberg.
Paul , als je de spelden gaat zoeken dan vindt je ze niet , neem je de boerenmeid in het hooi dan staan ze waarschijnlijk allemaal in je rug of elders .
Beetje tao voor beginners welliswaar , maar toch .
Coz ff verder kijken dan jou zachte prikkie speldenkussen, ipv een vogeltje in een kooi komen deze van zelleuf naar je toe gerend:
http://www.youtube.com/watch?v=ZL5muooJ2gw
Gaat het toch vanzelf weer van BDE naar BBE . In deze Indian Summer tijd is dat ook nog wel gepast , dat dan weer wel . http://www.youtube.com/watch?v=RPLCHXlZBGw
Ik kan altijd heel erg genieten van andermans talent. Maar het proberen na te doen, nee, zo ben ik dan weer niet. Hyper heeft ook zo’n talent, daar moet je je niet mee willen meten. Dat is net als een schilderij maken, hopen dat het goed uitwerkt, toch, een kenner doorziet het direct.
Ik heb het talent om schoonheid en kunst te kunnen onderscheiden van amateuristisch geklooi. Ja, dat is in mijn vak heel wat waard. Wanna be’s, das vervelend volk.
Sophia, je zit helemaal op het juiste spoor met “waarom zeggen we niet gewoon wat we denken”. Je kan dit niet uitleggen met een paar eenvoudige regels. Het is veel werk. Maar voor ik me een beetje kan verduidelijk is het nuttig om te weten dat ik iemand ben die in de mechanismen geïnteresseerd ben. Je kan een aap leren autorijden maar hij snapt niet echt wat hij aan het doen is, een mens heeft het vermogen om het wel te snappen en als je je niet beperkt tot alleen het sturen en gas geven maar ook de mechaniek dan kan je de hele wereld over omdat je bijvoorbeeld motor storingen kan repareren, niet alle maar wel meer. Het is slechts een metafoor, als je weet wat je doet dan kom je verder. De woord keuzes gaan bij mij over de mechanismen en ik laat bijvoegelijknaamwoorden en superlatieven weg.
We zeggen niet gewoon wat we denken omdat objectiviteit slechts bij benadering bestaat. Onze ervaring van de realiteit is subjectief.
Je noemt het een film en dat is dichtbij, interactieve film is nog dichterbij maar simulatie of virtual reality ook.
De realiteit is een informatiesysteem op basis van statistische waarschijnlijkheid begrensd door een regelsysteem van constraints (beperkingen).
Dat een appel valt van een boom is statistisch zeer waarschijnlijk omdat één van de regels (de zwaartekracht) bepaalt dat als de stengel zwak is dan neemt de entropy van de appel toe, weer alleen metafoor.
Entropy zoals ik hanteer is een combinatie van de mate van disorder en het vermogen werk te verrichten. Een liter benzine in een emmer heeft lage entropy omdat het orde heeft en kan ontbranden, indien je de emmer een jaar laat staan dan zal de entropy toenemen en het verdampt, het vermogen om werk te verrichten neemt ook af want het kan niet meer ontbranden als het verstrooid is in de atmosfeer, dit is slechts een metafoor.
Lage entropy en meer vermogen, hoge entropy en minder vermogen.
Intent is het vermogen om met informatie te interacteren binnen de natuurlijke onzekerheid van de statistische waarschijnlijkheid.
Het resultaat van die interactie is hoger of lager entropy.
Je bent voortdurend bezig middels intent de realiteit te manipuleren maar zonder te weten wat je precies doet en hoe het werkt kun je niet heel erg effectief zijn om je entropy te verlagen.
Het verlagen van je entropy is wat wij (hogere) liefde noemen. Een liefdevol mens is is daarom prettig in de omgang, werkt samen, is constructief, opbouwend, verlaagt angst (en de daaruit voortvloeiende ego) en is entropy verlagend voor de omgeving.
Wanneer de deelnemers aan het informatiesysteem hun entropy verlagen dan vermindert de entropy van het systeem.
Nu klinkt het mogelijk kil om te praten over systemen maar dat is een perceptie op basis van de woorden, onderhevig aan eigen keuzes.
@ Paul & Co
Er is hier zo’n tsunami van reacties opgetreden dat ik lang heb moeten zoeken om terug te vinden waar ik op wilde reageren: jouw vraag wat mijn probleem eigenlijk is, betreffende het oorspronkelijke verhaal.
Nu heb ik met het verhaal zelf geen enkel probleem, het komt volkomen overeen met de licht/liefde ervaringen waarvan ik er drie heb gehad in de loop van mijn leven, zonder dat er sprake was van doodgaan. Maar dat is het enige verschil.
Maar wat ik wel kwalijk vind is de manier waarop deze dame – en vele anderen trouwens – ermee omgaan: alsof ze een soort hogere wijsheid hebben gekregen, die hun verdere leven aanzienlijk zal vergemakkelijken.
Want dit klopt absoluut niet, zoals iedereen die een lichtervaring heeft gehad je kan vertellen. Het immense geluksgevoel duurt in werkelijkheid niet meer dan een dag of drie, en wordt daarna ‘overruled’ door het gewone dagelijkse leven. Wat natuurlijk ook logisch is, want het zou niet best zijn als we in een permanente staat van vervoering zouden raken, dan hadden we gewoon geen leven meer te leven.
En je leven verandert er op geen enkele manier door, het enige wat je eraan overhoudt is de wetenschap dat er méér is dan we kunnen zien, en daar dan rekening mee gaan houden. En het enige wat je ermee kunt doen is verder zoeken. Waarbij je dan, net als Socrates, uiteindelijk tot de conclusie komt komt dat ‘alles wat je weet is dat je niets weet’.
Op een leerstoel gaan zitten en je medemensen gaan onderwijzen is dus buiten proporties, maar omdat er zoveel medemensen zijn die graag onderwezen willen worden, en ook nog bereid zijn om daar veel voor te betalen, is de verleiding maar al te groot.
En omdat er veel meer ‘doe-het-zelvers’ zijn dan ‘denk-het-zelvers’, rijzen de cursussen de pan uit.
En wie er uiteindelijk niets aan heeft gehad, krijgt te horen dat het hem aan hoger bewustzijn ontbreekt, dat ook nog.
Dus: als je je zelfvertrouwen wilt kwijtraken, schrijf je dan gauw in voor een cursus hogere wijsheid, het werkt als een speer.
@ Sofia
Jaaaaaaaaaah, je slaat de spijker precies op zijn kop, hahaha. 😆
Mooi dat jij die inzicht ook hebt. Het bijzondere vaak aan de artikelen hier zijn dat ze allemaal een magische omlijsting hebben door de waarheid net iets te verdraaien waar door er meer spectaculaire spanning veroorzaken bij lezers met veel: Aaaah’s en Ooooh’s.
Net als een goed verkopend Boek of Film, moet er kassa uitgeslagen worden, waardoor het hele verhaal als warrig en als vreemd overkomt. Wijk je daar nu van af met je eigen ervaringen dan is er gelijk altijd een moreel antwoord van anderen aanwezig die over ‘betweterigheid’ doen spreken, als of je net uit ‘de klei’ getrokken bent. Ieder emens heeft dit soort ervaringen, bewust of onbewust, of je nu kantje boord voor dood ligt of dat je lekker in je bedje ligt en in het zogenaamde kuiltje trapt.
Ik zie het vaak ook bij gelovenen terug die een kerkelijke achtergrond hebben en of nog steeds zwara gelovig zijn, zien ze een lichtwezen verschijnen of hun geleide geest dan is er gelijk een aanbidding voor een Engel, of een hoger wezen wat hun in bjzondere vorm komt begroeten met aangevulde waarheden om er vaak er nog een slaatje uit te slaan.
Het bovenstaande artikel is mooi, maar ik zelf kijk er dwars doorheen omdat je ergens heel speciaal moet zijn om dit mee te mogen maken en dat is niet weg gelegd voor ieder zomaar omdat ook even te mogen ervaren. Gezien dat de basis van het verhaal een waarheid kent is de rest er gewoon bij verzonnen om te doen of er nog veel meer leuks aan de hand is tegelijkertijd. Zo komt het bij mij dus ook over. Ik hoop dat je hier iets aan hebt lieve Sofia.
@ Shaun.
Je bent geïnteresseerd in mechanismen, schrijf je, en dat is ook te zien aan de uitleg die je geeft. Die uiteraard maar een fractie beslaat van wat er in werkelijkheid allemaal gaande is.
Want ons brein zal immers nooit en te nimmer het ‘grote geheel’ kunnen omvatten dat ons omringt en waar we een onverbrekelijk deel van uitmaken.
Alles wat we zien is maar een fractie van dat grote geheel, en tegenover iedere stelling die we bedenken, iedere ontdekking die we doen, staan zó oneindig veel andere, dat we de hoop om ooit alles op een rijtje te kunnen zetten beter kunnen opgeven, en in plaats daarvan onze energie beter gaan besteden.
Bijvoorbeeld aan wat ik als onze persoonlijke ‘opdracht’ beschouw: leren van wat we van de voorzienigheid op ons bord krijgen. Daar hebben we dan in ieder geval zelf profijt van.
En, hoe gek het misschien ook klinkt, deze subjectieve levenshouding (die vergelijkbaar is met het ‘Gods Wil geschiede’ uit de bijbel) is niet alleen de verstandigste, maar ook de makkelijkste, omdat je niets anders hoeft te doen dan accepteren wat je overkomt, en er dan het beste van proberen te maken.
Wat wel de nodige inspanning vereist en het nodige lijden veroorzaakt, maar verder geen angsten opwekt zo lang je erop vertrouwt dat het allemaal goed is – niet alleen voor jouw eigen geestelijke groei, maar waarschijnlijk ook nog voor iets wat buiten je gezichtsveld valt.
Wij zelf kunnen niet bepalen wat goed is voor onszelf of voor de wereld, en dus heeft het ook weinig zin om te gaan proberen onszelf of de wereld te veranderen of te verbeteren. Nog afgezien van het feit dat dit niet eens mogelijk is, omdat zowel wij als de wereld een vaststaand gegeven zijn.
Want wat wij zijn, van karakter, uiterlijk en innerlijk, wordt bepaald door onze genen. Die alleen bepalen onze vermogens, en daar valt in essentie niets aan te veranderen.
Zo hebben we allemaal onze grenzen – alles wat we zijn zit netjes verpakt in een velletje, en met dat zakje met vlees en botjes zullen we het moeten doen, ons leven lang – niet meer en niet minder.
Dus heeft het geen enkele zin om te gaan zitten zeiken over wat we niet zijn en niet hebben, maar gewoon de riemen oppakken die we wèl hebben meegekregen, en dan: roeien maar!
@ Sofia, ik kan me er niet in vinden dat “Uw Wil Geschiede” een hele gemakkelijke, passieve levenshouding is. Voor mij is het best een hele moeilijke weg geweest, omdat deze levenshouding van ons vergt dat we los komen van de materie, van de hebzucht, van de begeerte. in mijn geval heeft dat ook betekend dat ik Keuzes heb gemaakt om bestaande relaties te verbreken, te beginnen met de relatie met de vrouw waar ik een intieme relatie hgad, maar ook met oude vrienden en bekenden. Je breeekt als het ware je hele “oude wereld” af van mensne en zaken die er niet meer toe dienen, waartegen over natuurlijk ook weer veel nieuwe relaties tegen over staan. Op het moemnet dat wij meer gaan leven nanuit Uw Wil Geschiede betekent het dus dat we ons Willen ( vaak op basis van ons geconditioneerde denken, ons EGO) mogen loslaten. Dat is niet altijd gemakkelijk. Zeker niet voor mensen zoals ik, die vroeger dachten hun hele leven onder “controle”te hebben. Ik heb gemerkt door overlijden van hele dierbare vrienden dat we niets wat van Waarde is onder “controle”hebben en dat heeft mijn gedrag doen veranderen, nog versterkt door een BDE met een vliegtuigongeluk in Ecuador een paar jaar geleden. Voel je het verschil? Ik doe bijna geen dingen meer vanuit mijn eigen WIL, maar wacht gewoonweg op impulsen. Dat laat onverlet dat ik heel ACTIEF ben. Ik zet bepaalde INTENTIES uit, maar laat me leiden door de allerdaagse synchroniciteit die op mijn pad komt > Ik heb geen AGENDA meer (alleen nog op mijn werk). Ik plan praktisch niets meer. Ik laat het gewoon ieder dag op mij afkomen wat er weer gaat gebeuren! DIk verveel me echter nooit, want ik krijg altijd heel veel impulsen! Ik bezoek alleen nog mensne vanuit een impuls en niet meer omdat ze jarig zijn of omdat ik het vermoeden heb dat z ehet erg vinden als ik niet kom. Ik leef uitsluitend nog vanuit de impuls. Er zouden mensen kunnen zeggen: “Dat klinkt EGOistisch” Ik begrijp dat, maar voor mij werkt het andersom. Door alleen nog die dingen te doen vanuit mijn eigen Vrije Wil (geleid door de impulsen die ik vanuit het Universum ontvang), kan ik een veel belangrijker bijdrage leveren aan een BETERE wereld. De contacten die ik daardoor heb zijn veel INTENSER! Wat levert een doorsnee verjaardagfeestje op? Vaak zijn 1 op 1 contacten nauwelijks mogelijk, het gaat vaak nergens over en er wordt een hoop geoordeeld over anderen, waar ze vaak niet eens bij zijn! het is toch veel leuker als ik een Waardevol Contact onderhoudt vanuit de Impuls die ik ontvang. voorbeeld ik had mijn jongste broer meer dan 4 maanden gezeien. Ondertussen was zijn vrouw al een keer jarig geweest, maar aangezien ik geen verjaardagskalender heb, heb ik daar geeen aandacht aan besteed. Vorige zaterdag heb ik mijn broer spontaan gebeld en gevraagd of hij en zijn vrouw het leuk vonden als ik even langs kwam op de thee. Werkelijk waar, we hebben een schitterende middag gehad, over heel veel interessante dingen gesproken, hij zat met bepaalde dingen waar ik hem van raad kon voorzien, wat mijn schoonzuster ook heel leuk vond. En ik heb nooit, maar dan ook nooit het gevoel van mijn schoonzuster gekregen dat ze het erg vond dat ik geen aandacht had geschonken aan haar verjaardag! En als dat wel zo was, dan was dat haar probleem! Ze zijn dat van me gewend en weten hoe ik in elkaar steek, dat ik dat niet belangrijk vind. Geldt andersom precies hetzelfde! Voor Jezelf Kiezen betekent echt alleen nog maar die dingen doen waar jezelf 100% achter staat! Is dat gemakkelijk? Nee, want je moet dan wel los kunnen komen van alle angsten, (collectieve)schuldgevoelens etc etc
@ Dick
Hoho, lieverd, ik heb niet gezegd dat ‘Uw Wil geschiede’ een gemakkelijke levenshouding is, maar de gemakkelijk-STE, en dat is héél wat anders!
Wat ik bedoel is, dat het accepteren wat je overkomt, en daar dan zonder kankeren het beste van trachten te maken, heel wat positiever is dan opstandig zijn en gaan vechten tegen de bierkaai, want daar komt het dan op neer.
We hebben ons lot niet in eigen hand, maar wat we met onze opgaven doen, ja, dat is wel onze verantwoordelijkheid.
Dus onderschrijf ik jouw levenshouding volledig. Enne… shake hands!
Dick 9.21: ik kan mij heel wel vinden in jouw betoog Dick. Herken zowaar ook een aantal dingen: geen agenda, geen horloge, geen krant liefst geen TV, maar manlief wil krant en TV het nog niet loslaten, dat is dus zijn ding en heb ik geen commentaar op. Dick, ik proef dat jij wat dit betreft “verder” of “meer vooruit” ben dan ik, maar ook ik sta steeds meer in het “Vader wat wilt Gij dat ik doen zal” en dat is niet 1,2,3 gemakkelijk en komt je zeker niet aanwaaien. Hiervoor moet er inderdaad afgebroken worden (“het oude leven” = ook “vaderen + moeder” verlaten). Het is een kruisgang, een doornenpad (via Dolorosa) die je helemaal alleen moet aflopen, maar er is een troost: je loopt hem niet echt alleen, dat denk je in het begin, maar dat is niet zo. Gaandeweg ga je dat “zien”; de hulp die je wordt gereikt. Al strompelende (als lamme) en blinde (slecht zicht) leg je steeds meer af van je oude leven totdat je “gekruisigd” wordt. Dan is daar het feit van de geboorte van de Nieuwe Mens , een geheiligde, heel gemaakte naar Gods Beeld en Gelijkenis. Oh, we hebben genoeg aan ons zelf te werken met de hulp van HET LICHT anders gaat het niet, daarom dienen we van een ander af te blijven, hoe dan ook, want HET LICHT gaat met elk mens een (de) weg. Wij dienen alleen maar HET LICHT te ontvangen en z’n werk te laten doen in ons en dan dienen wij weer dit LICHT door ons heen te laten stralen en niet vast te houden, want dan wordt het weer werkeloos. Het moet zijn kracht kunnen doen via ons. Wij zijn doorgeefkanalen- of instrumenten in dienst van GOD zo je wil. Wij krijgen “om niet” en hebben dan weer te geven “om niet”.
En Dick, wat ik met vader en moeder verlaten bedoel is “het bloed”; vader en moeder staan voor het gewoonteleven, cultuur, op-voeding, “familie – het “eigene”, de schijnzekerheden van wat onze maatschappij aanreikt etc. etc. etc. Het is alles klatergoud!
@ Sofia 9.22, sorry, lieverd 😉 ; ik was waarschijnlijk weer even te snel met m’n conclusie. Inderdaad is Acceptatie erg belangrijk, want dan kunnen we het pas Over-Geven (uit Handen geven). Ach, Sofia, ik ben ook nog wel eens Opstandig, hoor, en heb soms ook nog wel de neiging om zaken naar mijn hand te willen zetten. Maar ik blijf er niet meer voor langere tijd in hangen!
@ Sofia
Je hebt het over “kankeren” en “zeiken” en dat je het moeilijk vind om dingen terug te vinden of om te posten bij het juiste commentaar, is dit wat je accepteren noemt?
Het is waar dat ellende juist ontstaat door het niet accepteren of door onvolledige geïnformeerd en vroegtijdig ingrijpen, als je dat bedoelt dan heb je gelijk.
Maar je kan met de houding “niets anders doen dan accepteren” net zo goed een couch potato zijn die de realiteit consumeert.
Dit is niet waar het leven om hoeft te draaien.
Naast het inzicht dat je kan accepteren kun je ook actief interacteren met anderen en de realiteit zelf.
En aan jou de (vrije wil) keuze hoe je dat doet.
Vrije wil is een keuze maken uit de opties in je beschikbare beslissingsruimte. Je stijl van interactie draagt bij aan een grotere beslissingsruimte en dus heb je meer keuzes.
Met meer keuzes en het vermogen daar de ‘betere’ uit te kiezen kun je ontwikkelen.
De realiteit is een partner in je ontwikkeling en schotelt je leermogelijkheden voor. Deze zijn niet altijd prettig, mensen voelen zich dan angstig of onzeker en gaan ingrijpen, ze proberen meer zekerheid te krijgen. Maar door dit ingrijpen of niet accepteren ben je deze leermomenten aan het afserveren. Een andere keuze is om je perceptie aan te passen, zie onzekerheid bijvoorbeeld als een mogelijkheid voor verbetering. Dan heb je ineens meer keuzes.
Een voorbeeld, stel je wil naar je werk en je auto doet het niet, je pakt direct de eerste trein en ontmoet daar de liefde van je leven, als je eerst een kwartier had staan vloeken en garages had gebeld dan hadden jullie elkaar nooit ontmoet.
De realiteit werkt als je meewerkt.
Nee Shaun, accepteren heeft niets te maken met moeilijk postings terug kunnen vinden. Maar ik zal nog een keer proberen uit te leggen wat ik bedoel.
Zoals ik het zie heb ik mijn leven gekregen. Maar wel als iets tijdelijks, dat me tzt. weer zal worden ontnomen.
En alles wat me gedurende mijn leven overkomt zie ik eveneens als iets wat ik wel krijg, maar dat nooit mijn eigendom kan worden.
Zo is mijn man het mooiste cadeau dat ik ooit gekregen heb, maar ook niet voor eeuwig. Dat werd me een maand geleden pas goed duidelijk toen het ernaar uitzag dat hij dood zou gaan.
En toen voelde ik bij mezelf opeens de bereidheid om hem te laten gaan, om hem in dankbaarheid en zonder protest over te dragen aan de schepper van wie ik hem gekregen had. Ja, aan God, of het werkelijke leven, of hoe je het verder ook noemen wilt.
Die bereidheid is de acceptatie die ik bedoel. De bereidheid om in liefde terug te geven wat je in liefde hebt ontvangen. Ondanks het verdriet dat je zult krijgen door het gemis.
En dat is denk ik ook de werkelijke betekenis van onthechten. In die zin is ‘onthechten’ juist een daad van liefde, en niet van liefdeloosheid.
Ik weet niet of je kunt begrijpen wat ik bedoel, misschien moet je daarvoor zelf iets dergelijks hebben meegemaakt om dat te kunnen.
Maar ik denk wel dat wanneer je in zo’n situatie op deze manier reageert, dit een rechtstreekse reactie is vanuit je onderbewustzijn, waarin we alle ‘weten’ met ons meedragen.
Mijn man is trouwens niet doodgegaan, dus zijn we nu allebei dankbaar begonnen aan de volgende fase, tot de dood ons echt scheidt…
@Sofia
Nu gebruik je wel heel veel bezittelijk voornaamwoorden, gekregen, ontnomen, iets wat ik wel krijg, nooit mijn eigendom, je bezit te laten gaan, dankbaarheid, de bereidheid om in liefde terug te geven wat je in liefde hebt ontvangen, het verdriet dat je zult krijgen.
Kun je jezelf alleen maar uitdrukken in termen van bezit, je bezit niks, je zult nooit iets bezitten, je zult nooit wat krijgen dus je hoeft er ook nooit dankbaar voor te zijn.
Zolang jij ervoor kiest om je zo te personaliseren met bezit dan zal je persoon bezeten blijven door deze demon en heb je weinig om te bieden.
Ik kan je hooguit aanraden om eens heel rustig de tijd te nemen voor deze video van ruim een uur:
Love, Reality, and the Time of Transition
http://www.youtube.com/watch?v=UrAgb1-UKQ8
Iedereen denkt een persoon te zijn die iets kan bereiken in dit leven. De persoon, het leven, alles, komt op in dat wat we werkelijk zijn. We zijn helemaal geen persoon, dat is illusie. De ene toneelspeler zegt tegen de andere dat ie niet goed toneel speelt terwijl het hele toneel opkomt in de werkelijkheid van zijn. It’s one big joke. Gewoon, omdat je er ook van kunt genieten…
Volgens mij moet er hier iemand terug naar de schoolbanken . http://www.onzetaal.nl/taaladvies/advies/bezittelijk-voornaamwoord
Time of transition is wel een aanrader trouwens , dat dan weer wel .
@ Shaun
Misschien is het wel zo dat jij alleen maar mechanisch kunt denken, en daarom de plank zo finaal mis slaat…?
Hier nog een gedichtje dat ik een tijdje geleden schreef:
Rijmpje
Men kan het niemand euvel duiden
dat hij de klok heeft horen luiden
maar niet weet waar de klepel hangt
Wie niet kan schrijven of wil lezen
heeft voor zijn leven niets te vrezen
hij is de koe die hazen vangt
Wie niet kan voelen of wil horen
leeft goed in zijn ivoren toren
als hij de vlag maar buiten hangt
Want god is goed voor alle mensen
hij luistert naar hun vrome wensen
elk krijgt precies wat hij verlangt.
@ Shaun
Werkte jij niet voornaamwoordelijk bij ‘Trouw’ de krant waar je als colomnist toen zo vol over propagandeerd? Je wou nog eens met mij op stap naar iets ‘moois” wat je me zo graag wilde laten zien. Nawoordelijk zit ik nog steeds braaf kwispelend te wachten tot je eens over de brug komt. 😉
Wij zijn God als we plezier en lijden niet zo hoog meer hebben. Niet meer strevend naar succes. Gewoon ZIJN. Dat vormeloze waarin alles opkomt. Alles komt en gaat behalve dat ene.
“De kerk gaat nu uit!”, zo te lezen.
Ga ik maar gelijk veilig naar me bedje toe, anders dadelijk weer een predikant op de rand van mijn ledikant.
Dank je de koekoek…
http://www.youtube.com/watch?v=u-aEFXyF0aE&feature=pyv&ad=4143617903&kw=bed
Waarom zitten er zoveel mensen vast in deze wereld? Ze kunnen de realiteit niet aan. Niet uitstaan. Het is zoals het is en het is allemaal maar tijdelijk. Doodgaan is ook geen straf. Leven is alleen een straf als je er zo over denkt. Denken maakt meer kapot dan je lief is. Liefde is, de rest komt en gaat.
@Martijn
You got it.
@cozmic
Je hebt gelijk, blijkt dat je kritisch leest, maar je snapte wel welk soort woorden/termen ik bedoelde, meer kan ik niet wensen.
NL is meer mijn naive tongue dan mijn native tongue.
@sofia
Ja, misschien.
Prima gedicht, voor in het Nederlands, ik ben zelf meer into Robert Burns, the peoples poet.
@Paul & CO
Je zit dichtbij, ik heb niet de pretentie om schrijfvaardig te zijn, dat zal cosmic kunnen begrijpen, dat zal dus wel projectie van je zijn geweest. Wat er werkelijk gebeurde was dat jij mij verzocht om alle sites waar ik enkele commentaartjes op schreef te verwijderen, hetgeen ook geschied. Trouw was trowens niet trouw maar vkblog waar iedere idioot een gratis blog op kon plempen.
Ik kan me herinneren dat je destijds niet inging op mijn aanbod om samen naar een Ho’oponopono lezing te gaan, dat had natuurlijk een Ho’opoporno moeten zijn om je in beweging te krijgen, kan ik ook regelen hoor maar kost je iets meer.
@ Martijn, ik raad je aan, stap uit het Lijden en ga Genieten!
http://www.youtube.com/watch?v=WlBiLNN1NhQ
@Martijn 9.29
You got it!
@cozmic
Je hebt gelijk maar gebruikt sofia veel bezittelijke woorden of niet?
@sofia
Misschien wel, misschien niet.
Prima gedichtje, dank je.
@Paul & co
Pfft, nee niet Trouw en je kan zelf ook vermoeden dat ik met schrijven niet mijn brood verdien. Jij had mij verzocht om mijn sites te verwijderen, hetgeen geschiedde, waar je aan denkt is VKblog, waar iedere idioot een gratis blog kon plempen.
Die pagina van mij ging over zon aanbidding.
Nee, die uitnodiging, waar jij niet op ben ingegaan, was voor een Ho’oponopono lezing.
@ Shaun
Aan je naam hing toen Trouw aan vast, dat je toen ook mensen aanviel zoals je dat nu ook weer doet met Sofia, zoveel herkenning. Maar dat ik je verwezen hebt dat je beter je linkjes zelf maar overal moest verwijderen is geheel aan je zelf. Nogmaals Internet is net een groot riool als je niet voorzichtig bent. Bij een beetje doorsnee Computer Nerd val je dan gelijk al op, omdat die gene dan even wat meer interesse heeft voor dat persoon om het een en ander na te checken. Nergens staat dat dat verboden is om dat niet te mogen! Je eigen AIVD zijn, KGB of CIA als je wat meer informatie wil weten over die italïaan doe om de hoek pizza’s verkoopt. Eigenlijk doen we dat allemaal al zonder we dat beseffen. Maar toch leuk Shaun om je weer terug te zien hier, misschien kunnen we eens uit een ander vaatje gaan tappen samen, voor je het weet ben je zo bevriend met elkaar hier. (Digitaal Huwelijk-zonder boterbriefje)
Leef je maar lekker uit hier hoor. je laten weg jagen is enkel voor watjes, echte jongens blijven en laten zich niet kennen.
@ Sofia
Voel jij je aangevallen door mij?
Aangevallen? Welnee, was dat je bedoeling dan?
@Sofia
Nou, ik dacht wel dat je geen watje was, maar vragen kan geen kwaad.
@ Shaun
Nee, maar goed lezen wat een ander precies schrijft ook niet….
@ Sofia
Met respect, het is een warrig verhaal dat je matig communiceert.
Het ging nog goed toen je aangaf dat je er niets van begreep, ik heb het daarna in gebruikelijker termen uitgelegd.
Daarna schakelde je over in vage uitspraken bijvoorbeeld “Zoals ik het zie heb ik mijn leven gekregen.” Hey en als dat jouw waarheid is dan prima. Dit is een uitspraak van iemand die in de knoop gekomen is. Die vanwege driegend controleverlies een niet nader te onderzoeken axioma aanneemt met een dubbelfunctie, een warm & fuzzy illusie en het maskeren van onvermogen.
Communiceren heeft minder te maken met je eigen denkbeelden overbrengen maar meer met een route vinden naar de ander, zodat je vanuit het vertrekpunt van die ander een alternatieve perspectief kan bieden. Natuurlijk is het niet de bedoeling om iets op te leggen, je kan niemand dwingen en iedere poging daartoe zal mislukken. Dat hoef je mij niet uit te leggen.
Daarnaast ben je, bij vlagen, ronduit oneerlijk.
@ Shaun
O, dit is nog niks, ik heb nog véél meer warrige verhalen. Als ik morgen tijd heb zal ik er nog een voor je opzoeken, goed?
Sofia, dit bedoel ik dus, dit soort reacties.
Ik ga je niet aanmoedigen door te gaan op dit pad, zoals sommigen hier doen.
Maar ik lees met plezier wat je zegt/schrijft en ik kijk uit naar wat je morgen brengt.
x
ROFL , Shaun , je neemt het op tegen 70 jaar strijdvaardigheid en levenservaring .
Ge zijt gewaarschuwd 😉
Je neemt het op tegen 7 octaafs bewustzijn, 70+ incarnaties.
Bring it on, bi’ach 🙂
x
Shaun hahaha dat is niet echt Ho’oponopono van je, je zou er haast -70+ warrig van worden. Maar leren op een oude Ho’oponoporno fiets om jezelf in beweging te krijgen lijkt me wel een zeer goed en initiatief idee. Ach alles went, woorden zijn toch slechts ook warrige Ho’oponoponeerden kenmerken om iemand te misleiden naar iets wat er niet eens is.
@ Sofia, jaaaaaaaah schiet maar eens lekker los, ff kijken of jij in de buurt kan komen van Hyper!!! (Wat zal dat een feestje gaan worden, ik verheug me er al op)
Cozmic, het wordt ineens heel gezellig hier met Shaun & Sofia…
Ik zet in op Sofia en jij ?
“Wat ruist daar door het struikgewas…”
Tja, dat is al zó lang de vraag, dat het me deugd doet eindelijk te kunnen vertellen dat ik het antwoord gevonden heb. Zomaar, gewoon in het bos aan het eind van onze straat, waar ik nietsvermoedend een wandelingetje liep te maken.
Goh, wat ruist daar toch zo? dacht ik op een gegeven moment, en toen zag ik het opeens, scharrelend tussen de struiken: een voorovergebogen mannetje in een safaripak, gewapend met een notitieboekje en een ballpoint, en verder uitgerust met een loep, een verrekijker, een sextant, en nog zo een paar dingen meer die ik niet onmiddellijk kon thuisbrengen, maar die wel duidelijk van professionele aard waren.
“Zoekt U iets?” vroeg ik, volkomen overbodig natuurlijk.
“Ja,” antwoordde hij, me verstrooid aankijkend, “ik zoek naar bewustzijn.”
“Goh, is me dàt even toevallig!” riep ik verrast uit, “Ik heb zopas nog op internet zitten kijken wat daar over bewustzijn te vinden is! En werd er prompt helemaal hoteldebotel van, wat een hoop woorden!” – want ik wilde hem natuurlijk niet meteen voor het hoofd stoten door de term geleuter te gebruiken. Wetenschappers zijn zeer gevoelig op dit punt, dat weet ik uit ervaring.
“Ja,” antwoordde hij op nadenkende toon, “maar het is dan ook een heel ingewikkelde materie, en er zijn diverse definities over, zoals bijvoorbeeld…”
“Nee, nee, laat maar,” riep ik geschrokken, “daar heb ik al genoeg over gelezen. Maar volgens mij is bewustzijn geen materie.”
“Natuurlijk wel, alles is materie. Het gaat er alleen maar om hoe je het moet benoemen, en dat is een buitengewoon ingewikkelde kwestie.”
“Hoezo, dat is toch heel eenvoudig? Er is maar één woord voor nodig.” zei ik.
“O ja? Welk dan?” vroeg hij belangstellend, want wetenschappers zijn nooit te oud om te leren..
“Nou, gewoon, benul.” antwoordde ik.
“Wat een wóórd…” reageerde hij afkeurend, en wendde zich toen van me af. “Maar goed, ik ga maar weer eens verder met zoeken. Prettig kennis met U gemaakt te hebben.”, waarna hij zich omdraaide en zich weer tussen de struiken begaf.
“Als U rechtdoor loopt komt U op de nieuwe weg naar Corroios,” zei ik nog hulpvaardig, want zo’n man moet toch ook een keer naar huis.
Maar hij hoorde me al niet meer, en ik bleef hem nakijken tot het geruis verstomde en het laatste glimpje van zijn safarihoed achter de gaspeldoorns verdwenen was.
@ sofia
Is het niet handiger om 12 verder te gebruiken?
Zoniet, dan mijn reactie hieronder.
Werkelijk schitterend!
Graag wil ik je eerst enkele vraagjes stellen.
Is dit verhaal iets wat je meegemaakt hebt of gedroomd hebt.
Ongeacht je antwoord op de vorige vraag, ben je van mening dat het mannetje een mensch van vleesch en bloed was of iets anders, zoja wat dan?
Wat heb je met Schotland (familie ofzo?)?
Pretty please, with sugar and chocolate on top, endulge me.
x
@ Sofia 9.50, 😉
@ Paul 9.49 , ( klinkt als een vliegtuig )
Ik zet mijn laatste spaarcentjes in op Sofietje met haar wondere melodietje .
http://www.youtube.com/watch?v=CfBewQPFdKE
hey shaun of the dead, ik heb de T-shirt, oh en shaun het schaap ook!
@ Shaun
Nee hoor, noch meegemaakt, noch gedroomd. Gewoon inspiratie, dat overkomt me zo nu en dan. Gelukkig maar, want anders zou ik maar een duffe kikker zijn, vrees ik…
En een mens van vlees en bloed is-ie ook niet, wel een prototype, maar wie is dat niet?
En met Schotland heb ik helemaal niets, ben er zelfs nooit geweest. Wat ik trouwens wel jammer vind, want het is een prachtig land – voor zover ik op de TV heb gezien dan. Heb jij wat met Schotland?
En het is inderdaad wel lang scrollen geworden… Maar goed, mijn inspiratie voor vandaag is toch op, en ik ga nu naar De Slimste Mens kijken op Uitzending gemist, en daarna bedwaarts.
Welterusten!
Krèk ! zei moeder gans , en gelijk had ze . 😉
Slaap lekker kippetje!
@ Cozmic
Het begint hier altijd met een monotaire dialoog, dan een dualitisch praatje, goed gevolgdt door gebarentaal, dan wat beeldspraak en Artikel gerelateerd. Dan met de nodige aanvulling van juiste onderbowuwde Comments komt er dan vaak een verfilming op den plank naar Guio’s idee. Zo wordt Hollygood WTK Fiction Films een ‘BlockBuster Keaton’ van een film. Zo eerder had we al:
GOAT: http://www.youtube.com/watch?v=GC2TzspJn5A
Paul: http://www.youtube.com/watch?v=KdHUQtnJsyQ
Wie weet wat er nog meer uitkomt binnenkort…
@ Sofia
Oh, wat ik me ook afvroeg is, was dit een verhaaltje dat je eerder hebt geschreven of heb je het direct ingevoerd op WTK?
Ik ga het voorlezen aan mijn kleintjes.
Tis nie eerluk , jullie allemaal je eigen fillum en ik alenig een liedje van een dooie hippiedoos . http://www.youtube.com/watch?v=iUxnilRV9KE
Het is wel heel erg eerlijk hoor, jij hebt nog tenminste ZAPPA nog met zijn ‘debris’:
http://www.youtube.com/watch?v=Mm9RqatOby0
En voor Sofia een sigaar uit eigen doos . 😆
Mens erger je niet.
De meeste woorden die ik schrijf
hebben maar weinig om het lijf.
ze vormen zelfs geen echt verhaal,
omdat ik schrijf in digi-taal.
Ikzelf ben evenmin concreet
omdat ik wel Sofia heet
maar niet kan worden aangeraakt
wat dus geen aasje indruk maakt.
Ik ben niet meer dan een fantoom
onwezenlijk, zoals een droom
dus is ook alles wat ik zeg
meteen vervlogen, foetsie, weg.
Dus erger je maar niet aan mij
of aan mijn rare schrijverij,
’t is allemaal maar loos gerucht,
of zo je wilt: gebakken lucht.
@ Shaun 9.59
Eerder geschreven, ik heb het opgezocht voor je.
WIE DECLAREERT DE SIGAREN PIEF PAF POEF REKENING???
http://img811.imageshack.us/img811/9915/derekening.jpg
Moet niet erger gaan worden, was een Ho’oponopono achtige Samen bijeenkomst, Shaun en Sofia weer, zat vanmorgen in mijn brievenbus…
“@ Cozmic 9.62
Dank je, die had ik vergeten op te slaan!
@ Sofietje ,
het staat allemaal hier hoor http://www.bemvindos.nl/forum/viewtopic.php?f=8&t=353&start=30
Cozmische snuffelhonden vinden alles . 😉
Jah en Sofietje woont in Verdizela lees ik daar op dat blog, dat ligt ergens in Portugal, Port U Gaul ;
Quote:
” Questal said, the Celtic blood (roots of Portugal) was the highest RH-Negative percent on Earth (RHesus monkey part of the reptile gene is recessive). Here the Dragon/reptilian brain stem looms large. ”
” Portugal…. Whose destiny to navigate like birds with a gaol, awaits those who open to FEEL. ”
” So now I find myself immersed in the Templar Grail mysteries here near Lisbon and Sintra, and this dragon current again roars it’s fiery head. Riding the wave of cultural cliché we may actually navigate to where culture is aiming? First let us look at the physics which allows a bird brain to navigate so well by the tilt or ’warp factor’ of long magnetic lines:
” You use high blood charge to dissolve/bond trace mineral and iron to function as a compass needle floating in the pineal/pituitary. (Prize to the person here who finds the map to IRON deposits in upper Minnesota/Wisconsin LOOKS JUST LIKE A DRAWING OF A BIRDS BRAIN!)
If EGYPT as a word means HE-KA-PTAH – Etheric Double of the BODY of PTAH, then what does A-MERE-I-KA? The MER were the mags of Draco/Dragon’s, MER-u, mount of MER, the MERovingian, etc. See the dragon body in the spine of the Eagle extending down to Carolina at the eaglemorph pics.
Port-gal is often interpreted as the Port of the Graal.
This fits as the bird wing shape of magnetism for glands encountering the shock wave of the speed of light, is the grail cup — in how DNA embeds. Another meaning, fits as well. The AN’s of the Anunnaki becomes Tuatha de Da’anan, people of CELTIC gods. The Celtic DNA is a major root of Portugal. Those Giants of Old become “The Giants and Our Mysterious Origins” (book by Louis Charpentier, who also wrote “Mysteries of Chartres”). ”
http://www.bibliotecapleyades.net/sumer_anunnaki/reptiles/reptiles29.htm
Cozmic, mooi 🙂
Recherche, misschien?
Veel krimi’s gekeken , Moon . 😉 http://www.youtube.com/watch?v=L2k9T-biI2E
Die LOi lessen van Hyper bevallen mij altijd ten zeerste…
Alleen ik moet wel opassen dat ik niet te lang studeer daarop!
http://img840.imageshack.us/img840/8386/langstuderen.jpg
OoooHoooh Tampert van Jiskefet is zoooooooooooh Gaafffff, vind ik dan…. Whoei, dat boeit me wel dat soort humor
Lord Enki de koudbloedige zee schuimert alias Poseidon met de drietand gaat een beetje rommelen met het DNA van aapjes ;
Hidden History, RH Blood Factor 1 of 2
http://www.youtube.com/watch?v=75x4q1Llq8Y
Hidden History, RH Blood Factor 2 of 2
http://www.youtube.com/watch?v=0ezaWc4TnmQ
Hauptkommissar Cozmic, die kende ik nog niet, leuk.
Ja zomaar parkeren kan ook niet, ik doe het ook altjd zo 🙂
dat a-temporele twijfelachtige inparkeer gedraai met horten en stoten van die kleine 3 serie Tampert Baby BMW in het begin dat is ongeveer vergelijkbaar met mijn rijstijl, ineens bevalt mij de parkeer plaats niet, of ineens rij ik na aankomst alsnog een blokje om, of alsnog moet de auto andersom ingeparkeerd worden, net zo lang draaien totdat ik het goede gevoel heb, dwars tegen het strakke Derrick oriegienaaal format in, echt lachen! En er was nooit muziek in die Derrick serie, en elke voetstap klonk alsof er een bom afging in een hol huis, en het opnemen van een telefoon duurde inderdaad een half uur, voordat de horen van de haak wasz, en als tie op locatie op bezoek ging dan was er altijd zo’n deftige dame in huis die afgemeten nooit een woord te veel zij, en ergens midden in elke aflevering dan moest Derrick informatie inwinnen in 1 of andere louche Bar in het centrum van de stad, het bestellen van een drankje duurde ook een half uur, en toch was het rustgevend, je wist waar je aan toe wasz, elke aflevering was hetzelfde, heerlijk, geeft houvast vastigheid…
Je bent ‘Blont’ en dan parkeer je dan toch zomaar even in met je bak…
http://www.youtube.com/watch?v=DfD8mH-FdOA
Voor je het weet ben je Hypernerveus aals het niet lukken wil.
Jah Paul je hyper speur neus ruikt het goed, Moon weet nu sinds vanavond hoe ik er uit zie, mijn deftigste foto met ac/dc korte school broek die ik kon vinden aan de meel vast geplakt, ik kon het haar niet langer aan doen, zo oneerlijk, ik bedoel sinds de meet en greet reportage weet ik wel hoe haar pikante pica looks zijn, tis een knappe stijlvolle meid die Moon!
Daarom, daarom Hyper een oudje…
The nickerbokkers – All Day And All Of The Night:
http://www.youtube.com/watch?v=MnS7sRKMjJk
Dat was mijn ‘Ol’ Skool’ broekie times. 😉
@ sofia
Tekla is een grappig tikfoutje, het is maar goed dat Tesla onderuitgehaald is, die megalomaan had plannen om de ionosfeer in een vibrator te veranderen, geniaal.
Guido, is een forlorum niet een goed idee voor WTK, er is vast een WP plug-in ervoor te krijgen en je kan het DontWantToKnow noemen.
@ cozmic 9.66
Inderdaad, het hele boek staat daar. Dwz wat toen nog het hele boek was. Want omdat ik ben blijven doorschrijven was er nog een stuk bijgekomen van zo’n 50 bladzijden, en ik heb het dus maar opnieuw laten drukken. De tijd staat nu eenmaal niet stil, en mijn brein gelukkig ook niet.
Maar in de afgelopen vijf maanden, toen het erop leek dat mijn man de operatie niet te boven zou komen en langzaam bezig was om dood te gaan, is er zoveel door me heengegaan dat ik maar aan een vervolg ben begonnen. Er is namelijk niets dat je zó dicht bij de waarheid brengt als de naderende dood. Dat zijn dus ook BDE’s, zou je kunnen zeggen. Maar wel anders.
Het ziet er nu naar uit dat Tom echt beter is, maar ik denk dat ik nu een soort burn-out heb, want de stemmingswisselingen zijn niet bij te sloffen. Dus heb ik anderhalve bladzijde geschreven, en blijft de rest vooralsnog in mijn hoofd steken.
Hoe lang dat zal duren weet ik niet, maar van de woordenwisseling met Shaun ben ik al een heel eind opgeknapt. Hoe meer van dit soort rare druiven ik tegenkom hoe leuker ik het vind, namelijk. En als Tom niet weer afknapt komt de rest vanzelf wel weer in orde.
Hij is nu bezig een avatar voor me te maken, en als dat lukt kunnen jullie deze ouwe 87-jarige totebel ook bekijken. Dus ook nog even een versje over een jonge totebel.
Oude foto.
Ik kijk naar mij, en mij kijkt terug,
met strakke blik en rechte rug.
Te mooi, te gladjes, veuls te braaf,
want wist-ie veel, die fotograaf.
Nu ben ik rimpelig en grijs,
en godvergeten eigenwijs –
iets wat ik verre prefereer
boven die dame van weleer.
De avatar is niet gelukt. Veel te ingewikkeld kennelijk, want ik krijg steeds hetzelfde verzoek om een gebruikersnaam en een wachtwoord in te vullen, en meer niet….
Sofia, totebel, ik ben fan.
Sofia, nomen est omen 🙂
@ Sofia, In Liefde, In Lak’ech
http://www.alunajoy.com/2007nov.html
@ Sofia , ( en anderen )
Om je Gravatar te veranderen ga je naar deze site http://blog.gravatar.com/
en klik op UPLOAD NEW IMAGE , isse siemple .
@ Shaun , dear old confusing chap ,
Waar komt dat Tekla/Tesla voor ? Everytime I try to follow your train of thoughts I end up on a sidetrack .
@ cosmic
Borderline -> Borderscience -> Tekla
Oftewel Grenswetenschap.nl, jij was toch een speurneus?
Good old Mr Holmes has his flaws aswell .
Nochthans verkeer in een confuse staat aangaande de relevantie , gezien iets geschreven of gereageerd is op een andere site en er aan gerefereerd wordt onder bovenstaand artikel , geheel in het ongewisse gelaten aangaande aanleiding noch relevantie , if you catch my drift .
Good old Mr Holmes has his flaws aswell .
Nochthans verkeer in een confuse staat aangaande de relevantie , gezien iets geschreven of gereageerd is op een andere site en er aan gerefereerd wordt onder bovenstaand artikel , geheel in het ongewisse gelaten aangaande aanleiding noch relevantie , if you catch my drift .
Blij dat ik mezelf eerder al debiel heb verklaard , anders zou ik mezelf misschien nog serieus gaan nemen .
@ Comic
Cozmic, dat is een pre-emptive strike against self, preventing such attacks by thy foe, how dissapointing tho effective, kudos my brethren.
relevantie: Sofia’s verhaaltje staat op een GW pagina over Tesla.
Aldus verklarende afdoende mate van relevantie te hebben aangetoond en gelijktijdig bij te dragen aan deze immer in lengte doen groeiende maar niet in inhoudelijkheid waarde te hebben gepleegd.
testing 123
nee, niet gelukt dus. Gravatar hangt errruges in cyber space.
@ Shaun ,
Ach so , ach so , jetst ich verstehe .
http://www.youtube.com/watch?v=dfqfC-YJBgo
Imke , anders even aan Paul vragen , die veranderd zijn Gravatar 3x per uur .
Wellicht is Paulus nu nog even druk met Tekla .
@Cozmic
Ja, super, ik ben een Madonna fan, ook al kraamt ze illuminatie onzin uit.
Feel like I’m going to loose my mind, doet me altijd denken aan dat grapje van die twee Boeddhisten “Hey, are you out of your mind?”, “Yeah, why?”, “no reason, just checking!”.
By the short & curlies 🙂
sofia: Ik heb zopas dit hele topic achter elkaar zitten doorlezen (vluchtig, dat wel, want veel ervan gaat ver boven mijn alpha-petje), en met vreugde geconstateerd dat zelfs een beschouwing over zo’n genie als Tekla, via allerlei omwegen kan eindigen met een gebraden kip. Niks starheid op dit forum dus.
Maar er is nog iets anders dat me opviel: de frivole slinger die gemaakt werd toen de demiurg ter sprake kwam, en gnosis.
Zodat ik nu enorme zin krijg om het onderwerp gnosis aan te slingeren.
Niet omdat ik er iets van afweet, maar omdat ik er zelf, al nadenkend, achter was gekomen dat zelfkennis essentiëel is voor het verkrijgen van inzicht.
Daarna kwam ik toevallig het woord gnosis tegen, en toen ik de precieze betekenis ervan ging opzoeken bij Wikipedia, zag ik dat het precies klopte met wat ik in mijn eentje had uitgedacht. Dus ging ik verder kijken en kwam terecht in een warwinkel van jewelste.
En dit was dan weer de aanleiding tot een verhaaltje dat ik hier best zou willen plaatsen, maar dat meer dan de toegestane 2000 tekens bevat.
Nu kan ik natuurlijk weer bij socrates aan de bel gaan trekken om te vragen wat ik daarmee aan moet, maar ik denk dat ik het eerst maar eens zelf ga proberen – misschien kan het er toch op.
Effies geduld dus….
(bericht gewijzigd op 1/17/2012 5:50:31 PM)
Op 17-01-2012 17:34:40 | Kudos: 0
Screw Madonna , and RUSH it http://www.youtube.com/watch?v=LQEgZNqa8jE
@ Cozmic, gnosis is niet Meer en Minder dan : Benul 🙂
Tatatatatataaaaaa , dan komt de grote vraag van de domme boerenlul , Wat Is BeNUL ?
Tatatatatataaaaaa , dan komt de grote vraag van de domme boerenlul , Wat Is BeNUL ?
Aaah 2112, mijn favoriet! Goed idee, ga weer m’n hok in aan het werk met een muziekje op. Zit weer gigantisch te klooien met iets wat schijnbaar simpel moet zijn.
Rush = Madonna, pan pijper = Syrinx nymph maar dan iets andere lyricz en andere tunez. Both suck, so by all means Screw Madonan but remember to Suck first for identification purposes.
Een van de nuances van het eerdere verhaaltje op GW is de schrijfwijze van Benul namelijk B-E-N-U-L, het geen ik lees als Be Null, wees niets, oftewel Just be en hoe eenvoudig het ook klinkt is dat wat ik uit het verhaaltje lees en als waarde zie, wat echter niet betekend dat dat de intentie is, maar ook dat is benul.
Shaun , het geweven web is zooooo perfect hermetisch in kleine loops en grotere , idd bands als Rush hangen er ook volledig in . Madonna en Gaga zijn de boegbeelden , op welk niveau dan ook haakt vrijwel alles weer terug de Matrix in , on-topic , dit verhaal van BDE is ook niet bevrijdend , just a crack in the ice .
@cozmic en ontopic
Ja, maar gooi het kind niet weg met de badwater, heel veel van het BDE verhaal is juist heel inzichtelijk, al zou ik het een BLE verhaal noemen.
Natuurlijk zitten er bij elke verhaal, elke theorie, elementen die dun zijn of zelfs al gebarsten, maar dat neemt niet weg dat je uit elke expressie iets kan oppikken dat van waarde is. Dat hoef ik hier niet uit te leggen…
@ Cozmic 9.98 en 9.99, als je helemaal terug bent bij NUL mag jij het antwoord geven!
voorbeeldige beeldige gezellige langdradige niet malse voedzame vezelige draadjes wollen draad is het hier geworden zeg, dat is Kunst, iedereen is in da Huis en Gary heet Nul van z’n doopceel nu Jullie weer, tegenwoordig hoor ik er zelfs lijfelijk life bij, Moon als Hyper triple AAA Gateway, dat is pas een Indigo Revo omwenteling zonder galgjes humor, Iem is met moeite een spits houten oor aan het uithakken van een boegbeeld met de beeltenis van Sofia uit Port U Gaul en Tom de huisbondband wederhelft leeft ineens weer, ongetwijfeld dankzij de gebeden van Evil Angelic Dick de boeddie melk inboedel supermarkt keten baas met de genezende handen die vast schijnen te zitten aan onze hart sjakie, daarmee heeft hij 6 maanden terug ook Willie op afstand genezen, waar zou mascara Lisz eigenlijk uithangen, heeft ze ons zomaar stiekum verlaten? mag niet hoor Lisz, laat eens wat van je horen kom op zeg ;
War on Health – Gary Null’s documentary exposing the FDA
http://www.youtube.com/watch?v=h0CQrL5nzwo
@ Cozmic, ik heb 2 x in mijn Leven een BDE ervaring gehad. De eerste keer was ik 1 jaar oud en ben ik verdronken in een vijver bij de boerderij. Mijn broer van 4 was zo attent om de boerderij in te lopen en mijn moeder te roepen. Zij heeft me al zoekend op de bodem tussen het al weer gesloten eendenkroos teruggevonden, bewusteloos. Ze hebben me al reanimerend weer bij adem gekregen.
De 2e keer was bij een vliegtuigongeluk in Ecuador (Quito) in november 2007, ik het hier eerder beschreven.
Van de eerste keer weet ik het niet meer, maar van dat vliegtuigongeluk ben ik me nog heel “bewust”. De Airbus 340 kwam met veel te hoge snelheid naar beneden. ,landde met een enorme klap in het middeen van de landingsbaan, alle banden sprongen, het vliegtuig kon niet meer remmen en vloog van de landingsbaan af en kwam op een grasveld terecht, waarachter een woonwijk lag van de stad Quito. Ongeveer 10 meter voordat het vliegtuig de woonwijk zou invliegen, kwam het als door een Godswonder tot stilstand. Het bleek dat het gehele landingsgestelwas afgebroken, waardoor de linkervleugel met de motoren zich de grond in had geboord en daardoor was afgeremd en tot stilstand was gekomen.
Ik voelde al direct na de landing dat het vlietuig niet kon afremmen. na de landing was er eerswte ene enorm gegil van de 333 mensen aan boord, maar ineens werd het dood- en nogeens doodsstil. Ik heb nog nooit in mijn Leven zo’n STILTE ervaren. Ineens was er het besef dat het Leven ieder moment kon eindigen. Bij mij was er geen enkel moment van terugkijken op mijn Leven, ik geloof er ook niet in dat andere mensen dat ervaren. Ik voelde in enkele SECONDEN een geweldige compassie met m’n mede reizigers en met de mensen in de woonwijk, waarop in weinige seconden een vliegtuig zou neerstorten. En toen het vliegtuig met een enorme vaart het grasveld op reed, liet ik ALLES LOS en was er een gevoel van GEWELDIGE OVERGAVE!
Ik weet zeker dat er op die momenten heel veel met me is gebeurd. Ik heb een hele diepe laag in mezelf aangeboord!
Ik kreeg een paar jaar geleden een keertje een tibetaanse vajra of dorje van een goede vriendin van me. Ik weet niet of jullie dat kennen, daarom heb ik even een linkje toegevoegd.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Vajra
Ik was op een zondag, 2 weken later, op een klankschalendag van een sjamaan in Wageningen (Jan van der Stappen. Hij organiseert maandelijks een klankschalendag en maakt daar gebruik van werl meer dan 100 klkschalen en gongen en allerlei muziekinstrumenten. Aan het begin van de dag vertelt hij altijd een verhaaltje rondom het thema van die dag. Die morgen had hij het er over dta hij de dag ervoor op een bijeenkomst was geweest van The Reconnection in Amsterdam. En hij vertelde dat Raymond Moody 1 van de sprekers was geweest op dat congres. Raymond Moody is psycholoog en schrijver van heel veel boeken over Bijna Dood Ervaringen (zoals Life after Life)
http://en.wikipedia.org/wiki/Raymond_Moody
Terwijl hij dat vertelde hield hij een vajra (dorje) omhoog die ik net had gekregen van mijn vriendin. Mijn aandcaht was natuurlijk helemaal gespitst door mijn eigen BDE ervaringen. Hij legde toen uit dat als je de vajra verticaal in de hand houdt de boven kroon (met 4 vlakken) staat voor de Bovenwereld en de onderste kroon (met 4 vlakken) voor de Onderwereld. En in het Midden is het Hier en NU. Toen legde hij uit dat heel veel mensen die ooit een BDE hebben gehad in hun Leven (zoals ik op 1 jarige leeftijd en op 51 jarige leeftijd)) het LICHT in de Bovenwereld hebben gezien. Ze zijn echter teruggestuurd, omdat ze nog een TAAK in dit Leven hier op Aarde hebben te vervullen. Toen vertelde hij dat Raymond Moody op het congres had verteld dat de meeste mensne met die BDE ervaring heel moeilijk kunnen AARDEN omdat ze altijd hun AANDACHT richten op de Bovenwereld. Ze hebben ooit het LICHT gezien en willen terug naar die prachtige ERVARING!
Echter, om de TAAK die deze mensen hebben hier op AARDE ( en ik geloof erin dat die tijd nu aanbreekt) te kunnen VERVULLEN is het belangrijk dat we kunnen AARDEN. Weer met beide voeten op de grond staan! Dan komen we weer in het HIER en NU!
Het woord Vajra komt uit het Sanskriet en staat voor Bliksemschicht. Ik geloof er Heilig in dat ik bij mijn 2e BDE met het vliegtuig als in een Bliksemschicht op een heel diep bewustzijnsniveau ben gekomen. Dat heeft een enorme Vlucht tot gevolg gehaqd in mijn (spirituele) ontwikkeling. Ik heb het hier wel eens vergeleken met de apostel Paulus, die volgens de overlevering in de Bijbel oorspronkelijk een vervolger was van de eerste christenen. Hij werd onderweg van Jeruzalem naar Damascus getroffen door een enorme Bliksemschicht. Die bliksemschicht maakte hem BLIND, maar na 3 dagen kon hij als door een WONDER weer zien en werd GELOVIG. Ik ben ervan overtuigd dat de gehele Bijbel is geschreven in een soort geheimtaal, die we in deze bijzondere tijd met een naderende “Nieuwe Hemel en Aarde” weer mogen leren begrijpen. Voor mijn gevoel moeten we “blind” niet beschouwen als echt “blind”, maar meer in de zin van dat we van ons zelf verwijderd zijn geraakt en daarom de weg kwijt zijn (als het ware blind zijn geworden). Door de innerlijke weg ( de gnosis) te bewandelen en bewust te worden (benul te krijgen, terug gaan naar 0) ontdekken we weer wie we zelf ten diepste ZIJN en wat onze TAAK op deze AARDE is!
…… en worden we dus GELOVIG. Dan gaan we 100% in ons zelf geloven! Dan nogen we de LIJDENSWEG afsluiten en net als Jezus OPSTAAN (op NUL beginnen) en ten HEMEL VAREN ( de staat van Eeuwig Leven bereiken)
http://www.youtube.com/watch?v=OFgHy-ia8RM
@ Dick
Mooi gesproken, en ik wil en kan er niets aan afdoen.
Ik reageer omdat je enkele keren geloven/niet geloven als woorden gebruikt. Als je bereid bent om al je geloofsovertuigingen over boord te gooien dan kan je iets weten zoals je alleen kan weten op het zijn niveau, dat heeft niets te maken met oppervlakkige intellectuele weten.
Dan zou je terug kunnen kijken op wat je geschreven hebt en het in een heel ander licht zien. Misschien wel vanuit de blixem.
Nog even terugkomend op 9.107. Op het gevaar af dat jullie me HARTSTIKKE GEK, IDIOOT vinden: Ik GELOOF erin 100% zeker, dat ik in dat VLIEGTUIG door de OVERGAVE zo’n enorme kracht ontwikkelde dat ik ZELF het LANDINGGESTEL van het vliegtuig heb doen afknappen en de linkervleugel de grond in heb laten boren. Het klinkt BIZAR ,maar ik voel dat 100% zo!
Alles is namelijk ENERGIE! Waarom waren mensen duizenden jaren geleden in staat om piramides te bouwen zoals in Egypte of Inca tempels of Maya tempels. Hoe kon men die enorme bouwstenen verplaatsen? Als we het 100% OVERGEVEN en niet meer ons laten BEPERKEN door ons geconditioneerde Denken, dan zijn we tot wat voor ons nu nog ONMOGELIJK lijkt in staat!
@ Dick
Je bent hardstikke gek, idioot, net als iedereen op aarde.
Waarom denk je dat “we” niet weten hoe die grote bouwerken zijn gemaakt?
Denk je dat dat zomaar is, dat wij het niet weten??
Of denk je dat het door een of ander groepje geheim gehouden wordt? Tuurlijk niet, ze kunnen niet eens een maanlanding overtuigend faken.
@ Shaun, sorry, ik Geloof niet, nee, ik WEET zeker dat ik zelf het landingsgestel van dat vliegtuig heb doen afknappen!
Een aantal maanden na dat vliegtuigongeval zag ik op youtube een filmpje met allemaal foto’s van dat vliegtuigongeluk van mij in Ecuador. Die foto’s waren achter elkaar geplaatst in een soort diavoorstelling door iemadn die woont in Manhattan in New York. Hij liet tijdens de diavoorstelling de muziek lopen van het Ave Maria
http://www.youtube.com/watch?v=2bosouX_d8Y
Ik vond mezelf zelfs terug op 1 van de dia’s op het moment dat ik via een “glide” het vliegtuig uitgleedt. Helaas heeft hij al zijn filmpjes vorig jaar van youtube gehaald. Het bijzondere was dat deze man zelf ook een vliegtuigincident had meegemaakt toen hij ooit een hele moeilijke noodlanding had meegemaakt in Duitsland. Maar goed, de allerlaatste dia die hij geplaatst had was van hemzelf. Er stond ” Degenen die dit vliegtuigongeluk hebben overleefd, mogen God op de knieen danken dat hij de piloot de kracht en de wijsheid heeft gegeven om de juiste beslissingen te nemen” Hij moet eens weten dat het afbreken van dat landingsgestel het werk was van Dick ( en misschien wel zijn 332 medepassagiers)!
Trouwens, het bijzondere was dat deze zelfde man in Manhattan een aantal dagen nadat ik zijn youtube filmpje bewonderde zelf een noodlanding meemaakte toen hij terugkwam van de sportschool. Hij woonde aan de oevers van de Hudson rivier in Manhattan. En hij was er getuige van toen hij op weg was naar huis dat een “kleine” Airbus een noodlanding maakte op de Hundson rivier (de motoren waren uitgevallen door massale inslag van Canadeze gansen, die op de trek waren vanwege klimatologische veranderingen), waarbij alle passagiers zijn gered. Hij had daar foto’s van gemaakt op zijn mobiele telefoon en liet die ook zien op youtube. Ik had toen ook het gevoel dat die piloot als door een Godswonder ( misschien ook wel ten diepste door Overgave) exact de juiste beslissingen had genomen, waardoor het vleigtuig als het ware als een waterskieer over de Hudson scheerde!
luister Dick, ja jij hebt het landingsgestel doen inklappen, daar twijfel ik niet aan.
Maar jij twijfelt er wel aan.
Wees dodelijk eerlijk, alsof je leven ervan afhangt, is er ook maar een greintje twijfel in jou?
Als je daar een eerlijk antwoord op geeft dan leg ik het nader uit.
Die eerlijkheid moet echt uit je tenen komen…
100000000% Ik krijg KIPPENVEL over mijn hele Lijf terwijl ik schrijf!
ja, dat is de quickening, wordt ook in de film Highlander geassocieerd met blixem trouwens, het gebeurd als je bewustzijn een waarheid benadert.
@ Dick
Dit is waarom ik weet dat jij het gedaan hebt en waarom ik er niet aan twijfel en waarom jij wel twijfelt aan jouw interpretatie.
Op het moment dat jij wist dat het fout ging met de landing heb jij iets buitengewoons gedaan.
Jij hebt hogere angst getransmuteerd in hogere liefde, door jouw onzelfzuchtige compassie.
Dat is de oorverdovende stilte die je ervaarde.
De kracht van jouw intent, in dat null punt moment, was krachtig genoeg om de natuurlijke onzekerheden te manipuleren.
Je hebt de realiteity letterlijk gedwongen om het goed af te laten lopen.
Die blixem was jij, als het klopt dan voel je bij het lezen hiervan golven van rillingen over je hele lijf!
Die quickening (quick = alive) is ook het moment dat de bewustzijn van een moeder bewust wordt van de bewustzijn van haar kind, een waarheids moment.
@ Shaun, ik zal je nog een bijna ongelovelijk verhaal vertellen over dat vliegtuigongeluk. Ik zou op dezelfde dag van het vliegtuigongeluk in Quito met de bus doorreizen naar het noorden van het land. Maar doordat mijn bagage (zelfs mijn handbagage) was achter gebleven in het vliegtuig was ik gedwongen om in Quito te blijven. Ik heb toen op het vliegveld nog naar Nederland gebeld met een mobieltje van Edison Mendez (toentertijd voetballer van PSV) die ook in het toestel zat omdat hij een paar interlands moest spelen in Quito, om te vertellen aan een vriend dat alles goed met me ging. Vervolgens ben ik met een stel Duitsers in de bus naar hun hotel (Hilton) gereden, waar ze alleen nog de presidentiele suite beschikbaar hadden (dubbele slaapkamer, zitkamer, ontbijtkamer enorme jacouzi). Kosste me wel meer dan 300 dollar, maar ik was zo doodmoe en vol met stress dat het me wel 1000 dollar had mogen kosten, dan had ik die kamer nog genomen.
Goed, de volgende dag wilden we onze bagage ophalen, maar het was een grote chaos op dat vliegveld. Niemand kon vertellen wanneer we de bagage konden terugkrijgen. Ik had alleen maar mijn paspoort en mijn portemonnee, de rest was achtergebleven. Ik ben toen met die Duitsers met de bus naar een heuvel gereden bij Quito, waar de Maagd van Quito stond, de Madonna (geketend aan een Slang).
http://nl.wikipedia.org/wiki/El_Panecillo
De Maagd is de beschermheilige van Quito en we hebben haar bedankt ervoor dat ze ons het Leven had gespaard.
Toen ik een maand terug was in Nederland kreeg ik op een zondagmiddag een telefoontje van Iberia, vanuit Spanje, met de vraag hoe het met me ging en of ik nog kosten had gemaakt vanwege het ongeval. Ik zei dat het laatste inderdaad het geval was. Ik kreeg toen een email van hun hoe ik mijn kosten zou kunnen declareren en onder welk nummer ( met een telefoonummer daarbij). Ik heb natuurlijk vervolgens dat verblijf in de Hilton presidentiele suite gedeclareerd. Ik hoorde daarover meer dan een jaar niets. Let op, kom ik op een feestje en ontmoette een vriendin die stewardess is bij de KLM. Ik vertel haar het verhaal over dat vliegtuigongeval en de declaratie bij Iberia waar ik maar niets van hoorde.
Toen gebeurde de volgende dag een paar hele bijzondere dingen. Ik kreeg opeens prcies dezelfde email van Iberia als een jaar geleden, waarin ze uitlegden hoe ik mijn kosten kon declareren. De tekst was 100% hetzelfde met ook het zelfde telefoonnummer. Echter, de email was ondertekent door iemand anderd. De eerste email was ondertekend door een man en deze door een vroeu met een hele bijzondere naam “Inmaculada Iglesias”Nu kon ik wel een beetje Spaans praten door al mijn reizen anar Zuid Amerika (ik had ook een beetje les gehad), maar ik wist niet zo snel wat “Inmaculada” betekende. Het bleek “Onbevlekte Ontvangenis”te betekenen. Ik begreep niets van die email. Ik had immers mijn declaratie al een jaar eerder ingediend.Ik heb dus toen Iberia opgebeld en gevraagd waarom ze me die email stuurden. Toen bleek dat ze die helemaal niet hadden verzonden. Ra, ra, waar komt een email vandaan van Inmaculada Iglesias? Welk spel wordt gespeeld door het Universum?
Dezelfde dag ga ik naar een kuuroord waar ook een sauna is. Ik kom daar al heel veel jaren. Ik ga samen met vriendin, die ik ook al jaren ken, en dara heb ontmoet. Ik heb daar een voetreflex behandeling van een goede vriend van me, die werkzaam is in dat kuuroord. En ’s avonds ontving ik opeens een sms van een vriendin, die ik al zeker 4 jaar niet meer had gesproken en die ik ook ooit in dat kuuroord in de suana heb ontmoet. Ik had een 4-tal maanden een relatie met haar gehad, zelfs nog een week mee wezen kite surfen met kerst in de Dominicaanse Republiek, en nu stuurde ze me opeens een sms. Ik ontmoette deze vrouw in een tijd dat ik zelf in een enorme depressie zat. Ze was zeker meer dan 20 jaar jonger. Ik kon geweldig met haar lachen en plezier maken, ondanks mijn depressie, maar ze was totaal schizofreen of wat voor stoornis ze ook maar had. Ze kon op het ene moment een Engel zijn, maar op het andere moment was ze veranderd in een Slang.
En toen ik die email kreeg van Inmaculada Iglesias ( Maria) en de sms van mijn ex vriendin ( de Slang) toen kwam het beeld terug van de Virgin of Quito, Maria die geketend was aan de Slang! Bijzonder, he?
Ik ben trouwens even kwijt waarom ik dit verhaal vertel!
ik voel mij ook tot nieuw leven gewekt in dit Veld, soms is een power station in ons midden voldoende om door een muur van inerte anti onwil heen te breken
Ja, heel bijzonder, juwelen van ervaringen.
Elke ervaring afzonderlijk zal iemand anders helemaal niks zeggen, iemand met een open geest zal bij een aantal samen het bijzonder vinden, maar voor JOU… zijn ze elke stuk voor stuk zeer betekenisvolle ervaringen.
Laat je niet wijsmaken dat het niet zo is.
Wie is het eerste die in je opkomt als je denkt aan dezelfde krachtige onvoorwaardelijke compassie? Dat kan er maar één zijn, nu weet je dat er twee zijn.
IMKE
@ Dick
Ik zeg het altijd al zo vaak; “GELOVEN IS TWIJFELEN AAN HET ZEKER WETEN.” Alles wat je ervaart zijt zo zoals het is, je weet voor je zelf dan ook ‘wat’ je ervaren hebt. Geen twijfel over mogelijk! Dat je mij in jou verhaal wilt doen geloven wat je ervaren hebt is wederom weer twijfel of het zo is. Maar als je het vanuit een stuk ‘Zeker Weten’ het toespeelt dan is het ook zo en niet anders. Dan is je verhaal heel aannemelijk en daar hoeft dan niet meer over getwijfeld te worden laat staan dat we iets in iets te hoeven geloven. Het was ‘JIJ’ al die tijd. Daarom Dick dat jij voor muj een Typisch geval van Weten bent, waardoor die andere 2 gewoonweg direct afvallen.
Even een klein vraagje, Dick:
Als je een hindoe of een moslim was geweest, zou je die ervaring met Maria dan ook hebben gehad, denk je?
En bij nader inzien nog een:
Als een vliegtuig wèl neerstort, komt dat dan doordat er toevallig niemand in zat die dat wilde voorkomen?
Weet je, ik denk dat bij ieder vliegtuig dat verongelukt de passagiers dezelfde heftige reacties vertonen, en dat het al dan niet neerstorten daar niets mee te maken heeft.
Maar wat wel heel belangrijk is zijn de heftige emoties die bij een ‘mens in doodsnood’ opkomen. Want die zijn wel echt, en dermate indrukwekkend dat al het andere erbij in het niet valt.
Dus waarom er dan van alles aan ophangen dat op geen enkele manier hard te maken is?
En bovendien: hoe kun je jezelf ooit leren kennen als je jezelf zulke bovennatuurlijke gaven toebedeelt?
Wat jou overkwam, was dat je opeens liefde en mededogen voelde voor je medemensen, en dat is een geestelijke verrijking waar je niet dankbaar genoeg voor kunt zijn, omdat het je tot een waardevol mens maakt.
En dat staat ook in de bijbel: “Had ik de Liefde niet, dan ware ik niets.” (1 Corinthe 13, vers 1-13, als ik me goed herinner. Als je zin hebt moet je het maar eens opzoeken)
Beste mensen, het was een BIJZONDER avond. Wat er gebeurde weet ik niet, maar ik WEET zeker dat er een hoop is gebeurd! Ik wens jullie een hele rustige nacht toe. Laat maar gebeuren wat zich aandient!
Welterusten.
In Liefde, In Lak’ech
@ Sofia, ik dicht me absoluut geen bovennatuurlijke gaven toe. En ik respecteer iedereen om zijn/haar geloof, of je nu jood, christen, moslim, hindoe, boeddhist of what ever bent. Ik WEET echter zeker, waardoor “geloven” niet meer in mijn woordenboek voorkomt. Ik VERTROUW 100% op mijn INNERLIJK WETEN (de gnosis). Door Over-gave laat ik nu alles MANIFESTEREN dat zich laat MANIFESTEREN!
Doordat ik alles laat gebeuren zoals het zich aandient ( en niet omdat ik het WIL) gebeuren hele bijzondere dingen
Ik zal je een voorbeeld geven wat gisteren gebeurde.
Ik heb normaal gesproken op woendag mijn vrije dag (ik heb een parttime baan). Ik had echter woensdag omgeruild voor donderdag, omdat ik een urgente klus op mijn werk woensdag wilde afwerken.
Toen ik woensdagavond thuiskwam lag er een kopie van een artikel in het Dagblad van het Noorden van die dag in de brievenbus over de beuken (onder de kop “Opnieuw gehakketak over de beuken”). Ik belde die mevrouw die het artikel in de brievenbus had gedaan om haar te bedanken en beloofde haar om de volgende morgen op de koffie te komen. Toen ik bij haar was liet ze me een pagina grote artikel uit dezelfde Dagblad van het Noorden lezen over een vriendin van me die iest vertelde over de buurtschap waar ze woopnde en hoe men in die kleine wooongemeenschap met elkaar omging. De kop van het artikel luidde “Vrijheid in Verbondenheid”. Deze vriendin is filosofe en ik heb soms hele diepzinnige gesprekkenn met haar. Ik had alleen al enkele maanden geen contact met haar gehad. Ik heb haar ’s middags gelijk een email gestuurd om haar te bedanken voor het mooie artikel en te vragen hoe het met haar ging. Toen ik aan het eind van de middag een lange wandeling maakte over dat mooie landgoed met de beuken, zie ik ineens die vriendin aan komen fietses. Ze is afgestapt en we hebben meer dan een halfuur samen opgelopen en een geweldig inspirerend gesprek gevoerd, waar ik heel erg door ben gevoed!
Meer en meer krijgt mijn leven op deze wijze gestalte. Ik hoef alleen maar alert te zijn en te luisteren wat “signalen” met mij doen en daar naar te handelen. Niet meer en niet minder!
Zijn dat bovennatuurlijke krachten? Nee, het is gewoon een kwestie van ZIJN, in het Hier en NU! Alles wordt ons Gegeven dat ons Toevalt!
Trouwens, Sofia, jij weet beter dan wie ook waar jouw naam (of schuilnaam) voor staat. Sophia of Maria of Isis staat voor de vrouwelijke wijsheid, die duizenden jaren is ontkend, en in deze mooie tijd weer aan ons zal worden geopenbaard. In de driehoek Vader-Moeder-Kind is de rol van de Moeder de laatste duizenden jaren ontkend. Ze mag nu weer zich weer volop in ons manifesteren!
http://www.academiepansophia.nl/downloads/artikel_Zeven_sleutels_tot_Sophia_Bres.pdf
Dick, Rick, Richard, leeuwen hart, probeer dit eens: LAAT JE OVERTUIGINGEN GAAN 🙂
Je verteld er steeds bij dat je het zeker weet en dat je er 100% op vertrouwd. Wie probeer je te overtuigen eigenlijk, zou het jezelf kunnen zijn?
Je overtuigingen dienen je heel goed, tot ze je beginnen te belemmeren maar dat is alleen tekst, ik zal je een voorbeeld geven.
Je beschrijft het beeld van de Maagd van Quito en je zegt de Madonna (geketend aan een Slang) maar kijk nogmaals goed naar de foto op http://nl.wikipedia.org/wiki/El_Panecillo
Zie je dat ze een dansje doet op de geketende slang, zij heeft de slang geketend, niet andersom. En nog wel met een open hand, dat is echte kracht.
Ik probeer hiermee duidelijk te maken dat je nauwkeurig moet zijn en bereid moet zijn om elke overtuiging die je niet meer dient te laten gaan. Anders ben jij de Maria die door de slang geketend is. Get up and dans.
Als je er muziek bij nodig hebt: http://www.youtube.com/watch?v=Ul_hcxlA5KU en let gerust op de lyrics.
Shaun, dank je voor je mailtje. Je hebt gelijk, om vrij te komen van Belemmerende Overtuigingen is het heel belangrijk om ze goed te definieren. Alleen dat is vaak heel moeilijk met Woorden. Woorden schietn gewoon tekort.
Begrijp je dat op de dag dat ik de emal ontving van Inmaculada Iglesias (Maria) en de sms van mijn ex-vriendin (Slang) dat ik op dat zelfde moment de rolllen had omgkeerd? Dat ik toen inderdaad innerlijk voelde (het had verinnerlijkt) dat Maria de Slang had geketend (een Dansje op haar uitvoerde) in plaats van andersom?
Kun je invoelen dat een “beeld” vaak meer vertelt dan 1000 woorden?
eh, nog iets nauwkeuriger, zelf gebruik ik overtuigingen als gereedschap om een klus te doen.
Definieer het niet meer dan nuttig voor jou en de klus, anders wordt het een Moloch aan je been dat je meesleept in nieuwe klussen.
Als woorden tekort schieten, wees creatief in het zoeken van andere expressies of wees stil.
Stel je voor dat je een schatkaart vind, je raakt overtuigd dat de kaart aangeeft waar de schat is. Maar de kaart is een representatie, model, metafoor voor het echte terrein, vaak blijkt de schat alleen op de kaart te bestaan en niet meer op het echte terrein.
Nu is dat een idioot simpel voorbeeld, het is makkelijk om te zien dat de schat zich niet op het echte terrein begeeft maar wel op de kaart. Iemand die geobsedeerd is zal echter blijven volhouden dat de schat er wel is. Dat komt omdat zijn realiteit verkleind is tot alleen de kaart, hij ervaart de hele realiteit niet meer zoals die IS.
Ja, ik begrijp dat je de rollen omkeerde, dat deed je intuïtief omdat je wakker bent, maar nu is het tijd om door te pakken, te leren hoe het werkt, niet hoe je denkt dat het werkt. Blijf niet steken bij zoveel succes.
Ja een beeld vertelt meer dan 1000 woorden, maar een liegend beeld vertelt meer dan 1000 leugens.
Trouwens, Willem de Ridder geeft heel mooi de relatie tussen beeld en schrift, vrouwelijk en mannelijk etc..
Als je geen uur de tijd hebt, skip dan meteen naar 36:00
http://www.youtube.com/watch?v=R1Bje4hXQ4w
Go Willem!!
In de Maya kalender (de Tzolkin, dreamspell versie) ben ik een Rode Slang. Ik voel LETTERLIJK dat ik m’n oude vel heb afgestropen en een nieuwe huid heb gekregen!
De Slang wordt door een vervalsing van het verhaal van Genesis vaak weggezet als degene die Eva heeft Verleid om te eten van de Boom van Goed en Kwaad.
De werkelijke betekenis van de Slang is echter dat deze de Weg WIJST naar Verandering!
http://gnostiek-marc.skynetblogs.be/archive/2009/05/03/70-wees-wijs-als-een-slang.html
ja, mooi Dick, vervellen, vernieuwen, helemaal mee eens.
Quetzalcoatl, de gevederde slang, slang is dan aarde, veren de hemel, en hij is diegene die beide oversteeg.
Dat zie je ook terug in die Madonna, atypisch met vleugels.
Dij de Inca Viracocha’s, Viracocha = het schuim van de zee, want alleen als je in de schuim van de zee staat ben je in verbinding met alle 4 elementen, je staat op aarde maar ook in het water, de vuur van de zon verwart je hart (die het weerspiegelt) en je hoofd is koel in de lucht.
Die tijd is echter voorbij, blijf er niet in hangen hoe fraai die ook is, haal de waarde eruit en pak door.
Deze tijd van kennis (verloren en vergaarde) en logica en materie en alles wat er bij komt kijken is nodig om een grote sprong te maken. En die sprong naar wetenschap komt vanuit de wetenschap.
Blijf ook niet hangen in hetzelfde als Sofia, de wetenschapswereld van nu is niet hetzelfde als waar haar overtuigingen (terecht) op gebaseerd zijn. De wetenschap van nu ontwikkelt volgens de exponentiële functie, elke nieuwe stap versnelt elk volgend stap. Daarnaast zijn de obstakels binnen de wetenschap weggevallen om gevoelige onderwerpen te onderzoeken.
Een goed voorbeeld hiervan is PEAR LAB (Princeton Engineering Anomalies Research Lab) waar de afgelopen 20 jaar stilletjes doorgewerkt is aan zaken als bewustzijn, telekinese, remove viewing. Let wel, dit is Princeton, een prestigieus instituut voor fundamenteel onderzoek.
http://player.vimeo.com/video/4359545?title=0&byline=0&portrait=0
Een ander vakgebied is Digital Physics, waarbij de realiteit fundamenteel uit informatie bestaat en informatie is in zijn meest fundamentele vorm digitaal. Eenvoudig 0 of 1.
Zodra de wetenschap een doorbraak maakt dan zullen de profeten en de new agers zeggen, duh, wij waren het eerste die dit al wisten. Zelfs in de bijbel staat “De laatsten zullen de eersten zijn”. Het is namelijk niet van belang of je iets weet, het is van belang dat je het begrijpt.
Net als met een keuze, het maakt niet uit wat je kiest, het maakt uit dat je begrijpt waarom je een bepaalde keuze maakt, zoals dat zo mooi in de film de Matrix getoond wordt.
@ Sofia en Shaun, ik wil juist helemaal niets be-grijpen. In het 0-punt waarin ik me nu beweeg VOEL ik me EEN. Ik voel dat IK BEN! Het is niet Meer en niet Minder! Door het uit Handen te Geven Valt me juist alles Toe!
…. en, he,….ik zou het kunnen omschrijven als een gevoel dat ik “zweef” zoals een parachutist. Die heeft zich namelijk ook geheel TOEVERTROUWD aan zijn parachute (het heft uit HANDEN gegeven) en GENIET vanuit die OVERGAVE maximaal van het Gevoel en het Uitzicht!
Zes keer noem je jezelf, wat is dan EEN, ALLONE of ALL ONE?
Al Een! Misschien hetzelfde als yin-yang?
Je lijkt te zeggen dat je de dualiteit hebt overstegen en geïntegreerd zoals de yin-yang samen in één circle draaien. Dat is mooi, maar wat heb je eraan, wat hebben anderen eraan, welke waarde heeft het, wat kun je ermee? Zijn het niet slechts woorden, concepten, bestaat er niet zoiets als praktisch nut? Carry water, chop wood!
Shaun, het is zo’n fijn gevoel om Een te zijn. Ik vind het heel FIJN om dat te DELEN. En misschien anderen te BEMOEDIGEN! That’s all!
Heroïne ook maar moet je dat aanmoedigen om het te delen?
Wat is er mooier dan om vanuit een gevoel van Heelheid dienstbaar te mogen zijn aan anderen?
@ Dick
Precies zoals je het continue brengt en je verhalen uiteen zet, is verkort samen gebracht in het onderstaande feit van je rooie blauwdruk. Je hele ouvere wat je hier en daar toespeelt is je weerklank aan het levens eerbetoon wat je werkelijk bent. (geen behoefte om jou er mee te willen flessen)
CHICCHAN: tsjieek’tsjan – Rode Slang
Ik ben Chicchan, Slang. Ik ben je levenskracht en lichaamswijsheid. Ik geef je passie en verlangen.
Kracht: levenskracht; kundalini energie; instinct; lichaamswijsheid; overleven; seksuele energie; primaire gevoelens en emoties; oerkracht; naar je lichaam kunnen luisteren; zintuiglijk; sensualiteit; lichaamsexpressie; passie.
Zwakte: in het ´lagere´ blijven hangen en daardoor het grote overzicht verliezen; geen visie hebben, maar slechts (impulsieve) emoties; ontkenning van eigen subtiele gevoelens; projecties op anderen van onprettige emoties.
Oplossing/leergebied: de uitdaging om krachtige transformaties op een bewuste wijze te ervaren. Wat zijn de onderliggende motieven in mijn levenskeuzes: ‘is dit ondersteunend voor mijn leven, of brengt het me verder af van mijn levenskracht?’. Beoefen dans of beweging als uitlaatklep voor je rauwe en intense energie. Luister altijd naar de wijsheden van je lichaam, want ook daarin huist het hoogste geestelijke.
Begeleiding voor dagen en mensen met dit zegel: focus op de innerlijke wijsheid van je lichaam. Eer de volmaaktheid van je fysieke tempel. Roep je instinct op. Vloei samen met de vibrerende levensenergie die in jou pulseert.
Het gevoel en alles wat daarmee samenhangt is irrelevant.
Dit is (IMHO) relevant: Leer je ego en angsten kennen, kies wanneer je er naar luistert en handelt en wanneer niet. Dan heb je die overwonnen en is alles wat je doet van nature dienstbaar aan anderen (integenstelling tot kunstmatig).
Maar als ego en angst overwinnen zonder pijn en moeite gaat dan zou het maar zo kunnen dat dat heerlijke gevoel dat je ervaart niets anders is dan een warme deken van zelfdeceptie.
Maar goed, wie ben ik, als jij zegt dat er geen zelfdeceptie meespeelt dan twijfel ik er niet aan.
@ Paul, 9.141, dank je voor die mooie samenvatting van mijn Zonnezegel. Ieder mens herbergt alle 20 zonnezegels in zich. Ik ben alleen geboren onder de zonnzegekl van de Slang (niet voor niets) en mag gebruik maken van de Lichte kanten van dit zegel ( de “sterktes”) en mag mijn Schaduw kanten onder ogen zien (de “zwaktes”). Door zo naar mijzelf te kijken de laatste jaren en met name naar die Schaduw kanten, veb ik van heel veel zaken “bewust” geworden en heb het daardoor een plaatsje kunnen geven.
en het gaat maar door en door en door de donzige dwars door ijzer vretende bijtende azijn deceptie essentie met de stairway trap van led en de zeppelins one way rechtstreeks naar de zetel van heer Bel sint Satan, Willem de Ridder is wel duidelijk overigens en ik eer de openheid van Moon, veel leuker dan dat inlaklets ge mast en heen en weer gebeer van de Lite club in vermomming disguise en z’n draken leden die zo lijden onder het uitbraken van flimsy oppervlakkige nietszeggende kirrende met enge scheve valse mondhoeken en harde blik en EU hey You Ea bel baal woordjes dat het verwrongen gezicht van de meest dames maar ook enge heren in kwestie een marteling voor oog en oor wordt, platte kouwe nietzeggende onpersoonlijke schilderijen van trompet god met de slurf uit India met kroko streepjes ogen op de muur van da club, wie zijn de sponsors, wat zit er achter, wakker worden aso meeheulers zonder kritisch oog en oor, oh neeh kan niet, ze zijn zelf zo, die interviewers zitten er diep in, is er van af te krabben, huichelaars met vet in de kuif, tweedehands auto verkoper, carosserie door gerot tot op het bot maar toch verkopen hèh hèh hèh
Jack White — On And On And On
http://www.youtube.com/watch?v=xUtGAKpGkRE
@HyperAlert
LOL http://www.youtube.com/watch?v=vAARDAnqQ2s
@ Shaun
Als je nu alles hebt doorgrond wat je nu opsomt en je bent daar geheel los van, heb je dan wel eens je zelf af gevraagd dat er nog steeds mensen menen (terwijl ze zich zelf nog lerende zijn) dat je net zover bent als hun zelf. Of beter gezegd niet verder al bent dan hun zelf. Alles wat boven je zit is niet waar(uit)neembaar omdat je zelf dat terrein nog niet verkent hebt. Dan kan je er nog niet geheel over mee kleppen. Veel mensen willen en kunnen dat niet, zich zelf overstijgen laat staan het willen gaan dat er een hogere doel, plan level of wat je er onder kan wegprakken. Het is altijd weer het een en ander onderop gooien, nooit apart ter handen nemen ‘and take good care’ er mee omgaan. Heel veel begrippen zijn allemaal dezelfde woorden en dezelfde gegronde lessen die men ondergaat, allemaal Utopie op een ‘RAM-KOERS’ voor het MaxiMale-MiniFemale. Soms is men er al zonder aldat onvoorwaardelijke Ho’oponopono gedoe.
Dus geen dualiserende evenwichtsstoornissen maar pure AH-zijn van wie je bent en niet anders!
Shaun 9.142, je wilt niet weten door hoeveel Pijn ik ben gegaan om mijn fobische Angsten te overwinnen. Hoe vaak ben ik enkele jaren geleden wel niet midden in de nacht wakker geworden en had een paniekaanval. Ik had last van chronische hyperventilatie en ik kreeg soms gewoon geen adem meer. Ik kreeg me soms alleen weer onder controle door heel hard te blazen! In de eerste plaats heb ik mijn Angsten onder ogen gezien en ze zijn daardoor allemaal verdwenen! Daarnaast is gelukig mijn lichaam (waarin met name in mijn onderbuik alles stijf stond van de spanning) zich de laatste jaren weer gaan herstellen. Heel belangrijk is voor mij geweest om meer bewust te eten en drinken. Ik hield altijd heel veel vast in mijn lichaam, waardoor ik altijd een te hoog gewicht had (ondanks dat ik heel veel sportte). Ik heb toen 2 dingen gedaan die erg belangrijk zijn geweest. Ik ben gestopt met het drinken van alcohol (alleen nog sporadisch een biertje of een glas wijn in gezelschap, maar niet meer uit gewoonte) en ik ben gestopt met vlees eten. En ik drink nauwelijks meer koffie! Daarnaast doe ik ademhalingoefeningen om ervoor te zorgen dat mijn ademhaling weer vanuit mijn onderbuik komt. Ik denk dat ik al als kind te hoog ben gaan zitten , waardoor de ademhaling structureel te hoog zit! Vanaf het moment dat ik bewuster ben gaan eten en bewust bezig ben gegaan om mijn ademhaling te verbeteren, viel ik ook moeiteloos af. Het lichaam kon denk ik de afvalstoffen niet verwerken. Ik vemoed dat mijn organen (zoals nieren) door een verkeerde ademhaling ook niet goed functioneerden. Ik heb ook gemerkt dat ik heel veel spanningen die vastzaten in de onderbuik (ik noem het vaak gestolde emoties) door die betere ademhaling aan het loslaten ben (het borrelt heel veel en dat is een geod teken). Met name een verbetere ademhaling heeft ervoor gezorgd dat ik letterlijk weer veel beter in mijn vel zit!
gHaah Shaun dat is pas een passievolle met Arabische Oosterse g keelklanken Doc, minuutje 1, alles wat je hoort en leest en waar je in gelooft is het tegenovergestelde, ‘raw and uncut and break it down’ ;
Hebrew Bible 101
http://www.youtube.com/watch?v=ifSpsqQJZh8
opnieuw geboren worden out of Africa volgens Rastafari mr. master Bob
‘ elke Wet is illegaal ‘
‘ het gaat niet om 1 eiland maar om de wereld ‘ ;
Bob Marley Exposing Illuminati And Waking Up The True “Jews”/ Hebrew Israelites, 12 Tribes Of Israel
http://www.youtube.com/watch?v=z4bRZz3ky_4
Dacht ik heel even normaal te zijn , werd ik terplekke weer debiel van het scrollen .
Voor mij is het waardevolste inzicht het inzien dat ik niets WEET , en zelfs dat niet weet .
De bal op de golven geeft geen bal om golfen en scoort toch een hole in one met zijn besef van het nu ; I BOB .
http://www.youtube.com/watch?v=uoxkuO2G74I&feature=related
@ Dick
Het klinkt verschrikkelijk.
Ben je erachter gekomen wat de oorsprong van die angsten was/is?
Wat goed dat je voeding en ademhaling hebt aangepast, ik heb ook gemerkt dat mijn lichaam geen vlees meer wil en ik was altijd een echte carnivoor.
Ik ben nu een tijdje met tarwegras bezig, erg leuk om het zelf te ontkiemen en te zien groeien om het daarna op te (koudpersen) drinken, echt heerlijk en zeer potent, ik kan het je echt aanraden. Het is niet duur, de kosten per persoon zijn 1,50 per week en je kan je ziektekostenverzekering praktisch opzeggen.
Ik heb zelf gemerkt dat confronteren van angsten onvoldoende was om ze echt op te lossen, bij mij moest ik een stap verder gaan, namelijk accepteren dat mijn ergste angst gebeurd en er vrede mee hebben, dat werkte bij mij, maar ik had alleen irrationele angst.
@ Paul & CO
Ik denk niet in termen van hoog/laag, meer/minder, boven/onder, vooral niet bij mensen.
Iedereen is, op welk niveau ze zichzelf ook zien, wat mij betreft even waardevol.
De onderste trede van een ladder is ook even waardevol als de bovenste !
Je kan jezelf niet overstijgen, dat is prietpraat.
@cozmic 9.150: Ja mijn gevoel eveneens. Ik stop maar met scrollen, wordt er gek van. Je bent even niet hier aanwezig en er is heel wat gebeurd.
Verder zit ik alles wel met stijgende belangstelling te volgen. Onbetaalbaar!
@ Shaun 9.151, hoe dichter ik bij mezelf kom hoe energieker (en potenter) ik wordt, ik heb me nog nooit zo goed en gezond en energiek gevoeld als nu. Het is net of ik het verouderingsproces aan het omdraaien ben. Ik heb wel eens gehoord dat we maar een paar % van ons dna gebruiken. Ik heb het gevoel dat ik steeds meer van die op de plank liggende dna aanspreek. Ik zoek gewoon naar wegen om mijn enorme hoevelheid energie kwijt te kunnen. Jullie merken wel hier op wtk dat als ik echt losbrand dan ben ik niet meer te stoppen! Ik heb een klassiek orgel thuis en daar speel ik veel op en zing ik bij. Ik merk dat ik daarin heel veel energie kwijt kan. Of gewoon leuke muziek spelen en daarbij zingen! Ik heb een stem die is nog nooit zo volgeweest als nu, nu ik de ademhaling dieper begin te krijgen en er veel is los gekomen in mijn lijf. Ik ben ook een beetje intuitief aan het schilderen (stelt nog niet veel voor), maar ook daarin kan ik veel kwijt! En ik kan heel veel energie kwijt in mijn inzet voor de behoud van een paar honderd beuken en ze te sparen voor de kap. Nu het deze weken op besluitvorming aankomt, heb ik nog nooit zoveel mensen zo zien liegen en manipuleren als dit gemeentebestuur en hun ambtelijke staf doen. Deze weken wordt echt de “proof of the pudding is the eating” of ik in mijn Eigen Kracht kan blijven staan. Het gevecht is nu zo groot aan het worden, dat ik niet meer weet wie nog mijn vrienden zij en wie niet! Wie weet zijn rug nog recht te houden in het machtsvertoon, dat nu ten toon wordt gespreid! Ik had vandaag even een inzinking na weer heel veel leugens en bedrog!
Ik ben zo blij dat ik uit volle overtuiging mijn stembiljet op de dag dat ik hem per post kreeg doormidden heb gescheurd!
Mijn angsten waren trouwens ook altijd irreeel. Ik begreeep absoluut niet waar ze vandaan kwamen, maar het beheerste wel mijn leven Ik heb nooit nachtmerries gehad van het vliegtuigongeluk. Maar ik weet zeker dat er toen wel veel is losgekomen. Ik kwam een paar maanden later in aanraking met een regressie therapeute en dankzij haar begeleiding kwam ik in de baarmoeder van mijn moeder terecht en voelde haar Angsten. Ik heb zelfs toen even gedacht dat ik het product was van een verkrachting van mijn moeder (en de angst van haar tijdens de conceptie), omdat ik zo weinig op mijn vader lijk en ik ook emotioneel zo weinig met hem heb. En ik WEET nu dat heel veel Angsten bij haar vandaan kwamen. Maar ik heb geen zin meer of beter gezegd ik had hier beloofd niet meer over mijn Moeder te praten. Ik heb gemerkt dat het belangrijk is om naar die voorouderlijke lijnen te kijken, je er bewust van te worden en het dan los te laten!
Dick, ik had een vaag gevoel dat er meer connecties tussen jou en mij waren, het klinkt alsof je precies hetzelfde met ambtenaren mee maak als ik, maar dan ongeveer 1% van wat ik meemaak (kan als grap gezien worden). Ik zit in een Kafkaëske catch 22 gedoe met vastgoed en corrupte ambtenaren…
Ik begrijp werkelijk niet de vele vrij negatieve commentaren op dit artikel. Laat het op je inwerken en laat het voor wat het is. Het is alsof er op een ontwikkelend nieuw leven salpeter wordt gesproeid. Mijn hemel, deze vrouw heeft die ervaringen opgedaan, deelt die met ons en ze doet mijns inziens geenszins aan zending of manipulatie en ze is ook niet uit op geldelijk en/of persoonlijk gewin. Ze beschrijft slechts wat zij ervaren heeft en hoe zij nu de wereld beziet vanuit haar verandering. Doe er je voordeel mee zou ik zo zeggen en kun je dat niet, nou dan niet maar nogmaals laat het dan voor wat het is. Zij komt op mij waarachtig over.
Willie , ik zie geen negatieve commentaren , wel een enkele relatiefstellende , maar da’s toch niet negatief ?
Willie stel je komt terug van boodschappen doen en je ziet dat je televisie, je stereo-installatie en je pc-tje zijn gestolen. Grote schrik natuurlijk, en als je daarvan bent bekomen, dan gaat je nadenken…
– Heb ik de sleutel in het deurslot laten steken?
– Heb ik het raam laten openstaan?
– Of de achterdeur misschien?
– Of u veronderstelt dat de dief door de muur is gelopen of zichzelf naar binnen heeft geteleporteerd…
Bij de bovenstaande laatste 2 eventuele verklaringen zullen nu eenmaal door veel mensen zullen worden weggelachen, zo niet door iedereen. Ik denk jij natuurlijk ook.
Stel een medium zegt dat je de groeten moet hebben van je overleden moeder. Dan zou het zo maar kunnen zijn, dat je overleden moeder contact met jou zoekt. Toch? Dan haak je er zo op in als heel heel normaal dat het zo is, want er is per slot van de rekening ‘meer tussen hemel en aarde’. Je zegt dan niet gelijk’je kletst nu uit je nek vandaan’, dood is dood!
Zo is de geloofs overtuiging van heel veel mensen die zich zelf en de werkelijheid niet eens willen snappen, laat willen begrijpen. Miscchien een schrale troost voor je. Voor mij is er ook meer dan doem denkerij dat er niets meer is.
If one person has a dream , we call it a dream .
When we all have that dream , we call it reality .
How many monkeys does it take to create a reality ?
Beste Cozmic en Paul, ik ga geen namen of zo noemen, maar toch vind ik de teneur hier en daar badinerend. Betweterig commentaar; ik noem geen namen. Nou ja, het voelt niet goed.
Coz een lil’ toevoegend draadje:
http://www.youtube.com/watch?v=IGQmdoK_ZfY
Willie , ik zie het als een andere visie . Dat heb ik door de jaren leren accepteren omdat ik zelf een beelddenker ben . Die kunnen hetzelfde heel anders onder woorden brengen dan abstract denkers .
Cozmic 10.3: weet ik niet. Jij?
Geen namen noemen Willie AUB, laat het spannend voor ons wezen om daar nu eens achter zien te komen. Heb al zo veel namen in me hoofd, lijkt wel Mart Smeets in Sesame Straat.
Paul ik zat na 3 seconden al niet meer te tellen , geen gorilla gezien , welk gordijn ? ik zag alleen maar tieten .
Paul ik zag de hele gorilla meteen! Tja.
Cozmic, dat is zo ja.
Coz: hahahahahahahaha.
Wanneer is betweterigheid van orde eigenlijk?! Is dat een aanloop denken dat je de boel in pacht hebt of is het de vrolijke noot van iemand die de kennis werkelijk verstaat en er een klucht van maakt.
Voor de een een vraag voor de ander een weet. Als je het niet zeker weet kan je altijd vragen stellen of die persoon wel gebonden antwoorden heeft zonder daarvoor zijn EGO te moeten oppoetsen. Ik heb altijd al last gehad van HSP en weet wie wel en wie niet door zijn naar de volgende ronde. Zoveel mensen kunnen zoveel bagage hebben dat ze niet alles zomaar even op een forum willen droppen.
Erh zag enkel rode gordijnen, als ik iets anders aan geef ben ik gelijk betweterig…
Ik heb ook het gordijn niet gezien. Tjee, wat zegt dat nou weer van mijn waarneming? Zo kunnen jullie dus weer weten hoe in in elkaar steek: zag de gordijnen en de kleursverandering niet, de gorilla wel en het tellen van de ballen was al heel gauw afgelopen. Nou ja, ik ben nu eenmaal niet volmaakt of compleet, niemand niet en de een is een beelddenker, de andere een abstract denker, weer een ander loopt met oogkleppen op, dus ook dito verschillende belevingen. Mag dat? Ja, dat mag!
Ik ben gewoon een RNF’er in hart, bloed, ziel en lichaam… Lijst 24
http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=IvPmjcKah_w&feature=endscreen
Nee Paul, ik heb niet gezegd dat jij betweterig ben. Nu noem ik toch indirect een naam maar niet in die zin van dat ik jou o.a. betweterig heb genoemd, want dit is niet zo.. Stinkerd, om mij te verleiden namen te noem als is het indirect. 😉
Ahum , eerst even die tieten deleten …. yes , ready to go .
Verhaal van Anita is er één als zovele , velen vertellen hetzelfde verhaal zonder eerst ziek te worden en bijna dood te gaan . Zij had duidelijk iets meer overtuiging nodig dan de anderen .
Is niet slecht , is niet goed , is gewoon hoe het is , haar verhaal .
Beschrijving van de astrale wereld en de 3D illusiewereld blijft daarbij een subjectieve waarneming die ze mooi kan delen .
Haha Willie, ik heb Paul wel eens betweterig genoemd, erg he?
Ik ben ook een betweter, soms. Ja, soms weet je het gewoon beter, is toch niet erg?
Willie sorry hoor, heb swartekousenband in woordgebruik, kan heel makkelijk woorden knippen, palkken, afwerpen, blokken of verwerken met hele kolomen tegelijk. Maakt niet uit hoe het wordt aangespeeld ik plak ze waar ze thuis horen in mijn sychofrene idealistisch beeld van mijn comment hokje hier.
In de hoop dat Guido binnenkort weer een nieuwe plezante aanmerking titel voor me bedacht heeft, probeer ik daar alvast voor op te bereiden. Normaal krijg ik altijd een POR uitgedeeld elders…
Nog even terugkomend op Paul zijn tjoepie , daar zit een mooie metafoor in . In ons waarnemingsperspectief nemen we minder dan 180 graden waar , visueel . Daarnaast komt de focus , of op de bal of ergens anders op , en blijkt dat we nog minder waar nemen . Door tegaan tellen ( mart smeets ) zien we niet het hele plaatje van het halve plaatje en nemen zelfs dat kleine rotstukje voor waarheid aan .
Allemaal tieten? Ik heb geen tiet gezien. Waarom mis ik die dingen nou altijd. Ze zijn zo leuk.
MARTIJN! Jij hebt altijd last van ‘BETZWETERIGHEID’, je koorts om hier in de schijnwerpers te willen weg zweten is altijd ook jou gedeelde plek met mij geweest en nog steeds hoor! (AUW niet zo duwen man!) Je mag hem nu samen hebben met Janneman, ik deel hem nu met Coz, Hyper en Marcel en Willie en Dick. Wel heel erg krap als Guido af en toe ook zijn neus laat zien… Pffffffffffft hahaha 😆
Oke Cozmic, ja, tiswattutis! Haar verhaal! Voor zommigen is zo’n beschrijving van de astrale wereld en 3D-illusiewereld al een stap om verder te kijken dan de neus lang is. Maar feit is wel dat het voor haar toch heel bijzonder (en voor ons om te vernemen) was om van doodziek en doodgaan daarna volkomen genezen te zijn verklaard.
Martijn: moet ik daar een oordeel over vellen? Nee toch hè? En wat is erg?
Paul: daarom hang ik aan je lip eh schrijfsels!
Voor Martijn, maar ook de andere boys hoor: zo is jouw/jullie nacht weer goed. Van alles en nog wat te zien!
Willie , daarom ben ik er ook tussen neutraal en positief over . 😉
Ennuh , Willie , bij Paul voorlopig niet aan zijn onderlip hangen , bovenlip is denk ik wel OK .
Sowieso als er iemand aan mijn lip zou hangen komt er geen zinnig woord uit . ( geen verschil dus 😆 )
Bed zweterigheid, das erg. Kun je zo kou mee vatten.
Eigenlijk zijn het veels te veel woorden die uitleg doen geven, zoals Sofia het ook aangeeft het kan een stuk compacter verteld worden maar dan kom je eerder in een technische hoek terecht met het gebruik van bepaalde termen waar weer een berg anderen op vast komen te lopen. Ik weet wel wat links naar het delen van deze informatie, maar je moet! het meerderee keren aanhoren wil je de diepgang ervan begrijpen. Het is net als een goed boek die elke keer weer anders leest dan de allereerste keer waar je alles oversloeg wat je niet kon plaatsen.
Willie, je hebt toch niet bij Dick ook teveel aan zijn lip gehangen?! Dat is ook zo’n heerlijke magistrale woordentovenaar.
Knap hoor , alle 3 in dezelfde minuut posten .
Cozmic 10.20: ja, dat is zo. Maar als je zoals ik heb beleefd bij een bijna dood ervaring (nee nog net geen tunnel van licht) door een bijna ongeluk, waarbij ik op een merkwaardige manier die ik niet terug kan halen, over het voorwiel van een motor ben gesprongen (mensen in de tram die het zagen gilden) mijn hele leven in een flits tot in de kleinste details ervaarde en dan wel 180 graden, zeer scherp. Merkte in de flits dus meer op dan ik het toen had beleefd.
En Willie zit met haar brilletje op nog 15 posts terug te scrollen wat er allemaal geschreven werd , haha , ik zie het voor me .
Paul, ik ben gewoon weer van voor af aan begonnen met Pinkeltje. Ik lees die boeken nu heel anders. Werkt ook voor films e.d. Wel eens gezien wat een dubbele boodschappen in disney films zitten? Jonge jonge, ik kan er niet meer normaal meer naar kijken hoor.
Ik ben een trut: bij 10.24 moest deze link: http://www.youtube.com/watch?v=nO-GsDwYwtI&feature=related
Ja Martijn: alles komt op z’n kop te staan en wordt door elkaar gesodemieterd. Dan weet je het niet meer en laat je alles uiteindelijk maar gaan. Lekker toch?
Cozmic, zit je me uit te lachen? Gemeen hoor. En ik zit hier alleen maar omdat ik niet kan slapen vanwege een benauwd gevoel op de borst en niet goed kunnen doorademen. Ligt dat aan de atmosfeer? Kan ook komen omdat er onweders aankomen. Reageer ik ook op.
@Willie, schoonheid zit in de natuur. Wauw.
Ja Willie, weersomslag. Dan krijg je dat soort dingen.
Willie ik heb zovaak ervaren wat het is om bewust te voelen en te waarnemen hoe zwaar zwaartekracht nu eigenlijk is, een goede OBE is daar een onderdeel van. Het bewust ontdekken dat er duidelijk verschil is tussen geest en het fysieke is een waar genoegen van happiness. Wel echter weten wat je kunt verwachten aan genezijde om niet in openstaande vallen te trappen waar zovelen in wegzwikken met ervaringen. Alles is te ervaren ook zonder dat je een bijna doods ervaring moet hebben, of drugs, drank, pillen en medicijnen hoeft te gebruiken. Ga maar gewoon eens ontspannen in je bed liggen en niet in slaap vallen, 1 voor 1 al je zintuigen uitschakelen dan ga je dingen ervaren die er eerst niet waren of toch weer wel?!
Heb jij dat dan ook Martijn? Niet iedereen heeft dat hoor, ik ken er planty die dat helemaal niet hebben. Mijn man begrijpt hier ook niets van. Ik wordt duizelig/draaierig, klomp op m’n borst, benauwd/niet goed doorademen, gelukkig net geen hyperventilatie; heb ik wel aan geleden.
Martijn de schrijver Dick Laan was een oude Buurman van mij vroeger in Heemstede, ik ging vaak met mijn klasgenootjes langs bij hem om stukjes uit zijn werk voor gelezen te krijgen, naast Pinkeltje heb je ook Wolkenwietje enz enz. Zelf heb ik die boeken nooit gehad, overbodig dus op het eerste gezicht.
Willie , ik ben bang dat ik mijn reservelevens op een gegeven moment opgesoupeerd had . Toen mijn hart het letterlijk aan het begeven was heb ik 2 weken in het ziekenhuis op een hartslag van 25-30 slagen per minuut geleefd . Onwetend of ik er uit zou komen ging er alles door me heen , mijn hele leven . En dat 2 weken lang .
Ook waren er entiteiten , een heel duistere kracht waar ik me regelmatig tegen moest verzetten , die me letterlijk uit mijn lijf trokken , freaky as hell , misschien ben ik daarom wat fanatiek tov de 4D entiteiten die een onprettige agenda blijken te hebben .
Klopt Cozmic, ’the close encounter of the 4th Dimensions, zit hem in 4 tussensferen waardoor de tunnel naar het licht gaat. Meeste mensen zijn bang om door die ruimte heen te moeten reizen omdat ervan alles zit wat je liever niet tegen wil komen op je reis van hier naar daar en omgekeerd. Het is een stukje Gateway wat tijdens de eind Fase van Altantis open gezet is en waar men nu probeert het weer te sluiten met alle macht en kracht in deze eindfase. We kennen het terrein dara,we zijn er al zo vaak geweest om anderen eruit te trekken wil je niet weten.
@Cozmic, heel interessant, toch denk ik dat het weten dat je sterker bent, dat je meer bent, dat die entiteiten opkomen in jou, dat je ze daardoor kan overwinnen. Ja, in woorden is het moeilijk maar uiteindelijk zijn wij de kracht waar alles in opkomt. Ze zijn te verslaan.
Nog eventjes, want het is al laat.
Wat ik jammer vind, is dat op een verhaal, waarvan ik uit ervaring weet dat het waar is, niet inhoudelijk wordt ingegaan. Jullie praten erover, maar zeggen (pardon, muggenzifters, schrijven) verder niet wat jullie er zelf van vinden. Heeft niemand een idee, een suggestie, een eigen mening?
Hoe kijk je zelf naar het leven, bijvoorbeeld. Wat is volgens jou de beste levensinstelling, enz. enz.
We kunnen de waarheid niet te weten komen omdat die ver boven onze pet gaat, maar wat let ons om ernaar te zoeken? Wie zoekt vindt altijd wel iets.
@Willie, het is te merken aan jezelf, lichamelijk, maar ook aan de mensen hoor. Als er echt slecht weer aan zit te komen dan gaan mensen raar doen. Heel goed te merken in het verkeer. Overgehaast, fouten maken bij het leven, niet gek dat er dan ook ernstige dingen gebeuren. Lijkt haast een film, dan gebruiken ze onweer ook op onheilspellende momenten. In het echt is het niet zo overdreven maar toch, het werkt wel zo. En net als met de 4d sferen, hoe bewuster je bent, hoe meer je doorziet en het kan laten zijn zoals het is zonder zelf geraakt te worden.
Paul , ik werd letterlijk door een ijskoude energie een gat ingezogen en geduwd , ik wist ook dat ik op die momenten erachter moest staan of ik nog wilde leven of dat ik het zat was . Juist deze ervaring heeft mij gesterkt om het leven te kiezen en het Atlantis verhaal anders te beleven .
Martijn
Entiteiten komen altijd op je licht en of energie af, wat kan je daar aan doen? Simpel… Jezelf nooit in het licht zetten dan blijven ze komen als parasieten. Je kan ze beter overladen met energie en of licht, dan komen ze nooit meer terug, omgekeerde angst omdat ze dat niet verwachten. Ze willen zo graag geleid worden naar het licht, geef ze het licht dan zelf.
Wat jij beschrijft herken ik wel uit gnostische literatuur Cozmic. Ik geloof je volkomen. Onze aarde heeft deze zijde en gene zijde (spiegelsfeer, waarin dezelfde hiërarchie heerst als hier maar dan nog bedrieglijker en “leeft” ten koste van ons hier ). Er spookt hier en vooral daar heel wat gespuis rond en met gespuis bedoel ik lichtvreters/zuigers/demonen. Er zijn twee natuurordes. Deze “gevallen” aarde met haar twee aanzichten van deze en gene zijde: een toegesloten gebied (hel) waarin wij tot volheid van ervaringen kunnen komen en moeizaam tot kennis en inzicht kunnen komen en de oorspronkelijke heilige aarde, Hof van Eden, ons oorspronkelijk thuis. Jij hebt kennis gemaakt met duistere entiteiten die het licht van levende wezens nodig hebben om te kunnen blijven “bestaan” want uit zichzelf hebben zij niets en misschien heb je ook wel “kennis” gemaakt met het valse hoger zelf, zeer zelfhandhavend, of de Medusa, of de tegenstrever of -overweger van God.
Misschien moeten we eens je meenemen in een regressie Cozmic, niet hier maar gewoon weer eens face to face, misschien kan ik er achter komen wat er fout is gegaan en het te transformeren in jou. Er is altijd een retro optie voor een andere paralele ervaring die terug gezet moet worden, net als bij mij. (wrong karma)
@Paul, ja, stuur ze maar door. Het zijn opgesloten zielen die vrij willen zijn. De openheid werkt het beste. Maar ja, dat wist ik als kind nog niet, heb er een hoop ellende van gehad. Dan nog zijn er bij die niet willen, die te vast zitten in indoctrinaties e.d. Het zwartgallige, daar blijven ze in, ze kunnen de materie niet loslaten.
Martijn 10.42 ,
Ik denk dat ik snap wat je bedoelt , of juist helemaal niet .
Uiteindelijk vanuit de bron gezien stellen die krachten niets meer voor , ligt eraan hoe diep je nog in de matrix , je eigen matrix zit , nu ga ik er anders mee om en bestaat het niet meer .
@ Willie
Ik heb jou nooit eerder aangetroffen in de achtertuin van MIJN VoorVaderen, (Hendrik-Jan de Tuinman) kijk ik nu naar buiten dan zie ik helaas tot mijn grote schrik anders wortels buiten staan.
Cozmic zei het net als Marcel al een stuk eerder hier, het is net als een klein kaarsje in volledige duisternis, die kan je overzien op grote afstand. Iedereen wil altijd het licht zijn en wil daar naar toe reizen, het is de bron, okay… Helemaal mee eens. Maar waarom zit in je in volledige duisternis?! Om licht te kunnen creëren bij iedereen die denkt vast te zitten. Kijk buiten om je heen dan zie je veel meer sterren dan de bron, hoe meer erbij komen des te groter het fenomeen is dat men het duister overwint. Terug keren naar de bron is juist niet snappen willen en het juist af laten weten, maar het gaat om de kennis te delen en verspreiden zover en diep mogelijk de kosmos in, ‘Gaat heen en vermenigvuldig de kennis die U heeft’. Niet zo moeilijk anders zit je straks weer vast in een zwart gat.
Ja een van de geheimen is natuurlijk geen angst, zorg en vrees te hebben. Dat moeten wij ook gaan inzien en daar naar gaan handelen uiteindelijk. Als we geen angst en vrees meer hebben, kunnen zij niets, want ze zijn niets dan krachteloze energieën. Daarom worden wij continue opgezadeld met angst en vrees.
Tussen haakjes: het regent hier honden en katten, zo vreselijk!
Dat is het Cozmic, in het allerhoogste zijn we niet meer te raken, hebben we geen last meer van entiteiten. Maar ja, praatjes vullen geen gaatjes en heel veel mensen zijn gewoon de lul omdat ze er niets vanaf weten of er niet in geloven. Ja, dan ben je prooi voor entiteiten en energieën. Hoe bewuster de mens, hoe moeilijker het wordt om zo’n mens te bedriegen. 3d of 4d, dat maakt dan weinig uit. Dezelfde ellende kun je wat dat betreft ook in 3d tegenkomen. Ellendelingen genoeg in deze wereld. Jaloezie genoeg. Sommigen vinden zich beter omdat ze geld hebben, anderen omdat ze de Bijbel of de Koran uit hun hoofd kennen en zo geweldig werk verrichten, vrijwillig voor de kerk. Tis één pot nat. Allemaal komen ze straks vast te zitten in die tussensfeer. Ik heb medelijden met zulke mensen. Je hebt al geen leven, houdt jezelf klein en zielig om dadelijk het des te beter te krijgen en vervolgens kom je geheel vast te zitten.
Ik heb eigenlijk het vermoeden dat we met onze kennis en intelligentie slechts een deel kunnen bevatten van de werkelijkheid .
Kennis en/of informatie op zich kan weer een matrix op zich worden .
Tijdens mijn uitje met Dick gaf ik aan dat ik het kennis en inzicht vergaren eigenlijk zat ben , er broeit iets binnen dat tot werkelijk leven en werkelijk inzicht wil komen . Ik wil geen chemtrails meer zien , ik ben de illuminatie zat , fuck alle archonten en het hele synthetische dualisme .
Paul 10.50: hahahaha Paul, je bent het vergeten! Ik was Veronica en jij Johannes! Herinner je je Ahasveros nog? 🙂
Beste mensen er bestaat geen hogeren/of lagere vormen, illusies zoals Burke dat ook al steeds aanreikt, alles zit niet op een verticale as gepinnend. Alles zit hem horizontaal in elkaar, hoe breder je horzion des te breder je visie en je kennis wordt, daarmee wordt je basis dan ook steviger dan wanneer je probeert een kaartenhuis te constructuren. Die zal blijven instorten! Op hoe meer terrein je kan mee komen des te meer je kan delen en kan weg geven. Als we allemaal gelijk zijn dat is dat geen verticale visie maar iets wat we eerder horizontaal kunnen plaatsen. De matrix en de all seeying eye van de piramide systeem is een verticale beheersing methode waarvan we in met onze mind in vast komen te zitten. We zitten steeds in op en neer gaande spiralen te denken, zelfs de meeste van onze chakra’s functioneren horizontaal. Met vertikaal kan je zo iedereen in hokjes en vakjes plaatsen naar rangen en standen, zo zit het hele gedachte goed in elkaar, we praten dan liefst over ineenstorting en een vernieuwing van gelijk met de vloer te zijn. Horizontaal Functioneren… 😆
Martijn , ergens terug schreef ik ; if one man has a dream , they call it a dream .
If everybody has the same dream , they call it reaity .
Ik ben klaar met die droom van iedereen , en ook met het idee dat ik anderen moet wakker maken .
Als ik ontwaak uit de massahypnose kan het misschien het prettige bijeffect hebben dat het aanstekelijk werkt ( 100th monkey )
Voor de rest…….. ik zal wel zien . Fuck the gorilla and enjoy the boobies .
@cozmic 10.54: tjeemig, heb jij dat ook Cozmic. Ik verkeer in precies dezelfde situatie! Enerzijds frustrerend, anderzijds voelt het al als een zekere bevrijding. Er zullen toch wel veel meer mensen zich in deze situatie (geen) bevinden?
@Cozmic, zowel lichaam als de geest komen op in de werkelijkheid. Het zijn illusies. Alles is illusie als we dieper gaan. Uiteindelijk is de grootste wijsheid niets. Het kennen van niets. Alles komt op in niets. Niets is niet niets maar er zijn gewoon geen woorden voor. Het is. Wij zijn alles, wij zijn niets. Het hele leven is een droom, een illusie. Alles is vergankelijk behalve dat ene waarin alles opkomt. Dat enige eeuwige.
Collectief aangepraatte schuldgevoel zegt dat je iedereen mee moet nemen naar het ‘hogere’ ,gaat niet lukken , dat gaat tegen de vrije wil in .
Sowieso is het een illusie omdat we denken een tijdsbeleving te hebben die asynchroon is met de rest .
Dat bedoel ik, Tieten zitten ook horizontaal, tenzij je er een notitie van maakt….:
http://img204.imageshack.us/img204/5770/notieties.jpg
Lieve Paul, dat van dat horizontale en verticale ben ik niet helemaal met je eens. Daar wil ik het best nog wel eens met je over hebben, maar niet nu. Ik ga naar bed, ik ben “gesloopt”. Dankjulliewel voor de stukkies. Welterusten 🙂
Ik ga nu maar een biertje pakken met mijn nieuwe koele machine:
http://img838.imageshack.us/img838/1338/biermachine.jpg
Hee Paul, hahahahahaha. Leuk vooruitzich voor mij zeg! Hebbie d’r ook zo een met ouwe zakken?
Good night good old Willie 😉
Slaap ze zacht Willie… wel horizontaal blijven liggen hoor…
Ben d’r nog. Wil even zeggen dat het jammer is dat we elkaar niet weer eens ontmoeten. Ik denk dat we dan wel heel fijne gesprekken van persoon tot persoon zouden kunnen hebben. Toch maar een keer op de pannenkoeken afkomen bij mij of iemand anders?
Mannen zijn gek op de vrouwelijke vorm. Ons lichaam reageert direct als we een mooie vrouw zien. Toch, als we verzadigd zijn dan werkt het minder en op een gegeven moment niet meer. Allemaal tijdelijk van aard. Wel leuk en lekker maar het is tijdelijk. Het eeuwige geluk wacht op ons. De elite, illuminati, weet ik wat, die weten heel goed hoe dit werkt. Volwassenen worden aangetrokken door gephotoshopte schoonheden, de jeugd door de mooiste meiden en jongens van de mickey mouse club. Zo worden we weggehouden van de werkelijkheid. We leven in een wereld waarin schoonheid macht heeft maar wat is schoonheid? Is ook bedacht en tijdelijk, cultureel van aard. Hier willen we vrouwen met een strak slank lichaam en dikke tieten, elders vinden ze dikkere vrouwen mooi want dat geeft aan dat ze rijk zijn. Ik hou persoonlijk van vrouwen met vormen. Die slanke als heroïne hoeren uitziende modellen, das niet mijn ding.
Cozmic
Ik weet het je bent net als ik geen ‘Easy Rider’, toch hebben we inhoud.
http://img196.imageshack.us/img196/5185/noeasyrider.jpg
Jaja, jullie weten je d’r mooi onderuit te “lullen”. Geen grapjes ten koste van ouwe zakken. Maar goed, ik zeg het maar een keer: heden ik, morgen gij!
Willie
Maar natuurlijk wil ik graag eens aanschuiven bij je, niet alleen om te ervaren of die panne(n)koeken lekkerder zijn dan me mams ze altijd kon maken, maar inderdaad om een gezellig bij langs te gaan. Eerst moet me bekkie weer 100% zijn, me schor gejodeld hebben in Oostenrijk en were een jaartje ouder te hebben gemeld kom ik zeker fijnproeven bij je. (bij de Hema weten ze wel waar je woont neem ik aan)
Dankjulliewel Cozmic en Paul. Ja Paul, ik zal horizontaal blijven liggen. Alstie sting istie beter dandie hang.
Willie ik kon effe niks vinden over ouwe zakken , alleen maar eyecandy , wat ik niet durf te posten .
Willie, lekker slapen, voor mij ook wel weer tijd. In deze maakt leeftijd weinig uit.
Paul , nobody gets an easy ride with me .
Als je eenmaal hebt gekozen om op een bepaalde wijze in het leven te staan door bepaalde ervaringen ; All or nothing !! dan wordt je voor velen onuitstaanbaar , je bent niet meer chanteerbaar . Like me or not , i dont give a shit .
Oude zakken? Coz hier….
http://www.youtube.com/watch?v=ghTu9YgFDtQ&feature=fvst
http://www.youtube.com/watch?v=mJS8j9YYB9w
De waarheid is altijd simpel volgens mij , degenen die er een ingewikkeld verhaal van willen maken willen iets verkopen , dus verhullen . Wie zich een machtspositie aanmeet ken bij mij de pot op , niemand kan in essentie tussen jou en jouw essentie zitten , dat zou tegennatuurlijk zijn , dus ook degenen die claimen te weten hoe je via hun systeem jouw weg terug kan vinden .
Horizontaal , verticaal , chakra hier , inwijding daar , sterrenposities , steek ze allemaal maar in je reet .
Het antwoord zit in jezelf , mens ken uzelve .
Alles wordt even echt als dat je het maakt , ook het STS/STO 3/4D verhaal , het vervelende is dat we die fases moeten doorlopen om onze ware essentie terug te vinden , uit de collectieve hypnose , want dat is het .
Het zal echt een lachertje worden als 21/12 voorbij gaat zonder een zucht , al de egoïsten die het buiten zichzelf zochten niet ascenderen , gewoon nog een paar jaar extra uitkering moeten trekken en in hun stargate moeten liggen .
Hopelijk dat 2012 een breuk in het synthetisch dualisme zal brengen , waardoor alle occulte krachten even teniet gedaan kunnen worden en velen een hereniging met hun vastgezette energie kunnen vinden .
Dat zou een flinke klap betekenen voor de zgn elite die door rituele magie de mensheid in het gevang houdt . Nog steeds blijft het externe factor , hoewel het velen zou bevrijden van een enorm juk .
Ascentie , het doorzien en beleven van het spel blijft een individueel verhaal , om onbewuste zielen te ascenderen zou een misdaad zijn .
Vele zielen kwamen hier in deze tijd om het collectief bewustzijn op te wekken naar het nivo van zelfkennis , ook zij raakten verstrikt in het web , de matrix en het genetisch belastte is immers enorm sterk .
Zodra de scheuren in de matrix zich laten zien zal menigeen zich herinneren wie hij / zij werkelijk is , de energie op aarde zal veranderen want veel gevangen ziele-energie zal zich verenigen . Het werkelijke weten zal weer zijn . Dit proces is al lang bezig , for those who Want To Know . Het zal 21/12 ook overschrijden en de weerstand zal ook toenemen , de weerstand van buitenaf . Zij die tegen de kosmische wetten inwerken dmv terreur en leugen om zichzelf daarmee op korte termijn te verrijken en versterken , zij weten ook dat hun dagen geteld zijn zodra de poorten opengaan .(portals )
Dit alles neemt niet weg dat er geen globale ascentie is , wie zichzelf niet kent zal verder doormodderen , voor wie de kaarten slecht verdeeld lagen vanwege occulte gevangenschap komt de poort naar vrijheid naderbij
. Ascentie is trouwens ook zo’n misbegrepen concept , het bestaat niet , terug naar de bron zou het moeten zijn , weten wie je werkelijk bent , niet een diploma , slechts een ervaring .
Wie em snapt snapt em
de rest , veel plezier met Salusa en de ufo’s die je op komen halen .
Draai trouwens het hele Maya verhaal een keertje om , het was geen vredelievend volkje , ze deden aan bloedoffers en dergelijke praktijken , hun bouwkunst was bovenmenselijk etc .
Wat nou als die kalender een waarschuwing naar zichzelf was , dat hun tijdperk een einde zou bereiken ? Dat de slangegoden tijdelijk hun grip zouden verliezen ? Die stomme vleeswezens zouden dat toch nooit kunnen ontcijferen , hun priesters stonden immers onder hun macht .
@ cozmic
Ben ik even blij dat ik op 10 ben gaan kijken! Ik zag het op 9 helemaal niet meer zitten. Zelfs al heb ik niets tegen ‘zwevers’, omdat ik de ervaring heb dat juist zij de mensen zijn die ruimdenkender zijn dan bijvoorbeeld sommige wetenschappers met hun geloof in de pure materie-zonder-meer. Die zijn zo star als de pest.
Terwijl ‘zwevers’ overal voor openstaan, en in principe bereid zijn om alles te geloven – zo lang het maar leuk blijft dan. Want soepelheid van geest is essentieel voor een mens, en als je dat mist kom je nergens.
Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat je met uitsluitend ‘gezweef’ ook niet veel verder komt, en dat je daarmee zelfs het spoor behoorlijk bijster kunt raken. Alleen is door die soepelheid ‘de weg terug’ dan gemakkelijker: omdat een zwever alle kanten opkan is-ie nooit een ‘lost soul’.
Globaal zou je kunnen stellen dat wetenschappers hun ‘zekerheden’ uit concrete kennis proberen te verkrijgen, en zwevers zich meer laten leiden door ‘wishful thinking’, hun eigen fantasieën.
Wat natuurlijk in feite niets uitmaakt, want enige zekerheid levert het sowieso niet op.
Gods wegen zijn en blijven nu eenmaal ‘wonderbaar’, en er valt geen touw aan vast te knopen.
Ja, en ik blijf hier ook maar even, want van wat er verder bij is gekomen…
Enfin, waar het op neerkomt is dat ik het gevoel heb dat ik hier de enige ben die redelijk probeert te denken. Behalve cozmic dan, want die kan ik nog wel volgen. Maar de meeste anderen lijken wel rond te zwemmen in een (esoterisch?) moeras – of kan ik beter zwàmmen zeggen?
Jezus mensen, waar zijn jullie mee bezig? Het lijkt me een verschrikking om er zo’n lugubere gedachtewereld op na te houden, zonder één glimpje licht of vreugde.
Nu ja, jullie zullen er zelf wel plezier aan beleven, want anders zou je het niet doen. Maar ik benijd jullie niet.
En wat ik hier verder nog te berde zou kunnen brengen weet ik ook niet. Want ik ben zelf al jarenlang aan het zoeken naar de realiteit, dus met het zoveel mogelijk uitbannen van onwaarschijnlijkheden, en mijn behoefte om daaronder bedolven te worden is dus nihil. En met die nuchterheid heb ik het een heel eind geschopt wat inzicht betreft.
Dit is geen kritiek of zo, iedereen heeft het volste recht om zijn eigen leven te leiden, en om zijn eigen fouten te maken, maar wat ik zou kunnen vertellen over mijn ervaringen is voor jullie gewoon niet boeiend genoeg, en andersom is het ook zo.
Als ik een nuchtere vraag stel – bijvoorbeeld of Dick denkt dat hij Maria ook zou hebben gezien als hij een moslim of een hindoe was geweest, wordt die straal genegeerd. Want dat zou de betovering verbreken, het wonderbaarlijke, het spannende teniet doen, is het niet, en dan zou er niets overblijven…
Maar weet je wat het is? Wat er dan overblijft is honderd keer zo spannend, boeiend en wonderbaarlijk. En echt. Maar is iemand van jullie daarvoor in de markt, zomaar voor iets echts, zonder meer???
Sofia ,
weet je , ergens diep in mijn weten weet ik dat iedereen op zijn eigen , niet lineaire , stapsteen staat . Af en toe ga ik even lelijk tekeer tegenover new-age troep m gewoon omdat ik dat lekker vind .
Voor de rest zal het me eigenlijk een biet wezen , mezelf spiegelen aan anderen doe ik al lang niet meer . Jij hebt op jouw leeftijd waarschijnlijk genoeg gezien en gehoord om af en toe grijnzend in stilte te vervallen .
Let it be .
Iedereen heeft op een gegeven moment bepaalde inzichten die persoonlijk heel belangrijk lijken te zijn , een maand later was het maar een zinsbegoocheling die toch wel iets betekende , waarom zouden we oordelen ?
@ Sofia
Tja ik zit naast het moeras, kijk mee in de modderput, opzoek naar slachtoffers die we als nog op het droge kunnen trekken avnuit dat drijfzand. Modern Phising zoals men het tegenwoordig zegt op Internet. Niet om je pinpas code te achterhalen en of je bankrekening leeg te willen trekken, maar puur om mensen uit de prut te trekken. Één iemand moet gore werk doen en dat is niet altijd leuk op eerste gezicht, wel leuk als je ziet wat men allemaal weg werpt wat nog goed is. Negatief zijn is de onvrede die vaak uit zich zelf te voorschijn tovert, terwijl het vaak ook opluchtend kan verkeren, het geeft ook een positieve instelling als je lol kunt hebben dat je ook wel eens mis vangt!
@Cozmic en Paul, nog bedankt voor jullie reactie van afgelopen week op mij.
Ik wil mij niet verdedigen, maar voel wel de behoefte tot enige uitleg.
Ik heb met Dick iets af te ronden, om zodoende tot een WIN/WIN situatie te komen. Bij een win/win situatie zijn beide partijen gebaat, ik nog meer, maar dat ga ik niet toelichten, want ik wil mijzelf hier niet als slachtoffer neerzetten.
En daarvoor heb ik helaas dit forum gebruikt, wat ik normaal niet doe, dat is mijn stijl niet, ik kijk liever de ander in de ogen. Daarvoor alsnog mijn excuses.
Verder verbaast het mij, dat er dan op mij wordt gescholden, welke bijdrage levert dat?
Zelf scheld ik nooit, ik zie het nut er niet van in, en daarnaast zie ik altijd in elke situatie, hoe pijnlijk dat soms ook is, de goddelijke kern van liefde in de ander.
Ik werk al vanaf mijn 18e met mensen, met allerlei soorten mensen, zoals junkies, alcoholisten, verkrachters en psychopaten. Dat kan ik, omdat ik altijd probeer een onderscheid te maken tussen die mens en zijn gedrag.
In mijn visie IS de mens niet zijn gedrag, maar vertoont hij door allerlei oorzaken bepaald gedrag.
Wat niet altijd meevalt, als je weet wat deze mensen vaak door hun gedrag voor schade aan anderen hebben toegebracht!
Iets wat ik regelmatig mee naar huis neem, omdat het mij raakt.
Ik zie echter overal het nut van de dualiteit in, zo mag ik ook van lastige, pijnlijke situaties iets leren, zodat ik steeds steviger sta bij het uitvoeren van mijn levensopdracht. En mijn visie is ook, dat de dualiteit oplost, zodra ik de schaduwzijde van een situatie onder ogen heb gezien, heb verwerkt en kan loslaten. Tenslotte heeft de dag de nacht nodig etc.
Ik ben een mens met fouten, en ben niet de minste om die fouten toe te geven, dus als ik op dit forum iemand het gevoel heb gegeven, dat ik wilde kwetsen, dat bied ik bij deze mijn excuses aan. Ik streef ook niet naar verlichting in dit leven, en weet dat ik daarvoor teveel aardse wensen en behoeftes heb, die ik in dit leven niet ga loslaten.
Jullie zullen mij voorlopig niet meer tegen komen op dit forum, als ik achter de computer zit, raak ik teveel in mijn hoofd, wat niet goed voor mij is. En daarnaast heb ik simpelweg ook de tijd er niet voor naast het opvoeden van mijn kind,mijn werk en sociale contacten in de dagelijkse dag wereld.
🙂
@ Issy
Schelden is voor mij ‘schuttingtaal’ gebruiken waar normale woorden onbereikbaar zijn, het is een tekort schieten aan de juiste formulering bij sommige mensen die zich zelf niet goed in de hand weten te houden. Mensen die schelden werken vaak nooti met anderen mensen, dat is overduidelijk tenoemen, het is een comminucatie storrnis die dan naar buiten treedt. Wat ik al eens hier eerder aangaf op WTK , ga eens Taxi rijden en dan moet je ongeacht wat er per rit gebeurd heel veel kunnen verwerken wat je dan meekt als Super Sociaal Werker om je zelf stand vastig te blijven. Velen houden hun hoofd daar niet eens bij koel en vallen uit de toon bij elke nieuwe wit naar een ongewild ander slachtoffer toe. Het maakt ook niet uit lieve Issy of je nu fouten maakt en elk mens doet dat, mits je dan ook iets aan je fouten doet dat je ze kan voorkomen dan is dat te vergeven, onvoorwaardelijk. Vergete niet dat WTK ook een plekje is waar je wat sterker kan worden in je zijn dan als nu ook weg loopt, heb ik ook al een paar keer gedaan. Hier kan je van je afschrijven en je zelf verder ontwikkelen naar wie je zijn wilt, al gata dat over een stugge manier van overleven in een chaotische tekstbrij van allerlei woord gedachtes. Allemaal hebben we een stuk leven om in te vullen en waar we tijd over hebben zitten we hier nu eenmaal om mensen te willen helpen. Blijf lekker je zelf is het motto en pas je niet aan de ander zoals als die dat beogen wilt van je.
Wink: Paul
Moooi draadje.. Vind ik. 🙄
Sowieso wel een open en eerlijk draadje , ook niet te langdradig en te weinig wol om een trui van te kunnen breien .
@ Issy , het was mij als invoelend lezer al vrij snel duidelijk dat je iets met Dick uit te werken had , voor mij geen probleem , mijn verzoek was slechts om mij daar niet in te betrekken , simpel , no hard feelings .
Ook ben ik me niet bewust geweest van scheldwoorden te gebruiken , iets waar ik me overigens regelmatig aan schuldig maak , maar in dit geval volgens mij niet 😆 Tenzij “gekonkel” tegenwoordig ook al een scheldwoord is .
Sofia, werkelijk schitterend!
Graag wil ik je eerst enkele vraagjes stellen.
Is dit verhaal iets wat je meegemaakt hebt of gedroomd hebt.
Ongeacht je antwoord op de vorige vraag, ben je van mening dat het mannetje een mensch van vleesch en bloed was of iets anders, zoja wat dan?
Wat heb je met Schotland (familie ofzo?)?
Pretty please, with sugar and chocolate on top, endulge me.
x
Ah sod it , ik ga hier verder , eventueel alleen , met al mijn vrienden dus 😆
@ Shaun , angst op het moment van dreiging is de enige rationele angst , vecht of vluchtreactie komt op gang en adreneline rush giert door het lichaam .
Post stress/angst komt voort uit onverwerkte situaties , zijn niet rationeel . De kleinste trigger kan ze tot leven brengen , levensecht en toch niet .
Hepie & Hepie / nooit meer bang http://www.youtube.com/watch?v=J0N1yY937qg
@ cozmic
Aah ok, nou ik doelde meer op bijvoorbeeld angst voor een spin, dat is erg irrationeel omdat wat kan die spin je nou aandoen?
Maar nu je het zegt, ik heb rationele angst gehad maar dan bevroor ik. Dat was toen ik dacht dat het huis boven op me ging instorten. Op een gegeven moment besloot ik dat het prima was, kom maar op, ik zie tegen die tijd wel hoe ik ermee omga, maar vluchten nee.
Als je Dick’s verhaal had gevolgd dan kon je de conclusie trekken dat dat vliegtuigongeluk nogal wat sporen nagelaten heeft .
Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat een traumatische ervaring ook de box van Pandora open kan trekken . Na bijna twee weken onzekerheid of ik ooit nog buitenlucht kon snuiven was mijn hele verdedigingsmechanisme gesloopt , ik kon geen extra stress meer hebben en alle oude shit kwam als het beest van Iron Maiden aangediend om een plaatsje te vinden .
Sporen achtergelaten zeker, maar ik zie niets in zijn beschrijving wat duid op gestolde emoties of hyperventilatie/ademnood voortvloeiend uit het vliegtuigongeluk. Eerder het tegenovergestelde, namelijk een BDE, levenspad veranderend dat wel maar dat daardoor emoties vastzitten of stollen is voor mij nieuwe informatie?
Of weet jij meer dan er in tekst hier staat?
Hmmm , yes , I gues so . Jij komt pas sinds een paar dagen hier je licht laten schijnen , zodoende kan je weleens wat achtergrondinfo missen . Zelf ben ik ook niet zo’n herhaler , meer in de trend van , wie ogen heeft zal zien .
sshjeezus Shaunie nog an toe zeg, trauma ongeluk incident en daarna post trauma stress verschijnselen zoals hyperventilatie en angst aanvallen flash backs lijkt mij een logisch klaar kloppend klinkend verhaal van Dick en van mijn pa en ma en later ook ik! En niet te vergeten kapotte verdedigingswal waardoor geen bescherming voor invloeden van buiten af, niet meer tegen lawaai en licht kunnen dat soort dingen, niet meer tegen prestatiedruk kunnen, niet meer tegen onzin kunnen etcetera, niet voldoende sociaal kunnen zijn, situaties moeilijk kunnen ‘lezen’, strikt overleving en simulatie ter bescherming, is een eenzame hel hoor en totaal niet zichtbaar aan de buiten kant, vooral niet voor de ongeoefende niets vermoedende kijkert, maar goed ik heb altijd de weg naar boven gevonden ook zonder hulp, al was en is het vaak kantje boord geweest, de laatste strohalm zien en mij daar dan aan op kunnen trekken.. Mensen hebben geen idee, maar daardoor heb ik survival skills die een ander minder heeft… met niets alles kunnen doen bijvoorbeeld..
The rational mind says : bollocks ! It doensn’t matter .
The emotional body tremmors and freezes , cries out in pure agony .
@Hyper: wat jij beschrijft ken en herken ik; hier past zwijgen. Mensen hebben inderdaad vaak geen idee, zeker niet als je in je eentje doorwortelt en ook weer boven komt. Ik herken zoveel in jouw verhaal.
Willie ,
mooi hè hoe Hyper het onder woorden brengt ?
Zelf zie ik het wel als een ‘blessing in disguise’ . Vroegâh gaf ik mijn grenzen niet aan , liet tot verre hoogten over me heen lopen , absorbeerde bakken met shit , denkende dat ik het wel kon hebben . FOUT
Nu komt het verdedigingsmechanisme sneller aan het werk , de alarmlampen worden niet meer genegeerd , het dualisme en andere spelletjes worden niet meer getolereerd . Dichter bij mezelf , eerlijker tegen mijn eigen gevoel en tov anderen . Take it or leave it . Nog steeds een lange weg te gaan , maar de juiste afslag is genomen .
Ja dat doet Hyper wel goed, absoluut geen mainstream…
Tsjees Hyper, haal de buuf er ook bij joh, het ging over Dick hoor en overf wat hij schreef, dat er ergens in abudabi ook iemand zijn teen gestoten had doet hier niet toe. Je moet zelf weten of je het inbrengt maar waarom moet dat gepaard gaan met verwijten. Get over yourself.
Shaun, ik kan nergens iets over Abu Dhabi lezen 🙄
Monica je kan ook nergens iets lezen over hyperalert’s ouders.
Als je die in kan brengen dan kan ik AbuDabi ook inbremgen, maar wat hebben we eraan?
Shaun, zie post 12.5.. 😉
@ shaun 12.11
Het gaat om de herkenning in het verhaal.
(lol 2 het Abu Dhabi verhaal, dat wel)
Do you mind if I bring in Mart Smeets ? Just for the # of it .
Monica, alsjeblieft, niet cryptisch of lui zijn, als je iets wil zeggen, zeg het dan… ik weet niet waar je op duid in bericht: 12.5
LOL , het is Imke gelukt om Gravatar te regelen .
Haaa, ik zie het nu ook! De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Ooit had ik een gele gravatar , hoe ik de Henry 500 nebula heb geupload weet ik nog steeds niet , I just fn did it .
cozmic 12.9: ja, cozmic zeer zeker en ook wat jij schrijft herkenbaar. We hebben heel veel en (te?) duur betaald voor deze (levens)ervaringen/lessen. Maar als je dan gaat reageren zoals men niet van je gewend is, krijg je ook weer allerlei shit over je heen zoals in mijn geval dan: goh, ik dacht altijd dat jij zo’n aardige vrouw was of jeetje, je bent toch anders dan ik dacht dat je was, dat ben ik van jou niet gewend. je bent wel veranderd zeg etc. Dat doet dan best pijn omdat je altijd het beste met mensen voor hebt. Maar je moet, je moet echt voor jezelf opkomen anders ben je op een gegeven moment helemaal nergens meer. Je moet soms je tanden laten zien want je staat met je rug tegen de muur. Het is nu eenmaal zo dat als je veel draagt men er steeds nog een scheppie boven op doet want je wordt gezien als sterk en een heel nare eigenschap bij nogal wat mensen is om hun pakketje op jouw rug te gespen. Maar alles en iedereen heeft een grens. Het gekke is wel dat als je eens op een moment echt daadwerkelijke hulp nodig hebt men het niet oppakt, want je bent toch zo’n sterk mens, die kan toch niet een zwakheid vertonen? Eens heb ik meegemaakt dat iemand, die ik heel veel geholpen en aangehoord had, kwaad werd toen ik haar in het diepste van een zowel lichamelijk, geestelijk en materieel zeer ellendige tijd, om hulp vroeg (wat ik dus nooit deed want ik was/ben er eentje die zoveel mogelijk haar eigen boontjes dopt en probeer op eigen houtje uit de sores te komen); ze vond mij een slappeling en kreeg van alles en nog wat negatiefs naar mijn hoofd geslingerd en dat doet ook heel veel met je. Ik heb ingezien dat je op niemand kunt bouwen. Nu moet ik soms ook nog gedrag vertonen wat ik niet wil (gaat me nog steeds niet gemakkelijk af), maar de keus is heel gauw gemaakt, het is dan erop of eronder. Het gaat steeds gemakkelijker, dat wel (de juiste ingeslagen weg), maar ook ik ben er nog niet. Terwijl ik vroeger zo heel erg sociaal en begaan was en hele bendes mensen aantrok en dientengevolge een zeer (over)sociaal leven leidde, trek ik mij nu steeds meer van alle beweeg terug wat niet zeggen wil dat ik als een kluizenaar in mijn huis leef, ik heb nog genoeg contacten want ik blijf het toch op de een of andere manier aantrekken. Ik ben een mensenmens en vond/vind het fijn als mensen het naar hun zin hebben.
Verder heb ik al weer heel veel gelezen van wat Dick te berde brengt en zo nu en dan jij en Hyper en ook Paul. Ik vind het heel leerzaam en boeiend en heel moedig en knap dat er zo openlijk over geschreven wordt en eigenlijk heb ik meer de behoefte om het op mij te laten inwerken en dan het zwijgen er toe doen in plaats van dat alles uitgemolken wordt door die en gene; het zal misschien ook wel zin hebben. Daar bedoel ik niets mee te zeggen van die en gene, maar het lijkt mij meer van respect getuigen als men zich niet steeds weer moet verklaren of verantwoorden, want de getuigenissen spreken heel veel voor zichzelf. Toelichting? Oké, maar geen invulling, aanwijzing of commentaar door de ander. Het is het verhaal van de ander. Waar ik in een bepaald opzicht geen ervaring heb, neem ik wat geboden wordt voor kennisgeving aan en probeer mij wel in te denken zonder het gebodene in twijfel te trekken; er wordt heel wat af geleden, ook al hierdoor! Waar ik parallelle ervaringen heb of van iemand dichtbij heb gezien, kan ik echt meevoelen en ook dan geen commentaar op mijn medegenoot in de “verdrukking”.
Wordt wel moe van het gescroll. Groet
Imkie..gefeliciteerd…mij is het nog steeds niet gelukt. Integendeel wilde mijn gravatar ooit veranderen en zie nu mijn gravatar en die van anderen helemaal niet meer. De jouwe kan ik wel zien, Paul’s, Marcel’s en Cozmic’s ook. B.v. Hyper, Shaun en Willie niet.
@ Shaun
Ik weet niet wat je bedoeld…
maar ik lees Hyper al langer en weet daardoor sommige dingen net als anderen hier en daarom is het voor mij geen Abu Dhabi.
Als je denkt dat ik cryptisch en lui ben…go ahead 🙂
Monica, cozmic maakte ook dat foutje (12.3) alleen was hij wel ruiterlijk genoeg om het toe te geven(12.5).
Geeft niks hoor.
Shaun, lui als ik ben…I admit 🙂
Imke 12.15
Ja, dat snap ik nu ook, maar zonder smellorama kan ik het niet ruiken aan de berichten.
BTW, hoe voelt het om een godin te zijn?
Amen Willie , schuilen in het licht is ook slechts een laffe daad van zelfontkenning , iedereen heeft zijn duistere kant , let your darkness shine . Een paar weken terug ging ik op die missie , een hoop mensen in verwarring achterlatend , behalve zij die het doorzagen .
Shaun had het over catch 22 , in het Engels een begrip , of men hier weet wat het betekent weet ik niet . In het kort een gesloten systeem als een slang die in zijn eigen staart bijt , geen begin , geen eind .
Matrixdenken werkt ook zo , omdat je binnen de matrix denkt , het opgelegde systeem .
BREAK ON trough to the other side http://www.youtube.com/watch?v=6BIjCW2_Uik
Monica, nu je er toch bent, noemen ze je soms ook moon hiero?
Niet dat ik me begeef of zulk een familiare pad, maar als verklaring van een mij onbekend persoonsaanduiding.
Oh en voordat iemand weer tenen krullend je leeftijd probeert aan te geven, het zal me worst wezen of je 70 bent haha
Oy , Shaun , ik gaf helemaal niks toe , ik gaf alleen aan dat jij hier slechts een paar daagjes loopt te schijnen en daardoor het achtergrondverhaal van velen niet kent , hetgeen ze wel hebben neergeschreven in het verleden , maar de Mart Smeets in jouw hoofd waarschijnlijk nog niet heeft bereikt .
So , get a fucking grip .
Catch-22 is bijvoorbeeld ook in 2001 A Space Odyssey, de HAL computer krijgt de opdracht om de missie boven alles te stellen, echter mag hij ook niet mensen kwaad doen, resulterend in een H-Moebius lus en nogal krankzinnig gedrag in zoverre je een computer krankzinnig kan noemen.
@ Shaun 12.25
Ehh, hoe bedoelu? Godin?
Hoewel slecht te lezen, dekt mijn gravatar de lading.
Cozmic
Ik vroeg “Of weet jij meer dan er in tekst hier staat?” waarop jij antwoordde “Hmmm , yes , I gues so .” was dat niet bevestigend bedoeld?
Shaun, als die mensen die Moon schrijven mij bedoelen dan ben ik het wel…ben geen 70 dus je hoeft je niet in te houden 😉
IMKE
Toen ik gisteren Dick iets vroeg antwoordde hij IMKE.
Zal ik het voor je opzoeken?
Moon , geniet van je 69 nu het nog kan .
What is a “a fucking grip” anyway, and where can you get em, my reptilian braincells wanna know?
@ Shaun ,
“yes I guess so ” because I am obvious a better reader in the broader sense of the word .
Muziekje voor moon
http://www.youtube.com/watch?v=VNXWMHu9An0
Cozmic,
aah ok, so you CAN read, it’s just your writing skills that suck.
Get a grip by not getting a grip with your reptillian brain/mind/controled thinking . Mart Smeets
Shaun ,
thanks alot , just needed a moran to tell me this .
@ Shaun
Kweet niet waar het over ging maar iemand die zo door het leven blundert als ik laat zich nou niet bepaald met een Godin vergelijken. Zal wel anders bedoeld zijn.
Zelfs de Hofnar is ‘BulletProof’ hier Willie… He’s still Alive! 12.21
Politieke Lijst: Hofnar & King
Cozmic
Als je het zo opschrijft (12.39) dan lijkt het net alsof je zelf ondertekent.
Een voorbeeld:
He must be very ignorant for he answers every question he is asked. Voltair
Imke
Ok, my bad
Cozmic 12.40
One is glad to be of service.
Is het wel safe een Gravatar te gebruiken? Hoe gaat dat in z’n werk? Ik denk dat Paul & Co hier wel verstand van heeft. Ik wil het best wel eens proberen zo’n persoonlijk labeltje! Maar zoals jullie weten, ben ik niet zo’n geweldig tiepje op de comp.
Shaun , never mind silly me ,
mijn debiliteit zit volledig vast in catch 22 en dit draadje versterkt het wederom .
Why bother snapping out ? I’m a happy moran .
GRAVATAR is net POKÉMON…. 😉
Cozmic
Ik probeer je te snappen.
De mindmatrix voedt mij met de juiste affirmaties waardoor ik nooit in de problemen kom , het collectief orgoncollectiesysteem voedt ik door mijn creativiteit af te staan in ruil voor een kortstondig orgasme , met mijn kop in het zand zie ik slechts wat ik zien wil , mijn leven is perfect , niemand heeft last van mij , I’m a good citicen .
I just wish my Englisch spelling was a wee better .
Het vervelendende voor mij in kwestie is, dat Cozmic voor mij ‘Supercalifragilisticexpialidocious’ is en niet meer dan dat!
Daar verbleekt gewoon de rest weer bij, op Hyper dan na die is puur voor mij ‘suoicodilaipxecitsiligarfilacrepus’, als ene mondje vol. Laten we Marcel W dan maar in eerbetoon toe juichen met zijn ‘out of the border-liners’!
I’d buy that for a dollar!
Zonder gekkigheid, ik vind je heel leuk, in a non gay way I say.
Maar dat wil niet zeggen dat ik niet de hele cozmic wil zien.
aaai no no no, ’tad’ not wee, wee is scotish…
Cozmic,
A dedication for yuuuu..
Expect na, sir, in this narration,
A fleechin, fleth’rin Dedication,
To roose you up, an’ ca’ you guid,
An’ sprung o’ great an’ noble bluid,
Because ye’re surnam’d like His Grace-
Perhaps related to the race:
Then, when I’m tir’d-and sae are ye,
Wi’ mony a fulsome, sinfu’ lie,
Set up a face how I stop short,
For fear your modesty be hurt.
A tad , a wee , no brown nosing shite is spent on me lad .
Ey Lad! thou art a Twat, a tilly o’ scum, with your white assy bumb…
…time makes you bolder, even children get older, and I’m getting older, too….
http://www.youtube.com/watch?v=4U4opbXoMss
Imke, Jimi blijft een coole gast 😉 x
Leuk die taallesjes hier dat van wee wist ik al heb een scottisch maatje gehad vandaar.
Oh my goodness, Rab C. Nesbitt in tha house…
well Shaun , een tipje van de Cozmische sluier staat hier http://www.wanttoknow.nl/inspiratie/meelezen/mijn-verhaal/
Wonder boven wonder werd het reactiegebeuren ook nog een soort familiereunie , so , for a rainy day ….
Cozmic
My nipples explode with delight, effe lezen…
Hopefully your nipples survived the blast , but on the other hand , if god is so perfect , why did he give man nipples anyway ?
Coz, omdat het nog beide kanten uit kan gaan… 😉
X=x en y=y toch ?
Mannentepels zijn gewoon decoratie met haartjes .
Cozmic
Je vergeet de Fetisj piercings met een ketting er tussen, dat schept een lerenband met de MeesterEs die er graag steeds aan wilt trekken als men niet gehoorzaamt. Het klinkt als een ‘my precious’ schepsel die graag meer meer meer wilt ervaren…
Ik hou me eerder op afstand dan me opnieuw moet onderwerpen aan duivelse braille lord of the ring tekens aan de wand.
Cozmic
Indrukwekkend verhaal, ik werd er behoorlijk triest van en daarna behoorlijk boos.
In ieder geval erg bedankt dat je het wilde delen. Het was van begin 2012 meen ik, dus redelijk vers opgeschreven.
Eigenlijk staat er niet direct in wat ik wilde vinden, namelijk meer over jou zelf, dit ging meer over wat je meegemaakt hebt (dus indirecte informatie over jou) of zoals je het zelf zegt “waar je vandaan komt”.
Dus ik kan wel wat eruit opmaken, ik vindt het ook beter om organisch on-the-fly meer te weten te komen, dus no problemo.
Wat ik me afvroeg is hoe je het ervaren hebt in de periode na het publiceren ervan?
Paul & CO
Erg cryptisch, in a duh kinda way
Coz, volgens mij is een embryo helemaal in het begin zonder geslacht, later doen de hormonen de bepaling…dat zou verklaren dat mannen ook tepels hebben.
Misschien weet het Shaun wel, aan hem vroeg je het eigenlijk ook…
Tis helaas niet crypto-cheillus daar hadden we ooit een ander voor, doe maar een snufje cynisme uit een zakje Shaun. Beetje honoponnetje weet daar wel raad mee.
monika
Mannen hebben geen tepels, we vouwen onze penis tussen de benen, plakken tepel stikkers op onze borst en kijken urenlang in de spiegel maar omdat de tieten te klein zijn, kruipen we weer terug in bed voor the real thing.
Shaun , dat was een schrijfsel van een half jaar terug , gebaseerd op ervaringen van lang daarvoor .
Voortschrijdend inzicht vernietigd niet het geschrevene , het maakt het wel minder relevant of meer in perspectief .
Hoe men gemanipuleerd wordt op vele nivo’s en hoe perfect de matrix is opgezet met zijn backloops is indrukwekkend .
@ monika
Al reeds bij de conceptie ligt het geslacht vast vanwege de doorgegeven chromosomen XX XY tenminste volgens de bioboekjes op school.
WIKI TEPEL LEAKS:
“Een orgaan wordt rudimentair genoemd wanneer het in aanleg aanwezig is maar niet tot ontwikkeling is gekomen, en kennelijk geen functie (meer) heeft. Een orgaan wordt rudimentair genoemd als het in een eerdere fase van de fylogenie van een organisme (dus bij de voorouders) wel tot volledige ontwikkeling kwam en een functie had. Zo’n orgaan kan vervolgens in de loop van de evolutie zijn functie verloren hebben of de functie is sterk verminderd. Het orgaan is nog wel aanwezig (als evolutionair relict), maar is vaak tot minimale proporties gekrompen. Een voorbeeld is de oorspier bij de mens. Een orgaan wordt ook rudimentair genoemd wanneer het bij de ene sekse van een soort slechts in aanleg aanwezig is terwijl het bij de andere sekse tot volledige ontwikkeling komt. Een voorbeeld zijn de tepels bij mannelijke zoogdieren.”
Shaun 12.71 ,
moet je toch ook je koppie scheef houden om schaamlippen te fantaseren , tong beetje naar buiten in de mondhoek , en dan weer terug naar bedje toe , kut het werd em niet .
Zou eigenlijk wel cool zijn als mannen ook borstvoeding konden geven . Helaas zou het de vrouw inderdaad de status ‘baarmoeder ‘ geven , na geboorte overbodig .
Coz daarom dat sommige hun ringbaardje laten groeien… (net echt!)
Hush, we should’nt discuss this publicly, actual women might read it.
Over baar(ba)papa gesproken:
http://www.youtube.com/watch?v=oCEoqJLJo9Y
Over Hush gesproken http://www.youtube.com/watch?v=hZ4vK0VUGu0
effe een beetje goeie moesiek tussen al het gelul door .
Willem Wever weet het wel 🙂
http://www.willemwever.nl/vraag_antwoord/het-menselijk-lichaam/waarom-hebben-mannen-tepels
Waardeloze site
http://www.willemwever.nl/vraag_antwoord/het-menselijk-lichaam/waarom-hebben-vrouwen-poesje
zeer informatieve site
http://www.willemwever.nl/vraag_antwoord/het-menselijk-lichaam/waarom-hebben-mannen -een-kutkop-en-vrouwen-soms-een-klote-karakter-?
damn , I failed 🙁
Godver…heb ik weer, ik heb wel 1000 keer op F5 gedrukt maar ik krijg alleen 404’s
F5 is voor watjes en oude typo’s…
Zelfs na htmlencoderen doet ie het niet
http://www.willemwever.nl/vraag_antwoord/het-menselijk-lichaam/waarom-hebben-mannen%20-een-kutkop-en-vrouwen-soms-een-klote-karakter-?
Misschien toch eens ff kijken bij de fabeltjes krant:
http://www.willemwever.nl/vraag_antwoord/waarom-heeft-onze-Cozmic-een-failure-en-waarom-is-daar-weer-geen-duidelijk-antowoord-op-zonder-error-404-vermelding-????
http://www.youtube.com/watch?v=rF-vJd-Zs3A&feature=fvst
Na 3 x moet de boodschap toch wel duidelijk zijn ?
Zeggen ze dat ik debiel ben 🙂
Somegreybloke about women http://www.youtube.com/watch?v=oj36nxaOq5k&feature=relmfu
omg, priceless, potentially erotic 🙂
Cozmic, we houden het maar op een gevalletje van een Epic Failure:
http://img571.imageshack.us/img571/8606/epicfailm.jpg
God knows: http://www.youtube.com/watch?v=sC0DLYpbgFY
Jimi Hendrix.
@ Hyper, wat heb je het weer mooi geformuleerd. Alles wat je schrijft is voor mij ook zo herkenbaar. En vooral jouw conclusie dat je door alles ongelovelijke “survival skills” hebt ontwikkeld. Zo voel ik het ook en voor wat betreft de “survivak skills” misschien wel met als hoogtepunt de overleving van dat vliegtuigongeluk, alhoewel ik tijdens een paar heftige paniekaanvallen ook soms minuten lang als een kip zonder kop door mijn huis rende en alleen maar dacht “hoe maak ik hier een eind aan”. Ik begrijp nu heel goed dat mensen soms in opperste nood zichzelf voor een trein werpen of hun auto tegen een boom parkeren. Ik heb gelukkig toen “survival skills” ontwikkeld. Ik leerde mezelf de paniekaanvallen te doorstaan door een aantal minuten heel hard te blazen. Viel me spontaan binnen tijdens het ergste moment van zo’n aanval!
Hyper, ik geloof er niet in dat we dit alles voor niets hebben doorstaanje hele verhaal met geweldig veel humor in te lijsten! Ik wil niet te hoogdravend klinken, maar toch moet ik kwijt dat ik er 100% van overtuigd ben dat er voor jou en voor vele anderen hier een hele belangrijke TAAK is weggelegd om de overgang naar de “nieuwe hemel en aarde” mogelijk te maken en anderen in hun eigen proces te ondersteunen. Je bent al heel ver op weg om EEN te worden. Ik voel het aan alles! Als jij je vader en moeder weet los te laten (energetisch), dan ben je helemaal VRIJ! En ben je Meester over je Eigen Leven!
@ Dick
Wat Hyper precies geschreven heeft kan ik niet terugvinden,maar ik wil wel even ingaan op op jij schrijft. En dan met name over de paniekaanvallen waarover je het hebt, en die je jezelf de kop hebt leren indrukken. Ik had ze nl vroeger (40 jaar geleden) ook, en heb me toen alleen maar niet van kant gemaakt omdat ik dacht: dat kan altijd nog, eerst nog maar eens even kijken waar het op uitloopt. Hoe dat afliep heb ik in mijn boekje staan, en ik zal het hieronder voor je kopiëren.
Ik belandde, praktisch van de ene dag op de andere, in een volslagen andere wereld, van gevangenschap en honger, en zelfs van een ophanden zijnde dood – want als de atoombom niet een week later op Hiroshima was gevallen, was ik er nu waarschijnlijk niet meer geweest. Maar de bom viel wel, en dus heb ik in feite mijn leven te danken aan de dood van duizenden anderen – geen plezierig gevoel, trouwens, ook al heb ik daar zelf geen schuld aan.
Maar helemaal zoals vanouds werd het niet meer, want ik was mijn zekerheid en vertrouwen voorgoed kwijtgeraakt, en bovendien ging de kamptijd vrijwel naadloos over in de Koude Oorlog, vol nieuwe dreiging en onzekerheden en alle daarmee gepaard gaande angsten en nachtmerries. Hoeveel Japanners en luchtaanvallen ik gedurende die jaren in mijn dromen voorbij heb zien gaan laat zich niet tellen.
En omdat mijn fiducie in de exacte wetenschap intussen ook tot nul was gereduceerd, begon ik in arren moede mijn heil elders te zoeken: in de Liefde. Uiteraard met een hoofdletter, want van intermenselijke liefde had ik al lang geen hoge pet meer op.
Maar dat was geen probleem, want de bovenmenselijke, goddelijke Liefde waarin ik nu geloofde was immers in staat om alles overwinnen, en ik verwachtte dan ook dat wanneer ik zelf maar genoeg liefde zou uitdragen, alles vanzelf op zijn pootjes terecht zou komen.
Nou, mooi niet dus, want na jarenlang ijverig lief te zijn geweest zat ik me – zonder zelfs nog maar een vleugje hoop, geloof of liefde – radeloos vast te klampen aan de wand van een bodemloze put, waarin ik voorgoed en volledig verloren zou gaan als ik losliet. Het klinkt misschien wat irreëel, maar zo voelde het precies – ik kon letterlijk geen kant meer op.
Mede omdat ik toen nog nooit van een midlife crisis had gehoord, kwam ik op een gegeven moment tot de conclusie dat langer vastklampen geen enkele zin meer had, en dat het beter was om het maar helemaal op te geven. Dus liet ik alles los, letterlijk in de verwachting in de bodemloze diepte te zullen verdwijnen, mijn totale ondergang tegemoet.
Maar dat gebeurde niet, want ik ‘viel’ hoogstens een meter, en belandde toen met een zacht plofje op een stevige bodem. Wat me het surrealistische gevoel gaf in Gods hand terechtgekomen te zijn.
En daarna kon ik alleen nog maar omhoog, tot aan het punt waarop ik nu ben aangeland.
Jawel jazeker Dick ik ben er van overtuigd dat er een Taak voor ons types is weg gelegd! Als het ons lukt om na een half leven herboren uit onze benarde crazy kooi te ontsnappen dan begint het pas, zo voel ik het, dus euhm Moon, en all of you, hier kom ik, here I come en niet voor 1 gat te vangen maar wel liefff, Tweety uit z’n vogel kooitje vrolijk rond hoppend in de wijde huiskamer wereld. Jah ik heb ook een paar politieke debat uitzendingen gevolgd Martijn, het viel mij op dat slappe vaatdoek Rutte toegeeft dat ie zich heeft laten chanteren door de eSM bangksters onder dreiging van rente verhoging op nep staats leningen, de geld pers staat aan en daar moet je dan voor betalen en bloeden als burgert..
Het valt mij ook op dat daar niet serieus op door gevraagd en gedacht wordt, behalve door blonde Mossad Greet die manmoedig misleidend popie jopie zegt dat ie verdomd te betalen, maar dan op z’n dictators er even fijntjes aan toevoegen dat de moslims de schuld zijn, gevaarlijk jaren 30 proces, Verdrag van Versailles, Duitsland failliet verklaard, nu het eSm Verdrag, Noord Europa failliet verklaard, zelfde recept, pak mensen alles af en ze raken buiten zinnig buiten zinnen en stemmen zelfs voor genocide, vuile blonde ratten Greet, de halve waarheid misbruiken voor moord op grote schaal, laat ie maar eens uit de doeken doen wie zijn Sponsors zijn, Zion hufters, en laten we op school leren welke vuile oorlogen door Zion gesponsord opgestookt werden de afgelopen 150 jaar… Door wie werden de moordende misdadige bolsjewieken gefinancierd, juist door onze hedendaagse ‘westerse’ banken en corporaties, dat leren ze je niet op school, feiten kennis verbergen en onthouden is ook misdaad… Wat is er in Joegoslavie werkelijk gebeurd? En het schijn proces in Den Haag tegen Milosovic die vervolgens vakkundig op z’n Fortuyns vergiftigd wordt omdat ie stapels feiten naar boven haalt van verraad en inmenging en opstoking en financiering door onze ‘bondgenoten’ met de adelaar in het vaandel..
Tweety in A Whole New World
http://www.youtube.com/watch?v=MGNOxfH_HcY
Dus ben ik het volledig met je eens dat alles wat je overkomt niet voor niets is.
Maar wat ik niet geloof is, dat het onze taak zou zijn om een nieuwe wereld te scheppen – gewoon omdat die er al is: we zitten er middenin, al beseffen we dat zelf niet.
Nòg niet, want hoe meer we leren, hoe meer we ons het bestaan ervan gaan realiseren. Dit is “bewustzijn”, volgens mij, en dat is waarschijnlijk wat jij ook bedoelt, niet?
Daarom ben ik dan ook dankbaar voor alle narigheid die ik in mijn leven heb gehad, want juist op die momenten breekt je onderbewuste als het ware open, en ga je dingen inzien waar je anders nooit opgekomen zou zijn.
En dat het hier op aarde een ongelofelijke rotzooi is, ben ik volledig met jou eens, Hyper!
Bedankt voor het plaatsen!
goh jij bent echt de laatste der jappen Mohikanen Sofia, een eer voor mij om je hier op dit blog tegen te mogen komen, en glas helder ben je op je 88ste of 87ste of was het 86ste, moeten wij decadente midlife crises typjes van televisie StarTrek jaren 70 generatie X Nix nog maar zien te presteren de komende 40 jaartjes, de digitale bloggosphere is inderdaad in feite al een nieuwe wereld, aan ons om deze super real reality interactieve netwerk school goed te gebruiken, wie had hier ooit van gedroomd, vroeger in de houten school bankjes met potlood en kroontjes pen van m’n moeder, het internet is een Wonder !
87ste. En mijn motto is: Alles wat er gebeurt is ergens goed voor.
@ Sofia, dank je hartelijk voor jouw reactie, ik ben er heel blij mee. Er bekroop me gisteren namelijk even een gevoel dat we elkaar niet helemaal begrepen. Hte gaat inderdaad om de Liefde, niet de intermenselijke liefde, maar een Hogere Liefde, onvoorwaardelijke Liefde voor jzelf! Ik voel nu dat ik vanuit die onvoorwaardelijke Liefde voor mezelf op het 0-punt ben uitgekomeen en vandaar uit kan ik heelm veel bijdragen aan die “betere” wereld. Ik die nu geen ENKELE concessie meer an mezelf en voel me daardoor STERKER dan ooit!
Ik merk alleen dat de “matrix” waarin we gevangen zitten (politiek, geloof etc) ons niet zomaar toestaan om er uit te stappen! Ze VERZET zich meer dan ooit tevoren!
Die “matrix” is voor mij het getal 666 in Openbaringen, het getal van Het Beest! Ik heb ervaren dat niets in het Leven Maakbaar is. “Alles van Waarde is Weerloos”. De USA (en”de ” american way of living”) is voor mij het prototype van een systeem, dat denkt dat alle MAAKBAAR is. Zij geloven in een Maakbare Nieuwe Wereldorde. Hun leider is 32ste graads lid van een organisatie , de Vrijmestelaars, die denken dat alles Maakbaar is! De CIA, de inlichtingendienst van de USA, heeft zelfs zo’n verschrikkelijke galgenhumor dat ze de gepantserde limousine van Obama The Beast hebben genoemd naar het getal 666. Ik zag ooit een keer Obama op bezoek in Ierland. Ze hadden speciaal zijn limousine “The Beast” laten overkomen uit de USA om Obama in Ierland in te vervoeren. Weet je wat er gebeurde? “The Beast bleek zo groot en zat zo laag bij de grond dat hij op een gegeven ogenblik vastliep op 1 van de vele rotonds in Ierland. Ik vergeet dat beeld nooit meer!!! Het was voor mij toen al de zekerheid dat de Nieuwe Wereld Orde een utopie is!
Als we 100% in ons geintegreerd hebben dat niets MAAKBAAR is en dat alles Ijdelheid der Ijdelheden is zoals Prediker dat al verwoordde, dan krijgen we voor mijn gevoel de Nieuwe Hemel en Aarde! En dat is geen Utopia!
Lieve Dick,
Als ik, of wie dan ook, je niet begrijpt betekent dit niet dat jij ongelijk hebt. Sowieso niet, omdat niemand, geen enkel mens, volledig kan bevatten hoe alles in elkaar steekt, en we dus allemaal zijn aangewezen op aannames.
Het enige ‘gelijk’ dat we ooit kunnen hebben is onze integriteit, en dus zijn alleen onze intenties doorslaggevend voor wat we waard zijn, en niet ons IQ, of wat we er al dan niet mee bereiken.
Maar ik ga nu even een boterham eten, ik rammel!
@ Lieve Sofia, mooi, ik pleit zelf ook er steeds voor dat we juist het be-grijpen mogen leren loslaten, dus uit ons Denken gaan, en het uit Handen gegeven. En dan begin juist ik weer over het elkaar begrijpen! Inderdaad, het zou inderdaad al heel mooi zijn als onze Intenties Zuiver zijn, volledig Transparant, vrij van Manipulaties! Dan zijn we al een heel eind op Weg!
Eet smakelijk!
In Liefde!
Hoi,
Maar wat bedoel je dáár nu mee? Dat we moeten ophouden met denken, en alles op zijn beloop moeten laten? Gewoon gaan zitten duimendraaien dus?
Dat kan ik bijna niet geloven, maar je schrijft het echt.
Dus dan mijn mening daar maar even tegenover zetten, kijken wat je daarvan vindt.
Houden van jezelf is zeker essentieel. Maar het is wel een héél ander soort ‘houden van’ dan ´verliefd zijn op jezelf’, want wanneer dat het geval is ben je een narcist, zonder een greintje gevoel of warmte.
En dus een potentieel gevaarlijk mens, vooral wanneer machtswellust bij komt, zoals bijvoorbeeld bij sommige politici, die er altijd weer in slagen om een hele troep gelijkgestemden achter zich te krijgen, die allemaal meér dan bereid zijn om eens lekker de beest te gaan uithangen en – bij voorkeur weerloze – anderen in elkaar te trappen.
Nu is het natuurlijk wel zo, dat de meeste van hen zèlf ook beroerd aan hun eindje komen (wie het zwaard opneemt zal door het zwaard vergaan), maar dat gebeurt dan meestal pas na een paar honderdduizend doden. Kijk maar naar WW II, toen half Nederland lid was van de NSB. En over het heden zal ik het maar niet eens hebben…
Maar het goede daarvan is dan toch weer, dat het inmiddels al meer dan 60 jaar vrede heeft opgeleverd. Voornamelijk in Europa, waar het ook begonnen was. En dat Japan en Duitsland zich wel drie keer zullen bedenken eer ze weer op oorlogspad gaan…
En de goede manier van houden van jezelf… daar is lang niet iedereen het over eens. Temeer omdat lang niet iedereen weet wie of wat hij zelf eigenlijk is.
Ik denk dat je dat wel weet als je nog heel jong bent, maar dat je door je opvoeding gaandeweg een vertekend beeld krijgt. Vooral als daat dan ook nog godsdienst bij komt, want als je de priesters moet geloven zijn we allemaal waardeloze zondaars zonder hersens, die flink onder de duim moeten worden gehouden omdat ze anders volledig ontsporen.
Dus moet je, om ècht tevreden met jezelf te kunnen zijn, eerst beginnen met zowel je ouders als je geloof radicaal uit je systeem te verwijderen, en dat is bepaald geen sinecure!
Maar goed, als dat lukt kom je vanzelf je eigen goddelijke kern tegen, dat kleine stukje van het grote geheel waartoe je behoort, en dan is liefhebben geen enkel probleem meer.
@ Sofia, ik heb het geloof (waarmee ik groot geworden ben) radicaal uit mijn systeem verbannen en ook mij ouders- en voorouders zijn volldige uit mijn ssysteem. Ik voel me volledig VRIJ! En ik heb alles volledig OVERGEGEVEN. Ik leef vanuit die OVERGAVE! Maar ik ben als een LIBELLE, ik kan me heel lang in de STILTE bewegen, maar ben heel ALER. Ik gebruik mijn bovengemiddelde verstandelijke vermogens als ze van mij gevraagd worden en dan kan ik in een “split second” heel veel dingen met elkaar combineren.
voorbeeld,
Ik was net een eind aan het fietsen in onze mooie omgeving en besloot opeens aan het begin van de mooie beukensingel (waar ik het hier wel vaker over heb) even op een terrsaje te gaan zitten. Ik bestelde een wit biertje bij een heel mooi, jong meisje. Ze bracht me het biertje en ik dacht opeens: “He, wat kom je me bekend voor” Eeven later is het meisje tafels op het terras aan het schoonmaken en we heben oogcontact en lachen naar elkaar. Ze kwam naar mijn tafel en ik kwam met haar in gesprek, Ineens zei ik tegen haar dat ik haar volgens mij een keertje had ontmoet op een tuinfeestje van haar mama. Ze zei me dat ze zelf ook al dacht dat ze me daar van kende. Nu wil het “toeval” dat zij dus een dochter (van 15) is van de vrouw, waar ik gistermiddag een eind mee wandelde. Dze vrouw is filosofe en ik ontmoette haar vorig jaar een keer tijdens een wandeling op het landgoed. Ze bleek borstkanker te hebben. Ze was heel positief, maar een paar weken nadat ik haar ontmoette, kreeg ik een email van haar dochter (misschien wel dezelfde als vanmiddag) dat haar moeder was opgenomen in het ALZ in Amsterdam en dat een borst werd wegggenomen.
Toen ik haar gisteren ontmoette vond ik haar er erg goed uitzien en ik hoop voor haar dat ze “schoon” is. Ik vroeg vanmiddag aan haar dochter hoe het met haar moeder ging. Ze zei dat het wel goed ging met haar moeder, maar dat ze emotioneel heel erg aan het veranderen was. En dat ze vaak moe was! Ik vroeg aan haar hoe haar moeder dan wel emotioneel aan het veranderen was. Haar dochter zei toen iets wat ik nooit zal vergeten: “ZE KIEST STEEDS MEER VOOR ZICHZELF” En vroeg ik: “Hoe vind jij dat?” Toen vertelde ze dat ze daar best soms nog aan moest wennen. Ik vroeg haar “Ze ruimt zeker steeds minder vaak je kleren op en dergelijke?” Toen lachtte ze als een boer met kiespijn, maar ik merkte aan haar dat ze het aan de andere kant ook wel leuk vond dat haar moeder voor zichzelf aan het kiezen was, maar dat ze liever had gehad dat dat nog een paar jaar had geduurd totdat ze uit huis was, ha,ha. Geweldig gesprek! Ik heb er haar voor bedankt en zij mij ook!
Dit is het resultaat als we het uit Handen geven en kunnen wachten als een Libelle om vanuit de STILTE over te gaan tot ACTIE!
Als je je oude geloof uit je systeem hebt verwijderd, waarom zie je dan Maria nog? Of heb je het überhaupt nog over haar?
En om ook nog even op mijn andere vraag terug te komen: zou je Maria ook hebben gezien als je een moslim of een hindoe was geweest?
Het antwoord daarop is natuurlijk nee, maar jij kunt het kennelijk niet over je lippen krijgen… Waarom niet?
Jezelf bevrijden van indoctrinatie is zo eenvoudig niet, daar is een heleboel wilskracht voor nodig. Maar als je echt vrij wilt zijn in je denken valt er niet aan te ontkomen. Anders blijf je levenslang op twee benen hinken en kom je nergens.
Maar hoe dan ook, het doet er verder helemaal niets toe waarvoor je kiest, want de echte werkelijkheid verandert er toch niet door. Daar kunnen wij mensen gelukkig geen invloed op uitoefenen.
Behalve in onze fantasie dan, en daar is letterlijk alles mogelijk, compleet met wonderen en al.
@ Sofia, er is niets mis met Maria of Sophia of Isis, de Moeder aller Moeders. We hebben het een Naam gegeven om het te DUIDEN. God is Vader, Moeder en Kind tegelijk, het is een 3 EENHEID. We Leven in een tijd dat de vrouwelijke WIJSHEID van de Sophia weer in ons ten volle wordt geopenbaard! Dat komt niet bij mij vanuit het Denken. Ik WEET dat zeker! Ik heb alles in mij VER-INNERLIJKT! Woorden schieten tekort! Beelden, zoals van Maria die de slang heeft geketend of het beeld van Imke “Mankind” benaderen beter wat er in mij is gebeurd!
OK, OK, ik zeg al niets meer.
Moet trouwens gaan koken, want mijn lieverd begint honger te krijgen, en de hondjes ook. Dag!
Dan neem ik de baton weer over, het is m’n neiging als white planetary wind kin.
Als je dit eerder hebt gehoord dan is dit overbodig, zoniet dan kan het geen kwaad.
Maar dit wordt geen betoog om een can of worms te openen, oude wonden te openen en wie denkt dat ik dit uit betweterigheid doe wens ik sterkte.
Een aantal van jullie hebben veel meegemaakt en jullie zijn een eerbetoon aan het vermogen van de mens om te overwinnen, hoe goed of soms hoe moeilijk dat ook gaat.
Jullie overlevings en overwinnings strategieen hebben gewerkt of zijn nog aan het werk, of hebben gefaald maar niet desastreus anders was je dit niet aan het lezen. Maar de overtuigingen die jullie gebruikt hebben zijn slechts dat, overtuigingen, als ze voor je werken ga in niet zeggen dat je ermee moet stoppen. Ze kloppen echter van geen meter en dat wil ik als informatie injecteren, met als enige motivatie is dat het er moet zijn, je hoef er niks mee te doen.
Binnenkort zullen jullie alles snappen, bewustzijn is fundamenteel, al de rest zijn menselijke construkties.
Demonen, zwarte occulte krachten, geesten, engelen, energie, hogere dimenties, religieuze symbolen, gidsen, channelings, ET’s, illuminati noem de metaforen maar op, zijn allen menselijke constructies en vermeende verklaringen voor zaken en ervaringen die onbegrepen zijn.
In de afgelopen decennia zijn er in stilte vorderingen gemaakt die binnenkort tot een doorbraak zullen leiden, het resultaat zal zijn dat de werking van bewustzijn en de realiteit zelf doorgrond is.
Die informatie is van dien aard dat je heel eenvoudig eigen overtuigingen er tegen kan toetsen.
Dit kun je vergelijken met een ontwikkelingssprongetje dat vrijwel elk kind doormaakt, eerst kun je kruipen, ineens kun je lopen, kruipen is dan een dusdanig inferieure voortbewegingsmethode dat je het hooguit nog voor de lol doet.
Dit is in het kort de informatie:
De fysieke realiteit bestaat uitsluitend uit informatie.
Informatie is de beschrijving van inhoud, niet de inhoud zelf (die is virtueel, het als een virtueel huis in je computer ook niet bestaat).
Onze 3D space-time realiteit inclusief alles wat zich in het universum bevindt is een virtuele fysieke realiteit.
Buiten de virtuele fysieke realiteit is er een virtuele non-fysieke realiteit.
Deze twee realiteitsvoorkomens vormen samen onze simulatie, daarvan bestaan er zeer veel andere.
Onze simulatie, is versneld geëvolueerd en enkele malen teruggezet (reset) om voortzetting te garanderen na problemen.
De simulatie wordt dan gewoon terugedraaid, het hoeft niet allemaal opnieuw te beginnen, niet van waarde gaat ooit verloren.
Onze simulatie maakt deel uit een groep die relatief strakke regels heeft en daarom relatief successvol is en daarom voor voortzetting in aanmerking komt.
Binnen die groep zijn we matig in onze evolutionaire ontwikkeling.
Voortzetting is gegarandeerd, vernietiging door stompzinnige keuzes als een grote nucleaire oorlog is uitgesloten, als we die kant opgaan dan worden we gereset tot het moment dat we die kant opgingen en mogen we een andere keuze maken.
Niemand heeft een taak of een specifieke doel, maar deelnemers kunnen gebruikt worden voor functies, dit moet je zien als experimenten.
Deze realiteit is een evoluerende process dat plaatsvind binnen de gemeenschappelijke bewustzijn.
De drijfveer van evolutie is het verlagen van entropy (mate van disorde en mate van potentieel/kracht).
De toekomst bestaat uit ‘uitrekende’ waarschijnlijkheden, er is geen nu moment, er is alleen een positie voor en na het actualiseren van keuzes.
Actualiseren gebeurd on-the-fly, wanneer een keuze gemaakt dient te worden dan wordt de keuze bepaald.
Waarschijnlijkheid is niets anders dan een random keuze uit de natuurlijke onzekerheden van de mogelijkheden.
Deze random keuze is beinvloedbaar middels intent en intent is sterker wanneer je in vreede bent, je angst, je ego en je intellect stil zijn.
Ook kan de realiteit zelf keuzes beinvloeden wanneer het een bepaalde experiment doet, dat noemen wij dan synchronicity/serendipity.
Alle geactualiseerde keuzes en alle niet geactuialiseerde keuzes blijven opvraagbaar, de toekomst is echter slechts benaderbaar.
Deelnemers aan deze simulatie zijn functioneel gegroepeerde bewustzijns eenheden.
Binnen deze simulatie wordt vrije wil toegepast, niets anders dan de vrijheid om zelf een keuze te maken binnen je directe beslissingsruimte.
Iedere deelnemer ontvangt een eigen datastroom op de realiteit en het is mogelijk om verschillende datastromen (ook gelijktijdig) te hebben.
Je kan ‘het systeem’ raadplegen en alle informatie is tot je beschikking.
Zolang je vol zit met overtuigingen, angst, ego etc.. is je vermogen om ‘het systeem’te raadplegen beperkt.
Vrijwel alle kinderen hebben vóór hun achtste jaar ervaringen met het raadplegen van datastromen, vaak verdwijnt het daarna om op latere leeftijd weer aangeboden te worden. Wanneer je allerlei dubieuze verklaringen voor deze verschijnselen verzint of aanneemt dan neemt het vermogen weer af.
Wanneer je goed reageert op de aangeboden ervaringen dan nemen je vermogens toe.
Er is geen enkel oordeel, als je je niet ontwikkelt dan voert de realiteit gewoon andere experimenten uit.
Geloof het vooral niet, ga het zelf onderzoeken als je er iets van waarde uit krijgt of wacht gewoon af.
Kortom: Que sera, sera.
En ga nu maar lekker slapen, morgen is weer weer een dag.
Ben je werkelijk jezelf, dan houd je van jezelf. De werkelijke zelf is hetzelfde als dat het altijd al was en wat het altijd zal blijven. Het lichaam en de persoon zijn slechts tijdelijk. Net als alles wat we waarnemen in de vorm. Slechts tijdelijk. Het Ene zal blijven, de rest vervaagd. Gedachten komen op en gaan. Beelden worden waargenomen en vergaan. Soms blijven dingen hangen, ook geluiden doen dat al te graag. Uiteindelijk blijven we over met onszelf. De werkelijkheid voorbij het levendige bestaan. Het is hier en wel nu, de openheid, de vrijheid. Dat wat te ervaren is maar niet duidelijk te maken in geen honderd woorden.
Alles komt erin op en alles vergaat erin. De eeuwige dans.
@ Sofia, ik kom even terug op 12.101. Ik haalde daar Prediker (een hoofdstuk in de bijbel) aan met zijn “Ijdelheid der Ijdelheden. Hij beoelde daarmee dat ” Alles Lucht en Leegte” is.
Ik ben gisteravond even wezen kijken naar een competitiewedstrijd van mijn oude voetbalclub tegen Trynwalster Boys (uit de Friese wouden) of al placec, ha,ha.
Toen ik na die wedstrijd even een biertje ging drinken in de kantine, kreeg ik met een aantal mensen een heel interessant gesprek. Het ging onder meer over de beuken, want iedereen had batuurlijk in de regionale krant gelezen dat ik trammelant heb met de plaatselijke wethouder. Maar goed, op een gegeven ogenblik kregen we het over de politiek en over de “matrix”. En over hoe betrekkelijk alles is! Naast me zat een onderwijzer uit ons dorp, van mijn leeftijd. Hij heeft zijn vrouw een aantal jaren geleden verloren aan kanker. Hij vertelde dat hij na de dood van zijn vrouw ook heel erg had ingezien hoe betrekkelijk alles is. En opeens zie hij tegen mij: “Dick, Prediker schreef ooit IJdelheid der ijdelheden en alles is ijdelheid”
Grappig, hoe het Universum werkt, als je alles maar over durft te geven en nog alleen maar leeft vanuit de intuitie, brengt het Universum altijd jou op het juiste moment, op de juiste plaats en in contact met de mensen, waar je op dat moment iets mee hebt te DELEN!
@ Martijn
Nee, het is met geen honderd woorden over te brengen, en zelfs niet met duizend. Het is gewoon een niet overdraagbaar weten.
Dit in tegenstelling tot kennis, die wel overdraagbaar is. Dus vordert de wetenschap gestaag, en blijft het blijft het ‘weten’ gewoon onveranderd, door de eeuwen heen. Heb je de uitzending van de hindoeïstische omroep gisteren gezien? Zo niet, dan moet je echt even kijken bij Uitzending gemist. Daar valt echt niets aan toe te voegen.
@ Dick
Als ik je goed begrijp denk je dat de voorzienigheid jouw leven tot in de puntjes regelt: dat het bepaalt wie je tegenkomt na een voetbalwedstrijd, bijvoorbeeld, en waar het gesprekken die je voert dan over gaan.
Dat snap ik eerlijk gezegd niet zo goed. Het Universum is oneindig groot, en ik kan me niet voorstellen dat wij mensen belangrijk
genoeg zouden zijn om daarvan het middelpunt uit te maken. Dat dacht men vroeger wel, omdat we toen we nog geen idee hadden van de omvang van het universum. Maar nu…
Daarmee bedoel ik natuurlijk niet dat we totaal onbelangrijk zouden zijn, maar ik ben veel meer geneigd om te denken dat we allemaal radertjes zijn binnen dit zo oneindig grote geheel, en dat we daarin allemaal onze eigen rol spelen – op eigen verantwoordelijkheid.
Ook in jouw geval. Want wie besloot om naar die voetbalwedstrijd te gaan? Jij. Wie ging daarna praten over die beuken? Jij. Enzovoort enzovoort.
Eigenlijk komt het erop neer dat we het Noodlot niet in de hand hebben, maar wel ons eigen leven naar beste weten moeten zien in te richten.
En dat daaraan niet eens te ontkomen valt, want een stem uit de hemel die iedereen haarfijn voorschrijft wat hij moet doen is er al eeuwenlang niet meer…
En dat betekent dan weer, dat we ons op geen enkele manier kunnen onttrekken aan onze eigen verantwoordelijkheid. Jij maakt de keuzes, en als die verkeerd zijn draai jij daarvoor op. Niet de voorzienigheid.
Ik zal zo meteen nog even een stukje opzoeken over een ervaring die ik heb gehad, en waaruit ik bovenstaande conclusie heb getrokken. Misschien zegt het je iets, misschien niet. Maar dan is er nog geen man overboord.
Het gebeurde twee jaar geleden aan het eind van de middag, toen ik net terug was uit het ziekenhuis – heel blij en opgelucht, omdat het eindelijk zeker was dat mijn man, die na een operatie een tijdlang op de intensive care had gelegen, toch beter zou worden.
Dus was ik – zoals gewoonlijk met aan iedere kant een hondje – op de bank gaan zitten, waarna alle doorgestane angst en spanning van de voorbije weken langzaam begon weg te ebben.
En in de weldadige innerlijke rust die ervoor in de plaats kwam voelde ik opeens zó’n intense dankbaarheid, dat ik die in een opwelling de ruimte instuurde – richting open haard om precies te zijn, omdat ik daar toevallig tegenover zat.
Zomaar, op goed geluk, gewoon uit behoefte om iets te doen, te laten blijken, aan wat of wie dan ook En natuurlijk niet in de verwachting dat er een reactie op zou komen.
Maar dat gebeurde wel, want de ruimte tussen mij en de haard werd opeens levend, en zei – zonder woorden – heel gemoedelijk: you’re welcome.
Waarna alles weer stil werd. En ik uiteraard ook.
Zodat ik nu weet – voor mezelf althans – dat ‘de ruimte’ helemaal niet leeg is, maar doordrongen is van een alles omvattend en alleswetend ‘iets’. Dat er alleen maar ìs, zich nergens in mengt, maar wel alles registreert en beoordeelt. Helemaal niet spectaculair of bovennatuurlijk of zo, maar heel gewoon en vanzelfsprekend.
En het is juist die gewone, vertrouwd aanvoelende uitstraling die voor mij het bestaan ervan aannemelijk maakt.
En dit is dan eigenlijk alles wat ik erover kan zeggen, want voor de rest is zo’n voorval op geen enkele manier uit te leggen, en hoe die ‘levende ruimte’ eruit ziet al helemaal niet, daar zijn gewoon geen woorden voor.
Nu ja, misschien toch wel een beetje, het lijkt namelijk wat op de trillende lucht die soms ontstaat bij heel warm weer.
Even iets heel anders: is het niet mogelijk om een ‘correctieknop’ toe te voegen? Als ik te vroeg op ‘reageer’ heb gedrukt erger ik me naderhand dood aan mijn eigen, niet meer te verbeteren, tikfouten!
@ Sofia, die voetbal wedstrijd begon gisteravond om 18.00 uur. Ik was hem helemaal vergeten. Ik was van plan om naar een dorpsfeest te gaan in het centrum. opeens kreeg ik een “signaal” binnen (niet vanuit mijn Denken) dat er een voetbalwedstrijd werd gespeeld van mijn oude club. Somns ga ik wel kijken, maar vaak niet. Maar ik kreeg opeens rond 18.30 uur aandrang om er naar toe te gaan. Ik heb toen mijn fiets gepakt en ben er heen gereden en heb nog de helft gezien. En daarna heb ik in d ekantine het hartsikke gezellig gehad, maar ook hele sprituele gesprekken gevoerd met een aantal mensen. Daarna ben ik alsnog naar het dorpsfeest gegaan en even ruimschoots van het kroegleven geproefd en van muziek en dans in een feesttent.
Ik blijf erbin dat het een “opgepikt signaal” vanuit het Universum was, die mij gisteravond bij die voetbalclub en in de kantine deed belanden. Ik vind het allemaal vanzelfsprekend omdat ik dagelijks dit soort dingen meemaak.
@ Sofia, erger je niet, ik maak ook de wereld aan fouten, maakt niet uit, hoort er allemaal bij:) Soms is er zelfs een stuk tekst weg (zoals gisteren in een reactie op Hyper) en dan voel ik dat het ook de bedoeling van het Universum is. En verdenk ik gelukkig niet Guido van een “redactionele” ingreep 😉 Acheraf voel ik dan ook wel dat dat stuk tekst niet heeft bij-gedragen… en daardoor dus niet wordt Gedragen!
@ Dick
Er is iets wat heel belangrijk is voor jou Speciaal in het bijzonder, toegevoegd een filmpje waar een duidelijk boodschap in verborgen zit en dit is van toepassing, aansluitend op je verhaallijn. Bekijk het en laat dat eens FLINK door je heen gieren, elk verhaal die je probeert te verduidelijken bevat ruimschoots deze informatie. Alleen je zoektoch ligt als Buddha nog te ver buiten jezelf. Ook je belevening van Gods bewust te zijn. Mail me voor de rest van de Crypto, je ‘fait accompli’ is niet meer veranderbaar, want het is altijd al zo geweest. 😉
http://www.youtube.com/watch?v=uaCPFyC1D20&feature=player_embedded
Ben het scrollen zat…piep the scroll-trol 🙂
Man on the silvermountain….
http://www.youtube.com/watch?v=R5SvBJwh1eA
😆 good old ronnie james dio again .
I’m a wheel, I’m a wheel, I can roll, I can feel
And you can’t stop me turning
‘Cause I’m the sun, I’m the sun, I can move, I can run
But you’ll never stop me burning
Come down with fire
Lift my spirit higher
Someone’s screaming my name
Come and make me Holy again
I’m the man on the silver mountain
I’m the day, I’m the day,
I can show you the way
And look I’m right beside you
I’m the night, I’m the night,
I’m the dark and the light
With eyes that see inside you
Come down with fire
Lift my spirit higher
Someone’s screaming my name
Come and make me Holy again
I’m the man on the silver mountain
Just look at me and listen
I’m the man, the man, give you my hand
I’m the man on the silver mountain
Come down with fire
I’ll lift your spirit higher
I’m the man on the mountain
I’m the night the light the black and the white
The man on the silver mountain
monika 13 en 13.2: ja ben me daar gek, stop met scrollen. Zie “lettertjes” draaien. Mooie tekst Monika.
Hallo Willie,
tekst is van Rainbow dwz van Ronnie James Dio…geloof ik.
Maar ik heb er ook een paar liggen 🙂
Ben je wel een monter Willie?
Hier is ook nog een mooi stukje ‘populaire’ muziek…en veeeeeel ouder dan dat daarvoor en zonder woorden 😉
http://www.youtube.com/watch?v=rrVDATvUitA
Voor wie de BDE niet heeft overleefd , 52 lentes http://www.youtube.com/watch?v=Ylm1IqWO7fo
Mooi liedje! En wáár ook, want goed beschouwd gaan we inderdaad twee keer dood: eerst gewoon, en dan nog eens, als iedereen ons vergeten is.
Maar echt wèg zijn we natuurlijk nooit, ook ons lichaam niet, want dat wordt netjes gerecycled: het valt uit elkaar, en daarna worden al onze moleculen gemixt met die van andere levende wezens, waaruit dan weer een nieuwe levensvorm kan ontstaan.
Dus valt aan te nemen dat wij zelf het ‘eeuwige leven’ niet hebben, maar onze moleculen wel.
Of dat met onze geest óók gebeurt valt niet met zekerheid te zeggen, maar ik vermoed dat ook daar een soort recycling plaatsvindt.
Zo kan ik me voorstellen dat onze geest, met alles wat we gedurende ons leven geleerd hebben, éérst in het grote geheugen terechtkomt, daar ‘door elkaar wordt geroerd’. Waarna stukjes van dat nieuwe mengsel weer ‘in omloop’ worden gebracht om zich middels nieuwe levensvormen verder te kunnen ontwikkelen. Tot.. ja, tot wàt? Misschien tot bewustzijn, het bewustzijn dat door de Big Bang uit elkaar is gerukt?
En dit bewustzijn zou dan het liefdevolle Licht kunnen zijn dat soms tot ons doordringt – als een BDE, of soms gewoon zonder aanwijsbare reden.
Dit is wat ik denk, maar meer dan een veronderstelling is het uiteraard niet. Het komt me alleen aannemelijk voor, dat is alles.
@ Sofia, op gevaar af van sssssssssssssssst, ik las net jouw reactie en met name het volgende bleef mij me hangen:
“En dit bewustzijn zou dan het liefdevolle Licht kunnen zijn dat soms tot ons doordringt – als een BDE, of soms gewoon zonder aanwijsbare reden”
Waarom zouden we niet net als Jezus de “kruisdood” kunnen gaan ( net als een Slang onze oude huid afstropen) en nog in dit Leven hier op Aarde “opnieuw geboren” worden (een nieuwe huid krijgen)? En dat we dan voor altijd ervaren zoiets als jij net beschrijft?
Onze ware Zelf is eeuwig. Het is dat waar alles in opkomt, inclusief geest en lichaam. Het Zelf is gelijk aan God, Nirvana, etc. Het gaat er niet om hoe we het noemen. Het Zelf is niet te benoemen, alleen te ervaren als eeuwige stille liefdeskracht of zoiets. Kijk maar eens goed, het was er altijd al.
@ Dick
Waarom niet? Omdat we Jezus niet zijn, denk ik, en omdat we allemaal onze eigen weg hebben te gaan.
Hier op aarde lopen hele volksstammen rond die nog nooit van de kruistocht van Jezus hebben gehoord, en die zouden dan allemaal wegens gebrek aan kennis uit de boot vallen? Daar geloof ik niets van.
@ Martijn
Zeg maar rustig onsterfelijk.
We kunnen ook als de Boeddha overal zoeken en dan ten einde raad tegen een boom gaan zitten en misschien, wie weet, valt ineens het kwartje.
Weten dat je eigenlijk niets weet is de hoogste wijsheid. Ja, eindeloos kunnen we over dit onderwerp redetwisten maar het brengt ons nergens.
Iedereen zoekt zijn eigen weg naar de top en wie het overzicht heeft vanaf die top, die lacht iedereen toe. Het uitzicht is eindeloos, jammer genoeg val ik er soms weer van af. Toch, in dat diepe dal is ook Dat te vinden, het maakt helemaal niets uit.
@ martijn
Als jij denkt dat de boedha uit arremoede tegen een boom ging zitten en van daaruit ineens verlicht werd, ga je wel akelig kort door de bocht. Je doet dan de hele ontwikkeling van de boedha wel een beetje te kort in mijn idee!
@ Marcel w
Denkt Martijn dat? Ik geloof dat hij het eigenlijk meer ‘bij wijze van spreken’ bedoelde… Enfin, hij is best in staat om voor zichzelf op te komen, dus zeg ik maar niets meer.
Maar het Licht zien gebeurt inderdaad wel onverwacht, op een moment dat je er helemaal niet op verdacht bent zelfs. Bij mij is het tenminste drie keer zo gegaan.
Terwijl je je bont en blauw kunt mediteren zonder dat er iets gebeurt. En dit laatste heb ik dan wèl weer van horen zeggen, want ik zie geen enkel heil in mediteren en zal dat dus ook nooit gaan doen.
Voor mij ligt de conclusie voor de hand dat wij op het Licht geen enkele invloed kunnen uitoefenen – wàt het dan ook mag zijn. En daar heb ik niet de minste moeite mee. Gewoon omdat ik denk dat alles gewoon goed is zoals het gaat.
@ sofia
Dat zegt martijn , en ik denk ook wel dat hij dat anders zou kunnen hebben bedoeld maar dan moet je dat anders verwoorden toch?
Ik mediteer me niet bont en blauw maar ervaar wel degelijk bij elke meditatieve handeling een gevoel van rust en inzicht. En wat betreft verlicht zijn, dat ben je en dan leef je gewoon weer verder. Dan ben je niet opeens niet meer verlicht en wordt je het later weer…..
Elk moment als het hoofd het weer voor het zeggen heeft ben je d’r weer uit. Of eigenlijk niet, het denken werkt als een blinde vlek waardoor het licht tijdelijk niet opvalt. Het is er altijd alleen de sores van het leven verblind ons om het in te zien. Tijdelijk afgeleid, dat zijn de mensen. Het komt heus goed, met ons allemaal.
@ Sofia ,
Dat liedje van Bram Vermeulen plaatste ik naar aanleiding van de vrouw van een kennis van mij die gisteren aan kanker overleden was , het greep mij toch weer even aan .
Mooi passend verhaaltje schreef je er onder .
Ja, het kan natuurlijk best dat je door mediteren meer inzicht krijgt, maar dat kan door gewoon logisch nadenken ook.
Maar ‘het Licht zien’ is iets anders, dat is een concreet gebeuren en heeft een diepe impact. De eerste dagen loop je naast je schoenen van geluk, daarna neemt het leven, met sores en al, weer de overhand en hou je er alleen maar de herinnering aan over. Plus het gevoel dat er méér is dan wat we doorgaans zien.
En dat gevoel gaat nooit meer weg, zodat je voortaan blijft openstaan voor iedere nieuwe ervaring. Maar niet voor nieuwe bedenksels, en zeker niet voor die van anderen. Maar alweer: zo is het met mij. Dus had ik bij nader inzien beter ‘ik’ kunnen zeggen.
En dat ‘denken’ een ‘blinde vlek’ oplevert die het Licht verdringt, ben ik niet helemaal met je eens, Martijn.
Het is eerder zo dat het Licht je denkraam verruimt, je meer vrijheid geeft om buiten de jou opgelegde grenzen (zoals indoctrinatie) te treden. Dus om verder te durven kijken dan je ‘officieel’ is toegestaan. En om afstand te nemen van al die schijnwaarheden en zogenaamde ‘wonderen’ waaronder iedere van oorsprong zuivere godsbeleving gaandeweg wordt – of is – bedolven, en de gelovigen steeds verder van hun oorsprong verwijderd raken.
“Jezus leeft, Jezus leeft…” Kletskoek. De goede man is al tweeduizend jaar zo dood als een pier. En zijn boodschap ook. Weet jij nog welke dat was?
De essentie is verloren gegaan. De essentie van Jezus leeft en was er al voor hij leefde. Woorden, denken, kunnen allerlei dingen door elkaar halen. Natuurlijk, je verstand gebruiken is goed maar het zou ons niet moeten verblinden. Vanuit je gedachten de wereld bekijken is niet hetzelfde als de wereld bekijken. Ach, ik zei al, het valt niet uit te leggen. Die ervaringen maken je denkraam open en als ie wagenwijd open staat, als het denken even staakt, dan is daar weer het licht. Dit verdiept zich oneindig zo ver ik voor mezelf kan spreken maar ook wat ik gelezen en gehoord heb van anderen die al wat langer meegaan in deze.
@ Martijn
Misschien hebben we toch een verschillend soort licht in gedachten, Martijn.
Het licht waar ik het over heb is namelijk niet iets wat zich verdiept, of geregeld weer opduikt als we even niet denken.
Het is, om het zomaar even te zeggen, een buitenaards verschijnsel, dermate krachtig, dat het onmogelijk door ons of onze geest veroorzaakt kan worden. En dat dus ook niet door ons denken beïnvloed kan worden.
Maar wie het gezien heeft raakt er wel door ‘verlicht’, zodat je daarna anders in het leven komt te staan.
Dat er overigens niet door verandert. Want ik geloof niet dat mijn leven anders zou zijn verlopen als ik die ervaringen niet zou hebben gehad.
Hoewel je dat natuurlijk nooit absoluut zeker kunt weten, want het kan ook best zijn dat ik in sommige opzichten toch verstandiger en objectiever heb gehandeld dan ik anders zou hebben gedaan. En dat ik beter het kaf van het koren heb leren scheiden is ook een feit. Maar ja, gewone levenservaring speelt daarbij natuurlijk ook een rol…
Sofia, ik bedoel meer dat wij langzaam maar gestaag groeien naar dat licht wat nu ook gewoon aanwezig is. Als je dat licht hebt ervaren dan wil je daar naar terug. Daardoor verdiepen we ons steeds verder teneinde hierin terug te komen. We hoeven niet eerst dood te zijn om dit licht te ervaren. We herkennen dit licht omdat het onze diepste Zijn is. Wanneer we in staat zijn alles echt los te laten, op z’n beloop te laten, dan is het daar weer. Keer op keer. Ja, dat is mijn ervaring hoor. Wie weet gaan onze ervaringen langs elkaar heen.
Nee hoor, we lopen niet langs elkaar heen. Dat licht waar jij het over hebt ken ik ook. Ik noem het levenslicht, of God.
God is dichtbij, overal in en om ons heen, en dat andere Licht is waarschijnlijk gammastraling, verwant aan bliksem, en komt (als ik het goed heb begrepen) van ver, uit de ruimte, de andere kant van het heelal.
Waarom het zo’n enorme uitwerking heeft op degenen die erdoor getroffen worden is niet duidelijk, en of het al dan niet om toevalstreffers gaat evenmin.
Maar het vervult me wel van ontzag, dat zeker.
@ Sofia
Mijmer maar eens weg bij de kennis van dit filmpje, waarom altijd buiten je zelf terwijl alles in jezelf zit?!
http://www.youtube.com/watch?v=uaCPFyC1D20&feature=player_embedded
Lees nog maar eens goed wat ik hierboven heb geschreven, Paul:
“God is dichtbij, overal IN en om ons heen”. We maken allemaal deel uit van het grote geheel.
@ Sofia
Het gaat erom dat veel mensen deze 2 zaken nog al te vaak door elkaar heen weven er 1 gedachte van maken. Ik lees heus wel goed op hoor wat je schrijft. Dat merk je ook in de zoektochten terug van oa Buddha en Jezus, de weg volgen en die te bewandelen, alles zit nl al in je zelf.
Je zegt het op zo’n toon als of ik het zelf nog niet ontdekt hebt, hahaha, SOPn nog maar even lekker door zou ik je toe willen jubelen.
@ Paul
Over welke 2 zaken heb je het eigenlijk? En wat is die ‘ene gedachte’ dan? Want die kan niet anders zijn dan dat God overal ‘in en om ons heen’ is, en daar is niets mis mee, toch?
En als ik je goed begrijp vind je dat ik me arrogant opstel. Maar ik reageerde alleen op jouw advies om een video te gaan bekijken die mij op het rechte pad zou kunnen brengen.
Maar ik hèb al een pad, waar ik al jarenlang opzit – zonder video- of enige andere voorlichting trouwens. Vandaar dat ik schreef dat je nog maar eens moest overlezen wat ik geschreven had.
Bovendien ben ik al van jongs af aan een overtuigde denk-het-zelver, die niets van voorlichting moet hebben, en al helemaal niet van geloofs-dwang. Ik geloof niet in wonderen, en ben alleen bereid om geloof te hechten aan wat ik zelf geloofwaardig vind. En dat bevalt me tot dusver best.
Nu ja, er is één wonder waar ik bijna ben ingetrapt: toen mijn vader godverdomme zei, en er een vlam uit zijn broek kwam. Dat leek toen een sterk staaltje van:’God straft snel en rechtvaardig’.
Maar de waarheid was, dat hij met een doosje lucifers in zijn broekzak had zitten frommelen, dat toen in brand vloog. Dus ging de vlam vooraf aan de vloek, en niet andersom.
Tja, wonderen… Verbind twee zaken met elkaar die in werkelijkheid niets met elkaar te maken hebben, en jawel hoor, je hebt er een!
@ Sofia
Je hebt een heel betoog en je wilt blijkbaar iets niet aanenemen voor zoete koek, je hebt je mening al uitgesproken klaar staan. Dus voor mij geen raw deal meer met jou! ‘fait accompli’, zoals jij het betoogt!
Ga je Goed Sofia…
Paul
5 september 2012 om 17:10
@ Sofia
Je hebt een heel betoog en je wilt blijkbaar iets niet aanenemen voor zoete koek, je hebt je mening al uitgesproken klaar staan. Dus voor mij geen raw deal meer met jou! ‘fait accompli’, zoals jij het betoogt!
Ga je Goed Sofia…
Tjonge zeg, ben ik even fout! Zomaar een betoog durven houden, botweg weigeren om iets voor zoete koek aan te nemen, en tot overmaat van ramp ook nog een uitgesproken mening hebben…
Nu, je hebt groot gelijk hoor, wèg met die hap!
Sofia, ik vind het helemaal ‘cool’ dat je zo eigen-wijs bent als je bent 🙂
Je hebt het volgens mij wel goed als je stelt dat je je eigen pad volgt en niet een voorlichting nodig hebt. Dat is volgens mij ook de bedoeling in een leven, dat je weet dat je je eigen ‘licht’ mag volgen en zijn. Dat is voor mij de ware weg. Bedankt.
Die coole Monika en Sofia toch… Mooie lichte & doorzichtige mensen?!
Volledig transparant, zonder haakjes en oogjes, mensen die goed zijn in alles te positiviteren? In 1 woord ‘geweldig’…
Het voorbeeld voor iedereen!
Paultje, zuig niet zo 🙂
Er bestaan gewoon mensen die weten meer dan jij…lol
@ Monika
Zulke dingen zeg je voortaan maar in de off topic chat, of durf je soms niet?! Dat is de plek bij uit stek voor dit soort almachtige uitspraakjes.
Paul, ik had je daar in de chat-kamer al lang afgemaakt 😉
maar ben mijn inlog-gegevens kwijt…dus ff wachten…x
Oh heerlijk Monika, je kan zo achter je inlog gegevens komen, gewoon door ze op te vragen via een mailtje, heb ik ook gedaan…
Wie dom is moet niet blont wezen maar kaal en slim…
Oh Paul, die chat is een uitkomst. Zou je anders echt zetels gaan kosten haha.
Dan droogt het hier wel een beetje op aan off-topic reacties. duurt altijd wel even voordat men het door heeft! Niet iedereen kan goed met Nederlands nog overweg!
Zo Paul, en zullen we nu maar weer vriendjes worden? Ik heb helemaal geen zin in ruzie, en zeker niet met jou.
En zó erg is het toch niet dat ik er een andere mening op na hou dan jij? Dan kun je wel boos worden op de hele wereld, want geen twee mensen denken precies hetzelfde. En vergeet niet dat ik stukken ouder ben dan jij, en dus veel meer tijd heb gehad om na te denken en dingen uit te vinden.
Wacht trouwens maar tot je zelf 87 bent, want dan is het jouw beurt om de wind van voren te krijgen als je iets beweert dat verkeerd valt! Maar dan ben je ook oud en wijs genoeg om je niet gekwetst te voelen, en beschouw je het misschien zelfs wel als een compliment!
Dus zand erover?
En blijf je dan ook lezen, want ik heb nog een heleboel meer te vertellen. Over die gammastralen bijvoorbeeld, want die zijn echt fascinerend.
Maf ze!
@ Monika
Wist jij dat al, dat je cool, licht, mooi en doorzichtig was? Van jou had ik het al wel gedacht, maar van mezelf…
Moet toch maar eens kijken of ik een bijpassende avatar kan vinden. Die rimpelige betbetoveropoe die ik alsmaar niet kan plaatsen lijkt opeens nergens op! 🙁
@ Sofia
Ik zit hier NIET om ruzie te maken, misschien veronder stel je dat zelf. Ook niet ga ik dan roepen dat ik ouder ben, dat zet helemaal geen zolen aan de dijk. Leeftijd zegt me niks meer, zeker ik nu de oudste ben binnen de familie die de ticket vast mag houden waar het woordje ‘dood’ op staat. Weet je ik probeer alleen iets aan te reiken op mijn manier en als dat als niet serieus genomen wordt of dat gelijk over in een negatieve dag licht wordt belicht is jou zaak niet de mijne. Zelfs al zou het jou persoonlijke mening zijn Sofie, maakt me niks uit, heb dat stadium allang over geslagen en kan dat allang los laten.
Wat is nou een filmpje waar een bepaalde boodschap in verborgen zit?!
Was enkel maar goed bedoeld in jou richting…
En voor off-topic commentaar kom je je gram maar voortaan halen om de chat om het forum verder te onkrachten voor off-topic comments gezien als dit. Daar kan je de vuile was verder uithangen dan hier…
Dat is de mening van mij en de rest hier!
Beste Sofia, ik heb je avatar gezien en ik vind je mooi, licht en wijs eruit zien, en gezien wat je schrijft ben je voor mij ook nog een geestige en intelligente vrouw. Leefttijd is niet relevant in het geestelijke maar verdient respect, al helemaal als je je zo bloot geeft.
Te bedenken dat ik nog 40 jaar te gaan heb op deze aardbol…als ik ga dan ben jij misschien al weer aan het uitwisselen van wijsheden…het is komen en gaan…zolang het duurt…
Ah, dàt is het dus: je hebt de indruk dat ik je niet serieus neem! Nu, daar vergis je je dan in, want ik neem iederéén serieus – met het gevolg dat ik een heleboel mensen gewoon niet moet, als je voelt wat ik bedoel.
Maar daar behoor jij zeker niet toe.
Dat filmpje heb ik niet bekeken, om dezelfde reden dat ik ook geen boeken lees die me worden aangeraden: ik wil me niet laten beïnvloeden, maar zelf mijn eigen intuïtie gebruiken. Dat alleen op mezelf afgaan doe ik al jaren, en ben daar een heel eind mee gekomen.
Het eerste boekje dat ik schreef heette dan ook De Bezem door de Bovenkamer, en ik heb toen inderdaad een heleboel aangeleerde rotzooi uit mijn systeem gegooid.
Dat was een heel karwei, want als je daarmee begint zie je pas goed om hoevéél het gaat, ongelofelijk! En dan ben ik nog niet eens godsdienstig opgevoed. Want met godsdienstige indoctrinatie erbij wordt het helemaal een klus van jewelste.
Maar de moeite waard was het wel, want al heb ik ‘de’ waarheid natuurlijk niet gevonden, ik weet nu wel wie ik zelf ben, en waar ik thuishoor, en dat is een heel fijn gevoel.
Dus vind dat ik dat iedereen die serieus op zoek is naar de waarheid goed en verstandig bezig is. Jij dus ook.
Enfin, je zult inmiddels wel naar bed zijn, Dus ‘gezond weer op’ dan maar.
@ Monika
Dank voor je lieve woorden. En nu alleen nog maar hopen dat Paul een beetje terugkomt van de negatieve indruk die hij van me heeft gekregen…
Maar mede daardoor moest ik zopas opeens denken aan zo’n vijftien jaar geleden, toen ik op een forum in alle onschuld had geschreven dat wij mensen, net alles hier op aarde, allemaal gerecycled worden na onze dood, en daarop de meest originele reactie kreeg die ik ooit heb gehad, namelijk: Vieze, vuile blasfemist!!!! Die is nooit overtroffen.
De persoon in kwestie had natuurlijk gewoon gelijk, want wat moet je anders zeggen als je absoluut zeker weet dat je als oprecht Christen na je dood regelrecht naar de hemel zult gaan?
Dus heb ik het voor de curiositeit opgeslagen en een ander forum opgezocht.
Sofia,
komen er nog wel meer verhaaltjes van je?
(kids vonden het geruis in het struikgewas wel leuk maar een beetje kort)
Sofia ,
“uit stof zijt gij gemaakt en tot stof zult gij wederkeren ” komt toch op recycling neer ?
Sofia STOP! maar met je dualiteits strijd, je valt gewoon uit den toon met je uitgesproken mening, zeker bij mij, zo tussen de wal en het schip in. (nat pak)
En wat doe je eigenlijk hier dan op WTK als je niks tot je toe wilt nemen als nieuwe aanvullende informatie…?! “merkwaardig paradigma!” :lol
@ Cozmic
Dacht ik ook, ja…
@ Shaun
Het begin van mijn laatste boekje, maar ik weet niet of je het leuk zult vinden…
Voorwoord van God.
Zo, het is vandaag mijn vrije dag, en dus laat ik het bijhouden van de ontwikkeling van de homo sapiens – en de daarbij horende puberpuistjes – maar even rusten voor iets heel anders.
Want mijn oog is namelijk gevallen op een ongewoon, en ik mag wel zeggen verheugend boekwerk over mij, dat heel anders getoonzet is dan alles wat er tot dusver is verschenen, zodat ik besloten heb om het te voorzien van een voorwoord.
Want ik heb zo langzamerhand schoon genoeg van alle nonsens die er over mij en mijn schepping geschreven wordt, en al helemaal van het voortdurende tumult over mijn al dan niet bestaan. Ik volg het natuurlijk wel, maar altijd zonder me ergens in te mengen, omdat anders de boel in de war zou raken, en dat is uiteraard de bedoeling niet.
Maar leuk is anders, al moet ik soms wel eens lachen om de EO, maar de ongenuanceerde kritiek die me ook ten deel valt schiet me vaak genoeg in het verkeerde keelgat, want ik ervaar dat toch als een miskenning van al het werk dat ik doe om de boel draaiende te houden. Ik voel me soms net een Chinees met een rij draaiende borden op stokjes, die rent zich ook te barsten.
Een beetje meer respect zou mijns inziens dan ook wel op zijn plaats zijn. Maar goed, ze weten ook niet dat ik besta, denk ik dan maar.
Maar soms krijg ik wel eens iets onder ogen wat me deugd doet – zoals bijvoorbeeld dit geschrift van een aardse dame, die er – ondanks al het gekrakeel en gedoe om haar heen – in is geslaagd om mij op een haar na te benaderen.
Vandaar dat ik nu besloten heb om voor deze ene keer wel in de openbaarheid te treden, en haar o zo dappere en openhartige boekwerk te voorzien van een eigenhandig door mijzelf geschreven voorwoord.
Als blijk van waardering dus, en om duidelijk te maken dat ik mèt haar ben.
En natuurlijk ook nog om haar veel sterkte toe te wensen, want ik vrees dat ze die misschien nog wel meer nodig zal hebben dan mij…
God (de enige echte).
Brein.
Dat zul je nu altijd zien, wil ik net koffie gaan zetten, en zit verdorie Brein opeens met een gezicht van ouwe lappen aan de keukentafel!
“Wat.” zeg ik, waarmee ik natuurlijk bedoel: was is er nu weer!
“Wat wat?” Brein kan ontiegelijk onnozel doen als hem dat zo uitkomt.
“Waarom kijk je zo, doe ik iets verkeerd of zo?”
“Nou ja, dat voorwoord van God… Dat had je beter door mij kunnen laten schrijven.”
“Nee, want daar ben je niet geschikt voor. Je bent veel te eenzijdig, en ik wil juist een globale indruk geven van wat ik van plan ben te gaan schrijven, en zo’n alles overziende blik heeft God alleen. Maar je hoeft je niet gepasseerd te voelen, hoor, je komt echt nog wel aan bod.”
“Ik ben al aan bod,” zegt Brein, “maar je had op zijn minst wel even met mij kunnen overleggen, want nu heb je geen idee hoe het over komt, en jaag je misschien joost mag weten hoeveel mensen tegen je in het harnas.”
“Wie zo gemakkelijk in het harnas gejaagd kan worden zat er meestal van tevoren ook al in.” repliceer ik, “En bovendien zijn dat juist de degenen die koppig tot het bittere eind zullen blijven doorlezen – al was het alleen maar om zich eens lekker uitgebreid te kunnen ergeren, en ongebreideld hun gram te kunnen spuien.
Maar wat zeur je nu eigenlijk, jij hebt me nota bene zelf aangeraden om God een voorwoord te laten schrijven!”
“Nee, dat was een boodschap vanuit de kelder, en die heb ik alleen maar doorgegeven, meer niet.”
“Schei nu toch eens een keer uit met mijn onderbewuste ‘Kelder’ te noemen,” val ik boos uit, “ik vind dat verschrikkelijk denigrerend. En weet je wat ik denk? Dat je hartstikke jaloers bent, omdat je weet dat ik meer vertrouwen heb in Keld… in mijn onderbewuste dan in jou.”
Brein zwijgt, hij is er jaren geleden al vanaf gestapt om zijn tekortkomingen te ontkennen, en dat waardeer ik zeer in hem. Hij mag dan wel minder slim zijn dan Kel… mijn onderbewuste, maar hij is in ieder geval eerlijk, en dat is al heel wat in deze tijd.
Zo zitten we dus even vreedzaam een banaan te eten, en dan vraag ik: “Wat raad jij me aan dan?”
Brein gaat meteen plechtig rechtop zitten, slikt het laatste stukje banaan door en zegt:
“Ik denk dat je God zijn eigen boontjes maar moet laten doppen, en zelf moet beginnen over bijvoorbeeld knollen en citroenen, dat is tenminste nuttig.”
“Maar hoe…”
“Dat moet je zelf uitvinden. Maar val niet van de keldertrap.”
En dat is dan weer zo’n pokkenopmerking waarvoor ik hem het liefst een trap onder zijn achterste zou willen geven…
Maar al met al lijkt het me wel een goed idee om het over knollen en citroenen te gaan hebben – ik moet per slot toch ergens mee beginnen, en waarom dan niet meteen met iets controversieels, zodat iedereen weet uit welke hoek de wind waait?
Alleen die brief van God blijft gewoon staan, want ik hou van God, dus mag Hij van mij best het eerste woord hebben.
Sofie,
da’s snel, super, ik zit nog op het werk, maar later zal ik er met plezier lezen, niet alles hoeft leuk te zijn maar dat zie ik dan wel :)!
@Sofia, is het nu zo dat God het voorwoord schrijft en jij daar met je brein over praat? Dan ook dat onderbewuste. Kijk, ik begrijp het niet helemaal. Je hebt dus God, je brein en je kel uh onderbewuste. Wie ben jij dan die met je brein spreekt? Komt erg verwarrend op me over.
Die ik die met het brein spreekt, wie of wat is dat dan?
Q@ sofia
bedankt voor je openheid, ik moest er erg om lachen. En al was je 187 jaar oud dan nog zou ik je willen zeggen ga lekker door op jouw pad , maar het mijne is het beslist niet! Sterker nog het komt me allemaal een beetje schizofreen over, en narcistisch . Sla die ook maar even op , wie weet kun je er later nog eens lekker om lachen , veel anders is het ook niet bedoeld.
Maar je zult toch moeten toegeven dat je laten ophemelen door “god”een beetje vreemd en on- wijs overkomt? Nouja je moet natuurlijk niets maar zo komt het dus ( heel voorzichtig betiteld) op mij over .
Overigens zie ik mensen van 11 jaar of 7 jaar dingen zeggen waar een dame van 87 niet aan kan tippen en omgekeerd net zo, dus leeftijd is slechts een afspraak en geen enkele verzekering voor wijsheid. Maar dat had je vast alwel begrepen!
Overigens is er slechts bewustzijn, dat onderverdelen; in onder- en boven- en gods- en weet ik veelbewustzijn is typisch een dualistisch spelletje van verdeel en heers en neem niet de verantwoording voor je weten en zijn.
Mijn brein houdt god gegijzeld in de kelder onder de traptreden die leiden naar verlichting zodra het schemerig wordt en de motten niet meer weten wat ze moeten kiezen daar ze voor de keuze staan tussen een kaarsvlam en of een peer , terwijl god langzaam aan het Stockholmsyndroom ten onder dreigt te gaan biedt de kelder een veilige schuilplaats met beschutting aan waar brein het fijne niet van weet en god mompelt ‘verdomme dat Ik daar niets vanaf wist ‘
To be continued…
BREIN = een stichting (Bescherming Rechten Entertainment Industrie Nederland) is een private Nederlandse organisatie die zich inzet tegen inbreuken op intellectuele eigendomsrechten van auteurs, uitvoerende kunstenaars, uitgevers, producenten en distributeurs van muziek, film, video en software. BREIN zegt on- en offline te zoeken naar piraterij en zegt voorlichting te geven over piraterij. De directeur van Stichting BREIN is Tim Kuik. En niet God! ahum…
Sofia,
Nee, leuk is het niet.
Ik vind het prachtig, met de (pijnlijke) kritiek, met de inzichten, met je beeldige schrijfwijze en vooral met je eigen-wijsheid!
Dank je weer…komen er nog meer?
x
@ Shaun
Zit je nu ook al in de kelder?! of zoek je naar de chatbox van wtk?!
Paul, wat kan ik voor je doen? Verveel je je?
Shaun, gewoon gezelli binnen hupsen, daar zit iedereen gezellig te keuvelen over leuke dingen en daarom is het hier veel stiller nu dan een rondje On-topic te blijven. Enne ik verveel me nooit 😉
Oh, ik was juist aan het genieten van de relatieve stilte.
@ shaun
je kunt ook gewoon je pctje uit zetten voor wat relativerende stilte?
Niet als je nog aan het werk bent.
jawel hoor alleen noemen ze dat dan stoppen met werken ,tis vaak gemakkelijker dan stoppen met roken ………relatief gezien dan natuurlijk.
Nou, niet iedereen denkt alleen aan zichzelf.
@ shaun
nee deden ze dat maar vaker , zou een hele hoop schelen denk ik zo . Nu denken veel mensen nog voor anderen ,en denken ze en passant dat dat nog een zegen voor die anderen is ook. Hoe fout kan je zitten ?
Niet iedereen denkt aan zichzelf? Wie of wat ben je dan? Jeetje, kan die vraag wel blijven stellen hier. Denken aan jezelf is heel wat anders dan jezelf zijn, jezelf kennen.
Marcel, ik denk dat je wel begreep wat ik bedoelde.
Sofia, mooi stukje. Ik zie de drieledigheid van de mens erin terug…
Monika, ik lees er vier daar God ook een is. God, brein, kelder en dan nog degene die met deze spreekt. Daar deze behoorlijk met God begaan is zal het volgens mijn idee zo zijn dat deze ene gelijk is aan God.
Het doet me aan de ‘De Bouquet Reeks’, denken. Zelfde retoriek van schrijven. Wordt ik niet echt BDE van.
Leuk, zo’n keur aan reacties! Boven verwachting eigenlijk. En dan die boze Paul er tussendoor… Ja, en dat zijn dan nog maar 2 bladzijden van 176, kun je nagaan.
En weet je wat het is? Er staat een heleboel in, maar als je het hele boek uit hebt weet je nòg niks. Want het is filosofie, alleen een beetje anders van toon, minder zwaar op de hand dan te doen gebruikelijk, maar desalniettemin. En wat is filosofie anders dan ‘Want to know and never get to know’?
Maar wat nu? Wat willen jullie, mensen, nòg een stukkie om lekker te kunnen lachen of je lekker te kunnen ergeren, of maar niet?
Who wants to know and who doesn’t?
Ik laat het aan jullie over. Let me know.
Ik vind het juist interessant en leuk om te zien/lezen wat jij kiest.
@ Paul
Lees jij De Bouquet Reeks, Paul? Dat is toch geen lectuur voor mannen?
Jammer vind ik het, dat je een vraag stelt hier en dat het ondergelopen wordt door reacties, waardoor geen antwoord volgt. Wie of wat is diegene die de conversatie aangaat met Brein? Die spreekt over kelder en God? Schijnbaar is het allemaal te moeilijk hier.
Ik ben er wel achter dat velen hier van alles verkondigen waar ze wezenlijk weinig mee doen of vanaf weten. http://www.youtube.com/watch?v=uCNtKeEiVWk Sofia kijkt zowiezo niet, de rest, it’s all bullshit to you.
@ Softia
Mij krijg je toch niet boos… lekkah pûûûûhhhh!!!
We zijn allemaal constant met onszelf in gesprek, alleen staan we daar niet bij stil omdat het zo gewoon is.
“Verdorie, waar is mijn boek nu weer gebleven!”
“Vlak voor je neus, stommerd.”
“Wat zullen we eten vanavond?”
“Boerenkool?”
“OK. Maar daar kom je wel weer van aan…”
“Nou ja,voor één keer…”
En de tekst achterop het boek:
“Van de Hak op de Schop” is geschreven door Sofia, een aardse dame die – samen met haar kompanen Brein en Kelder – haar hele leven bezig is geweest met het zoeken naar, en het doorgronden van de onbegrijpelijke en ongrijpbare waarheid.
Nu is – zelfs voor aardse dames – de onbegrijpelijke en ongrijpbare waarheid haast nog moeilijker te bevatten dan de grondregels voor efficiënt computergebruik, maar met het bijzetten van volle zeilen en het overboord gooien van zoveel mogelijk ballast is het haar tenslotte toch gelukt om het schip ergens te laten stranden.
Niet dat dit nu direct tot een echt, weldoorwrocht boekwerk heeft geleid, want daar zijn ook grondregels voor, maar in ieder geval lijkt het van buiten wel op een echt boek, en komt pas later aan het licht dat het in werkelijkheid gaat om een – niet altijd even samenhangende – verzameling bedenksels van een driedelige, en dus zelf ook niet altijd even samenhangende, aardse dame.
Zodat de vlag de lading toch nog aardig dekt.
Beste mensen, ik kom net terug van een openbare informatie avond van onze gemeente. Het gemeentebestuur heeft een paar dagen geleden besloten om door te gaan met het kappen van beuken op ons fraaie landgoed. Ik heb echter hun spel doorzien. Alles draait om geld en om verpichtingen die ze reeds aangegaan zijn met een hoofdaannemer. Ik heb dat spel blootgelegd. Ik heb de laatste dagen heel duidelijk gemaakt naar de gehele gemeenteraad (via de griffier van onze gemeente) dat het gemeentebestuur een advies van een klankbordgroep volledig heeft genegeerd en een beloofde inspraakprocedure voor de birger om zeep heeft geholpen. Ik heb vanavond van een medestander gehoord, die gisteravond op een gemeenteraadsvergadering aanwezig was, dat er een seperaat onderwerp op de agenda is gezet over “Dick”en dat van rechts (VVD, D’66) tot links (PvdA, Groen Links) ik ben weggezet als iemadn die “misselmakende” emails verstuur aan de griffiet, met het verzoek om die door te sturen aan het College van B&W en aan de gemeenteraad. Bijna alle partijen hebben de griffier verzocht om daarmee te stoppen, tewrwijl ik alleen maar heb blootgelegd (op basis van verslagen en emails) dat het College van B&W zit te liegen en te bedriegen. In plaats van dat het College van B&W wordt aangesproken word ik weggezet als leugenaar en als infiltrant. Ze hebben de griffier verzocht om mailtjes van mij niet meer door te sturen! Einde democratie! Ik heb vanavond aangegeven aan de gemeenteraad als ze op 3 oktober besluiten mee te gaan in het besluit van College van B&W om onnodig die 200 beuken te kappen, dat ik de volgende morgen om 8.00 uur een bezwaarprocedure neerleg nij de balie van het gemeentehuis, dat ik gelijktijdig een bezwaarprocedure opstart in het kader van de Flora en Fauna gezien het verdwijnen van vliegroutes voor vleermuizen en dat ik op 4 oktober aan de balie sta bij de rechtbank in Groningen om bij de voorzieninegenrechter te vragen om een kapverbod tijdens het lopen van de procedures. En als ze toch de euvele moed hebben om op 4 oktober of daarna te kappen (zolang de voorzieningenrechter geen uitspraak heeft gedaan) dat ik dat op zal vatten als onbehoorlijk bestuur. En dat ik er dan alles aan zal doen om te bewijzen dat ze nu reeds onvoorwaardelijke financiele verplichtingen zijn aangegaan voor de uitvoering van het werk ( 570.000 euro, waarvan 120.000 euro eigen geld van onze burgers) en dat ik ook “down the rabbit hole”zal uitzoeken waar de opnbrengst is gebleven van het ” gezonde” beukenhout van de 200 beuken die in een eerder fase zijn gekapt (geschatte virje opbrengstwaarde > 1 miljoen euro). Toen ik dat aankondigde zag ik een aantal ambtenaren ineens heel angstig worden en ook de wethouder scheet bijna in haar broek. Overigens voel ik dat de wethouder niet de helft weet van wat er speelt, bepaalde ambtenaren spelen hier een hele kwalijke rol! Ik zla julllie wel even een linkje laten zien naar de website van onze gemeente, zodra de notulen van de gemeenteraad van gisteravond bekend zijn.
Ik ben nog nooit zo vastberaden geweest als nu. De “beuken” dreigen het slachtoffer te worden van politieke en ander spelletjes! Dit zal niet gebeuren, dan over mijn “lijk”. Ik ga door tot het gaatje al kost me het 50.000 euro aan juridische kosten! De beuken zullen blijven leven en het politieke deficit zal duidelijk worden gemaakt. Gisteravond is de democratie in mijn gemeente vermoord! Er is geen terugweg meer. Ik strijd door tot het Einde!
Sofia,
ik vind je schrijfstijl en je creativiteit prachtig, dat is gewoon zo.
Mag hopen dat je ook het grijpbare flink heb gegrepen maar dat zal vast wel losgelopen zijn.
x
Dick, ik begrijp en deel je verontwaardiging.
Het laatste waar je nu op zit te wachten is betweterigheid.
Dus ik wil je alleen een tip geven, een aanmoediging.
Waar je aandacht op richt en energie in stopt gaat groeien.
Als dat strijd tot het einde is dan zal dat de uitkomst zijn.
Maar als je je eigen perspectief kan aanpassen dan kan je een wonder veroorzaken. Denk maar aan het landingsgestel.
@ Dank je, Shaun, je hebt gelijk, onvoorwaardelijke compassie 😉
@ Dick
Getver, wat een zootje! Hou je haaks hoor!
@ Sofia, dank je, ik ben nog nooit zo woedend geweest als de laatste paar dagn, en tegelijkertijd zo enorm verdrietig en teleurgesteld. Het was een enorme Achtaan van emoties en ik was bang dat ik even een enorme terugval had. Toch, heb ik me vandaag weer hersteld, kwam weer in mijn Eigen Kracht en heb vanavond het “spel” bloodgelegd. Ik heb daarna met voor- en tegenstanders van de kap gewoon een biertje kunnen drinken. Daar was iemand bij die totaal andere visie had als ik, maar waar ik vanavond een geweldig goed gesprek mee had. Hij kreeg namelijk net tijdens ons gesprek een telefoontje van zijn vrouw dat zijn schoonmoeder uit Brabant was overleden. Zijn vrouw was daar, hij had al eergisteren afscheid genomen en hij heeft heel veel met me gedeeld over haar en de familie. Respect! Ik voel me nu prima na die gesprekkken, maar ga nu m’n bedje in. Moet morgen om 7.15 uur weer opstaan, afspraken op mijn werk!
Probeer ook een andere mindset, zie het ook als een spel.
Zoek vooral zoveel mogelijk de onzekerheid op.
Ambtenaren spelen volgens idiote regels, dat is hun kracht maar je kan de zaak omdraaien en hun kracht veranderen in hun zwakte.
Koop een zak met Syrische bonte specht eieren of maak ze zelf en maak een paar nesten, die toevallig terecht komen in het bewuste gebied.
Neem contact op met een natuurwetenschapper, liefst van een universiteit of verbonden aan een krant en vraag of hij wist dat de Syrische bonte specht in dat gebied broedde, gezien de mooie foto’s.
Algemene verbodsbepalingen voor beschermde inheemse soorten dieren en planten Flora- en faunawet.
Artikel 9
Het is verboden dieren, behorende tot een beschermde inheemse diersoort, te doden, te verwonden, te vangen, te bemachtigen of met het oog daarop op te sporen.
Artikel 10
Het is verboden dieren, behorende tot een beschermde inheemse diersoort, opzettelijk te verontrusten.
Artikel 11
Het is verboden nesten, holen of andere voortplantings- of vaste rust- of verblijfplaatsen van dieren, behorende tot een beschermde inheemse diersoort, te beschadigen, te vernielen, uit te halen, weg te nemen of te verstoren.
Artikel 12
Het is verboden eieren van dieren, behorende tot een beschermde inheemse diersoort, te zoeken, te rapen, uit het nest te nemen, te beschadigen of te vernielen.
Wel zelf netjes spelen, je bent toch geen ambtenaar….
@ Dick ,
Ik weet dat je een titanenstrijd moet leveren , hadden we het eerder al over gehad . 😉
De bomen zijn tot de gaskamer veroordeeld en jij bent degene die TEGENGAS levert . Waar Leek eerst leuk leek , lijkt het nu meer op Lijk . Achterkamerpolitiek vult onzichtbare achterbakse achterzakken met zaken die het daglicht niet goed liggen .
Netto resultaat zal altijd positief zijn ; zonder actie zouden de bomen sowieso gekapt zijn . Ieder bereikt resultaat zal een meerwaarde zijn indien de kaarten goed uitgespeeld worden . Stel eventueel dat voor iedere boom een individuele kapvergunning aangevraagd moet worden die aangeklaagd kan worden . Mijn aanbod van beschermde planten staat nog steeds 🙂
@ Shaun en Cozmic, dank jullie vooor jullie tips! Hoe vinden we iets dat al in oktober, november resultaat oplevert? Cozmicv, de kapverordening heeft de gemeente Leek een paar jaar geleden zelf ingetrokken. Tot voor een paar jaar kreeg je voor een boom die je zonder vergunning kapte een forse bekeuring, nu heeft de gemeente de kapverordering ingetrokken om vrij spel te hebben voor de kap van die beuken. Als je het goed beschouwt is het toch gewoon misdadig? Ik moet er daarom ook als de kip bij zijn met een verbod van de voorzieningenrechter op het kappen tijdens het lopen van de procedures, want anders liggen de beuken om en zijn procedures mosterd na de maaltijd.
Trouwens, over bekeuringen gesproken. Ik ben er al een paar jaar van geschoond gebleven, maar gisteravond was het goed raak….. bekeuring van 610 euro maar liefst… een paar km te hard gereden op een stille zondagavond!
@ dick
Maakt het aantal bezwaren ook uit? Ik weet niet hoe zoiets werkt, maar kan je ze gek maken door iedere keer iets nieuws op te starten via een andere persoon van de klankbord groep?
@ Dick
Kan er niet op lokatie bij de Gemeente zelf en thuis een Boktor op bezoek komen, dan is men denkbaar ‘TE’ druk bezig met een eigen kap voorziening om hun eigen vuur en haard heen. Zoals Shaun en Cozmic het al aangeven kan je de bomen simpel veilig stellen door er iets aan toe te voegen wat in opspraak is met ter bescherming van. Dat kan van alles zijn, gooi dat abbelletje maar eens op bij alle tegenstanders die tegen die houtkap zijn, dan hebben de voorstanders het nakijken.
Zulke lui moet je altijd aanpakken met de zelfde wapens van welleer, want zulke zaken zijn zijn heel makkelijk te verrichten. Denk nog maar terug aan mijn parkeer in de straat verhaaltje, je wint wanneer je men confronteert met feiten die ze over het hoofd hebben gezien. En laat dat eens uit gebreid in die smerige nieuws media plubliceren, dan kan jij ook weer rustig verder gaan slapen.
Of moet ik soms ff komen verhuizen naar jou toe?!
@ Imke, goed idee, ik ga het allemaal uitzoeken. Mijn eerste zorg is dat er op 4 oktober, de dag na het besluit niet gekapt wordt. Ik heb gisteren al een gespecialiserede jurist (op bomen) in de hand genoemn om de procedure bij de voorzieningenrechter op te starten om te voorkomen dat gedurende de duur van lopende procedures niet mag worden gekapt. Dze procedure is crusiaal. Hierbij mogen geen procedurele fouten worden gemaakt, die ertoe zouden kunnen leiden dat het kapverbod niet wordt verleend. De eerste procedue die we denk ik starten is een bezwaarprocedure bij de gemeeente zelf. En een procedure in het kader van de Flora- en Faunawet. Vervolgens komt ook de bestuursrechter in beeld i.v.m. heel veel procedurele fouten door het gemeentebestuur (negeren klankbordgroep, laten vervallen van een beloofde inspraakprocedure etc). Ik ga komend weekend veel tijd besteden om een aanvraag te doen op basis van de Wet Openbaarheid Bestuur om openheid van zaken te geven over de aanbestedingsprocedure van het totale werkm op ons landgoed (totaal 3 mln euro). Ik heb stellig de indruk dat ze al juridisch onbetwistbare verplichtingen zijn aangegan voor de n og uit te voerenw werkzaanheden (waaronder de kap en verjonging van de 200 resterende beuken). Ik ga vragen openheid van zaken over de opbrengst van het beukenhout van de 200 beuken die reeds zijn gekapt. Het zijn beuken van bijna een meter doorsnee, die minstens 4 m3 hout per beuk opleveren. Je praat dan over heel veel geld. De Chinezen koepn overal in de wereld scheepsladingen met hout, omdat ze er zelf niet in voldoende mate over beschikken om de groei in hun economie bij te benen. Zij betalen volgens mij “any price”. Waarom denken jullie dat er overal zoveel gekapt wordt in Nederland? Als de gemeenet mij niet van die informatie voorziet, span ik een kort geding aan om dit via de rechter af te dwingen. Misschien hebben jullie nog tips voor meer bzwaarprocedures! We moeten het eigenlijk redden tot eind 2013. Daarna vervallen alle (EFRO) subsidies uit Brussel, waar het project voor een belangrijk deel op draait. Alles dat uitgevoerd moet worden na 2013 is voor rekening en risico van de gemeente zelf! Dus, alle tips zijn welkom!
@ paul, ik begrijp wat je bedoelt, ik prefereer echter zuiver binnen de mogelijkheden die de wet bied de strijd te voeren. En ik probeer helder en transparant te zijn naar buiten, ook naar de gemeente, waar ik mee besig ben en wat ik van plan ben. Het klinkt misschien naief, maar ik voel dat ik daardoor het meest Krachtig ben. Gisteravond zijn denk ik wel veel mensen geschrokken van mijn duidelijke en heldere taal, ook van de dreiging met procedures na 3 oktober. Ook met mijn suggestie dat wellicht reeds juridisch onomkeerbare afspraken zijn gemaakt met derden. Waarom reageert de gemeenteraad zo allergisch op mij? Ik heb alle fracties in februari 2012 in een gemeenteradsvergadering gevraagd of ze in oktober 2012 nog “geheel vrij”over de resterende kap van beuken konden beslissen. Ze hebben toen zonder uitzondering allemaal aangegeven dat dit het geval was. Nu schieten ze in de Angst en reageren dat nu af op mij! Terwijl ik alleen maar duidelijk heb gemaakt, dat de afgesproken procedures door het gemeentebestuur niet zijn nageleefd (omkleedt met waterdichte bewijzen). Waarom roepen ze niet het gemeentebestuur ter verantwoording? Waarom keren ze zich nu hysterisch tegen mij? Prima hoor, wordt ik niet anders van, maar het gedrag zegt me wel heel veel. Ik voel echt dat nu de frontale “aanval de beste verdediging” is!
Nog even over de inzet van andere klankbordgroepleden bij het opstarten van procedures… hoe dieper je in de konijnenhol komt, hoe donkerder het wordt…. en eenzamer…. er is eigenlijk niemand die de “strijd” durft aan te gaan tot het “gaatje”. Uiteindelijk overheerst dan toch de angst en gaan mensen de andere kant opkijken. of ze haken gewoon af.
D ick
Veel mensen kunnen niet met de waarheid overweg, ze proberen iedereen te omzeilen of op het verkeerde benen te zetten wanneer het om onjuistheden gaat. Men profiteert juist van dit soort zaakjes. Wat gaat men doen na de beukenkap met de grond, wat is de plannenologie die daar achter zit en hoeveel centjes gaan ze daar weer aan verdienen. Als jij dat blokkeert lopen ze hun subsidie daar weer geheel voor mis. Er is meer onzuivere koffie, als men ook zelf nog eens buiten de gemente woont en verblijft, raadsleden die zelf niet op lokatie wonen zullen altijd een constructief beleid bedrijven op gaan de feedback van een Provinciaal bestuur. Als je een rede voert tegen die houtkap beleid dan heb je een steunpunt nodig die duidelijk aan kan geven waarvoor het betoog is, iets te beschermen en waar tegen? Wat zijn de spelregels en hoe ver zit de transparante eerlijkheid in elkaar?! Je kan dit soort zaken dus altijd vermeerderen zonder in duister te willen of te moeten treden.
Gezien de autosnelweg die hier moet komen en wat men wil doordrukken is duidelijk te zien op verzet van omwonende die hun gebied nu volledig aan het verfraaien en updaten zijn, iedereen die tegen is doet er aan mee, omgevings innovatie van de bewoners, maar ook winkeliers en andere verenigingen projekteren de ene na de andere feestlijkheden om de Gemeente te dwarsbomen. Het uitkopen verhoogt de status van gelden wat de Gemeente op voorhand niet heeft kunnne begroten en dat wordt nog steeds veel meer, wat nu al een stop/strop oplevert voor uitstel. Dus altijd ook kijken naar het andere verhaal wat er achter zit en wat je er voor terug kan krijgen, misschien moet je het dus iets ingewikkelder maken dan het nu al het geval is.
Nu denk ik ineens aan ‘beuken melk, vla, yochurt enz’. Een beetje zuivel bedrijf kan dus wel een goed transparant steuntje in de rug zijn bij zulke landelijke akties. Hoe meer mensen het weten hoe meer verzet er kan komen. Heb je meer links om te publiceren Dick, sites, url links enz, laten we er iets leuks van maken voor jullie daar. Dan wordt het geheid 99% tegen 1%, misschien kan ‘Occupy Groningen’ er ook wel een steentje aan bijdragen. Laat iets ‘weten Dick’, dan kunnen we meerdere zaken helder in elkaar haken.
@ Paul, goed idee, onderstaand even een linkje naar een belangrijke supporter van mij, namelijk Ludine 123
http://www.xsires.com/uploads/Xsires_2012_08_Nieuwsbrief.pdf
Wij hebben naast een zuivelonderneming ook een eigen zuivelboerderij. Zij is 1 van de 90 koeien op die boerderij, een kruising tussen een Scandinavische Roodbonte en een Holsteiner Frysian (zwart bonte )
Let op, de koe is een supporter vsn mij, dat wil niet zeggen dat ik een supporter ben van dit blad! Of van de toegepaste methodes van kruing van koeienrassen! Ik vind dit wel een leuk thema voor een site als WTK! Hoe ver kunnen/mogen we gaan met het kruisen van koeien gericht op (melk/vlees) produktieverhoging?
Dick, dit is een truc-foto. Welke rechtgeaarde koe staat er nu kuilgras te eten midden in een weiland?
Wel een fraai exemplaar, trouwens, dat Ludientje! Is ze echt van jou, of was dat “Wij” een tikfout?
Dick maak of laat zo veel mogelijk video opnamen en pica’s maken en verwerken met een goed geteste relatief zeer goedkope waterdichte en stoot en stof vaste pocket camera met vast geheugen en oplaadbare accu! Elke Beuk, elke boom, elke verandering, elk detail, met naam toenaam datum en locatie tot en met gps coördinaten aan toe! Iedere Wtk lezer moet live kunnen inloggen in zijn haar favoriete geadopteerde beuk, ook na het kappen van de betreffende boom struik of zeldzame tor blijven de digitale bestanden door leven, door procederen en publiceren met levenslang digitaal materiaal als bewijs en leven na de dood op aarde!
Kodak PlaySport ZX5: Bol.com €115,00
http://www.prijskiezer.nl/digitale-videocameras/584/kodak-playsport-zx5/specs-234932.htm
@Sofia, die koe is echt van ons boerenbedrijf. Ik praatte net even tussen de middag met de bedrijfsleider van onze boerderij (zeg maar boer) en hij liet met het blad met die foto zien. Ik zei ook gelijk tegen hem dat het geen echte “weidegang” foto is, maar een truckfoto. Dat moest hij ook bekennen. Is zo gemaakt voor de foto! Onze boerderij staat een paar km verderop.
Ik heb naar aanleiding van Paul zijn reactie even gegoogled naar hun site en kwam de nieuwsbrief van september tegen. Ik vond het wel een mooi onderwerp voor WTK om van gedachte te wisselen over het kruisen van koeien met het doel om de melkproductie te verhogen! Dit laatste is heel interessant voor boeren omdat in 2015 het melkquotum komt te vervallen, waardoor alle boeren een ongelimiteerde hoeveelheid melk mogen melken per ha!
dat is vers afgemaaid groen gras Sofia, kuilgras is bruiner volgens mij, Ludine 123 staat op een stukje gemaaid grasland en eet het met smaak op zo te zien, ze heeft gemengde Zweeds Duitse edel roots en mag er wezen als Koe, een sterke brede koffer breed robuust front met inhoud zo te zien op het eerste oog, ik ben een grage echte vlees eter pur sang door mijn OPOS jagers bloedgroep heb ik het nog nodig ook, niet iedereen heeft de luxe om zowel A als B bloed in de aderen te mogen hebben, wij Nullers hebben extra vlees ijzer en verschillende rood vlees vitaminen nutriënten nodig, leve de knapperig bruin geroosterde steak barbecue op echte houtskool, een beetje Amerikaan of Zuid-Afrikaan heeft een complete aanhanger achter z’n auto met ingebouwde mega barbecue waar je een halve koe en heel varken op kan roosteren!
Dick
Maar dat is prachtig dat ‘jou eigen supporter’ wel een eigen naam heeft, gezien ik ook wat andere ‘boeren’ Boeren ken die zelfs de naam niet weten van hun eigen vrouw. En maar stilzwijgend al hun rondlopend vee waar ze al helemaal geen naam aan hebben gegeven uit wanorde om er verbinding er aan over te houden, zeker wanneer ze naar het slachthuis toe moeten. Zulke ‘boeren’ vind ik dan ook geen echte Boer! Zou een ‘naam’ meer Melk kunnen produceren?! Tja zo schep je dan toch een verbond in the Garden of …. 😉
Nu nog ‘de beuk’ er nog in voor die bomen Dick, zag net een fotootje ervan met een boom van een kerel op de voorgrond, daar zou ik geen ruzie mee willen hebben…
Nog iets speciaal voor jou, Shaun. En natuurlijk voor iedereen die zin heeft om eens lekker heel hard BOEH! te roepen. Het begin van Deel 2, pas ontsprongen.
Brein.
“Het leven op aarde bestaat uit een oneindig aantal denkpatronen, die elkaar allemaal te vuur en te zwaard bestrijden.” verkondigt Brein plechtig.
“Hè, watte? Hoe laat is het?”
“Half vier. Maar je luistert niet naar wat ik zeg.”
“Nee, natuurlijk niet, half vier in de nacht is geen tijd om te luisteren, maar om te slapen.” repliceer ik, “En al helemaal niet om te gaan discussiëren over denkpatronen.”
“O néé,” vraagt Brein, “en waarom ga je dan overeind zitten?”
“Omdat ik moet plassen.”
“Nou doe dat dan maar gauw, want eerder ben je toch niet aanspreekbaar.”
En zo gaat het nu altijd. Ik hoef maar even wakker te worden en bingo! Oftewel Brein, die een onverwachte inval heeft gehad en zich geroepen voelt om die onverwijld aan de openbaarheid prijs te geven.
Een inval, afkomstig vanuit mijn onderbewustzijn, dat zich niets aantrekt van een dag- en nachtritme en op de meest onverwachte momenten met de één of andere wisecrack op de proppen komt. Brein noemt hem dan ook Kelder – aanvankelijk zeer tegen mijn zin moet ik bekennen, omdat ik het zo denigrerend vond klinken. Maar daar heb ik me inmiddels bij neergelegd, want toepasselijk is het natuurlijk wel.
Dus zijn we eigenlijk met ons drieën, Brein, Kelder en ik, maar dat zie je er niet aan af – zo op het oog ben ik gewoon Sofia. En dat is maar goed ook, want als driedelige dame loop je beslist niet rustig over straat. En op dat soort twijfelachtige roem zit ik bepaald niet te wachten.
Op gewone roem trouwens ook niet.
Maar goed, ik ben nu toch wakker, en er is inderdaad wel iets raars aan de hand met die denkpatronen. Want per slot van rekening leven we allemaal in precies dezelfde wereld, en waarom moeten we er dan allemaal iets anders van maken?
“Juist,” zegt Brein, “dat is inderdaad de vraag. We creëren allemaal onze eigen wereld, en passen ons gedrag daar dan bij aan, omdat we denken dat het de werkelijkheid is. Maar het is in feite alleen maar een, door onszelf geregisseerde film.”
“Onze eigen werkelijkheid, bedoel je, die we dan in de loop van ons leven steeds verder uitbouwen?”
“Ja. Tot we doodgaan. Want dan is de film in één klap afgelopen. Foetsie weg, want er is immers niemand die dezelfde film heeft, en kopieën bestaan er ook niet van.”
Soms heeft Brein de neiging om te kort door de bocht te gaan, vind ik. Al zal hij dat natuurlijk nooit toegeven. Maar nu heb ik echt wel een punt.
“Maar soms toch wel, wanneer iemand iets op schrift heeft gesteld of zo?” werp ik dus tegen, “Dat is dan wel niet de hele film, maar toch wel iets.”
“Iets, ja. En als dat ‘iets’ in de smaak valt wordt het toegevoegd aan – of ingepast in – een heleboel andere films. Waar het dan in de kortste keren dusdanig wordt vervormd dat er nauwelijks iets oorspronkelijks van overblijft. Ga maar na, wat is er bijvoorbeeld in de “Jezus Christ Superstar”-film nog terug te vinden van de film van Jezus zelf, niets toch? Nou, zo gaat het straks met al die iets-en van jou ook.”
En dan schieten de tranen me in de ogen, omdat ik een joekel van een gaap probeer tegen te houden. Geen wonder, dit is toch geen onderwerp voor midden in de nacht?
“Och ja,” zegt Brein filosofisch, “het is een droevige zaak. Zullen we maar gaan slapen?”, en is dan meteen, zoals altijd, in één klap foetsie, weg.
En ik glij zachtjes achter hem aan. Want zonder Brein kan ik het wel schudden.
Sofia,
oh, smullen voor later, maar nu eerst eten 🙂
@ shaun 14.58
Zie je gaaf man, denk je weer voor mij. Je denkt dat ik wel begrijp wat jij bedoeld! Jij begreep duidelijk niet wat ik bedoelde en ook heel duidelijk verwoorde. Mensen zouden moeten stoppen met voor andere mensen te denken . Jij dus ook , niet meer denken voor mij , dat kan ik heel best zelf namelijk. Het lijkt wel een herhaling van zetten net als dat stukje over discuseren. Daar kwam je ook al moeizaam uit je woorden en wilde je mij in een discussie vangen.
Bovendien als je gewoon een beetje op een forum kunt reageren ben je niet echt aan het werk toch? Of is dat reageren je werk???
Sofia 14.86
De koe op de foto eet bix dat op het gras ligt kijk maar goed en dat is minder vreemd dan het lijkt , daar bix vaak gebruikt wordt om koeien te “trainen”om bv te komen wanneer de boer dat wil. Kuilgras is veel bruiner daar het zeg maar hooi is dat niet geheel geroogt is en dan luchtdicht wordt verpakt. Dit lijkt meer net gemaaid gras.
@ Monika
Hoi, ik had eerder willen reageren, maar zag opeens door de beuken het bos niet meer. Maar nu toch nog maar even, want je had gelijk met wat je schreef over de drieledigheid van de mens. Ik zie mezelf inderdaad als een combinatie van gevoel, verstand en onderbewustzijn, en jij kennelijk dus ook.
Maar bepaald niet als een Heilige Drieëenheid! Gelukkig maar, want ik moet niets hebben van heiligheid, en wat mij betreft mogen al die ‘heiligen aller tijden’ blijven waar ze nu heten te zitten: heel hoog in de hemel. Kan me niet hoog genoeg zijn.
En volgens mij bestaat ‘goed in je vel zitten’ uit een goede relatie tussen je gevoel en je verstand (ratio). Als die twee met elkaar in evenwicht zijn ben jij het ook. En je onderbewustzijn is dan nog een extra steuntje in de rug. Voor als er iets misgaat.
Want o wee, als je je verstand of je gevoel geweld gaat aandoen! Daar kun je je behoorlijk beroerd door gaan voelen, en zelfs finaal de mist mee ingaan. Wat er dan weer toe leidt dat je alles in het werk gaat stellen om van die ellende af te komen.
En dat is dan weer het goede ervan. Als je nergens last van zou hebben zou je ook geen moeite hoeven doen, en werd je geen haar wijzer.
Gek hè, maar het is echt waar: alles is altijd ergens goed voor!
@ marcel w 14.94
Bix, whatever! We zijn al 26 jaar weg uit Nederland, dus niet meer echt ‘up to date’ wat koeienvoer betreft.
Bestaat het meeste dierenvoer tegenwoordig niet uit soja? Net als bijna al het andere voer dat wij zelf krijgen? Sojamelk, soja bonbons, soja worst, soja-alles, je kunt het zo gek niet bedenken.
In het jappenkamp kregen we op het laatst alleen nog maar sojabonen, en ik ben er bijna een doodgegaan. Dus probeer ik mijn eigen consumptie van die rotzooi zoveel mogelijk te beperken. Maar soms valt er niet aan te ontkomen.
@Dick 14.69
Het deed echt pijn te lezen welke dreiging er over de beuken in je dorp hangt. Het deed me denken aan wat Joël Labruyère in 2005 tijdens een lezing zei.
Hieronder de vertaling van de passages die duidelijk vertellen waar het, in mijn ogen, wérkelijk om gaat.
“Vergeet niet bij het wandelen in de natuur goed om je heen te kijken. Van dag tot dag merk je dat zij die zich mens noemen, de bomen in hun omgeving kappen – vaak de mooiste exemplaren van hun soort – alsof zij gehoorzamen aan een collectief signaal van vernietiging. Zij doen niets anders dan gehoorzamen aan een impuls.
Zij zullen je met veel stelligheid vertellen dat die mooie boom, die er al tientallen jaren staat, plots teveel schaduw geeft, dat de takken het dak dreigen te beschadigen, of dat zijn bladeren de afvoer verstoppen of het zwembad vervuilen etc. Langs de weg is het om de veiligheid, in de bossen voor de opbrengst.
De natuurvernietiger is overal aan het werk. Per minuut verdwijnen op aarde ettelijke hectaren bos.
Denk je écht dat de bureaucraten jouw compassie met de natuur delen? Ga je hen overtuigen van het nut om de gnomen, undines en sylfen te beschermen? Zullen zij één traan laten om het verdwijnen van de vlinders? Ga je eraan beginnen hen uit te leggen dat elke vlinder een spiritueel wezen is, dat in de extase van zijn iriserende kleuren danst om de subtiele dimensie rond de aarde op te laten lichten? Ga je je op hun vergaderingen laten ridiculiseren om je betoog over de magie van de natuur en de spirituele functie van de bomen en de vlinders?
Overal zie je het voortschrijden van het beton. Alvorens met de bouw van een huis te beginnen, start men vandaag met het rooien van alle vegetatie errond. Het is een algemene tendens, de mens ingefluisterd door bepaalde demonen van het materialisme. Rudolf Steiner noemde hen “Ahrimaniërs” naar de Persische godheid van het kwaad/duister/dood, maar ook van de woestijnvormig : Ahriman. Deze demonen van de materie juichen telkens wanneer er bomen sneuvelen, want de boom is een spiritueel anker voor de mens. Lange tijd vormden de bomen een versterkend schild voor de mensheid omdat zij een manifestatie van de collectieve ziel zijn. De hele natuur is een veruiterlijking van het innerlijk leven. Met het verlies van zijn natuurlijk milieu, verliest de mens ook aan bewustzijn. Zo weet men bv. dat de gnomen die in het wortelstel actief zijn, onze waakzaamheid bevorderen en ons innerlijk ontwaken stimuleren.
De ‘goeroe’ van het ontwaken leeft niet in de Himalaya, hij leeft in je tuin!”
Van op (verre) afstand stuur ik mijn steun in je strijd voor het behoud van een prachtig stuk natuur en visualiseer zoveel mogelijk een grote groep prachtige, majestueuse beuken in Dick’s dorp in Groningen.
@ Anelle, ik krijg kippenvel nu ik jouw reactie met die mooie tekst van Joël Labruyère lees. Ik had net ene paar minuten gelden besloten om niet meer naar de beslissende vergaderingen van een raadscommissie vergadering op 19 september en gemeenteraadsvergadering op 3 oktober te gaan waar het besluit van het gemeentebestuur wordt bekrachtigd. Of het zo geregeld is door het Universum laat ik graag aan jou over om dat te voelen, maar ik heb me net vorige week aangemeld voor een 3-tal spirituele lezingen in september en begin oktober. Ik las zojuist een bevestiging per emial dat er nog ruimte is.
http://www.timetools2013.com/lezingen
Ik ga dus naar die lezingen en laat de besluitvorming links liggen. Ik ga al mijn voorbereiding nu steken in het opstellen van bezwaarprocedures en het vragen van een voorziening bij de rechter om de kap te voorkomen.
Dank je voor je steun voor de Beuken! Geweldig!
Sofia 14.91
Meesterlijk, diepe buiging voor een regisseur van groot calliber.
Maar Jesus het is ook niet makkelijk om te cast’en midden op de veemarkt, vóór je het weet cast je een regisseur in een bijrol.
Twee punten:
kopieën? Het concept van ‘kopieën’ is aards, daarbuiten is het nonsense, toch? Ja, je hebt gelijk, waarom begin ik er dan over, jeezz, beginner hé.
Metafilm (film van een film) ‘niets’ oorspronkelijks is toch niet erg, ‘iets’ nieuws toch ook niet, ‘iets’ betekenisvol, kwaliteitsvol, inhoudsvol etc.. ja, weer beginner
Anyway, May your celluloid not run out before a big bang!
x
Ik heb net met mijn maten een partijtje getennist. Daarna hebben we samen een kop koffie gedronken en kwamen we ook op vraagstukken van het leven. Leven vanuit de materie ( Ik Heb) en daaruit geloven dat alles Maakbaar is. Of Leven vanuit je Hart (Ik Ben) en van daaruit Bewust worden dat we Dienstbaar horen te zijn aan onze Moederplaneet.
Ik vond veel steun in de woorden van 1 van hen, die zij”Dick, laat het maar los. Je hebt alles gegeven wat je kon doen.. Geef het over en vergeet niet te Genieten”. Doordat ik vanmorgen heb besloten om niet meer energie te steken in het nog proberen de politiek te overtuigen van de onbegaanbare weg die ze bewandelen, valt ineens een enorme Last van me af en voel ik dat er weer Rust in mijn lichaam komt. Ik ga dit weekend alles van me af zetten en nog zuiver voelen wat de geweldig mooie energie van de Beuken met me doet.
Dick, luister naar Sofia, wie is de regisseur van jouw film?
@ Shaun, de regisseur van de film die mijn Leven is BEN IK zelf mits ik maar blijf luisteren naar de Stem van mijn Hart. Alles wordt me aangereikt (vanuit het Universum), dat ik nodig ben, zolang ik maar naar deze””signalen” blijf luisteren. Vanmorgen las ik een email met een bevestiging voor lezingen waar ik me voor had aangemeld, zonder dat ik me “bewust” ervan was dat op 2 van die avondeen politieke besluitvorming zou plaatsvinden in de gemeenteraad over de beuken. Ik heb immers geen prive agenda meer, omdat ik nog slechts wil leven op basis van mijn innerlijke agenda. Ik voelde onmiddellijk dat ik niet meer naar die vergaderingen moest gaan. Er kwam ineens heel veel ruimte in mijn lichaam en rust. Een minuut later opende ik wtk en zag de prachtige reactie van Anelle. Dat gaf 100% zekerheid en vertrouwen dat ik de juiste beslissing had genomen!
Dick,
Akkoord, dat doe je ook heel knap, er waren onzekere factoren die uitkristaleerden om je zekerheid te vormen. Prima, dit snappen de meeste mensen niet eens, ik wel. Daarmee wil ik niet zeggen dat je de juiste conclusies trekt, alleen jij kan dat bepalen.
De realiteit heeft nogal de neiging om je te testen, in mijn ervaring is het dodelijk eerlijk kijken naar je eigen motivatie de enige manier om zo’n test te doorstaan. En ongeacht hoe je de test afbrengt er is altijd iets te leren (altijd ergens goed voor).
Wat ik ook nog wilde inbrengen is: Stel dat je regisseur bent van een film waarvan het plot nog niet vast staat, je bedenkt de plot tijdens het filmen zogezegd.
Is wat er aan het gebeuren is iets dat jij zou bedenken, iets dat jij zou creëren?
Als dat niet zo is dan heb je mogelijk de regie uit handen gegeven.
En weer, alleen jij kan bepalen of dat zo is, en alleen door te kijken naar je eigen motivatie.
Stap 2 is, hoe gaat het plot verder meneer de regisseur?
Ja, ik hoor je antwoord al, je wil niet regisseren.
😉
@Shaun 14.103
Sofia schreef het al : er zijn zoveel films en regisseurs ervan als er mensen zijn. Je zou ook kunnen stellen dat er evenveel waarheden zijn als… meningen… etc.
Wat Dick begrepen heeft is dat het geen enkele zin heeft mensen die op een ander bewustzijnsniveau bestaan naar het jouwe te bewegen. Wie niet klaar is voor een bepaalde niveau van inzicht, ziét ook niks, heeft geen benul van waar je het over hebt. Dovemansgesprekken dus die beide partijen alleen maar uitputten en voor een flinke portie irritatie zorgen.
@Sofia
Ik lees je ‘bijdragen’ hier met zeer veel plezier. In mijn ogen ben je een existentialist van het zuiverste water. Niet aangepraat, helemaal zelf ontdekt en goed bij jou passend bevonden.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Existentialisme
Een sterk ego ook, in de zuivere en positieve zin van de term. Je stààt er, beide voeten stevig op de grond en het hoofd helder, zonder je door wie of wat ook te laten beïnvloeden. Helemaal IK BEN, maar niet op z’n new-ages. Gewoon ZIJN. Schitterend!
Anelle, ja er zijn alleen eigen waarheden en die zijn ook nog op te delen in verschillende soorten. Maar dat is irrelevant.
Je zegt “Wie niet klaar is voor een bepaalde niveau van inzicht, ziét ook niks”. En ongelijk heb je niet.
Als je het in een iets ander perspectief plaatst dan zie je dat er meer bij komt kijken.
Stel dat je iemand ziet verdrinken, steek je dan geen hand uit?
Stel dat die hand niet gepakt wordt, trek je dan je hand weer terug?
Het is allemaal niet zo theoretisch in de praktijk.
Lieverds, jullie maken me helemaal blij! Het gebeurt eigenlijk maar zelden dat iemand haarfijn aanvoelt wat ik bedoel, en daar dan ook nog positief tegenover staat. En jullie zijn met een heel stel, echt bijzonder.
En hoopgevend, want oppervlakkig bekeken lijkt het wel of de duivel zelf de overhand krijgt hier op aarde. Duivelse glimlachjes en schone beloftes van gouden bergen zie en hoor je overal, en goedgelovigen die het allemaal voor echt verslijten, en er blij achteraan gaan hobbelen zijn er te over. Dat daar een hele harde correctie op zal volgen leert de geschiedenis, want het gaat als sinds mensenheugenis zo.
Maar wij mensen zo zó geprogrammeerd dat we onze verkregen kennis wèl kunnen overdragen, maar onze ervaringen niet. En dus gaat iedere nieuwe generatie opnieuw en opgewekt de mist in. En maar al te vaak de dood tegemoet.
Toen de Japanners Indië binnenvielen had ik een vriendje dat schitterend piano speelde en na zijn eindexamen dan ook naar het conservatorium zou gaan.
Maar het liep anders: hij werd opgeroepen om het lieve vaderland te verdedigen, en was één van de eerste doden die er vielen. Een gezamenlijke vriend, die naast hem had gestaan, vertelde:
“De Jappen kwamen recht op ons af, en het eerste wat ik zag was dat ze een hand van Han eraf schoten. We renden allemaal weg om dekking te zoeken, alleen Han niet, die stond naar zijn arm te staren, en toen ik even later omkeek zag ik dat hij met zijn andere hand zijn geweer pakte en zichzelf door het hoofd schoot.”
Dit is oorlog. Maar wie weet dat nog?
En voor wie het interesseert, ik ben verder gegaan met schrijven, en heb nog een klein vervolgje op het ‘filmverhaal’:
Wakker worden.
Het laatste waaraan ik denk voor ik inslaap is een ervaring van een paar dagen geleden. Toen ik een angstaanval voelde aankomen, me daartegen probeerde te verzetten, en tenslotte dacht: nee, laat het maar eens helemaal gebeuren.
En toen gebeurde er eigenlijk net zoiets als met die symbolische ‘put’ waarin ik me veertig jaar geleden zo wanhopig aan de wand vastklampte. Toen besloot ik ook om het maar op te geven, en liet los in de veronderstelling dat ik in een peilloze diepte zou verdwijnen. Maar dat gebeurde niet, ik viel hooguit een meter en kwam toen op een vaste bodem terecht, van waaruit ik alleen nog maar omhoog kon. Wat me het gevoel gaf in Gods hand terechtgekomen te zijn. Mijn conclusie toen was, dat het leven géén bodemloze put is, en die overtuiging heb ik altijd gehouden.
Maar deze keer ging het een beetje anders. De angst raasde een tijdje op orkaankracht door me heen, en toen, opeens, was alles weg, en kwam er een serene stilte voor in de plaats. Precies zoals wanneer een film plotseling wordt afgebroken. Dit was de eerste keer dat ik me realiseerde dat mijn leven niet echt reëel was, maar iets wat ik zelf had gecreëerd.
Maar het gekke met dit soort dingen is, dat je zoiets dan wel wéét, maar verder niet beseft wat het feitelijk betekent. Daar moet dan eerst weer een tijdje overheen gaan. Bij mij is het zelfs zo, dat ik er dan ook niet eens verder over kan nadenken – een heel vervelend, onbevredigend gevoel.
Brein is ongemerkt binnen gekomen en staat over mijn schouder mee te lezen. Als ik naar hem opkijk concludeert hij met een tevreden grijns:
“Zo, je hebt me dus toch wel gemist.”
“Ja, als kiespijn. Want jij wist er verder ook geen weg mee, en dan loop je mij alleen maar in de weg.”
“Niet jou, maar Kelder.” verbetert Brein. “Maar hoe dan ook, je ziet er een stuk opgewekter uit dan gisteren, dus ga maar even gewoon door met schrijven.”
“Goed, en lees jij dan even mee? Dan kun je eventueel nog iets toevoegen.”
Nu hoef je zo’n nieuwsgierige bemoeial als Brein zoiets natuurlijk geen twee keer te vragen, maar hij laat zich niet kennen en schuift met een uitgestreken gezicht een stoel aan, zet zijn bril op, en daar gaan we dan. Te beginnen met het begin van vandaag.
Want toen ik vanochtend mijn ogen opendeed, gebeurden er twee eigenaardige dingen tegelijk: de klok op het nachtkastje had maar één wijzer, en Brein zei: “Weg.”
En omdat ik nog niet echt wakker was duurde het wel even eer ik begreep dat het zo ongeveer acht over half acht moest zijn, en dat Brein er weer eens niet in was geslaagd om een snel vervluchtigende droom de toegang tot de keldertrap te beletten.
“Och,” zeg ik naar aanleiding van dit laatste, “dat geeft toch niks. Hij is immers niet echt weg, en als-ie belangrijk genoeg is stuurt Kelder ‘m te zijner tijd wel weer naar boven. Bovendien doet het er momenteel niet zoveel toe, want er is zopas iets belangrijks in me opgekomen. Met betrekking tot die films, weet je wel.”
“Nee.” zegt Brein, die er niet van houdt als ik ongevraagd met iets op de proppen kom waarvan hij denkt dat het op zijn terrein ligt. Maar het is mijn terrein ook, vind ik, en dat van Kelder helemaal.
Tot zover, want de rest is nog niet uit de verf.
Sofia,
Mij interesseert het, ik ga het straks aandachtig lezen.
Sofia,
Prachtig en ik kan alleen maar hopen dat deze prille integratie niet de inspiratie opdroogt, hoe moet dat anders met het hele boek?
Maar ik bedenk ineens dat je geen zorgen over inspiratie hebt!
Nou, dat valt aardig tegen… De laatste paar dagen is er telkens wat, en dan kom ik niet toe aan sudderen. En dat niet alleen, maar wat ik bijvoorbeeld in bed al bij elkaar had gesudderd is dan meteen ook spoorloos verdwenen.
Morgen weer naar de Aldi, voor… ook vergeten, verdorie. Moet ik het weer gaan opzoeken. Gelukkig staat alles op internet. O, ik weet het alweer: Duits rookspek. Hiep hoi, ik ben nog niet helemaal seniel!!!
Oh, ga je zuurkool maken?
Goed gerecht voor bij een verkiezingen.
Ja, spannend! Hoop maar dat de uitslag niet zuur zal zijn…
Maar om nog even terug te komen op het oorspronkelijke onderwerp: Van kanker via de BDE naar leven. Want daar valt nog wel het een en ander over te zeggen. Ook al is volgens mij het hele verhaal gewoon waar: een BDE is inderdaad een blik op de hemel, de hemelse vrede, of hoe je het ook noemen wilt.
Maar dat betekent niet dat degene die het ervaren heeft daarmee ook meteen in die hemel is beland. Het is niet zo dat je daarna immuun bent geworden voor alle aardse zorgen, angsten en beslommeringen. Want het leven gaat gewoon door, en ervan uitgaan dat dit voortaan een volledig zorgeloos, gelukkig leven zal zijn berust op een denkfout. Zolang we leven is de hemel niet meer dan een schitterend gekleurde zeepbel, en de dame in kwestie heeft dus feitelijk de hemel verspeeld door beter te worden. Als ze dood was gegaan had ze er kunnen blijven.
Maar nu is ze voor de rest van haar leven genoodzaakt om haar verhaal hard te maken, dus om alles te ontkennen wat ermee in tegenspraak is.
Ze is genezen van haar kanker, maar wàt als die over een tijdje terugkomt? En wàt als ze iemand verliest die haar dierbaar is? Of als ze bedrogen wordt en haar bankrekening wordt geplunderd? Nu ja, die wordt in dit geval in de kortste keren wel weer aangevuld, maar toch… Eén weekje flink geconstipeerd zijn jaagt alle levensvreugde al op de vlucht, dus kun je nagaan hoe klein de kans op een zorgeloos leven in werkelijkheid is.
Kortom: zolang we leven is de hemel ons niet beschoren, en als je dit gaat ontkennen raak je verstrikt in een warnet van leugens. Weg hemel.
@ Sofia, waarom denk je dat we niet de hemel Hier op aarde kunnen vestigen? Ik ben er van overtuigd dat we nu heel snel een “nieuwe hemel en aarde” zullen bewerkstelligen. De Nieuwe Hemel is niet iets buiten ons, het is IN ons! De Nieuwe Aarde is een herbeleving en herWaardering van onze Moederplaneet! Niet Meer en niet Minder!
Denk je nu echt dat wij in staat zijn om van ons eigen leven hier op aarde een ‘hemels’ bestaan te maken, Dick?
Dat kan toch niet? Zelfs al zouden wij ons allemaal als engeltjes gaan gedragen, dan is er nog altijd het onberekenbare noodlot dat te allen tijde kan toeslaan.
En hoe hemels voel je je, als er een tram over je heen rijdt?
@ Sofia, de vragen die jij stelt hebben allemaal te maken met de allesoverheersende Angst van de Mensen op Aarde, de Angst om te Sterven!
Mijn gevoel zegt dat ik die Angst voor een belagrijk deel heb overwonnen,misschien wel versterkt door de BDE die ik heb gehad. Ik Voel me (praktisch) Vrij van Angst! Daardoor ben ik in staat om mij OVER TE GEVEN aan het Leven en me te laten Leiden door mijn gevoel en mijn intuitie. Dat is alles, niet meer en niet minder. Natuurlijk ben ik me ervan Bewust dat er een moment komt dat ik mijn Stoffelijke Lichaam afleg. Ik heb het gevoel dat ik altijd Klaar ben voor dat moment.
Nee Dick, ik heb het niet specifiek over de angst voor de dood, maar voornamelijk over de angst die wordt veroorzaakt door de voortdurende onzekerheid waarin we leven, en niet te vergeten de angst voor lijden – zowel lichamelijk als geestelijk.
En omdat angst zó’n afgrijselijk naar gevoel is, zijn we er zó bang voor dat we een god (of meerdere goden) hebben bedacht, en ons blauw betalen om bijvoorbeeld het Vaticaan te spekken, of het paleis van de Dalaï Lama. In de hoop dat de aan hen gerelateerde heiligen ons voor onheil zullen behoeden.
Maar zelfs als die sprookjesachtige heiligen echt zouden bestaan, zouden ze aan die centen van ons helemaal niets hebben, dus kunnen we die net goed aan iets leukers besteden, een dagje Efteling of zo.
Dus als we èrgens bang voor zijn, is het wel voor de angst zelf. En hòe bang we zijn hangt af van de ervaringen die we in ons leven hebben gehad.
En dan nog even het vervolg op 14.108, al wordt het zo langzamerhand wat erg lang allemaal… Maar ja, het is dan ook het vervolg van een boek, en dan krijg je dat. Enfin, de laatste zin die er nog achteraan moest komen was:
En toen zagen we een paar bloedvlekjes op het laken en waren we allebei opeens stil.
En dan, een week later.
Wat denk je,” vraag ik aan Brein, “is het nu tijd om het te gaan vertellen of nog niet?”
Ja,” antwoordt hij, “ik denk van wel. Als je het tenminste eenvoudig houdt, en niet met alles tegelijk op de proppen komt, want dan is er voor een gewoon mens geen touw meer aan vast te knopen. En beginnen met iets van een ‘voorgeschiedenis’ kan natuurlijk ook geen kwaad.”
“Ja, dat is natuurlijk zo, maar dat vind ik nu juist zo moeilijk. Want het gaat per slot niet om mij of om mijn leven, maar om het leven zelf, waaraan niemand van ons een touw kan vastknopen. We weten niet wie we zijn, waarom we hier zijn, en wat ons te wachten staat. We weten niet wanneer we dood zullen gaan, en waaráán we dood zullen gaan evenmin. Zo heb ik me bijvoorbeeld wel eens afgevraagd welk deel van mijn oude lijf het ’t eerst zou laten afweten, en dat zal iedereen wel eens doen, neem ik aan. Want al zouden we allemaal het liefst rustig in onze slaap willen overlijden, hoe gering de kans daarop is weet iedereen wel. En er bestaan dan ook rampscenario’s genoeg waar je liever niet aan denkt.”
“Ja, en zo heeft iedereen zijn eigen film. Maar ik bedoel ook niet dat je die van jou helemaal moet gaan vertellen. Je kunt rustig volstaan met een paar feiten. Zoals dat het er een half jaar lang naar had uitgezien dat je man langzaam lag dood te gaan, en dat je, toen hij op de valreep toch nog volledig herstelde, in een onverklaarbare depressie raakte die je aanzag voor een burn-out. En dat je daarna de angstaanval kreeg die je al beschreven hebt. En als je dat verteld hebt kun je van daaruit verdergaan met schrijven. Zo simpel is het.”
“Ja, en ik hoef het niet eens meer te vertellen ook, want dat heb jij inmiddels al gedaan,” zeg ik, “dank je wel trouwens. Maar dat maakt het nog niet simpel. Want het gaat per slot niet om een gebroken been maar om mijn baarmoeder, en eh… nou ja…”
“Nou?” grijnst Brein, “Daar bof je toch bij? Met een gebroken been kun je niet lopen, en die baarmoeder van jou staat toch al zestig jaar op non-actief.”
“Zeg jij.” repliceer ik, “Het is anders zo, dat alles altijd ergens goed voor is, hoor. Dus baarmoeders ook.”
“En dat zeg jij.”
“Ja, en je weet dat het waar is.”
Maar goed, daar zit ik nu dan mee, met een baarmoeder waarbinnen zich hoogstwaarschijnlijk tumoren aan het ontwikkelen zijn. Alleen of dit inderdaad waar is zal ik voorlopig niet te weten komen, want ik heb een paar jaar geleden al besloten om er niets aan te laten doen als ik kanker mocht krijgen. Dus geen operaties, geen chemokuren, niets. Gewoon er in berusten, alles op z’n beloop laten, en leven met de dag. Thuis, als het even kan.
Nu weet je van tevoren natuurlijk nooit hoeveel er van zo’n voornemen terechtkomt, en of je niet toch hals over kop naar de dokter zult rennen als het realiteit wordt, dus zijn er nu in één klap twee vragen opgelost: ten eerste: welk deel van mijn oude lijf het ‘t eerst zou laten afweten, en ten tweede, of ik inderdaad niet in paniek naar de dokter zou rennen.
Dus valt het op de keper beschouwd best mee, allemaal, want mijn baarmoeder zou mijn keus ook zijn geweest als ik die had gehad, en in paniek ben ik absoluut niet – mijn eerste gedachte was zelfs: ziezo, nu weet ik tenminste waar ik aan toe ben.
Nu is dat wel iets anders dan weten wat me te wachten staat, want daar heb ik geen flauw idee van. Maar dat weet je überhaupt nooit, het enige wat we zeker weten in ons leven is dat we allemaal doodgaan, en daar heb ik geen moeite meer mee. Denk ik nu, maar dat kan best veranderen. Afscheid nemen van je leven is nu eenmaal geen sinecure.
Maar met kanker ben je niet zomaar ineens dood, meestal heb je dan nog wel een paar jaren of maanden om je voor te bereiden, wat niet kan als je onverwacht in je slaap overlijdt. En zo is alles altijd ergens goed voor.
Dus zo verschrikkelijk interessant is het nu ook weer niet. Maar er is daarbij ook nog iets wat wel degelijk het overdenken waard is, en dat is de innerlijke rust waarin ik verkeer, en de depressie die als sneeuw voor de zon verdwenen is. In plaats van, zoals je zou verwachten, te zijn toegenomen.
Sofia, heel hartelijk dank voor het delen. Fijn dat je ons er deelgenoot van maakt.
Ik heb nog een vraagje. Hoe zie jij het dat je depressies zijn verdwenen als sneeuw voor de zon? Over-gave wellicht?
Ja, en nee. Want ik heb altijd al alles geaccepteerd wat me overkwam, omdat ik ervan uitging dat ik ‘leefde om te leren’, en dat geloof ik nog steeds. Vooral natuurlijk omdat ik er inderdaad veel van heb geleerd. Dus was die overgave er altijd al.
Maar wat ik nu voel is iets anders, en is, als ik me niet vergis, afkomstig vanuit mijn onderbewustzijn.
Ik vermoed namelijk dat ik onbewust wel wist dat er iets aan de hand was, en dat daar de depressie en die angstaanval uit zijn voortgekomen. Want dat krijg je natuurlijk als je een gruwelfilm creëert – eigen schuld, dikke bult.
Maar, net als indertijd met die put, pre3cies op het moment ik mijn angst de ruimte gaf, was het opeens afgelopen. Film uit. En wat ervoor in de plaats kwam is de de rust die ik nu nog steeds heb.
En dit is dan het verschil met de euforie na een lichtervaring: je bent dan onvoorstelbaar gelukkig, maar dat vervaagt na een dag of drie omdat het leven je weer opeist.
En nu ben ik niet verschrikkelijk gelukkig, maar wel zó rustig als ik van mijn leven nog niet ben geweest. Het voelt alsof ik eindelijk in de werkelijkheid terechtgekomen ben, en ik ben er nog steeds een beetje beduusd van.
Dat is nu al een week zo, en dus begin ik voorzichtig te geloven dat dit inderdaad de èchte werkelijkheid is.
Maar of dit gevoel blijvend is, dat moet de tijd leren. Ik heb geen flauw idee van wat me nog boven het hoofd hangt. Maar bang ben ik in ieder geval niet, eerder benieuwd naar wat er zal gaan gebeuren. En hoe het is om dood te gaan.
Maar als ik dat hier allemaal ga opschrijven scrollt iedereen die het wil volgen zich een ongeluk, dus weet ik niet goed wat ik moet doen…
Sofia gewoon door blijven schrijven, hoe ver ik er ook voor moet scrollen, ik blijf je toch lezen en volgen!
Sofia, lieverd, 🙂
@Sofia 14.121
Jij lieve, moedige en vooral : wijze vrouw !
Mijn hart gaat naar je uit. 🙂
Dat van die rust, dat herken ik. Is soms minder, door omstandigheden dan, maar keert steeds weer… Met nog diepere en bredere rustigheid.
Een stevige, welgemeende knuffel van mij.
PS: dat scrollen is helemaal niet erg hoor. Met de cursor op het blokje links op het scherm vliég je op en neer. 😉
Bis
Het blokje réchts op het scherm, natuurlijk. 😳
Goh, scheelt dàt even! Ik had er al eens per ongeluk op gedrukt, maar dacht toen dat mijn computer op hol was geslagen.
Wat zijn jullie toch fijne mensen!
Ik heb me namelijk wel even afgevraagd of ik er eigenlijk wel over moest beginnen, omdat ik niet wist hoe jullie het zouden oppakken.
Maar dat was precies goed, gewoon lief en hartelijk, en niks ‘aguttegut, arme zielige sofia toch’. Jullie hebben meteen begrepen dat ik helemaal niet zielig ben, en dus ook niet beklaagd hoef te worden, en dat vind ik geweldig – vooral omdat ik nu kan blijven schrijven. Niet over mijn baarmoeder natuurlijk, maar over wat er in me omgaat en zal omgaan.
Alleen één ding: ik ben misschien wel wijs, maar heb de wijsheid zeker niet in pacht, en dus moet je ook niets van wat ik beweer voetstoots voor waar aannemen. Ik heb er vaak genoeg naast gezeten in mijn leven, en weet nog steeds niet of ik nu wèl volledig op het goede spoor zit. Neem alles wat ik zeg dus eerst maar even met een korrel zout, tot je je er helemaal in kunt vinden.
En dan zal ik proberen om zo eerlijk mogelijk te zijn, en geen ‘aangepaste sprookjes’ te gaan vertellen.
“Maar om nog even op die innerlijke rust terug te komen,” zegt Brein, “volgens mij is daar helemaal niets wonderbaarlijks of bovennatuurlijks aan. Want omdat je besloten hebt om alles gewoon op zijn beloop te laten, heb je ook geen zorgen meer.
En die had je wel gehad als je besloten had om actie te gaan ondernemen. Want dan was je terechtgekomen in een mallemolen van hoop, vrees, en een eindeloze reeks teleurstellingen. Dan was je feitelijk aan een nieuwe film begonnen, met jezelf in de rol van drama-queen, en met een ongeëvenaard rampscenario, want beter was je sowieso niet geworden. “
Verdraaid nog aan toe, zo had ik het nog niet bekeken… Maar het is wel wáár natuurlijk. Alleen…
“Jawel, dat kan best zijn,” zeg ik dus, “maar die innerlijke rust ging eraan vooraf, en dus is het toch de vraag in hoeverre die heeft bijgedragen aan mijn besluit.”
Brein neemt een paar slokjes koffie, die hem in staat stellen om daar even over na te denken en zegt dan:
“Nee, ik denk niet dat het veel verschil zou maken. Vroeger, toen je nog een heel leven vóór je had misschien wel, maar nu heb je er geen behoefte meer aan om je leven te rekken – of te redden. Zeker niet als er problemen op komst zijn.”
Hij geeft me nog een knipoog op de koop toe, en als ik al van plan was geweest om mezelf wegens ‘moed, beleid en trouw’ op de borst te kloppen, is de neiging daartoe nu wel verdwenen.
“Je bedoelt dus eigenlijk dat ik gewoon een opportunist ben.” opper ik voorzichtig, want slapende honden kun je misschien maar beter niet wakker maken.
“Nee,” zegt Brein, “dat niet. Je bent gewoon verstandig. Dankzij mij.”
“Zelfingenomen kwast,” zeg ik, “als je mij niet had bestònd je niet eens.”
“Nee,” zegt Brein, “daar heb je gelijk in, we zijn twee handen op een zere buik.”
Zo, daar ben ik dan weer. Het heeft wel even geduurd, maar het is voor mij ook helemaal nieuw, en het laatste wat ik wil is ondoordachte nonsens gaan verkondigen. Niet dat het geen nonsens kan zijn, hoor, want dat weet je maar nooit.Maar hier is dan het vervolg.
….En dan zijn we allebei even stil.
Maar mijn gedachten staan allesbehalve stil, en dus zeg ik na een tijdje:
“Al met al is het door die baarmoeder eigenlijk wel een specifieke vrouwenkwestie geworden, hè? Mannen hebben niets met baarmoeders.”
“Nee, mannen zijn meer van de prostaat.” antwoordt Brein, “maar dat is net zoiets. Alleen is het wat moeilijker om er twee handen op te leggen. Maar voor de rest maakt het niet zoveel uit, een prostaat kan ook behoorlijk wat problemen opleveren. En bovendien ga je het toch niet alsmaar over je baarmoeder hebben, hoop ik?”
“Welnee, natuurlijk niet. Ik dacht er alleen aan omdat ik me er de laatste tijd zo vertrouwd mee ben gaan voelen – met mijn hele lijf trouwens. Er is duidelijk iets veranderd in mijn zelfgevoel, maar ik kan er nog geen vinger op leggen wat dat precies is. Vroeger voelde ik me meer één geheel, geloof ik, en nu…”
“Heb je een baarmoeder.” grinnikt Brein.
“Ja… Maar het gaat om dat vertrouwde gevoel, want dat had ik vroeger niet zo. En dat komt waarschijnlijk, omdat ik me toen volledig met mijn lijf vereenzelvigde. Als mijn lijf ziek was, was ik zelf ziek, bijvoorbeeld, en omdat mijn lijf rimpelig werd, voelde ik me zelf ook alsmaar rimpeliger worden. Zoiets, geloof ik. Dus had ik het eigenlijk niet zo op mijn lijf. Hartstikke onbetrouwbaar.”
“En nu is je lijf ziek, en jij niet? Eh…”
“Precies. Jaren geleden zei een vrouw die kanker had gekregen dat ze zich door haar lichaam verraden voelde. Dat vond ik toen ongeloofwaardig, maar dacht er verder niet over na. Maar het is kennelijk toch blijven hangen, want nu dacht ik er opeens wel weer aan, en vroeg me af of ik me soms ook verraden voelde. En het antwoord daarop kwam prompt – van Kelder, neem ik aan, want zo snel kan ik zelf zoiets niet bedenken.
Want wat Kelder zei was dit: “Nee, natuurlijk niet. Je lijf kàn je niet eens verraden, want het is niets anders dan een verzameling moleculen, die door jou in beweging wordt gehouden, en die je kunt gebruiken om jezelf in stand te houden en te ontwikkelen. En zo’n verzameling moleculen ontwikkelt zich niet. Integendeel, de houdbaarheid ervan is maar beperkt, zodat er gaandeweg steeds meer storingen ontstaan, die doorgaan tot alles vastloopt en stil valt.
Behalve jij dan, want jij bent je lijf niet, jij bent onstoffelijk, en dus niet onderhevig aan welk slijtageproces dan ook. Dat betekent, dat wanneer jij uit je lijf stapt, dit als een slap hoopje dode moleculen achterblijft, maar dat jij hooguit last kunt hebben van het aftakelingsproces, maar nooit kunt worden meegesleept als je lijf het definitief laat afweten. Want wanneer dat gebeurt stap je er gewoon uit, de wijde wereld in.
En daarna heb je dan je vrijheid terug, kun je voortaan doen en laten, en gaan en staan waar je wilt.”
“Hmm…” zegt Brein, “daar kan wel wat inzitten… Maar als ik nu aan mezelf denk, hoe zit dat dan? Want ik ben ook onstoffelijk, zou ik dan in principe ook blijven voortbestaan? Dan zouden wij elkaar dus helemaal niet kwijtraken, zoals we tot dusver dachten?”
Verdraaid als dit niet de meest blijde boodschap is die ik ooit heb gehad! Maar Brein heeft nog zo zijn twijfels.
“Alleen, wat zouden we dan nog kunnen doen, zonder lijf?”
“Weet ik veel,” zeg ik opgewekt, “voorlopig eerst maar eens met vakantie gaan, denk ik, naar de Seychellen of zo.”
“Ja? Daar zullen ze ons zien aankomen!”
“Nee,” zeg ik, “dat zullen ze juist niet En dat is nu net het leuke. Maar je hoeft niet mee hoor, als je geen zin hebt.”
“Natuurlijk ga ik mee,” zegt Brein grijnzend, “wat dacht je? Ik ben geen clochard, en voel er niets voor om met een hoop oude moleculen onder een brug te blijven zitten. Zeker niet zonder jou.”
“Dus gaan we straks samen de eeuwigheid tegemoet.” zeg ik tevreden, “Maar het is half zes, wat dacht je van een drankje, kunnen we klinken op onze toekomst.”
Weer een stukkie…
Kelder.
“Maar wat bedoelde je nu precies met ‘de wijde wereld,” vraagt Brein de volgende ochtend, terwijl hij intussen zijn ontbijtboterham voorziet van een flinke laag pindakaas, “de kosmos?”
“Dat weet ik niet, het was een opmerking van Kelder. Maar ik vermoed dat hij daarmee onze wereld bedoelt. Het heelal lijkt me wat erg groot., en bovendien allesbehalve aantrekkelijk. Ik denk…”
Ja, wat denk ik eigenlijk? We hebben het in het verleden wel eens over Kelder gehad, maar zijn er nooit verder op ingegaan. Onze enige conclusie was toen, dat Kelder anders was dan wij, en dat gevoel heb ik nog steeds.
“En wat gebeurt er met Kelder als wij doodgaan, gaat hij met ons mee, de wijde wereld in?” vraagt Brein verder, en ik hoor aan zijn stem dat hij daar absoluut niet in gelooft. Ik ook niet, trouwens, Kelder is inderdaad anders.
“Nee, ik denk dat hij ons dan gewoon zal laten schieten, zich niet meer met ons zal bemoeien, en zich met iets anders zal gaan bezighouden…” zeg ik aarzelend.
“Met wat, bijvoorbeeld?”
“De moleculen?” opper ik hoopvol, “Als-ie niet meegaat blijft hij met onze moleculen zitten, en die moeten gerecycled worden, opnieuw gegroepeerd worden en zo…. En misschien zorgt hij daar wel voor. Kan toch?”
“Kelder is van de moleculen… Juist ja.” Brein’s stem klinkt nu duidelijk sarcastisch, maar ik laat me even niet van mijn stuk brengen.
“Nee, luister nu even. Wat wij van Kelder ervaren hebben is dat hij wel boodschappen stuurt, maar het verder aan ons overlaat wat we ermee doen. Die boodschappen zijn altijd zinnig, en bevatten ook vaak een waarschuwing. Maar ze passen niet altijd in onze film, en als dat zo is luisteren we er niet naar. Wat we dan later moeten bezuren.
Kelder geeft tips, maar hij dwingt nooit, en straft ook nooit. We hebben alle vrijheid om onze eigen fouten te maken, zelfs om desnoods ons hele leven in de soep te draaien. Wat trouwens helemaal niet zo erg is, want daar worden we alleen maar wijzer van – bewuster.
En ik denk dat het daar in feite om gaat, of je het nu God wilt noemen of bewustzijn. Want voor mijn gevoel is ons onderbewustzijn, Kelder dus, in werkelijkheid een soort goddelijke vonk, die we allemaal in ons meedragen.”
“En dus kwijtraken als we doodgaan? Want dat impliceer je in feite.”
“Eventueel, ja, dat hangt ervan af. Want als er inderdaad een universeel bewustzijn bestaat, dan is het logisch dat we daar na onze dood beter in zullen passen als we tijdens ons leven zelf ook min of meer bewust zijn geworden. En ja, als we onze vonk te veel genegeerd hebben passen we nergens in, en vallen we gewoon buiten de boot.”
“Tja…” zegt Brein, “dat zou kunnen… Maar ik moet er eerst nog wel even over nadenken.”
“Tuurlijk,” zeg ik, “daar ben je toch voor?”
en zelfs het mooiste meest relevante actuele stukkie tot nu toe Sofia! Voor mij persoonlijk zeer zeker in ieder geval, met verve met gemak mijn lees aandacht gevangen en dat is een prestatie van de bovenste brein plank op zich… Heb je al aan een uitgever gedacht? En wie mag dit epos gaan verfilmen? Welke actrices mogen de hoofdrol gaan spelen? Beter en positiever dan Harrie Potter.. Helaas wil Monika niet meer mee doen heb ik begrepen, jammer, glanzende hoofdrol had ik juist voor haar in gedachten, Dawn wil ook al niet meer met mij spelen, stomme wijven snappen ook niks, gaan ze een beetje in een donkere klooster kamer zitten mokken en kantklossen met hun boerka vriendinnen, en dan zijn ze nog lang geen 87 en dan al niet meer jong van geest, Sofia is wel jong en sprankelend van geest, zullen wij een fotomodel lichaam voor jou bestellen Sofia? Het schijnt dat de Russische verborgen geheime wetenschappers weten hoe je een nieuw mensen lichaam kan maken.. meen ik serieus.. Sofia in een bikini, de hemel op aarde, die jonge jongens dames van tegenwoordig zijn zo vroeg bejaard in hun over het paard getilde op hol geslagen overspannen denk hoofd, komt dat door de gmo erwten en fluoride tandpasta?
Hoi, ik kan je even niet helemaal volgen, Hyper. Waar heb jij een trauma van, en waaraan wil Monika niet meer meedoen, en wie is Dawn?
Ik ben nog niet zo lang hier, en aan sommige dingen kan ik geen touw vastknopen. Misschien zou ik dat wel kunnen als ik alles ging lezen, maar dat is me te gortig!
Maar in ieder geval fijn dat je zo positief reageert, geeft de burger moed!:)
Volgende stukkie.
De Waarheid en niets dan…
Wat een rust… Het is september, het eind van de zomer en het eind van de middag. De zon staat al laag en beschijnt alleen nog maar de toppen van de dennen achter in de tuin. Het is stil en windstil, een graad of 22, en door de open tuindeuren komt de geur van kerrie en gebakken uitjes naar buiten. Want mijn lieverd kookt vandaag en ik hoef me vanavond dus alleen maar te laten bedienen.
Ik zet de rugleuning van mijn stoel wat lager zodat ik omhoog kan kijken, naar de hemel die nog steeds helder blauw is, en ben voor de zoveelste keer blij dat we hier zijn gaan wonen – 26 jaar geleden alweer. Een beter leven dan we hier hebben gehad kan ik me niet voorstellen. En daar gaat nu binnenkort een eind aan komen. Onvoorstelbaar eigenlijk, alles lijkt zo vertrouwd en vanzelfsprekend, alsof het altijd zo zal blijven… En dan vraagt Brein opeens:
“Zou je dat willen, dat het altijd zo zou blijven? Zou je ervoor kiezen als het je zou worden aangeboden?”
“Het eeuwige leven bedoel je? Nee, zeker niet. Ik ben heel dankbaar voor mijn leven, dat wel, maar ik moet er niet aan denken dat ik er eindeloos mee zou moeten doorgaan. Want de wereld is niet alleen wonderbaarlijk mooi en liefelijk, maar ook angstaanjagend en wreed, en het gruwelijke systeem van ‘eten en gegeten worden’ is een bron van zoveel lijden dat ik me daar onmogelijk gelukkig bij kan voelen. Zelfs al geloof ik dat het allemaal ergens goed voor is, en misschien ook wel noodzakelijk.
Nee, voor mij is het leven iets geworden waarvan ik moet ‘afkicken’, en dat is wat ik feitelijk aan het doen ben, geloof ik.
Het laatste van vandaag…
“Ik weet niet of je het weet,” zegt Brein, maar dit heb je allemaal al eens eerder beweerd. Je bent bezig om jezelf te herhalen.”
“Ja, dat weet ik heel goed, en wat ik eerder schreef was bovendien nog veel uitgebreider ook. Maar de omstandigheden zijn nu anders. Toen voelde ik me immers nog gezond, en dan ben je veel gauwer geneigd om zomaar even iets te roepen, omdat je denkt dat je het altijd nog kunt herroepen als het niet waar blijkt te zijn.
Maar dat is nu anders, ik heb nu die tijd niet meer, dus moet alles wat ik nu zeg precies zijn wat ik bedoel, en waar ik ook volledig achter sta. Ik kan me nu geen gezellige vrijblijvende verhaaltjes meer permitteren. Dit is zogezegd het uur van de waarheid, en niets dan de waarheid.”
“Jouw waarheid.”
“Uiteraard. En die van Kelder.”
“Nou zeg, je gaat nu toch niet beweren dat je een soort goddelijke wijsheid hebt opgedaan, hè? Je bent de paus niet.”
“Nee, en dat is Kelder gelukkig ook niet. Kelder heeft trouwens nooit iets beweerd, die geeft alleen maar tips, en laat het aan mij over om er iets van te bakken.
Denk bijvoorbeeld maar eens aan een jaar geleden, toen ik opeens die rare inzinking kreeg en vijf dagen en nachten achter elkaar niets anders deed dan slapen. Ik had geen koorts, pijn of wat dan ook, maar kon nauwelijks op mijn benen staan. En op een zeker moment voelde ik dat mijn afweersysteem abrupt stopte, en dacht toen: Als ik nu wat krijg herstelt zich dat niet meer. Ik leef nu op wat ik nog aan reserves heb, en daarna is het afgelopen.
Daar was ik echt van overtuigd, tot ik flink verkouden werd en wel gewoon beter werd. Dus was mijn conclusie toen dat het allemaal verbeelding was geweest, en dacht ik er niet meer over na.
Maar het gevoel bleef bestaan. Alleen wel op de achtergrond, want ik werd kort daarna helemaal in beslag genomen door de buikvliesontsteking van Tom, waarvan de complicaties hem in vijf maanden tijd drie keer op het randje van de dood brachten – althans, daar leek het op. Tot hij opeens, van de ene dag op de andere, helemaal beter was, en nu zelfs gezonder is dan hij tevoren was geweest met zijn chronische appendicitis.
Enfin, het vervolg weet je: ik knapte af, en weet dat aan een burn-out. Tot ik dat bloed zag.”
“Dus klopte het waarschijnlijk wel, dat gevoel dat je afweersysteem het opgaf…” zegt Brein, “Het best zo zijn dat op dat moment de kanker inderdaad de overhand kreeg. In het begin merk je daar immers weinig van, en bovendien was je door allerlei andere zorgen in beslag genomen…”
“Och ja, Kelder heeft uiteindelijk altijd gelijk. Net als toen hij me tijdens die inzinking ook nog ingaf dat ik Tom moest leren koken, omdat hij anders niet voor zichzelf zou kunnen zorgen als ik er niet meer was. Dat nam ik toen ook niet serieus, omdat het erop leek dat Tom eerder dood zou gaan dan ik. Tja, en nu zijn de rollen omgedraaid, en heeft Kelder uiteindelijk toch gelijk.”
“En krijg jij kerriegehakt geserveerd.”
“Ja, alles is altijd ergens goed voor.” zeg ik.
Sofia jij maakt het Wtk Blog levend en een levend bewijs dat er leven op aarde is, de rest is zo druk met Kelder en Brein Bank dat ze levend zichzelf dood verklaard hebben, op een beperkt aantal uit-zonderlingen na dan, is de echte dood toch nog ergens goed voor.. De meeste Wtk levenden houden zich schijn dood voor elkaar en dat is erger dan de gewone dood, geloof mij maar, Zombies United onder het mom we hebben verdriet schade en druk druk druk en ik ben te min om serieus levend te nemen, dat is schering en inslag in deze eindtijd, mensen die besluiten dat vrienden machines zijn die je naar believen UIT kan zetten als het even niet bevalt wat ze in de Spiegel Kelder zien! OchtendGloren en ManenSchijn en OogOmOog en Teslahlah deden alsof ze mensen waren? Nou jah je kan mij wel deleten maar ik delete niets en niemand en zeker niet iemand, ligt niet in mijn aard daarom zal ik Ooit net zo’n vakkundige Schrijver kunnen zijn als Sofia, geheugen van een Olifant heeft voordelen, is toch nog ergens goed voor, niet alleen ballast maar voorraadkamer net zo goed, voorraad in de Kelder. Voedsel voor Gedachten en overwegingen en contemplaties en verborgen contempt minachting ongeacht rang en stand maar afgewogen naar daden.
Cozmic zou rond half vijf in de nacht tot de finale eind conclusie van de dag komen; ‘go f yourself’, en dat doe ik dan ook regelmatig, hetgeen ik iedere keer weer een zeer diepgaande overweging vind.. Nou heb ik zo’n bang vermoeden dat ik daar niet de enige in ben, dat stilletjes al die anderen dat ook doen, zombie zelf bedieningsstaat, Soma 1984.
Quote:
“Contempt is a secondary emotion (not among the original six emotions) and is a mix of the primary emotions disgust and anger.[1] The word originated in 1393, from the Latin word contemptus meaning “scorn.” It is the past participle of contemnere and from com- intens. prefix + temnere “to slight, scorn.” The origin is uncertain. Contemptuous appeared in 1529″
http://en.wikipedia.org/wiki/Contempt
Blijf jij maar lekker een uit-zonderling, hoor, dat is sowieso beter dan een duffe kikker. Prachtig nieuw woord trouwens!
En dat niet iedereen snapt wat je bedoelt hoef je je niet aan te trekken. Als iemand jouw wijze wartaal niet begrijpt is dat immers zijn of haar probleem, en niet het jouwe, als je voelt wat ik bedoel.
Welterusten!
Ik loop weer even met mijn ziel onder de arm, dus voor de verandering maar weer eens een gek versje. Balen jullie nog niet van me?
Hallo, hallo.
Hallo, hallo, ik ben sofietje
Het einde van een heel oud liedje.
En ja, men zegt wel dat ik leef
Als een volmaakte wentelteef.
Eens zei men dat ik aardig bekte,
Nu denkt men dat ik lijd aan gekte.
Geen mens meer die me nog begrijpt,
Want ja, ik ben teveel gerijpt.
Maar och, wat let mij te beweren
Dat ik verkeer in hoger sferen.
En dat ik met mijn ene been
Toch beter ben dan iedereen.
Wat zwaarder is moet zwaarder wegen,
Dus geef ik iedereen mijn zegen.
Wat altijd beter is dan raad,
Al is geen mens ermee gebaat.
Een rimpelige oude appel,
Wie maakt zich nog om mij te sappel,
Ik sta met één been in het graf,
En straks is alle lol eraf
Maar niet voor mij, dat moet je weten
Want ik blijf toch sofietje heten.
Ook als ik in de hemel ben,
Ver uit het zicht van alle ‘men’.
Even een tussendoortje, want ik was iets aan het opzoeken op internet explorer, en kwam toen dit tegen, dat bij nader inzien eigenlijk te gek is om waar te zijn. Het is van 2005, zeven jaar oud dus.
In 2005 schreef ik op het forum van het Filosofie Magazine. En behoorlijk veel ook, want nadat ik het onderstaande had gelezen heb ik meteen al mijn bijdragen gekopieerd, waaruit ik later mijn boekje Onthechten kon samenstellen. En dat kopiëren was net op tijd, want een paar uur later, midden in de nacht, was letterlijk àlles wat ik geschreven had radicaal verwijderd. En kort daarop was het hele forum gesloten. Dus wie denkt dat filosofen per definitie ruimdenkend zijn… nou ja, niet allemaal dus. Kortom, lees en verbaas U, het is nooit te laat om te leren.
Quote Els (want zo heette ik toen):
Voorwaarden.
Tot en met gisteren is er nog gereageerd op mijn topic “Ons tweede leven – een beetje getikt?”, en vanmorgen bleek het radicaal verwijderd te zijn.
Niet omdat er meer dan een maand niet was gereageerd, en ook niet omdat er iets in stond dat ‘kwetsend, obsceen, vulgair, lasterlijk, haatdragend, bedreigend of seksueel-georienteerd’ was, want dat was absoluut niet het geval.
Dus rest mij de conclusie dat de beheerder van dit forum gebruik heeft gemaakt van zijn recht om – zonder enige aankondiging – berichten te verwijderen of onderwerpen te sluiten op het moment dat hij dit passend vindt.
En omdat ditzelfde al een paar keer eerder is voorgekomen, neem ik aan dat de moderator het niet eens is met wat ik schrijf, en het daarom passend vind de onderwerpen te sluiten. En zelfs niet eens in het archief onder te brengen zoals met de andere gebeurt.
Dus nu mijn vraag: Waarom? Waarom blijft alles wat bijvoorbeeld een Sauwelios schrijft stáán, en wat ik schrijf verwijderd?
Welke maatstaven gelden hier, op dit forum?
Quote ‘redactie’:
Beste Els,
Sauwelios is één van ons. We hebben al overwogen om de site http://www.esoterischenietzsche.nl te beginnen, maar we houden toch vast aan filosofie.nl – trekt meer mensen. Overigens verdwijnt je item binnen enkele uren.
Quote els:
Waarom pas over enkele uren?
Ik zou het maar met bekwame spoed doen, zo’n onthulling is per slot een behoorlijke anti-reclame.
Quote Cumulus:
Ongelooflijk,je reinste klasse justitie,nou Sauwelius, dat had ik van jou niet verwacht!!!
T was juist zo`n enige discussie daar onderaan in de luwte van het Nietzsche geweld!!!
SCHANDE VAN DE EEUW!!!
MALE-DOMINANCE!!!!
BRAVO VOOR ELS VOOR HET OPENEN VAN HET OVERLEG OVER DEZE GANG VAN ZAKEN…
Bert:
Goeie streek, Sauwelios. Hahaha! De redactie!
Sauwelios:
Onthechting, els… Mijn threads blijven staan, zelfs nadat er een maand niet op gereageerd is, omdat ìk niet aan mijn schrijfsels gehecht ben. Het is een straf van God, els, dat die van jou wel, en te snel, verwijderd worden: zoals iedere straf is het de bedoeling dat je ervan leert. Zolang dat mens nog leeft, kan ze nog leren, denkt God. Hij hoopt dat je zult leren dingen los te laten, opdat je deel mag hebben aan het Koninkrijk Gods, dat hier op aarde is.
Rrobin:
Kan deze thread blijven staan? Ik denk dat het mooie reclame is voor het Filosofie Magazine ^_^
Dat soort achterbaksheid vind je vaak online, het is een overgecompenseerende groepsgedrag dat ontstaat doordat dergelijke types de a-synchrone communicatie onmachtig zijn.
Synchrone communicatie is bijvoorbeeld een face-2-face gesprek, a-synchrone communicatie is bijvoorbeeld e-mail of een forum.
Deze types kunnen niet overweg met het medium dat voor hun wel zo krachtig is, het fundamenteel aspect waar ze niet mee overweg kunnen heet met een mooie engelse term ‘disembodyment’ vrij te vertalen met ontkoppeling-van-lichamelijkheid.
Wat je vaak ziet is dat ze veel waarde hechten aan toenemende verpersoonlijking (steeds meer persoonlijke informatie willen weten) en zelfs fysieke meet-ups willen.
Mensen die geen last hebben van dit syndroom hebben deze behoefte niet, they already have a life.
Soms ontstaan er zelfs relaties. Maar het trieste is dat dergelijke relaties mislukken omdat een deel van de beleving digitaal is terwijl de deelnemers communicatieve digibeten zijn, ook al vinden ze dat zelf nooit.
In het kort kun je stellen dat dit ontstaat uit leegte, bij lege persoonlijkheden met lege levensomstandigheden. Normaal wordt die leegte gevuld door lichamelijkheid maar bij online communicatie ontbreekt die lichamelijkheid.
Bij een site overname zie je hoe die leegte gevuld kan worden met macht en dan zie je hoe makkelijk een mens kan afdalen en de meest idiote regels bedenkt en hanteert.
@ Shaun
Ja, daar heb je gelijk in. Maar aan de andere kant kom ik toch weer aanzakken met mijn ‘alles is altijd ergens goed voor’, en ik denk zelfs dat ten aanzien van internet het ‘goed’ prevaleert.
Onder andere, omdat internet globale communicatie mogelijk maakt, zodat het steeds moeilijker wordt om dingen die het daglicht niet kunnen verdragen te verdonkeremanen.
En bovendien maakt meer weten mensen vanzelf mondiger, en dwingt het ze ook tot meer verantwoordelijkheid – een excuus als “Wir haben es nicht gewuszt” gaat steeds minder op.
Maar of je er ooit oorlogen mee zult kunnen voorkomen…
ja, dat is waar, alles is precies zoals het moet zijn.
Misschien zijn het gewoon steeds nieuwe kansen om oude lessen te leren of een cyclisch herkauwen met als doel om elk aspect uitputtend aan bod te laten komen.
Ja, mensen zijn mondige maar ook in toenemende mate robotisch edu-media gestuurd. Kritisch denken lijkt niet in de mode.
Aan de andere kant, internet laat letterlijk zien dat we steeds meer en meer gekoppeld zijn en daarmee reflecteert het bewustzijn (collectieve bewustzijn) dat al één is.
De laatste tijd lees ik ook steeds meer dat het classieke Trivium methode voor kritisch denken in opmars is in bijvoorbeeld USA.
Dus het gaat met ups en downs.
Maar wat een akelige opmerking van die Sauwelios “Het is een straf van God” terwijl het ‘onthechting’ op zich wel een kern van waarheid heeft.. vreemde mensen.
Misselijk volk Sofia. Uit het woord van God sprekende mensen zijn niet te vertrouwen, gezegd bij deze. Het zijn vaak eerder demonen dan engelen.
Kachel.
“Goh, weet je wat ik zopas droomde?” zeg ik tegen Brein, en vervolg zonder een antwoord af te wachten: “Dat het me inviel dat er tegenwoordig geen cokes meer te krijgen is voor de verwarmingsketel, en toen vroeg ik me opeens af of hij eigenlijk nog wel aan zou zijn. Dus ging ik naar de kelder om te kijken, en zag tot mijn geruststelling dat hij nog helemaal vol was, en heel zachtjes stond te branden. Gek hè, hoe lang zoiets kan blijven hangen, zo’n verwarmingsketel hadden we 60 jaar geleden, en nu hebben we alleen nog maar elektrische radiatoren…”
“Ook goeie morgen.” zegt Brein, “Mooie droom trouwens, nu weet je tenminste dat je nog wel een tijdje zult meegaan. Maar grappig is het wel, want zestig jaar geleden had je ook een droom over diezelfde kachel: alleen haalde je er toen een gloeiende kool uit, waarna je hele arm doorschijnend groen werd.”
“Ja, ik dacht toen dat het te maken had met die lichtervaring die ik kort daarvoor had gehad. Maar ik denk nu dat die kachel, zowel toen als nu, het symbool is van mij zelf, zoals Freud stelt. Maar waarom ik dan zo’n roestig ijzeren ding uitkies als symbool, in plaats van iets waarmee je behoorlijk voor de dag kunt komen…”
“Omdat je geen elektrische radiator bent. Jij hebt levend vuur in je kelder.”
Levend vuur…Dat klinkt zó prachtig dat ik er niet van terug heb. Ik herinner me nog dat ik in die eerste droom een beetje bang was, niet alleen om me eraan te branden, maar ook voor wat het betekende, de consequenties ervan. En dat was uiteindelijk maar goed ook, want zodoende weet ik nu dat dit vuur geen pijn doet, en de consequenties – die er inderdaad waren, en niet mis ook – heb ik inmiddels allemaal achter de rug.
“Juist. Dus is er niks meer om bang voor te zijn.” zegt Brein tevreden.
Maar zo tevreden voel ik me niet. Per slot leef ik nog, en kan er dus nog van alles gebeuren ook.
“Welja, ga nog eens even een nieuwe film op poten zetten, een prachtig, spiksplinternieuw rampscenario! “roept Brein sarcastisch, “Wat is dat nu voor flauwe kul? Kelder heeft je nota bene alle gemoedsrust van de wereld gegeven, en jij hebt nog steeds niet voldoende vertrouwen om alles verder aan hem over te laten? Kom nou zeg!”
“Ja, en jij hebt makkelijk praten,” zeg ik boos, “en ik ken je. Jij hebt geen baarmoeder, en als ik straks pijn krijg of zo, ga jij een eindje wandelen!”
“Nou,” grijnst Brein, “ wees daar maar blij om. Want als ik ook een baarmoeder had, had jij er twee.”
Maar goed, intussen ben ik Kelder zo dankbaar als wat, want die gemoedrust is tot dusver niet stuk te krijgen.
De kwestie is alleen, dat ik er nog aan moet wennen. Wat natuurlijk niet zo vreemd is, als je nagaat dat ik mijn bloedeigen film, waaraan ik pakweg 77 jaar lang keihard heb gewerkt, in één klap ben kwijtgeraakt. Zó lang zóveel moeite, alleen om tot de conclusie te komen dat het allemaal onnodig en overbodig is geweest, het zal je toch maar gebeuren!
“Ja, maar de vraag is, zou je ‘m terug willen?” vraagt Brein.
“Die film? O grote genade, néé! Ik moet er zelfs niet aan denken, al dat gekluns, al die misvattingen… Ik ben dolblij dat ik ervan af ben!”
Ik ben zelf verbaasd over mijn reactie. Want ik heb nooit eerder het gevoel gehad dat ik aan het klunzen was, vond zelfs dat ik het best aardig deed, allemaal, en nu…
“Kijk je terug op een zootje ongeregeld van heb-ik-jou-daar,” vult Brein aan. “allemaal achterhaalde nonsens – vind je nu. Maar ik denk dat je je daarop verkijkt.”
Nu, ik niet. Als ik terugdenk aan al die stomme dingen die ik in mijn leven heb nagestreefd, domweg in de veronderstelling dat het goed was, dan stijgt het schaamrood me naar de kaken.
“Ja, ja, en dat staat je trouwens best goed, zo’n jeugdig blosje.” merkt Brein goedkeurend op, terwijl hij een kopje koffie voor me neerzet, “Maar je vergeet wel dat je zonder dat gekluns, zoals jij het noemt, nooit zover gekomen zou zijn als je nu bent. Want is dat toch niet niks – zeker voor iemand die met niks begonnen is, want dat vergeet je ook.”
Met niks begonnen… ja, dat is wel zo, natuurlijk. Ik heb nog ergens een oude foto waarop mijn moeder een in een dekentje verpakte, en dus onzichtbare baby vasthoudt: mij. Ze zou tien jaar lang mijn moeder blijven, en toen reed ze opeens weg, in een taxi, terwijl ze glimlachend naar me wuifde. Die glimlach heeft me jarenlang achtervolgd, omdat ik niet kon begrijpen hoe ze zo opgewekt kon glimlachen terwijl ze wist dat ze me nooit meer terug zou zien.
Later, toen ik al volwassen was, hoorde ik dat ze me wel geschreven had, maar dat mijn vader het beter had gevonden om die brieven te verscheuren. Maar toen maakte het geen verschil meer. En nu ik erover nadenk… misschien was dat wel het begin van mijn film…
Oerwoud der verwachting.
“Nee, niet echt het begin,” zegt Brein, “want het eerste begin ontstaat al kort na onze geboorte. Om precies te zijn op het moment dat er voor het eerst niet wordt voldaan aan een van onze primaire behoeften. Want andere behoeften hebben we dan nog niet. We weten nog van niets, en het enige wat we nodig hebben is voedsel en verzorging. Moedermelk, een schone luier op zijn tijd, en dat soort dingen meer. En zo lang het ons daaraan niet ontbreekt hebben we geen enkele verwachting, is het allemaal vanzelfsprekend.
Maar moeders zijn niet op ieder gewenst moment beschikbaar, en als je midden in de nacht in je luier poept kan het best even duren eer er iemand wakker wordt die je verschoont.
Dus vermoed ik dat onze allereerste onlustgevoelens bestaan uit honger en frustratie. En dat is over het algemeen dan ook de eerste aanzet van onze film, die we in de loop van ons leven steeds verder zullen uitbreiden. In welke richting hangt dan weer af van onze ervaringen. Want die bepalen als het ware ons verwachtingspatroon – zij het natuurlijk niet helemaal.”
“Dus zijn al onze films een gevolg van on-uitgekomen verwachtingen? Dus eigenlijk een soort compensatie?”
“Nou nee, niet zozeer compensatie, denk ik. Het leven is lang niet altijd even leuk, en zo is teleurgesteld worden bijvoorbeeld heel vervelend – soms zelfs heel erg vervelend – en het enige wat we er eventueel tegen kunnen doen is ons zoveel mogelijk indekken. Dus proberen we uit iedere frustratie lering te trekken, en vervolgens maatregelen te bedenken om herhaling te voorkomen.”
Goed, dat kan wel zijn, maar wat dit met mijn moeder te maken heeft zie ik zo gauw niet…
“O néé? Weet je niet meer dat je een keer op school tegen je juf zei dat je alleen maar van dieren hield, en niet van mensen?”
“O jawel, het arme mens kreeg ogen zo groot als theeschoteltjes… Ik weet nog dat ik dat toen echt, letterlijk dacht van die theeschoteltjes, want ik had net de Sprookjes van Andersen gekregen, en een van die sprookjes ging over een hond die zulke grote ogen had, als ik me niet vergis. Maar ik geloof niet dat dit door mijn moeder kwam. Ik vond mensen schijnheilig, onecht, en dat was mijn moeder zeker niet.”
“Jouw moeder was onbetrouwbaar, toch?”
“Ja. Nou ja, laat maar zitten, het is al zo lang geleden en doet nu niets meer ter zake.”
“Mij best, maar ik ben er ook niet over begonnen,” zegt Brein, “dat heb je zelf gedaan.”
En dat is waar, het behoort tot mijn film en heeft dus verder geen enkele realiteitswaarde. Net zomin als welke andere film dan ook.
”Ja, en van wie dan ook.” vult Brein aan, “Want iedereen heeft zijn eigen verklaring van wat hem overkomt, en dus komt het er doodgewoon op neer dat niemand in staat is om het leven objectief te bekijken.”
“Maar iedereen denkt wel dat zijn eigen visie de enig juiste is… Zoveel hoofden zoveel zinnen.”
Ja, zo is dat, en mijn film is nu plotseling gestopt. En wat ervoor in de plaats kwam was een serene rust. Is dat dan wèl de realiteit? Is het in feite misschien zo, dat alle aardse turbulentie fictie is, en dat…
“Ho, ho,” onderbreekt Brein, “geen nieuwe film starten alsjeblieft! Hoe alles precies in elkaar steekt, dáár kom je pas achter als je dood bent, en geen minuut eerder. De enige zekerheid die we hebben is dat we allemaal doodgaan, en daar houdt het voorlopig mee op.”
Ja, en als er een derde wereldoorlog uitbreekt gaan we met miljoenen tegelijk dood… Dus is dit eigenlijk helemaal niet zo´n ramp als het lijkt. Want iedereen gaat toch dood, en wat maakt het dan uit met hoeveel mensen tegelijk dat gebeurt?
Iedereen gaat maar één keer dood, per slot. Misschien is zo’n oorlog zelfs wel goed, omdat met zoveel minder mensen de aarde dan een tijdje rust krijgt om zich te herstellen van de schade die we hebben aangericht. Alles is altijd ergens goed voor…
“Dat zou best eens kunnen.” zegt Brein.
“Alleen… ìs het eigenlijk wel èchte schade die we aanrichten? Of is het in werkelijkheid een subjectief oordeel dat nergens op slaat? Wij noemen het schade, maar is het in wezen niet alleen maar ‘verandering’? Want voor zover we kunnen nagaan gaat er binnen de kosmos nooit iets verloren, alles wordt immers gerecycled?“
Dit is inderdaad een punt van overweging. Net zoals je je kunt afvragen wat nu het verschil is tussen goed en kwaad. Wij vinden alles wat voor onszelf gunstig is ‘goed’, en alles wat ons benadeelt ‘kwaad’. Zo vindt de boef die zopas jouw internetbankrekening heeft geplunderd dit prima, maar jij…
Dus is het eigenlijk veel aannemelijker dat de begrippen goed en kwaad feitelijk helemaal niet bestaan – zelfs al bestaan er wel goede en slechte mensen.
“En zelfs dat is subjectief en dus aanvechtbaar,” zegt Brein, “want zowel voor gebeurtenissen als voor menselijke eigenschappen gelden dezelfde normen: hebben we er profijt van dan zijn ze goed, lijden we er verlies door dan zijn ze slecht. Terwijl het in werkelijkheid meestal zo is dat we juist van onze slechte ervaringen het meeste leren.”
Waarmee we dan weer helemaal terug zijn bij de stelling dat alles altijd ergens goed voor is.
Bezield, waarmee?
Ja, wat bezielt ons eigenlijk? Of, om het ietwat binnen de perken te houden: wat bezielt mij? Want dat weet ik eigenlijk niet. Waarom zit ik hier achter mijn computer van alles uit te pluizen waar ik uiteindelijk toch niets aan heb, zeker niet met het oog op mijn nog maar beperkte levensduur?
“Een beperkte levensduur hebben we allemaal,” zegt Brein, “en bezield is lang niet iedereen. Ik zou ze de kost niet willen geven die alleen maar uit zijn op een zo goed mogelijk leven, met zoveel mogelijk comfort. Rijkdom en macht dus. En dat lukt de één dan uitstekend, terwijl een ander er finaal de mist mee ingaat. Dus valt er geen peil op te trekken. Alleen denk ik niet dat dit soort streven ook maar iets met onze ziel te maken heeft – als we die hebben.”
“Misschien is Kelder onze ziel wel…” opper ik voorzichtig, want eigenlijk geloof ik daar niet zo in. Want Kelder voelt niet echt aan als een deel van mijzelf – lang niet zo ‘eigen’ als Brein bijvoorbeeld. En bovendien zijn Brein en ik al eerder tot de conclusie gekomen dat Kelder anders is dan wij, zonder dat er ooit iets is gebleken van het tegendeel. Niet dat het daardoor nu meteen onomstotelijk waar zou zijn, maar toch… Enfin, gelukkig is Brein dezelfde mening toegedaan.
“Nee, Kelder is je onbewuste, een constante factor, en geen drijfveer. Wat het woord ‘bezieling’ juist wel suggereert. Want wanneer je aan iemand vraagt wat hem bezielt, vraag je feitelijk wat hem drijft. En in ons taalgebruik heeft dat dan meestal een negatieve ondertoon. Maar niet altijd, want je hebt nog ‘bezielde sprekers’ ook. Zoals Maarten Luther King bijvoorbeeld.”
”En Hitler.”
“En Hitler. Want bezieling heeft op zich geen enkele morele waarde. Het hangt er maar net van af wat voor ziel je hebt om uit te dragen.”
“En het succes dat je ermee kunt behalen is afhankelijk van het aantal gelijkgestemde zielen dat toevallig in de buurt is…”
“Precies.” zegt Brein, “Zo kun je zelfs met een bezielde speech over mensenrechten nog afgaan als een gieter.”
Brein is een eindje gaan wandelen, maar ik ben niet meegegaan omdat ik eerst even het onvoorziene feit moet verwerken dat mijn idee van wat een ‘ziel’ is, opeens niet meer blijkt te kloppen met de werkelijkheid.
Tot dusver had ik gedacht dat onze ziel het pure – misschien zelfs wel goddelijke – deel van onszelf was Maar uit wat we net besproken hebben valt af te leiden dat er ook ‘zwarte zielen’ bestaan, met kwaadaardige, duivelse eigenschappen. Zodat ik me min of meer teruggeplaatst voel in de Donkere Middeleeuwen.
En tevens in de donkere middeleeuwen van mezelf: toen ik op het dieptepunt van mijn leven – nu alweer zo’n 45 jaar geleden – midden in de nacht op het balkon naar de hemel stond te kijken, en me opeens realiseerde dat het heelal volslagen liefdeloos was, en uit niets anders bestond dan rondvliegende brokken steen, gloeiende gaswolken en dodelijke straling.
Het desolate gevoel dat ik toen kreeg valt met geen pen te beschrijven, en sindsdien weet ik dat we onmogelijk zouden kunnen leven zonder de hoop op meer dan dat, zoals een liefdevolle entiteit bijvoorbeeld. En al schijnt het tegenwoordig nòg zo te wemelen van de atheïsten, er is niemand die deze hoop niet heeft, dat weet ik absoluut zeker. Zonder hoop geen leven.
Maar toen, op dat korte moment, had ik die hoop echt niet meer. En dat gevoel was dermate afschuwelijk, dat ik plotseling woedend werd op al die onverschillige, ijskoude liefdeloosheid daarboven, en keihard uitriep: “En ik zal godverdomme liefhebben!”
Ziezo, dacht ik daarna tevreden, mij krijg je niet klein. Want zo lang ik blijf liefhebben, kan ik er zelfs in mijn dooie eentje voor zorgen dat jij het niet wint.
En dat geloof ik nog steeds: zo lang er nog één glimpje liefde bestaat, kan het kwaad het nooit definitief winnen.
Maar omgekeerd is het helaas ook zo: zo lang er nog één glimpje kwaad bestaat, kan de liefde het nooit definitief winnen.
“Ja, en daar zitten we dan mee.” constateert Brein die net is binnengekomen. “Maar het is half zes, wil je een borrel?”
Och ja, soms is het leven zo gek nog niet…
@Sofia
Wat als de liefde uit liefde voor jou ervoor koos om je de ‘kwade’ ervaringen te bezorgen waar je om vroeg? Ook dat is liefde. Eigenlijk is liefde de enige kracht in het hele heelal. Wat je die nacht op je balkon ervoer was ‘een bezoeking’. Een test zo je wilt.
Enkel sommige niet of onvolledig bezielde ‘mensen’, die ik eerder creaties zou noemen, zijn tot kwaad in zijn sinistere betekenis, in staat.
Zo kun je het inderdaad ook bekijken, maar zelf doe ik dat niet. Niet meer althans.
Dat er universele liefde bestaat geloof ik zeker ook, maar dat die mij actief problemen bezorgt – en heeft bezorgd – met de bedoeling me in verzoeking te brengen, dat geloof ik nu weer niet. Het bestaan van zo’n autoritaire ‘pappie in de hemel’ lijkt me heel onwaarschijnlijk.
Zo’n soort pappie bestáát natuurlijk wel, alleen niet in de hemel. Wat we hebben is een aardse pappie, die zichzelf heilig heeft verklaard, en nu prinsheerlijk op een eveneens heilige stoel in het Vaticaan de lakens zit uit te delen. En er vooralsnog niet over peinst om zijn lucratieve machtspositie prijs te geven.
Maar hoe dan ook, de meeste problemen in ons leven hebben we simpelweg onszelf op de hals gehaald, bijvoorbeeld door verkeerde keuzes te maken, die ons dan duur komen te staan.
Maar die gang van zaken heeft volgens mij meer te maken met de corrigerende, universele ‘wet van oorzaak en gevolg’ dan met de universele liefde.
Die liefde is er natuurlijk wel, overal zelfs, maar bedenkt geen beproevingen, en straft of beloont ook niet.
Liefde is alleen maar, en daar zijn geen woorden voor.
@Sofia 14.150
Zo letterlijk bedoel ik dit helemaal niet. Ik weet het, ik heb nogal de neiging tot ‘comprimeren’, ttz. een synthese van mijn overwegingen neer te pennen, wat dan natuurlijk alleen door mij te snappen is. 😉
Wat onze problemen in dit leven betreft, ga ik ervan uit dat die met onze zielevrienden, tussen twee levens in, overeengekomen zijn. Hoe die gebeurtenissen zich ontvouwen, hangt af van de context van het moment en onze keuzes die tot het afgesproken probleem zouden moeten leiden. Doch, onze vrije wil heeft altijd het laatste woord.
Die bezoeking kan je in dit kader zien. Het onpeilbaar desolaat gevoel kon je twee kanten uit sturen, doch jij koos voor de meest positieve uitweg. Je koos resoluut en uit vrije wil voor de liefde.
Universele Liefde houdt zich helemaal niet met zulke triviale zaken in, daar heb je helemaal gelijk in.
Hoi, nog even, want ik was wel wat erg kort door de bocht, vannacht.(Als je even naar de tijd kijkt zie je dat het rond half vier was, en al is het hier in Portugal dan een uur vroeger, láát was het wel!)
Maar goed, dat is nog geen reden om iemand jouw eigen mening op te gaan dringen, en daar lijkt het wel op, met al die stelligheid. Sorry dus!
Maar wat je schreef, was dit:
“Wat als de liefde uit liefde voor jou ervoor koos om je de ‘kwade’ ervaringen te bezorgen waar je om vroeg? Ook dat is liefde. Eigenlijk is liefde de enige kracht in het hele heelal. Wat je die nacht op je balkon ervoer was ‘een bezoeking’. Een test zo je wilt.
Enkel sommige niet of onvolledig bezielde ‘mensen’, die ik eerder creaties zou noemen, zijn tot kwaad in zijn sinistere betekenis, in staat.”
Waaruit ik opmaak, dat je de liefde ziet als ‘iets wat liefheeft’, en ervoor kan kiezen om iemand kwade ervaringen te bezorgen. Daarmee maak je voor mijn gevoel de liefde tot een soort persoon, met puur menselijke eigenschappen. En dat is volgens mij bezijden de waarheid.
En bovendien, als je denkt aan die miljarden (?) mensen hier op aarde, hoe zou het mogelijk zijn om al die levens apart te gaan regelen? En wat zou het nut daarvan kunnen zijn? Als je iemands leven gaat regelen wordt die persoon er geen haar wijzer van. Dan krijg je hetzelfde wat in alle bestaande godsdiensten ook gebeurt: iedereen moet blindelings alles geloven, en zelfstandig denken is zondig. En nog niet eens zó lang geleden kwamen zondaars op de brandstapel terecht.
Alle godsdiensten zijn verschillend, maar ze hebben allemaal, zonder uitzondering, een stok achter de deur: een God – of meerdere goden – die ‘ongehoorzaamheid’ niet pikken en straffen gaan uitdelen. En dit geloof zit er bij bijna iedereen ingebakken. Zelfs bij mensen die niet godsdienstig zijn opgevoed.
Maar is dit Liefde? Ik zie het als liefdeloosheid, een door mensen bedacht keurslijf.
En hebben we ons verstand gekregen om het op nul te zetten? Ik dacht toch van niet.
En dat liefde de enige kracht in het heelal is betwijfel ik ook. Wat ik op dat balkon zag was namelijk de tegenhanger: liefdeloosheid.
En wij, mensen, zijn daaruit voortgekomen. Dus kunnen we maar beter ons verstand gaan gebruiken. Al was het alleen maar om te voorkomen dat de liefdeloosheid de overwinning behaalt.
@“Wat als de liefde uit liefde voor jou ervoor koos om je de ‘kwade’ ervaringen te bezorgen waar je om vroeg?
Vergelijk deze zin, met wat er in het artikel staat:
”
Tijdens die BDE voelde ik mij verbonden met alles. Ik was alles en alles was mij. Dit is zo moeilijk uit te leggen omdat de juiste woorden hiervoor ontbreken. Er is geen enkele afscheiding totdat we weer een fysiek lichaam binnengaan en de wereld waarnemen door middel van ons denkvermogen. In feite voelde het voor mij alsof de afscheiding het denkvermogen is.
”
Het rationaliseren van gebeurtenissen, is die afscheiding: verklaringen vanuit afscheiding zoeken. Het lijkt natuurlijk alsof je het vanuit verbinding doet, als je dingen zegt als ‘liefde is de bron van alles’, dan is het net alsof liefde alle verbindingskracht is, ook voor de dingen die we als negatief ervaren. Maar het is slechts een rationaliserende verwoording van het feit dat je zelf alles vanuit afscheiding waarneemt: liefde positioneer je op deze manier als iets buiten jezelf. Sofia verwoordt dat ook op verschillende manieren.
Het is als zeggen ‘alles heeft een betekenis en gebeurt dus niet voor niets’. Dan leg je het ook buiten jezelf. Het punt is, dat je ZELF aan alles betekenis KAN geven zoals je wilt. Zelfs aan de meest afschuwelijke ervaringen. ALS je er zingeving en betekenis aan probeert te geven, dan ZAL je er dus ook zingeving uit gaan halen, en zal je daarmee je eigen toekomst anders leven, dan dat je jezelf voortdurend met de pijn en gevoelens van zinloosheid verbindt. Sterker nog, je zingevingstransformerende krachten zullen alleen maar steeds sterker worden op deze manier, en dan kan je zeggen ‘Dank dat ik al die shit heb mogen ervaren’, maar je bent daar toch echt helemaal zelf de bronkracht in, die zelf een levenshouding vanuit zingeving heeft gekozen. Dat betekent dus niet dat ‘iets’ in het leven dat voor je doet, het betekent niet dat ‘iets’ in het leven er voor zorgt dat je bewust bepaalde dingen op je bordje krijgt, omdat het omgaan met die dingen per se jouw betekenis van jouw leven moet zijn. Nee, je hebt gewoon een keuze: dingen in je leven als het ware onbewust aan je voorbij laten gaan, of er zelf een zingeving en betekenis uit halen. Ongeacht of het leuke of moeilijke dingen zijn.
We zijn zelf de bron van alles.
We voelen zelf wel of niet liefde bij iets.
Ik voel geen enkele liefde bij het voeren van oorlog, ik voel geen enkele liefde bij het bijdragen aan een belastingsysteem dat in handen is van zwakke figuren met diepe autoriteitsissues, die gewoon de lul van Bush achterna lopen, zodra die ‘oorlog’ roept. En dus wens ik er niet aan bij te dragen. Liefde is puur natuurlijk onderscheidend vermogeven van binnen uit en maakt alles eenvoudig: als ze niet in me is, hoef ik ook niets te doen met datgene wat op dat moment op mijn stoep staat.
Liefde die je zelf wel of niet in jezelf voelt, dat is de bronkracht werking van liefde. Liefde ‘daar ergens buiten jezelf plaatsen’, is afscheiding. De afscheiding die religie ook altijd heeft gehanteerd.
We zijn bronkracht. We zijn geen afscheiding, we zijn bronkracht. Het vanuit daar dan ook bekijken, levert totaal andere plaatjes op dan het rationaliseren van allerlei concepten.
Het is het verschil tussen zeggen ‘alles komt uit de bron, dus je mag er dan niks over zeggen, deal with it’ of durven onderkennen ‘dat inmiddels zo’n beetje alles voortkomt uit de AFSCHEIDING van de bron’.. en daar hoef je helemaal niet mee te dealen.
Wat er in het leven vanuit afscheiding te maken gebeurt, heeft niets met de bron te maken. Juist niet; er is afstand van de bron gedaan. Samen leven vanuit de bron wordt daar dus juist voortdurend genegeerd in de afscheiding, en in dat gebied wordt alles zo verrationaliseerd, dat het er weer op gaat lijken dat alles uit diezelfde bron voortkomt. Maar dat zijn alleen maar alle hoofd-trucjes in de afscheiding. Je herkent dat altijd onmiddellijk: mensen hebben het dan niet over hun eigen bronkracht zelfbeleving, maar over ‘iets’ in het leven dat voor ons allen moet gelden.
Alle religies komen uit dezelfde bron
of is het:
Alle religies komen uit dezelfde afsplitsing van de bron
Een wereld van verschil.
Ik heb een internetvriendin die ik nog nooit heb ontmoet, maar met wie ik al jaren geregeld van gedachten wissel. Zo reageerde ze ook op mijn laatste stukje over de liefde dat ik haar had toegestuurd, en ik vind dat zó het lezen waard, dat ik het hier ook maar even neerzet. Met mijn antwoord aan haar eronder. Hier komt het:
Eigenlijk maakt dit stukje het voor mij nog moeilijker. Ik ben het met je eens over die godsdiensten en de stok achter de deur. Precies de redenen waarom ik geloof de rug toe heb gekeerd. Maar spiritueel zijn we volgens mij allemaal wel.
De rest kan ik nu nog niet veel zinnigs over zeggen, ik heb er gewoon nooit eerder echt over nagedacht. Ik heb me er (nog) geen mening over gevormd.
Wat ik aan zinnigs kan zeggen over de liefde (of het kwaad), het is er altijd, ik sta er niet bij stil. Net zoals ik er niet bij stilsta dat er met mij nog een paar miljard andere mensen op deze aardkloot rondlopen. Net zoals ik niet stilsta bij de seizoenen, de zon of de maan en de stand van de sterren. Ik neem het allemaal for granted zonder er verder over na te denken.
Wat ik ook nog wel kan zeggen over de liefde : als je lang genoeg met iemand samen in hetzelfde huis leeft ga je vanzelf wel op een of andere manier van die persoon houden. Je went aan elkaar, leert elkaar kennen en je leert bepaalde eigenschappen waarderen, of juist niet. Als die persoon weer uit je leven verdwijnt kun je ook gewoon zonder hem/haar verder zonder enige problemen. Je denkt misschien nog wel eens aan die persoon, soms meer, soms minder, maar dat was het dan ook.
Ik vind liefde een beetje overgewaardeerd woord als ik er goed over nadenk. En het is een begrip waar ik ontzettend weinig mee kan. Medelijden, mededogen, medeleven, compassie, passie, dat zijn woorden waar ik meer mee kan. Liefde is een begrip wat ik niet kan plaatsen en ik weet ook niet wat ik er mee moet. Als je het alleen gebruikt als tegenstelling voor liefdesloosheid, doodsheid, vernieling, enz. dan kan ik het als zodanig wel plaatsen. Maar liefde zelf kan ik niks mee, in ieder geval nu nog niet.
Mijn antwoord:
Het begrip Liefde is ook alleen maar uit te leggen als de tegenstelling van liefdeloosheid. Voor de liefde zelf bestaan geen woorden, en ook geen beelden. Wat dat aangaat is de islam beter dan het christendom. Volgens de koran is het verboden een beeld van Allah te maken, en is alleen Allah volmaakt. Terwijl het in de katholieke kerken barst van de beelden, en de Paus op z’n minst een equivalent is van God – méér nog eigenlijk, want wie benoemt al die nieuwe heiligen? En wie vertelt precies wat het klootjesvolk wel en niet mag doen en denken? De Paus toch zeker? Nou dan!
En de menselijke liefde? Die is precies zoals jij zegt: niet goddelijk, niet bindend, en zeker niet voor eeuwig. Maar hier op aarde zullen we het ermee moeten doen – op een enkele BDE ervaring na.
Maar ik zie dat niet als een bezwaar, we zijn zelf ook niet eeuwig, dus so what? En als we empathie kunnen voelen op grond onze eigen ervaringen, nu, dan is dat toch mooi meegenomen? Niks over te waarderen, want dat is nergens goed voor.
Sofia, ik voel je twijfels en herken veel van je overwegingen. Liefde is een staat van ZIJN. God of Jahweh of Allah staat allemaal voor het zelfde….. IK BEN. Dat is wat God letterlijk aan Mozes vertelde bij de brandende braamstruik. We zijn een evenbeeld van God, dus in feite zijn wij God. We kunnen echt 100% onze eigen wereld scheppen, mits we in staat zijn om IK BEN te ervaren en er naar te leven.
Ik had me waarschijnlijk nooit van zijn leven weer in de Bijbel begeven als ik niet 5 jaar geleden dat vliegtuigongeluk in Ecuador had gehad met die BDE. Ik voelde namelijk al als klein kind dat het gewoonweg niet klopte hoe de kerken met de bijbel aan de haal zijn gegaan. En ik heb toen dat geloof afgezworen. Ik ben echter door die BDE ervaring op een veel dieper bewustzijnsvieau terecht gekomen. De bijbel is voor mij nu een heel Heilig geschrift met heel veel Wijsheden voor ons Pad in dit Leven… de crux is alleen dat het een soort Geheimschrift is, waarvan de betekenis voor mij pas helder is geworden toen ik op dat veel dieper bewustzijnsniveau belandde. Ik ontdek nog steeds opnieuw zaken, waarvan ik nu de (let op!) voor mij Ware Betekenis ervaar. De Tora en hoe de joden, de christenen en islamieten deze hebben uitgelegd heeft duizenden jaren er voor gezorgd dat er veel Verdeeldheid was op de Aarde met het gevolg dat er vele oorlogen zijn gevoerd en miljoenen mensen zijn vermoord uit naam van het geloof. In deze mooie Tijd waarin de Nieuwe Hemel en Aarde gestalte gaat krijgen zal de Tora juist er voor zorgen dat alle mensen, die in staat zijn om de overgang te maken met elkaar zullen worden Verbonden en we weer EEN zulllen zijn. Ik geloof daarom wel er in dat ik Onstervelijkheid ben, ik weet alleen niet in welke vorm. Ik voel in ieder geval van dag tot dag dat ik steeds LICHTER wordt, letterlijk en figuurlijk. Dat zijn voor mij heel duidelijke tekenen van Verandering. Overgave (Uw Wil Geschiede) zal voor veel mensen betekenen dat ze ook letterlijk zullen afvallen… Kijk maar om je heen en je ziet dat veel mensen letterlijk veel zaken vasthouden, waardoor er ook zo veel mensen in deze tijd hinder ondervinden van niet goed functionerende organen en een uitgeput immuunsysteem e.d…. Ik merk aan zo veel mensen om me heen dat ze langere tijd last hebben van allerlei klachten. Ze bieden nog letterlijk Weerstand tegen de Overgave, willen nog steeds Controle houden en durven nog niet los te laten. Vaak heeft dat te maken met nog bepaalde Belemmerende Overtuigingen, waarvan ze zich zelf nog niet Bewust zijn. Deze zitten vaak op een heel diep Onderbewust niveau. Ik heb dat zelf mogen ervaren. Deze overtuigingen komen de laatste paar jaar echter steeds meer in mijn Bewuste en steeds al ze aan de oppervlakte komen heb ik de mogelijkheid om uit Vrije Wil een andere Keuze te maken en mijn geconditioneerde Denken, dat voornamelijk wordt aangestuurd vanuit het Onderbewuste, te veranderen. Hierdoor is langzamerhand een situatie ontstaan dat ik in mijn Eigen Kracht kom te staan. Mijn Denken staat nu ten dienste van mijn gevoel en intuitie en niet andersom. Ik merk nu dat Brein (1 van jouw vrienden) niet meer met mij aan de haal gaat. Ik voel daarbij dat ik ook geen onderdeel meer kan zijn van de bestaande “matrix” . Deze zal zichzelf namelijk “vernietigen” en daar komt iets veel mooiers voor terug. Ik merk zelfs dat ik geen enkele autoriteit meer erken. Ik fietste vannacht terug naar huis samen met een paar vrienden, toen een paar agenten mij probeerden aan te houden, omdat ik geen Licht op de fiets had. Ze hebben mij een aantal keren verzocht om af te stappen en met hun van gedachte te verwisselen. Ik heb dat geweeigerd en ben steeds weggefietst. Ze hebben me een paar keer bijna van de sokken gereden, maar uiteindelijk kon ik via allerlei sluipweggetjes ontsnappen. Ik heb geen zin meer om me te onderwerpen aan Wetten, die gemaakt worden door mensen die zelf alleen maar van alles doen dat “God verboden heeft” (betekent voor mij ingaan tegen de natuurlijke wetten)! Het hele gedoe met de Beuken in mijn woonplaats heeft alleen maar het gevoel versterkt. Ik kan geen enkel respect meer opbrengen voor degenen die ons besturen. Ik heb namelijk op geen enkele wijze meer het gevoel dat ze nog dienstbaar zijn aan de gemeenschap. Ze zitten er alleen maar voor zichzelf en om zich zelf in stand te houden… niet meer en niet minder!
Nog even ter aanvulling op jou bedenkingen tegen het woord Liefde. Het woord “Liefde”is door Mensen bedacht in de Tijd van de Onwetendheid. “Liefde” houdt voor mij een staat van ZIJN in ( IK BEN) ,waarbij ik uit Onvoorwaardelijke Compassie Dienstbaar mag zijn aan Moeder Aarde en aan alleen wat er op leeft. Ik heb echter nog geen enkel idee hoe op de Nieuwe Aarde het woord Liefde ook in onze meeste intieme relatie gestalte krijgt. Ik voel nu (dus op dit moment) dat er sprake zal zijn van een “heilige” 1 op 1 relatie, waarbij de Verbinding tot stand zal komen vanuit een Goddelijke vonk die ervoor zorgt dat 2 mensen tot elkaar worden aangetrokken. Maar ik voel dat alles heel snel veranderd, ook in mijzelf, waardoor ik ook het concept van de “heilige relatie” maar loslaat en alles maar laat ZIJN zoals het IS. Gewoon meebewegen op het Ritme van de Natuurlijke Tijd (de 4de dimensie)!
Lieve Dick,
Ik begrijp precies wat je bedoelt, en ik vind je een kanjer!
Alleen doe ik niet aan voorspellingen, en geloof daar ook niet in.
We kunnen niet echt verder kijken dan de laatste minuut waarin we leven, en wat er daarná gebeurt kan letterlijk alles zijn.
Wanneer er toevallig een ‘voorspelling’ uitkomt dat niet meer dan een toevalstreffer, of hooguit iets wat sowieso al voorspelbaar was.
Voor de rest is het allemaal koffiedik kijken, en dat is maar goed ook, want we zouden geen nacht meer rustig slapen als we wisten wat ons nog allemaal te wachten stond!
Maar verder een goed stuk hoor, compliment!
Lieve, lieve Sofia, dank je voor je prachtige woorden, ik vind jou ook een geweldige kanjer! Mijns inziens is het heel belangrijk om zoveel mogelijk met elkaar te Delen… we gaan door heel veel Turbulentie heen en dan is het van levensbelang dat we ons met elkaar Verbinden, elkaar Ondersteunen en elkaar Versterken.
Laten we inderdaad in Vrede blijven en gewoon wat jij ook zegt leven van minuut tot minuut. Kruip niet in de Angst en maak je geen zorgen voor morgen, want het komt inderdaad toch allemaal anders dan verwacht. Ons bedrijf heeft het momenteel heel erg moeilijk. Nu kan ik me er wel zorgen over maken dat mijn collega’s en ik over een maand geen baan meer hebben en dat veel boeren hun melk niet meer kunnen leveren tegen een redelijke prijs, maar ik schiet er niets mee op. Ik kan beter mijn positieve energie aanwenden om van dag tot dag voor mij zelf na te gaan welke bijdrage ik kan leveren om e.e.a een postieve wending te geven.
Ik kan slechts mijn onvermogen vaststellen om met de beperkte mogelijkheden die de taal ons biedt, Liefde te verwoorden.
En dan bedoel ik niet het ‘gewone’ menselijke liefdegevoel voor anderen, voor de natuur, dieren etc. vul zulf maar aan.
Dan bedoel ik die overweldigende, krachtig uitdijende extatische ervaring die niet op één punt focust, maar dat je het gevoel geeft of je wezen even groot is als… Ja, als wat eigenlijk? Het universum? Moeder Aarde? Niet helemaal te vatten dus, laat staan in woorden.
Zo komt het ook dat wij meestal naast elkaar praten, ons vastpinnen op een woord of een zin die de ander zegt of schrijft en waar we voeling mee hebben. En daar gaan we dan op door : ons eigen gedachtengangetje gaand, niet beseffend dat elke gedachte van ieder mens zich op een eigen, ander bewustzijnsniveau bevindt. Bewustzijn dat naast elkaar bestaat. Niet per se boven of onder, zoals de mens zo graag catalogeert, maar in een nevenruimte. We zijn wel één, maar voelen ons nog niet altijd zo. Hoe zouden we er dan naar kunnen handelen?
Exact! Dat is wat ik ook bedoelde toen ik schreef dat ieder mens zijn eigen film creëert.
En wat die bewustzijnsniveaus betreft ben ik het ook helemaal met je eens: die bestaan naast elkaar, en niet onder of boven.
Alleen over wat bewustzijn nu precies is zijn de geleerden het nog lang niet eens, maar ik denk zelf dat het begint met het je één voelen met alles, zonder je individualiteit prijs te geven. Daar begon het bij mij tenminste mee – dus is het een deel van mijn film, en niet per se ‘de’ waarheid.
Maar dat neemt niet weg, dat we allemaal onze eigen film als ‘de’ waarheid beschouwen, en daardoor niet zo bar geneigd zijn om open te staan voor de mening van anderen.
Met andere woorden: we luisteren niet goed naar wat anderen zeggen, en lezen niet goed wat anderen schrijven, met het gevolg dat we verkeerde conclusies gaan trekken. En dan heb je in de kortste keren de poppen aan het dansen.
Dus zou het goed zijn als we allemaal wat minder eigenwijs zouden zijn, en ons wat meer zouden openstellen voor andermans mening. Maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want we hebben ook nog allemaal een eigen ‘ponteneur’ waarop we staan, en waarzonder we denken onderuit te zullen gaan. De gedachte dat dit ponteneur wel eens een polletje in een moeras zou kunnen zijn bezorgt ons bij voorbaat al kippenvel.
Dat dit een foute veronderstelling is merken we pas als we er echt van afgevallen zijn, en tot de ontdekking komen dat we juist meer vrijheid hebben gekregen, en vaak ook meer aanzien.
Een goed voorbeeld daarvan is prinses Diana, die heeft het in haar korte leven allemaal doorgemaakt – en plein public zelfs.
Ok Sofia mee eens, als je ervan Bewust bent dat ieder zijn eigen Pad heeft te gaan in dit Leven en dus dat Pad als zijn/haar Waarheid beschouwt (en dus niet als de Waarheid) dan ZOEK je altijd naar wat ons gezamenlijk Bindt en niet wat ons Scheidt!
Dat lijkt misschien saai, maar persoonlijk vind ik met elkaar DELEN veel mooier dan STRIJD met elkaar voeren en steeds maar weer zoeken naar datgene wat ons SCHEIDT. Er is namelijk niets dat ons SCHEIDT, we komen allemaal uit het ENE en zijn weer op weg naar het ENE!
Astrid @ 15
Zo, en ik alsmaar denken: waar is die Astrid toch gebleven? Staat ze gewoon bovenaan 15! Alsmaar overheen gekeken… Maar enfin, nu heb ik het allemaal nog eens een keer goed overgelezen, en dat kan ook geen kwaad.
Want jij zegt dat we zelf de bron van alles zijn, en dat daar anders over denken betekent dat je ‘rationaliseert’ en je daarmee afscheidt van de liefde. En het daarmee dus volledig bij het verkeerde eind hebt.
En dat denk ik dus helemaal niet. Ratio is rede, en waarom zou dat niet deugen? Ik ben eerlijk gezegd blij dat ik een redelijk denkend mens ben en geen kip zonder kop.
Heb je je eigenlijk wel eens afgevraagd of jij, met jouw opvatting dat alles in jezelf zit, eigenlijk niet degene bent die zich afscheidt? Lijkt het er niet op alsof je, met jezelf ‘de bron van alles’ te noemen, de hele kosmos afdoet als een te verwaarlozen factor?
Ik denk dat je daarmee je eigen afgescheidenheid ontkent, terwijl het er duimendik bovenop ligt dat we door ons ‘stoffelijke omhulsel’ afgescheiden zijn geraakt van de bron, en zelfs stekeblind zijn geworden voor de realiteit.
Ik heb drie lichtervaringen gehad, en die alle drie beschouwd als ‘een scheurtje in het gordijn’ waarachter de onstoffelijkheid, ’the black matter’, schuilgaat. Het is me zelfs nooit ingevallen dat die immense, allesomvattende liefde van mijzelf afkomstig zou kunnen zijn. Daarvoor zie ik mezelf te veel als een stofje in het heelal.
Een vergankelijk, onbeduidend stofje, dat misschien – héél misschien – iets kan bijdragen aan het herstel van het universele bewustzijn, dat misschien, héél misschien, tijdens The Big Bang uit elkaar is gevallen.
Anelle, ik heb gereageerd op jouw posting in de hoop op een vruchtbare discussie. Maar je laat niets meer van je horen (zien), je bent toch niet boos, hoop ik?
Kan liefde tot gewenning leiden?
Door Dick’s woorden over liefde als een staat van zijn, besefte ik pas dat ik al sinds geruime tijd in een dergelijke staat verkeer. Daardoor vallen de emotionele uitschieters van extase – die prompt voor een enorme boost zorgen, of van verontwaardiging die even prompt voor een duikeling (gelukkig erg vlug ‘herpakt’) zorgen – extra op. Je zou die uitschieters kunnen vergelijken met mooie, door de zon beschenen besneeuwde bergpieken die de lieflijke valleien ertussen een beetje doen vergeten.
Hoe kan ik weten of ik nog steeds verder in de liefde groei?
Kan Kelder het mij misschien vertellen. 🙂
@Sofie 15.11
Ikke, boos op jou??? Waar zou dat voor moeten wezen?
WTK is slechts één van de sites die ik dagelijks bezoek. Ik keer meestal ’s avonds laat (of’s nachts) nog eens terug.
Om op je discussie terug te komen, we leven inderdaad nààst elkaar, in ons kamertje en lijken de tussendeuren niet te zien. En zo ja, hoe krijg je die dan open? Waar ligt de sleutel? Hoe klinkt het “Sesam, open u”?
Daar zit ik nu op te broeden. 😉
Zoals iedereen ben ik erg gevoelig voor muziek. Voor mij zitten daar massa’s sleutels in verstopt. Ik denk een mogelijke sleutel voor de tussendeuren bij Sergeï Rachmaninoff’s Vespers gevonden te hebben. Wanneer ik dit fragment beluister, hoor ik in de machtige bassen de mannelijke essentie van de engelen en in de zuivere sopranen de vrouwelijke essentie, tot één harmonieus geheel versmolten. Dan ‘zie’ ik hoe dit engelenkoor de aarde omgeeft en Liefde en Licht tot in haar kern ‘zingt’, waardoor de aarde vanuit haar binnenste oplicht en als één geheel in een zee van schitterend licht baadt en dit licht uitstuurt, ver de ether in.
Visualisatie is in deze tijden een erg krachtig instrument en gelukkig ligt dit mij erg goed.
De versie die ik op cd heb, is iets sneller gezongen en klinkt daardoor erg dynamisch. Het is ahw een gezongen actie.
“Praise the Name of the Lord” uit de Vespers Op. 37
http://www.youtube.com/watch?v=_YpoqnpsMZM
Anelle, grappig van dat “Praise the name of the Lord”, ik speel dat vaak op mijn klassiek orgel, uit een bundel dat ik een paar jaar geleden kocht, en ik voel me daar heel ook heel goed bij!
@Dick 15.14
Een geopende tussendeur ? 🙂
Onze gemeenschappelijke deuren staan blijkbaar al een tijdje open, want ik merk dat we vaak op dezelfde golflengte zitten 😉
Anelle, tussendeur?….. langzamerhand zie Ik de Poort wijd Open staan! Ik voel ook meer en meer de Verbinding….. soms zit er alleen nog wat ruis tussen, geeft niet, we zijn allemaal op Weg!
O jee, schrijf ik Anelle terwijl ik Astrid bedoel! Dus nog maar eens dezelfde tekst, en nu aan het juiste adres: ASTRID!
Astrid, ik heb gereageerd op jouw posting in de hoop op een vruchtbare discussie. Maar je laat niets meer van je horen (zien), je bent toch niet boos, hoop ik?
@Astrid 15
Voor mij geldt het tweede : alle religies komen uit dezelfde afsplitsing van de bron. Dominante karakters hebben het water uit de bron in veel verschillende flessen gebotteld, er hun etiket opgeplakt en zijn dan aan het mengen gegaan om er een eigen aroma aan toe te voegen.
Terug naar de topic :
http://www.niburu.nl/bewustzijn/neurochirurg-na-bde-bewustzijn-bestaat-buiten-het-brein.html
Of hoe een BDE een wekker is. Eens van het taterende brein en het kwakkelende lichaam verlost, zijn wij allen volmaakt en zalig bewust.
Een BDE zorgt ervoor dat dit begrepen wordt. Ieder zal er op een persoonlijke manier naar handelen, maar ànders gaan denken en leven doen ze allemaal.
Anelle, fijn, jij laat je tenminste niet onbetuigd!
Maar wat versta je precies onder ‘bron’? Het is symbolisch bedoeld, neem ik aan, maar ik kan me daar niets bij voorstellen. Hou me dus aanbevolen voor nadere uitleg!
En wat dit aangaat idem dito.
“Of hoe een BDE een wekker is. Eens van het taterende brein en het kwakkelende lichaam verlost, zijn wij allen volmaakt en zalig bewust.
Een BDE zorgt ervoor dat dit begrepen wordt. Ieder zal er op een persoonlijke manier naar handelen, maar ànders gaan denken en leven doen ze allemaal.”
Want ik geloof niet zo dat we allen automatisch volmaakt en zalig bewust zullen zijn na onze dood – ik denk dat daar wel iets meer voor nodig is. Anders hadden we niet eens geboren hoeven te worden, toch?
En wat dat ’taterende brein’ betreft: ik geloof ook niet dat deze denigrerende kwalificatie klopt met de werkelijkheid – althans niet wanneer we er goed gebruik van maken. Ik heb tenminste al denkend heel wat inzichten verkregen die ik anders beslist niet zou hebben gehad.
En het klinkt natuurlijk wel erg stoer om jezelf weg te gooien, alleen… wat heeft dat voor zin? Je doet toch je best om zo goed mogelijk te leven, waarom zou je jezelf dan als een wegwerpproduct gaan beschouwen? Nu ja, dat doen we ook niet echt, hoor, we doen alleen alsof.
Waarom? Omdat de heren godgeleerden ons hebben wijsgemaakt dat we allemaal debiele oelewappers zijn, die dringend (en dwingend) door hen onderwezen (en onderworpen) moeten worden…
En zo is zelfrespect te boek komen te staan als een kwalijk blijk van eigenwaan, en is jezelf kleineren verheven tot een deugd.
Kijk, en om die idioterie te ontzenuwen, dáár heb je nu je hersens, oftewel je gezonde verstand voor nodig. En internet, niet te vergeten, want de zelfingenomen godgeleerde heren vallen daar bij bosjes door de mand. Ik denk dan ook dat die terreur langzamerhand zijn tijd wel gehad heeft.
En voor die zogenaamde ‘bevrijding’ van je lichaam geldt eigenlijk hetzelfde. Ikzelf ben voor mijn – inderdaad wat kwakkelende – lichaam alleen maar dankbaar, omdat het me in staat heeft gesteld om 87 jaar in leven te blijven, van alles en nog wat mee te maken, en te leren.
Dus denk ik dat een beetje waardering ook hier wel op zijn plaats is. Niet dat ik er nu zo verschrikkelijk aan gehecht ben, maar zonder lichaam was ik er niet eens geweest!
@Sofia 15.19
Ontwaar ik daar zowaar een ‘Hollands vingertje’? 😉
Graag verklaar ik mijn reactie op 15.18 nader.
Bron = oorsprong. Bij velen een intuïtief weten, soms slechts een vermoeden van iets hogers dan zichzelf en waar alles dat bestaat uit voortkomt. Heb dit uiteraard symbolisch gebruikt.
Nadenken en denken is geen tateren voor mij. Tateren gebeurt uit onachtzaamheid, zomaar, als gaatjesvulling, om toch maar niet hoeven te denken. Je wilt niet weten hoeveel mensen bang zijn van stilte, bang om met zichzelf alleen te zijn en dan slaan ze aan het tateren, innerlijk, aan de telefoon of al kletsend bij de thee. Zo had ik dat ’taterend brein’ licht ironisch bedoeld.
Zou ikzelf dergelijke overwegingen uit mijn toetsenbord toveren zonder dat mijn hersenen niet eerst een en ander op een rijtje hadden gezet? Zomaar, hersenloos getater uit de losse pols? Zo’n aandachtzoeker ben ik heus niet hoor.;-)
Ik geloof trouwens vast dat wij, eens bevrijd van de ballast van een fysiek lichaam, enkel geest zijnde, veel volmaakter zijn dan ervoor. Helemààl volmaakt zullen we pas zijn wanneer we onze ascensie volledig hebben voltooid.
We hebben ervoor gekozen om geboren te worden om te ervaren en te leren, zie mijn postings op 14.149 en 151 en daarbij helpt een afgesproken tegenpartij : uit liefde. Vandaar mijn aanhef :”wat als de liefde…”.
Iets anders nu dat al een tijdje aan mijn hoofd zit te zeuren en waar ik vanaf wil.
In je posting op 14.152 zeg je dat liefdeloosheid het tegendeel van liefde is, terwijl ik liefdeloosheid zie als het ontbréken van liefde, zoals duister het ontbreken van licht is.Vandaar dat ik het over een bezoeking had. Er werd je misschien enkel getoond hoeveel liefdeloosheid er is die ‘opvulling’ behoeft.
Liefde is dé (oer)kracht. Geen enkele sub-kracht als, haat, angst, woede kan erboven uitstijgen.
Liefdeloosheid is geen kracht, maar een zwakte, een niet-kracht, een gebrek aan. Wie weet hoe hard de liefdeloze naar liefde smacht?
Anelle
10 oktober 2012 om 00:34
Hoi, Belgische Anelleke! Eerst maar even een vraag, want wat bedoelt een Vlaming met een ‘Hollands vingertje’?
En tateren is voor mij ook geen denken en nadenken, hoor. Mijn vader noemde het altijd tetteren, maar dat was 80 jaar geleden.
En ik zie je niet als een aandachtzoeker, meer als een aandachtige zoekster. En bovendien een die zich niet gemakkelijk omver laat praten.
En dat vind ik heel leuk, dus waardeer ik je ten zeerste.
Maar voor de rest ben ik het helemaal niet met je eens. Om te beginnen al niet met je bewering dat we ervoor kiezen om geboren te worden. Want om te kunnen kiezen heb je je brein nodig, en dat heb je niet als ongeborene. En bovendien heb je om te kiezen ervaring nodig, en die heb je als ongeborene evenmin.
Waaraan ik denk is een aantrekkingskracht van verwante moleculen – zoals we in ons leven ook steeds contact zoeken met ‘bekende’ anderen, en ons ongemakkelijk voelen bij mensen die zich anders gedragen dan we van huis uit gewend zijn.
En dan die liefdeloosheid. Want daarmee bedoelde ik niet de menselijke liefdeloosheid, maar die van het heelal.
Mensen zijn over het algemeen nooit helemaal liefdeloos (psychopaten uitgezonderd), en vaak is niet kunnen liefhebben het gevolg van zelf te weinig liefde ontvangen hebben.
Dat schrijf jij trouwens ook: Wie weet hoe hard de liefdeloze naar liefde smacht?
Ik weet niet of je ooit dat filmpje hebt gezien van dat Rhesusaapje, dat grootgebracht werd in een kooi met alleen een dekentje om zich aan vast te klampen. Toen ze zelf een jong kreeg raakte ze finaal in paniek, liet haar kind pardoes vallen en ging met haar handjes voor haar gezicht in een hoekje van de kooi zitten. Mijn hart brak toen ik dat zag. Maar het was wel een eye-opener!
En ten slotte begrijp ik niet goed waarom je je lichaam als ballast beschouwt. Want er zit immers alles in wat je in je leven nodig hebt om te kunnen groeien, zowel fysiek als psychisch? En die groei is het verschil tussen wat je was bij je geboorte, en nu. Van onbenul via benul naar nul: het volmaakte evenwicht. Als het helemáál perfect zou gaan dan, maar of dat te bereiken is weet ik niet.
Maar ik denk wel dat we met wat we aan bewustzijn hebben verworven, een bijdrage leveren aan het herstel van het universele bewustzijn, dat mogelijk tijdens de Big Bang verstoord is geraakt.En dat dit feitelijk de zin is van ons bestaan.
Maar dit is natuurlijk pure veronderstelling, en ik weet ook niet of het waar is, maar het lijkt mij wel het meest aannemelijk. Dus hou ik het er voorlopig maar op.
Bedtijd. Welterusten!
En ook nog even over ‘de bron’, de oorsprong. Want ik geloof niet dat die er is. Wel een oorzáák. De Big Bang namelijk, waarmee alles wat eens één geheel was, uit elkaar is gespat.
Waar wij mee te maken hebben is – ook volgens de huidige wetenschappelijke opvattingen – maar de helft van dat alles. Terwijl de andere helft, die om de een of andere reden ‘black matter’ wordt genoemd, grotendeels zoek is geraakt – voor ons althans. En volgens mij zijn lichtervaringen en BDE’s daar een voorbeeld van.
En onze aarde zou de plek kunnen zijn waarop het herstel is begonnen. Dus om het oorspronkelijke evenwicht terug te winnen door middel van bewustzijn.
Daarom denk ik ook, dat onze aarde wel uniek is, en dat wat er hier gebeurt eveneens. Mijn conclusie dan ook, dat ‘God’, om het maar even zo te noemen, niet groot en oneindig is, maar klein. En kwetsbaar. Net als het groene bolletje waarop we leven.
@Sofia
Lieve Sofia,
Wij, nuchtere Belgische levensgenieters, bedoelen met ‘Hollands vingertje’ een Balkenende-achtig belerende attitude. 😉
Verder heb ik de indruk dat wij elk vanuit een totaal ander visie vertrekken wanneer we naar het leven en alles wat daarbuiten van belang is, kijken.
De Bron :
Je schrijft :”…waarmee alles wat eens één geheel was, uit elkaar is gespat”
Dat éne geheel, dat zaad(je), datgene wat éérst was, dàt is in mijn ogen de bron. Die met de big-bang het leven aan het universum schonk. Je ontkent het bestaan van een bron, maar wat bedoel je dan met ‘dat wat eens één geheel was’, vòòr de big-bang?
En verder :”En onze aarde zou de plek kunnen zijn waarop het herstel is begonnen. Dus om het oorspronkelijke evenwicht terug te winnen door middel van bewustzijn.”
Dat ‘oorspronkelijke evenwicht’ – zie ‘oorsprong’ in het woord – wat kan dat anders zijn dan het bestaan binnen de bron?
Dat de ziel er niet voor kiest om geboren te worden… Acht je de ziel dan zo laag, nietig… als randverschijnsel? Is voor jou alléén het lichaam en haar brein van belang? Zonder bezieling geen bestaan.
Het brein beschouw ik als de computer, de motor die het hele zenuwstelsel en een heleboel andere lichaamsfuncties aanstuurt. Dat brein behoeft gevoed, onderhouden, liefde en waardering.
Niet het brein kiest, wel het hart (niet de pomp, wel het gevoel).
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat het hart, lang voor het brein (hersenen), wéét. De emotie van dat weten wordt naar de hersenen doorgestuurd, de rest weten we.
In vrije toestand, vòòr de conceptie, kiest de ziel de ervaringen uit die ze in het volgende leven wil opdoen, altijd om ervan te leren, in overleg met de andere zielen van haar ‘familie’.
En in dergelijke onbezorgde, gelukzalige toestand kent de ziel geen enkele begrenzing die ze, eenmaal in een lichaam ingedaald, wel heeft. De jonggeborene is fysiek inderdaad hulpeloos, maar is dat op het geestelijke vlak wel zo? Ik ben er rotsvast van overtuigd dat een kind ont-gevoed ipv op-gevoed wordt. Het is de totale verdienste van de ziel zelf dat zij de beknotting allerhande verwerpt, afwerpt en op zoek gaat. En groeit. Meer en meer bewust wordt.
Het lichaam wordt de tempel van de ziel genoemd omdat daar inderdaad alles in zit wat het nodig heeft om te leven en te groeien. Doch, dat geldt enkel voor het huidige bestaan! Eens uit het lichaam, hervindt de ziel haar ruimte. Daarom zijn mensen na een BDE nooit meer bang voor de dood, omdat zij ervaren hebben hoe heerlijk het daarbuiten was. Daarom ook kunnen zij, eens terug, pas goed genieten van het leven en ook van hun lichaam. Er is toen een grote bewustzijnssprong gemaakt.
Nogmaals, Sofia, ik kan niet anders dan mijn strikt persoonlijke visie weergeven en heb respect voor de jouwe, al lijkt alles in je betoog erop te wijzen dat je een mensenleven blijkbaar als een éénmalige gebeurtenis beschouwt.
Un fait divers?
Hoi, nuchtere Anelleke! Zó nuchter vind ik je niet, eerlijk gezegd: gezien je stelligheid geloof je volgens mij meer in sprookjes dan ik. Ik bedoel, dat ik vaker het woord ‘misschien’ gebruik dan jij. Wat dat betreft ben ik bepaald geen Balkende, ik vind hem zelfs het prototype van ‘het braafste jongetje van de klas’, en dat is mijn type helemaal niet.
Zo heb jij het bijvoorbeeld over je hart dat alles weet, en ik noem dat onderbewustzijn. Mijn hart zie ik meer als de motor die me in leven houdt. Maar goed, we bedoelen uiteindelijk hetzelfde, dus so what? Maar ook mijn onderbewustzijn geldt voor mij niet als alleswetend, net zomin als mijn brein.
Dat trouwens niet alleen maar een computer is, maar ook de verwerker van wat we aan gegevens binnenkrijgen, en dat verloopt lang niet altijd even vlekkeloos – meestal door gebrek aan ervaring. Zoals het oude idee dat de aarde plat was, dat onze ouders alwetend zijn en dus altijd gelijk hebben, en dat er vóór de Big Bang alleen maar een zaadje was, zoals jij zegt. Een zaadje van wàt dan?
Nee, voor mij is er maar één die gelijk heeft, en dat is Socrates die zei: Alles wat ik weet is dat ik niets weet. Want zó is het in werkelijkheid. We weten niets zeker, jij niet en ik niet. Niemand.
Het enige wat we kunnen doen om de waarheid enigszins te benaderen is alles wat ons onwaarschijnlijk voorkomt drastisch uit ons systeem te verwijderen, en alleen te behouden (onder voorbehoud) wat ons wèl aanvaardbaar lijkt.
En wat je dan krijgt is: zoveel hoofden zoveel zinnen. Geen waarheid, en zeker geen absolute.
Maar we moeten nu ons verblijfsvergunning laten verlengen, dus straks verder.
Helemaal voor niets weggeweest: mijn lieverd had zijn paspoort vergeten! Gaan we morgen dus maar opnieuw in de rij staan…
Maar goed, nu nog even een vervolg, want ik was nog niet uitgepraat.
Om te beginnen heb ik voor mijn idee: dat de ziel er helemaal niet voor kiest om geboren te worden toch wel twee redelijke argumenten, lijkt me. Die trouwens helemaal niet betekenen dat ik de ziel laag of nietig acht. Waaruit leid je dat af, eigenlijk? En waar baseer je het op dat ik alleen het lichaam en het brein van belang acht? Niets is minder waar. Maar ik denk wel dat het éne niet zonder het andere kan bestaan, niet als mens tenminste.
En dan schrijf je: “In vrije toestand, vòòr de conceptie, kiest de ziel de ervaringen uit die ze in het volgende leven wil opdoen, altijd om ervan te leren, in overleg met de andere zielen van haar ‘familie’.
En in dergelijke onbezorgde, gelukzalige toestand kent de ziel geen enkele begrenzing die ze, eenmaal in een lichaam ingedaald, wel heeft.”
Dat is nogal een gedetailleerd verhaal, hè, en hoe wéét je dat allemaal? Als ik zoiets zou zeggen zou ik er op zijn minst ‘misschien’ aan toevoegen. Maar ik zou het sowieso niet zeggen, want ik kan me niet voorstellen dat er zielen bestaan die gezellig met elkaar over hun toekomstplannen zitten te babbelen, ergens ver weg in de hemel.
Nee, wat ik zelf vermoed is dat mijn ziel na mijn dood gewoon weer zal worden opgenomen in het grote geheel waaruit hij ook is voortgekomen. Zodat die dan niet meer specifiek van mij zou zijn, of mij zelfs maar zou vertegenwoordigen. Dat lijkt me ook wel logisch, want wat zouden ze moeten in de hemel, met al die miljarden loslopende zielen… je moet er toch niet aan denken!
Maar goed, dan wordt het dus gewoon een kwestie van recycling en niet van reïncarnatie. Wat objectief bezien zeker niet onmogelijk is, mede omdat dit met materie ook gebeurt.
Dan zou het er dus op neerkomen dat onze ‘geestesmoleculen’ ook opnieuw gemixed zullen worden, en daarna in een andere cluster moleculen – en niet per se menselijke – zullen worden ondergebracht. Een nieuwe geest in een nieuw jasje, bij wijze van spreken.
In evolutionair opzicht lijkt dit me zelfs de meest voor de hand liggende en meest praktische manier om beperkingen op te heffen, en vernieuwing en verbetering te bewerkstelligen.
Dus vind ik het zo’n gek idee nog niet. Want alles wat nu leeft heeft immers een limiet aan zijn vermogens?
Als ik naar mezelf kijk is dat zeker zo: ik heb het gevoel dat ik zo’n beetje aan het eind van mijn latijn ben. Dat ik mijn denktaak er zowat op heb zitten, en er bijna niets meer bij kan.
Hoewel, never say never. Ik heb dat namelijk wel eens vaker gedacht…
Dus: hebben we verschil van mening? Ja, nou en of. Heeft één van ons beiden gelijk? Nee. Maar is het desalniettemin toch leuk om erover te delibereren? Ja.
Vind ik tenminste wel. En stilstand is achteruitging, per slot.
Sofia, het enige dat ik zeker WEET is dat IK BEN (God, dus) en de rest laat ik los. Waarheid bestaat niet, IK BEN bestaat! Zelfs ik laat los of je wel werkelijk Sofia bent of dat er toch ergens een Guido achter je schuil gaat die probeert om uit de dagen en uit de tent te lokken! So, be it! Iedereen mag het eigen Pad bewandelen en zelf ontdekken wat IK BEN betekent
@Sofia
Daar ik Darwin slechts voor een deel gelijk geef (dat vele levensvormen door evolutie en mutatie zijn wat ze nu zijn, doch dat dit niet voor de hogere levensvormen zoals oa de mens opgaat) ben ik tot de slotsom gekomen dat wij deze discussie beter stopzetten. Ik heb veel teveel respect voor je zienswijze en je analytische en toch weer nuchtere kijk, om jou zowel als mij in een uitzichtloos welles-niets spelletje te doen verzeilen. Onze uitgangspunten liggen te ver uit elkaar en vaak zeggen we hetzelfde, zij het met onze eigen woorden.
Wat ik wél weet is dat we pas echt zullen weten wanneer het zover is, wat dat ‘zover’ ook moge wezen.
Liefs en tot een volgende vruchtbare gedachtenwisseling.
Songtekst van “Je sais” door Jean Gabin.
Quand j’etait gosse, haut comme trois pommes
je parlais bien fort pour être un homme
je disais: je sais, je sais, je sais, je sais
C’etait l’début, c’etait l’printemps
mais quand j’ai eu mes dix-huit ans
j’ai dit je sais, ça y est, cette fois je sais
Et aujourd’hui, les jours où je m’retourne
je regarde la terre où j’ai quand même fait les cent pas
et je n’sais toujours pas comment il tourne
Vers vingt-cinq ans, j’savais tout:
l’amour, les roses, la vie, les sous tiens oui l’amour
j’en avais fait tout le tour
Et heureusement, comme les copains
j’avais pas mangé tout mon pain
Au milieu de ma vie, j’ai encore appris
Ce que j’ai appris, ça tient en trois, quatre mots
Le jour où quelqu’un vous aime, il fait très beau
je peux pas mieux dire, il fait très beau
C’est encore c’qui m’étonne dans la vie
Moi qui suis à l’automne de ma vie
On oublie tant de soirs de tristesse
mais jamais un matin de tendresse
Toute ma jeunesse, j’ai voulu dire: je sais
Seulement, plus je cherchais, et puis moins j’savais
Il y a soixante coups qui ont sonné à l’horloge
Je suis encore à ma fenêtre, je regarde, et j’m’interroge
Maintenant je sais
je sais qu’on ne sait jamais
La vie, l’amour, l’argent, les amis et les roses
on ne sait jamais le bruit ni la couleur des choses
c’est tout c’que j’sais
Mais ça, je le sais
Sofia, ik kom nog even terug op het concept God ( ofwel Allah ofwel Jahweh). God is een concept van het geconditioneerde Denken ( ofwel Brein ofwel ons Ego). Dit concept (vanuit het Denken) heeft duizenden jaren alleen maar geleid tot Verdeeldheid (ik zie het dagelijks terug in de reacties hier en op de chat, ieder heeft zijn eigen Waarheid en er zijn erbij die er niet voor schromen om elkaar uit te maken voor rotte vis). Maar ja, de hele wereld is zo langzamerhand aan het Denken verslaafd geraakt, nog versterkt in deze tijd door sociale media en moderne technologie,I-pads, I-pods of hoe die apparaten ook maar mogen heten. Je ziet zelfs mensen alleen nog maar communiceren met die apparaten, zelfs als ze bij elkaar in de zelfde kamer zijn. Je ziet ze letterlijk alleen nog maar in het hoofd zitten, terwijl ze vergeten zijn hoe het voelt om Verbinding te voelen, met Moeder Aarde en mat alles wat zich daarop voortbeweegt.
Natuurlijk is de moderne technologie een heel groot goed. Als ik over een onderwerp iets wil opzoeken hoef ik maar even te googlen en een wereld gaat voor me open. Ook een sociaal medium als wtk vind ik sterk, mits we een evenwicht zien te vinden tussen digitaal communiceren en “face tot face”communicatie, waarbij alle zintuigen een rol spelen. Intensieve communicatie via bijvoorbeeld de chat, zonder te voelen, te zien, te ruiken, te horen met wie je communiceert , kan gemakkelijk leiden tot leven in een “fantasie wereld”.
Voor mijzelf ben ik steeds meer in staat om in “real life” in een allereerste ontmoeting de Hartsverbinding te voelen met een ander of niet. Ik sta nu zo sterk in mijzelf dat ik onmiddellijk voel dat ik de laatste categorie mag mijden (geen energie in steken) en de eerste categorie mag koesteren (omarmen). Met de eerste categorie zul je nooit discussies krijgen , maar slechts het Delen van elkaars voelen en elkaars zijn, de laatste categorie is altijd uit op wat je scheidt en steelt als je niet oppast je energie. Misschien lijkt dat wel saai, maar door in mijn Eigen Kracht te gaan staan wil ik alleen nog maar contact met mensen waar ik Verbinding, Eenheid, een staat van welbevinden mee voel. Van die mensen kan ik Genieten! Je voelt dan dat je beide de Poort naar het Hart hebt geopend en dat geeft heeeeeeel veel energie.
Dit vind ik een prachtig nummer Dick en oh ja, Zimmermann is de echte naam van Bob Dylan. John Lennon, God: http://www.youtube.com/watch?v=3yUSGvm4BXA
Lieve Dick, en lieve Anelle.
Mensen mijden die niet bij je passen is heel verstandig, het voorkomt ergernis, en erger.
Maar dat wil nog niet zeggen dat het ook verstandig is om uitsluitend om te gaan met mensen die het volledig met je eens zijn. Daarmee hen je dan een situatie gecreëerd waarin je je veilig en op je gemak voelt, omdat er niemand is die je kan aanvallen, of tegen wie je het onderspit kunt delven. En dat is natuurlijk heel plezant. En ik denk dan ook dat heel veel mensen om die reden in een klooster gaan zitten.
Maar er is ook een kwalijke keerzijde aan deze medaille: namelijk dat je daarmee je geest als het ware gevangen zet. Als een kanarie in een kooitje, die altijd hetzelfde liedje zingt omdat hij nooit een ander melodietje heeft gehoord.
En stilstand is achteruitgang, zoals ik vanmiddag al schreef – zonder te weten dat ik het een paar uur later zou gaan herhalen.
Mijn ervaring is, dat we allemaal iets nodig hebben wat de Engelsen ‘rubbing shoulders’ noemen. Een zekere mate van tegengas dus, die niet alleen onze weerbaarheid verstevigt, maar ons ook aanzet tot het zoeken naar steekhoudende argumenten om ons standpunt te kunnen verdedigen.
En al wordt je dat lang niet altijd in dank afgenomen, sterker word je er wel van.
Forums zijn daar trouwens uitstekend geschikt voor, en ik ben er inmiddels al van heel wat afgegooid wegens eigenzinnig wangedrag.
Kun je je dat voorstellen, zo’n lief stokoud betoveromaatje?
Enfin, slaap er maar eens een nachtje over. Welterusten!
@Sofia
Lieve Sofia,
Sta me toe je te vertellen dat ik het lichtelijk pretentieus van jou vind, dat je jezelf als mentor van de zoekenden lijkt op te werpen.
Je mag dan graag tegengas geven, doch laat het geen sport worden, geen scoredrift, waar het op de duur erg op begon te lijken.
Ik vermoed ook dat je, als existentialiste, geneigd bent om het brein (als keuzemaker) op de eerste plaats te laten komen en daarin alleen al sta je diametraal tegenover mijn uitgangspunt (hart of onderbewustzijn als keuzemaker). Zo krijg je dan een uitzichtloos gediscussieer, jij en ik hebben wel beters te doen.
Wat je zegt over stilstand of achteruitgang. Wat mij betreft heb ik sterk het gevoel dat je juist afremt.
Door aldoor te vragen : “Waarom zeg je, of denk je?” verplicht je de ander om achterom te kijken en diens weg naar, opnieuw te overlopen. Bij mij kom je eerder over als het kleine zusje dat aldoor naar de groteren roept :”Wacht op mij, ik kan niet volgen”.
Doch, ieder heeft zijn eigen, hòògst persòònlijke weg te gaan, al dan niet met grote omwegen, putten en kuilen. Uitwisseling en delen van gedachten of ervaringen zijn verrijkend bedoeld, wat iets helemaal anders is dan je doorlopend te moeten rechtvaardigen.
Daarom, Lieve Sofia, wens ik je nog een mooie, zonnige en gelukkige weg toe, dat heb je op jouw leeftijd dubbel en dik verdiend.
@ Anelle, goed verhaal, doet me denken aan het verhaal van Lot en zijn gezin in de Bijbel als door een engel worden opgeroepen om Sodom en Gomorra te verlaten. “Kijk niet om” en als zijn vrouw toch omkijkt verandert ze in een “zoutpilaar”. Vind ik aardige symboliek. Ik Voel nu ook dat ik op een punt in mijn leven ben aanbeland waarin ik de Keus mag maken. Blijf ik stilstaan (is achteruitgang) of ga ik door zonder om te kijken.
Het ga je goed op je verdere Pad in dit Leven!
Wie de absolute Waarheid in pacht heeft , mag hem als zodanig naar voren brengen . Tot nu toe herken ik alleen medezoekers naar het azoth en het delen van inzichten levert vaak een prettige uitwisseling op .
Blijf lekker schrijven Sofia 😉
Lieve Anelle, Zie je mij als je kleine zusje??? Weet je dat Socrates dat steevast ook deed, vragen stellen om mensen aan het denken te zetten? En die was echt niemands kleine broertje, hoor.
Nee, uit de manier waarom je mij afschildert (existentialistisch, materialistisch denkend, behept met scoredrift) blijkt dat je helemaal niet snapt waar ik het over heb. Of je snapt het wèl, maar voelt je erdoor gekleineerd, alsof je zèlf wordt behandeld als het kleine zusje dat het allemaal niet bij kan benen. Als dit laatste het geval is heb je waarschijnlijk een minderwaardigheidscomplex – maar dat kun je alleen maar zelf beoordelen, niet ik.
En wat dat tegengas betreft: ik schreef dat iedereen dat in zekere mate nodig heeft, omdat rubbing shoulders met anderen je sterker maakt en feitelijk dwingt tot verder doordenken. Zonder tegengas blijft een mens stilstaan in zijn ontwikkeling, en dat geldt voor jou net zo goed als voor ieder ander. Het was van mij dus een aanbeveling om zelf tegengas te gaan geven, in plaats van je mokkend terug te trekken. En zeker geen poging om de mentor uit te hangen. Ik ben geen goeroe, en heb er niet de minste behoefte aan om het te worden.
En ik wil daar nu nog even aan toevoegen dat het helemaal niets uitmaakt of je daarbij al dan niet het onderspit delft, want je wint er sowieso zelfrespect mee. Omdat je toch maar mooi het lef hebt gehad om het tegen die overmachtige tegenstander op te nemen. En iedereen die dat lef opbrengt is in de kortste keren zijn minderwaardigheidscomplex kwijt. Dat weet ik uit ervaring.
Je schrijft ook nog, dat we in in wezen hetzelfde denken, en dat is in zekere zin ook zo. Alleen bouw jij daar liefelijke sprookjes omheen en laat het daarbij, terwijl ik eerst ga kijken in hoeverre zo’n idee mij aannemelijk genoeg lijkt om het – altijd onder voorbehoud – te aanvaarden. Daarbij valt dan wel het een en ander af, uiteraard, maar wat er overbleef heeft mij veel meer overtuiging opgeleverd dan jouw sprookjes jou.
Want alles wat je niet onderbouwt kan voor jou nooit méér zijn dan een ‘aanname’, een aangename, zwevende veronderstelling, die uitsluitend berust op ‘gevoel’ en wishful thinking. En met dat ‘jou’ bedoel ik natuurlijk iederéén, niet jou persoonlijk.
@Sofia 15.34
“Omdat je toch maar mooi het lef hebt gehad om het tegen die overmachtige tegenstander op te nemen.” ❓ ❓
Gekopieerd uit je reactie op mijn posting 15.31, . 😉
Dick, daar was je weer.
Hoe gaat het ermee, hoe staan de bomen deze week, kerel?
Och, da’s waar, niet achterom kijken, dus je leest dit toch niet.
Nou, tabee eeuwige afscheid nemer, In Lak’ech, namaste, stick it up where the sun don’t shine. Moge uw afscheidsredes nimmer opdrogen.
Ja, nou èn? Daar bedoel ik mezelf niet mee, het is gewoon het gevoel dat je dan krijgt. Probeer het maar eens, zou ik zeggen.
Maar wat ben jij goed in het verkeerd en negatief interpreteren van dingen, zeg!
Voor de goede (volg)orde: Dit was een antwoord aan Anelle, op 15.34!
Hé leuk , CATFIGHT 😆 Ik ga effe tribunekaartjes scoren .
http://www.youtube.com/watch?v=X26cnAUi7fI
Duszzz , kiest de ziel voor zijn/haar incarnatie ?
– ziel en geest , soul and spirit worden vaak verwisseld ( spiritualiteit ! )
gaat de ziel terug naar een zielenpoel , gaat de geest terug naar een geestenpoel ?
– is er onderscheid tussen bewustere zielen/ geesten , wel of niet terug in de grote poel ?
– liefde als begrip kent vele nuanceringen , liefde voor partner , universele liefde , noem ze maar op …. ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die onvoorwaardelijk liefhad , definieer liefde .
– brein en kelder ken ik allebei , brein lult teveel , kelder is tot het bot geprogrammeerd , die twee zouden samen moeten werken , een derde kracht ( Sophia) zou uitkomst brengen
-Shaun zit Dick te pesten , stoute jongen
http://www.youtube.com/watch?v=1LH0E_rzb2w
sssshhhaaauuuuunn http://www.youtube.com/watch?v=pfE_98yy2iw
Suck my sock.
@1:55
http://www.youtube.com/watch?v=8e1xvyTdBZI
1 for you shaun , the horse called trigger 😆
And Shaun , The lowest piece of shit trophy , awarded to you .
For attacking Dick , iemand die zich inzet voor het groter goed , zichzelf blootgeeft , met open vizier strijd .
Halfhartige , laffe klefshittige Shaun probeert iemand als Dick naar beneden te halen ? FAIL
Je kan beter geen engels gebruiken als je vocabulaire uit 4 letterige woorden bestaat, ttfn.
@ shaun
Ter info na 4 komt 5
ik zie best meer letterige woordjes hoor maar misschien ken je gewoon niet verder tellen dan 4?
der aint naut wrong with me writing , daft sod . ttfn and pmsl
Well, it’s easy to love folly in a child en nu naar je bedje, chop chop!
chop your own chop , mr Morse
@ shaun
ff proberen roflmaopimp
Only girlies pee their panties.
http://www.liveleak.com/view?i=340_1190588359
en met wie identificeerde jij je nou precies in dat filmpje?
Marcel, in het leven bepaal je je eigen vragen en je eigen antwoorden.
alleen dan als je zelf geen antwoorden op vragen van een ander geven wilt
Well, fik my bik, ook goed.
was dat een verzoek?
Marcel, het was een goede bedoeling, één van vele op de weg die je gegund wordt.
nou dankjewel dan maar, en zoals we hier zeggen gedag ende mazzel
Slaap lekker, door.
@ Shaun (op verzoek van bezoeker volledige naam verwijderd)
Tijd om op een andere server maar eens een potje Mplayer Carambole te gaan spelen met 8 in tha Pocket, 3 bander en jij mag de afstoot doen. Mijn keu jeukt nl na het instiften van het blokje stuff, het kan een dodelijk partijtje worden wil je winnen met een slag of een stoot.
FF me rooie jasje alvast aantrekken…
Jij hebt geen voodoo.
Run along, don’t play with grownups.
@Shaun, jij bent toch niet die rooie jônge! http://www.youtube.com/watch?v=loaUOFqf1mI Ik zoek nog steeds die rooie jônge!
Nee, ging niet om een rood jasje, ik zoek die Echte rooie Jônge!
Okay you got me! Lets play some strokes with handicaps lad! I’ll give you some extractionpoints to go of first. So taunt dare me to start off if you want. Perhaps a bloody final score of instinction for kiddo’s beneath the 15th. Sure it would be pfun! Cheers mate.
Paul, je bent een cheap cheat, no skillz no voodoo, don’t waste my time. Kid yourself if you must.
Ok Shaun, jij je zin “GAME OVER!”, Dude bedankt voor het lenen even van je isp… 😉
Wat een hoop krachtmetingen onder dit staartje jônge! http://www.youtube.com/watch?v=20p5TM-07nw&feature=related
Bluffer, je bent voer voor de spamtrap at best.
Shaun, je bent toch geen nicky van een andere jônge!
Martijn, waar gaat het over en wat kan ik voor je doen. Geen crypto-terra taal graag.
Tegenwoordig praat iedereen hier met zichzelf. Beetje Marhall Mathers, beetje Eminem, veel Slim Shady: http://www.youtube.com/watch?v=-CaErdTL9AQ&feature=related Ik doe het nog steeds als Mazter himself, Martijn. Misschien is het wel tijd voor een andere nick, Super Jônge!
Sorry Martijn, ik kan er geen touw aan vastknopen, wat andere mensen doen moeten zij weten.
Ik snap d’r ook niks meer van Shaun, I’m Paranoid I guess…
Nergens voor nodig Martijn, dat steeds kleiner wordende groep inteelt frusto’s implodeert vanzelf.
Oh maar ik kan me ook nog steeds erg hard frustreren hoor. Maar goed, dat weet iedereen nu wel zo’n beetje denk ik hier.
Er is niks mis met jezelf frustreren, of frustreren in het algemeen.
Het is sierend om je frustraties te uiten en er doorheen te werken.
Er is echter een groepje dat uitsluitend tot doel heeft om anderen te frustreren en wel uitsluitend om het genot ervan. Uiteraard om eigen ellende te maskeren.
De harde kern heb ik nu wel doorzien, sommigen blijven graag waar ze zijn. Het is tijd om verder te gaan. Roddel en achterklap, begint wat saai te worden. Ben d’r in twee jaar niet veel verder mee gekomen en dat zal wel zo blijven ook. Same old story. Het eerste half jaar was mooi maar ja, dat is het nieuwe he. Ik zal eens wat kruipolie opzoeken want ik zit hier nu bijna vastgeroest onderhand. Ik ga zo maar weer eens heerlijk van m’n slaap genieten, groetjes.
Juist maar een verziekt oud been kan geamputeerd worden en een bladerunner kan medailles halen.
Ja, tijd om oud zeer los te laten. Tijd voor een frisse wind. Nieuwe tijden nieuwe kansen, nieuw leven in de brouwerij.
De angsten van figuren als paul en cozmic verraden hun onvermogen om te transformeren. Evolve or die.
We hebben het er nog wel eens over Shaun, het leven is zo hard omdat het ons vooruit stuwen wil. Wij willen alleen wat anders, gaan niet mee met de stroming. Dat wil helemaal niet zeggen dat we allemaal maar één kant op moeten denken. Ieder volgt z’n eigen stroming. Doe je het niet, dan krijg je wrijving, tot je een keer omvalt en alsnog met de stroming mee zult gaan. That’s life. Welterusten voor nu.
Ja, we hebben het er nog eens over! Weltrusten.
@ Shaun 15.82
Je weet toch wie het laatste lacht lacht het best?! De angsten die jij bespeurt zijn niet de mijne laat staan de gedachtes die je er al aan kleeft zeggen meer dan genoeg. Toch wel triest als het blijkt dat je een gevalletje bent van drooglegging van je zelf gegraven slotgracht heen. Het verwerpelijke wat sommige hier naar boven halen is slechts een papegaaien kreet die ze hebben mee gekregen van eerdere geruchten. De voor bestemde profieltjes als jij en de sterren Mazter vallen precies in het script wat al jaren geleden bekend was. Geen nieuwigheden aan de horizon maar schouderophalende uitspraakjes van jou en Martijns kant. Zieltjes winnen doe je maar in jullie eigen vrije tijd, wat er hier al zit en rond hangt gaat heus niet weg al zou je dat heel graag willen, we houden allen nog van met vuur spelen! 1 ding is zeker wanneer je op onze leeftijd raakt je vanzelf het zelfde scheurende gedrag gaat vertonen wat elk mens hier op aarde ondervind, de ene iets sneller dan de ander. De wereld verbeteren lijkt de witte magie die nooit tot zijn verbeelding kan komen, allemaal worden we oud en gaan dood deze eeuw nog… Wat wil je nog meer ?! Het zijn maar imponerende woordjes en nog geen handgemene fysieke taaltruukjes, gelukkig maar anders is het zo verdomd moeilijk op met gespalkte vingers een stukje tekst in te typen op menig toetsenbord. Nog een heel Prettige feest dag toe gewenst met het ontdekken van vreugdevolle en dwaze grollen van ouwe reuzen krentenbrood.
Nou paul, wil je een voorbeeld van je eigen angst?
Plaats je eigen naam hier op de site.
Ziedaar, uw angst pijnlijk duidelijk gemaakt.
I rest my case.
Ik weet niet waar “SHAUN” mee bezig is en dat Martijn daar nog in meegaat ook, maar ik vind persoonlijk dat het stinkt. Het stinkt op een verschrikkelijke manier om als een glibberige slang overal tussendoor te lispelen. Heb je het zelf niet door? Oja, ik denk zeker dat je het zelf wel door hebt. Je speelt een “rot” spelletje Shaun. Sorry, maar dit moest ik even kwijt.
Shaun heeft zichzelf boven aan de lijst gezet van ‘potentieel te bannen’-reacties. Op zich wel een achievement. Shaun, je weet het nu. Hij kwam en zag en verloor. Veni, vidi, faillici. 🙄
Het is prima Guido.
Jij ze mij op een ban lijst als jij dat wil, schuif het niet in mijn schoenen, mijn geweten is schoon.
Ben je ook mans genoeg om reactie 15.62 te verwijderen, of laat je die laffe beheerdertje van je zo doorgaan?
Het kan mij niet schelen of mijn naam hier staat, maar het zou jou wel moeten schelen, denk er maar over na.
Ik heb er al een tijdje over nagedacht Shaun. Maar je doet nu weer wat je de hele tijd doet: mindfucken met iedereen. OK? Vertel wat je zélf wilt vertellen en laat anderen hun ding doen. Simpel en easy.
Guido, ik probeer je al de hele dag te bellen maar je neemt niet op.
Jouw oordeel laat ik voor jouw rekening, ik herken me niet in die onzin en je onderbouwt het ook niet.
Ik wil je graag vragen of (en waarom) je het gedrag in 15:62 toestaat op je website? Dat kan eventueel telefonisch als je dat prefereert.
Hey jongelui, weten jullie wel dat men vaak anderen toeschrijft wat men zelf voelt? Projectie heet dat, in de psychologie.
En jeeminee, wat een haantjes zijn jullie toch! Wie heeft er nou gelijk, niemand toch? En waar gáát het eigenlijk over?
Ik ben er intussen helemaal door van mijn a propos geraakt, gewoon vanwege die rare vocabulaire van jullie. Het enige wat ik eruit kan opmaken is dat jullie met een soort sneeuwbal aan het rollen zijn, die alsmaar groter en onhanteerbaarder wordt. Agressie lokt agressie uit, lokt agressie uit, en lokt agressie uit…
Enfin, ik wacht maar even tot jullie zijn uitgeraasd. See you!
@ Shaun
In ‘TROUW’ als colomnist stond je altijd op de voorste tree met je gehele affiniteit, te schitteren en te blinken. Zo heb ik je leren kennen als een Hoʻoponopono geliefd figuur die in menig blogje nogal behoorlijk zijn EGO naar voren schoof als ver transgeformeerd persoon die blijkbaar zo hoog ontwikkeld is in zijn transcedatie proces. Vreemde is dat wanneer mensen spreken over deze bewustzijnstransformatie eigenlijk helemaal niet gegroeid zijn in ontwikkeling maar slecht een phatamorgana’s bllijken te willen zijn om de ander inderdaad met mindfucking zoals Guido het ook bewoord verder te komen. Als gewone bezoeker zonder beheerder te zijn en daar bedoel ik mee dat een ISP = Internet Service Provider niet gelijk een ISAP = Internet Access Providers moet zijn. ISP staat ook voor geheel iets anders; Important Status Person (gelijk altijd angst) terwijl het een vline is die aanschrijft dat je meer in huis hebt dan je naar buiten brengt. Iemand die werkelijk gegroeid in in ascendatie en bezig is om alles los te laten gaat niet gelijk zomaar gillen van angst hier. Je overgevoelige paniekreactie hier laat al meer zien van de werkelijk gedachte die je mij in de schoenen poogt te forceren, Shaun! Je weet wat ik al eerder aan gaf ‘Wie het laatste lacht lacht het best’ en die eer ben ik niet zelf, maar die geef ik bij deze dus aan Guido.(geeft die mij een schop onder mijn zit vlak dan heeft ie nog gelijk ook, want dat heb ik dan eerlijk verdient). Betreft dat biljarten, ik wilde je graag eens leren kennen op een ander gebied van een balletje tikken, maar daar zit ook al angst aanvast gekleeft, toch geen kukident heh?! Have a nice Day…. 😉
@ Cozmic 15.40. Ik zie dat hier een geweldig slachtveld heeft plaatsgevonden na de reactie van Shaun onder 15.36. Heel lief van je Cozmic dat je voor me in de bres springt. Maar wees gerust, ik heb onvoorwaardelijke compassie voor Shaun. Ik herken van vroeger ook de enorme varlatingsangst die ik nu bij Shaun bespeur. Ik voel dat ik enorm gegroeid ben de laatste jaren, doordat ik het NU bij hem kan laten. Dat is heel fijn als jezelf voelt dat je zelf verlost bent van die diepe zielewond. Sofia noemde het gedrag van Shaun en anderen ” projectie”. Ik kan me heel goed voorstellen hoe die enorme PIJN voelt, maar laat deze niet meer bij mij zelf naar binnenkomen. De vraag die ik me stelde is echter: Wat is nog mijn toegevoegde waarde, hier? Betekent blijven hier voor mij geen “stilstand en dus achteruitgang”? Iedereen mag haar/zijn eigen pad volgen in het Leven. Misschien was ik nog teveel de “dominee” die voelde dat hij misschien nog iets voor anderen kan betekenen. En vind ik hier zelf ook nog genoeg voldoening? Vind ik hier de onvoorwaardelijke compassie van anderen? Of loop ik ook steeds tegen muren van Angst en Zielepijn aan?
Ik voel dat ik nu de behoefte heb om echte Hartsverbindingen aan te gaan met mensen. Ik wil het graag laten STROMEN en merk dat daarvoor de “echte wereld” mij meer te bieden heeft. Blijkbaar stroomt het ook echt bij mij, want de laatste weken heb ik een paar hele bijzondere ont-moetingen mogen hebben, waarbij ik diepe hartsverbinding voel en waardoor ik ervaar dat dat mij heel veel Energie oplevert. Ik wil daar mijn Tijd en Energie in stoppen!
Ik ben nu bijna een jaar op WTK actief geweest. Ik vond het een geweldig boeiende periode. Ik heb heeeeeeeeeeeel veel geleerd, ook over mijzelf. Met name Coz wil ik bedanken voor iets waar ik Bewust van ben geworden dat heel erg bepalend was in mijn leven, waardoor ik nu mij beVrijd voel en verder kan gaan!
Het ga jullie allemaal goed. We komen allemaal uit dezelfde Bron en gaan ook allemaal terug naar dezelfde Bron. Dus, we komen elkaar zeker weer tegen!
In Liefde!
Shaun, heb je toch nog de zoveelste afscheidsrede van mij 😉
Paul, je ontwijkt nog steeds mijn vraag op 15.86
Plaats hier je eigen naam voluit, of geef toe dat je dat niet durft.
Wees gewoon een vent.Zo moeilijk is het niet Shaun O’Neil, Shaun O’Neil, Shaun o’Neil…
Dick, xx glad your back.
@ Shaun
Lang uitgestrekt hier uitwaaien?! Paul & CO – its all for the show, was het langs speelplaat element hier ter plekke. Tja Shaun ik loop niet zomaar overal te kijken al hoe wel ik het al zo vaak heb voorbij zien komen in menige stukken met tekst hier en daar. Daarom dat ik dus ook geen Sam ‘O Neal of een Brian ‘O Neal achtige uitspraakjes erop na ga houden. Heb tenslotte zoveel namen die men ooit heeft uitgeschreven over me allemaal foutief verwoord en wat schiet je er mee op niks?! Maar omdat jij het vandaag bent zal ik je helpen; mijn naam is Paul Zuurkool, heb ooit elders een behoorlijk zuur artikel geschreven die goed was voor een score bij Scriptocheillus. Dus als ik je nu happy daarmee gemaakt heb dan is het jou feestje Shaun! Taart erbij?! of zullen we maar weer eens wat Topic BDE gericht gaan worden?! Laat dat Mplayer balletje dan maar zitten anders krijg je het vermoeden dat het om gehaktballen dag gaat.
Dit is mijn laatste bijdrage, voorlopig.
Bezield of wat?
Ja, wat bezielt ons eigenlijk? Of, om het ietwat binnen de perken te houden: wat bezielt mij? Want dat weet ik eigenlijk niet. Waarom zit ik hier achter mijn computer van alles uit te pluizen waar ik uiteindelijk toch niets aan heb, zeker niet met het oog op mijn nog maar beperkte levensduur?
“Een beperkte levensduur hebben we allemaal,” zegt Brein, “en bezield is lang niet iedereen. Ik zou ze de kost niet willen geven die alleen maar uit zijn op een zo goed mogelijk leven, met zoveel mogelijk comfort. Rijkdom en macht dus. En dat lukt de één dan uitstekend, terwijl een ander er finaal de mist mee ingaat. Dus valt er geen peil op te trekken. Alleen denk ik niet dat dit soort streven ook maar iets met onze ziel te maken heeft – als we die hebben.”
“Misschien is Kelder onze ziel wel…” opper ik voorzichtig, want eigenlijk geloof ik daar niet zo in. Want Kelder voelt niet echt aan als een deel van mijzelf – lang niet zo ‘eigen’ als Brein bijvoorbeeld. En bovendien zijn Brein en ik al eerder tot de conclusie gekomen dat Kelder anders is dan wij, zonder dat er ooit iets is gebleken van het tegendeel. Niet dat het daardoor nu meteen onomstotelijk waar zou zijn, maar toch… Enfin, gelukkig is Brein dezelfde mening toegedaan.
“Nee, Kelder is je onbewuste, een constante factor, en geen drijfveer. Wat het woord ‘bezieling’ juist wel suggereert. Want wanneer je aan iemand vraagt wat hem bezielt, vraag je feitelijk wat hem drijft. En in ons taalgebruik heeft dat dan meestal een negatieve ondertoon. Maar niet altijd, want je hebt nog ‘bezielde sprekers’ ook. Zoals Maarten Luther King bijvoorbeeld.”
”En Hitler.”
“En Hitler. Want bezieling heeft op zich geen enkele morele waarde. Het hangt er maar net van af wat voor ziel je hebt om uit te dragen.”
“En het succes dat je ermee kunt behalen is afhankelijk van het aantal gelijkgestemde zielen dat toevallig in de buurt is…”
“Precies.” zegt Brein, “Zo kun je zelfs met een bezielde speech over mensenrechten nog afgaan als een gieter.”
Brein is een eindje gaan wandelen, maar ik ben niet meegegaan omdat ik eerst even het onvoorziene feit moet verwerken dat mijn idee van wat een ‘ziel’ is, opeens niet meer blijkt te kloppen met de werkelijkheid.
Tot dusver had ik gedacht dat onze ziel het pure – misschien zelfs wel goddelijke – deel van onszelf was Maar uit wat we net besproken hebben valt af te leiden dat er ook ‘zwarte zielen’ bestaan, met kwaadaardige, duivelse eigenschappen. Zodat ik me min of meer teruggeplaatst voel in de Donkere Middeleeuwen.
En tevens in de donkere middeleeuwen van mezelf: toen ik op het dieptepunt van mijn leven – nu alweer zo’n 45 jaar geleden – midden in de nacht op het balkon naar de hemel stond te kijken, en me opeens realiseerde dat het heelal volslagen liefdeloos was, en uit niets anders bestond dan rondvliegende brokken steen, gloeiende gaswolken en dodelijke straling.
Het desolate gevoel dat ik toen kreeg valt met geen pen te beschrijven, en sindsdien weet ik dat we onmogelijk zouden kunnen leven zonder de hoop op meer dan dat, zoals een liefdevolle entiteit bijvoorbeeld. En al schijnt het tegenwoordig nòg zo te wemelen van de atheïsten, er is niemand die deze hoop niet heeft, dat weet ik absoluut zeker. Zonder hoop geen leven.
Maar toen, op dat korte moment, had ik die hoop echt niet meer. En dat gevoel was dermate afschuwelijk, dat ik plotseling woedend werd op al die onverschillige, ijskoude liefdeloosheid daarboven, en keihard uitriep: “En ik zal godverdomme liefhebben!”
Ziezo, dacht ik daarna tevreden, mij krijg je niet klein. Want zo lang ik blijf liefhebben, kan ik er zelfs in mijn dooie eentje voor zorgen dat jij het niet wint.
En dat geloof ik nog steeds: zo lang er nog één glimpje liefde bestaat, kan het kwaad het nooit definitief winnen.
Maar omgekeerd is het helaas ook zo: zo lang er nog één glimpje kwaad bestaat, kan de liefde het nooit definitief winnen.
“Ja, en daar zitten we dan mee.” constateert Brein die net is binnengekomen. “Maar het is half zes, wil je een borrel?”
Och ja, soms is het leven zo gek nog niet… Maar of dat ook voor Brein en mij geldt?
De tijd die ons rest.
“Weet je wàt niet zo gek zou zijn?” vraagt Brein, “Om de pijp maar eens aan Maarten te geven, en te gaan profiteren van het restje leven dat we nog hebben. Nu kan het nog, straks niet meer.”
“Op te houden met schrijven, bedoel je?” vraag ik ongelovig.
“Ja, waarom niet? Je bent toch zowat uitgeschreven, en onze film is ook uit, dus wat let ons om onze vrijheid eens te gaan benutten en iets leuks te gaan doen?”
Nu ja, niets eigenlijk. Alleen overrompelt het idee me een beetje. En eh… zal me dat lukken, mijn dagen door te brengen zonder computer?
“Natuurlijk wel, als je met vakantie bent mis je je computer ook niet,” repliceert Brein, “en bovendien kun je altijd weer verder gaan als Kelder nog met iets aankomt.”
En dan, opeens, besef ik dat ik werkelijk vrij ben, vrij om alles los te laten, vrij van zorgen, vrij om te gaan en staan waar ik wil, vrij om met vakantie te gaan.
En vrij om de laatste vijf letters te tikken die nog in me opkomen:
EINDE
@ Dick
Ga je nu al weer weg Dick?! wordt veels te saai hier zonder jou hier hoor, we hebben je wel nodig af en toe voor een nodige aanvulling van een wit melkrandje of boordje zoals we het mogen ‘prediken’. Je bent nooit uitgeleerd, want iedereen is hier een jojo van komen en gaan. Na 2 weken krijg je weer de schrijf van je af kriebels wat altijd beter werkt dan de tumult die ontstaat bij de sing a long afdeling in de supermarkt als iedereen op het zelfde moment het zelfde produkt moet hebben. Hier is die ellende ook wel maar we kunnen het delen met een stukje tekst en een stukje humeur die het beste bij de dag past en tuurlijk bij de gevoeligheid van anderen. Alles komt goed hoor, kalm aan.
Door de virtuele wereld forums en chat is er een nieuwe psychische aandoening ontstaan het heet ChatGilles de la Tourette
@Sofia: DANKJEWEL SOFIA, ik heb niet veel gereageerd op dit artikel en jullie commentaren. Maar ik heb wel genoten van jouw stukkies. Ik ben er in ieder geval wijzer door geworden door ook deze stukjes te overdenken. Heb dit artikel nu bij mijn favorieten gezet, zodat ik het allemaal nog eens terug kan lezen. Nogmaals: hartelijk dank. En tot de volgende keer op een eventuele ander artikel. Veel goeds en voorspoed wens ik je toe.
@Dick: waar je pad ook naar leidt Dick, ik heb ook van jou genoten. Fijn dat je de laatste weken fijne (harts)ervaringen hebt gehad. Ik wens je alle goeds en vind het wel jammer dat ik niets meer van je zal vernemen en lezen; ik had je graag eens willen ontmoeten bij een volgende meet & Greet(?).. Ik heb er heel veel aan gehad. Voel ook een verbinding met jou, die er tenslotte met iedereen is natuurlijk. Heel veel goeds op je ingeslagen weg. Hartengroet van Willie
Willie, vraag die xxxx paul eens om zijn beweringen te staven.
Ik heb nog nooit in de Trouw geschreven, of ooit ergens een colum gehad en al helemaal niet over mensen die ik niet bewonder geschreven. Het hele verhaal is door paul verzonnen, trap er gerust in. Kom maar met je bewijs paul, laf menneke.
@ Shaun
‘O lieverd alles in na te lezen in de kronieken van WTK database bank, ook ooit dat je onder je eigen volledige naam hier gepost hebt en later hebt ingekort. Als ik mijn vriend Google gebruik vind ik nog van alles terug wat de pret niet drukken kan. Ik hou wel van liflafjes. Ik verzin helaas niks, was het maar waar dan had ik allang de lotterij gewonnen.
Is dat je bewijs, plaats maar linkjes. Wel van mijn zogenaamde colum in de Trouw waar ik misselijke dingen over jou zeg, Dat is de leugen die jij verspreid. Alsof iemand over jouw wil schijven, wat maak je jezelf wijs mafkees..
Maar goed plaats die link… stoere vent of eet je leugens.
Ik zal je foto maar weg laten voor het breedbeeld vullend kamerbreed RNF publiek hier. Overigens je bril staat je rete goed, je lijkt Suppaman wel…
Kom maar op met je flauwekul, laten we dat eens doorprikken als je durft.
@ hoor ik daar iets?…
Dacht ff hoor ik daar nou bloed koken….?! nee Fornuis staat uit gelukkig…
Iedereen altijd maar denken dat ik verplicht bent om bepaalde dingen wetenschappelijk te moeten weerleggen anders heeft het geen inhoud en stand van zaken. Ach Weer een Conspiracy minder. Leek even op een 9/11 gevalletje…
Dank je Willie!
Guido, ik zie dat je vandaag langsgeweest bent en genoeg tijd voor futiliteiten hebt gehad.
Feit dat je niet de moeite neemt om te reageren spreekt boekdelen. Je keurt daarmee het gedrag van je vriendjes paul en cozmik goed.
Die mogen, van jou, mij aan het gas wensen en andere beledigingen plaatsen. Je vind het normaal dat mijn naam door paul hier geplaatst wordt. En je vind dat je er wel in moet moeien door mij valselijk te beschuldigen van mindfucken. Je hebt daarmee kleur bekend Guido en je kleur is lelijk zwart.
@ Shaun
Rest in Peace dude… Guido en ik zijn geen vriendjes en we kennen elkaar alleen van gezicht, de rest ontbreekt gewoon. Dank je voor je deelname aan een diagnose voor een zuurstofmix met lach-gas mengsel voor een vrolijke blik. Een ho’oponopono kan alleen werken wanneer je netjes formuleerd zonder hoogte te verliezen, naar andere hoogtes komen lukt altijd blijkbaar. Heel veel mensen komen nooit verder dan een under-score in namaak verband, categorie jonge ziel zijn.
http://www.youtube.com/watch?v=LdnAbtIF3YM
Shaun , @ ease M8
Het misstaat je om nu als een jammerend kind tegen de deur te lopen trappen die je zelf dicht hebt gesmeten . Guido gebruikte de term mindfucken , en dat is hoe ik jou ervaar , dat is ook de rode lap voor de stier voor mij , mijn fout weet ik , maar jij lijkt heel bewust dat spel te spelen . Het feit dat ik niet de enige ben die dat doorziet zegt wel iets .
Wat je wilt bereiken weet ik niet , interesseert me ook geen ruk , maar klaarblijkelijk is jouw spel hier wel uitgespeeld .
Wat je hele naam is kan me ook geen donder schelen , waarschijnlijk even oninteressant als de rest van de vertoning . Hopelijk springen je fans voor je in de bres , je schijnt er één te hebben .
En ja , ik heb je uitgescholden en zou dat zo weer doen , echter dat zal niet meer gebeuren omdat je het niet waard bent , zuurstof is ook gas btw .
Guido, ik neem dit niet lichtzinnig op, bezoekers van deze site lopen risico op publicatie van hun persoonlijke gegevens. Er zijn wetten voor bescherming persoonsgegevens, er zijn wetten in het geval van laster en smaad en is er een handelsregisterwet waar ook websites als deze onder vallen.
Mijn volle naam wordt hier geplaatst door een lafhartig persoon paul in bericht 15.62. Paul is lafhartig omdat hij vind dat hij dat wel mag terwijl hij zelf niet mans genoeg is om zijn eigen naam hier te plaatsen.Het is niet aan je website bezoekers om te beslissen of mijn persoonsgegevens hier worden geplaatst, dat voorrecht is uitsluitend aan mij zelf voorbestemd.
Dat dergelijke mensen bestaan is een fact of life, die kan ik makkelijk aan, ik heb immers 2 kleine kinderen en paul heb ik vaker op zijn nummertje gezet hier.Wat echter niet kan is dat jij Guido, willens en wetens, toelaat dat jouw site misbruikt wordt om leugens te verspreiden.
Zonder mijn volle naam zou ik erom lachen maar door mijn volle naam te plaatsen overtreden deze liederen de wet op bescherming persoonsgegevens, de leugens verspreiden vallen onder laster en smaad.
De leugens die ze verspreiden zijn o.a. dat ik ooit een column zou hebben gehad in Trouw of enig andere openbare publicatie waaronder websites, dat ik vervolgens in dat column iets zou schrijven over paul en dat ik vaak hier een ban oploop. Zoals je weet Guido, allemaal verifieerbaar leugens.
Deze website geeft, als uiting van een commercieel bedrijf, zelf geen juridische kenmerken, dat is vreemd en zou naast het niet voldoen aan EU wetgeving ook een economisch delict in Nederland kunnen zijn, maar je staat wel in de register van de kamer van koophandel, waar kan ik je kvk nummer vinden op de site?
Guido, ten laatste maal, vriendelijk verzoek ik je, haal binnen 24 uur mijn volle naam weg uit bericht 15.62
@ shaun
Jouw hele post hier riekt naar angst , waarom beste man? En waarom trachten angst te zaaien bij andere mensen ? Zoals ik je comment lees ( en dan laat ik foutjes als liederen even achterwege) staat die vol van angst bij jezelf en angst die je probeert te projekteren op guido.Das toch nergens voor nodig , je zegt 2 kleine kinderen te hebben dus kun je paul ook wel op zijn nummer zetten . Doe je dat ook bij je kids ? Ze op hun nummer zetten lijkt mij niet heel gezond voor hun ontwikkeling .Nou zou ik als jongerenwerker een vermoeden kunnen doenuitgaan naar de daarvoor bevoegde instanties wegens een vermoeden van opvoedkundige missers van jouw kant , maar dat zal ik zeker niet doen . Ik snap dat het in boosheid en angst is geschreven dit comment van jou.Zie je hoe makkelijk het is om angst te genereren ? Als je die zelf voelt is dat niet leuk ,als je die dan doorgeeft aan een ander met de intentie die ander hetzelfde te laten voelen is dat gewoon niet erg volwassen en keert zich dat zeker tegen je.Nouja ik wens je niets lelijks toe en alle goeds hopende dat dat je over die angst en woede heen helpt.
Bizarre logica. Je naam is weggehaald bij de reactie van Paul.
Haal je dan neem ik aan, zelf je volledige naam weg bij 15:95 Shaun..?
Je naam is overigens HELEMAAL verwijderd van de site.. 🙄 Jammer dat dit kennelijk nodig is.
Roos van het Water heeft op 31 januari 1984 een Nabij de dood ervaring gehad.
Het bijzondere van haar ervaring was(en is!) dat ze aan Gene Zijde mocht blijven.
Ze vroeg om terug te gaan en mocht ook, om de mensen uitleg te geven van haar ervaring en de kosmische wetten.
Hierover heb ik twee boeken mogen schrijven, Roos heeft mij haar complete verhaal verteld.
De boek: Waarom ik terugkwam en Terug door de poort zijn op een duidelijk leesbare wijze beschreven. Deze zijn op haar website terug te vinden: http://www.roosvanhetwater.nl