Toppunt censuur? David Icke geweigerd in Australië..

x

Transcript David Icke vanuit Los Angeles,

na het intrekken van zijn visum voor Australië

Een Orwelliaanse tirannie….!

x

Ik zit hier in een hotelkamer in Los Angeles en kijk uit het raam naar de landingsbaan van LAX, Los Angeles Airport. Ik zou hier nu niet moeten zijn, maar in Australië in Melbourne, voor voordrachten in meerdere steden. Ik ben al veel vaker naar Australië geweest, feitelijk een keer of 10 sinds 1997, zonder enig probleem met de events. Ik kreeg een visum voor deze spreekbeurten van de regering in september vorig jaar. Maar de reden dat ik hier zit en niet in het vliegtuig naar Australië, zou elke Australiër tot op het bot moeten verkillen. Want het is het bewijs van wat dat land -zoals zoveel andere landen- is geworden: Een Orwelliaanse tirannie….!

We kregen het visum in september en dus zijn alle regelingen begonnen. Reservering van locaties, het boeken van hotels, het boeken van vluchten. En in deze periode, sinds de herfst van vorig jaar, is er geen enkele aanwijzing gekomen van de Australische regering, dat er een probleem zou ontstaan. Er was geen enkele aanwijzing, tot ongeveer vier uur, voordat we op de vlucht naar de luchthaven naar Melbourne zouden stappen.

Dus het feit alleen al, dat de regering mijn visum heeft ingetrokken, op grond van het feit waar ik over ga spreken, de reden waarom het zo sinister is voor elke Australiër, het feit dat het is ingetrokken, is schandalig. Maar het feit dat ze het allemaal zo koud en duidelijk systematisch en berekend deden, tot vier uur voor het vertrek van het vliegtuig, toont aan hoe berekend dit alles is gedaan.

Dus wat is er gebeurd en waarom ben ik nu niet in Australië?
Er begon een campagne, en weet dat het ongelooflijk ironisch is. Deze mensen, die mij voor van alles uitmaken, tonen aan, met hun handelswijzen, dat ik gelijk heb. Ik zeg, dat bijvoorbeeld landen als Australië, één-partijstaten zijn. En dat de echte keuze tussen partijen voor de overheid slechts illusoir is. In principe zijn ze één politieke klasse met in principe één agenda. Het begon toen een Labourkandidaat, wat was zijn naam? Deze Labour-kandidaat, Josh Burns. zei onlangs, nog niet zo lang geleden, wat zal het zijn, misschien een week of twee geleden, hij zei in het openbaar, dat het mij niet zou moeten worden toegestaan om in Australië te komen spreken. 

Om aan Australiërs, op basis van vrijheid van toespraak en vrijheid van keus, te komen vertellen, wat de mensen willen horen en niet horen. Hij wilde niet dat dit ging gebeuren, Josh Burns, omdat hij duidelijk, absolute minachting heeft voor fundamentele menselijke vrijheden. Mensen die eraan denken te gaan stemmen op deze man, zou dit gewoon mee moeten nemen, vóórdat ze dat doen. En deze Josh Burns van de Labour Party, ik val niet zomaar in shock van mijn stoel te vallen, want ik heb zo ongeveer alles gezien. Maar als deze man naar buiten komt en zegt dat David Icke campagne voert voor Holocaust-verloochening, om hierover lessen te geven op scholen. Dat is een enorme schok, zelfs voor mij. Ik heb het allemaal al eens gehoord, maar zo’n opmerking is nieuw…!

En natuurlijk is het de lucht eruit getrokken en het is een schaamteloze leugen, maar hij is dan weer een politicus, dus je verwacht het. En op de achtergrond met hem en uiteindelijk ook de voorgrond, was er een organisatie die de Anti-defamation Commission werd genoemd. Dit is een ‘man-en-een-hond’-organisatie. En laten we dit in perspectief plaatsen, en laten we datgene wat hier gebeurt, in perspectief plaatsen. De joodse bevolking maakt 0,4% uit van de Australische bevolking en deze anti-defamatiecommissie, deze ‘man-en-één-hond’-organisatie, zal niet meer dan een klein deel van die 0,4% vertegenwoordigen.

Maar in de competitie met deze Josh Burns en anderen, waaronder een andere dame, waarvan op Twitter werd beweerd, in de nasleep van de intrekking van ons visum, dat zij er actief verantwoordelijk voor was, is een joodse advocaat genaamd Kate Ashmore uit Victoria. Zij gaat zich blijkbaar kandidaat stellen voor de volgende verkiezingen als liberale kandidaat. Zoals ik al zei: éénpartijstaat. Beide partijen hebben absolute minachting voor de fundamentele vrijheden van het Australische volk. Dus beginnen ze met al deze misinformatie, karaktermoord.  uit te roeien. Het is toch ironisch?

Het aantal keren dat je organisaties tegenkomt die zichzelf anti-defamatie noemen, en hun modus operandi is om rond te gaan en iedereen te belasteren. En we hebben anti-haat groepen, die rondgaan en hun modus operandi is, om op zoek te gaan naar het publiek om hun doelwitten te haten. Ik bedoel het is gewoon een Orwelliaanse omkering.

Zo voeren zij campagne voor me om niet in Australië te worden toegestaan. Deze anti-defamatiemenigte, beweerden dat ik een ontkenner van de Holocaust ben. Ik ben niet! Absoluut onuitspreekbare dingen gebeurden met Joodse mensen in nazi-Duitsland. En ik wil niet dat nazi’s en die nazi-mentaliteit de bloedige wereld weer veroveren. Dat soort tirannie zien we dus weer opnieuw nu, maar dat is de ironie. Mijn god, er zijn er zoveel.

Wat de tirannieën als nazi’s doen, kijk naar de opkomst destijds is Rusland, wat ze het eerste doen, als ze enige macht krijgen, is elke oppositie het zwijgen opleggen. Ze hebben elke vraag over wat ze willen dat het publiek gelooft, het zwijgen opgelegd. Ze verbieden hun openbare bijeenkomsten, ze verbranden hun boeken. Dit is wat nazi’s doen; dit is wat stalinisten doen, een andere tirannie. Wat doen de mensen, die beweren anti-nazi’s, antihaat te zijn, wat doen ze? Met betrekking tot mensen zoals ik?

Zij willen mijn openbare bijeenkomsten verbieden en mijn informatieverspreiding tegenhouden! Precies de werkwijze van nazi’s en stalinisten. En tirannieën in hun vele vormen en namen. Maar ze zijn niet zelfbewust genoeg, om te beseffen, dat ze zich precies zó gedragen, waarvan ze beweren dat ze zich ertegen verzetten. Want het gaat er niet om joden te beschermen tegen kritiek. Het is een beschermingsconstruct voor het extreem-rechtse regime in Israël. Dat is het.

Wie kritiek heeft op het feit dat Palestijnse kinderen de benen wordt afgeblazen, door sluipschutters op grote afstand, is tegenwoordig een antisemiet. En je bekritiseert Israël op welke manier dan ook en je bent een antisemiet. Het is de beschermingsconstruct. en heeft dus niets te maken met het beschermen van joodse mensen. Dit is de reden waarom ook Joodse mensen, die Israël bekritiseren, ze venijnig worden aangevallen en misbruikt door dit construct. Erger zelfs, dan niet-joodse mensen. Omdat het niet gaat om een keuze die mensen hebben, maar om het monddood maken van kritiek op een extreem-rechts regime in Israël.

Dus die andere ironie is, dat als ik -vóór dit gebeurde- had gezegd dat een klein aantal mensen, een handjevol, in Australië de macht had om de regering te dicteren wie er het land binnen mag komen, en wie de bevolking van Australië mag horen spreken, een klein handjevol mensen de macht en invloed heeft, te beslissen wat de Australische bevolking hier wel en niet kan verkiezen te zien.

Je weet wat de mensen over mij zeggen, deze mensen zelf, die het gedaan hebben. Ze zouden zeggen: “Dat was een antisemitische troop, het is een antisemitische samenzweringstheorie.” Dat is wat je hoort de hele tijd. Behalve dat het gewoon gebeurd is. Zoals ik zeg, ze blijven me gelijk geven, terwijl ze me misbruiken. Ik zeg dat het niet waar is.

En dus, wat er gebeurd is, is een immigratieminister David Coleman, die duidelijk de ruggengraat van een kwal heeft, buigt voor deze druk en stuurde me een verklaring, behoorlijk lang, waarin hij uitlegt waarom hij mijn visum introk. Slechts enkele uren voordat ik in het vliegtuig zou stappen, nadat ik het in september vorig jaar had gekregen. En hij geeft het in dit document vrij openlijk toe. Maar ik ben al 10 keer eerder in Australië geweest om sinds 1997 te spreken, en hij geeft in het document openlijk toe dat er nooit een probleem is geweest, dat er nooit een incident is geweest en dat ik nooit een Australische wet heb overtreden.

Maar op basis van de druk, je weet welke groep dus, over de partijgrenzen heen, aan de andere kant van de partijbeleid, een partij staat, besloot hij dat ik niet meer in Australië mocht spreken. En dat de duizenden mensen in Australië, die kaartjes hebben gekocht, die hadden gekozen, in -wat wordt gezien als- een vrij land, maar dat is natuurlijk duidelijk niet, in een vrij land, verkozen wat ze willen horen. En dan uitmaken van wat zij ervan denken/vinden. Dat heet vrijheid.

Hij, de heer Coleman, heeft zo’n minachting voor de vrijheid van Australiërs en hij wordt zo beïnvloed door dit handjevol mensen, dat hij een besluit neemt, dat in zwart-wit termen aankondigt van wat hij tegen mij zei, dat Australië geen vrij land is. Het is een tirannie. Het is een tirannie, waar de regering beslist, wat de mensen wel en niet kunnen horen.

En van wat ik begrijp dat de premier, Scott Morrison, deze situatie persoonlijk aanpakt, op basis van wat ik hoor. Dus laten we dit gewoon in perspectief plaatsen en dan ga ik verder met iets anders dat in veel opzichten nog sinisterer is in termen van Australië; maar laten we dit in perspectief plaatsen.

Ik ben een man die nu 67 jaar oud wordt, ik woon in een eenkamerappartement op het eiland Wight in Engeland, waar ik sinds de millenniumwisseling heb gewoond. Ik ben lid van geen enkele organisatie, ik ben lid van geen enkele beweging, ik leef mijn leven als individu, doe individueel onderzoek en communiceer dat onderzoek als individu. Maar we hebben het punt bereikt en dat is dit, nog voordat ik dat zeg, gewoon onthouden wat ik was, aan het begin. Toen ik met deze dingen begon te komen, daagde dat de normen waarin mensen moeten geloven uit. Ik was gek, ik was een gek, ik was de man waar iedereen om moest lachen. Dat was ik toen, dus: “Hij is niet gevaarlijk, hij is gewoon bloody mad….”.

Maar wat ik tot op de dag van vandaag, boek na boek en gesprek na gesprek, over de hele wereld, waar er nooit een probleem is geweest, waar dan ook ter wereld, overal ter wereld, door de manier waarop ze wijzen naar andere plaatsen waar er een probleem is geweest, laat staan naar Australië, maar zoals ik deze informatie naar buiten heb gebracht, en mensen zijn begonnen te beseffen: “Even een momentje, die gekke kerel, hij blijkt gelijk te hebben. Wat hij zei dat het plan was; het gebeurt.”

En net als boeken uit de jaren negentig en die worden gelezen, op de televisie nieuws in termen van veranderingen in de samenleving en duizenden, duizenden mensen gaan nu: “Even een moment, wat zegt deze kerel dan nog meer…..”? Nu ben ik niet langer gek, want je weet natuurlijk dat dat niet meer werkt. Ik ben nu gevaarlijk. Dit is wat Coleman toegaf, wat de reden was. En er waren ook nog twee ándere, waar ik aan toe ga komen, die ik in veel opzichten nog sinisterer is. Dit is de reden dat hij op het laatste moment mijn visum heeft ingetrokken.

David Icke, risico voor de gezondheid en de goede orde in Australië..
Dat ik een risico vormde voor de gezondheid en de veiligheid of de goede orde – wat – bloody hell- bedoelt hij met ‘goede orde’ – van de Australische Gemeenschap, of een deel van de Australische Gemeenschap. En we weten waar hij het over heeft. Daar, omdat de mensen die hem onder druk hebben gezet, is het natuurlijk een aarzelende gelij-achtige ruggengraatstaat, om mij te stoppen met praten en om de vrijheid van Australiërs te verachten. Nou, hoe grappig dat ik sinds 1997 tien keer heb gesproken in Australië en dat is nooit een probleem geweest. Want het is een excuus; om het even welk excuus zou voldoen.

En dit zijn de twee punten die hij in zijn verklaring naar voren brengt in zijn al dan niet gerechtvaardigde verklaring, waarin hij mij verbiedt uit Australië, is mijn visie op vaccinaties en de opwarming van de aarde. Denk maar eens na over dat Australië, dat iemand die een andere kijk heeft op vaccinaties van het farmaceutische kartel dat miljarden en miljarden en miljarden aan winsten uit vaccinaties maakt. Iemand die ook een andere kijk heeft op vaccinaties. Hij is verbannen uit een land in het Gemenebest, zodat hij die opvattingen niet kan uiten.

Denk ook na over het feit dat iemand, zoals veel wetenschappers trouwens, het officiële verhaal van de opwarming van de aarde niet accepteert. En daarom zegt de Australische regering dat je niet naar Australië kunt komen om je mening te geven. Een andere fantastische ironie is dat ik in deze gesprekken niet van plan was om over de joodse gemeenschap of zionisme te praten. En ik was niet van plan om over vaccins of de opwarming van de aarde te praten, maar dat maakt niet uit, want het zijn slechts excuses, zoals gezegd. Maar dat is het punt.

Denk maar na Australië, en de wereld in het algemeen, wat dat zegt over je land. Wat dat zegt over uw vrijheid. Dat iemand je land niet mag betreden, omdat ze dingen zeggen waar de overheid het niet mee eens is. Dat is een Orwelliaanse tirannie..!

En omdat de Liberale Partij in de regering, Morrison, Coleman, en de Labour Party verondersteld worden de oppositie te zijn, bedoel ik nu u weet, ze gooien dat in voor een beetje als opluchting, zijn in principe allebei voorstander van mijn verbod, om deze redenen. Dus als je stemt, heb je in principe geen keus, want je stemt voor een van de twee gezichten of twee maskers op dezelfde tirannie. Die beiden minachting hebben voor de fundamentele menselijke vrijheden van de Australische bevolking.

En je weet wel, je kunt je hoofd schudden en weglopen; je kunt het negeren. Sommigen, die ook minachting hebben voor de vrijheid, zullen het toejuichen. Of, voor jullie, als Australisch volk, kan dit een katalysator zijn om te begrijpen dat de Orwelliaanse tirannie niet een concept is. Het is niet iets van ‘een tijdje voorbij de regenboog’.. Het is hier en het is nu. En ik, op dit punt, ben een zeer duidelijk en duidelijk voorbeeld, dat Australiërs in een tirannie leven. En dit is het punt, dat ik heb geprobeerd over te brengen en heb over te brengen, aan zo vele mensen door de jaren heen.

Als je het niet leuk vindt waar het is, dan is het nu goed je stoelriemen vast te maken, want dit is slechts waar het nu is. Dit is niet waar het is bedoeld om te eindigen, Het is me vandaag de dag, verboden uit het land, voor het hebben van verschillende opvattingen aan de bloedige regering en de politieke klasse van beide partijen. Maar het volgende stadium en het gebeurt al, is dat Australiërs die in Australië wonen, niet in staat zullen zijn om meningen te hebben en meningen te uiten, die buiten wat de regering zegt dat oké is. Dit is Australië niet China! Nu moet de Australische bevolking hun kont in de versnelling krijgen, terwijl ze dit nog steeds kunnen afremmen door te zeggen dat ze het niet willen hebben.

De toekomst..
In wat voor soort Australië gaan jullie kinderen wonen, gezien de manier waarop dit gaat? Hoeveel mensen kunnen hun kinderen in de ogen kijken en zeggen: “Ja, ja, ik doe mijn best voor jou”. Goed op één niveau zou dit kunnen zijn, maar wat voor soort wereld gaan zij in leven, wat voor soort Australië gaan zij leven in, als dit aan de overkant van de straat wordt toegestaan om door te geven?

Hoe zit het met de kleinkinderen? In welk Australië gaan ze wonen? Dit is een katalytisch moment, het is een zeer sinister en het is een zeer donker moment in de geschiedenis van Australië. Vanwege wat het zegt over waar Australië nu is, in relatie tot zijn heersende klasse, het opleggen van zijn wil aan de bevolking. Er gaat een petitie rond. Als je naar davidicke.com gaat, kun je het beter maar ondertekenen. Een aantal Australiërs hebben deze petitie opgesteld, om te eisen dat ik alsnog in het land wordt toegestaan. (HIER)

Maar wat we ironisch genoeg moeten bekijken, is waar ik al 30 jaar voor waarschuw. Het plan om de vrijheid van meningsuiting te schrappen, zodat alleen de overheidsversie van alles, ooit gehoord of ooit uitgedrukt mag gaan worden. En wanneer ik kijk, pratend deze inentingsonzin van deze mensen, wanneer een overheid zie, die het recht van ouders niet respecteert. Het recht van mensen, om te beslissen wat in hun lichaam gaat of niet gaat, en zegt ,“Wij nemen uw voordelen weg als u uw kinderen niet gevaccineerd” hebt, welk soort tirannie is dat?

En zet dat samen met wat er zojuist met mij is gedaan. De bevolking van Australië is natuurlijk niet groot in relatie tot de grootte van het land. Maar het moet begrijpen dat het land wordt gecontroleerd, door een belachelijk klein aantal mensen. En ze hebben uw belangen niet voor ogen.. Welke partij ze ook beweren te vertegenwoordigen. Wat is die lijn, ik hoor grote deuntjes liedje ‘Come on Ozzy, come on come on’?

Nou Ozzy kom op: kom van je knieën, zolang je dat nog kunt…..!