US: ‘Vaccinatierechtbank’ vergoedt vaccinatieschade..

Nieuws van de site ‘Health Impact’: ‘De krant de ‘Charlotte Observer’ heeft iets bijzonders gedaan: Zij berichtten over wat er werkelijk gebeurd is met een kind, Angelica Black, dat de aanbevolen vaccinaties kreeg en daardoor hersenschade opliep. De familie werd een schadevergoeding toegekend van ruim 2 miljoen dollar door de Vaccinatie Rechtbank, waarvan de Charlotte Observer óók verslag deed.
Zal dit verhaal op internet blijven staan of zal het, hetzelfde lot ondergaan als het recente verslag van de ‘Toronto Star’ dat melding maakte van de schade die meisjes opliepen door het ‘Gardasil’-HPV-vaccin? De uitgevers van de Star, bogen uiteindelijk voor de druk van de censuur van pro-Pharma-instellingen en verwijderden het verhaal van hun website. Het is nu nog wel te downloaden via de InternetArchive website.

We laten je hieronder graag het hele verhaal lezen..

* * *

x

x

US: ‘Vaccinatierechtbank’ vergoedt vaccinatieschade..

2015 © Karen Garloch / 2015 © vertaling: Hagen G. Jonker (arts (homeopathie en orthomoleculair))

2015 © WantToKnow.nl/.be deze versie

x

Toen Theresa en Lucas Black, inwoners van het stadje Mooresville’s inwoners, hun gezin stichtten, lieten zij plichtsgetrouw hun kinderen vaccineren. Daarbij twijfelden zij nooit aan de boodschap van de dokter dat deze vaccins veilig en noodzakelijk waren. Maar hun vertrouwen in deze belofte kreeg een deuk in 2001, toen hun 3 maanden oude dochter Angelica, levensbedreigende epileptische krampen ontwikkelde en hersenschade opliep, precies 3 dagen nadat haar meerdere vaccins waren toegediend..

De neuroloog van de kinderafdeling van het ziekenhuis in Charlotte stelde de diagnose vaccin-gerelateerde encephalopathie of hersenschade. In 2006 bevestigde het weinig bekende federale ‘vaccine court’ deze diagnose en werd een schade-uitkering toegekend van ongeveer US$ 2.000.000, plus ongeveer US$ 250.000 per jaar voor medische uitgaven gedurende de rest van haar leven.

Ondanks de uitspraak dat hun dochter hersenschade had opgelopen door vaccinatie, voelde Theresa Black zich de laatste weken aangevallen door de reacties op de uitbraak van mazelen in Californië, die zich verspreid heeft over 16 andere staten.  Dit geeft aan dat er een vaccinatie-vraagstuk bestaat en dat hierbij van belang is:

• Wat vaccinatie experts ons vertellen;
• Welke feiten bekend zijn over vaccinatie.

Gezondheidsautoriteiten hebben herhaaldelijk benadrukt dat vaccins veilig zijn, en sommige mensen hebben gesuggereerd dat ouders die ervoor kiezen hun kinderen niet te laten vaccineren, egoïstisch zijn en bewust het leven van anderen in gevaar brengen. Theresa Black hierover: “Er zijn mensen die roepen dat wij gevangen gezet zouden moeten worden, maar ik ben geen zonderling. En ik probeer niet andere mensen hun kinderen in gevaar te brengen….Ik geloof echt dat vaccinatie een goede zaak is. Mijn probleem is dat ik denk dat vaccins niet zo veilig zijn als zij zouden moeten zijn….. Er gebeuren hier vreselijke dingen”.

Inmiddels is dochter Angelica 14 jaar en ernstig gehandicapt. Zij heeft een cerebrale verlamming, leidt aan epileptische aanvallen en kan niet praten. Zij heeft een voedingssonde en is gekluisterd aan een rolstoel. Omdat zij gedurende 24 uur, de klok rond, zorg nodig heeft, hebben haar ouders hun baan opgezegd om voor haar te zorgen. De familie verhuisde in 2009 naar Florida.

Renee Gentry, de advocaat uit Virginia die de Blacks vertegenwoordigde voor de Vaccinatie Rechtbank zei, dat zij dat ook zij zich zorgen maakte over sommige reacties op de genoemde mazelenuitbraak. “Mensen zeggen dat er absoluut geen bewijs is dat vaccins de oorzaak van hersenschade zouden kunnen zijn en wij zitten hier met al deze gevallen. Het is uitzonderlijk…. maar het is gebeurd.”

Wat is die ‘vaccinatie-rechtbank’ eigenlijk..??
Angelica’s geval is een van duizenden zaken die compensatie hebben proberen te verkrijgen bij het zogenaamde National Vaccine Injury Compensation Program. Sinds 1988, toen deze ‘Vaccinatie-rechtbank’ werd opgericht door het Amerikaanse Congres, is aan ca. 4.000 slachtoffers, een bedrag van meer dan US$ 2,8 miljard toegewezen,als compensatie voor vaccinatieschade, zo blijkt uit Federale gegevens. En alleen al in het fiscale jaar 2014, heeft deze ‘rechtbank’ US$ 202 miljoen toegewezen aan 365 vaccinatieschade-slachtoffers.

Maar de meeste mensen hebben nog nooit gehoord van deze ‘vaccinatie-rechtbank’, noch van het compensatie-programma. Het begon allemaal in de jaren tachtig van de vorige eeuw toen farmaceutisch bedrijven geconfronteerd werden met een toenemend aantal claims van vaccinatie-bijwerkingen, voornamelijk van het difterie-tetanus-pertussis vaccin (DPT). Meevoelende jury’s wezen miljoenen dollars toe in sommige gevallen. Sommige vaccinproducenten verlieten de markt, of dreigden deze te verlaten, en een tekort aan vaccins dreigde.

Toen besloot het in het nauw gebrachte Amerikaanse congres, dat in plaats van vaccinproducenten aansprakelijk te stellen, mensen eerst compensatie zouden moeten zien te verkrijgen via een speciale ‘rechtbank’, met geld dat bijeen gebracht zou worden, door een extra verhoging van de prijs van vaccins. Dit fonds heeft nu een vermogen van zo’n US$ 3,5 miljard.

De beslissing tot toewijzing wordt bepaald door speciale juristen van de U.S. Court of Federal Claims. Bij deze procedure kunnen aanklagers geen zogenaamde ‘punitieve schadeclaim’ indienen. Bij een dergelijke claim is het doel niet om de benadeelde in zijn of haar uitgangspositie te herstellen, maar om de ‘schuldige/veroorzaker’ te bestraffen, voor het veroorzaken van de schade; schadeclaims kunnen hierdoor substantieel hoger uitpakken.

Maar, het voordeel van het huidige systeem is dat de procedure sneller verloopt en er sprake is van een minder zware bewijslast. De federale wet maakte een staat met schadegevallen en stelde een lijst op met symptomen, die binnen een bepaalde tijd veroorzaakt zouden kunnen worden door toegediende vaccinatie(s). In het geval van Angelica was de tijd waarbinnen epileptische insulten na de kinkhoestvaccinatie, dienden op te treden, om voor vaccinatieschade-uitkering in aanmerking te komen, 72 uur. De insulten bij Angelica begonnen binnen 70 uur.

In het begin betrof het de symptomen van de ‘lijst’ die toegestaan werd door de overheid, zo vertelde Gentry, president van de Vaccine Injured Petitioners de Bar Association (Vereniging van door Vaccins beschadigde mensen, de Bar Association ). Maar in de laatste jaren, aldus Gentry, is er meer vijandigheid t.o.v. mensen die een claim indienen, aanklagers ‘dienen te bewijzen dat er een causaal verband is tussen aandoening en vaccinatie’ en advocaten van de klagers en van de federale overheid, roepen vaak getuigen-deskundigen op.

Toekenningen variëren van US$ 1,100 tot meer dan US$ 30 miljoen aldus David Bowman, woordvoerder van de ‘Health Resources and Service Administration’. In de afgelopen 26 jaar zijn er 15.747 aanvragen genoteerd bij het vaccinatie-compensatieprogramma, en 3.941 daarvan, ontvingen een vergoeding, dus ongeveer 1 : 4.

Het verhaal van Peter Sarda, letselschade-advocaat
Peter Sarda, een advocaat uit Raleigh, heeft sinds 1990 zeventien aangespannen rechtszaken gewonnen, waaronder die van Stanly County, een tweejarige die leed aan hersenbeschadiging na een vaccinatie tegen waterpokken in 2008. In december kende de rechtbank het kind het bedrag van $ 1,9 miljoen toe, plus een jaarlijkse vergoeding voor medische kosten gedurende de rest van zijn leven. Wanneer het kind 72 jaar zou worden, is er sprake van een totaalbedrag van zo’n US$ 14 miljoen, aldus advocaat Peter Sarda.

De moeder van deze jongen nam haar dochter mee naar het provinciale gezondheidscentrum in oktober 2008, voor een waterpokken-vaccinatie, zo vertelt Sarda. Toen zij daar was, bood een gezondheidsmedewerker om aan haar 2 jaar oudere zoon ook te vaccineren. Hoewel de moeder dacht dat deze zoon reeds was gevaccineerd tegen waterpokken, had zij daar geen gegevens van en was zij er niet zeker van. Hij kreeg ter plekke het vaccin toegediend en twee weken later ontwikkelde hij epileptische krampen en werd de diagnose encefalitis (hersenvliesontsteking) gesteld met blijvende hersenschade..!

Nu, inmiddels 8 jaar, is de jongen ‘volledig invalide’, aldus Sarda. “Hij kan zelfs niet rechtop zitten…” De moeder verwijt zichzelf, dat ze haar kind toen niet heeft opgepakt en is weggegaan. Want medische gegevens laten zien dat de jongen een jaar tevoren wel degelijk een vaccinatie tegen waterpokken had gekregen..! Ondanks de vaccinatiezaken die hij won, zegt Sarda dat hij ‘sterk gelooft in vaccinaties’ en dat vaccinatieschade ‘heel zeldzaam’ is..

Wat gebeurde er met Angelica
Geboren op 12 november 2000, werd Angelica Black het zevende kind van Theresa en Lucas Black die nu totaal elf kinderen hebben. Zij ontwikkelde zich normaal totdat zij 4 vaccinaties kreeg, toen zij bijna 3 maanden oud was. Tot 3 dagen ná de vaccinaties maakte Angelica normale babygeluidjes, toen Theresa Black wegging om te gaan werken in haar restaurant.

Later toen Lucas Black naar Angelica keek, ademde de baby niet. Direct werd ze met de ambulance naar het Lake Norman Regional Medical Center in Mooresville gebracht, en volgens Theresa Black die inmiddels meereed, had de baby nauwelijks een polsslag meer. Op de eerste hulp afdeling kreeg Angelica epileptische aanvallen.

Onder begeleiding van artsen werd Angelica vervoerd naar Charlotte’s Novant Health Presbyterian Medical Center,waar zij 2 weken behandeld werd op de kinder-intensive care. Kinderneuroloog Dr. Robert Nahouraii, verbonden met Mecklenburg Neurological Associates, kwam uiteindelijk tot de conclusie dat zij een reactie had op het pertussisvaccin (kinkhoest).

En terwijl zij te maken had met de gezondheidsproblemen van Angelica, ging Theresa Black door met het laten vaccineren van haar kinderen. Gedurende de volgende 3 jaren werd bij 4 van haar andere kinderen de diagnose ‘medische- en ontwikkelingsstoornissen’gesteld, waarbij 2 ervan met afwijkingen te maken kregen, behorend tot het autistische spectrum.

Tegen die tijd zei Theresa Black dat haar ‘zeer pro-vaccinatie ingestelde dokters’ inmiddels akkoord waren gegaan, met haar beslissing haar kinderen niet verder te laten vaccineren… Angelica was 5 toen zij haar laatste vaccinatie kreeg. “Wij gingen langer door met vaccinaties als menig ander dat had gedaan. Maar ik kon er uiteindelijk niet mee doorgaan.”

Toekenning van vergoeding voor vaccinatie schade.
In 2003 dienden de Blacks hun claim in bij de Vaccinatie-rechtbank, en zowel Dr. Nahouraii als Dr. Amy Ferguson van het Lake Norman Pediatrics schreven verklaringen ter ondersteuning. Volgens Ferguson, was Angelica een gezonde, normale baby, tot die dag waarop ze op de Eerste Hulp belandde. “Dit was werkelijk één van deze zeldzame reacties op vaccinatie die een vernietigende uitwerking had…..Ze was zo ziek, dat ze net niet dood ging.” Ferguson ging door met het adviseren om te vaccineren om de kinderen te beschermen tegen de ‘verschrikkelijke ziekten die wij vroeger zagen’.

In tegenstelling tot sommige kinderartsen zei Ferguson dat zij en haar collega’s doorgingen met het werken met ouders die de veiligheid van vaccins betwijfelden. “Ik denk nog altijd dat zij het recht hebben om te kunnen kiezen wat zij voor hun kind willen.” Het kostte de Blacks 3 jaar om in 2006 een uitspraak te kunnen krijgen van de Vaccinatie-rechtbank, en daarna nog eens 2 jaar om gecompenseerd te worden.

In eerste instantie ontving Angelica twee ‘afkoopsommen’, in totaal meer dan US$1,2 miljoen. Hiertoe behoorde US$ 555.000 voor een verlies van mogelijkheid om in de toekomst geld te verdienen, US$ 216.000 voor ‘pijn en lijden’, nog eens US$ 436.000 voor medische uitgaven in het eerste jaar na de toekenning, en US$ 7.000 voor het vergoeden van vroegere medische uitgaven.
Een aparte betaling van ongeveer $ 205.000 ging naar North Carolina’s Medicaid-programma, ter compensatie van reeds verleende zorg.Een ander bedrag werd apart gezet om een levenslange lijfrente te kopen, teneinde de uitgaven te kunnen dekken voor Angelica’s medische verzorging. Overzichten laten zien dat zij sinds 2009 meer dan US$ 250.000 per jaar heeft ontvangen en vergelijkbare bedragen zullen in de komende jaren nodig zijn.

Het geld wordt beheerd in een fonds en geadministreerd door een door het hof aangewezen voogd. Deze beheerder betaalt ook de verzekeringspremies en doet betalingen voor zaken als rolstoelen en zuigapparaten. Ook de kosten voor een speciale bestelwagen en aanpassingen om hun huis toegankelijk te maken worden vanuit dit fonds betaald. De Blacks ontvangen een salaris als zorgverleners van hun dochter.

Angelica’s ouders gaven hun baan op om voor haar te zorgen in plaats van US$ 80 per uur te betalen voor de verpleegkundigen iedere dag. Want toen deze verpleegkundigen dat probeerden, lieten deze het op het allerlaatst vaak afweten, of gaven ze te kennen dat zij het niet prettig vonden Angelica te verzorgen vanwege haar vele fysieke handicaps, aldus Theresa Black. De toezegging van de rechtbank dekt de kosten van de zorg voor Angelica, maar Theresa Black zei dat de rest van de familie min of meer leeft op een niveau van armoede. Er zijn tijden dat ik mij nauwelijks kon veroorloven schoenen te kopen voor de andere kinderen. “Iedereen in dit huis heeft er mee te maken” zei zij. “Niets zal ooit meer hetzelfde zijn.”

Theresa Black zei dat zij zich aangevallen voelde door ouders die haar vertelden “dat zij beter het risico van het gevaccineerd worden konden nemen, met het risico van een kind met hersenbeschadiging, dan het risico te nemen dat hun kind mazelen zou krijgen.” Anderen zeiden dat zij niet mocht klagen vanwege de schadeloosstelling door de Vaccinatie Rechtbank. “Wij kregen geen compensatie voor het verlies van ons inkomen, voor al die tijd dat we in de ziekenhuizen moesten verblijven en de bezoeken aan artsen moesten doen” zei Theresa Black. “En bovendien hebben we geen enkele begeleiding gehad voor onze traumatische ervaringen; ik had het gevoel, en dat heb ik nog steeds, dat ik als ouder gefaald heb”.

Effect op de tweede generatie..
Theresa Black vertelt dat ze in de loop der jaren artsen heeft ontmoet “die niet wisten dat er een vaccinatie compensatie programma was” en die niet geschoold waren om de symptomen van vaccinatie schade te herkennen. “Als zij werkelijk zouden weten hoe zij de bijwerkingen konden vastleggen, zouden zij kunnen zien dat vaccinaties niet zo veilig zijn als men beweert. Misschien zou het beter zijn een bepaalde groep mensen niet te vaccineren?”. Na de ervaring met Angelica, besloten de Blacks hun twee jongste dochters niet te laten vaccineren.

”Ik denk dat het een goede zaak is dat ik gestopt ben met hen vol te stoppen met chemicaliën”. Zei Theresa Black. “Iets in deze vaccins gaat niet goed samen met ons bloed”. Hun jongste kind, Sabrina werd geboren in 2007, en Theresa Black zei tegen verpleegkundigen van het Novant Healt Huntersville Medical Center, die aanboden de zuigeling de Standaard hepatitis B injectie te geven: “Nee absoluut niet”. Ik zei tegen hen, “Ik wacht ermee”.

Na 11 jaar in Mooresville gewoond te hebben verhuisden de Blacks naar Florida in 2009, om weg te kunnen van hun slechte herinneringen. “Ik kon niet in de buurt van Charlotte komen zonder te denken aan Angelica’s verblijf in het ziekenhuis daar”, aldus Theresa Black. Tegenwoordig hebben twee van de oudste kinderen van de Blacks zelf kinderen en ook zij worstelen met hun beslissing omtrent het vaccineren van deze kinderen.

Stephen, nu 22 jaar, heeft een dochter die enkele vaccinaties kreeg, en ook daar traden ernstige complicaties op. Nadat zij met 12 maanden de MMR tegen mazelen, de bof en rode hond had gekregen, ‘verloor zij het vermogen tot praten dat zij tot die tijd ontwikkeld had’, aldus Theresa Black. Het kind krijgt nu minder vaccins tegelijkertijd. Met 20 maanden bezoekt zij nu een logopediste om haar spraak weer terug te krijgen, die ze verloren had. Deze tweede generatie ervaring beïnvloedde de twintigjarige dochter van de Blacks, Catharine. In 2013 kreeg zij haar eerste kind, dat zij niet liet vaccineren..

x

* * *