Advertentie

Orgaandonatie vanuit de Ziel belicht..

by GuidoJ. Posted on

x

Waarom is er bij mensen zoveel verborgen of onbewust verzet tegen orgaandonatie?  Zou het écht zo zijn dat wij, bij wijze van spreken, te lui zijn om een orgaandonatie-kaartje in te vullen? Of dat we misschien bang zijn, dat we na de dood tóch nog de pijn zullen voelen van het verwijderen van onze organen?

Of is het misschien allemaal gewoon een éng idee…?

Dat kan natuurlijk allemaal, maar de vraag is of er niet een ANDER gevoel aan ten grondslag kan liggen. En waarom is er eigenlijk nooit onderzoek gedaan naar de oorzaken en de achtergronden van dit stille ’verzet’ of protest tegen orgaandonatie..?
Waarom heeft dit fenomeen alleen maar luide, overigens zeer goed bedoelende, voorstanders.  Het is niet onze taak om hier een oordeel uit te gaan spreken over welles/nietes van orgaandonatie. De enige vraag blijft gewoon keihard overend staan: ‘Waarom is er zoveel ‘stil’ verzet?’

Wij vragen ons hier alleen af, of het wellicht zo kan zijn dat de stilte in dit opzicht veelzeggender is dan de ‘logische’ voordelen van orgaantransplantatie en -donatie. Kan het zijn dat er onderbelichte achtergronden achter dit fenomeen schuil gaan bij IEDER mens..?!  Achtergronden die mogelijk te duiden zijn als ‘onbewuste gevoelens van afkeur’? Gevoelens die wellicht ieder mens met zich meedraagt die geen klakkeloze voorstander is van orgaandonatie?
x

* * *

x

Orgaandonatie en -transplantatie

belicht vanuit de ziel

 x

2012 © Marieke de Vrij

x

De teksten die hier deels verwerkt zijn, zijn in 1998 ontvangen door Marieke de Vrij  door middel van bijeenkomsten met de Stichting Bezinning Orgaandonatie, door vragen vanuit het publiek tijdens themabijeenkomsten en lezingen en door interviews. In een later stadium is meer kennis betreffende dit onderwerp tot stand gekomen. Maar laten we bij het begin beginnen.. Wie is Marieke de Vrij..

Spiritueel raadsvrouwe Marieke de Vrij

Wie is Marieke de Vrij?
Marieke is in staat, middels heldere bewoordingen, licht te werpen op levensvragen van grote individuele en maatschappelijke betekenis. Via haar mogelijkheid zich te verbinden met de ongeziene wereld, kan zij haar heldere vermogens benutten ten gunste van velen. Marieke heeft sinds 1983 haar mediamieke gaven op velerlei vlak weten vorm te geven: helderziendheid, heldervoelendheid, helderwetendheid (wat de bron van de meeste dingen is), maar vooral ook haar helderhorendheid.

Marieke wenst zich dienstbaar op te stellen om, door uitbreiding van de bestaande kennis -via haar inspiraties- maatschappelijke verandering vorm te geven en vernieuwing te initiëren op vele terreinen. Zij werkt(e) samen op vele maatschappelijke terreinen, met mensen die in hun vakgebied de spirituele inzichten willen toetsen die via de onstoffelijke begeleiders van Marieke vrijgegeven worden.

Naast haar werk op het gebied van orgaandonatie heeft  zij o.a. op de volgende  maatschappelijke gebieden inzichten  vrijgegeven:  orthopedagogiek, psychiatrie, diabetes, vermoeidheidsziekten, lichaamsgerichte therapieën, osteopathie, dementie, euthanasie, lichamelijke handicaps en verstande­lijk gehandicapten waaronder het syndroom van Down, man-vrouw-verhoudingen en het mannelijk- en vrouwelijk oerprincipe in de mens, ontwikkelingssamenwerking, manage­ment, ecologie, een waardevast economisch en financieel bestel, waterzui­vering, criminaliteit, dierenwelzijn waaronder varkenspest, B.S.E. , MKZ en rechten van het dier.

* * *

Inleiding Orgaandonatie/transplantatie
In de mens is een sterke hang gaande tot vernieuwing. Deze vernieuwing wordt menigmaal te eenzijdig beleefd, namelijk vernieuwing van het uiterlijk schoon, de verfraaiing van de eigen identiteit, maar wordt  niet zorgvuldig wezenlijk doorgetrokken naar het eigen zijn. De diepere persoonsbewuste zelf-aanname en zelf-acceptatie kunnen daardoor achterwege blijven. Daarnaast bevinden wij ons hier in de westerse wereld in een cultuur waarin reïncarnatie en het ‘leven na de dood’ geen algemeen geaccepteerd gedachtegoed zijn.

Voor het geval je nog mocht twijfelen..

Dit houdt in dat – doordat er collectief, al of niet bewust, veel angst is voor verval – we voortdurend nieuwe technieken ontwikkelen om dit verval te voorkomen. Velen denken namelijk dat verval onomkeerbaar is en op een dieper niveau de eigen identiteit zal aantasten. We durven daarbij onvoldoende ons eigen wezen te accepteren binnen menselijke beperking.

Vanuit een meer spiritueel standpunt is dit echter ongegrond; de mens is in wezen niet zijn lichaam maar dát wat hem doet ‘begeesteren’. Hiermee wordt bedoeld zijn innerlijke vonk, zijn geest, die via een zielsafsplitsing geïncarneerd is om een bepaalde spirituele persoonseigen opdracht te vervolmaken hier op aarde. Deze innerlijke vonk overstijgt het aardse leven en evolueert geestelijk bestaanszeker. Er is hier geen sprake van verval, de eigen identiteit blijft gehandhaafd en vervolmaakt zich..!

De angstbeleving voor verval maakt echter dat men steeds nauwkeuriger oplettend wordt in deze tijd hoe men verval kan voorkomen, niet alleen door cosmetische verfraaiing, of door opsmuk van de psyche door niet doorleefd gedrag ten toon te spreiden, maar ook door het vernieuwen van organen die ernstig aan verval onderhevig zijn en daarmee nog onvoldoende levenskracht vrijgeven.

Het menslijk hart is niet een of andere 'machine' die slechts bloed rondpompt.. Energetisch blijkt dit volledig in dit artikel te passen..! ('Heart of Light' van Daniel Holman)

De essentie
Ieder orgaan beeldt een complexe specifieke individuele psychologische gesteldheid uit, daarin ligt de neerslag van de complexiteit van jóuw individuele innerlijke levensopdracht, daarin ligt eveneens opgeslagen jóuw opgedane levenservaring. Met andere woorden jouw diepere wezen, jouw zijn, wordt aards onder meer vertolkt en vertaald door verscheidene organen. Elk orgaan bevat andere specifieke herinneringsopslag en kwaliteiten.

Bepaalde organen, mede soms afhankelijk van grootte en complexiteit ook in relatie tot andere organen, zijn veel ‘welsprekender’ in energie-uitdrukking dan andere organen. Bijvoorbeeld het hart wat direct bemiddelend is naar alle organen toe. Alle organen zijn immers primair afhankelijk van het hart.

Organen en datgene waar het orgaan psychologisch voor staat, kunnen door verscheidene levens heen te weinig aandacht gehad hebben. Dat wil zeggen dat er te weinig bewust geaccepteerd contact is geweest tussen de persoon, het orgaan en datgene waar het orgaan psychologisch voor stond. Hierdoor kan het orgaan al in een vroeg stadium zich in meer of mindere mate niet gezond gedragen, met als oproepende kracht om bewustwording te genereren vanuit een diepere zelfacceptatie.

Doordat wij op dit moment in een maakbare maatschappij wensen te leven, zijn we bovenmatig genegen om van zaken die niet voldoen, afscheid te nemen zonder te komen tot bewustzijn en aanvaarding over wat ze ons gebracht hebben. We willen ze vervangen door iets ‘nieuws’ zonder de waarde van dat oude geheel te doorgronden.

De vraag is echter wat het ‘nieuwe’ ons wezenlijk te bieden heeft. Door de orgaantransplantatie neemt een ontvanger eigenlijk afscheid van dat wat hij onvoldoende heeft leren beminnen door acceptatie van een innerlijk leerproces. Aan de andere kant wordt een enorm verlangen gewekt naar een gezond orgaan. Dit is eigenlijk ook heel symbolisch: dat wat jou belast wil je overstijgen, zowel op psychologisch als op lichamelijk niveau. Dan zie je de orgaantransplantatie als de kans tot vernieuwing. Niet de doorleving van de oude levensprocessen maar het nieuw gewenste staat  op de voorgrond.

Je kunt je voorstellen dat de vitale organen door de hoeveelheid indrukken die er in zijn opgeslagen  zeer essentiële organen zijn. Bij de uitname van je eigen organen om plaats te maken voor de donororganen, ontstaat een gemis van je eigen specifieke herinneringsfrequentie om plaats te maken voor de  herinneringsfrequentie van de donor die aan het donororgaan gekoppeld is..!! Vervolgens krijg je heel veel subtiele overdracht van zielsenergie van die ander in jouw lichaam.

– De Organen –

Ik zal nu in het kort enige afzonderlijke organen belichten, zowel in hun esoterische functie als in combinatie met transplantatie. Dit is een korte niet volledige versie. Organen hebben onderling een bepaalde verhouding, een codering die weergeeft  hoever ze elkaar ondersteunen. Door donatie worden deze onderlinge verbanden verstoord. Ook zijn zij dragers van onverwerkte herinneringssporen van eerdere levens.

Kunstenaar tekende de uitstraling van het hart als 'holy fire', heilig vuur..

Hart
Het hart bevat de unieke individu-gebonden informatie die de specifieke levensweg van elk mens persoonlijk aangeeft. Het bevat als het ware een totaalopbergplaats van de wezenlijke herinneringen van voorafgaande incarnaties en deze geven het hart een soort blauwdruk mee voor de levensweg.

Daarmee is het hart de drijvende kracht – het letterlijke en figuurlijke hart – in de geïncarneerde mens en vormt als zodanig ook het verbindingsorgaan met het hele lichaam, met alle plaatsen die doorbloed moeten worden en van levenskracht dienen te worden voorzien.

De innerlijke opdracht van elk mens is zichzelf waar te maken, d.w.z. in waarheid zichzelf te manifesteren op basis van zijn eigenheid. De levenskracht van het hart neemt toe wanneer de mens zichzelf daadwerkelijk mag manifesteren vanuit zijn eigenheid.

Het hart kan echter worden aangetast wanneer dit onvoldoende gebeurt. Met name in de westerse wereld worden mensen veelal gedwongen overhaast te reageren waardoor zij innerlijk weinig voldaanheid ervaren op hun levensweg. Zichzelf manifesteren vanuit de innerlijke waarheid wordt daarmee bijna onmogelijk. De veerkracht verdwijnt langzaam uit de mens en een zekere moedeloosheid is het gevolg. Zichtbare uitputtingsverschijnselen zijn vaak het gevolg en de hartfunctie neemt alsmaar verder af.

Een harttransplantatie verstrengelt de energiehuishouding van de donor met die van de ontvanger. Dit kan voor de ontvanger o.a. de volgende consequenties hebben: zijn andere organen worden belast met vreemde energieën, hij kan zich niet meer uitdrukken in overeenstemming met de oorspronkelijke levensintentie, zijn levensopdracht, zijn levensvreugde neemt af, zijn levensmoed taant. Immers zijn persoonlijke levensopdracht raakt in verval en de levensopdracht  van de donor werkt door hem heen.

Longen
De longen hebben zowel fysiek als esoterisch te maken met inademing, uitademing en doorademing. Zij halen naar binnen wat de mens in-spireert en creëren als zodanig verruiming van bewustzijn. Vanuit de longen genereert de mens zijn levensruimte, de plaats die hij durft in te nemen. Hierin ligt ook de mogelijkheid of onmogelijkheid om het eigen etherveld te kunnen bewaken. Dit gebeurt via de auraverdichting aan het uiteinde van het auraveld. Bij optimale functionering van de longen wordt het auraveld verstevigd, veerkrachtig en worden de inkomende en uitgaande energiestromen schoon gefilterd.

Als de mens de laatste adem uitblaast, wordt hij  pas echt totaal ‘doorlaatbaar’. Dan trekt hij zijn auraveld mee op naar de onstoffelijke gebieden toe. Hij ‘doorademt’ zijn hele zielewezen zonder de aardse beperking en de weerstand van het stoffelijk lichaam.

Als je een longtransplantatie ondergaan hebt, ga je jezelf  anders beleven. Deze beleving wordt mede bepaald door de kwaliteit van leven die de persoon uitdrukte van wie je de longen hebt ontvangen. De denkbeelden van de donor kunnen de ontvanger in hun greep gaan houden, want denkbeelden (luchtkwaliteit) worden via de longen binnengehaald of juist buiten gesloten. Bepaalde gedachten roepen spanningen op en deze opgehoopte spanningen die de donor via de longen geen uitweg heeft kunnen bieden worden mee overgedragen op de ontvanger.

De Lever, een van de grootste organen in onze buikholte, die een essentiële rol vervult in metabolische processen. Fysiek scheidt de lever galvloeistof af, slaat vetten en suikers op als energie-reserves en bewerkt lichaamsschadelijke stoffen (alcohol bijv.) zodanig dat ze minder giftig worden. De lever reguleert ook de hoeveelheid bloed in het lichaam.. Een essentieel orgaan in ons lichaam, ook energetisch..!

Lever
De lever heeft een specifieke functie in verwerkingsprocessen. Eerst wordt opgeslagen wat nog niet verwerkt is en wat a.h.w. huiswerk voor de toekomst is. De lever kan symbolische beschouwd worden als een keldergewelf waarin een voorraad spijzen ligt opgeslagen die nog geproefd en genuttigd dient te worden. Na de opslag dient dan in de tijd de verwerking plaats te vinden.

Hoe bewuster iemand contact onderhoudt met het leven, hoe makkelijker de lever kan werken en in deze verwerking wordt de lever tijdig geschoond. Als het keldergewelf vanwege blokkades te vol is met onverwerkte zaken is er te weinig ruimte beschikbaar om nieuwe energie te genereren en raakt de lever zijn balans kwijt, waardoor hij zijn functie van doorbloeder ook niet meer goed uit kan oefenen. De lever is gevoelig voor alle psychologische verwerkingen. De lever bevat a.h.w. de agenda voor het leven dat qua verwerking geleefd dient te worden.

Na een levertransplantatie gaan de agenda’s van donor en ontvanger fors door elkaar lopen. Je kunt bijna geen contact meer krijgen met je eigen herinneringsopslag. Je leeft verder met de voorraad uit het keldergewelf van een ander. Je kent die vreemde spijzen niet die je nu te nuttigen krijgt. Het is niet het voedsel dat jouw leven nodig heeft en je raakt het spoor bijster: je herkent je eigen leven niet meer.

Nieren
De nieren symboliseren het communicatieaspect: het durven delen met anderen wat je oprecht bezighoudt, je durven verbinden met iemand of iets, gemeenschapszin. De wisselwerking tussen jou en de ander vindt in de nieren zijn weerslag. Zij hebben a.h.w. behoefte aan een open en gemoedelijke dialoog. Als zij goed functioneren, scheppen zij evenwicht en een bewogen zuivere communicatie maakt hun doorstroming vloeiend van aard. De nieren kunnen ook spanningen van eerdere levens herbergen die bijvoorbeeld veroorzaakt zijn doordat je toen niet goed hebt kunnen functioneren in gemeenschapszin door druk van buitenaf of in jezelf.

Enerzijds hebben de nieren er onder te lijden wanneer een mens zich niet verstaan weet, zich niet voldoende kan uitdrukken, zich niet voelbaar in gemeenschap kan begeven, zich ongezien voelt en diepe eenzaamheid ervaart. Evenals bij ingehouden spreken waardoor je veel gedachten in jezelf ophoopt die je niet met anderen durft te delen, belast dit de nieren.
Anderzijds als iemand  te gemakzuchtig communiceert – onzinnig, niet wezenlijk – kan dat de nieren ook ernstig doen verzwakken. Als de mens te individualistisch wordt waarbij de gemeenschapszin nauwelijks meer aan bod komt, kunnen de nieren gaan verschrompelen want hun functie wordt niet meer gewaardeerd.

Een niertransplantatie kan een sterke invloed hebben op de communicatie van de ontvanger. Het is heel goed mogelijk dat je gaat ervaren dat je gaat communiceren op een wijze die niet ‘eigen’ is, dat jouw gezien worden plotseling anders beleefd wordt, dat je wij-gevoel zich sterk wijzigt. Verwarring kan het resultaat hiervan zijn.

De pancreas (alvleesklier)
De pancreas wakkert aan tot goed doen, d.w.z. om je eigen goede intenties te begrijpen: kun je deze uitdragen en word je ook ontvangen? Bij een goed functionerende pancreas floreert iemand binnen de wensen van zijn eigen bewegingsgeaardheid. De pancreas wil je laten uitstromen binnen goedbedoelde, zorgvuldige handelingen en wetend dat alles oké is.

De pancreas raakt snel ontregeld wanneer iemand te weinig liefde ontvangt en die liefde probeert te compenseren door onnodige voedselproducten tot zich te nemen met een snelle verbrandingswaarde die geen blijvend innerlijk emotioneel resultaat geven. Mensen met pancreasproblemen voelen zich wat verpieterd in hun omgeving. Zij hebben aan uitstraling ingeboet, ze hebben moeite om zich op de juiste manier te uiten en slagen er vaak niet in hun intentie op de juiste manier te verwoorden. Zij verstaan zichzelf wel, maar slagen er niet in dit in hun omgeving te spiegelen. Iemand met een zwakke pancreas kan snel overspannen raken. Na een pancreastransplantatie zullen deze energieën van de donor door de ontvanger gaan stromen. Deels kun je afhankelijk worden van de doorwerking van de intenties van de donor.
X

Het aspect van ‘Zielsverstrengeling’..!
X

Als de donor is overleden, is hij etherisch nog wel op jou aangesloten. Het etherisch lichaam van de ander kan immers niet honderd procent functioneren want de zielskwaliteit die in zijn stoffelijk lichaam geaard was, heeft niet volledig mogen overgaan naar het onstoffelijk lichaam. Immers zijn hart klopt nog terwijl  het orgaan of  meerdere organen verwijderd worden.
Zolang het hart klopt, kan de ziel zich nimmer volledig terugtrekken in de geestelijke wereld en al zijn zielsenergie daarvoor verzamelen. Een deel van zijn zielskwalititeit is nog ín het donororgaan aanwezig  en leeft voort in het lichaam van de ontvanger en wordt in de loop van de tijd steeds sterker vermengd met de energie van de donor. Er onstaat zielsverstrengeling.

Onze ziel stijgt op, met medeneming van de frequenties van al onze Aardse ervaringen..

Na het overlijden dient enige tijd in acht genomen te worden voordat de persoon zijn gehele zielseenheid uit zijn organen en stoffelijk lichaam heeft teruggetrokken. Per persoon is de tijd die hiervoor nodig is verschillend, van enkele seconden tot enkele dagen. Dit vraagt aandacht en bewustwording naar hoe wij met de overledene om wensen te gaan. Ook in relatie tot donatie na definitieve hartstilstand, is dit belangrijk.

Werkelijke bewustwording zou praktisch en emotioneel ingezet kunnen worden als de ontvanger zeer bewust afscheid genomen heeft van het oude orgaan en de ontvanger zich wezenlijk bewust wil zijn wat de mogelijkheden en onmogelijkheden geweest zijn die dit orgaan hem geschonken heeft op het niveau van innerlijke bewustwording en persoonlijke leeropdracht voor zover als dit tot zijn mogelijkheden behoort.

Vervolgens zal men het ‘nieuwe’ orgaan moeten zien als een hulpmiddel dat verkregen is door mededogen van een ander mens en men zal oog moeten hebben voor het proces waarin de donorziel nu verkeert. Hiermee wordt de belasting die wederzijds is opgetreden niet ongedaan gemaakt, maar bewuster tegemoet getreden. De zielsverstrengeling, die al of niet in grote mate, heeft plaatsgevonden wordt onder ogen gezien.

Het aannemen van nieuwe organen, zoals dat nu regelmatig gebeurt, verlengt wel het levensresultaat in dit huidige leven, maar het risico bestaat dat in een ander tijdsmoment – een andere levensgesteldheid, een nieuwe incarnatie –  dit energetisch teruggenomen wordt. Je verlengt nú het leven vanuit het gevoel dat je een bijzondere betekenis daaraan wilt geven om langer te mogen blijven, maar het kan daardoor ook hindernissen scheppen binnen een andere levensomstandigheid.

Als een orgaan niet meer te opereren valt, dan is dat het tijds-lot, dan is dat ook de begrenzing van het aards bestaan omdat je dan in een andere vorm dient door te leven. Als je die grens kunstmatig oprekt – want dit is echt tegennatuurlijk grensverleggend – wordt de ziel onnodig lang vastgehouden in de aardse dimensie.

In het algemeen gesproken is de lichamelijke en psychologische gesteldheid van een mens aangepast aan het draagvermogen dat nodig is om een innerlijke opdracht of  meerdere opdrachten te vertegenwoordigen voor zover als in dit leven raadzaam geacht werd.

Als je doet aan levensverkorting of aan levensverlenging grijp je in op basis van je eigen vrije wil in een kosmisch patroon. Dat is dan wel je eigen keuze, maar het punt is – het woord ongerijmdheid voel ik daar dan ook bij – dat je ingrijpt in het raadselachtige, in het wonder van het leven zelf. Er is een bepaalde marge van vrijwilligheid waarmee de vrije wil hierin mag oefenen. Als je bij voortduring jezelf als het ware wilt hernieuwen zonder doorleving naar dat wat je achterlaat, is het een heel gekunsteld proces: in feite mens-oneigen op een dieper spiritueel niveau.

Dat werkt dan uiteindelijk ook heel verzwakkend door in delen van je persoonlijkheidstructuur. Want als je te eenzijdig jezelf wenst te ontwikkelen en niet durft te oefenen met acceptatie maar voortdurend gedesillusioneerd bent als zaken aan verval onderhevig zijn, dan ben je niet in balans met het leven zelf. Want het leven is een afnemende en een gevende gebeurtenis en dat houdt elkaar op natuurlijke wijze in balans. Geboorte en dood, de seizoenen in de natuur, eb en vloed.

Het is iets heel anders als je vanuit bewustzijn probeert het orgaan te ondersteunen, op een persoonseigen wijze, met aandacht en zorgvuldige handelingen, zodat het orgaan niet onnodig snel in verval behoeft te geraken. Je werkt dan op basis van jouw vrije keuze zonder dat je daar anderen op zielsbestemmingsniveau mee hindert.

Het is van het grootste belang te begrijpen waar het nu eigenlijk ten diepste om gaat. Het zou een zegen zijn als men zich durft te gaan realiseren dat het eeuwige leven vertolkt wordt door de mensenlevens heen. En dat men wanneer men niet slechts opkijkt naar de fysiek waarneembare materiële vorm waarin alles zich aards manifesteert, maar men ook inziet dat het leven op een onstoffelijke, niet waarneembare, wijze zich voortzet. Hiervan hebben vele mensen, die sterk fijnzintuiglijk ontwikkeld zijn, door alle tijden heen getuigenis  van afgelegd.

Het is niet de bedoeling deze uiterlijke aardse lichamelijke vorm, koste wat kost, los van andere dimensies van bestaan in stand te houden.

Wanneer men niet wezenlijk toegenegen is zichzelf binnen het tijdloze te bezien, dan kan men onvoldoende afstand nemen van het stoffelijk lichaam. Daardoor gaat men zich vereenzelvigen met onderdelen van dat aardse lichaam en zichzelf gelukkig prijzen alleen met het behoud hiervan. Men dient verder te kijken om de wezenlijke betekenis van het leven zelf te gaan begrijpen. De ziel is eeuwigdurend voorbestemd.  Men is ondeelbaar verbonden met al wat is.

Concluderend: je bent niet alleen een op zichzelf staand, afgezonderd mens. Je bent opgenomen in een veel ruimere werkelijkheid waarvan je een onmisbaar onderdeel vormt. En jouw specifieke incarnatie in dit leven is een onderdeel van dat wat ís en wat zich uitbreidt middels dit leven en door opeenvolgende levensgesteldheden die jouw geest bevruchten.

Het is een troost vanuit dit perspectief te weten dat de ziel steeds weer hernieuwde groeimogelijkheden aangeboden krijgt en dat de personen die wezenlijk met jouw (ziels)leven verbonden zijn,  zowel in de onstoffelijke levensvorm als wel binnen aardse betrekkingen hervonden zullen worden.

Wetenschappelijk gezien is het belangrijk om oog te ontwikkelen voor de beperkingen van het huidige wetenschappelijk waarnemen. Wanneer onderwerpen als orgaandonatie teveel benaderd worden vanuit het mentaal denken, wordt er een grote kans gemist om vanuit meer ‘wezen’lijke benadering overstijgend te schouwen. Bepaalde takken van de  huidige wetenschap leggen  dit gebied ook steeds meer bloot.

Het ‘goed’ doen aan elkaar middels donatie, wat maatschappelijk om diverse redenen aangeprezen wordt, hoe begrijpelijk ook in relatie tot hen die psychologisch en lichamelijk in innerlijke nood verkeren, wordt bezien vanuit het zielsaspect niet wezenlijk gewenst. De organen worden afgestoten, niet natuurlijk geaccepteerd in het lichaam van de ontvanger. Immers alleen middels zware medicatie kan het orgaan (tijdelijk) doorleven in het lichaam van de ontvanger.

Orgaandonatie cultiveert onze angst voor verval en staat de acceptatie in de weg, die veel vraagt van onszelf of van de geliefde ander, om uiteindelijk met zware lichamelijke klachten verder te leven en uiteindelijk te  sterven.

Orgaandonatie geeft op een beklemmende wijze te zien hoe een leerproces aan de mensheid gegeven is. Er zijn al vele jaren experimenten gaande waarbij apen onthoofd worden en de hoofden getransplanteerd worden op het lichaam van andere onthoofde apen. Dit als vergevorderde voorbereiding om personen te voorzien van een geheel nieuw lichaam, bijvoorbeeld bij verlammingsverschijnselen.

Ons denken staat voor niets en veel zal realiseerbaar zijn in de stof. Echter wanneer dit op een dieper niveau ons zielenleven verstoort en onze geestelijke evolutie, waartoe leidt dit dan? Wensen wij een dergelijke ‘vooruitgang’ te bewerkstelliggen? Durven wij innerlijke leerprocessen niet meer vanuit doorleving in eenvoud te accepteren en wensen wij onbewust of bewust vanuit hoogmoed, op basis van organen gekoppeld aan de zieleneigenheid van anderen, ons leven te verlengen?

Wij geven een overwaardering aan het zichtbare, meetbare, maar dit spiegelt slechts een deel van de werkelijkheid. Deze andere onstoffelijke werkelijkheid wordt door de eeuwen heen door velen fijnzintuigelijk ervaren en dient daarom ter bezinning meegegeven te worden.

Begeleiding vanuit de onstoffelijke wereld.

Het door velen waargenomen astrale koord bij uittredingen waarbij het lichaam achter blijft om de lichtlichamen weer te 'huisvesten'..

De intentie van de geestelijke wereld is om voor iedereen zo’n vlekkeloos mogelijke overgang te veroorzaken. Zeker bij processen waar al langdurig zichtbaar is dat iemand gaat overlijden is er op onstoffelijk niveau veel begeleiding aanwezig. Zij zijn al bezig het etherisch lichaam als het ware te ‘ontpellen’ van het fysieke lichaam.

Indien een hersendode onnatuurlijk in leven gehouden wordt om donor te worden, dan wordt onnatuurlijk lang zijn stervensproces gehinderd. Symbolisch is dit te vergelijken met de cocon waaruit de vlinder zich ontpopt. Nu wordt er als het ware plakband om de cocon geplakt, waardoor aan de vlinder zijn natuurlijk ontpoppen wordt onthouden. Op psychologisch niveau geeft dit de ziel een benauwd en beklemmend gevoel wat ook de overgang naar de onstoffelijk wereld bemoeilijkt.  Als je je emotioneel belast voelt, loop je in het gewone bestaan met ‘lood’ in de schoenen. Zo kan de ziel zich nu niet bevrijden omdat het verijlingsproces in de weg gestaan wordt.

Bij de hersendode is veel energetische activiteit waar te nemen direct boven zijn schedeldak. Binnen deze activiteit wordt gewerkt aan een nieuwe verbinding van de energielichamen, nú afgestemd op de onstoffelijke werkelijkheid alleen, die gaat aanbreken na de feitelijke definitieve hartstilstand. Pas dan kan het fluïdumkoord (het verbindingskoord van het etherisch lichaam met het stoffelijk lichaam, een soort navelstreng) zich langzaam, blijvend, vullen met de persoonlijke neerslag van de levenservaring van deze mens. Dit gebeurt om uiteindelijk het fluïdumkoord af te laten hechten, waardoor de ziel zich compleet kan voegen in de onstoffelijke wereld.

De onstoffelijke begeleiders zullen zoveel mogelijk trachten te voorkomen dat de ziel de beeltenissen die geschapen worden bij de waarneming van de orgaanverwijdering door de hersendode – die dit geestelijk soms kan waarnemen – bewust deelachtig is. Anders gezegd: de begeleiders trachten de ziel zo goed mogelijk hiertegen te beschermen. Echter, men kan niet altijd geheel voorkomen dat bepaalde indrukken toch opgenomen worden waardoor de ziel met een grotere vorm van ontmoediging, met een bepaald schrikbeeld, aan zijn overgang naar de onstoffelijke wereld begint.

Er wordt nadrukkelijk gezegd dat vanuit de onstoffelijke wereld enorm veel piëteit naar de ziel toe gaande is en dat men ook tracht het auraveld van de ziel die zich aan het bevrijden is zo op te vullen met lichtfrequentie dat de waarneming letterlijk weerhouden wordt van wat er feitelijk aards gebeurt, om de ziel te behoeden voor de nadelige effecten.

Vanuit de onstoffelijke gebieden is het een veelgevraagde operatie, om het maar in dezelfde termen te benoemen, om dat te doen omdat in zekere zin de ziel nog onvoldoende licht-gevoelig is, onvoldoende ijl, op dat moment. Dus vanuit de onstoffelijke wereld moet er opzettelijk een enorme intentie neergelegd worden die ook de draagkracht van de onstoffelijke begeleiders maximaal beproeft en dus niet altijd optimaal kan plaatsvinden.

De onstoffelijke begeleiders verkeren in een onstoffelijke wereld. Het is ook hier op aarde bekend dat het zielen die overleden zijn heel veel energie kost – een krachtsinspanning – om ‘zichtbaar’ te verschijnen aan iemand. Dat is dan natuurlijk nooit letterlijk zichtbaar maar iets meer gematerialiseerd waardoor sommige helderzienden hen waar kunnen nemen.

Het is dan ook voor de onstoffelijke begeleiders een heel veel vragende taak zo veel lichtenergie aan te moeten maken voor een dergelijk stervensproces: lichtenergie die in een grote compactheid om het auraveld van de stervende heen gelegd moet worden, dat nog aan de aarde gebonden is, zodat de beelden die in de uiterlijke wereld spelen daardoor afgeschermd zullen gaan worden.

Onvermogen wordt in de onstoffelijke wereld de mens niet aangerekend. Hun begaanheid met wat hier op aarde geschiedt is groot, ook in de nazorg voor de overledenen.  (Dit is ook de reden waarom deze informatie nu doorgegeven wordt, immers orgaandonatie is nog nooit eerder binnen de mensengeschiedenis voorgekomen.)

Echter de zielenverstrengeling die plaats vindt door orgaandonatie is door hen niet op te heffen. In het gunstigste geval te minimaliseren. Via mij hopen zij in de toekomst op verzoek van de ontvangers van deze organen specifieke therapieën vrij te geven om de belasting bij de donor en de ontvanger zoveel mogelijk te verkleinen.

Tot slot
“In de 21 jaren die ik vanuit mijn heldervermogens in schouwen en waarin ik dagelijks begeleid word vanuit de onstoffelijke wereld om kennis op diverse maatschappelijke terreinen en vakgebieden vrij te geven, is dit onderwerp het zwaarste voor mijzelf wat ik tot nu toe gedaan heb, aangezien hier sprake is van  een grensbeleving. Ik ben zelf iemand die houdt van sterk genuanceerd, gedetailleerd spreken en ik vind voor het eerst in alle informatie die ik vrijgegeven heb (45.000 bladzijden) een grens die niet te overschrijden valt.

Gedurende de laatste 4 jaren heb ik bij herhaling dit onderwerp opnieuw voorgelegd aan de onstoffelijke begeleiders en de uitkomst blijft hetzelfde. Ik word al langdurig geconsulteerd op diverse onderwerpen en het vrij geven van dieperliggende inzichten heeft mij vaak vreugde geschonken. Ondanks dat ik vaak werk op  moeilijke en ‘zware’ onderwerpen, werk ik aan vernieuwing.

Mijn hart voelt zwaar omdat ik mensen vanuit hún visie zou gunnen wat zij graag wensen, bijvoorbeeld verlenging van hun leven hier op aarde met hun dierbaren. Ik zou mensen mijn inzichten willen besparen, als ik twijfel zou hebben omtrent wat ik vrijgeef. Ik vertel deze keer dus geen ‘goed’ nieuws. Echter wanneer ik niet spreek zullen meer orgaandonaties plaats gaan vinden met alle gevolgen van dien. De verantwoordelijkheid die ik draag ervaar ik als heel groot. Zelf na 21 jaar geestelijk opgeleid te zijn voor een taak als deze, voel ik mij intens verdrietig omdat het geen vrijblijvende inzichten zijn.

Deze opdracht draag ik evenwel vrijwillig uit, er wordt geen enkele druk vanuit de onstoffelijke wereld op mij gelegd. Echter mijn eigen ervaringen tijdens de doorlevingen van deze inzichten hebben ertoe geleid dat ik mij mede verantwoordelijk ben gaan voelen voor deze kennis. Mijn persoonlijk weten kan deze kennis niet meer ontkennen. Mijn verzoek aan u is deze kennis serieus te overwegen en daarmee naar eigen inzicht en verantwoordelijkheid om te gaan.

Naar mijn mening is het belangrijk dat in de maatschappelijke overwegingen zaken van  zielsaard een rol gaan spelen op een meer bewuste wijze dan voorheen.”

* * *

Voor informatie kunt u via de website www.mariekedevrij.org contact zoeken.

 

 

Het boek Ken

114 gedachten over “Orgaandonatie vanuit de Ziel belicht..”

  1. Ik heb het artikel niet gelezen, kan me niet meer consenteren maar er is geen haar op mijn hoofd dat ik ooit een orgaan ga doneren. Valt overigens weinig te halen bij mij want mijn lichaam en de organen zijn totaal uitgeleefd. Ik heb botontkalking, spierdystrofie, een beschadigd hart, nieren en lever door een zelfmoordpoging vorig jaar.

    1. Sinds ik de film Staya Erusa van Ronald Jane Heijn ooit heb gezien ben ik meer na gaan denken wat betreft een donordonatie. Altijd vrijwel toch meer van me afgehouden en of dat nu onbewust of bewust was ??? Toch had ik er echter ook niet altijd een goed gevoel bij. Ik zou geen donor af staan, maar ik zou ook geen donor van een wild vreemd persoon willen. Toen destijds dat het wat meer naar buiten kwam dat men het idee had om de mensen wie geen Donorcodicil hadden, automatisch verplicht donordonatie te zijn. Toen ben ik er echter ook over na gaan denken en heb ik een Donorcodicil NEE laten registeren.

  2. Ik heb me ook als nee laten registreren en wil ook geen organen van andere. Ik heb er al heel lang vrede mee als mijn einde komt maar heb dan ook al een vrij zwaar leven achter de rug.

    1. @ Peter. gezien het feit dat je er vrede mee hebt mits er een einde komt, is het voor mij ook zeker klaar zo, en als het einde daar is dan is het de tijd om over te gaan. Ik ben echter ook niet bang voor, alleen het feit plots aan Gene Zijde te staan om wat voor reden dan ook lijkt mij vreemd om dat te ervaren en men geen stoffelijk lichaam meer zou hebben. Volgens Staya Erusa van Ronald Jan Heijn blijf je altijd verbonden met de “zielpersoon” aan wie we een donor zouden geven, maar geldt ook idem voor het krijgen dat degene ook verbonden blijft verbonden en als het ware aan de hand mee blijft lopen tot de dood. Mits het stoffelijke lichaam ermee uitscheidt wil ik vrij zijn en niet meer verbonden blijven voor wat voor reden dan ook. Ik zie wellicht het nog wel overwegen om bv. een donor aan mijn partner af te staan, mits dat nodig zou zijn en hij daarmee in zou stemmen en dat zelf ook echt zou willen. Het is en heeft ook met de frequentietrilling/zielentrilling van de ziel te maken en kan doordat de frequenties niet overeen komen elkaar ook afstoten. Zelf ben ik ook totaal geen voorstander meer voor reguliere medicijnen, hetgeen maakt de mens alleen maar zieker en zieker. Soms heeft men het ook wel nodig en ontkomt men er niet altijd aan, maar liever niet ben ik ook meer voor natuurlijke medicijnen zoals bv kruiden…

    2. @ Peter ♥

      Maakt niet uit, dat je een zwaar leven heb gehad, dat wil ik wel met je delen, want kan er aardig over mee praten. Denk precies het zelfde zo, geen haar op me hoofd die naar een ander patiënt gaat. Wat ik te bieden heb op dat terrein is niks meer ‘Halal’ te noemen. En iets van iemand anders, heeft toch niks van nut, want mijn ziel stoot toch die lichaam vervreemde frequentie trilling van het orgaan af. Het is gewoon een stuk karma want ik af te wikkelen heb en zal dat gewoon zonder spare parts willen ervaren. Anders voel ik meer weer geroepen tot de film “The Fly VI”.

  3. Waar Pim van Lommel in zijn betoog tegen orgaandonatie stopt, gaat Marieke de Vrij verder. Zij benadrukt de spirituele rol dat een orgaan te vervullen heeft in de relatie tot het hele lichaam en de stoffelijke mens. Ik vind dit een droevig-mooie beschrijving van het menselijk leven doorheen al zijn levens en de last die op de onstoffelijke begeleiders gelegd wordt om de desastreuse gevolgen voor de overleden donor te minimaliseren. Zij wekt bij mij een groot mededogen voor de goed bedoelende donor en evenzeer voor de ontvanger want die redeneert vanuit een ‘recht op waardig leven’. Een bewijs hoe weinig bewust de westerse mens leeft… en sterft.
    De door het ego goed verborgen materialistische drijfveer achter levensverlenging wordt tot een recht herleid en de kandidaat-donor of diens nabestaanden, krijgen op een voor hen erg moeilijk moment het donorschap als een daad van menslievendheid door de strot geduwd. Intriest.
    Met orgaandonatie werd een nieuwe medische business gecreëerd, want ook hier moet het geld rollen…

    1. Ja dat ik voor mij ook een punt de geld gedachten. Ik moet zelf al helemaal niets hebben van de reguliere gezondheidszorg en bij ziekte ga ik dus niet naar de dokter maar naar het bos om kruiden te verzamelen. Volgens vroegere artsen had ik al minimaal drie keer hartstikke dood moeten zijn maar ik ben er nog steeds. Niet door de reguliere gezondheidszorg maar door mijn eigen toedoen. Door kennis van kruiden, meditatie en overlevingskracht. Ik wens daarom ook niet mee te werken aan de orgaan handel. Misschien als mijn eigen kinderen het nodig hebben dat ik de hand over het hart zal strijken maar verder nooit.

    2. ik heb ook nee gekozen. Had dat achteraf niet moeten doen, denk ik. Want keuze uit ja en nee is eigenlijk geen optie. Ja(+) of nee(-) is duaal. En zal het systeem uit evenwicht brengen en dus gedoemd zijn om te mislukken. Zolang ik in ja of nee blijft geloven houd ik mijn illusie in stand.
      Mocht ik dood gaan dan zal ik toch geen invloed invloed op mijn lichaam(3d) kunnen uitoefenen. En of je ja of nee hebt gezegd zet geen zoden aan de dijk, als ze iets van je ‘stoffelijkheid’ nemen doen ze dat toch. En dat kan ook natuurlijk ook als je helemaal niets invult. Dus het maakt geen bal uit. Het enige wat ze niet van mij kunnen afpakken is mijn bewustzijn of toch wel omdat alles met alles te maken heeft. Want ook mijn lichaamscellen hebben bewustzijn. De blauwdruk van mijn volledige bewustzijn. Vooral mij niet geloven. Zelf ondezoeken svp.

  4. Ik heb over dit onderwerp het boek: Ongestoord Sterven van Renate Greinert gelezen. Ook echt een aanrader. Ook voor mij een NEE op mijn donorcodicil.

  5. Evenals Christiane Beerlandt en Mellie Uyldert, en bijvoorbeeld ook Louise Hay (en anderen) legt Marieke de Vrij in dit stuk de correlatie tussen een orgaan en haar/zijn spirituele rol/functie/betekenis (in de zin van zingeving).

    Vanuit deze correlatie kun je tot diepere spirituele zingeving van ‘ziek’zijn komen als gevolg van bewustwordting. Wat in jou heeft geleid tot de onbalans? Deze onbalans laten oplossen, brengt balans in het gehele menselijke systeem (lichamelijk, emotioneel, mentaal, spiritueel).

    Ik schrijf ‘ziek’ tussen ” omdat, bijvoorbeeld, vanuit German New Medicine gezien ‘ziekte’ niet bestaat. GNM is gebaseerd op het inzicht dat onbalans een biologische en logische reactie is van het lichaam op een ervaren conflict. Onbalans ontstaat in de psyche en kun je oplossen vanuit de psyche.

    Een link naar lezingen van Caroline Markolin vind je hier:
    http://hetbewustepad.nl/index.php?pag_id=127

    1. Verder herken ik wat Marieke de Vrij schrijft over orgaandonatie vanuit de Ziel gezien. Goed dat hier aandacht aangegeven wordt.

  6. Geen wonder dat ik een natuurlijke aversie heb tegen orgaandonor zijn. En al helelmaal het irritante gedram staat me niet aan. Alsof je jezelf iedere keer moet uitleggen geen orgaandonor te willen zijn.

    1. Mwooaaaah , mijn organen mogen ze hebben , behalve mijn jongeheer , die heb ik in het hiernamaals nog nodig om God nog eens goed terug te naaien .

    1. Je kan van geluk spreken dat er nog niks uit gehaald is. Alhoewel er ook mensen zijn die bij leven al een nier af staan aan een vreemde. Ik zal maar niet zeggen wat ik daarvan denk want dat komt niet “sociaal gewenst” over.
      Ik wil hier even de druk aangeven die ik toch voel om niet eerlijk te kunnen zijn omdat je anders uit de sociaal gewenste boot valt. Ik zeg het toch maar een nier weg geven aan een vreemde bij leven vind ik persoonlijk erg dom en naief. Boem die is er uit.

    2. Nou Hendrik , dat viel alles mee toch ? Misschien is er wel een carriére als zaaddonor weggelegd ?

    3. @ Cozmic: Zaaddonor OK maar dan wel op natuurlijke weg en niet in een potje.

  9. Het zou mooi zijn als deze mevrouw die zich vnl richt op het astraal gebied en het gevoelsaspekt van mensen. Wat overigens niet erg hoge aspecten zijn het hele verhaal van de Stichting Bezinning Orgaandonatie zou plaatsen in plaats daarvan staat er een onsamenhangend verhaal op de website wat veel foute en onjuiste informatie geeft maar wel de stichting wel vernoemd als bron van informatie. Voor een juiste informatie kijk naar de website van http://www.stichtingisis.org,hier is de link: http://www.stichtingisis.org/TijdschriftLucifer.html
    Veel succes met uw werk en ik wens u veel inspiratie bij het verdere onderzoek.
    Vriendelijke groet, Cees Slob

    1. Van die dogmatische slobber van stichting Isis worden we lekker veel wijzer , oude wijn van het piramidabele geloofsysteem in newage zakken .
      Als slecht voorgelichte spiritueel onderontwikkelde analfabetische genetisch belaste boerenlul voel ik aan mijn wratten dat Isis en Lucifer een verlicht despotisch geloof prediken waar slechts slecht voorgelichten tijdelijk hun vervulling in zullen vinden . Tenzij ze een frontale lobotomie hebben ondergaan zullen ze zich binnen de kortste keren ontworstelen aan deze illusie .

  10. mensen mogen eens gaan beseffen wie en wat ze werkelijk zijn inplaats van gericht te zijn op een lichamelijk leven, voor het lichaam is er alles maar als het op het geestelijke leven ankomt zijn ze bang, worden ze angstig, spiritueel gezien zijn de meeste mense de weg kwijt. ook degene die zogenaamd spiritueel bezig zijn hebben zichzelf vast gezet althans de meeste, voor mij ook geen donorcodicil

  11. Definitie van ziel / soul ?
    definitie van geest / spirit ?
    Zolang die twee termen dwars door elkaar gebruikt blijven worden is het een rommeltje .
    Als je je zusje of broertje kan redden door een nier af te staan , zou je dat dan doen ?
    Hoe zit het dan met bloeddonors ?
    Stel jezelf de omgekeerde vraag ; zou jij met iemand anders zijn/haar organen verder willen leven ? Zo ja , waar trek je de grens ( hersentransplantatie ? )
    Alles op aarde heeft een energetische waarde , niets is nieuw , ook je dna heb je geërfd , wie weet hoe vaak de vorige eigenaar in jouw tweedehands auto heeft liggen ketsen , wat ze op jouw kringloopbankstel hebben uitgevreten ?
    De kwestie blijft imo persoonlijk en moreel , angstaanjagende verhalen over het niet over kunnen gaan na je onvrijwillige einde lijken me vergezocht . Het is maar net waar je in geloofd .

    1. Beste meneer of mevrouw die liever anoniem blijft.
      Bekijkt u de werkelijke beweegredenen van de stichting Bezinning Orgaandonatie en bouw uw meest universele visie op. Dus niet uw persoonlijke mening,dat is veel te beperkt.
      Advies aan u probeer de meest universele wetmatigheden in het leven te begrijpen en toe te passen op de levensvraagstukken. Als je denkt aan de wetmatigheden van Wedergeboorte en Oorzaak en gevolg (ofwel Karma). Dan worden de keuzen drastisch anders al blijft het natuurlijk altijd na zorgvuldige afweging uw keuze.Het ligt er maar net aan wat u als Levensvisie hebt opgebouwd,en of u bereid bent hem bij te stellen bij gebleken beperktheid.Niets is statisch,ook uw Levensvisie is aan groei en ontwikkeling onderhevig. Ik wens u veel succes.Er is een aardig Symposium over de Groei van mens en mensheid (Een bovenpolitieke visie op veranderingen in de samenleving) as zaterdag en zondag in Den Haag van st ISIS zie de link: http://www.stichtingisis.org/symposium/

    2. Beste Cozmic, in ons dna ligt ons eigen celgeheugen opgeslagen. De uiterlijke kenmerken en familietrekjes die we meekrijgen van onze ouders zijn slechts een fractie van al het andere wat ons dna maakt tot wat we zijn. Wat je meedraagt van jouw persoonlijke levenslessen, ligt opgeslagen in je dna. We komen echter niet voor niks terecht bij deze ouders. Er is een een bepaalde familieband die door levens heen loopt.

      Trouwens, je hebt gelijk wat betreft energie in spullen van anderen. Iets wat lang gebruikt is door een ander, draagt een zekere energie van de vorige eigenaar bij zich. Daarom is het raadzaam om bijvoorbeeld sierraden goed te zuiveren voordat je ze gaat dragen.

    4. What if’s zijn alleen te beantwoorden op het moment dat ze zich voordoen. Voor de rest is het theoretisch geleuter.
      De essentie van het stuk is idd dat energetisch méér plaatsvindt dan over het algemeen wordt aangenomen. Niks bangmakerij. Het gaat over het verbreden van perspectief. Het ruimte geven aan andere gedachten dan ’tot nu toe’.. Niets meer en niets minder..!
      En over het DNA, dát is nu juist de grap naar mijn idee, dat het volstrekt de uniciteit van jouw Ziel ruimte geeft. Niks geërfd, niks tweedehandsbank, naar mijn idee.

    6. Grote vraag.. Als iemand jouw hoofd krijgt.. Is ie dan nog wie ie was, of issie ‘jou’ geworden..?
      (Hij is in ieder geval niet meer de oude!)

    8. @ Cees Slob ,
      Stichting Isis ? Ziet er interessant uit , ook dat magazine Lucifer . Was madam Blavatski niet die ene die het newage gedachtegoed heeft gelanceerd met die opgevaren meesters enzo ?

    9. Inderdaad een goeie vraag bij een hoofdtransplantatie . Krijgt het lichaam een nieuw hoofd of krijgt het hoofd een nieuw lijf aangenaaid ? Het zal sowieso wel ff wennen zijn zeker als er ook nog onderdelen van verschillende geslachten aan elkaar gekoppeld worden 😆

    10. rollenspel is altijd veel leuker. Ik 7 miljard keer van rol veranderen.
      Een hoofd op een ander lichaam gaat ook eens vervelen. Zolang ik dat leuk vind kan ik dat oneindig herhalen, ik bent voortdurend in ‘beweging’ kan hier ook niet ‘stil’ blijven staan. Ook dit vehaal komt uit niets en verdwijnt in het niets. Of sta ik ‘ik’ ‘stil’ en schept ik mijn ‘bewegende’ omgeving in Tijd en Ruimte. Lekker blijven spelen in chaos cq harmonie tot ik weer bewust wordt er zijn oneindig veel spelletjes te spelen. Alles vanuit mijn eigen creatie. Ik ben dan Al (l) Een. So what!
      What’s in the name Guido. Ik zou zeggen kop op en ga door! 😉

    11. Wat mij wel opviel is…als je b.v. een oude (vintage) gitaar in je handen hebt, en je speelt erop, dan lijkt het alsof opeens de gitaar ‘leidt’ en dat je als het ware ‘nieuwe’ deuntjes speelt, omdat het ‘in’ de gitaar zit, dus door het bespelen van de vorige eigenaar, ‘straalt’ de gitaar dit naar de nieuwe speler uit…

  12. Nou laat ik dan nog eens duidelijk zijn, ik wil geen bloeddonor of orgaandonor zijn en mijn bloedfamilie heeft geen recht om mijn bloed of organen. Bloed zal sowieso moeilijk worden want ik heb muterend bloed. In het ziekenhuis kunnen ze niet eens mijn bloedgroep vaststellen. Maar goed ik me met nee geregistreerd en mijn ex-vrouw en mijn kinderen weten daarvan dus het gebeurd gewoon niet.

  13. Hij/zij die mijn hoofd zou erven zit opgescheept met een dirty mind. 😉
    Denk overigens dat dat “nog” niet mogelijk is om een persoon zijn/haar hoofd te transplanteren. Vraag me ook af wat het nut ervan zou zijn?
    Je kunt nooit mij worden want ik ben een uniek persoon net zoals ieder ander persoon dat is. Er was destijds wel die film met Mick Jagger “Free Jack” waar men de inhoud van het ene lichaam naar het andere lichaam kon overzetten via een spiritual switchboard maar dat is nog toekomst muziek als we dat al zouden willen.
    Ik zou zoiets onverantwoord vinden maar dat vind ik nu ook van jongeren die onder de 21 alcohol nuttigen.

    1. Misschien is het toch een stuk handiger als je kan overstappen tussen 2 lichamen (lift-off), uit de één treden en dan over jumpen naar een geheel nieuw ander lijf… Dan wil ik best wel ff terug keren als een Paula & Co ‘Bitch’! Quick-incarneren in 3 stappen…

      Just put ‘my Soul’ in ’tha Bowl’;
      http://www.youtube.com/watch?v=pe2JWIvXyN4
      :rol: 😆

    2. Nee helemaal geen behoefte aan. Ben zoals met zoveel tevreden met wie en wat ik ben. Ondanks al mijn mankementen ben ik heel tevreden dus voor mij hoeft het echt niet en wie paula en co zijn weet ik niet, ik kijk zelden tv en films. 😉

    3. Tja welke man heeft dat tegenwoordig niet..lijkt mij geen reden om het niet te doen 😉

    4. Peter , Paula & Co zijn Paul&Co na een uit de hand gelopen besnijdenis . Nog niet op dvd verkrijgbaar .

    7. zo gezellig hierooh, koppie leut met 2 rietsuiker klontjes, Lisz denkt mee over cruciale zaken en de zon schijnt en ineens geen hekel meer aan Drenthe, het is bloed mooi nu buiten, zo veel energie in de lucht, in de winter vaak genoeg bekaf na een middelmatig rondje, gisteren de halve Tour de Frats gereden en niet moe te krijgen, fietsen is ook een verslaving, ik zit te stuiteren van de endorfinen.

      http://nl.wikipedia.org/wiki/Endorfine

    12. @ Martijn

      Dit jaar 2012 is het jaar van de bewustzijns shift, was bekend dat het zou gaan gebeuren, dit gaat hier straks ook nog gebeuren…

    13. Ja, dit was ook een opstekertje voor mij. Heerlijk, eindelijk, zou het echt gaan gebeuren dat dadelijk niemand meer soldaat wil zijn?

      We are no puppets, we are human. Make love, not war…

    14. We mogen alleen niet te veel dromen. Het is maar een kleine vertegenwoordiging van het millitaire complex aldaar. Ook na de vietnamoorlog waren dit soort gebeurtenissen zichtbaar.
      Zo lang de mens het nieuws geloofd gaat alles naar de knoppen.
      Soldaten hebben games in hun hoofd, ze denken niet te raken te zijn.
      Heb ik het nog niet eens over lichamelijk geraakt worden, emotioneel gezien is het veel zwaarder. Wat doe je andere mensen aan?

      http://www.youtube.com/watch?v=lK92W2RzbjE

    15. Voor mij is er absoluut een bewustzijns shift aan de gang op dit moment. De ene openbaring opent zich na de andere. Euforie en geluk, opium en heroïne staat gelijk aan endorfine.

    16. Mwaah, endorfine maak je zelf aan, die andere dope niet.
      Endorfine ken ik, die andere shit niet. Alleen alcohol en marihuana, dat ken ik dan weer wel.

    17. Ik krijg altijd last van te veel adrenaline als ik weer eens in een korte tijd ergens moet zijn. Plankgas!

      http://nl.wikipedia.org/wiki/Adrenaline

      Wedstrijdje tegen m’n navigatiesysteem, hoeveel minuten kun je er vanaf rijden? Je komt alleen wel helemaal stuiter aan en meerijders worden er misselijk van haha. Tijd om het eens wat rustiger aan te doen. Je wordt er zo opgefokt van. Natuurlijke drugs zijn ook niet altijd goed, zeker niet na lange tijd…

    18. Ik ken alle stoffen “soft & harddrug, alcohol, nicotine” helaas en ook endorfine. Ik gebruik alleen nog nicotine en endorfine, van al het andere wordt ik ziek.

    19. Als iemand nog organen nodig heeft, die van mij wil je echt niet hebben!
      Of wel maar dan krijg je ze alsnog niet. Kom op, je gaat toch ook niet een motorblok van een Ferrari in een lelijke eend stoppen? Komt niet goed.
      😉

    21. Cafeïne, nicotine, alcohol, THC. Valt me erg goed. Jammer genoeg, valt niet mee om de rem in te trappen, het gaspedaal voelt beter. Kost alleen zoveel energie. Tijd voor bezinning, al werkt dat ook niet. Eigenlijk zitten we allemaal vol dope. Een ander eet zoveel dat het ook niet gezond meer is, moet je in E-nummers gaan praten en anti bla bla en pro bladiebla. De keuze is reuze in onze maatschappij. 99% is fout en 1% is goed, wie weet nog wat die wel en niet gebruiken kan en/of mag?
      Gedachten zijn krachten. Ontkracht de ellende en geef kracht aan het positieve, dat werkt pas echt!

    22. Aaaarggghhhh? Hoe kom je aan die shit Paul? Gadverdegadver. Mensen doen toch rare dingen…

    24. Ja Paul, ik kijk wel eens naar mezelf, denk ik (wie denkt maar goed) wat ben je toch weer onnozel bezig. Inderdaad is je omgeving dan niet echt het voorbeeld van hoe het dan we moet. De moed zakt je bijna in de schoenen maar als je dan weer om je heen kijkt, dan blijken wij het toch weer te moeten doen. Leven, het is een en al opofferen voor de ander. Voor mezelf ben ik er allang niet meer. Alles heeft zo zijn reden en sommige redenen gaan giga voorbij gedachtengang. Lachen ook ergens, om te janken is het zeker.

    25. edit 13.15

      Endorfines werken in de eerste plaats pijnonderdrukkend, maar zorgen ook voor een gevoel van geluk of euforie, zoals de ‘runners high’ bij duursporters. De roesachtige toestand die kan ontstaan na een fysieke inspanning wordt gedeeltelijk veroorzaakt door het vrijkomen van endorfine. Opium en heroïne werken op dezelfde receptoren in als endorfine.

      Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Endorfine

    26. aahhh, das ook niet waar laat ook maar.
      Het is… de rest vullen we aan met denken over hoe het was, is of zal zijn.

    28. Misschien is het toch waar Lisz, (bewust) zijns-verandering, met horten en stoten, de enige dag duidelijker dan de andere dag, wat ik merk aan mezelf is dat de laatste tijd steeds meer zogenaamde “simpele” dingen meer gewicht en kleur en diepte krijgen, en veel andere (politieke en technische) onderwerpen relatiever worden, voor mij dan, ik word nu emotioneel over dingen waar ik een jaar terug nauwelijks bij stil stond, een ouwe taaie tante die een kaart aan mij schrijft, dat deed ze vorig jaar ook en het jaar daarvoor ook, dat vreet nu ineens aan me,

      of m’n moeder, iets heel kleins, hoe ze reageerde, toen ze probeerde in te schatten of ik haar interesse voor een archeologisch onderwerp in een tijdschrift genoeg de moeite waard vond, gewend als ze altijd wasz aan een vorm van wonder kind arrogantie van mijn kant, dat dat mij nu raakt, de kleine dingetjes krijgen nu steeds meer zwaarte, mensen waar ik me tegen kon afzetten, dat ik ze anders kan zien..

      Ooh jah en zelfs als ik mij probeer kwaad te maken over bijvoorbeeld de politiek (E.S.M. debakel), dat het niet zo goed meer lukt om kwaad te worden op dezelfde manier, niet op de oude manier, ik bedoel ik zie de schade meer en meer die kwaadheid met zich mee brengt, in en om mij heen, ik was zo graag kwaad, maar het is niet hetzelfde als dat het wasz, ik kan zelfs niet meer op de oude manier naar Vrouwen kijken merk ik, vaak genoeg voel ik mij nog vrouwelijker dan een Vrouw maar daardoor gek genoeg ook mannelijker dan ooit.

      Ik blijf minder aan de oppervlakte hangen op jacht naar prikkelende zinnebeelden, het verhaal van iemand zie ik eerder, zelfs of juist als ze in een bikini langs komt, mijn hoofd zit niet zo vol met hokjes meer, had ook voordelen, die hokjes, dan kon ik mij misdragen door idiote opgefokte gedachten, wordt steeds lastiger, het 1 hangt met het ander samen, vroeger was mijn denken en dusz beleven een verzameling van losse onderdeeltjes, losse projectielen, best wennen dit voor mij nieuwe paradigma..

      Zie je wel Lisz, dat zelfs jij s’nachts ook slaperig kan worden!!

      Met dank aan Monika, ook zoiets, dat ik dit nu zo ongecompliceerd lichtvoetig leuk schattig kan vinden, vroeger rustte ik niet voordat ik muziek met een zwarte rand had gevonden, toen kon ik zelfs wel schieten op zo’n nummer als dit ;

      The Archies – Sugar, Sugar
      http://www.youtube.com/watch?v=h9nE2spOw_o

      ooooh Anna Ternheim komt nu langs op mijn favo radio station ooooh dit is gaafffffff, geen toeval geen toeval, komt ie komt ie ;

      ‎Anna Ternheim – Solitary Move (The Night Visitor)
      http://www.youtube.com/watch?v=kN3V7fGDEKM

  14. @ Hendrik Tielemanse, ik ben al jaren uit die sociale boot gesodemieterd en om eerlijk te zijn bevalt me dat prima en alles dat ik hier heb geschreven is dus zo open als mogelijk want zo ben ik, een open boek voor iedereen te lezen. Niet iedereen zal het leuk vinden maar dat is hun probleem en niet het mijne. We zijn allemaal spiegels van elkaar dus zij die er moeite mee hebben, kijk nog even goed naar jezelf. Zoals al eerder aangegeven kan er niemand op mijn organen rekenen, niet bij leven en niet bij dood. Wat ik nu ga zeggen schrijven kan voor sommige hard overkomen maar we hebben allemaal onze eigen last te dragen en daar horen ziektes dus ook bij. Dat geldt zowel voor mij als voor ieder ander. Mensen moeten niet zo aan het leven kleven, maakt het leven een stuk makkelijker. 😉

    1. @ Peter ♥

      Een pracht van een gebaar en draag je openheid, gelukkig ben je niet de enigste hoor, doe net zo gezellig met je mee. We zijn nu eenmaal ‘Die-Hards with A Venegance’, die graag een deuk slaan in een pakje zachte softies. We hebben al heel wat voor onze kiezen gehad en daar kunnen nog hele volksstammen wat van leren en leven. Het is inderdaad roeien met de middelen van bestaan en daarbij nog kunnen lachen met al die lichamelijk bagage. Mijn laatste Job werd in Guldens nog uit gedrukt, de Euro’s zelf heb ik nog nooit mogen verdienen of mogen krijgen, door ze eerder aan al die geld-wolven uit te delen. Heb alle regeltjes om geknakt een voor een naar mijn eigen belevenis wereld, dikke pech voor al die lui die er nooit voor open stonden. Had je verder ook nog ‘iets’ op je ‘Lever’ liggen?! gooi het er dan maar gelijk uit. :mrgreen:

    2. @Peter
      Helemaal mee eens. Als het je tijd is dan ga je.

    3. Als het je tijd is, kom je..! Veel belangrijker.. Vanuit het opzicht van ‘eeuwig durend leven’.. Of zoals David Icke het prachtig omschrijft: ‘Infinite consciousness’..!
      Grappig dat in veel channelingen wordt gesproken over de spiegel van fysiek leven..! Wij zijn als de dood voor de dood terwijl zij aan de ‘andere’ kant, als de dood zijn voor de… geboorte.. Jezelf als spirit verliezen in een lichaam.. Wat een hoogst interessante gebeurtenis schijnt te zijn.. Naar verluidt..! 🙄

    5. row row row youre boat … gently down the stream… after a lifetime of being fucked over ….. it was all just your own dream , you were the dreamer, identifieing yourself with your dream

  15. Ik ben van 1954, toen ik werd geboren was het duidelijk dat ik een resus baby was,ik was vergiftigd en had zwaar gehandicapt geweest als ik geen ander bloed had gekregen, de eerste drie maanden van mijn leven heb ik dus geleefd op een ander persoon zijn bloed voordat ik mijn eigen bloed ging aanmaken, bloedcellen leven 90 dagen, ik zelf zou nooit geen bloed mogen geven omdat ik deze transfusie heb gehad, ik vroeg mij wel af of het DNA in het bloed van de gever enige invloed heeft gehad op mijn persoontje in die eerste drie maanden,ik ben wel dankbaar voor die kennis in die tijd,toch heb ikzelf grote weerstand om donor te zijn, iets in mij zegt me dat het niet klopt,ik moet altijd denken aan de film`the Hand`over de hand van een moordernaar die de nieuwe eigenaar in veel problemen brengt, maar die weerstand ik weet niet waar het vandaan komt, hoewel ik met een nier zeker mijn kind of kleinkind zou helpen, ik hink op twee benen in deze.

    1. Thanks Lida , I rest my case .
      Welke keuze maakt men als je voor het blok komt te staan ?
      Theoretisch spiritueel lullen is makkelijk , karma , dharma , satwa , tamas , noem ze maar op . Als je in de bloei van je leven een ongeluk krijgt en door een noodlot bloed nodig hebt , hoe moeilijk ga je dan doen ?
      Uiteraard is er een energetische uitwisseling die je ook als positief kan ervaren , schijnbaar wil men het als negatief zien .

    2. The only answer is if you believe we’re spiritual beings having a human experience, or.. Human beings having a spiritual experience..

      En ik geloof dat ik het bij jou wel weet… Cozmic.. So… Why worry..?!

    4. Mijn vrouw geeft bloed omdat O-negatief iedereen kan helpen in de ernstigste scenario’s. 7% van de bevolking heeft dit bloed.

    5. Guido , I ‘m not worried , ik geef alleen even de grijstinten tussen het wit en het zwart aan .
      Als mensen daar opgewonden over raken is dat hun probleem .

    6. Lida nog even over dat bloed: toen ik met Marieke de Vrij veel op pad was, kwamen we in dit kader ook over bloed te spreken. Het schijnt dat de begeleiders van Marieke al eens hadden laten weten dat andervrouws bloed veel minder heftig reageert, dan organen doen. Door met name de dichtere ‘massa’ van organen. Steviger energieën die hierin worden vastgehouden..!

    7. @ Lida
      Ik ben van 1965. Mijn moeder kreeg me met een keizersnede, ze kreeg bloedtransfusies toegediend, en was daarna 2 weken ziek met koorts. Maar ze is nu bijna 72 en is tot nu toe nooit ernstig ziek geweest. Heeft veel energie(misschien wel aan de donor te danken:)
      Trouwens na mijn zusje 1972 hetzelfde.
      Ik zelf had een operatie voordat ik moeder werd, en wilde absoluut geen bloed. De artsen zeiden, dat ze dan geen operatie gingen doen. Gelukkig had ik geen bloed nodig….maar als ik nou wel moeder was geweest, weet ik niet of ik dan ook had afgezien.
      Als je alleen voor jezelf moet beslissen, zie ik van bloed en organen af. Zelf wil ik ook graag als ge-heel op de ‘brandstapel’.
      Soms denk ik dat de reguliere geneeskunde met de orgaandonatie probeert om aan de echte oorzaak van veel ziektes geen aandacht meer te besteden, of en handel erin te beginnen…
      De hele gezondheidszorg zou de ge-hele mens moeten zien en niet alleen de chemische reacties….

    8. @ Martijn, het schijnt dat ik ook -O bloed zou moeten hebben of het is mogelijk +O, maar toch om eerlijk te zijn zou ik dat ook niet eens met zekerheid kunnen zeggen. Ik denk voor mezelf dat ik niet zo snel direct bloeddonor af zou staan. Soms word ik er al wee van als ik eraan moet denken….maar toch mits het voor iemand in mijn directe naaste omgeving noodzakelijk zou moeten zijn, zou ik daartoe wel in staat voor zijn om mijn bloed af te staan.

    9. Ja, mijn keuze zou het ook niet zijn hoor maar zij wil dat graag doen.
      Ook wel goed want alleen 0 negatief kan iedereen hebben dus als iemand acuut bloed nodig heeft dan kan iedereen dit bloed hebben.
      Nadeel van o negatief is dat je alleen dit bloed kan hebben en geen ander bloed. Ik ben 0 positief trouwens. Het zal mensen vast goed doen die haar bloed krijgen, ze leeft erg gezond.

    10. @ Martijn (heerlijk joch!)

      Zie weer die 0 in het midden, de eindeloosheid van niets in iets, alles wat er buiten valt is een illusie. Ben je een nul dan ben je altijd een nul!

    11. Haha, niemand wil als 0 gezien worden, alleen de meest wijze mensen. We are nobody. We zijn geen lichaam, we zijn niemand. We zijn gewoon…
      Eindeloos!

  16. Dit artikel geeft ook wel aan dat we geen sloopauto’s zijn waar je een motorblok over kan zetten op een andere auto. Dat hele orgaandonorgedoe is nogal mechanistisch. Ik kende een hartpatient die kreeg een ahrt van een 25
    jarige en na een heleboel prednison en een gewichttoename van 25 kilo ging die toch over (dood dus). Maar die hebben ze niet ook nog uit elkaar gehaald. Het schijnt ook een enorme handel te zijn die organen. Angst is altijd handel (ook de angst voor de dood)

    1. Het is te hopen dat de eeuwige soldaat ophoudt te bestaan.
      Helaas deden ze dit soort acties ook al in de jaren 70…
      Hopen dat het zeer aanstekelijk werkt want meestal komen ze pas achter de werkelijke ellende als ze al uitgezonden zijn en voor hun leven getekend.

      Boudewijn de Groot – de eeuwige soldaat:
      http://www.youtube.com/watch?v=A_rF522TPvs

  18. Prachtig verwoord Marieke,helemaal hoe ik het voel ,al schaam ik me soms dat ik ervoor kies geen donor te zijn. Bloed lijkt me trouwens van een andere orde dan organen.

  19. Op 29 okt 2014 is mijn dochter overleden, om half 3 ’s nachts. Eerst ben ik bij haar geweest en toen ben ik om half 5 naar het strand gelopen, totaal ontredderd, ineens kreeg ik een “ingeving” Emma kon niet zomaar overlijden! De hoop die ik moest opgeven gunde ik andere mensen wel, ben terug gelopen naar het ziekenhuis en heb hen verteld dat ze de organen van Emma mochten gebruiken voor donatie, hetgeen is gebeurd, ik was er van overtuigd dat dit hoed was, ondertussen weet ik dat haar hart klopt, haar longen ademen en haar nieren reinigen in andere personen. Ook ikzelf wil mijn organen doneren, ik lees in uw artikel hoe moeilijk het voor de ziel is en dit wetende nu had ik het misschien niet toegestaan. Maar nu zij, mijn lieve dochter van nog maar 26 jaar, het heeft moeten doorstaan kan ik niet voor mezelf zeggen : ik doe dit niet meer! Integendeel zelfs…. Zij heeft t moeten doorstaan dan moet ik dat ook! Vriendelijke groeten Wilhelmina

  20. Muito obrigado , heel veel dank voor dit artikel Marieke de Vrij en Diegene die jou geinspireerd heeft!. Hiermee kunnen mensen zich gaan be-zinnen.
    En als mensen willen kunnen ze op hun manier ook geinspireerd worden door studie om hun eigen energiehelder te maken en het levente kunnen zien in zijn VOLLEDIGHEID! N.E.L.I. http://www.santodaime.nu

  21. dank je wel marieke , ik heb dit altijd geweten , ik ben geen donor en wordt er ook geen , ik wil niks van een ander juist omdat ik dit reeds wist hoe dat op je inwerkt , nu wordt het hier door u bevestigd dank je wel hiervoor gr thea

  22. Bij ieder probleem zijn er voordelen en nadelen. Er is altijd ruimte voor een ja maar als.
    Bij het probleem van het donorschap zijn er eigenlijk maar 2 partijen die iets te beslissen hebben, nl.de donor en de ontvanger. In de meeste gevallen heeft de donor geen stem, behalve bij bv. Niertransplantatie
    Dus blijft over de ontvanger, deze is tot en met gescreend om als ontvanger te mogen zijn.
    Als de transplantatie lukt en zijn er geen afstootverschijnselen dan is vaak van een ten dode opgegeven mens een gezond en gelukkig mens ontstaan. Als door toedoen van anderen een transplantatie niet doorgaat is dat m.i. zonder.toestemming van de donor.
    Waarom maken mensen problemen daar waar dit niet nodig zou moeten zijn.
    Als er een iemand komt te overlijden door deze kwestie zouden alle.tegenstemmers zich moeten beraden en zich inleven alsof het een eigen familielid zou zijn
    Ik hoop dat de eerste kamer genoeg verstandige mensen herbergt die dit voorstel innig omarmt
    En daardoor voor veel mensen heel veel geluk zal betekenen.

    1. Joep je begrijpt de essentie nog niet van orgaandonatie; organen worden niet uit een dood lichaam gehaald, maar uit een LEVENDE LICHAAM. 80% van de hersendood-verklaarde mensen, blijkt nog gewoon weer bijgebracht te kunnen worden..!! Lees de andere artikelen op de site..!

    2. Er word ook nooit melding gemaakt van de vele afgestoten organen. Mensen die al aan hun vierde nier toe zijn , of hun tweede hart, daar hoor je niets over . Dit hele circus is gebaseert op de angst om te sterven,en angst is nooit een goede leidraad!

    3. Inderdaad marcel, alleen de succesverhalen worden breed uitgemeten in de media.
      Het lijkt eerder op experimenteren.
      Blijkbaar geven te weinig mensen zich op als donor waardoor er niet meer voldoende geëxperimenteerd kan worden en misschien zijn ze bang dat daardoor kennis en ervaring verloren gaat. Misschien is deze wet wel een wanhoopsdaad.

  23. Dank je wel. Vele jaren terug heb ik bloed ontvangen, 4 zakken. Mijn ziel heeft heel hard moeten werken om dit gegeven bloed te transformeren. Dit heb ik heel bewust meegemaakt (lichtwerker). Wat je hier door hebt mogen geven Marieke geeft antwoord op hetgeen ik al langer wil weten. En in mijn netwerk zal ik het ook verspreiden.
    x liefde/licht.

  24. Dank je wel!; Vanmiddag aangegeven dat k niet een donor wil zijn/ en niet wil ontvangen , een heel bewuste keuze, gesterkt door het lezen van bovenstaand artikel. Altijd geweten, maar nu heel helder verwoord.
    Ineke

  26. Waar haalt deze marieke al die zogenaamde wijsheden vandaan? Het lijkt verdorie wel een gereformeerde preek! Zullen we dan ook maar meteen ophouden met vaccineren, pleisters plakken, benen spalken en pillen tegen hartritmestoornissen? Schandelijk paternalistisch betoog is dit.

    1. JIJ VINDT het een paternalistisch betoog. Wereld van verschil met wat je schrijft imo.

    2. Beste thea,
      In het gunstigste geval snap je niet de essentie van het bovenstaande artikel, en dat is dan heel jammer.In het ongunstigste geval wil je het niet weten, bedenk dan eens het volgende “ignorense is bliss , is absoluut niet waar als je weet dat het is afgeleid van to ignore. Bij deze voor jou dus huiswerk te doen. Het bovenstaande artikel komt bij mij ( ook op energetisch nivo) over als zeer genuanceerd en weloverwogen, maar met een ( voor sommige mensen)nare dwingende boodschap waaraan nu eenmaal niet te ontkomen valt.Het is gewoon een feit dat een mens niet alleen zijn lichaam is en dat de wetenschap daar wel van uit gaat. Wetenschap is een dogmatische op materie gestoelde religie, dat zouden alle zich niet spiritueel of religieus noemende mensen die wel hun heil zoeken in de wetenschap eens moeten erkennen.Orgaan donatie maakt in die zin dingen los die je niet ontkennen kan, daarover gaat deze boodschap.

  28. Verbijsterend stukje van Marieke, bij het lezen had ik een gevoel van herkenning, het spreekt me enorm aan; dit zijn gewoon oer-waarheden die aan duidelijkheid niets te wensen overlaten.
    Jaren terug had ik al aangegeven geen donor te willen zijn.
    Nu ben ik nog meer gemotiveerd om het zo te houden.

  30. Hallo
    Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken
    Het artikel lijkt duidelijk te willen maken dat doneren niet goed zou zijn, het leven rekken van de donor om de organen eruit te kunnen halen
    Het stukje over dat het niet goed zou zijn voor de donor die daarna dus “minder goed” zou overgaan ” en de ontvanger die juist na de operatie tegen van alles aanloopt omdat er organen van een andere ziel in hem/ haar zitten maakt mijzelfs bang
    Ikzelf weet nog niet of ik donor wil zijn maar bovenal wil ik denken en ik denk het ook uit de grond van mijn hart dat doneren goed is!
    En dat god of weet ik veel wie er precies daarboven zit trots is opdegene die dit doet of familieleden die de beslissing nemen over hun dierbare.
    Doneren om iemand anders een kans te geven dat is alleen maar goed recht uit het hart en dat zal daarboven absoluut beloond worden
    Dat is echt wat ik denk

  32. BDE, uittredingen, heldervoelendheid en vooral herinnering hebben aan de douche van “het grote weten”. Daar ben ik allemaal geweest en nadien leef ik er mee als een nieuw zintuig. Bovenstaand verhaal biedt verschillende herkenningspunten, maar zeker ook onwaarschijnlijkheden en onwaarheden. Orgaandonatie moet slechts gezien worden als het weggeven van iets van het stoffelijke deel van je lichaam. We bestaan uit een ziel, een geest en een lichaam. De ziel is het onsterfelijke deel en de geest is een stukje ziel, dat als tolk, fungeert tussen lichaam en ziel. Maw tussen verstand en bewustzijn.

    Uit ervaring weet ik dat het lichaam op sommige momenten geheel niet meer meedoet met de geest en ziel. Op dat moment wil men dus organen verwijderen ten behoeve van zieke medemensen. Persoonlijk heb ik moeite met orgaandonatie om geheel andere reden. Sterven is een logisch gevolg van leven. Zoals een lichaam tijd nodig heeft om te sterven, zo ook heeft de geest tijd nodig om terug te keren in de ziel. Wanneer middels medische ingrepen een ten dode opgeschreven lichaam in leven wordt gehouden door organen van een ander, druist dat ergens tegen mijn gevoel van natuurlijkheid in. Maar om het af te wijzen uit angst, zoals vaak wordt gehoord, is er altijd de geruststelling. Als je organen zijn verwijderd ben je echt wel dood. Over al de door u genoemde onderwerpen schreef ik de mij aangereikte kennis op in een manuscript onder de titel “Sterven voor beginners”.

    De drie grootste religies worden daarin gefilterd tot enkele gemeenschappelijke waarden. Alle religies faalden individueel in de toetsing van de werkelijkheid,, maar gezamenlijk kan er gemeenschappelijkheid worden gevonden die wel waarde heeft. Ziel, geest en lichaam. De grote Ziel, de Oerziel, de Moederziel, Allah, God, of hoe je het ook maar wilt noemen, deelde haar Ziel met de mens. Gaf een stukje van de eigen Ziel aan de mens. Een ieder van ons bezit dus een goddelijke ziel. Hieruit vloeit een afsplitsing in de mens als tussenpersoon tussen mens en ziel, namelijk de geest. Deze drie elementen. De geest is als het ware de tolk van mens (materie) naar ziel. Hoe meer je de materie aanhangt, des te minder bereik je de ziel. Bij het sterven van een zuivere ziel treedt de ziel terug in de Oerziel. Een onzuivere ziel zal reïncarneren net zo dikwijls tot dat ook zijn ziel zuiver sterft. Hoe, dat kan je eigen geest je vertellen, tenminste als je luisteren wil. Ik bedoel echt luisteren.

    1. Elk orgaan slaat energetische frequenties (herinneringen) op, via een ander frequentiebereik. Het wegnemen van een orgaan, voor ‘versterving’ geeft tot gevolg, dat je deze herinneringen aan ander doorgeeft en als Ziel NIET meer bij deze essentiële belevenissen kunt komen. Beetje hetzelfde verhaal als je vertelt. Dat is ook de reden om het lichaam pas na 3 dagen te begraven en/of cremeren.

    2. Istvan Koning, lees nu net pas je reactie, mijn dank, ik heb de persoonlijke ervaring in deze niet, maar weet dat het waar is… Daarnaast vind ik vind je stelling over de drie grootste religies een belangrijke constatering, nogmaals dank.

  33. Met alle respect en ondanks alle beste intenties, ontbreek bik mij hier elke spoor van ethos, logs en pathos
    * Ethos – wij nou is de entiteit de beweerd zulke zwarte-wit perspectief over orgaandonatie te hebben?
    * Logos – heb nimmer nooit gehoord dat een ziel gepijnigd wordt door wat er met hun lichaam gebeurt na hun dood, behalve as die ziel al levend een ernstige trauma had opgelopen.
    * Pathos – het lijkt mij nogal vanzelfsprekend indien een stervende mens leven kan geven verlengen aan een andere dat dit alleen maar een verlichte en karma positief actie wordt – mits het nier gebeurt onder dwang van zwart geld, corruptie, o.i.d, als af en toe gebeurt.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.