Een wankele werkelijkheid…

X
X

Een wankelende werkelijkheid..!

2021 © Lillian Richell | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Hoewel de fysieke werkelijkheid nog functioneert – we kunnen nog basis boodschappen doen, we hebben nog elektra, gas en water en onze gebouwen staan nog overeind – is de informatie poot een complete chaos. We krijgen brokken informatie geserveerd die niet meer gedekt zijn door betrouwbaarheid. Ze zijn ook niet meer aan elkaar te breien met redeneringen of argumenten. Ze bevestigen ook niet meer de persoonlijke realiteit die we dagelijks beleven. Mededelingen en maatregelen vertonen steeds meer symptomen van psychotische aard in hun ontbreken van feiten en concrete waarnemingen. Maar de weerzin tegen de onzin en de waanzin groeit. De meervoudige dubbelzinnigheid kunnen we zien in onderstaande opsomming.

Over de pandemie
De consensus over de pandemie en de hieruit voortkomende maatregelen bestaat niet. Er is zelfs geen overeenstemming binnen het kleine geselecteerde groepje mensen. In Nederland is dat het RIVM en OMT. Hier tegenover staat een hele grote internationale groep collega wetenschappers die de maatregelen èn de wetenschappelijke onderbouwing verwijst naar de prullenbak. En ook de pandemie hoort hier in thuis.

Over het virus
De oorsprong van het SARS-Cov-19 virus werd tot voor kort aan de versmarkt van Wuhan toegeschreven. Deze bewering is na een klein jaar zo in onbruik geraakt dat een zorgvuldig geselecteerd gezelschap naar China afreisde om ons een nieuw verhaal  te serveren: het is waarschijnlijk meegelift met geïmporteerde bevroren levensmiddelen uit Australië. Met deze nieuwe, wederom nergens op gebaseerde veronderstelling moeten we het weer een tijdje zien vol te houden.

Echter, vele wetenschappers ondersteunen dit verhaal niet. Er zijn teveel (moleculair genetische) aanwijzingen dat SARS-Cov-19 een gefabriceerd virus is vanwege de tè vreemde elementen die dit corona-familielid bevat. Genetische onderdelen die níet het gevolg kúnnen zijn van mutaties. Bovendien hebben klokkenluiders van het Wuhan laboratorium gemeld dat het coronavirus daar geproduceerd is. Virus vermenigvuldigende laboratoria zijn opgericht ten behoeve van vaccin-ontwikkeling* en biologische oorlogsvoering* (* Doorhalen wat niet van toepassing is).

Covid-19 is tot op heden nooit geïsoleerd noch geïdentificeerd volgens de wetenschappelijke standaard. Er zijn meerdere verzoeken gedaan aan diverse gezondheidsinstanties. Hun antwoorden kwamen er op neer dat de genetische handtekening van dit virus is samengesteld op basis van aannames. Het is belangrijk om te beseffen dat covid-19 dus niet aangetoond is. Het betekent dat het volgens de wetenschappelijke norm niet bestaat.

Zelfs over het bestaan van virussen bestaat geen consensus. Het idee ‘virus’ is een veronderstelling uit de tijd van infectieziekten veroorzaakt door bacteriën (hygiëne kwestie). Bacteriën en andere levende micro-organismen zijn te kweken op voedingsbodems en te onderzoeken op hun eigenschappen. Het infectiemodel (ziektekiemen van buitenaf) heeft zich diep genesteld in ons denkmodel. Zodoende werden microscopische beelden van zieke cellen geïnterpreteerd als ziekte kiemen. De ziektekiemen die zich niet als levende micro-organismen manifesteerden, werden benoemd tot virussen.

Het zijn slechts losse stukjes DNA en RNA. Er is een groeiende groep wetenschappers die deze genetische fragmenten beschouwen als exosomen. Zieke cellen scheiden splitsingsproducten uit, waaronder genetisch materiaal. En afgestorven cellen vallen gewoon uit elkaar, dus hier komt ook genetisch materiaal vrij. Exosomen zijn derhalve uitscheidingsproducten en ze zijn NIET ziekmakend..!

Over de PCR-test
De PCR-test lijdt aan onzin. Inmiddels heeft een leger aan wetenschappers aangetoond dat deze test volstrekt ongeschikt is en niet eens ontwikkeld als diagnostisch instrument van een besmetting. Ook worden de termen besmetting en infectie voor elkaar ingewisseld wat medisch absoluut onjuist en ook onacceptabel is. Een besmetting is géén infectie en een besmet persoon is niet zondermeer besmettelijk.

Er blijken bovendien verschillende PCR-test-kits rond te waren. Ze variëren van bij voorbaat positief of negatief afgesteld tot testen die op influenza-virussen zijn afgesteld. Er zijn ook testen die humane (menselijke) genomen ‘opsporen’, welke dus bij voorbaat positief uitpakken. Er is met de vermenigvuldigingsrondes van de PCR-test geknoeid. Het RIVM heeft veel te veel rondes ‘geadviseerd’ met als resultaat dat er heel veel positieve tests uitrolden (tot wel 80% vals positief).

De WHO heeft tot nu toe 2x ingegrepen met protocol-wijzigingen. Sindsdien vertonen de PCR-tests wip-wap ‘besmettingen’. Deze hebben oa. te maken met beleidsbesluiten om meer mensen te testen en manipulaties met computer-rekenmodellen.

Tenslotte wordt er nu onderzocht of de coronatest een dekmantel is voor een vaccinatie dan wel het inbrengen van nanomaterialen in het lichaam. Voor het afvangen van wat DNA-materiaal is een strijkage langs het wangslijmvlies voldoende. Het is medisch volstrekt niet uit te leggen dat dit virus alleen maar voorkeur heeft voor een klein plekje diep achterin de neuskeelholte: namelijk het zeefbeen dat een hele dunne sponsachtige botplaat is met veel gaten.

De scheidslijn tussen schedelholte en neuskeelholte is hier heel dun en bescherming tegen de buitenwereld ontbreekt op dit plekje. Moleculen die hier terechtkomen kunnen makkelijk het centrale zenuwstelsel in migreren en via het ‘Turkse zadel’ bij de hypophyse terechtkomen. De hypophyse regelt de hormoonhuishouding in het lichaam en is een uitermate essentieel en kwetsbaar orgaan. De technologie van een ‘nasale vaccinatie’ wordt overigens al sinds jaren op dieren toegepast.

Over het vaccin
Over het covid-vaccin meldt het RIVM in een bijlage aan de 2^e Kamer dat 95% effectiviteit niet hetzelfde is als 95% bescherming (Pfizer vaccin). Dit belemmert de propaganda-deskundigen in het geheel niet om over 95% bescherming te spreken wat in tegenspraak is met het RIVM. Bovendien hebben kritische wetenschappers ontdekt dat Pfizer in zijn informatie over effectiviteit flink met cijfers heeft gegoocheld. Zij komen bij doorrekening niet verder dan 19% effectiviteit. Wat nog steeds niet hetzelfde is als bescherming!

Wat het covid-vaccin genoemd wordt voldoet op geen enkele wijze aan de definitie van een vaccin. De samenstelling van het Pfizer- en Moderna-product (mRNA) voldoet in meerdere opzichten aan de definitie van gentherapie en een medisch device. Verreweg de meeste mensen (98%) worden helemaal niet ziek als ze besmet worden met corona. Het sterftepercentage is buitengewoon laag, het is vergelijkbaar met de jaarlijkse griep. Deze gegevens rechtvaardigen geen massale vaccinatie. Op geen enkele manier!

Over de EU
Het Europese Parlement heeft in een communiqué onomstotelijk gemeld dat deze vaccinatie niet verplicht mag zijn. En ook dat vaccinatiepaspoorten niet gebruikt mogen worden om mensen toegang te verlenen tot maatschappelijke activiteiten. Ze mogen alleen gebruikt worden voor het registreren van bijwerkingen.

Echter, sinds 2017 is de Europese Commissie al bezig met het ontwikkelen van een vaccinatiepaspoort. In overeenstemming hiermee komt de Gezondheidsraad met het advies om vaccinatiepaspoorten in te zetten voor toegankelijkheid van maatschappelijke activiteiten en het werken bij bedrijven. Het is even afwachten hoe zich dit gaat ontwikkelen.

Over mondkapjes
In de VS adviseert de Amerikaanse Jaap van Dissel, Dr. Fraudci, om tenminste 2 mondkapjes te dragen om jezelf nóg beter te beschermen tegen besmetting. Maar het hóeft niet. En misschien helpt het ook niet. Maar je weet nooit. Het is een aardig sociaal experiment. Nou neen, dat is het niet: vele wetenschappers hebben een veelheid aan gezondheidsschade door de mondkapjes aangetoond. Het verlagen van het zuurstofgehalte is een ernstige bedreiging van ons lichaam als bio-electrisch systeem.

Een ratjetoe van realiteiten
Bovenstaande voorbeelden laten zien hoe er meerdere ‘waarheden’ naast en door elkaar bestaan. Zelfs als ze zichzelf of elkaar tegenspreken, kletsen ze gewoon langs elkaar heen. Als je 10 verschillende mensen vraagt hoe zij de huidige situatie zien/beoordelen, dan komen er 10 verschillende antwoorden. Onze eigen kijk is onze eigen waarheid en onze eigen waarheid is onze realiteit. Maar onze waarheden zijn sinds 2020 behoorlijk door elkaar geschud en uit elkaar gedreven.

Het is erg moeilijk, zo niet onmogelijk geworden om tot een gemeenschappelijk gedeelde waarheid/realiteit te komen. We zien wel gedeelde waarheden op groepsniveau, maar niet meer op de schaal van een hele samenleving. En als de groepsgebonden waarheden in het grotere geheel van een samenleving niet meer te verenigen zijn, dan gaat een collectieve werkelijkheid verloren. Dan valt een samenleving uit elkaar.

Dit uiteenvallen wordt versterkt door de deep fake technologie die door het hele internet geweven is in de laatste jaren. We kunnen nauwelijks meer beoordelen of informatie juist is of vervalst (ge-faked). En er ontstaan sociale problemen als we onze eigen waarheid/werkelijkheid als maatstaf nemen om andermans waarheid/werkelijkheid te beoordelen op waar of onwaar. Toch is dit iets wat nu op uitgebreide schaal gebeurt. Het klieft de onderlinge verbondenheid nog dieper.

De collectieve werkelijkheid is een warrige kluwen van bubbels geworden. En dat binnen 1 jaar tijd. Het is in gang gezet vanuit de bestuurlijke niveaus aan de top: het World Economic Forum in samenwerking met de VN, de WHO, de grote banken en een paar mega investeringsfondsen. Op continentaal en nationaal niveau spelen politici en instanties het spel mee, omdat zij slechts pionnen zijn in het grote schaakspel dat Nieuwe Wereld Orde heet. Dit geldt ook voor de publieke media die een van de vele bezittingen van bovengenoemde investeringsfondsen zijn, evenals de farmaceutische industrie [‘Wij zijn de 99%’-documentaire].

Deze Nieuwe Wereld Orde is niet meer dan een geavanceerd technologisch controlesysteem. Een valse informatievoorziening kon de splijtzwam worden leidend tot een totale ontwrichting van onze collectieve werkelijkheid. Is dit het hele verhaal? Neen, er is meer tussen hemel en aarde.

Werkelijkheid, waarheid en bewustzijn
Wat voor ons werkelijk is, is voor ons waar. Wat wij als onze werkelijkheid/waarheid zien wordt bepaald door ons bewustzijn. Zonder bewustzijn is er geen weten van werkelijkheid of waarheid. Door verschillen in bewustzijn ervaren verschillende mensen dus verschillende werkelijkheden. In het verleden boden religie, ideologieën en wetenschap werkelijkheidsmodellen (paradigma’s) waarbinnen mensen zich konden verenigen (collectief bewustzijn). Met behulp hiervan konden ze hun persoonlijke verschillen en geschillen overbruggen.

De laatste jaren zijn deze werkelijkheids-kaders in verval geraakt en zien we een uiteenvallen van een collectieve werkelijkheid. Individuele verschillen in werkelijkheidsbeleving en persoonlijke waarheden zijn nauwelijks meer te overbruggen. Het is steeds lastiger geworden om elkaar te vinden. De media zijn in dit proces van verval een katalysator geweest. Zolang je verschillen naast elkaar zet is er overbrugging, verbinding mogelijk. Verschillen tegenover elkaar nodigt uit tot nuancering en emotionele dynamiek. Verschillen tegen elkaar op zetten geeft verlies van de grijstinten en winst voor ‘assertiviteit’ (agressie).

Mede dankzij de media is onze werkelijkheid een strijdtoneel geworden van individuele en groepswaarheden. Het is nu bijna onmogelijk om het met elkaar eens te worden, maar we kunnen deze situatie ook zien als een uitdaging om elkaar te leren begrijpen. Het is ook een uitdaging om het bewustzijn zelf te leren begrijpen. Een verkenning hiervan kan ons mogelijk de bomen door het bos doen vinden.

Bewustzijn is een informatieveld
Om te beginnen zit ons bewustzijn niet ergens in ons hoofd. Het is intrinsiek en intensief geweven in onze complete biologie. Het is dus overal in ons lichaam aanwezig en met name de watercomponent in ons lichaam speelt hierin een belangrijke rol. Mogelijk zelfs de hoofdrol. Ons bewustzijn zit dus niet opgesloten in ons lichaam, het bestaat er ook buiten. Als we het bewustzijn als een vorm willen voorstellen, dan is het een veld, een volume in de ruimte. Bij de een is het volume wat ruimer, bij de ander is het wat krapper.

Ons bewustzijn bestaat in de vorm van een energieveld. Een energieveld kunnen we omschrijven als een ruimte gevuld met vele frequenties die samen een patroon vormen. Het is een geometrisch patroon en het is ook een individueel uniek patroon. In dit veld is er geen scheiding tussen fysiologie, emotie, gedachte, betekenis, beeld, intuïtie, intentie, noem het maar op. Ons bewustzijnsveld functioneert namelijk in een quantum-realiteit. Om nog een stap verder te gaan: onze biologie is een creatie van ons bewustzijn.

Ons verstand is geprogrammeerd om te functioneren op 3D-niveau. Dat is de materiële verschijning van energie. Het kan ons lichaam alleen maar als een moleculaire massa herkennen. Maar naast onze zintuigen, die alleen maar registreren, is ons bewustzijn in staat gewaar te zijn. En met deze functie kunnen we wel andere niveaus van bestaan opmerken, waaronder het kwantumniveau. Dit is een werkelijkheid waarin eigenlijk helemaal geen niveaus bestaan, want hier geldt: ‘alles is’.

Het is waar te nemen als energetische frequenties, energiepatronen, elektromagnetische velden, gevoel (intuïtie, instinct, 6^e zintuig), beeld (geestesoog), geluid of welke naam je er ook aan wilt geven. De wetenschap heeft ontdekt dat frequenties en frequentiepatronen dragers van informatie zijn. Het is een beetje lastig voor te stellen hoe die informatie er dan uitziet, maar voorlopig spreken we van codes en scripts.

Omdat informatievelden voor ons verstand wel voor te stellen zijn als velden van lichtdeeltjes, spreken we in plaats van frequenties ook wel van lichtcodes. Bewustzijn kunnen we hierbij opnieuw definiëren: bewustzijn is een informatieveld. Maar we kunnen het ook vanuit een praktisch gezichtspunt bekijken: wat we ermee kunnen doen.

Bewustzijn is een vermogen
Ons bewustzijn is het vermogen om waar te nemen èn gewaar te zijn. Tussen deze twee vermogens bestaat een groot verschil. Waarnemen is een actieve inspanning. Je richt je aandacht op iets (object). Je zet het in focus en isoleert dat ‘iets’ uit zijn omgeving. Je hecht je aandacht als het ware aan het object dat je opmerkt en concentreert je aanwezigheid op/in dat object. Gewaar zijn is een passieve inspanning. Hierbij is je aandacht out of focus. Je stemt je af op wat er is, wat het ook is. Je stemt je af op wat er gebeurt, wat er ook gebeurt. Beide manieren leveren totaal verschillende informatie op.

Met waarnemen span je je bewustzijnsveld aan – je trekt het als het ware samen –  en je verdicht de informatie waardoor het zich voordoet als ‘vast’, als massa. Dit ‘ervaren’ we dan als werkelijkheid. Met gewaar zijn ont-span je je bewustzijnsveld en laat je het zijn eigen volume innemen. Het enige dat je actief doet is het gadeslaan. Gadeslaan is een vorm van observeren. Observeren is een vorm van waarnemen, maar zonder dat je je verbindt met datgene wat je waarneemt. Je laat je aandacht er niet door gegrepen worden, je laat je aandacht er niet aan hechten, je gaat er met je aandacht niet ‘in’ zitten.

Het is dus een vorm van onthecht waarnemen. Met gewaar zijn verdicht je het informatieveld niet en kan je rechtstreeks in contact komen met niet-materiële vormen van informatie. Er doemt een beeld op, of je hoort een woord, of er welt een emotie op, of je merkt een prikkeling. Je aandacht bevindt zich hier op quantum (subatomair) niveau. Het geeft een ervaring van aanwezigheid. In de praktijk van alledag zijn beide vermogens van bewustzijn in bedrijf en lopen ze door elkaar. Hierdoor ontvang je veel meer informatie dan de uitgesproken en geschreven woorden, de getoonde beelden en gebaren die objectief vast te leggen zijn met meetinstrumenten. Je ‘pikt’ meer op.

En dit noemen we dan  het subjectieve deel van de communicatie. Hierin komt het verschil tussen persoonlijke werkelijkheden tot uiting. Wat ik als quantum-informatie gewaar wordt is mijn persoonlijke resonantie met het andere informatieveld / het informatieveld van de ander. Als we beide hiervan bewust zijn, dan herkennen we elkaar. Als een van beiden zich niet hiervan bewust is, dan is er geen herkenning. Dan ontstaat er een verschil in werkelijkheid en kom je makkelijk op een glijdende schaal terecht van waar-niet waar. In spirituele kringen valt nog al eens de uitspraak te horen dat onze stoffelijke werkelijkheid een illusie (maya) is en niet de echte wereld. In mijn ogen is het een illusie dat er maar één werkelijkheid bestaat.

Ik heb tussen neus en lippen het begrip ‘resonantie’ ingevoerd. Een kleine toelichting is misschien op zijn plaats. Resonantie is een natuurkundig fenomeen en speelt een vooraanstaande rol in de quantum-werkelijkheid. Hier hebben we te maken met energiegolven van allerlei frequenties die met elkaar en door elkaar bewegen. In de kosmos is alles in trilling en trillingen produceren golven. Gelijksoortige trillingen gaan met elkaar mee-trillen, het maakt niet uit waar ze zich bevinden. Afstand en tijd spelen hier niet.

Wanneer we resoneren met een ander, dan verbinden onze velden zich met elkaar en voelen we ons verbonden. Maar we trillen nou ook weer niet zo heftig dat we in een resonerend contact beginnen te schudden. Dus wat trilt er dan?

Bewustzijn & biologie
Onze lichamen zijn een soort wetsuits, duikerspakken in goed Nederlands. De percentages water in ons lichaam variëren volgens officiële kennisbronnen van 65% tot 90%. We zijn eigenlijk wandelende watervolumes. Waar zit dit water allemaal?

• in onze cellen (intracellulair),
• om onze cellen (extracellulair),
• in onze vaten (bv. bloedvaten, lymfevaten, ruggenmergkanaal, zweetkanaaltjes),
• in onze holtes (bv. urineblaas, galblaas, hersenholtes).

Water is een briljante geleider van golven/frequenties. In de vorm van rimpelingen neemt het automatisch de trillingen over van lucht en electromagnetische velden. Maar water heeft een nog ander belangrijk vermogen. Watermoleculen kunnen aan elkaar koppelen en clusters vormen. Clusters kunnen aan elkaar koppelen en patronen vormen. Patronen kunnen ook weer aan elkaar koppelen en vormen uiteindelijk de structuur van water.

Water heeft dus niet alleen een chemische structuur (H₂O), maar ook een ruimtelijke structuur. In deze ruimtelijke structuur slaat het informatie op. Dit vermogen van water is de sleutel in de communicatie tussen informatievelden en onze fysiologie. Ons water neemt de bewegingen van de (informatie bevattende) frequenties op als een recorder en dat voelen wij aan ons water. Water neemt zelfs alle informatie op uit de omgeving waarin het zich bevindt. Het hoeft er niet eens letterlijk mee in aanraking te komen. Èn water slaat deze informatie op in haar ruimtelijke structuur.

Langs deze weg bouwt de werkelijkheid zich als een informatieveld in ons fysieke systeem en werkt het door in al onze fysiologische processen. Op celniveau beïnvloedt de waterstructuur de doorlaatbaarheid van de celmembranen. In een vorig artikel [HIER] heb ik beschreven hoe dit regulerend werkt op ons DNA. Op quantum (subatomair) niveau reageert ons DNA zelfs rechtstreeks op de ‘energetisch gecodeerde’ informatie die dan weer enzymen genereert (biochemisch niveau), zodat bepaalde genen aan- of uitgezet worden.

In de praktijk van het leven komt het er op neer dat alles wat wij meemaken, zien, horen, voelen, etc. opgeslagen wordt in onze waterstructuur. Dat noemen we geheugen. Hoewel we veel van onze belevenissen niet onthouden, vergeet ons lichaam niets. Zodoende is alles te her-inneren, maar niet alles is zo maar op afroep beschikbaar. Het deel waarin we wakker zijn, waar we gemakkelijk toegang toe hebben, noemen we ons dagelijks bewustzijn.

Dit beschikbare/bewuste informatieveld bevindt zich dus binnen een veel groter ‘nog niet bewust’ informatieveld. Het beschikbare, bewuste informatieveld is dus een selectie van onze persoonlijke grotere werkelijkheid. En dat is weer een selectie van een nog grotere werkelijkheid.

Bewustzijn in de knel..
Hoewel we een hele grote werkelijkheid in ons meedragen gebruiken we slechts een hele kleine selectie hiervan in ons dagelijkse leven. We trekken als het ware ons informatieveld samen tot een kleiner volume. Hoe komt dit tot stand? Dit proces van bewustzijnsvernauwing grijpt aan op twee cruciale biologische structuren: hart en hoofd. Voelen en denken. Het informatieveld dat we gewaarworden met ons gevoel krimpen we in als gevolg van trauma’s. Het informatieveld dat we gewaarworden met ons denken bakenen we af als gevolg van verhalen.

Beschadigd bewustzijn door trauma
Het begint al bij onze geboorte. Als we ‘ter wereld’ komen, verschijnen we in een 3D-werkelijkheid die begrensd is door een dubbele 3-structuur: drie punten van ruimte (lengte, breedte en diepte/dikte/hoogte) en drie punten van tijd (begin, midden en einde). Hiermee krijgen we een vorm in de ruimte en een dynamiek in de tijd. Binnen onze lichamelijke vorm zijn we een en al water – in het begin kunnen we alleen maar vloeibaar voedsel tot ons nemen – hoewel ons water-bestaan al enigszins gestructureerd is onder invloed van ons verblijf in de baarmoeder. Desondanks zijn we een en al gevoeligheid.

In deze totale ontvankelijkheid komt de wereld ongefilterd, ongezuiverd, ongehinderd binnen. Dat is een bombardement aan indrukken. Onze waterige vorm wordt letterlijk ingedrukt. Ons water begint zijn ruimtelijke structuur te vormen. Ons bewustzijnsveld is aanvankelijk een ruimte gevuld met frequenties en waterrimpelingen en we zijn on-bewust van de stoffelijk uitgekristalliseerde 3D werkelijkheid. Kortom, we zijn super gevoelig, een en al gevoel en het leven is nog on-denk-baar: we zijn nog niet in staat gedachten te scheppen die de ‘ruimte’ bieden om pijnlijke gevoelswaarnemingen te ontvluchten.

Tijdens onze kinderjaren ondervinden we hardhandige, pijnlijke ontmoetingen met de begrensde werkelijkheid van 3D en beschikken we dus nog niet over ontsnappingsroutes. Niemand komt zonder kleerscheuren door het leven, plegen we te zeggen. Het zijn de vele kleine en grotere trauma’s die ons hart doen sluiten, beetje bij beetje en stapje voor stapje. Met elk deurtje dat we dicht doen, trekken we een stukje aanwezigheid (bewustzijn) terug uit ons hart, uit ons voelend bewustzijn. We gaan minder voelen, want dat doet pijn en in ons hart groeien littekens in plaats van liefde.

Grote jeugdtrauma’s slaan grote kraters in het hartbewustzijn en kan dan enorm in kwaliteit achteruit gaan. Dat zien we bv. terug als een gebrekkig empathisch vermogen, moeite met verbintenissen aangaan. Het bewustzijnsveld dat verbonden is met het hart is compassie en universele onvoorwaardelijke liefde. We vernauwen dit informatieveld van compassie tot het draaglijk is met als consequentie dat onze liefde vernauwt tot voorwaardelijke en gereserveerde liefde. We perken het in tot onze vriendenkring, familiekring, onze kinderen, ons zelf.

Of we transponeren het naar een abstract / mentaal informatieveld en concentreren onze liefde op theorieën, ideologieën. Of we verplaatsen het naar informatievelden van andere levende wezens: dieren, planten. Liefde zoekt altijd naar een expressie. Trauma’s zorgen voor hartzeer. Ze beschadigen de Liefde in ons, zelfs als het niet eens een eigen fysieke ervaring is. Met elke oorlog, aanslag, ramp of misstand die de media ons voorschotelt, bezorgen ze ons een beleving van trauma.

Het maakt dus niet uit of het jou fysiek gebeurt. Het aanschouwen alleen al beroert de structuur van je water en het informatieveld van je hart. In ons lichaam ontwikkelt ons water gedurende de jeugd een persoonlijke structuur, inclusief de trauma’s die later een trigger worden in ons gedrag en keuzes. Dit deel van ons bewustzijn/informatieveld verdwijnt grotendeels naar de achtergrond en wordt weliswaar minder bewust, maar niet minder werkzaam.

Bekrompen bewustzijn door verhalen
Vanaf onze vroegste kindertijd worden we al gevoed met verhalen en die gaan we levenslang onthouden. We houden ze vast in ons informatieveld dat in verbinding staat met onze hersenschors. De eerste verhalen en mentale boodschappen (verboden en geboden) zijn sterk verbonden met gevoel. Pijnprikkels doen het bewustzijnsveld krimpen en genotprikkels doen het uitdijen. Emoties zijn sterk water structurerend. Latere verhalen, vooral van mensen met wie we geen persoonlijke band hebben, krijgen een lossere dan wel helemaal geen verbinding met emoties.

Deze komen terecht in het denk-domein van ons informatieveld en deze mentale bibliotheek gaat een belangrijk deel van ons wakkere bewustzijn vormen. Verhalen scheppen ons bewuste informatieveld en hiermee gaan we ons identificeren. We gaan ze tot onze persoonlijke werkelijkheid en waarheid rekenen. De bekende uitspraak “De wereld bestaat niet uit atomen, maar uit verhalen” (Muriel Rukeyser) getuigt van dit stukje bewustzijnsveld. Maar waar komen ze vandaan, die verhalen die onze werkelijkheid vormen?

Een selectieve werkelijkheid
De allereerste verhalen komen van onze ouders. Hun informatieveld legt een basismodel aan waarop we de latere verhalen zullen inbouwen. Veel van wat mensen in onze directe omgeving vertellen komt uit een cultureel denkmodel. Een soort schilderij waarop wereldbeelden en levensvisies ingekleurd zijn. Globaal gezien bouwen we ons wereldbeeld en levensvisie op uit geschiedenis-verhalen. Religie en wetenschap zijn op dit gebied grootgrutters. Wat we ons te weinig realiseren is dat zij ons een geselecteerde versie van dè werkelijkheid presenteren. De laatste jaren zijn we dit aan het ontdekken doordat er steeds meer informatie beschikbaar komt dat buiten beeld gehouden blijkt te zijn.

Enkele voorbeelden:

• De bijbel is diverse malen geredigeerd waarbij passages en zelfs hele hoofdstukken zijn geschrapt. Dit gebeurde in concilies door toenmalige toonaangevende figuren. In de vorige eeuw zijn meerdere apocriefe geschriften opgedoken waaronder die van de Essenen (Dode Zee rollen) en de Gnostische Evangeliën (Nag Hammadi teksten). Zij vertellen hele andere verhalen dan de officiële bijbel die 2000 jaar de tijd heeft gehad om zich te verankeren in het Westers bewustzijn/informatieveld.
• De gevestigde wetenschap is geworteld in een fragmenterend en lineair 19^e eeuws denkmodel. ‘De wereld bestaat uit moleculen en atomen’. Wetenschapsbeoefening blijkt geen objectieve observatie te zijn van feitelijke gebeurtenissen en fenomenen die betrouwbare waarheden produceren. Het blijkt, in geval van de huidig heersende wetenschap, een subjectieve en selectieve bezigheid te zijn, gebaseerd op afspraken (contracten) waarbij geld en macht een bepalende rol spelen.
• Wetenschap was een methodische benadering van de werkelijkheid om de werkelijkheid te begrijpen. Technologie was een methode om praktische toepassingen te bouwen. Nu is wetenschap grotendeels dienstbaar gemaakt aan technologie en heeft de ‘toegepaste wetenschap’ de oorspronkelijke wetenschap, die kennis vergaart en naar patronen zoekt, naar de niche verwezen
• Het medisch denkmodel kijkt voornamelijk naar de moleculaire werkelijkheid en mist hierdoor kennis over de invloed van elektromagnetische velden, frequenties, informatie-bits, gedachten en emoties.
• Lange tijd werd de mensheid als enig levende bestaansvorm in de kosmos gezien. Het idee dat andere sterrenstelsels ook organisch leven en bewustzijn zouden huisvesten was in de jaren vijftig van de vorige eeuw nog onbestaanbaar. Schoorvoetend begon men over ‘buitenaardsen’ te schrijven en dan vooral als enge, gevaarlijke wezens. Dat wij zelf vele levens hebben geleid in vele realiteiten in het universum is een besef dat nog slapend is voor de meesten.

Het beeld van een leven op aarde is voor ons geëtaleerd binnen een dualiteit met goed versus kwaad op de voorplecht (hierover verderop meer). Verder is ons levensparadigma behoorlijk doortrokken van een worstelend bestaan vanwege karma dat je kunt  beschouwen als boetedoening voor het verleden (de negatieve versie) of als een pakket levenslessen (de positieve versie). Een voorstelling van zaken als ‘we zijn op aarde om als spirituele wezens een fysieke ervaring op te doen’ is een nog niet ingeburgerd geluid.

Blind bewustzijn
Doordat we ons bewustzijn/informatieveld binnen de lijntjes van ruimte en tijd (3D/4D) hebben ingekrompen, hebben we ons vermogen om een grotere werkelijkheid gewaar te worden in de ijskast gezet. Die grotere werkelijkheid is groot, heel groot, het is zo groot als de hele kosmos. We zijn immers extensies van de Bron zelf. We kunnen nog steeds de kosmos en de Bron in ons informatieveld gewaar worden, maar we hebben er geen idee van dat we dit kunnen. Dus bestaat het niet. Het bewustzijnsveld van de mensheid zit gevangen in een 3D/4D-paradigma dat we ‘werkelijkheid’ noemen.

Onze perceptie van ons zelf is kleiner dan we in werkelijkheid zijn. Onze werkelijkheid is eigenlijk een gecomprimeerd bewustzijnsveld. Je kunt het je zo voorstellen: met een dure digitale recorder neem je een klassiek concert in een prachtige concertzaal  op. Je hebt een opname van maximale kwaliteit (= frequentie). Dat is een WAV-bestand op je harde schijf. Maar dit is een erg groot bestand dat veel ruimte inneemt. Dus comprimeer je dit grote bestand tot een MP3-bestand dat veel kleiner is, maar wel hanteerbaar voor het maken en verspreiden van kopieën.

Met het comprimeren filter je in feite een aantal subtiele frequenties weg, wat kwaliteitsverlies oplevert. Een ongeoefend oor zal het verschil niet horen, maar een geoefend oor of een zuiver gehoor zal de concert-opname een belediging vinden. We leven met een bewustzijnsveld waarin het wemelt van verloren frequenties, weg gefilterde informatie-bits. Het zit vol met blinde vlekken en het ziet er uit als een gatenkaas.

Religie, wetenschap en geschiedenis hebben met hun verhalen binnen het raster van ruimte en tijd een informatieveld gecreëerd voor hele volkeren: het collectief bewustzijn. Het is onze gemeenschappelijke werkelijkheid binnen onze cultuur. Mensen in andere culturen delen een andere collectieve werkelijkheid. Binnen deze collectieve werkelijkheid hebben we talloze structuren ontworpen van afspraken, regels en wetten. Vervolgens hebben we deze gematerialiseerd in organisaties, instituten en instanties. We zijn het ‘de wereld’ gaan noemen. Als we hierin geboren worden dan wordt ons persoonlijke bewustzijn getraind om zich te ‘ontwikkelen’ binnen deze matrix.

Matrix  & manipulatie..
De matrix kan je je voorstellen als een informatieveld dat bestaat uit onze gedachten, meningen, visies, verlangens, verhalen, mythen, veronderstellingen, verbeeldingen, verwachtingen, kennis, ‘feiten’, normen, regels. Dat soort dingen. En ze zijn gekoppeld aan emoties: angst, woede, opwinding, hoop, teleurstelling, vreugde, verdriet, sympathie, antipathie. Het is een astraal weefsel (mentaal-emotioneel) waarin al deze ingrediënten geweven zijn tot een ruimtelijk tapijt. Het probleem is dat in dit weefsel waarheden en niet-waarheden geweven zitten en wel op zo’n manier dat het lastig is om ze van elkaar te onderscheiden.

Elke waarheid bevat een portie leugen en elke leugen bevat een portie waarheid. Het is niet eenvoudig, maar met een open blik (open mind) en een tegenwoordigheid van geest lukt het wel om waarheid en leugen te ontrafelen. Niet aflatende waarom-vragen werken als hakmessen die het pad door het oerwoud vrijmaken. Het zijn eigenlijk de spontane vragen die kinderen stellen. En ook: onderzoek doen als er voor je gevoel dingen niet kloppen. Je gevoel is de trouwste bondgenoot in het leven.

De ‘vorming’ van onze persoonlijkheid in deze matrix is een ingrijpende en tegelijk ook inperkende herstructurering van ons kosmisch informatieveld (dat alomvattend en omnipotent is) binnen een 3D/4D-matrix. Het deel van ons bewustzijn dat buiten de matrix-boot valt, blijft achter gesloten deuren, maar wèl actief. Het leeft voort in ons onbewuste, onderbewustzijn en bovenbewustzijn – we hebben hier te veel woorden voor bedacht. Toch bezitten we de sleutels om deze deuren te openen en dan krijgen we een inkijkje in wat er nog meer is tussen hemel en aarde.

Afbrokkelende werkelijkheid
De matrix die we wereld noemen is al duizenden jaren lang in bedrijf. Maar er zijn gaten in het weefsel van de 3D/4D-matrix ontstaan. Het gebeurde van buitenaf, door kosmische veranderingen in de informatievelden. In de jaren zestig van de vorige eeuw ondervonden we hiervan een krachtige impuls, evenals in 2012. Het gebeurde ook van binnen uit.

Nieuwe generaties, met een ander bewustzijn/informatieveld voelen zich niet thuis binnen de lijntjes van de traditionele en conformerende hokjesgeest. Ze demonstreerden niet alleen hun weerzin tegen wat zij onzinnig vonden, maar demonstreren ook hoe het anders kan door het opzetten van ‘alternatieve’ projecten. Niet dat ze allemaal slagen, maar ze slagen er wel in dat de oude wereld structuur niet meer vanzelfsprekend is.

Vanaf ongeveer 2012 is er een nieuw tijdperk aangevangen. Of je dit vanuit de Mayakalender bekijkt of vanuit de astrologie (precessie/Aquarius Age) of vanuit de veda’s (de 4 yuga’s) of de passage door de fotonengordel, ze vertellen ons allemaal van grote kosmische cycli of tijdperken. En nu zitten we in de geboorte van zo’n nieuwe kosmische cyclus die gepaard gaat met een instroom van nieuwe kosmische frequenties/informatievelden. Sinds 2012 zijn deze exponentieel toegenomen. Onder invloed hiervan

resoneerden vooral de nieuwere generaties niet meer met de bestaande wereldorganisatie, de oude matrix. Ze begonnen alternatieve manieren van bestaan en alternatieve organisatiestructuren op te bouwen. Bovendien kwam er ook een donkere achterkant van de oude wereldorde aan het licht waar steeds meer mensen zich van af keerden. Het traditionele informatieveld van de (duizenden jaren oude) matrix raakte verstoord en vertroebeld door nieuwe informatievelden die zich niet in het oude patroon voegden.

De matrix begon aan kracht en macht in te boeten. Er verschenen nieuwe, vreemde elementen in de collectieve werkelijkheid waardoor het steeds minder een gemeenschappelijke werkelijkheid werd. Diepe scheuren in de matrix zorgden er voor dat het allemaal niet meer werkte als vanouds.

Bovendien kwam het ene schandaal na het andere in de openbaarheid. Instanties en ook het bankensysteem bleken niet verschoond van ernstige malversaties. Wetenschap bleek omkoopbaar en gevoelig voor vervalsingen. De georganiseerde Kerk bleek, onder het mom van heiligheid, sacrale misdaden bedreven te hebben. Tegelijkertijd vonden er op grote schaal veel vernieuwingen plaats. Internet werd een alles overheersend communicatie medium. Nieuwe technologieën ontwikkelden zich met komeetsnelheid. Globalisering door reizen naar verre oorden, maar ook door emigranten en migranten hebben veel nieuwe verbindingen  gecreëerd in de informatievelden.

In de jaren vijftig hadden we nog nooit gehoord van spaghetti of paprika, nu is het bijna dagelijkse kost. Dit alles heeft diepe sporen getrokken in de mens als individu en in de gemeenschap als sociale samenhang. Terugkijkend op het afgelopen decennium kunnen we zien dat er veel afbraak is geweest van traditionele waarden. De kaarten in onze informatievelden zijn grondig en grootscheeps geschud en nieuwe spelregels zijn ingevoerd. We hebben met elkaar een totaal ander collectief bewustzijnsveld geschapen, maar wel binnen een nog oude wereldstructuur. De kruik gaat zo lang te water tot zij barst.

Collaps van het collectief!
De bubbel van de niet meer zo collectieve werkelijkheid moest barsten. We hebben er met zijn allen naar toe gewerkt. En we zijn een handje geholpen door de kosmos. De hand van de kosmos is geen klein duwtje, het is een alles op zijn kop zettende ingreep. Ik heb al eerder geschreven over de fotonengordel waar ons zonnestelsel zich in beweegt. De hoog frequente lichtdeeltjes doordringen alles op en in de aarde. Ze veranderen het aardmagnetisch veld, het raster waarop veel dieren navigeren. Ze veranderen het klimaat. Ze veranderen al het biologisch leven, dus ook onze lichamen. Ze doordringen en veranderen alle informatievelden waarop we hier aangesloten zijn.

Ze doen veel oude 3D/4D-velden imploderen: deze informatievelden houden op te bestaan. Alle structuren die op de oude leest zijn geschoeid, functioneren niet meer. Het financiële model van ‘geld creëren met geld’ heeft zijn eigen faillissement getekend. Het mechanische wetenschapsmodel is ingehaald door de quantum wetenschappen. Het hiërarchische religiemodel is ongeloof waardig geworden. Alles wat ‘werkte’ is niet de huidige werkelijkheid meer. Veel van wat ‘waar’ was blijkt niet meer te kloppen.

Veel van wat oud en vertrouwd was heeft geen krediet meer. De werkelijkheid is niet meer gemeenschappelijk en onze waarheden vinden elkaar niet meer. Er is geen samenhangend informatieveld meer waar we ons in kunnen verenigen, waarin we een ervaring van eenheid kunnen beleven. Het oude vertrouwde, maar ook niet zo levensvriendelijke 3D/4D informatieveld is niet meer. Wat is er dan wel?

Velden in formatie
We zitten midden in de formatie van een nieuw, veel groter en ook ander bewustzijnsveld. Met de instorting van de 3D/4D-matrix zijn we een open huis voor een vloed aan kosmische frequenties van een ‘hogere orde’. Het zijn subtielere trillingen en veel kortere golven. Als we ons dit voorstellen als dimensies zijn dit frequentievelden van 5D, 6D en hoger. Ons 4D-bewustzijnsveld was al toegenomen.

We ontdekten al de kracht en de invloed van dit astrale veld: gedachten, ideeën, beelden en verbeelding in samenhang met emoties. Hierin past ook de verschijning van internet en de talloze technologische ontwikkelingen zoals computer- en communicatietechnologie, nanotechnologie, ruimtetechnologie (satellieten), virtual reality, artificiële intelligentie, neuroprogramming.

Onderscheid maken in dimensies is eigenlijk een ezelsbruggetje voor ons 3D-brein om er een voorstelling van te kunnen maken. Echter, zoals het nu staat trilt en golft en stroomt alles door elkaar, onderweg naar een nieuwe samenhang. Pas als er weer samenhang (coherentie) is, zullen we orde gaan ervaren en dan komt er rust in de tent. Voorlopig is dat nog niet het geval. Voorlopig zijn we nog druk met ons aan te passen. En ons een weg te banen door 4D, het bewustzijnsveld van onze psyche dat gevoelig is voor manipulatie en mindcontrol.

Dit is de chaos die we nu ervaren. Zowel de 3D als de 4D matrix worden zwaar onder druk gezet door de subtiele frequentievelden van 5D en hoger. Dat betekent dat ons fysieke lichaam geen grond meer onder de voeten heeft en ons intellectuele brein is zijn plattegrond kwijt. Maar we hebben ook een creatief brein, dat overigens wel in chaos kan functioneren. Als we dit nu inzetten dan kunnen we ontdekken waartoe we in staat kunnen zijn.

Biologie in aanbouw
Onze fysiologie heeft er een flinke klus aan om de nieuwe, verfijndere frequenties te integreren. Onze waterstructuur neemt de nieuwe informatievelden op en brengt hiermee onbekende rimpelingen in onze biologie. Het zet een andere genetische regulatie in gang: in ons DNA worden nieuwe genetische instructies vrijgegeven met als gevolg dat onze celstofwisseling nieuwe dingen gaat doen. Dat werkt door in alle fysiologische processen, in al onze orgaansystemen, in al onze regelsystemen en in al onze moleculen.

Ons sterk elektrisch geladen zenuwstelsel reageert rechtstreeks op de elektrische ladingen van de nieuwe lichtcodes. Onze acupunctuurpunten nemen de nieuwe elektromagnetische velden op en brengen ze in onze meridianen. Ons lichtlichaam, dat al van een hogere dimensie is, absorbeert de ultrafijne lichtcodes van de nog hogere dimensies. We worden dus fysiek met heel veel verandering geconfronteerd.

Ons lichaam kan hierdoor anders gaan reageren dan we gewend zijn en de kans is reëel dat het af en toe uit de bocht vliegt. Onze temperatuurregeling kan van slag zijn. Ons slaap-waak ritme kan verstoord zijn. Onze voedselbehoefte kan veranderen. Ons verteringsstelsel kan anders reageren, we verdragen plotseling bepaald voedsel niet meer of hebben juist enorme trek in bepaalde stoffen.

Ons hart kan af en toe uit de pas lopen. Onze zintuigen kunnen vreemde gewaarwordingen registreren. We kunnen ons een dag zo maar niet lekker voelen en de andere dag zijn we oké of juist super fit. Ons immuunsysteem heeft de handen vol aan al die ongeregeldheden in ons lijf, want het veroorzaakt een grotere uitscheiding van afvalstoffen en exosomen. Als de fysiologische buitelingen te gortig worden, dan worden we ziek met meestal griepachtige symptomen. Maar ook kunnen sluimerende kwetsbaarheden aan het licht komen, omdat ons vermogen om te compenseren het niet meer trekt. We krijgen dan echte klachten en symptomen.

Deze vallen allemaal onder de noemer ‘ascensie symptomen’. Covid-symptomen lijken hier heel erg veel op en de kunstmatige elektromagnetische velden van 2G/3G/4G/5G doen er zeer waarschijnlijk nog eens een schepje bovenop [zie het artikel ‘dwalingen en dwaalsporen’  (HIER) op de site]. Dezelfde veranderingen beroeren ook onze emotionele balans die schommelingen en soms zelfs extreme uitingen kan vertonen. Ook mentaal kunnen we ineens een brok gatenkaas zijn. We kunnen kortdurend vergeetachtig zijn (geen dementie!), gedachten kunnen met ons op de loop gaan, we kunnen concentratiestoornissen ondervinden, ons verhaal ineens kwijt zijn (wat wou ik ook al weer zeggen?).

Mentaal verkeren we al grotendeels in de 4^e dimensie en met al die hogere frequenties erin kunnen we makkelijk een beetje ‘van de wereld’ raken. Ons bewustzijnsveld schuift dan in een van die hogere dimensies en dat brengt wijzigingen aan in onze hersengolven. Daar ervaren we dan een ‘andere’ werkelijkheid waarin we bijvoorbeeld geen vaste objecten registreren. En dan kunnen we zo maar ergens tegen aan botsen..

De hoog frequente waterrimpelingen halen de bezem door informatieclusters in onze waterstructuur. We gaan ons dingen her-inneren. Diep weggestopte informatieclusters, omdat ze traumatiserend waren, worden losgewoeld en komen aan de oppervlakte. Ascensie is dus ook een proces van grote schoonmaak. Niet leuk, zelfs pijnlijk af en toe, maar toch niet te vermijden. Ascensie roept een beeld op van opstijgen, ten hemel varen.

Wij varen echter niet ten hemel, de hemel vaart in ons. Met de hemelse informatievelden die onze persoonlijke informatievelden binnendringen, wordt alles dat niet strookt en stroomt met 5D (en hoger) uit de weg geruimd. Opgeruimd staat netjes, maar een schoonmaak van traumatische ervaringen is een pijnlijk proces.

Hoewel … deze kosmische frequenties maken het verwerkingsproces wel lichter met hun ultrafijne lichtcodes. Het is niet meer zo’n zwaar karwei als het in de vorige eeuw was waarbij we vele therapeutische sessies en workshops nodig hadden. Desondanks kunnen we ons zelf flink tegen komen in niet al te aangename aspecten. Onze eigen donkere kanten komen namelijk ook aan het licht. Kortom wij zijn bewustzijnsvelden ‘in formatie’. Waar gaan we naar toe?

Reset? shift?
Er is zowel een reset gaande als een shift. Het is maar net vanuit welk gezichtspunt je het bekijkt. Of liever gezegd: vanuit welke dimensie je het bekijkt. Als we het bewustzijnsmodel van dimensies toepassen dan kunnen we dit verhaal als volgt in beeld brengen.

Planeet Aarde – alsmede haar andere namen Gaia, Tara/Terra, Tiamat – kenmerkt zich door 3 dimensies. De 1^e dimensie is de kern, een ijzeren hexagonaal vormig kristal dat zo heet is als de zon. De 2^e dimensie is de mantel met haar mineralen en biologische levensvormen. De 3^e dimensie bevindt zich op het aardoppervlak, waar wij leven. Hier hebben we te maken met die ruimtelijke structuur en die tijdsstructuur. Binnen dit 3D-informatieveld hebben we te maken met bewustzijn dat wordt uitgedrukt in vaste levende vormen. De oorspronkelijke aardebewoners, de natuurvolken, weten met de dubbele 3-structuur trouwens prima om te gaan.

Meer dan 12.000 jaar geleden, leefden hier grote beschavingen. Ze staan bekend als Lemurië (Mu) en Atlantis. Het bewustzijns/informatieveld van deze mensen was aangesloten op 12 dimensies. Met hun uitgebreide bewustzijnsveld waren ze hier bezig ervaring op te doen met een fysiek informatieveld: creëren, levende vormen scheppen, objecten bezielen en leren werken met vaste vormen. Dat soort dingen.

Elke dimensie heeft een eigen frequentiepalet dat in stand gehouden wordt, zodat een collectief informatieveld zich kan handhaven. Hiermee wordt een collectieve werkelijkheid als het ware verankerd. Het biedt in feite een structuur die de tand des tijds kan doorstaan, althans een tijdperk lang. Als er een nieuwe grote cyclus op stapel staat dan gaan de informatievelden en hieraan gekoppelde werkelijkheden verschuiven. Met als gevolg een alles doordringende verandering van wat er voordien was.  De nieuwe cyclus (tijdperk) die nu in gang gezet is betekent voor ons zowel een shift als een reset.

1. een shift

Tijdens de dageraad van een nieuw groot tijdperk vinden er dus diepgaande verschuivingen plaats in de  informatievelden. De verschuiving die wij nu meemaken is van 3D/4D naar 5D. Dat is een shift van hoofd naar hart. De oude denkbeelden zijn gecreëerd met behulp van het informatieveld van de 4^e dimensie. Het 4D-informatieveld wordt vast gehouden door middel van polariteit. Door de hogere informatievelden van elkaar te scheiden creëert 4D voor ons bewustzijn een werkelijkheid van tegenstellingen. Dit gebeurt in de ruimtelijke structuur:  boven-onder, voor-achter, hoog-laag, lang-kort, veel-weinig.

En het gebeurt ook in de tijdsstructuur: vroeg-laat, verleden-toekomst, nu-straks, lang-kort. Oorspronkelijk werd de polariteit alleen toegepast op de karakteristiek van 3D: de ruimtelijke en de tijdsstructuur. De bewoners van Lemurië en Atlantis waren zich bewust van dit universele principe, omdat ze hart en hoofd in de goede volgorde gebruikten: het hoofd stond in dienst van het hart.

Het hart, als centraal ‘leidend’ bewustzijnsveld, zorgde voor het besef van eenheid: mensen, natuur, dieren, planten, stenen, alle levende wezens zijn uitdrukkingen van dezelfde Bron. Hiermee kon de kunst van verbinding en creatie beoefend worden binnen de dynamiek gecreëerd door de polariteiten (mind in matter).

In een bepaalde periode is dit omgedraaid en werd het hoofd de baas: mind over matter. De verschillen werden op een nieuwe manier ‘geordend’, namelijk in een hiërarchie. Hoog-laag, hier-daar waren slechts parameters, nodig om je in het aardeveld te oriënteren en in dit bewustzijnsveld te creëren. Maar in de nieuwe situatie werden alle levende wezens ondergeschikt aan de polariteit gemaakt.

Hiermee werd er een nieuwe matrix gecreëerd en het leverde een gedestabiliseerde 4^e dimensie op. We kennen dit model met de vorm van een piramide maar al te goed: een kleine groep aan de top trekt aan de touwtjes. Met deze ‘val van bewustzijn’ ontstonden er goden tegenover mensen, koningen tegenover volk, superieur tegenover inferieur, rijk tegenover arm. Er was een ‘van hogerhand’ gecreëerd en hiervandaan werden bevelen in de vorm van regels en wetten uitgevaardigd.

De sleutel waarmee onze werkelijkheid, ons collectieve informatieveld dus, werd omgedraaid was een illusoire scheiding: de neutrale polariteit werd verbeeld in goed tegenover kwaad. Het informatieveld waarop het hoofd aangesloten is, werd nu opgebouwd met denkbeelden die goed en kwaad verder invulling gaven. Onderscheid was gescheidenheid geworden.

Het informatieveld waarop het hart is aangesloten werd verwaarloosd en in de loop van de tijd zelfs veroordeeld en minderwaardig verklaard. Hoewel we de vraag kunnen stellen of deze omkering kosmisch gezien wel of geen bedoeling had, bevinden we ons nu wel aan het eind van dit hoofd-regime.

Zowel religie als wetenschap laten een geschiedenis zien van deze hoofd-dominantie. In de geschiedenis van de wetenschap hebben Descartes en Newton hier de laatste verankering aan gegeven waardoor we nu met een collectief denkbeeld van wetenschap opgescheept zitten dat verhindert om te zien wat wetenschap ’werkelijk’ is. Namelijk dat wetenschap niet objectief is, dat het fragmenteert, dat het te koop inclusief omkoopbaar is en dat het ongemerkt is aangepast tot iets wat eigenlijk technologie is.

Er is niets mis met wetenschap pur sang, maar het moet samengaan met het hart. Het hoofd kan in feite slechts registreren, analyseren en ordenen. Als het op begrijpen en betekenis geven aankomt, verdwaalt het in mogelijkheden en waarschijnlijkheden. Het informatieveld van 4D met dit oude paradigma komt steeds verder onder druk te staan door het binnendringen van hoog-frequente informatievelden.

We zien nu dat de logica, het paradepaardje van de wetenschap, het spoor volledig bijster is geraakt. Er is een Babylonische worsteling gaande in de wetenschappelijke logica, namelijk het door elkaar halen van causaliteit en correlatie, een oorzakelijk verband of een toevallige samenloop van omstandigheden. Het is dagelijks uit de media te vernemen. Ik noem enkele voorbeelden die ik in oa. een artikel van Off-Guardian (HIER) aantrof.

• als iemand overlijdt binnen 60 dagen na een positieve PCR-test, dan wordt dit geregistreerd als overleden aan covid, ook al is het een onderliggend lijden dat niet meer met het leven verenigbaar is // als iemand overlijdt binnen 60 dagen na een vaccinatie, dan wordt dit geregistreerd als overlijden aan onderliggend lijden onafhankelijk van de diagnostiek of dit inderdaad is vastgesteld (dus ook gezonde mensen hebben ineens onderliggend lijden dat kennelijk niet eerder was opgemerkt).
• alle overledenen na een vaccinatie, zelfs binnen 24 uur, worden niet onderzocht op doodsoorzaak door het vaccin, want iets dat na een gebeurtenis plaatsvindt hoeft niet noodzakelijkerwijs door die gebeurtenis veroorzaakt te worden.
• Ouderen die overlijden vlak na een vaccinatie heeft niets uit te staan met de vaccinatie, omdat ouderen nu eenmaal dood gaan als ze oud zijn.

Als het hoofd (kennis) niet meer gedragen wordt door het hart (weten), dan verzandt het in waanvoorstellingen en wreedheden. Het hart kan verbinden en betekenis geven. Het hoofd probeert ‘te weten te komen’ wat het hart altijd al heeft geweten. Het hart-bewustzijn is aangesloten op alle informatievelden van de kosmos en voelt de verbondenheid en de eenheid van alles. Liefde is het bewustzijnsveld van eenheid en ver-enigd zijn. In het eenheidsveld bestaat alles ‘in potentie’ en de frequentie van liefde is puur scheppende kracht. Het hoofd-bewustzijn kan slechts kopiëren en nabootsen. Het mist het bezielend, leven scheppend vermogen van het hart-bewustzijn.

We hebben nu de kans om de fundamentele shift te realiseren die ons van een hoofd-regime naar een hart-bestaan kan brengen. Dit vraagt van ons om een innerlijke verschuiving te realiseren waarin we stoppen met het vooropstellen van onze denkbeelden waaraan de oordelen ‘goed’ en ‘fout’ gekoppeld zijn. In plaats hiervan kunnen we ons afvragen waarom iemand anders denkt, dingen anders doet, anders reageert en anders voelt. De ander is immers ook een uitdrukking van de Bron. Jij bent een andere ik (in lak’ech).

We kunnen stoppen met dingen zwart-wit te zien en de grijstinten opzoeken, ja zelfs de hele regenboog schilderen. Als iemand iets doet wat ons tegen de borst stuit, kunnen we ons afvragen hoe het zou zijn als we in diens schoenen zouden staan. Het wil niet zeggen dat we alles moeten accepteren of tolereren. Zeker niet! We mogen en moeten grenzen stellen, maar we hoeven geen oorlog te beginnen.

Veel moderne (communicatie) technologieën zijn oorspronkelijk ontworpen voor oorlogsvoering, maar nu ze commercieel interessant zijn geworden, vliegen de uitvindingen als ongeleide projectielen de markt in. Ze zijn een product van het hoofd-bewustzijn dat zonder het hart van alles uit probeert …. omdat het kan. Vanuit het hart-bewustzijn zou het hoofd een focus krijgen in de vraag of het ten dienste staat van het geheel en hoe het zal uitpakken voor onze kinderen.

2. een reset

Dit is de slogan van de piramidetop, het WEF met zijn Nieuwe Wereld Orde. De leus ‘Build Back Better’ zegt eigenlijk alles. Het grijpt terug naar de oude strategie, maar dan in een nieuw jasje. Het is de werkelijkheid van het hoofd-regime die het leven onder controle wil houden. Het hoofd houdt niet van gevoelens, omdat ze onvoorspelbaar zijn. Het hoofd houdt niet van veranderingen, omdat het dan zijn orde verstoort. Het hoofd is dualistisch ontworpen met zijn 2 hersenhelften, het hart is holistisch en het hele lichaam is in feite een hologram.

En in dit biologische hologram zitten alle dimensies, alle bewustzijnsvelden, kortom: de hele werkelijkheid. Door nu onze biologie onder technologische controle te brengen met behulp van implanteerbare besturingssystemen (microchips) wordt dit hologram aangekoppeld op artificiële intelligentie en afgekoppeld van alle levende bewustzijnsvelden die met elkaar de kosmos zijn. De mens wordt in dit project een stukje biotechnologie. Er zullen geen protesten meer zijn, geen creatieve activiteiten, geen essentieel vernieuwende ontwikkelingen. Er zal geen evolutie meer zijn, er zal alleen maar meer van hetzelfde komen. Kopieën dus.

Paradigma en perceptie
Of we hiervan bewust zijn of niet, nieuw leven breekt door op alle terreinen. Er is een massaal ontwaken aan de gang dat alle voormalige heilige huisjes onbewoonbaar doet verklaren. Hoewel de mainstream wetenschap de bevolking de oude 19^e eeuwse paradigma’s nog voorspiegelt, hebben nieuwe ontwikkelingen in de wetenschap deze al jaren geleden grotendeels ongeldig verklaard. De oude wereld verschrompelt, want de oude denkbeelden zijn stervende. Het gaat helaas gepaard met veel en heftige stuiptrekkingen in de poging de controle te behouden.

De op oude fundamenten gebouwde Nieuwe Wereld Orde, het regime van het dualistische (gespleten) hoofd, is gedoemd om te mislukken. Hun vertegenwoordigers weten dat ze hun greep op de mensheid kwijt zijn. Hun ultramoderne technologieën, die veel goeds zouden kunnen brengen voor de mensheid, zetten ze nu in voor de tactiek van de verschroeide aarde. Maar wij hebben twee belangrijke troeven: ons hart en ons bewustzijn.

Als we beide weten te verenigen zijn we in staat tot creatie. Met de liefde van ons hart en het licht van ons brein kunnen we zelf de scheppers van onze werkelijkheid zijn. Met ons bewustzijn hebben we een innerlijke technologie in huis. Dit hoeven we niet meer te onderschatten, want het is een gigantisch vermogen waarmee we magische dingen kunnen doen, waarmee we wonderen in de wereld kunnen brengen. Maar we moeten ons wel door ons hart laten leiden.

De mensheid is de frequentiehouder van de 3^e dimensie, een werkelijkheid van levende vormen die harmonie, schoonheid en vrede kan weerspiegelen als we maar creëren vanuit liefde. Liefde is de core business van ons bewustzijn. Ons hart is de beste en enige optie voor het leiderschap hiervan. We staan voor een ongeëvenaarde paradigma shift die we kunnen realiseren door middel van onze persoonlijke perceptie. De verschuivingen die we individueel kunnen maken, zijn bijvoorbeeld:

• van hoofd naar hart = eerst voelen dan denken, denken in dienst van compassie
• van buiten naar binnen = luister naar je intuïtie en volg je instinct
• van apartheid naar verbondenheid = van jij-of-ik naar jij-en-ik
• van hebben naar zijn = bezit is vergankelijk, kunnen zijn wie je bent is levenslang
• van vijand naar vriend = de ander is net zo kwetsbaar als jij en heeft in de basis dezelfde verlangens als jij
• van indoctrinatie naar inspiratie = niet voorschrijven wat te denken, maar helpen hoe te denken

Herstel van de hemel op aarde
Vanuit een kosmisch gezichtspunt is er wel degelijk sprake van een ‘reset’, maar een veel grotere, ingrijpender reset dan ‘the great reset’ van de wereldtop die een ‘harde reset’ inhoudt. Het streeft slechts een herstel van hun hiërarchische heers-en-verdeel orde na. De kosmos, het universum streeft een ‘zachte reset’ na, een herstel van de samenhang. Kosmos betekent letterlijk orde of ordening. Universum betekent samenhangend geheel. In het woord ‘heelal’ zien we dit ook terug. Wat houdt deze kosmische reset dan in?

In mijn ogen hebben we te maken met een herstel van de hemel op aarde. Als we het symbool van het kruis voor ogen stellen dan zien we een horizontale lijn en een verticale lijn. De horizontale lijn staat symbool voor de werkelijkheid die we wereld noemen en de verticale lijn wijst ons op de hemel-aarde verbinding en het bestaan van niveaus hierin. Eigenlijk zijn er 2 horizontale lijnen: links-rechts en voor-achter. Als we de uiteinden van alle 3 lijnen (3D!) verbinden, ontstaat er een dubbele piramide.

Dit is een helende structuur voor het menselijk energieveld. Het woord ‘niveaus’ (de verticale lijn) kunnen we inruilen voor woorden als dimensie, werkelijkheid, bewustzijnsveld, informatieveld. Het gaat allemaal over hetzelfde en ik gebruik ze hier vrijelijk door elkaar. Het herstel van de hemel op aarde is in mijn ogen de afstemming van alle dimensies, informatievelden of werkelijkheden op elkaar. Althans, dit betreft de bewustzijnsvelden die hier beschikbaar zijn. De mensheid, als soort, beschikt over het vermogen om dit te doen.

Daarom worden we ook wel multidimensionale wezens genoemd. Echter, we kunnen de verschillende dimensies pas in een harmonische samenhang brengen als elk veld op zichzelf voldoende stabiel is. Hiervoor moeten de frequenties, die behoorlijk uiteenlopen, op elkaar afgestemd worden. Vervolgens moeten de velden onderling met elkaar verbonden worden en opnieuw gestabiliseerd. En dit hele klusje moeten we binnen ons tijd-ruimte continuüm voor elkaar zien te krijgen, in onze 3D werkelijkheid dus. Wat houdt dit in?

Frequentiehouders
Elk bewustzijnsveld wordt in stand gehouden door frequentiehouders, althans dat is een manier om ons er iets bij voor te kunnen stellen. Dit in stand houden of stabiliseren gebeurt niet door het veld vast te pinnen, maar door het continue te creëren. Het gaat om dynamische velden, die dus voortdurend in beweging zijn: frequenties verschijnen en verdwijnen even snel. Informatievelden zijn als lichtcodes die oplichten en uitdoven. Een veld vastzetten is een gedachte vanuit vaste vorm (3D) en dat werkt niet. Creëren is een gedachte vanuit 5D+ en dat werkt wel. Velden verankeren gebeurt dus door middel van creatie.

Onze planeet regelt dit zelf voor de eerste 2 dimensies met haar ijzerkristalkern en haar natuur. De mens is de frequentieregelaar van de vormgeving op aarde. Maar om levende, bezielde vormen te kunnen creëren moeten we verbonden zijn met de Bron. De Bron-frequentie is te hoog, te verfijnd, om rechtstreeks toe te passen in onze 3^e dimensie. Om de Bron-energie beschikbaar te krijgen binnen het aardeveld zijn een aantal tussenstappen nodig.

Daarom spreken we van al die dimensies. We weten niet precies hoeveel tussenstappen, hoeveel werkelijkheden er zijn. Er wordt wel gesproken over 9 en over 12, maar hier is nauwelijks informatie over beschikbaar. Ons bewustzijn is gewoon niet toereikend op dit moment. Barbara Hand Clow beschrijft er een aantal en ik heb er hier een wat vrije vertaling van gemaakt:

De 4^e dimensie is een werkelijkheidsveld dat we psyche kunnen noemen. Het bestaat uit de scheppende kracht van emoties en gedachten. In het Engels mindpower genoemd. Dit veld wordt gestabiliseerd met behulp van de planeet Nibiru en hieraan worden de Annunaki als frequentiehouders verbonden. Dit frequentieveld is al eeuwen lang verre van harmonisch en houdt ons 3^e dimensieveld op slot voor de subtielere informatievelden.

De mindpower is hier misbruikt voor mindcontrol en de sleutel om weer toegang te krijgen tot de hogere frequentievelden ligt in ons hart. Ons zelf liefhebben (zonder narcisme) en ruimte geven aan onze gevoelens/gedachten zal ons op weg helpen. Bewust worden van onze emotionele valkuilen (triggers van trauma) en mentale oordelen (ingeprente verhalen) is als het ontrafelen van een mysterie, het ontwarren van een kluwen. Het 4^e frequentieveld creëert van nature een polariteit.

We zijn op het verkeerde been gezet door de vertaling in goed versus kwaad. Als we onszelf uit deze illusie kunnen bevrijden en zien dat alles hier gepresenteerd wordt in tegen-stellingen, dan kunnen we met de dynamiek hiervan gaan werken èn creëren. (zie de illustratie met de quote van Rhonda Byrne hierboven)

De 5^e dimensie is een werkelijkheidsveld dat liefde creëert. De liefde voor het leven die het leven ìs en die schoonheid en vrede brengt. Dit veld wordt gestabiliseerd met behulp van de Pleïaden. Door met ons hart de tegenstellingen te overbruggen, worden we toegankelijk voor dit frequentieveld en zullen we ons hart voelen vol stromen met onvoorwaardelijke liefde.

De 6^e dimensie is een werkelijkheidsveld dat structurerende frequenties creëert. Hiervan vangen we een glimp op als we de schitterende vormen van sneeuwvlokken zien of een zwerm spreeuwen in hun avonddans. Ook geometrische patronen zoals fractals en het cymatica-fenomeen verwijzen naar deze dimensie. Sirius is betrokken bij de instandhouding van dit veld. Sirius wordt ook wel de tweeling-ster van onze zon genoemd. Volgens een aantal mensen is ons zonnestelsel een binair systeem.

De 7^e dimensie is een werkelijkheidsveld dat lichtbanen creëert. Zij realiseren de transmissie voor de ontwerpen (design) die in de 8^e dimensie worden gecreëerd. Aan de stabilisatie van de 7^e dimensie wordt Andromeda verbonden en aan de 8^e dimensie Orion. De 9^e dimensie is mij nog niet voldoende duidelijk om hier iets van te zeggen.

De hemel terug op aarde brengen betekent dus dat we vanuit onze 3^e dimensie weer verbinding moeten maken met al deze frequentievelden. En dat kunnen we ook, omdat we dit konden in de tijd van Lemurië en Atlantis. We beschikken nog over dit vermogen, maar we zijn ons er niet (meer) van bewust. Ons bewustzijn is toereikend, maar we moeten het ons her-inneren. Op deze manier kunnen we ons zelf uit de gemanipuleerde matrix van de 4^e dimensie bevrijden. En dan kunnen we als collectief een matrix creëren waarin we ons menselijk potentieel kunnen realiseren.

Kantelpunt en keuze
Deze tijd weerspiegelt een kantelpunt in de vormgeving van onze collectieve werkelijkheid. De vele hoogfrequente informatievelden zijn binnen het aardse veld gearriveerd en ik vermoed dat dit ook de (Schumann)frequentie heeft veranderd. We hebben nu de mogelijkheid de nieuwe frequenties te integreren in ons planetaire informatieveld en onze biologie. De subtiele informatievelden dragen ultrafijne lichtcodes waarmee we ons persoonlijke bewustzijnsveld kunnen upgraden naar verbondenheid, vertrouwen, samenwerking, universele liefde en scheppende kracht. Volgens de nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen komen deze eigenschappen overeen met de kenmerken van de biologie, van de natuur, van zonnestelsels. Kortom: van het Leven.

Maar het vraagt allereerst van ons om wakker te worden voor de situatie waarin we nu verkeren. Een planeet die beheerst wordt door macht en angst, door competitie en conflict, door oorlog en rampen, met als resultaat crisis op vele terreinen: klimaat, cultuur, economie, milieu, gezondheid. Dit hebben we te danken aan de gedestabiliseerde 4^e dimensie waarin de natuurlijke polariteit van deze matrix is vervormd tot een eeuwigdurend gevecht van goed en kwaad. Met dit verhaal is de mensheid op een dwaalspoor gebracht en afgesneden van zijn goddelijke oorsprong. Het Engelse woord voor mens is human.

‘Hu’ betekent God en ‘man’ betekent mens: God-mens. Met het verhaal dat God een hogere macht is die ons van buitenaf bestuurt is er een niet-waarheid in ons collectieve informatieveld geweven dat onze psyche tot in de diepste poriën heeft doordrenkt. Het heeft onze perceptie zodanig vervormd dat we het normaal vinden dat we onze kracht en soevereiniteit uit handen geven aan specialisten, deskundigen en autoriteiten. Zelfs als deze de meest bizarre regels instellen en ons zelfs beschadigende maatregelen opleggen.

Het is de hoogste tijd om wakker te worden uit deze conditionering, die in feite een droomtoestand is. Het is de hoogste tijd onze eigen autoriteit te claimen, te ontdekken wie en wat we zijn en wat we hier doen. Dit zou wel eens de laatste kans kunnen zijn om bewust te worden van hoe wij willen dat ons leven er uit ziet. In wat voor samenleving willen wij leven? In wat voor wereld willen wij leven? Met elkaar zijn we in staat een collectieve werkelijkheid te creëren waarin we in harmonie met elkaar kunnen bestaan, in vrede en schoonheid kunnen leven en tegelijk ‘ons ding doen’. De keuze is aan ons als collectief bewustzijnsveld, als mensheid.

 

lillian richell,
maart 2021

 

Enkele referenties:

websites:

– https://off-guardian.org

– https://truthcomestolight.com

– https://swprs.org

– https://www.gaia.com

– https://tomkenyon.com

videokanaal van Robert Boerman mbt cymatica:  HIER

auteurs oa. (alfabetisch):

Alexander Lowen, Arjan Bos & Martijn van Staveren, Arthur Firstenberg (Invisible Rainbow), Barbara Hand Clow, Bernard Lievegoed (Ontwikkelingsfasen van het Kind), Bruce Lipton, Carl Johan Calleman, Carl Jung,

Carlos Castaneda, Cyndi Dale (Het Subtiele Lichaam), Colin Wilson, Drunvalo Melchizedek, Edmond Bordeaux Szekely (Dode Zee Rollen, de Essenen), Florinda Donner, Fred Alan Wolf (Het Spirituele Universum), Fritjof Capra, Imre Vallyon (Planetary Transformation), Jacob Slavenburg (Nag Hammadi, gnostiek), Jamie Sams, Joska Soos, Judy Satori (Zonneschijn voor het Licht is), Ken Wilber, Lynn Andrews, Lynn McTaggart, Marcel Messing, Peter Toonen, Reshad Feild, Ronald Beesley, Sander Funneman (Elektrisch Ecosysteem), Zecharia Sitchin (The Earth Chronicles).