Religie: het oudste WOMD; massa-vernietigingswapen..

x

x

Religie: het oudste WOMD..
Massa-vernietigingswapen..

2019 © WantToKnow.nl/be

x

De negatieve effecten van religie op de samenleving.. Om eenvoudige redenen wordt de term ‘religie’ in dit artikel alleen gebruikt om te verwijzen naar de dominante, vooral westerse, dogmatische, georganiseerde religies, en impliceert niet de esoterische religieuze tradities die zeg maar een positieve invloed hebben op de wereld.  Religie is als langzaam vergif, en net zoals vergif je lichaam doodt, zo doodt religie je ziel. Er is maar één verschil: religie is vermomd als medicijn, en terwijl je denkt dat het er is voor je eigen bestwil, vermoordt het je in het geheim. En voordat je je er bewust van wordt, heeft religie je veranderd in een levenloos wezen.

De negatieve effecten van religie op de samenleving zijn enorm (hoewel vaak niet erkend), en in dit artikel lees je de belangrijkste manieren waarop religie het leven van mensen vernietigt. Dus hoe precies heeft religie een negatieve invloed op de samenleving? Laten we uitzoeken…. Religie vult mensen met angst…

Religie is een van de belangrijkste redenen waarom mensen bang zijn om te leven. Als we zeggen ‘leven’, bedoelen we alleen maar OVERleven. Overleven is één ding – zelfs stenen doen dat – maar leven is iets heel anders. Leven betekent gevoelig zijn, je potentieel ontdekken en een hogere staat van zijn bereiken. Het probleem is echter dat het uitgangspunt van bijna elke religie is gebaseerd op angst.. En dat degene die zo liefdevol is, meestal de ‘god’-figuur, zelf besluit of ie ‘contact’ met jou als ongelovige zondaar opneemt. En dat degene die ‘god-op-Aarde’ vertegenwoordigt, net als jij, een sterfelijk mens is, die feitelijk net zó weinig weet van de essentie van de religie waarin je verzeilt geraakt bent..!

Religie is gebaseerd op de idee van zonde: alle mensen zijn geboren zondaars, onzuivere zielen, en als ze zich niet zuiveren, zullen ze binnenkort door (hun) God veroordeeld worden tot de hel, waar ze eeuwig lijden zullen moeten ondergaan. En om niet in de hel te worden gegooid, eist de godsdienst vervolgens dat mensen aan God bewijzen dat ze de hemel waardig zijn.

Hoe? Door het dogma van de religie te volgen. En precies op dát vlak verdwijnt hun eigenwaarde, zelfvertrouwen, zelfbeeld, onafhankelijk en eigen wereldbeeld als sneeuw voor de zon. Als überhaupt deze persoonlijkheidsaspecten ooit gezien werden door het individu..!

Religie is mensen tegen zichzelf keren.
Wanneer mensen in zo’n situatie worden gebracht, waarin ze religie dienen te volgen, bevinden ze zich natuurlijk in een voortdurende staat van angst. Zo zijn ze altijd bang of het handelen volgens de religie juist is, of niet. Als je gelooft dat je voortdurend in de gaten wordt gehouden door een alziend oog van God, dien je dus op bepaalde manieren te handelen om God te behagen. De angst voor de hel is altijd in je geest, die je vult met zorgen en angsten, en dit laat je niet toe om spontaan te leven.

Als gevolg daarvan worden religieus geïndoctrineerde mensen neurotisch en in sommige gevallen zelfs psychotisch. Voor velen niet zichtbaar, voor de persoon in kwestie niet tastbaar, omdat deze gelooft dat het bij zijn persoonlijkheid hoort.. Het is dan duidelijk, dat religie één van de meest ingrijpende massa-vernietigingswapens is voor de menselijke, onafhankelijke geest.

De eisen die religie aan mensen stelt zijn onrealistisch. Religie leert enerzijds dat mensen geboren zondaars zijn. Zonde is dus datgene waar we van gemaakt zijn, wat als het ware door onze aderen vloeit.. En wat wij mensen ook doen, het is onvermijdelijk dat we op de een of andere manier door deze religie gecorrumpeerd worden. Aan de andere kant leert religie mensen echter, om zich op de best mogelijke manier te gedragen. Om ‘volmaakt’ trachten te zijn, zonde-loos, net als engelen.. Maar het is duidelijk dat mensen geen engelen zijn, dus hoe kan het nou dat mensen zich zo onnatuurlijk gedragen?

Deze indoctrinatie, heeft veel ernstige gevolgen..!
Als je niet doet wat God je heeft opgedragen, begin je jezelf te haten. Je begint het idee te accepteren dat je inderdaad een slecht mens bent, corrupt, onwaardig en eigenlijk, in essentie, onmenselijk.. En dan, als je in dié situatie komt, wordt je geest gevuld met sudderende haat, bitterheid en wrok; een ware hel op aarde. Religie is ook mensen tegen elkaar uitdagen, maar anderen zijn slechts een projectie van jezelf, een spiegel, waarop je je eigen reflectie kunt zien. Daarom ga je, zodra je jezelf begint te haten, ook anderen haten.

Als je de idee accepteert dat je een zondaar bent, begin je de mensen om je heen natuurlijk ook als zondaars te zien. Als gevolg daarvan ben je bang dat degenen die je ontmoet je kwaad willen doen – het zijn ook kwaadaardige, kwaadwillige vijanden van je. Dit is wellicht een beetje aangezet, maar je begrijpt dat de essentie van het verhaal erop neer komt, dat je volledig wezenloos en ont-aard rondloopt op deze aardkloot..! Bovendien zul je geen religieuze ideologieën tolereren die verschillen van de ideologie die jij hebt geleerd en leren praktiseren.

Dit is de reden waarom religieuze groepen tegen elkaar strijden. Ook is het zo, dat religieuze groepen tegen niet-religieuze groepen, de on-gelovigen vechten.. Je identificeren met een religieuze ideologie en het de enige waarheid en manier noemen, kan alleen maar leiden tot enorme slechte of negatieve effecten – vooroordelen, onverdraagzaamheid en allerlei vormen van geweld. Denk alleen maar aan de oorlogen die er in de loop van de geschiedenis zijn gevoerd in de naam van God en religie.

Religie: mensen onwetendheid houden en de waarheid áchter houden..!
Leven betekent leren, en het leven is daarbij een voortdurende les. Als je echter bent opgegroeid met de voorwaarde dat je gelooft wat goed en fout is, volgens een religieus dogma; je ook hebt geleerd dat het twijfelen aan de religie waarin je bent geboren om naar de hel te gaan, je bang maakt kennis te zoeken, dan stop je bijna automatisch met zoeken om de waarheid te vinden, en dus om jezelf natuurlijker wijze op te voeden en te groeien als mens. Je begint niet eens aan een zoektocht..

Kennis en wijsheid zijn onverenigbaar met dogmatische religieuze ideologieën. Inderdaad, religie beperkt de geesten van mensen in de duisternis van onwetendheid en zij die op zoek zijn naar het licht van de waarheid worden veroordeeld door religie. Op deze manier houdt religie mensen verblind door allerlei geloofsovertuigingen, die niet gebaseerd zijn op dát feitelijk of ervaringsgericht bewijs, wat hun intelligentie wel eens in de weg zou kunnen staan. Onwetendheid is des duivels oorkussen..

Zoals je kunt zien, zijn de negatieve effecten van religie op de samenleving van een fundamentele aard. Het blindelings volgen van een religieuze of andere ideologie, betekent simpelweg het beperken van je waarneming. Zo eenvoudig is het. Daarbij veroorzaakt het onderdrukken van je gedachten en emoties, en het leven in hypocrisie een leven vol pijn en ellende. En er is het aspect van het gemak om zélf niet meer te hoéven denken..!

‘Alleen schapen hebben een herder nodig’.

~Voltaire

Want veel mensen kiezen er ook voor, een religieus dogma te volgen, ook al hebben ze een keuze voor vrijheid. Waarbij ze dus lijden ze aan deze keuze, simpelweg omdat religie hen bevrijdt van persoonlijke verantwoordelijkheid. Maar deze hoort vanzelfsprekend bij een vrij mens..! Om spontaan te leven moet men verantwoordelijkheid voor zichzelf nemen en dat kan behoorlijk belastend zijn. Of moeten we zeggen: BELASTEND VOELEN? Het leven bestaat immers vanuit de aard van het leven, uit keuzes.

En het maken van de juiste keuzes is niet altijd even gemakkelijk, zo weten we allemaal. Sterker nog: het kan zelfs verdomd lastig zijn met slapeloze nachten tot gevolg. Het jezelf schijnbaar makkelijk maken en dus liever niet voor jezelf kiezen, maar anderen voor jou laten kiezen, is dan een soort vluchtweg.

Deze mensen lopen liever op paden die door anderen zijn gemaakt, dan dat ze avontuurlijk en met eigen creativiteit gepaard, hun eigen paden lopen.. Dus zullen we, tenzij we stoppen met het hebben van een autoriteit buiten ons, die ons vertelt wat we wel of niet moeten doen, nooit vrij zijn om te leven, zoals we diep van binne, in ABSOLUTE VRIJHEID, zouden kunnen en willen leven. En tenzij we vrij zijn, zullen we nooit gelukkig zijn en vrede vinden met onszelf en de wereld.

Hoe religies mensen beïnvloeden..
Natuurlijk is wat de inleiding hierboven betreft, veel een bekend terrein voor velen. Ook intelligente, religieuze mensen hebben echter veel moeite een balans te vinden, tussen indoctrinatie van ‘hun’ religie en de volledige vrijheid om vele keren per dag, ZELF te toetsen of ze zich -als een troliebus- nog steeds in de flow-van-de-bron bevinden.. Je zou zeggen dat alléén al om deze dagelijkse toetsing het aanhouden van een religie een soort sparring-duel oplevert, dat de moeite van het vechten waar(d) is..!

In het boek dat we hieronder aanhalen, ‘For God’s Sake’, dat onlangs in Australië verscheen, komt een 4-tal schrijvers/auteurs aan het woord, dat verslag doet van het spanningsveld, dat we zoëven schetsten. Natuurlijk zijn deze intelligente mensen op de hoogte van dit spanningsveld tussen ‘moeten’ en ‘mogen’ in religies en ‘persoonlijke vrijheidsbeperking’ als gevolg van overgave áán deze religie die ze volgen.. We laten aan het woord uit dit boek: Rachel Woodlock (Islam), Antonius Loewenstein (Jodendom), Jane Caro (Atheïsme) en Simon Smart (Christendom). Een mooie gelegenheid voor jou, om eens te kijken, in hoeverre jij nog herkenning hebt aan de reflecties.

x

4 Australische auteurs en hun reflectie op RELIGIE…
x

Rachel Woodlock (Islam)
‘Religie is krachtig motiverend en er wordt om gevochten door oorlogszuchtige mensen. Verdomme.., religie heeft zelfs in mijn diverse en tolerante familie conflicten veroorzaakt. Met onze dochter op bezoek bij haar Iers-katholieke familieleden, vroeg ik mijn man, ervoor te zorgen dat ze haar geen varkensvlees zouden geven. Net als joden blijven moslims uit de buurt van alles wat ‘knort’..

Mijn vriendelijke, vreedzame partner, die eigenlijk deze moeilijke gesprekken wilde vermijden, zei: “Mammy, Yazzy houdt niet van varkensvlees, dus ze geven haar geen varkensvlees”. Een paar dagen later kondigde mijn stralende Ierse schoonmoeder trots aan: “Ze houdt wel van varkensvlees. Ik gaf haar wat worstjes en ze at ze meteen op!”. Het duurde een paar dagen voordat mijn bloeddruk weer normaal was.

Maar de mens vecht ook om kleine stukjes samengeperste koolstof, die diamant worden genoemd. En stukken vuil, verslavende geestverruimende stoffen en voetbalwedstrijden. Het is niet alleen de religieuze ideologie die problemen veroorzaakt; door de staat opgelegd atheïsme, was een van de kenmerken, van de wrede 20e-eeuwse regimes, zoals onder leiding van Stalin, Tito, Mao Zedong en Pol Pot. Dit resulteerde in het lijden en de moord op miljoenen mensen. Alleen al tienduizenden Russische christenen werden voor hun geloof geëxecuteerd door atheïsten die de religie uit de Sovjet-Unie wilden zuiveren.

Het is wel degelijk een feit, dat religie een belangrijke rol heeft gespeeld in sommige historische conflicten en ook bij de meest recente golven van modern terrorisme. Religie heeft vandaag de dag een extra betekenis gekregen omdat globalisering een uitdaging vormt en alles verandert. Religieuze identiteit overleeft niet alleen, maar kan ook een grotere betekenis krijgen wanneer nationale en politieke allianties uiteenvallen. Zoals in het voormalige Joegoslavië in het begin van de jaren negentig gebeurde, toen Serviërs, Kroaten en Bosniërs verdeeld waren langs orthodoxe, katholieke en islamitische breuklijnen.

De Koran erkent de menselijke neiging tot conflicten en geeft toestemming voor defensieve oorlogsvoering. Moslimgeleerden ontwikkelden een rechtvaardige oorlogstheorie, en toegegeven: in de daaropvolgende eeuwen werd de jihad ook gebruikt om de territoriale ambities van meedogenloze leiders te bevorderen, net zoals het vandaag de dag vervormd is om terroristische aanslagen te rechtvaardigen. Net als bij het juridische systeem (recht) en de politiek, kan ook religie worden gebruikt, om de onderdrukten te verdedigen en de weerlozen te onderdrukken.

Het probleem van de corrupte religie heeft de kritiek van veel profeten en heiligen uitgelokt. De Koran veroordeelt religieuze hypocrieten: ‘Onder de mensen is er hij wiens discours over het leven van de wereld u bevalt, en hij roept God op als getuige van wat er in zijn hart is, maar hij is een onverzettelijke en antagonistische tegenstander. Als hij zich omdraait en vertrekt, loopt hij rond in het bederven van de aarde, het vernietigen van gewassen en vee – God houdt niet van verdorvenheid’ (Q2:204-205).

Het vers zou goed van toepassing kunnen zijn op Saddam Hoessein, die een voorstelling maakte van bidden op televisie, maar Koerden vergast en gebombardeerd heeft en een tirannieke dictator was. Religie is helaas te vaak een nuttige dekmantel en een krachtige drijfveer voor de boosaardige mensen. Die religie kan in de handen van de machtelozen zo duidelijk anders zijn dan het altruïstische en deugdzame, zegt eigenlijk meer over de menselijke psychologie dan over religie. Daarom gaat het bij zoveel menselijke conflicten helaas om religie.’

Antonius Loewenstein (Jodendom)
‘Alain de Botton, filosoof en auteur van Religie voor Atheïsten, is bezorgd over het fundamentalisme. “Iets te zeggen in de trant van ‘Ik ben een atheïst: ik denk dat religies niet allemaal slecht zijn’ is een heel merkwaardig iets geworden om te zeggen,” vertelde hij de Britse journalist Bryan Appleyard in 2012. “Als je het op het internet zegt, krijg je wilde berichten die je een fascist, een idioot of een dwaas noemen. Dit is een heel vreemd moment in onze cultuur.”

Het neo-atheïsme, het geloof dat de wetenschap de enige weg naar de waarheid is en dat alle religies even misleid en destructief zijn, heeft in een groot deel van het debat over het atheïsme ingang gevonden. De beweging, waarvan Richard Dawkins, wijlen Christopher Hitchens, Sam Harris en Daniel Dennett de sleutelfiguren zijn, is een ideologie die op arrogante wijze een begrip van alles viert door middel van veronderstelde rede en bewijs.

Het laat weinig twijfel of vragen over het onbekende toe. Het komt ook voor dat sommige van deze sleutelfiguren, waaronder Ayaan Hirsi Ali, sinds 11 september 2001 voorstander zijn van staatsgeweld tegen moslimlanden. Het is duidelijk overdreven om te suggereren dat atheïsten de straat opgaan om het einde van het geloof te eisen, maar de laatste tien jaar is er een steeds groter aantal atheïsten die de behoefte heeft, mensen die wel in een god geloven belachelijk te maken of te vervloeken.

Dawkins, tijdens een diner met de Botton en anderen in Londen in 2012, vertelde een gesprek dat hij had gehad met Hitchens. “Maak je je wel eens zorgen”, vroeg Dawkins, “dat als we winnen en het christendom als het ware vernietigen, dat vacuüm gevuld zou worden met de islam?”. Het is een merkwaardige vraag die zowel de wrede haat van moslims door vele zogenaamde nieuwe atheïsten weerspiegelt, maar ook een griezelige utopische nachtmerrie die blijkbaar door hen geïdealiseerd wordt.

Het christendom vernietigen? Omdat de katholieke kerk ontelbare misdaden heeft begaan, zich verzet tegen abortus en geboortebeperking, weigert vrouwelijke priesters te accepteren en zedendelinquenten in haar midden verbergt? Zeker, de instelling is disfunctioneel, maar de wens om uit elkaar te vallen is een uiting van een wreedheid die de spanningen alleen maar zal aanwakkeren, niet doen afnemen. Dit alles is geen excuus voor de onmiskenbare barbaarse barbaarsheid die door de eeuwen heen door religieuzen is ontketend.

De misogynie, de onthoofding, het terrorisme, de moorden, de moorden, de mishandelingen en de wreedheid zijn reëel. Ze gaan door. Vandaag de dag zien we in het Midden-Oosten een groeiende strijd tussen sjiieten en soennieten, een joodse staat die een strijd ontketent tegen de christelijke en islamitische Palestijnen en een anti-homo kruistocht onder leiding van enkele joodse, christelijke en islamitische leiders die de heiligheid van het leven zelf bedreigt.

Ik heb me schuldig gemaakt aan het beweren dat religie de bron is van het kwaad in de wereld, maar het is een onzorgvuldige opmerking. Het is veel te gemakkelijk om het moslimgeloof de schuld te geven van eremoorden. Ik maak me geen illusie over het feit dat religie routinematig wordt gebruikt om de meer gruwelijke misdaden te rechtvaardigen. Maar de 20e eeuw is gevuld met voorbeelden, namelijk Stalins Sovjet-Unie en Mao’s China, die God niet nodig hadden als excuus om genocide te plegen op het eigen volk van een staat.

Jane Caro (Atheïsme)
‘Toen de 14-jarige Malala Yousafzai in een bus op het terrein van haar school in de Pakistaanse Swat Valley zat, schoot een schutter haar door het hoofd. Nadat ze trots de verantwoordelijkheid hadden opgeëist, vertelde de Taliban de wereld dat het werk van de tieneronderwijsactivist ‘een nieuw hoofdstuk van obsceniteit was, en dat we dit hoofdstuk moeten afmaken”. De genoemde ‘obsceniteit’ was de opvoeding van meisjes…

De Taliban voelde geen schaamte. Zij weten dat wat zij hebben gedaan juist is, omdat hun god hen dat vertelt. Goden zijn gebruikt om bijna elke wreedheid te rechtvaardigen, van het verbranden van ketters en het stenigen van overspeligen tot het kruisigen van Jezus zelf.

Aan de andere kant van de wereld heeft Anders Breivik een paar jaren geleden, 77 Noren afgeslacht. Breivik lijkt zijn moorddadige woede te hebben gezien, als een manier om van moslims af te komen, maar zijn 1.500 pagina’s tellende manifest, onthulde op zijn best een zwakke gehechtheid aan het geloof. Voor Breivik lijkt het christendom vooral belangrijk omdat hij het als wit ziet. Breivik lijkt, net als de gelovige religieuze Taliban, zich ook niet te schamen.

De mannen die op 9/11 vliegtuigen in gebouwen vlogen, de Pakistanen die in Mumbai en de bommenwerpers op Bali een moorddadige ravage aanrichtten, doodden allemaal zoveel mensen als ze konden in naam van hun religie. Breivik deed het in naam van zijn ras. Timothy McVeigh, die 168 mensen doodde en 800 gewond raakte, haatte de regering. Allen zagen hun massamoord als een politieke daad van protest en voelden zich allemaal gerechtvaardigd. Atheïsten als Mao of Pol Pot hebben miljoenen mensen vermoord in naam van politiek totalitarisme.

Hitler gebruikte een quasi-mystieke racistische filosofie om de oude haat van christenen tegen de joden uit te buiten. Ik heb ergens gehoord (ik heb nooit kunnen ontdekken waar) dat terrorisme ontstaat als je een gevoel van militaire en economische inferioriteit combineert, met een gevoel van morele superioriteit. Religie is heel goed in het geven van een gevoel van morele superioriteit aan haar volgelingen. Sterker nog, terwijl de religieuzen door de geschiedenis heen in naam van hun god vermoord zijn, heb ik geen enkel bewijs kunnen vinden dat atheïsten iemand vermoordden in naam van het atheïsme.

Atheïsten zijn niet meer of minder in staat tot het kwaad dan wie dan ook, maar het lijkt erop dat moord, met name massamoord en oorlog, een zonde van de opdracht is. Met andere woorden, mensen zijn over het algemeen alleen bereid om te vechten en te doden in naam van iets. Het kan een god zijn, maar ook een politieke filosofie, zoals het nazisme of communisme. Velen vechten voor patriottisme: voor land, stam of ras. Sommigen doden omdat ze psychologisch gestoord zijn, maar geen enkele – tot nu toe – in naam van het atheïsme…

Dus, hoewel ik het er niet mee eens ben dat alleen religie conflicten veroorzaakt, zou ik stellen dat alle massamoorden en oorlogen worden uitgevochten in naam van een filosofie of idee dat groter is dan zichzelf. Het atheïsme, gewoonweg het gebrek aan geloof in een god, is nog niet overtuigend genoeg gebleken om moord te motiveren. Tot nu toe is niemand in een drukke openbare ruimte gegaan en heeft niemand zichzelf opgeblazen terwijl hij riep: “Geen enkele god is geweldig!” ‘

Simon Smart (Christendom)
‘Religie is door de hele menselijke geschiedenis heen betrokken geweest bij allerlei conflicten en geweld. Er zit bloed aan de handen van de gelovigen, en niet te ontkomen aan het feit dat religie in dienst van de verkeerde mensen een kracht van grote schade kan zijn. Dit omvat ook het christendom. Als we de zonden uit het christelijke verleden in ogenschouw nemen, hebben critici genoeg om mee te werken. Zoals de ‘heksen’jacht, kruistochten, de inquisitie, en de christelijke steun voor slavernij.

Maar het beeld is veel complexer dan vaak wordt geïmpliceerd. Neem die inquisitie. Tijdens een etentje zullen de gasten waarschijnlijk met instemming knikken, wanneer iemand de ‘miljoenen doden door de kerk’ noemt, tijdens het tafelgesprek. Maar historici suggereren nu, dat het er ongeveer 5.000 – 6.000 over een periode van 350 jaar zijn geweest, wat minder dan 18 per jaar is. Eén per jaar is verschrikkelijk, maar de realiteit lijkt ver verwijderd van wat ons vaak wordt voorgeschoteld.

Ook het idee dat de meeste oorlogen in de geschiedenis veroorzaakt zijn door religie is aantoonbaar onjuist. De overgrote meerderheid van de oorlogen is gevoerd in het streven naar winst of macht, of om territorium of stamoverheersing, zelfs als religie in die achtervolgingen is ingehaald. Maar er is een zeer reële betekenis waarin religie deze krachten kan matigen. David Hart merkt op dat “religieuze overtuiging vaak de enige dwingende reden is om te weigeren te doden … of om vrede te zoeken … de waarheid is dat religie en ongelovigheid culturele variabelen zijn, maar dat doden een menselijke constante is”.

Natuurlijk werden miljoenen mensen gedood door de handen van Mao, Stalin en Pol Pot. Zeggen dat hun moorddadig totalitarisme niets met hun atheïsme te maken heeft, is hen en de ideologieën waarop hun acties berustten, volledig verkeerd begrijpen. De theoloog Miroslav Volf van Yale stelt dat het christendom alleen gewelddadig zal zijn als het van zijn inhoud wordt ontdaan – en met andere waarden wordt doordrenkt. Het verhaal van Jezus geeft geen enkele garantie voor geweld. Elke gelovige die zich op die manier gedraagt, is ongehoorzaam aan degene die hij beweert te volgen.

Het antwoord, zo betoogt Volf, op het geweld dat in naam van het kruis wordt gepleegd, is niet minder, maar meer – het christendom dat niet van zijn betekenis is uitgeput, maar vol van zijn oorspronkelijke morele inhoud, die in zijn hart geweldloos is en een kracht voor het goede. Toen Martin Luther King Jr. in de blanke kerk in het Zuiden werd geconfronteerd met racisme, riep hij die kerken op om niet seculierer, maar christelijker te worden. King wist dat het antwoord op racisme en geweld niet minder christendom was, maar een dieper en waarachtiger christendom.

Martin Luther King liet zich inspireren door degene die zei dat degenen die hem volgen, de andere kant op moeten kijken, hun vijanden liefhebben en bidden voor degenen die hen vervolgden. Zijn leiderschap in de strijd voor de burgerrechten blijft een mooi voorbeeld van de liefde die zegeviert over de haat, van het kostbare en moedige verzet van het kwaad én van de religieus geïnspireerde sociale actie die het soort verschil maakte dat iedereen kan waarderen.

Last but not least..
Het is en blijft een vaak pijnlijk onderwerp. Het gevoel van iemand die een religie aanhangt, ten opzicht van een atheïst bijvoorbeeld, die zich volledig vrij voelt en geen referentiepunten heeft om zichzelf en het eigen gedrag te toetsen. Maar natuurlijk is er een menselijk aspect in al ons handelen hier op Aarde, dat direct gerelateerd is aan Liefde, zoals Rumi die beschrijft -in relatie tot religie- in zijn quote op het plaatje hieronder. Dat aspect is gerelateerd aan moraal en ethiek, op medemenselijkheid en compassie. Kijken we naar gedrag van dieren op dit vlak, dan zien we dat het een natuurlijk aspect is, waarmee we geboren zijn.

Het is dus geen hoogdravend iets als religie BUITEN je..! En vooral dat is belangrijk bij religie. Zodra die hartgebonden is, is een menselijk religie in de maak. Maar wanneer moraal en ethiek opzij gezet dienen te worden om iemand van een andere religie keihard te vermoorden, omdat ie niet in ‘je plaatje past’, is religie een monsterlijke vorm van levensvisie geworden. Ironisch genoeg staat in elk geloof een eerste gebod BOVEN AAN DE LIJST van verplichtingen voor de aanhangers van dat geloof. En dat is het gebod: ‘Gij zult niet doden’… En wat doen de meeste extreme religies? Juist..

Humanisme
Humanisten geloven vaak ‘in de wetenschap en in vergaarde kennis’, en durven te twijfelen aan hun eigen ideeën en die van anderen. Kunst, literatuur, natuur en de mens zijn daarbij een bron van inspiratie. Zij geloven in de kracht van de mens, en hebben eerbied voor de mens als bijzonder deel van de natuur. Het zijn humanisten en hun gedachtegoed heet humanisme. De inspiratie om mooi en zinvol te leven en om jezelf en de maatschappij te ontplooien en te ontwikkelen vanuit vrijheid, verantwoordelijkheid, waardigheid en kracht.  Het humanisme is een open levensbeschouwing die zich richt op reflectie en dialoog. In deze kijk op het leven, ontbreekt niet perse een godspersoon. Kijk naar de quote van Erasmus op de illustratie..

Humanisme is een (zelf)kritische en vernieuwende beweging die er van uit gaat dat de mens een autonome en verantwoordelijke rol heeft in de vormgeving van zijn bestaan. Het moderne humanisme bouwt voort op een rijke traditie van denkbeelden en waarden. Het is een politiek en moreel streven naar een humanere samenleving, waarbij waarden als vrijheid, verantwoordelijkheid, rechtvaardigheid en waardering voor de kracht van diversiteit, essentieel zijn.

Er zijn dus voorbeelden te over van levensbeschouwelijke stromingen, zonder dat het religies zijn. Nogmaals: feitelijk sluit het aan bij de visie die Rumi in zijn overdenking losliet. De religie van het hart..! In dat kader is de hierboven besproken humanistische stroming een menslievende vorm van referentie kadering van medemenselijkheid, in de uitwerking van moraal en ethiek. In onze hele geschiedenis waren er niet-gelovigen, die vonden dit leven ons enige leven is. Dat het universum een natuurlijk verschijnsel is en dat de mens is ontstaan vanuit evolutie. Deze mensen leiden een betekenisvol en integer leven op basis van gezond verstand en menswaardigheid.  En zij zetten welzijn en geluk van iedereen centraal bij ethische beslissingen.

* * *