Gaat ‘MeWe’ Facebook ten onder brengen..?

7 gedachten over “Gaat ‘MeWe’ Facebook ten onder brengen..?”

1. Zückerberg=een smous! Weinstein=?

   Log in om te reageren

2. De joodse oorsprong van de open grenzenbeweging

   In een essay van 2015 over ‘Witheidstudies’ probeerde ik de basis en conceptualisatie te leggen voor een meer ontwikkelde studie van de schaal en de verwoestende impact van hedendaags Joods intellectueel activisme op onze hogescholen, universiteiten en bredere cultuur. In dat essay merkte ik het belang op van joodse activisten, waaronder Noel Ignatiev, Ruth Frankenberg, Ricky Marcuse en Terry Berman, die tussen het midden van de jaren zeventig en eind jaren negentig bezig waren een academische discipline te ontwikkelen die bekend staat als ‘Witheidstudies’. vanaf het begin heeft witheidstudies een unieke ruimte ingenomen in een steeds multicultureel disciplinair landschap. In tegenstelling tot zwarte studies, joodse studies of Aziatische studies, is deze academische sfeer niet bedoeld om de prestaties, geschiedenis en cultuur van haar onderzochte etnische groep constructief te onderzoeken. In plaats daarvan bestaat het genre om ‘Witheid’ en daarmee impliciete blanken te onderwerpen aan een unieke vijandige dialectiek die bestaat uit de ondermijning van de witte cultuur, de degradatie van de witte geschiedenis en de de-legitimering van de Europese bestaansgrond. Als zodanig kan de discipline worden beschouwd als een daad van etnische oorlogvoering, gebaseerd op de beoogde verovering van geest en geweten, en uiteindelijk middelen en territorium.

   In alle westerse landen blijven witheidstudies, zowel in academische als in sociale rechtvaardigheidsuitingen, onevenredig geregeerd door joden. Dit is een empirisch waarneembaar feit. Een boek zou alleen kunnen worden geschreven over Joodse betrokkenheid bij deze academische “discipline”, maar het zou hier moeten volstaan ​​voor een kort overzicht van enkele belangrijke voorbeelden. Deze omvatten Barbara Applebaum van de Syracuse University, die carrière heeft gemaakt door het ontwikkelen van noties van ‘Witte schuld’ en het beëindigen van wat zij beschrijft als ‘Witte morele onschuld’. is mijn curriculum White ?, ”terwijl George Lipsitz van de University of California, auteur van How Racism Takes Place, ook verschillende boeken heeft geschreven over ‘Whiteness’ en White schuld. De joodse feministe Michelle Fine, gevestigd aan de City University van New York, heeft talloze werken over ‘White privilege’ geproduceerd, waaronder haar boek Witnessing Whiteness. Andere joodse academici die zeer actief zijn op het gebied van witheidstudies zijn Lois Weis, David Theo Goldberg, Maurice Berger, Lawrence Grossberg, Jennifer Roth-Gordon, Cynthia Levine-Rasky, Laura S. Abrams, Judith Katz, Melissa Steyn, Paula Rothenberg en Amy Eshleman.

   Joodse betrokkenheid is misschien nog intensiever op het gebied van zogenaamd sociaal recht activisme. Een van de belangrijkste exploitanten van ‘Whiteness-workshops’ in de Verenigde Staten is Dara Silverman. Silverman is een ‘consultant, organisator en trainer die al meer dan 20 jaar bewegingen voor economische, raciale, gender- en sociale rechtvaardigheid opbouwt. Van januari 2015 tot juli 2016 was Dara de oprichter van Show up for Racial Justice (SURJ). Als consultant werkt Dara met kleine en middelgrote groepen om hun organisatievaardigheden, fondsenwerving en organisatorische capaciteit op te bouwen. Dara was de uitvoerende directeur van Joden voor raciale en economische rechtvaardigheid (JFREJ) in New York City van 2003-2009. ”

   Beruchte joodse activist Tim Wise heeft Silverman geprezen als ‘een kritische stem in de nieuw aangewakkerde beweging van anti-racistische blanke bondgenoten. Een meedogenloze mede-samenzweerder met leiders van kleur in de strijd tegen witte suprematie en raciale ongelijkheid, Silverman’s greep op de strategie voor het opbouwen van beweging is ongeëvenaard. ” Witheid ‘via workshops en’ webinars ‘. In essentie zijn deze inspanningen programma’s voor deracinatie, uitgevoerd via psychologisch misbruik gericht op schuldaansporing. Deze poging om een ​​volk van zijn identiteit te scheiden is meer dan een beetje hypocriet, gezien het feit dat Silverman in ten minste één interview heeft verklaard dat “ik joods ben en een vrij sterke band met het jodendom heb.”

   Naast Silverman zijn veel meer Joden aangetrokken tot de wanhopige lucratieve en modieuze zaak van het overtuigen van blanken om hun identiteit te verlaten. Onder hen zijn Jon Greenberg, auteur van “10 voorbeelden die bewijzen dat blank privilege blanke mensen beschermt in elk denkbaar aspect,” en “Praten met kinderen over witheid.” Andere prominente figuren in de sociale rechtvaardigheidssfeer van de aanval op Whiteness omvatten Debbie Zucker en Robin Nussbaum. Toen het Vassar College in New York afgelopen oktober besloot om een ​​reeks whiteness-workshops te houden, waren de twee workshopleiders Diane Eshelman en Michael Drucker, beiden joods. Hoewel de verzwakking van de interne of psychologische ondersteuning van de Witte identiteit op zichzelf al voldoende problematisch is, wordt het probleem verergerd door intensief Joods activisme op andere terreinen van academische en ‘sociale rechtvaardigheid’ activiteit. Het meest schadelijk in deze opzichten is de joodse dominantie in de ‘critical race theory’ en de bijbehorende politieke expressie

   Lezers die de afgelopen jaren de ‘vluchtelingencrisis’ hebben geobserveerd, zullen waarschijnlijk op een gegeven moment de uitdrukking ‘Niemand is illegaal’ tegenkomen. Het refrein is vooral populair in Duitsland, waar Kein mensch ist illegaal de rally werd van tienduizenden met succes gederaculeerde Duitse liberalen, en was dus een belangrijk kenmerk van de migrerende tsunami die dat ongelukkige land zou overspoelen.

   En inderdaad, het was Duitsland dat als eerste de term en de beweging die het zou inkapselen, heeft voortgebracht. Het was op de documenta X-kunsttentoonstelling in Kassel in 1997 dat deze specifieke ‘antiracistische’ beweging grotendeels als formeel werd beschouwd. De tentoonstelling van dat jaar en de beweging die het voortbracht, werden georganiseerd door de Frans-joodse ‘Artistiek directeur’ Catherine David. David wilde de hele tentoonstelling omzetten in een politiek statement, iets dat haar niet erg interesseerde bij sommige van de meer conservatieve kunstcritici van Duitsland. Onverschrokken veranderde ze de stad Kassel zelf in een ‘les’ voor galerijbezoekers, en een van haar artiesten en mede-joden, Lois Weinberger, plantte zelfs ‘bloeiend onkruid’ uit Zuid- en Zuidoost-Europa langs de ongebruikte sporen bij de hoofdspoorweg van Kassel station als metafoor voor migratie en een ‘postnationale’ wereld. Temidden van de flagrante promotie van mede-joden Eva Hesse en Chantal Ackerman, was het de vurige Joodse intellectuele sfeer van documenta X, en zijn abstracte theorieën over migratie en ‘postnationale’ identiteit, die aanleiding gaven tot Kein Mensch ist Illegal, een zin die de aanwezigen geleend van de geschriften van Elie Wiesel.

   Hoewel de formele oorsprong van de beweging terug te voeren is op Kassel 1997, was dit aantoonbaar alleen de spirituele geboorte van de groep en haar specifieke ideologie. Een meer formele codificatie van zijn theorie zou in de vroege jaren 2000 aankomen met de publicatie van de Brits-joodse intellectuele Steve Cohen’s Niemand is illegaal: asiel en immigratiecontrole, verleden en heden (2003). Cohen, die stierf in 2009, werkte toen al drie decennia als immigratieadvocaat in Manchester, waar hij de Greater Manchester Immigration Aid Unit oprichtte, en nam deel aan anti-deportatiecampagnes. Hij was lid van de International Marxist Group (IMG) van 1968 tot eind 1974, hoewel hij blijkbaar zeer publiekelijk betrokken was bij de politiek van extreem links totdat hij bewusteloos werd geslagen door Britse nationalisten die een van zijn vergaderingen in 1976 uit elkaar haalden Daarna lijkt zijn publieke betrokkenheid te zijn afgenomen en een meer teruggetrokken aspect aan te nemen. Cohen was het grootste deel van zijn leven lid van de Joodse Socialistische Groep en hij was een typisch Joodse intellectueel in die zin dat hij zowel productief als intens was, boeken, manifesten en pamfletten schreef over antisemitisme, socialisme, immigratie, grenzen en de welvaartsstaat.

   In 2003 heeft Cohen dertig jaar activisme afgedekt met de publicatie van zijn opus, Niemand is illegaal. Hoewel de slogan-titel perfect paste in het eigen ideologische traject van Cohen, was hij zich ook terdege bewust van de resonantie op het continent, waar het de belangrijkste uitspraak was van het joods geïnspireerde transnationale Europese open grenzennetwerk dat zich eind jaren negentig vormde. Dit netwerk had zich in 2000 ontwikkeld tot de belangrijkste basisgroepering van radicale migratie-gerelateerde politiek op Europees niveau. Een van de belangrijkste tactieken was het handhaven van een voortdurende zichtbare aanwezigheid in grenskampen zoals het beruchte kamp in Calais, samen met politieke campagnes tegen migratiecontrole en actiedagen in heel Europa. De bijdrage van Cohen aan een dergelijke ‘directe actie’-politiek, via de publicatie van zijn boek en een bijbehorend manifest, was om zowel ijle theorie als een abstracte’ morele ‘rechtvaardiging te bieden.

   De theorieën van Cohen waren en blijven uiterst basaal. Ze putten sterk uit zijn Joodse achtergrond, in die zin dat Cohen een zeer vloeiende, abstracte en nomadische houding heeft ten opzichte van de natiestaat en de nationaliteit in het algemeen. Sinds de voorgeschiedenis op aarde ronddoolt, kan men nauwelijks verbaasd zijn dat, afgezien van de zionistische afleiding, Joden een afkeer van nationalisme van de ‘bodem’ zouden blijven bezitten, zelfs als zij de absurde pretentie behouden dat nationalisme met ‘bloed’ zo weinig belangrijk is naar hen. De centrale kwestie hier ligt in het feit dat Joden opmerkelijk en zeer problematisch aandringen op aantasting van de bodemhechting van de gevestigde volkeren onder wie zij wonen. Steve Cohen was een perfect voorbeeld van deze zeer corrosieve kracht. In zijn manifest 2003 Niemand is illegaal beweerde hij dat immigratiecontroles “inherent racistisch zijn in die zin dat ze gebaseerd zijn op de grofste van alle nationalismen – namelijk de bewering dat de Britten een franchise hebben op Groot-Brittannië.”

   In het wereldbeeld van Cohen zijn de Britten en blanken, waar ze ook zijn, slechts krakers op het land waar ze met recht van kunnen worden ontdaan. Hun middelen zijn vrij om te nemen in de loop van ‘concurrentie’. Cohen, de schijnbare levenslange communistische universalist, onthult dus een verrassend kapitalistische / sociale darwinistische visie op land en territorium, zelfs in de mate waarin kapitalistische taal wordt gebruikt (‘franchise’ ‘) om zijn punt te maken. Dit trof me in eerste lezing als een bevestiging van het idee van Yockey dat het marxisme een onwrikbare ‘kapitalistische herkomst’ heeft, maar nog sterker was de echo van de vertrouwde sociaal-politieke positie van ‘de Jood’ als zowel aartscommunist en kapitalist.

   Net als die van veel Joden, was de politieke ideologie van Cohen zelf vloeiend en ontbrak het aan grenzen, voornamelijk gekenmerkt door racistisch opportunisme. We weten bijvoorbeeld dat Cohen nooit zou zeggen dat de Britten het recht hadden om Afrika in de negentiende eeuw te koloniseren vanwege de absurditeit van de ‘Afrikanen die een franchise hebben over Afrika’. De reden hiervoor is dat de theorie van Cohen, zoals elke afgeleide van Joods bolsjewisme gaat helemaal niet over open grenzen of socialisme. Het gaat in plaats daarvan om witte onteigening. De formuleringen en argumenten van Cohen zijn allemaal gericht op niet-blanke migranten die toegang zoeken tot historisch blanke landen. Zijn argument over de ‘franchise’ op het land is weinig meer dan een blauwdruk voor onteigening, geïnspireerd door zijn eigen archaïsche joodse grieven, echt of ingebeeld.

   De ’theorie’ van Cohen vordert de stelling dat immigratiecontroles ‘alleen verklaarbaar zijn door racisme. Hun oplegging is een resultaat van en is een overwinning voor racistische, proto-fascistische en feitelijke fascistische organisaties. Het is onmogelijk om te zien hoe wetgeving die op deze manier tot stand is gekomen, wetgeving die vergezeld gaat van de meest gemene racistische beelden en veronderstellingen, ooit opnieuw kan worden geconfigureerd en ‘eerlijk’ kan worden gemaakt. ”Het is moeilijk voor te stellen dat iemand met een redelijk intelligentieniveau aanvaard nooit dergelijke argumenten. Zelfs als raciale voorrechten buiten beschouwing worden gelaten, is het idee dat immigratiecontroles “alleen verklaarbaar zijn door racisme” ongelooflijk zwak, aangezien het de vereisten van nationale veiligheid, cultureel behoud en de bescherming van banen, gezondheid en lonen negeert. Men gaat ervan uit dat Cohen ‘verachtelijke racistische beelden’ zou hebben gezien in zelfs de meest alledaagse bezorgdheid van een Britse huisvrouw dat haar kind een plaats op de plaatselijke school of een bed in het plaatselijke ziekenhuis zou moeten hebben. Zijn argument berust op het feit dat er een “impliciet fascisme” is in deze belangrijke facetten van het leven in blanke landen. Dit was iets dat Cohen waarschijnlijk heeft waargenomen, maar alleen vanwege het miasma van klachten, tekortkomingen en psychologische complexen die impliciet zijn in zijn eigen etnische achtergrond.

   Het derde belangrijke argument van het manifest van Cohen is dat “de vraag naar‘ eerlijke ’controles simpelweg het verband tussen immigratiecontroles en welzijnsrechten negeert. Deze link is op zichzelf intrinsiek oneerlijk – en racistisch. ”Cohens bezigheden met ‘billijkheid’ en ‘racisme’ worden hier opnieuw aangewend om de oprechte en noodzakelijke bezorgdheid van burgers te verdoezelen die hebben geïnvesteerd in een welzijnssysteem dat is gebouwd en ontwikkeld in een ooit etnisch homogeen en een vertrouwensmaatschappij. Cohen beschouwde de wens van de Britten om niet-investeerders te verhinderen onevenredige voordelen van hun verzorgingsstaat te oogsten als ‘oneerlijk’ en ‘racistisch’. Om onze Joodse theoreticus te parafraseren, weigert Cohen te accepteren dat buitenlanders geen ‘franchise’ hebben op Brits geld. Cohen weigert ook te erkennen dat een staat zonder grenzen op termijn helemaal geen staat meer zal zijn. In een dergelijke omgeving wordt een ‘verzorgingsstaat’ een onmogelijkheid.

   Het laatste facet van het manifest van ‘Open Borders’ van Cohen eindigt met de bewering dat “controles nooit” eerlijk “kunnen zijn voor degenen die eraan onderworpen blijven.” Het argument van Cohen is gebaseerd op een vermeend recht van de vreemdeling. Cohen gelooft dat de vreemdeling recht heeft op onbeperkte berusting. ‘Eerlijkheid’ is volgens Cohen de opening van de poorten van Groot-Brittannië, een klein land dat al met 64 miljoen inwoners worstelt, voor een wereld met 7,5 miljard mensen. ‘Eerlijkheid’ komt in deze berekening neer op nationale zelfmoord, niet alleen in de zin van het verval van nationale grenzen en instellingen, maar de totale vernietiging van de organische natie in de vorm van het Britse volk. In die zin is het een manifest voor genocide.

   Dit sinistere document was de eerste steen van de beweging ‘Niemand is illegaal’ in Groot-Brittannië, waar een groep met dezelfde naam werd gelanceerd onder leiding en leiding van Steve Cohen, zijn co-etnische medewerker David Landau, en twee onbekende vrouwen herkomst. In de afgelopen jaren zijn er in heel Europa en de Verenigde Staten No One Is Illegale groepen gevormd: Spanje (Ninguna Persona Es Ilegal), Zweden (Ingen Manniska Ar Illegal), Polen (Zaden Czlowiek Nie Jest Nielegalny) en Holland (Geen Mens Is illegaal). Deze groepen zijn verbonden aan groeiende activistische organisaties die zichzelf ‘No Borders’ noemen.

   In plaats van af te nemen met de dood van Steve Cohen, is de joodse bekendheid in de Open Borders-beweging de laatste jaren misschien nog acuter geworden. Het theoretische bereik van de inspanning is ook enigszins gediversifieerd. George Mason University professor Bryan Caplan is de oprichter van openborders.info en is de meest zichtbare Noord-Amerikaanse figuur die oproept tot een einde aan immigratiecontrole. Vorig jaar schreef Caplan een artikel voor TIME waarin hij betoogde dat “in plaats van onze inspanningen om immigratie in te perken te verdubbelen, we terug moeten keren naar het historische Amerikaanse beleid van open grenzen – iedereen toe te laten om een ​​beter leven voor zichzelf op te bouwen.” Cohen’s argumenten, Caplan vertrouwt op een uitsluitend kapitalistische aantrekkingskracht – de leugen dat open grenzen de instroom van immigranten zullen betekenen die Amerikanen rijker zullen maken. Wat de leugens betreft, moet dit ergens anders zijn dan dat van Menasseh Ben Israel (1604–1657), die Oliver Cromwell niet alleen vertelde dat een overname van Joden aan Engeland de natie rijker zou maken, maar dat het ook zou leiden tot het naderende terugkeer van Jezus Christus.

   Caplan beweert stoutmoedig, zonder statistieken of bewijs, dat “immigranten, zoals toeristen, normaal klanten betalen, geen bedelaars.” We weten echter uit statistieken dat ze bedelaars zijn. Er wordt geschat dat “40% van de jonge moslims in Frankrijk en 50% in Duitsland werkloos zijn en sociale uitkeringen ontvangen. Naar schatting gaat 40% van de welvaartsuitgaven in Denemarken naar de 5% van de bevolking die moslim is. Volgens Otto Schily, de voormalige Duitse minister van Binnenlandse Zaken, spreekt hij over immigranten in het algemeen: “Zeventig procent van de nieuwkomers [sinds 2002] landen op welzijn op de dag van hun aankomst.” In Zweden, misschien wel het meest acute geval, worden immigranten geschat op 1,5 miljoen van de 10 miljoen mensen; immigratie kost naar schatting bijna $ 14 miljard per jaar. ”Caplan’s refrein negeert deze realiteit volledig, en zegt dat“ immigranten zelden liefdadigheidszaken zijn. ”In feite zullen immigranten volgens Caplan ‘miljarden dollars aan extra welvaart creëren, jaar na jaar. ‘Dit is de belofte van de wederkomst voor een atheïstisch en materialistisch tijdperk.

   Aan de hand van Steve Cohen publiceerde Caplan zijn eigen manifest op “Open Borders Day, 16 maart 2015”. Het manifest wordt onevenredig ondertekend door joodse en niet-blanke intellectuelen van hogescholen in de Verenigde Staten, maar ook in sommige landen in Canada en Europa . Een bijzonder interessant aspect van het manifest is dat het de economische plooien vermijdt die Caplan in zijn TIME-artikel aan de orde heeft gesteld, en in plaats daarvan terugkeert naar het lege moraliseren van de inspanningen van Steve Cohen in 2003. Caplan betoogt dat “vrijheid van verkeer een fundamentele vrijheid is die regeringen moeten respecteren en beschermen, tenzij gerechtvaardigd door verzachtende omstandigheden. Dit strekt zich uit tot beweging over internationale grenzen. ”

   Caplan vervolgt dat “grenscontroles voornamelijk de beweging beperken van mensen die geen kwade bedoelingen hebben. De meeste mensen die tegenwoordig wettelijk verboden zijn om internationale grenzen over te gaan, zijn op de vlucht voor vervolging of armoede, verlangen naar een betere baan of naar huis, of willen gewoon de stadslichten zien. ”

   Ze willen gewoon de stadslichten zien? Caplan en zijn aanhangers eisen dat “internationale grenzen open moeten zijn voor iedereen om in beide richtingen over te steken.” Dit refrein over verkeer dat in “beide richtingen” beweegt, is een van de meer sluipende en oneerlijke plooien van de voorstanders van open grenzen. Inderdaad, het is de kern van de inspanning om Whites te overtuigen dat door hun grenzen te verlaten ook “bevrijd” zullen worden. Maar hoe lang zal de lijn zijn voor vluchten van New Hampshire naar Mogadishu? Van Kopenhagen naar Damascus? In de nachtmerrieachtige realisatie van de dromen van Cohen, Caplan en hun zwellende aantal collega’s, zal er geen verkeer zijn in “beide richtingen”. Er zal een almachtige stijging zijn vanuit alle donkere hoeken van de aarde naar die delen waar de laatste zwakke licht van de beschaving gloeit nog.

   *****

   In de Art of War van Sun Tzu wordt opgemerkt dat het een betere offensieve tactiek is om de krachten van je tegenstander geheel te nemen in plaats van in stukjes. Nationale grenzen, nationale identiteiten en de versnipperde aard van het blanke sociaal-politieke bestaan ​​zijn obstakels voor globalisten van alle beschrijvingen die onze nederlaag nastreven. Veel beter voor hen is dat we verenigd zijn in economische obligatiehuizen zoals de Europese Unie, waar dictaten en immigratierichtlijnen kunnen worden doorgegeven aan de grote massa, zonder steen ongemoeid te laten, geen stuk grond onaangeroerd. Veel beter voor hen is dat onze grenzen worden uitgewist en ons voor altijd opnemen in de grote chaos van de donkere mensheid. Maar, zoals Sun Tzu zei, het kennen van je vijand kan een eerste stap zijn naar een succesvolle verdediging. En misschien hebben we nu een iets duidelijkere waardering voor zijn tactiek en zijn methoden.

   Bron:
   https://www.theoccidentalobserver.net/2016/10/02/the-jewish-origins-of-the-open-borders-movement/

   Log in om te reageren

   1. Heb je het idee Adriaan W., dat deze ruimte voor reacties ook bedoeld is, om hele artikelen te plaatsen..??
      Dan is het ons volstrekt onduidelijk wat die open grenzen te maken hebben met MeWe en/of Facebook etc…? Graag je reactie, anders zijn genoodzaakt je reactie te verwijderen. En volgens ons zit er best wat werk in.. 😉 Dus laten we het eerst even in het midden..

   2. Die open grenzen hebben ook voordelen; zo kan je in minder dan een dag in Zuid-Frankrijk zijn, in het grootste bos van Europa met eigen waterbronnen, ontelbare kastanjes en heel veel bergen.(niemand officieel te zien op de reis) Maar ja, als je naar Ierland gaat, wil je Ieren zien en geen Afrikanen. Ik ken geen Joodse mensen, ze blijven in hun eigen kringetje, net zoals bv Hindoes die Hollanders vies vinden en altijd hun eigen eetgerei meenemen. ALLE MENSEN HOREN BIJ ELKAAR en we kunnen van iedereen met een goed hart leren.
      Over dit artikel: in elk programma zit een achterdeurtje of je wordt van hoger af vernietigd. (gehoord van een jonge programmeur in de trein) Zoals miljardair Denis O’Brian Senior zei: If you’re not in, you can’t win! (in de zwarte Jezuïetenclub of alternatieve namenclub) Hier zijn uitvaartgegevens in de onheilige hartkerk compleet met obelisk: https://www.independent.ie/business/irish/tributes-to-denis-obrien-snr-father-businessman-daredevil-34480603.html

3. Mark Zückerberg, de oprichter van Facebook, zijn naam zegt het al is van Joodse afkomst en men weet dat dit volk heel erg manipulatief te werk gaat, natuurlijk heeft multi miljardair Zückerberg verantwoording af te leggen aan degene die politiek boven hem staan, ben mij ten volle bewust van het feit dat er een enorm taboe rust op het Joodse vraagstuk, misschien draafde ik een beetje off topic door om het open grenzen beleid van de Verenigde Staten en Europa een beetje te verduidelijken door dit artikel.

   Oké wanneer het niet in goede aarde is gevallen, jammer dan, dan moet u het maar verwijderen en doen alsof er niets gebeurt is.

   Fijne dag verder Guidoj. even goede vrienden, hoop ik.

   Met vriendelijke groet

   Log in om te reageren

   1. Adriaan, er staan op deze site veel artikelen over dit ‘joodse’ verhaal. Ik denk echter dat DAT begint bij het aanbrengen van verfijning in de ‘labels’; er zijn joden, zionisten en er is Israël. Dat laatste is simpel een geografisch gebied, via de Balfour-verklaring tot stand gekomen (zie hierover OOK info op deze site (bijv. via Rothschild-manipulatie)).

      Dan is er het zionisme, een van de méést gruwelijke organisaties’ in de wereld. (Kijk ook naar de quote van Auschwitz-overlevende Hajo Meyer hieronder) Niets ontziende manipulatie, waar de MOSSAD slechts een uitvoering van is. Kijk naar de smerige trucs ook die Netanyahu uithaalt, etc. Ook over het zionisme is heel veel info hier op de site te vinden.

      En dan is er het vage begrip Jood. Niks slechts daarover, maar het is zelfs voor joden een heel moeilijk begrip; het is ook in hún ogen een geloof, eerder dan een ras..! (En toch proberen veel Joden er een ras van te maken!) De definitie doet er feitelijk ook niet veel toe. Het gaat in mijn ogen om de verwarring van al deze begrippen dóór elkaar..! En ja, je mag daarover hier informatie aanreiken; het ging me alleen om de lengte van je boodschap.. Loopt een beetje de bedoeling van ‘reageren op een artikel’ te buiten..!
      Even goede vrienden hoor 😉

      

4. Oké Guido, bedankt voor de verheldering.

   Fijne dag voor jou en de redactie.

   Log in om te reageren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.