Hoe vaak ben jij de speelbal van je emoties..? Hoe vaak ben jij in staat geweest DOOR je emoties te kijken en de diepere gevoelens toe te laten en/of in het ‘gezicht’ te kijken. Het lijkt erop alsof ‘gevoelens’ en ‘emoties’ hetzelfde zijn. Toch is er een wezenlijk verschil, dat zich inderdaad in het verschil tussen leermeesters en kinderen laat vatten. De kop boven dit artikel toont daarbij PRECIES de quintessens aan.. Je gevoelens tonen je de weg, laten je zien ‘waar’ je uithangt op je levenspad. Emoties zijn je kinderen die spelen…
Een paar jaar geleden kwam ik de tekst tegen: ‘Jij bent je emoties niet!’ Deze raakte me bijzonder; vaak moet ik er nog aan denken en onlangs werd de onderstaande channeling me aangereikt door een vriend. Wauw, dáár was het verhaal weer terug, maar alleen was die ene zin dus veranderd in een heel verhaal..! De essentie was echter dezelfde.
Gevoel en emoties. Na het doorlezen besloot ik deze tekst, die in de vorm van een channeling is ontvangen, hier op WantToKnow te zetten. Het is een diepgaand relaas over de relatie tussen gevoel en emoties. Je meesters en je kinderen, zo wordt het omschreven.. Prachtig, vind je niet?
Ik wens je veel inspiratie toe. Van Pamela Kribbe plaatsten we hier op WantToKnow al vaker werk. Deze channeling is ontvangen door Pamela op 6 februari 2005; opgenomen in het centrum ‘Het Bergkristal’ in Haaren.
x
* * *
x
Over emotie en gevoel
‘Jeshua’ via Pamela Kribbe © 2005
X
Lieve mensen, het doet mij weer veel genoegen hier onder jullie te zijn, en met jullie op deze wijze contact te maken. Ik kan jullie zeggen dat dit ook veel voor mij betekent, dat ik hecht aan deze ontmoetingen, omdat ik op deze manier iets dichter bij jullie aardse werkelijkheid kom dan ik alleen vanuit mijn sfeer kan doen. Toch leef ik altijd in jullie harten en wacht ik, zoek ik steeds naar momenten waarop jullie je openstellen en toegang vinden tot mijn energie.
Jullie hebben allemaal ooit innerlijk een belofte afgelegd, een intentie gezet, om deze energie op aarde uit te dragen, om deze energie in de aarde te verankeren. Al vele levens, al vele eeuwen zijn jullie daarmee bezig. Jullie zijn allen bezig het Christuszaad in jezelf geboren te laten worden en ik help jullie hierbij. Ik was een voorloper, maar toch was het planten van het Christuszaad een collectieve inspanning. Ook mijn komst op aarde was alleen mogelijk omdat deze gedragen werd door een veld van energie, dat hier al aanwezig was.
Want mijn energie, de Christusenergie die in deze tijd wedergeboren wordt, is niet alleen mijn energie, niet alleen de energie van één man die ooit op aarde leefde; het is een collectief energieveld waarvan jullie allen veel meer deel uitmaken dan jullie soms zelf bevatten.
Wij werken samen, we zijn een éénheid. Daarom ben ik ook voor jullie allen toegankelijk. Ik ben niet exclusief toegankelijk voor de een of de ander. Ik sta in dienst van jullie allen. En vandaag ben ik hier gekomen om te spreken over een thema dat jullie allen diep beroert en waarmee jullie allen op de een of andere manier veel bezig zijn in het alledaagse leven. Het gaat hier om het omgaan met emoties.
De vorige keer ben ik ingegaan op de stroom van de mannelijke en de vrouwelijke energie doorheen jullie energielichaam, doorheen de chakra’s. En ik heb toen het belang benadrukt van het helen van de onderste drie chakra’s, als onderdeel van je heelwording, je volledige terugkeer naar jezelf. Ik achtte het belangrijk dit te benadrukken, omdat sommigen van jullie die zich aangetrokken voelen tot het spirituele, dikwijls de neiging hebben je in je gedachten en gevoel terug te trekken in de hogere chakra’s.
Het hart, het derde oog en het kruinchakra hebben iets aantrekkelijks, omdat deze centra jullie in contact brengen met de hogere sferen die jullie allemaal zo bekend zijn. Maar, het ware innerlijke werk ligt op een lager niveau, op het gebied van de lager gelegen chakra’s, het gebied dat dichter bij de aarde staat. Het gebied van de emoties vormt een enorm belangrijk onderdeel in spirituele groei, in heelwording.
Jullie zijn spirituele wezens, jullie zijn afkomstig uit een sfeer die niet aards is, waarin de rauwheid en grofheid van de aardse werkelijkheid jullie niet bekend was. Daarmee om te gaan is moeilijk geweest. Doorheen vele levens hebben jullie geprobeerd je kosmische energie hier vorm te geven op aarde. En in dat vormgeven, in dat kanaliseren van je energie naar de aarde toe, zijn veel onbegrepen verwondingen ontstaan. Aan het emotionele lichaam dat jullie allen hebben, zijn veel trauma’s en verwondingen vastgehecht geraakt; en daar wil ik vandaag over spreken.
Iedereen die zich op het pad begeeft van innerlijke groei, weet van het belang van emoties: dat je ze niet mag onderdrukken, dat je er op een bepaalde manier mee moet gaan werken, dat je ze uiteindelijk moet loslaten, maar hoe precies en wat is niet altijd zo duidelijk.
Het onderscheid tussen emoties en gevoelens.
Het gaat me hier niet bepaald om de terminologie, je kunt er ook andere definities aan geven, maar het gaat er mij om een onderscheid te maken tussen emoties, d.w.z. energieën die in de kern tekens van onbegrip zijn, en gevoelens, d.w.z. energieën die te maken hebben met het verstaan van het hogere. Eerder heb ik gezegd in de aankondiging van deze channeling: ‘gevoelens zijn je leraren, emoties zijn je kinderen’. Hier wil ik dit onderscheid verder verduidelijken.
Emoties zijn energieën die zich heel sterk manifesteren in het fysieke lichaam. Emoties zijn reacties op dingen die je eigenlijk niet begrijpt. Haal je maar eens voor de geest wat er gebeurt als je een woede-aanval krijgt. Iemand kwetst je onverwacht, en je voelt een vlaag van boosheid door je heen trekken. Dit is heel goed te voelen in je lichaam: op bepaalde plaatsen verkrampt je energie. Dit fysiek ineenkrimpen, dat voortkomt uit een energetische schok, geeft aan dat je iets niet begrijpt. Er komt een energie op je af die je niet kunt plaatsen, die je niet gerechtvaardigd acht. In wezen reageer je het onbegrip af in de emotie. Er treedt energetisch een bepaalde explosie op, en dat is tevens een soort ontlading.
Als dit gebeurt, sta je vervolgens voor de keuze: wat doe ik met deze emotie? Ga ik mijn reacties hierop baseren? Ga ik mijn gedrag tegenover andere mensen hierop baseren of laat ik de emotie voor wat ze is, en stem ik mijn gedag op iets anders af? Ik ga hier straks op in, ik wil hier eerst iets meer zeggen over gevoelens.
Emoties zijn in wezen explosies van onbegrip
Emoties kun je heel duidelijk in je lichaam waarnemen. Gevoelens daarentegen zijn van een andere aard, en worden door jullie ook op een heel andere manier waargenomen. Gevoelens zijn veel stiller van aard dan emoties. Het zijn de fluisteringen van de ziel, die je bereiken via zachte aanmoedigingen, een innerlijk weten of een plotseling intuïtief handelen dat later van wijsheid blijkt te getuigen. Emoties hebben altijd iets heftigs, iets dramatisch in zich. Denk maar aan scherpe angstaanvallen, aan paniek, woede of intens verdriet.
Emoties nemen je geheel in beslag en trekken je weg uit je spirituele centrum. Op dat moment ben je vol van een bepaald soort energie die je in wezen wegtrekt van je centrum, van je innerlijke helderheid. In die zin zijn emoties als wolken voor de zon. Hiermee wil ik niets ten nadele zeggen van emoties. Emoties dienen zeker niet onderdrukt te worden, maar ik wil wel aangeven wat de aard is van deze energie: het is een explosie van onbegrip. In wezen trekken emoties je weg van je centrum.
Gevoelens daarentegen brengen je dieper in je centrum. Gevoelens hebben te maken met wat jullie ook wel intuïtie noemen. Gevoelens getuigen van een hoger begrip, een begrip dat de emoties én het verstand overstijgt.
Gevoelens komen uit een sfeer van zijn die niet fysiek is, die buiten het lichamelijke ligt. Daarom zijn ze ook niet zo duidelijk lokaliseerbaar en voelbaar in je lichaam. Denk maar eens aan wat er gebeurt als je iets aanvoelt, als je iets voorvoelt. Er lijkt dan een soort weten in je te zijn wat van buiten naar je toekomt, wat niet een reactie is van binnenuit op iets anders, maar wat je a.h.w. van buiten je in je opneemt. Je kunt op zo’n moment wel iets voelen opengaan in je hartchakra.
Er zijn vele momenten waarop zo’ n innerlijk weten bij je komt. Je kunt bijvoorbeeld iets over iemand anders ‘weten’ zonder dat je nog echt veel gepraat hebt samen. Je kunt iets voelen over jullie beiden wat heel belangrijk is en wat later nog een grote rol gaat spelen, maar wat alles niet zo goed door woorden kan worden gevat of door het verstand kan worden begrepen.
Ik wil nog een voorbeeld noemen van een gevoel. Vreugde kan een gevoel zijn dat het emotionele overstijgt. Je kunt diep van binnen een vreugde voelen die je optilt, zonder dat daar een bepaalde aanleiding voor is. Je voelt dan de Oerkern in jezelf, de verbondenheid met al het andere. Zo’ n gevoel kan je overvallen op een onbewaakt moment. Het is alsof je dan iets Groters aanraakt of dat het Grotere jou aanraakt. Gevoelens kun je niet zo makkelijke oproepen en lijken soms ‘uit het niks’ te komen. Emoties hebben meestal een heel duidelijke aanleiding, een ’trigger’ in de buitenwereld die je ertoe brengt heel emotioneel te worden.
Gevoelens komen eigenlijk vanuit de dimensie van je Hoger of Groter Zelf naar jullie toe. Het is nodig om innerlijk stil te zijn om deze fluisteringen te ontvangen in je hart. Emoties kunnen deze stilte en rust in de weg staan. Daarom is het zo belangrijk om emotioneel rustig te worden en om niet opgeklaarde emoties innerlijk te helen en los te laten.
Alleen vanuit je gevoel, het contact met je ziel, kun je werkelijk goede beslissingen nemen. Door innerlijk stil en rustig te zijn, kun je met je hele wezen aanvoelen wat goed is voor jou om op een bepaald moment te doen. Beslissingen nemen gebaseerd op emotie is beslissingen nemen vanuit een ongecentreerde positie. Het is nodig de emoties eerst los te laten en terug te keren tot je innerlijke kern, waar helderheid is.
Nu wil ik met jullie bespreken hoe je het beste met emoties omgaat.
Eerder heb ik gezegd in de aankondiging van deze channeling: “gevoelens zijn je leraren, emoties zijn je kinderen”. De vergelijking tussen emotioneel zijn en kind-zijn is rijk aan betekenissen. Zo kun je je ‘ innerlijk kind’ heel goed opvatten als de zetel van je emoties. Maar er is vaak ook een treffende overeenkomst tussen hoe je met je emoties omgaat en hoe je met kinderen buiten je omgaat.
Een kind is naar zijn aard eerlijk en spontaan in zijn emoties, en hij verbergt of onderdrukt ze niet totdat volwassenen hem hiertoe aanmoedigen. Het feit dat hij hierover spontaan en expressief is, wil echter niet zeggen dat de emoties in het kind op gebalanceerde wijze aanwezig zijn.
Iedereen weet dat een kind meegesleept kan raken door zijn emoties (woede, angst of verdriet) en het zelf vaak geen halt toe kan roepen. Het kan dan bijna verdrinken in zijn emotie en dit maakt hem ongecentreerd. Eén van de redenen waarom een kind zijn emoties niet kan bedwingen is dat hij uit een wereld komt waarin grenzeloosheid de norm is.
In de etherische of astrale dimensies waaruit het kind met zijn geboorte is afgedaald, waren er lang niet zoveel grenzen en beperkingen als in het fysieke lichaam dat hij nu ervaart. Zijn emoties zijn vaak zijn reacties van onbegrip hierop. Het kind heeft in zijn opgroeien in de aardse omgeving dan ook begeleiding nodig in het omgaan met zijn emoties. Dit is deel van het ‘goed incarneren’ op aarde.
Hoe ga je nu om met emoties, in je kinderen dan wel in jezelf?
Emoties kun je beter niet onderdrukken of veroordelen. Emoties maken een belangrijk deel uit van je wezen en als zodanig verdienen zij respect en aanvaarding. Je kunt de emoties in jezelf beschouwen als kinderen die jouw aandacht en respect nodig hebben, én jouw begeleiding.
Een emotie kun je zien als iets wat bij je komt om geheeld te worden. Het is daarom belangrijk niet volledig in de emotie op te gaan, maar om er met bewustzijn naar te kunnen kijken. Je zou het zo kunnen zeggen: een emotie moet je niet onderdrukken, maar je moet haar anderzijds ook niet verheerlijken. Want als dat laatste gebeurt, dan wordt het kind in jezelf een tiran die je overheerst en waarop je geen vat hebt.
Het belangrijkste wat je met een emotie kunt doen is haar uit te nodigen er volledig te zijn, terwijl je niet je bewustzijn verliest. Neem bijvoorbeeld boosheid. Boosheid kun je uitnodigen er volledig te zijn, je kunt deze energie volledig ervaren in je lichaam, terwijl je er met je bewustzijn naar blijft kijken en neutraal waarneemt hoe de boosheid in jou werkzaam is. Wat er op dat moment gebeurt, is dat je de emotie, die in wezen onbegrip is (waarom gebeurt dit?, waaraan heb ik dit verdiend?), omringt met bewustzijn, omringt met begrip.
We willen dit uitleggen aan de hand van een voorbeeld. Stel je voor: een kind heeft zijn knie gestoten aan de tafel en het doet hartstikke pijn. Het kind wordt boos, het huilt van de pijn en geeft een trap tegen de tafelpoot, want hij is boos op de tafel. Hij ziet de tafel als de oorsprong van zijn pijn. Wat een liefhebbende ouder doet op dat moment, is het kind helpen benoemen wat het ervaart. “Jij bent boos hè?, jij hebt pijn hè?” Dit benoemen is essentieel. Wat je hiermee doet is dat je het probleem -de boosheid, de pijn – naar het kind zelf toe haalt. Je verlegt de aandacht van de tafel naar hem. Het zit niet in de tafel; maar jij hebt pijn, jij bent boos. En die emotie mag er zijn, ik begrijp het!
De ouder omhult de emotie van het kind met begrip, met warmte. Op het moment dat het kind zich gezien en verstaan voelt, kan de boosheid afnemen. De lichamelijke pijn is er misschien nog wel, maar het verzet tegen de pijn, de kwaadheid eromheen kan afnemen. Het kind leest in jouw ogen begrip en warmte. En dat werkt ontspannend, de emotie kan nu wegvloeien. De tafel, de oorzaak van de emotie, doet er niet meer toe.
In het omhullen van de emotie met begrip en warmte, verschuif je de aandacht van buiten naar binnen, en leer je het kind verantwoordelijkheid te nemen voor de emotie. Je laat hem zien dat zijn reactie op een prikkel vanuit de buitenwereld niet vast ligt, dat het een kwestie van keuze is: begrip of onbegrip. Acceptatie of verzet. Jij kiest. Als je dit betrekt op jezelf, op de relatie tussen jou en je innerlijk kind, betekent het je toewenden naar en benoemen van je eigen emoties dat je het kind in jezelf erkent. Het kan dan jouw troost ontvangen. Dit naar binnen keren, dit subjectief maken van het hele proces, zorgt ervoor dat het kind in jezelf niet vervuld raakt van wrok, van een intentie om iemand of iets buiten zich te bezeren.
Sterke emoties (of dit nu boosheid is of verdriet of angst) hebben altijd een component van onmacht, die voortkomt uit het feit dat je je slachtoffer voelt van iets buiten je. Wat je met bovengenoemde beweging doet is dat je in feite de buitenwereld ‘uitschakelt’ uit de ontstaansketen van die emotie. Het doet er niet meer zoveel toe wat je emotie tot stand deed komen; je keert je puur naar de emotie zelf toe en zegt: OK, dit is mijn reactie, en ik begrijp het. Ik begrijp waarom je je voelt zoals je je voelt.
Je op zo’ n manier liefdevol toebuigen naar jezelf, naar je eigen emotie, maakt vrij. Het vraagt wel een zekere mate van strengheid naar jezelf. De buitenwereld loslaten en de verantwoording bij jezelf leggen, betekent dat je jezelf toegeeft ‘ik kies ervoor om zo te reageren’. Je kijkt niet meer naar wie er gelijk heeft, wiens schuld wat was, je doet afstand van wat er gebeurd is in de buitenwereld, en je buigt je volledig over jezelf. ‘Ik ervaar deze emotie nu in het volle bewustzijn dat ik ervoor kies’. Dát is verantwoordelijkheid nemen.
De strengheid zit ‘m erin dat je niet blijft hangen in je gelijk, niet jezelf blijft bevestigen in je emotie, maar werkelijk durft te zeggen: hier kies ik voor; ik heb zeggenschap over mijn emoties. Hier je eigen verantwoordelijkheid nemen is een vorm van nederigheid: jezelf heel eerlijk in de ogen zien, ook op je zwakste moment. Dit is de strengheid die van jullie gevraagd wordt. Maar tevens is er de zachtheid nodig van zelfacceptatie. De emotie die jij hebt gekozen, de boosheid in dit voorbeeld, mag er tegelijkertijd helemaal zijn.
“Jij bent boos, hè? Ik begrijp het”. Je begrijpt het van jezelf; je vergeeft jezelf, en dit begrip is helend.
Dit is de ware rol van het bewustzijn in zelfheling. Dit is spirituele alchemie. Bewustzijn doet niet iets, het omringt je met iets. Het omringt je met de energie van liefde en transformeert zo onbegrip tot begrip. In wezen zijn bewustzijn en liefde hetzelfde. Bewust-zijn is iets helemaal laten zijn en het (h)erkennen als jouw creatie.
Vaak denken jullie dat ‘bewustzijn alleen’ niet genoeg is om je emotionele problemen te overstijgen. Jullie zeggen dan: ik weet met welke onverwerkte emoties ik zit, ik ken de oorzaken, ik ben me ervan bewust, maar het gaat niet weg. In dat geval is er toch een subtiel verzet in jezelf aanwezig tegen die emotie. Er is sprake van een op afstand houden van de emotie, uit angst daardoor overweldigd te worden. Maar je wordt nooit overweldigd door een emotie, als je er bewust voor kiest die emotie toe te laten.
Zolang je de emotie buiten de deur houdt, ben je in oorlog, in gevecht met die emotie en zal zij je op allerlei manieren gaan tegenwerken. En je kunt haar uiteindelijk niet buiten de deur houden. Ze zal zich vast gaan zetten in je lichaam of in bepaalde stemmingen zoals matheid en depressie. Somberheid en depressie zijn een heel duidelijke teken dat je bepaalde emoties in jezelf onderdrukt.
Het gaat erom deze emoties volledig in je bewustzijn toe te laten. En als je niet precies weet om welke emoties het gaat, kun je heel goed de spanningen in je lichaam voelen, als toegangspoort tot die emoties. In je lichaam wordt het allemaal vastgehouden. Je kunt met je bewustzijn naar spanningen in je buik toegaan en vragen wat daar leeft. Gebruik de oefening die net gegeven is (aan het begin van de sessie door Gerrit, zie audio-file op Downloadpagina) en stel je voor dat op de plek van de spanning een kind zit. En vraag dit kind je te laten zien welke emotie er in hem of haar leeft.
Er zijn allerlei manieren om contact te maken met emoties in jezelf. Je moet je realiseren dat de energie die is gaan vastzitten in de emotie wil doorstromen. Deze energie wil zelf graag loskomen en klopt daarom aan je deur als een fysieke klacht of een gevoel van stress of somberheid. Het is voor jou dan een kwestie van contact maken en werkelijk bereid zijn de deur open te zetten.
Het is belangrijk je te realiseren dat emoties weliswaar onderdeel zijn van je zijn op aarde, maar dat je je er niet door moet laten overheersen. Emoties zijn als wolken voor de zon. Juist daarom is het belangrijk er zeer bewust mee om te gaan, zodat je vanuit een opgeruimd emotioneel lichaam gemakkelijker contact maakt met je innerlijke kern, met je gevoel of intuïtie.
Er is in jullie samenleving heel veel verwarring omtrent emoties. Deze komt onder meer tot uitdrukking in de verwarring die er is over het opvoeden van kinderen. Kinderen zijn heel duidelijk wezens die hun emoties spontaan uiten, veel spontaner dan jullie gewend zijn als volwassenen. Dit levert moeilijkheden op. Wat doe je als de grenzen overschreden worden? Wat doe je als het een chaos lijkt te worden? Moet je kinderen streng aanpakken of moet je ze juist laten gaan? Moet je hun emoties de vrije loop laten of aan banden leggen?
Een goede opvoeding leert je kind begrip te ontwikkelen voor zijn emoties; te begrijpen waar deze vandaan komen en er zelf verantwoordelijkheid voor te nemen. Het kind leert met jouw hulp zijn emoties begrijpen als ‘explosies van onbegrip’ en door dit begrip kan hij voorkomen dat hij ‘ verdrinkt’ in zijn emoties en chaotisch gaat handelen.
Begrip maakt vrij en brengt je terug naar je centrum, zonder de emotie te onderdrukken. De ouder leert het kind deze wijze van omgaan met emoties door hiervan zelf het levende voorbeeld te zijn.
Alle vragen die jullie hebben over het omgaan met kinderen zijn ook van toepassing op jullie zelf. Hoe ga je om met je eigen emoties? Ben je streng voor jezelf? Als je je te lang boos voelt of verdrietig, zeg je dan tegen jezelf: kop op, nu moet ik verder, nu niet te lang blijven hangen. Onderdruk je de emotie? Disciplineer je jezelf en hou je je voor dat dat goed is, dat dat flink is, dat dat zo hoort? Van wie heb je die informatie ontvangen? Van een ouder wellicht?
Of ga je juist de andere kant op? Blijf je erin hangen en schiet je door in het andere uiterste: je raakt zo bevangen door de emotie dat je er niet goed meer uitkomt. Dit komt ook heel vaak voor. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je je gedurende lange tijd in je leven slachtoffer hebt gevoeld van een situatie buiten je, bijvoorbeeld je familie, partner of werk. Op een gegeven moment kan het bevrijdend zijn geweest om contact te maken met de boosheid in jezelf, omdat het daardoor mogelijk werd je los te maken van de negatieve invloed.
Nu kan het echter gebeuren dat je die boosheid langdurig gaat omarmen, dat je er op een bepaalde manier zo blij mee bent, dat je haar niet meer wilt opgeven. Wat je dan ziet ontstaan is een vorm van slachtofferschap die helemaal niet helend is, integendeel, ze weerhoudt je ervan werkelijk in je eigen kracht te gaan staan. Het is heel belangrijk verantwoording te nemen voor je eigen emoties en ze niet absoluut te maken. Als je ze verheft tot absolute waarheid, i.p.v. ze te begrijpen als ‘ explosies van onbegrip’, ga je je daden erop baseren, en dit leidt tot ongecentreerde beslissingen. Hetzelfde zie je in deze analogie ontstaan met kinderen die emotioneel teveel vrijheid krijgen, die te veel ruimte mogen innemen.
Ze worden onbeheersbaar, ze gaan je tiranniseren, en dat is niet de bedoeling. Emotionele chaos is voor het kind zelf net zo onprettig als voor de volwassenen.
Je kunt in jezelf heel goed waarnemen of er emoties zijn die je zodanig koestert, dat je ze eigenlijk gewoon als ‘waar’ beschouwt (i.p.v. als explosies van onbegrip). Met die emoties ben je je gaan identificeren. Paradoxaal genoeg zijn dit vaak emoties, waar jullie denken onder te lijden! Bijvoorbeeld: slachtofferschap (‘ik kan het niet’, ‘ ik kan er niks aan doen’, etc.), leiderschap (‘ik regel het wel’, ‘ ik neem het wel op me’), maar ook verdriet, angst, bezorgdheid enzovoorts.
Dit zijn allemaal emoties die pijnlijk zijn maar die je in feite ook iets geven. Denk maar eens even aan dat slachtoffergevoel. Er kunnen voordelen zijn aan het je slachtoffer voelen. Het kan je een goed, zelfs veilig gevoel geven om slachtoffer te zijn. Je hoeft dan bepaalde dingen niet te doen van jezelf. Je hoeft geen verantwoording te nemen. ‘Jij kunt het toch ook niet helpen?‘ Het is wel veilig zo. Het is een donker hoekje maar toch een veilig hoekje.
Het gevaar van het op deze wijze blijven hangen in je emoties is dat je er zo mee versmelt dat je de heldere kern in jezelf, je eigen vrijheid, uit het oog verliest. Er kunnen je dingen overkomen zijn in je leven die terecht een gevoel van boosheid of wrok hebben opgeroepen. Dat kan in je jeugd liggen, of later, en ze kunnen je door een ander zijn aangedaan. Het is goed om contact te maken met het gevoel van kwaadheid, van onrecht te zijn aangedaan. Maar op een gegeven moment dien je verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen emotionele reacties.
Gecentreerd zijn in jezelf, helder bij jezelf aanwezig zijn, wil zeggen dat je volledig verantwoordelijkheid neemt voor alle emoties die er in je zijn. Je kunt dan de emotie van boosheid erkennen in jezelf en tegelijk zeggen: dit was mijn reactie op bepaalde gebeurtenissen. Ik omring deze reactie met begrip, maar ik heb tegelijkertijd de intentie het los te laten. Het gaat uiteindelijk niet om gelijk hebben; het gaat er om dat jij vrij wordt, dat jij een gelukkig en volledig mens wordt. Het is heel bevrijdend om oude emoties los te laten.
In wezen gaat het dus om een subtiele middenweg tussen te ver doorschieten in emoties en het onderdrukken van emoties. In beide richtingen hebben jullie dingen meegekregen vanuit jullie opvoeding die eigenlijk niet overeenstemmen met het wezen van spirituele alchemie.
Het wezen van spirituele groei is dat je niets onderdrukt, maar dat je er tegelijk verantwoordelijkheid voor neemt. Ik voel dit, ik kies voor deze reactie, dus ik kan haar ook helen. In het alles aanvaarden van wat er is in jezelf, wordt je er tegelijk meester van. Je meesterschap opeisen. Dat is de kern van mijn boodschap vandaag.
Eis de meesterschap op over jezelf, over de emotionele stukken in jezelf waarmee je moeite hebt, waarvan je voelt dat ze je achter je rug om kwellen. Neem er verantwoording voor, maak er innerlijk contact mee. Het is jouw bewustzijn dat hier helend is.
Niemand anders kan jouw meesterschap geven over je emoties. Er zijn geen uiterlijke middelen of instrumenten om die emoties weg te nemen of af te laten vloeien. Het is in het proces van bewustwording dat ze vrij komen, dat ze naar het Licht gaan.
Emotionele heelwording is een van de belangrijkste facetten van de spirituele groei waarbij jullie allen zo betrokken zijn.
Tot slot wil ik zeggen: maak het niet te moeilijk, dit spirituele pad dat je begaat. Het is allemaal uiteindelijk heel simpel: het gaat om liefde voor jezelf en om helderheid in jezelf. Spirituele groei vereist niet dat je allerlei moeilijke en ingewikkelde dingen doet. Alle instrumenten om die heelwording te voltooien heb je zelf tot je beschikking. Maak op een stil moment contact met je gevoel; laat je gevoel, je intuïtie je vertellen wat er nog is dat opgeruimd moet worden. Ga ermee aan de slag. Geloof in jezelf. Jij bent de meester van jouw leven, van jouw weg.
x
* * *
Deze uitgesproken tekst is achteraf enigszins geredigeerd ter verbetering van de leesbaarheid. Voorafgaand aan de channeling werd een inleidende meditatie-oefening gedaan door Gerrit, die te beluisteren is op de audio-file (zie Downloadpagina op de site van Pamela Kribbe). Na afloop werden er vragen gesteld en antwoorden gegeven door Jeshua. Deze zijn eveneens te beluisteren op de audio-file.
(c) Pamela Kribbe – 2005 – www.pamela-kribbe.nl
Inderdaad, afhankelijk hoe ver je al op dat pad rond hangt er zijn nog altijd stukjes van de puzzel die je tegen komt, al worstel je al heel wat jaren met dit soort updates op je eigen levenspad d’r valt genoegen te sleutelen aan je zelf tot een stabieler en volmaakt geheel.
Al ben je een Meesters Meester over je zelf je bent en blijft tevens ook nog de leering van het grotere geheel binnen en buiten je zelf, de volmaaktheid zit in de innerlijke spiegelzaal waar je open kaart durft te spelen met alles wat je ooit ervaren hebt en tevens omtrent niks te verliezen hoeft.
Gevoel & emoties zijn het alarm systeem in je zelf welke inderdaad al te duidelijk aangeven dat er dingen niet op zijn plaats vallen waneer je met bepaalde zaken het niet eens bent met die ander, zelfs niet uit het stukje tekst kan opmerken van de schrijver of ie het nu wel in een goede bui of opzettelijk in boze emotie het aanvallende of verdedigde stukje tekst gecreeerd heeft.
Weer ligt de lat op het feit dat je gestoetst wordt om in balans te zijn met je innerlijk, uiterlijke zelf en met al die om je heen zijn, de les is de opwaardse stap naar verlichting en de 5de bewustzijns verruiming waar de meesten onder ons naar toe willen.
De hype is gestart en de run naar de eind streep is begonnen, wie doet mee om de finish te behalen ?
Tip voor mensen die praktisch aan de slag willen met loslaten van emoties: het boek ‘De kracht van focussen’ van Ann Weiser Cornell. ISBN 9060207769
Ik begeleid mensen met behulp van lichaamsgericht werk en mindfulness, praktische methodes die bewerkstelligen wat in dit artikel beschreven wordt. Je word je meer bewust van je lichaam en je emoties zonder je te laten meeslepen of overweldigen. Gewoon ervaren zonder oordeel, toestaan en loslaten.
Ik merk zelf dat ik hierdoor meer los kom van de waan van de dag, leef meer en meer gecentered.
groetjes Grace
Het is inderdaad een heel werk je eigen emoties te leren kennen;
ik moet zeggen, dat na traumatische ervaringen;
het positieve gedachtengoed van Louise Hay me geholpen heeft,
alles in een nieuw licht te zien,
vooral het werken met dagelijkse affirmaties,
bracht mij verder op mijn pad
Zo heb ik nog niet het gehele stuk gelezen, toch moet ik echter toegeven dat wat hier vermeld staat een mooi verwoorde chanelling is…het wordt mooi omschreven en ook in veel opzichten ook zeker herkenbaar. Toch is het echter ook niet altijd gemakkelijk je eigen emoties onder ogen te zien of te willen zien, mede omdat men dat ook wellicht weer wilt onderdrukken en juist niet wilt laten zien. toch begrijp ik het volkomen ook al is het ook niet altijd leuk om gekwetst te zijn, het is ook van belang de manier waarop en hoe iets dergelijks gebeurd en hoe vaak
Emoties zijn wel degelijk aspecten van jezelf te noemen en ik geloof ook niet dat je emoties zomaar kunt weg beredeneren. Evenmin we in staat zijn om onze dromen van A tot Z te sturen. Emoties overkomen je, overweldigen je, geven je plezier, een gevoel van eigenwaarde of juist verdriet, pijn en zelfs wanhoop. Daar is niets mis mee, want dat hoort bij het mens-zijn. Uit het grootste lijden ontstaat vaak grote innerlijke sluimerende krachten vanuit de innerlijke mens. Dualisme is dus de grote bedrieger, onze eigen illusie.
Channelen is in feite in contact treden met je eigen onbewuste emoties. Want buiten ons bewuste gewaarworden verloopt het gros van deze processen onbewust. De één noemt het eigen onbewuste zijn/haar eigen gids, de ander weer zijn innerlijke stem, weer een ander zijn geweten en sommigen denken zelfs met God te communiceren. Het maakt niet uit hoe men het wil noemen. Het zijn allemaal onbewuste processen en onbewuste gevoelens waarover ons persoonlijke waak-bewustzijn slechts een gedeeltelijk aspect is. Dit hoort bij het evolutionaire pad die we nú als persoonlijke individuen beleven. In een verre evolutionaire toekomst zal die éne mens (en waarvan het persoonlijke slechts een vergankelijk aspect is) al haar verschillende aspecten weer integreren tot die éne Hemelse Mens of wat de kabbalisten hun Adam Kadmon noemen. Dan is onze reis als mens ten einde en betreden we een nieuw gebied van ervaring en bestaan.
@franciscus001, wie heeft het over het weg beredeneren van emoties? Volgens mij gaat bovenstaande tekst juist over het ervaren en beleven van je emoties. Ik ben het met je eens dat daar niks mis mee is. Wel kunnen emoties je belemmeren en het kan zijn dat je daar dan van af wil. Als de emotie vast gaat zitten (m.a.w. als je hem niet wil voelen) kan je last krijgen van emotionele, psychische, lichamelijke klachten. Door bewust contact te maken met dat waar je last van hebt, kan de emotie weer gaan stromen (emotie = (e-)movere = bewegen).
Ik kan me wel vinden in wat je zegt over het integreren van de individuele mens tot het ervaren van eenheidsbewustzijn met alles. Ik geloof alleen niet dat dat in een verre toekomst plaatsvind. Persoonlijk ervaar ik dat nu al. Naast al die emoties van me.
Hartelijke groet.
Gebruik en mis-bruik..
het delen van je gevoelens, meningen etc. hier op WantToKnow, maar ook op andere blogs en forums in de wereld van het internet is altijd een verhaal apart. Er zijn veel sites die reacties scannen, reacties ook weghalen als de inhoud in strijd is met… Tja, en dan komt er vaak een hele reutel voorwaarden, die dan weer elders op de site worden gemeld. Toch een vorm van censuur, wanneer het gaat om serieuze reacties, die niet voldoen aan de ‘verwachtingen’ gevat in voorwaarden van de sitebeheerders.
Zo niet bij WantToKnow.nl Want toen Tessa en ik de site begonnen vorig jaar December, waren we het er beiden over eens dat het meest waardevol van de hele site in feite het delen is van gevoelens, gedachten en standpunten. En dat kan vooralsnog alleen onder een artikel.
Dát idee is nog steeds aanwezig; ook nu Tessa weg is ben ik die mening ernstig toegedaan. Sinds vorig jaar hebben we inmiddels zo’n klein 9500 reacties op al onze (ca. 500!) artikelen gekregen. En deze reacties zijn van zeer uiteenlopend karakter; dat kun je wel zeggen. Maar tot op heden zijn slechts 3 mailreacties verwijderd o.b.v. met name schelden. (Behalve dan de echte SPAM, die op een gegeven moment werkelijk de vorm kreeg van een aanval.)
Vooralsnog gaan we op deze site dus niet het systeem van de inlogcodes toepassen. Zo is en blijft iedereen in staat, met een paar handelingen, zijn reactie te geven hier op de site onder artikelen. Gelukkig. Hoewel we ook regelmatig te maken hebben met mensen die ook een soort poppenkast willen spelen, door zich te bedienen van meerdere en dus verschillende nick’s (schuilnamen). Maar op zich hoeft dat ook geen probleem te zijn.
Heerlijk dat je je emoties nu met ons deelt gait, nu val je wel ineens op je plaats.
Al zou je voor wanttoknow een reg nodig hebben om een ractie te plaatsen, het blijft altijd een open systeem, vooral waneer de gebruiker in kwestie gebruik gaat maken van verschillende PC’s dan kan als nog een rollespel gespeeld worden waardoor de verschillende nick namen gespeeld blijven.
Nog erger is het waneer men gebruik maakt van verschillende proxy IP’s dan ben je helemaal de weg kwijt, alleen met een stukje ip tracing hacking kan je elke overtreder zou weer in de kraag vatten.
@ Franciscus001
Waneer leg jij eens je emoties hier eens op de site neer, je komt altijd zo stug en emotieloos over, een goede laat maar gaan zou eens op zijn plaats vallen, probeer eens wat uit je hart te geven dan val je misschien eens meer op waardoor er minder mensen tegen je zijn.
Volgens mij is een eigen mening NIET af te meten aan het aantal mensen wat het wel of niet met je eens zijn (…) Vreemd als je je mening uit dat er dan mensen tegen die mens kunnen zijn die een eigen mening uit. Als jij Paul mogelijk het niet eens bent met een reflectant, dan lees je de stukken bij die naam toch gewoon niet?
En weet Paul dat je alleen maar bij andere kunt herkennen wat je bij jezelf onderdrukt.
Hahaha channelings! Dit is al net zo wazig als die Char dat op de televisie deed, en het is toch heel duidelijk dat dat nou gelul in de ruimte is! Door niemand te controleren, en als je de woordjes in de juiste volgorde zet krijg je inderdaad leuke zinnen, maar of ze gechannelt zijn, Nee natuurlijk niet! Nogmaals, door niemand te controleren en het enige dat het met je doet is een hoop wazigheid bij benadering! Niets meer!
@Grace,
Het idee van doorstromen vat ik wel. Denken en emoties zijn natuurlijk erg aan elkaar verwant. Ik vergelijk het zelf vaak met wolken die in alle mogelijke vormen aan je voorbij schuiven. Het individuele gevoel van éénheidsbesef is natuurlijk een begin, maar de mensheid als gehéél heeft, denk ik nog wel een lange weg te gaan. Want alleen wanneer iemand zelfbewust wordt van dit geheel maakt het die connectie met dit eenheidsbesef. En die ervaring is voor de meeste van ons vaak vluchtig omdat ons dagelijkse bestaan ons zo weer doet belanden in deze wereld vol emoties en wisselende gedachtes.
@Paul
Ik vind het zelf niet eens zo belangrijk of mensen nu wel of niet tegen mij zijn. Het meest menselijke lijkt mij allebei. Spreken vanuit het hart doe je niet louter met mooie woorden op een forum (dat is meer met het hoofdje) maar dit doe je vanuit je daden naar je medemens toe. (zonder de behoefte daar iets voor terug te hoeven krijgen) Dat is voor mij spreken vanuit je hart.
Forums roepen vaak het tegenovergestelde op. Wat begint als een vurig betoog betreffende een eigen waarheid, kan uitmonden in een zinloos ja-nietusspelletje waarbij deelnemers op een gegeven moment van elkaar niet meer eens weten waarover ze het ook alweer hadden. De kunst van een dialoog is juist het beheersen en controleren van opgeroepen emoties. Daarbij is een uitschieter helemaal niet erg, want dit leert natuurlijk weer iets over jezelf. (lees maar eens eigen reacties terug onder een andere stemming) Ik vind dit overigens wel een leuk forum, waar ruimte bestaat om iets daadwerkelijk op te schrijven. Een kritische beschouwing roept vaak de beste reactie bij een ander op, beter dan iemand afzeiken of een ja-nietus. Dan ontvang je juist weinig van een ander en geef je zelf ook weinig. Leuke psychologie hoor, forums!
@franciscus001. Ja, denken en emotie hebben een enorme wisselwerking op elkaar. Het ‘vastzetten’ van emoties doen we vaak met denken, overtuigingen. Op het moment dat ik contact maak met iets waar ik last van heb en ik laat de emotie die ik voel los, krijg ik vaak een inzicht op mentaal niveau, ik laat dus ook een beperkende overtuiging los. Echt bevrijdend!
Ik snap wat je bedoeld met het uiteindelijk helemaal een worden, wanneer we echtweer de ene hemelse mens worden (al weet ik niets van kabbalisme). Ben het met je eens dat we vast nog vele stappen te gaan hebben voor we daar zijn. Maar toch merk ik dat ik een belangrijke stap op weg naar eenheidsbewustzijn aan het nemen ben en velen met mij. Ik laat me veel minder meeslepen door mijn emoties, laat me er minder door leiden. En ben me er van bewust wanneer me dat wel gebeurt. Ik kan tegelijkertijd contact houden met mijn kern en mijn emoties ten volle ervaren. Zoals Guido schreef: ik BEN mijn emoties niet meer maar ik HEB ze wel.
Leuke discussie, stemt tot nadenken!
@jeejee: don’t shoot the pianoplayer!
Kijk naar de boodschap man, inhoudelijk en laat je vooringenomenheid varen!
Kun je een roos bewijzen?
Liefde voor de natuur?
Waar is het bewijs voor de waarheid van dromen?
Wie bewijst me dat ik me goed voel?
Wie bewijst dat ik hetzelfde rood zie als jij?
Wie bewijst dat het NIET zo is, dat alles subjectief is?
enz.
Ik ga weer een nieuw pianostuk oefenen. Allemaal gratis jeejee! En je hoeft hier niet te komen. Inhoudelijk zeg je niets, je bewijst niets. Schopt tegen jezelf aan.
@franciscus001: show me some emotion man!
The Intuitive Mind
The intuitive mind is a gift, the rational mind it’s faithful servant.
We have created a society that honors the servant,
and has forgotten about the Gift.
Albert Einstein, wetenschapper (by heart)
Vanuit het gevoel krijg je sterke krachtige evenwichtige meningen.
Emoties zijn de onverwerkte ervaringen van het innerlijke niet volwassen geworden kind.
Deze zin spreekt me uitermate aan:
Emoties zijn de onverwerkte ervaringen van het innerlijke niet volwassen geworden kind.
Gevoelens hebben mijns inziens te maken met hart en ziel.
Misschien nog wel meer het laatste!
Het hart als verbindingsbrug tussen één en ander…
@Franciscus001
Het rechte pad in het midden, niet links niet rechts. ik zie goed én kwaad van rechts maar ook het goede en kwade van links. Ik wil niet naar links en niet naar rechts,maar wie/ wat ben ik dan? Emotieloos of emotioneel?,onpartijdig of egoïstisch?,laf of moedig?, empathisch of apathisch?,gehard of een watje? verheven of onderdanig? Lief of een bitch?
Eigenlijk wil ik gaan voor het goede,maar ik zie ook goede dingen in het kwade. Soms wil ik opkomen voor het goede ,maar neig ik dan niet naar het kwade.? Ik wil het kwaad buitensluiten,maar ben ik dan ook niet het kwaad?
Wie of wat ben ik?
@ franciscus001
Ja nogal logisch dat je hier enkel met een woord in geschrift een stukje van je alter EGO kan neer kwakken, zonder het stukje hoofd komt er ook geen regeltje hier aan te pas.
Alles te verpakken in mooi woorden is dan een cognitive dissonance aan je werkelijke zelf, je kan het hier alleen doen met een stukje tekst zonder dat het kan doen met een foto van jezelf, je eigen stem en geluid en een toe gestopte emotionele kreet van uit het hart.
Alleen met een paar letters in een combinatie doen verweven kan je misschien door de verfijning in de schrijfkunst van iemand erop halen dat het persoon in kwestie iemand is die van uit zijn hart leeft.
Je emotie hier neer droppen doen al velen, omdat ze enigsgezind in dezelfde flow verkeren en met elkaar zonder slag en stoot kunnen profileren zonder dat er ruzie ontstaat.
Grootste Emotie creator hier is Guido, want zonder hem had je niet emotioneelloos je reacties kunnen droppen…
Het blijft grappig (maar tevens leerzaam) hoe verschillende individuen elkaar via individuele brillen elkaar bezien, interpreteren en tevens beoordelen. Hoe emotioneel en tevens hoe menselijk is dit te noemen?
Beste Lian, hoe kun je iets uitsluiten van wat éénheid ís? Goed en kwaad zijn slechts vergankelijke subjectieve begrippen. Vanuit je eigen innerlijke weet je drommels goed dit onderscheidt prima aan te voelen. Ik hoef jou dit niet te vertellen, evenmin jij mij (of een ander) dit hoeft te bewijzen.
@Guido,
Inderdaad is het rationele denken het kind van de geest. (of een aspect hiervan) De één is zich meer bewust van het eigen intuïtieve en een ander doet dit weer af alszijnde bijgeloof. Toch blijven beide denkers aspecten van de Ene werkelijkheid waaruit we zijn ontsprongen.
@Paul,
Indien jij mij een persoon vindt die niet spreekt vanuit zijn hart, wie ben ik dan om jou tegen te spreken? Wie ben ik om jouw torentje van waarheid te bestormen, om vervolgens jou van het tegendeel te bewijzen? Lijkt me volkomen zinloos.
@Paul,
ik begrijp niet waarom je het hebt over voor of tegen elkaar zijn? Het fijne van een forum vind ik dat ik geprikkeld wordt om te reageren als ik een mening lees die wat afwijkt van de mijne. Dan word ik me ook bewuster van wat ik vind en voel en soms stel ik mijn mening bij. Franciscus is slechts een andere jij, jij bent een andere ik. Mijns insziens kan je groeien als je liefdevol reageert naar een ander, ongeacht wat diegene bij je losmaakt. Ik heb hier op deze website geen regels gevonden over dat iemand emotie zou moeten laten zien, waarom zou je dat van een ander verlangen? Ik begrijp ‘het deel van mijzelf dat Paul heet’ niet goed… Help me s ff.
Waarde Franciscus: het grappige is dat de rechterhersenhelf helemaal niet denkt. Dát is de essentie van Einsteins citaat. Jij gaat daarboven hangen met een observatie van dit en van dat..
Het rationele denken is DE DIENAAR VAN DE GEEST!!
Waar haal je het woord ‘kind’ vandaan uit zijn citaat..??!
Nog een vraag: Ben je weleens in Lala-land geweest? Deze omschrijving is van de neuro-wetenschapper Jill Bolte Taylor. De rechter- en linkerhersenhelft zijn van dezelfe familie maar volledig elkaars opponent in gewaarwording. Vanuit beiden is te spreken. De linker hersenhelft doet zijn best het vakjesdenken te bevorderen. In pas te blijven met structuur en orde. De rechter hersenhelft viert écht feest, is kinderlijk eenvoudig en verbonden met het Al. Hiier op WantToKnow te zien: http://www.wanttoknow.nl/overige/autisme-de-subtiele-manifestatie-van-gevoel-in-denken/
Waarempel de moeite waar(d)! Ziedaar onze wereld in een hersenpan, eh notendop..!
@Grace: je spreekt vanuit de/een waardigheid die je naam siert. Dank!
De essentie van de opmerking van Paul zit ‘m niet in ‘voor’ of ’tegen’ naar mijn idee.
Het essentiële in zijn observatie van onze waarde franciscus, zit ‘m naar mijn idee in de omschrijving: ‘cognitieve dissonantie’. Ken je die uitdrukking..?
Afstandelijkheid betekent daarin dat een ‘niet-verbondenheid’ ontstaat. Door niet-verbondenheid ontstaat een afwezigheid van emoties. En dat mag.
Maar dát voel ik ook in de obseraties van de man die zich hier op deze site de naam Franciscus001 heeft aangemeten.
Maar goed, dat doet weer niets af aan jouw observatie, waaruit ik -en dat doet hier wellicht niet ter zake, misschien ook wel- ontegenzeggelijk en wel degelijk een bepaalde emotionele verbinding meen te ontwaren..
Het wordt er allemaal niet veel makkelijker op, hier op de site. 😉
@Guido,
jazeker, mijn reactie komt ook voort uit cognitieve dissonantie, als het me niets doet reageer ik niet. En je hebt ook gelijk met de emotionele betrokkenheid, het onderwerp emoties, psyche, lichaam doet me iets, raakt mijn wezen!
Dank je voor het compliment, 😉 ik heb de nick “Grace” gekozen omdat ik de eigenschap gratie niet goed kon begrijpen/voelen. Heb het dan maar als jas aangetrokken.
Wat denk ik de waarde is van het hanteren van emoties is je er niet van distantieren, maar ze bewust te ervaren. Ik kan bijv ook erg genieten van flink boos zijn. Als ik daar contact mee heb, voel ik erg veel kracht! Dan kom ik ook over op de ander, word ik serieus genomen.
Over het voor of tegen zijn: Dat schrijft Paul hier zelf zie zijn tweede reactie hierboven.
Jill Bolte Taylor beschrijft prachtig haar ervaring over haar verblijf in haar rechter hersenhelft! Ze kon alleen geen telefoonnummer meer draaien tot de linkerkant weer meedeed. Dat ordenen hebben we hard nodig. Het schijnt trouwens dat in onze evolutie als mens onze beide hersenhelften aaneen gaan groeien.
@Franciscus001
Even voor de duidelijkheid het is niet mijn bedoeling om je iets te bewijzen,het zijn oprechte vragen.
Vooral jou uitspraak over spreken vanuit het hart sprak mij erg aan.
Bovendien(voor wat het waard is) zie ik in wat jij schrijft wel emotie.
Begrijp ik nou goed dat je mijn telefoonnummer niet meer weet, maar me wilt bellen omdat je boos bent en me wilt laten voelen hoeveel kracht er dan in je stem zit. Nounou, Grace..
Ik beschouw het denken altijd als een steiger die kei-nuttig is om een huis te bouwen.. Maar niemand laat die staan als het huis af is. Je hebt hem wel heul hard nodig als je gaat bouwen; dus allemaal prima. Maar tijdens de bouw kun je wel verrekes je hoofd stoten aan die stalen pijpen.. Als het huis klaar is en je wilt ongehinderd van je uitzicht genieten, breek af dat ding.
Sorry ik was even in Lala-land..!
hahaha, je hebt me door Guido! goed staaltje rechter plus linkerhersenhelft.
@Grace
Genade is (volgens steve rother)
één van de moeilijkste/laatste levenslessen hier op aarde,maar weinig zielen die voor deze les staan. Misschien is het, omdat je het niet kunt voelen, wel jou les?!
op http://www.willenwijweten.nl/index.html
even naar beneden scrollen. leuk om te weten welke hersenhelft domineert!(de draaiende dame)
@Lianne, dat zou kunnen wie weet. Met gratie heb ik meer contact gekregen dat kan ik nu wel voelen. Voor mij heeft gratie te maken met lichtvoetigheid, speelsheid en liefde.
Genade, daar heb ik idd zo’n beetje hetzelfde ding mee, ik vat t niet helemaal. Als ik me daar nu op afstem, voelt het als een totale toestand van vergeving plus vergeven zijn (door jezelf en ander, maar dat is uiteindelijk hetzelfde nietwaar). Misschien moet ik me nu ‘Mercy’ gaan noemen, haha!
@Grace
http://www.youtube.com/watch?v=KE2orthS3TQ
😉
@Lianne. Duffy…Lol!
De draaiende dame: linkerhersenhelft voor mij.
ik dacht: doe mij ook maar even een nick.
voor mij de draaiende dame: rechterkant en links lukt me gewoon echt niet!
greets Lianne
shilly Liallying, rechts lukt me wel, links was wat ik het eerst zag. Nou, veel plezier in lala-land!
http://www.youtube.com/watch?v=u_NK2rOKKtU
hahahhahahhhhahahah
http://www.youtube.com/watch?v=2Zp8R05vpmw
lalahaha
ik denk dat Joy nu toch een betere nick is lallallalalal ♪♪♫♪♪♪♫
Dan ben ik Happy, shalalili
http://www.youtube.com/watch?v=IAT5m2GmMSo
me joy+you happy= LOL
hahhahhhahahahhahahahahhahah
@Guido
sorry voor alle off-topics!!
we lieten onze emoties de vrije loop! hahhahahhhahhhahaha
Bij mij draait de dame beide kanten uit … ineens draait ze rechtsom en even later weer linksom zonder dat ik moeite hoef te doen 😀
@Krispy
teveel krokante krabburgers gegeten hé, dan krijg je dat hahhahahhahahah
groetjes lianne
@ Lianne
Ik bekijk de dingen graag van meerdere krokanten ja …lol… ik ben blij met mn veelzijdigheid 😉
aaahhh nog eentje dan
http://www.youtube.com/watch?v=gRRFfg2Guq4
toodles!
@ Grace, Franciscus, Guido
Het gaat niet om de strijd of je nu links of rechts denkend bent, bij gaat het erom in het midden te blijven, dat is dan rechts en links in de gaten te houden en het zenuw gestel te prikkelen waar je WantToKnow voor hebt staan, het is de irronie van het snappen dat de linker en rechter hemisync’s in balans zijn om het middelste stukje te activeren.
Cognitieve dissonantie = is een psychologische term die de onaangename spanning aanduidt die ontstaat bij het kennis nemen van feiten of opvattingen die strijdig zijn met een eigen overtuiging of mening, of van het deelnemen aan gedrag dat strijdig is met iemands overtuiging. Scherper geformuleerd is het de perceptie van onverenigbaarheid tussen twee “cognities”, waarbij een cognitie moet worden gezien als elk element van kennis, inclusief houding, emotie, geloof of gedrag. De theorie van cognitieve dissonantie stelt dat tegenstrijdige feiten als een drijvende kracht fungeren die de geest dwingen om nieuwe ideeën of gedachten te onderzoeken, of om de aanwezige overtuiging aan te passen, dus om de hoeveelheid dissonantie (tegenstrijdigheid) tussen cognities te verminderen.
Het gaat erbij mij zelf nou juist om de cognitieve consonantie, het in evenwicht zijn en maak geen keuzes tussen de ene uiterste kant of de andere uiterste kant, op dit forum bepalen de meeste mensen dat je steeds een keuze moet maken tussen beide kanten, daar ligt iedereen met elkaar in de clinch, behalve waneer je in het midden gaat zitten heb je niks te verliezen.
Jemig meiden.. Ben even een avondje niet online.. Website omgebouwd tot clubhuis.. Achmarleuthet..!
Een mens denkt niet louter links of rechts. We gebruiken allemaal onze beide hersenhelften. Ook is het een broodje aap dat we maar slechts een gedeelte van ons hersenpotentieel zouden gebruiken.
Spreken vanuit het hart staat synoniem met de geest. De meeste religies hanteren een meervoudige defintie van de constitutie mens. Het christendom spreekt bv. van lichaam, ziel, geest. Andere stromingen spreken van meerdere aspecten die de totale mens vormen. Denken (of manas) is zo’n aspect wat voortvloeid vanuit de geest.
Onze vergankelijke persoonlijkheid is dus maar een aspect hiervan. Die denkende en voelende mens waarvan we steeds het idee hebben dat het één en dezelfde persoonlijkheid betreft, maar dit natuurlijk niet is. Want ik ben niet meer het kind van acht jaar oud en indien ik straks zeventig ben geworden ben ik niet meer diezelfde franciscus van nu. Fysiek blijven we nimmer hetzelfde, maar dat geldt natuurlijk ook voor de innerlijke mens.
Spreken vanuit je hart heeft dus niets met stem of woord te maken. Het is de kern van de kern van jouw wezen. Het is dus niet die vergankelijke persoonlijkheid op dit aardse toneel van bestaan, waarmee we ons identificeren en die we dagelijks ‘aankleden’ met onze eigen gedachtes en emoties.
Niets is constant. En zelfs dat niet.. Panta rei!
Maar Paul, jij reageert toch ook vanuit cognitieve dissonantie… die onaangename spanning die je voelt als je hier iets leest waar je het niet mee eens bent?
Rechts links en midden: het geheel hoort toch bij het mens zijn? Zoals Zorba de Griek zei: ‘de hele catastrophe!’ En dan is catastrophe niet synoniem voor ramp, maar gewoon het hele zooitje waar we in ons leven mee te maken hebben, het plezierige, onplezierige enz. Niet links en rechts in de gaten houden, maar ‘links en rechts’ -alles- beleven! In de gaten houden heeft te maken met alertheid, controle –> angst. De angst voelen en toelaten heeft als gevolg dat je het kan loslaten. dan kom je in contact met vertrouwen. Het beleven en waarnemen doe je vanuit je midden, dus dat neem je mee. Zo denk ik er ten minste over.
@Guido, ja twas een leuk feestje 😉
@Grace, in het midden voel je ook hoor.. Waarheid in Stilte..
Jullie hebben overigens alles wel netjes opgeruimd vind ik..
@Guido, ja dat zei ik geloof ik ook: beleven vanuit je midden. Dat is de synthese van de beide kanten in de dualiteit. Maar idd, ik vergeet bij tijd en wijle de stilte echt op te zoeken, ik neem voor lief.
opgeruimd?… heb je al onder de bank gekeken?
even off-topic: dit filmpje vind ik op t moment erg inspirerend.
http://www.youtube.com/watch?v=qAQrsA3m8Bg
8 minuten.
Hoe gaan we om met onze gevoelens in een wereld van machines?
http://machinarium.net/demo/
Ik zeg Wall-E on steroids!
😉
@Grace: de bank is failliet!