Site ‘Vaccin Vrij!’: al niet meer weg te denken..!

x

Website ‘Vaccin Vrij!’ is al niet meer weg te denken!

November 2011 © Door Frankema

x

Eind September plaatsten wij een artikel met de introductie van de nieuwe website ‘Vaccin Vrij!’. Indien je daar even een kijkje wilt nemen en over de achtergronden van dit krachtige initiatief wilt lezen, kijk dan even op DEZE link. Oprichtster van deze site Door Frankema vertelt.

* * *

Dag lezers van wanttoknow, zoals misschien bekend ben ik na het schrijven van ‘Vaccin Vrij! begonnen met een ‘ouderplatform’. Doel? Een stem te geven aan de groeiende groep ouders die ontdekt hebben dat vaccins niet alleen maar ‘veilig en effectief’ zijn zoals autoriteiten ons willen doen geloven.

De verhalen beginnen binnen te druppelen.

Het goede nieuws is dat er een duidelijke groep naar voren komt voor wie de hele keuze geen enkel probleem meer is. Ze durven te vertrouwen op hun intuïtie en weten de wegen naar eerlijke informatie te vinden. Geweldig; ouders die zich hebben losgemaakt van het angstdenken; het ballonnetje is voor hen doorgeprikt en ze ondersteunen de gezondheid van hun kinderen door een gezonde levensstijl. Simpel.

Het slechte nieuws, of liever gezegd het pijnlijke nieuws, is dat veel mensen door het ervaren van de keiharde realiteit wakker moeten worden. Ze komen erachter het inspuiten van een cocktail van gevaarlijke micro-organismen en giftige chemische ‘hulpstoffen’ gevolgen kan hebben. Nare gevolgen. Niet omdat ze hierover ingelicht zijn maar omdat ze ermee moeten leven. Ons systeem is nou eenmaal niet gemaakt om te dealen met demonen die de mensheid in laboratoria creëert om opgeklopte angsten te kalmeren.

Er bestaat een drempel om naar buiten te komen met persoonlijke ervaringen – voor beide groepen. We zijn zo gewend te geloven dat we door een simpel prikje ons nergens meer druk over hoeven te maken. Het is ook zo’n makkelijke, heerlijke rooskleurige mythe – zo verleidelijk ook. Het is zo bitter om te ontdekken dat het echte leven anders in elkaar steekt. We zullen hoe dan ook energie moeten steken in het wakker worden en transformeren van onze afhankelijke en onwetende houding. Simpelweg omdat we anders gebruikt worden door mensen die er veel geld aan verdienen om ons van onze irrationele angsten te verlossen.

Onderstaand verhaal is één van de ervaringen die recentelijk bij mij binnengekomen is. Weer blijkt dat slechts het topje van de ijsberg aan bijwerkingen gemeld en geregistreerd wordt – naar schatting slechts een paar procent van alle gevallen. Het is dus ernorm belangrijk dat onderstaande ervaringen gaan rondzoemen in de maatschappij. De veranderingen zullen niet van bovenaf komen – niet zolang er elk jaar weer miljarden euro’s winst gemaakt worden.
Maar na al het jarenlange voorwerk van een handjevol doortastende journalisten zijn wij als ouders aan de buurt om aktief bij te dragen aan de ommezwaai. Elk verhaal is belangijk genoeg om gehoord en gezien te worden. De schaduwkanten van vaccins kunnen immers niet voortbestaan als we er met zijn allen ons licht op laten schijnen.

Harte groet,

Door Frankema

www.vaccinvrij.nl

 * * *

Vaccineren? – Nu weet ik beter, maar daar krijg ik mijn vader niet mee terug.

Ingezonden brief aan ‘Vaccin Vrij!’ door Ramona uit Oosterhout.

x

“Wij hebben drie kinderen; twee zoons van 10 en 8, die beide gevaccineerd zijn; ik heb het gewoon gedaan want ik wist niet beter. In de tijd dat de oudste zijn laatste vaccinatie moest krijgen heb ik het verhaal van Freek Hagoort gelezen  (www.meerwetenoverfreek.nl) en dat heeft me zo aangegrepen dat ik ben gaan zoeken en dat hele vaccinatie verhaal ben gaan uitpluizen. Toen ik eenmaal begon was ik er al snel dag en nacht ermee bezig. En vond steeds meer informatie en filmpjes op youtube en mijn gevoel dat er iets goed mis is, werd versterkt naarmate ik meer ontdekte.

Ik heb besloten om de jongste (nu 6 maanden) niet te vaccineren. In het begin heb ik er wel wakker van gelegen.  Ik dacht waar begin ik aan; is het wel zo verstandig;  loop ik geen risico; en wat als er dan toch iets gebeurd, kan ik dan nog met mezelf leven en ga zo maar door. En ik heb natuurlijk ook rekening te houden met mijn partner. Hij is er niet zo thuis als ik en ook nog van de oude stempel. De dokter heeft altijd gelijk en hij vond het allemaal ‘new age’. Zo van:  ‘Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg en  laten we nou allemaal maar doen wat de dokter zegt dan is het vast goed.’

Het was een hele strijd en een behoorlijke frustratie; ik las van alles en was er zo van overtuigd dat vaccins niet O.K. zijn maar mijn man wilde er niets van weten. ‘Doe maar wat je wilt, zei hij ‘maar het is jouw verantwoordelijkheid’. Dat vond ik heel zwaar om te dragen. Maar dat is later wel veranderd.

Op een gegeven moment was er de mexicaanse griep met die breed uitgemeten paniekzaaierij in de media, net in de tijd dat ik bezig was met het onderzoek naar kindervaccinaties.  Tijdens een familiefeestje kwam het onderwerp ter sprake en ze vroegen: wat ga jij doen, een prik halen? Ik heb toen al mijn moed verzamelt en zei: ‘Nee dat ga ik niet doen’.  Er zaten tien man in de kamer en alle tien keerden ze zich tegen mij: ‘Waar ben je mee bezig,  je bent een moordenaar, en je eigen kinderen niet beschermen en de meest vreselijke dingen.”

Ik heb toen een tijdje geen contact gehad met mijn familie. Ik kon het niet begrijpen; zo’n felle reactie, ik kreeg niet eens de kans om uit te leggen waarom ik die prik niet ging halen, ze wilden het allemaal niet weten. Zeer frustrerend, dat gevoel van als ze zouden weten wat ik weet dan zouden ze mij niet veroordelen en hun eigen kinderen ook niet vaccineren maar niemand wilde het horen. Maar een jaar geleden is er iets heel ingrijpends gebeurd. Mijn vader ging de griepprik halen tegelijkertijd met de prik tegen de mexicaanse griep. Ze hadden er een fijn cocktailtje van gemaakt; dat stond wel ergens wel in een bijsluiter maar het merendeel van de mensen wisten niet dat ze een cocktail  kregen.

Mijn vader had ‘s ochtends  de griepprik gehaald en ‘s middag kreeg ik een telefoontje dat mijn vader er niet meer was. Hij had een acute hartstilstand op de leeftijd van 57 jaar en was niet meer te reanimeren. Mijn eerste reactie was: ‘dat heeft met die prik te maken.’ En eigenlijk zijn we daar allemaal van overtuigd, hoewel er geen melding van gemaakt is. We waren allemaal zo overmand door emoties en zo geschrokken. Mijn vader had longemphyseem maar dat was alles, was verder in goede gezondheid. Hij was na de injectie meteen doorgegaan naar zijn werk en is daar ingestort.

Later hoorde ik van een arts (Jannes Koetsier – www.degezondepatient.nl ) dat ieder vaccin inwerkt op de hersenen. Dus ook op de hersenstam alwaar het regelcentrum zit voor de vitale hart-long-functies. Dat betekent dat iemand met longemphyseem – dus zeer slechte longen – extra kwetsbaar is voor ontregeling van de hart-long-functie. Maar daar worden we niet over geïnformeerd. En ook dat er in de tijd dat er gevaccineerd werd tegen de Mexicaanse griep ook wel gevaccineerd werd tegen de “gewone” seizoensgriep. Hoewel er volgens de bijsluiters enige tijd tussen moest zitten is dit niet gebeurd.

In mijn familie ligt nog steeds een soort van taboe op en we hebben het er niet echt over maar mijn man en ook de rest van de familie gedragen zich nu anders naar mij toe. Er worden geen woorden aan vuil gemaakt maar ik heb wel een soort van respect gekregen. Mijn vader krijg ik er niet mee terug, maar mijn kinderen krijgen in ieder geval geen vaccins meer.

Er is nog iets wat me gesterkt heeft in mijn beslissing om mijn baby niet te vaccineren. Ik kreeg een kraamhulp en dat was de eerste persoon in mijn leven die er bewust voor gekozen heeft om haar eigen kind niet te vaccineren.  Ze werkt voor een regulier kraambureau en ik mag haar naam niet noemen, want de voorlichting die ze geeft aan haar cliënten gaat totaal tegen de officiële lijn in.

Ik heb tijdens de zwangerschap – en ook nu – supplementen gebruikt om de natuurlijke weerstand te versterken zoals vitamine D en probiotica, en gelukkig is het ook allemaal goed gegaan met de borstvoeding. Mijn baby is nu zes maanden ik vind haar echt een wonderkind als je ziet hoe ze vooruit schiet in vergelijking met wat de andere kinderen konden met zes maanden. Laat mij dus gewoon maar lekker eigenwijs zijn en doen wat mijn intuïtie me ingeeft. Mijn onzekerheid ben ik kwijt; ik doe gewoon lekker mijn ding.”

Ramona,

Oosterhout

Neem voor meer ervaringsverhalen een kijkje op het ouderplatform van www.vaccinvrij.nl  Ouders die besloten hebben om niet of gedeeltelijk te vaccineren; zich onder druk gezet voel(d)en op het consultatiebureau; ervaringen hebben met ernstige reacties na de prikken; het herstellen van vaccinatieschade en dergelijke worden uitgenodigd om contact op te nemen voor een kort interview zodat je verhaal naar buiten gebracht kan worden.