Advertentie

Psychiatrie in greep van Big Pharma..

by GuidoJ. Posted on

 

x
Psychiatrie in de greep van farmasector

2012 © DeMorgen.be

x

Farmabedrijven oefenen steeds meer invloed uit op psychologen en psychiaters. Van de experts die bepalen wat er in het wereldwijde handboek voor psychische stoornissen komt te staan, heeft ruim 2/3 banden met een geneesmiddelenfabrikant..

Al jaren sleutelen deskundigen aan de nieuwe ‘Bijbel van de psychiatrie’, de zogenaamde DSM-5, het handboek waarop psychologen en psychiaters hun diagnoses baseren. Dat gebeurt in 13 werkgroepen, die elk over bepaalde stoornissen beslissen. Amerikaanse onderzoekers hebben nu per commissie de belangenverstrengeling tussen de leden en de farmawereld in kaart gebracht. Hun studie, die in het vakblad PLoS Medicine verscheen, bekeek de werkzaamheden van alle DSM-5-opstellers, onder wie 29 voorzitters en 141 leden. (HIER originele link)

Blijkt dat maar liefst 69% van de voorzitters banden heeft met de farmaceutische industrie. Bij een eerdere studie, ten tijde van de DSM-4, was dat nog 57%.

Ook opvallend: de meeste relaties met de farma-wereld kwamen voor bij panelleden die zich over ziektebeelden buigen waarvoor medicijnen de eerste behandeloptie zijn. Zo is er in de werkgroep slaapstoornissen bij alle leden sprake van belangenvermenging. In de commissie voor neuro-cognitieve stoornissen, zoals dementie, ligt dat cijfer op 89%, bij psychotische stoornissen op 83%.

 

Professor Geert Dom

“Dit onderzoek schept de nodige klaarheid”, meent Geert Dom, voorzitter van de Vlaamse Vereniging voor Psychiaters. “Maar als je de huidige resultaten vergelijkt met de vorige zie je dat die transparantie de belangenvermenging niet vermindert.” En dat is niet zonder gevaar, vindt Dom. “Hoe groter de invloed van de farmasector op de DSM-leden, hoe groter het risico dat ze minder strikt wetenschappelijk handelen. Dat de drempel van ziektebeelden verlaagd wordt, bijvoorbeeld.”

Een ruimere beschrijving van diagnoses, daar heeft de farmasector alle baat bij, erkent ook Walter Vandereycken, professor psychiatrie (KU Leuven). “Versoepel je het criterium voor depressie, dan komen meer patiënten in aanmerking voor antidepressiva. Dat betekent meteen meer afzet voor de farmabedrijven.”

De nieuwe versie van de DSM, die in mei volgend jaar verschijnt, ving eerder al kritiek over de uitbreiding van bepaalde labels. Er komen niet alleen een heleboel stoornissen bij, zoals een ‘verhoogd risico op het psychosesyndroom’. Andere aandoeningen, zoals depressie, worden ook verruimd.

“Dat voedt het vermoeden dat er meer antipsychotica en antidepressiva voorgeschreven zullen worden”, beaamt Stijn Vanheule, professor psychologie (Universiteit van Gent). “Rouw, een normale reactie op verlies, wordt al gezien als een stoornis die je met pillen moet aanpakken. In plaats van eerst naar psychotherapie te kijken, grijpen ze meteen naar medicijnen.”

De grote verwevenheid tussen de academische wereld en de industrie speelt daarin mee. “Geneesmiddelenstudies die worden gefinancierd door een farmabedrijf leveren ook vaker positieve resultaten op dan niet-gesponsorde”, merkt Vandereycken op. “De DSM-leden worden gezien als topwetenschappers. Maar dat zij specialisten worden genoemd, hebben ze dikwijls te danken aan onderzoek dat betaald is door de farma. Hoe neutraal is dat dan?”

‘Te rooskleurig’
Ook in België zijn er heel wat leerstoelen aan de faculteiten geneeskunde die gesponsord zijn door de industrie, stelt Vandereycken. “Dat wordt voorgesteld als een ‘samenwerking’, maar ik vind dat redelijk naïef. Hoe kun je dan claimen dat je onafhankelijk onderzoek verricht?”

Zelf besloot hij zo’n 10 jaar geleden om niet langer samen te werken met de farmasector. “Vallen de resultaten niet in de smaak, dan trekken ze hun onderzoeken gewoon terug. Daar wordt dan nooit over gepubliceerd. Bij veel van die studies zijn de resultaten te rooskleurig. Er zijn al antidepressiva en antipsychotica goedgekeurd waarvan de bijwerkingen geminimaliseerd werden.”

Maar hoe doe je het dan, een werkgroep samenstellen met onafhankelijke specialisten? Vandereycken: “Daar wringt het schoentje. Als je nu zou eisen dat zo’n commissie enkel uit specialisten bestaat zonder connecties in de farmawereld, zou je moeite hebben om een ploeg samen te stellen.”

x
* * *

Het boek Ken

33 gedachten over “Psychiatrie in greep van Big Pharma..”

  1. Niet alleen de psychiatrie, de héle medische sector zit diep in de greep van big farma. De mensen wordt medische consumptie aangereikt alsof het gewoon wat winkelen is voor een pijntje hier, of een zeertje daar. Heb je pijn bij het schilderen ? Voltaren hèlpt. Voltaren : een zwaar medicijn! Pijnlijke maanstonden : Nurofen erbij halen en wèg de miserie. Zo gaat het op radio,tv, magazines enz. alsmaar door. De medische sector is wellicht de snelst groeiende ‘industrietak’ van het moment.

    1. @ anelle
      En dan hebben we het nog niet eens over de woekerwinsten die er gemaakt worden op die ziekmakende produkten van ze.Soms wel tot 500% winst op een “medicijn”dat misschien 0.10 eurocent kost om te maken en voor 14.00 euro wordt verkocht ( bij wijze van spreke).
      Tja , en wat te denken van het niet accepteren van pijn door de mens. Pijn is een waarschuwing van je lichaam dat je het op een bepaald punt overbelast. Soms moet ik rollend uit bed komen van de rugpijn,als ik dan pijnstillers ga slikken weet ik zeker dat ik mijn rug overbelast en binnen de kortste keren helemaal niet meer bewegen kan.
      Het voorgaande zal zeker niet in alle gevallen opgaan ,maar het blijft een feit dat mensen weinig meer kunnen hebben.

    2. Ik ben in 2010 drie maanden in Amerika geweest en je wil niet weten wat de hele dag daar over de buis en de radio giert: een en al propaganda en zoiezo propaganda voor medicijnen voor dit en voor dat en nog meer. En de agressieve manier waarop dat gebeurt, niet te weinig! En steeds weer bij elk medicijn dat aangeraden (opgedrongen) wordt: vraag uw arts (voor die medicijnen dan!). Ik werd er kotsmisselijk van en heb er geen pilletje tegen genomen: lol! Maar alle gekheid op een stokje, het lijkt er op dat we dezelfde kant op gaan als in Amerika!

    3. Ja en dan nog iets: je zou wel gek zijn om niet om medicijnen te vragen, ze worden inderdaad aangeprezen of het delicatessen zijn die onmisbaar zijn om je gelukkig t voelen. Helemaal verknipt die mensen daar, maar laat ik dit niet te hard roepen, Nederland is ook onderweg!

  2. psychologen mogen geen medicijnen verstrekken, alleen psychiaters,ik werk in de zorg, het is belachelijk wat mensen tegenwoordig moeten slikken, of ze zich er beter van voelen? voor mensen met wanen en psychoses is dat soms moeilijk in te schatten, die slikken vaak al zolang! je weet niet of bepaald gedrag bij de aandoening hoort of dat het van de pillen komt, maar soms krijgen ze eerst een medicijn, nou daar worden ze misselijk van of krijgen tremoren, angsten en zelfmoord kan worden versterkt, om die bijwerkingen te onderdrukken krijgen deze mensen er nog eens twee of meer middelen bij dan zitten ze ineens met drie/ vier soorten, die geven met zijn allen ook weer bijwerkingen, bijv. op de maag/ darmen, dan komen er nog meer medicijnen bij. na verloop van tijd werken de medicijnen niet meer optimaal, gaan ze over op anderen en begint het verhaal opnieuw, dit alles wordt met het grootste gemak voorgeschreven, de samenleving moet tenslotte worden gevrijwaard van psychoten die een gevaar kunnen worden voor zichzelf of de samenleving,er wordt ook veel geëxperimenteerd hoor,mensen zijn vaak onwetend en afhankelijk dus ben je al snel een proefkonijn, op deze manier is het dus kassa voor de heren/dames medici, de alternatieve sites roepen dit al jaren,goed dat het in de reguliere ook eens aan bod komt, weer een punt dat de`zwevers`toch bij het rechte eind hebben.

    1. Ik begrijp wat je bedoelt, Lida!

      Zelf ben ik spastisch en heb ik heel vaak spierpijn. Mijn revalidatiearts heeft me al verschillende keren Baclofen (een spierverslapper) voorgeschreven. Iedere keer wanneer ik dat gebruikte had ik last van de bijwerkingen. Ik werd dan down, moe, suf en had totaal geen energie om deel te nemen aan allerlei activiteiten.
      Eigen onderzoek middels literatuurstudie wees uit dat de laesie in mijn hersenen op een plaats gelokaliseerd kon zijn welke het medicijn niet verdroeg. Navraag bij mijn revalidatiearts bevestigde dit. Sinds die tijd weiger ik om pertinent de giftige medicatie te nemen en ben ik op zoek gegaan naar alternatieve medicatie welke ik gevonden heb in zoethoutthee.
      Daarnaast wil ik nog een andere anekdote vertellen. In het verleden heb ik te kampen gehad met een behoorlijk zware depressie (tot zelfmoordneigingen toe!). Mijn huisarts schreef me Seroxat voor om de spookbeelden in mijn hoofd te onderdrukken (wat slechts voor een klein deel hielp!). De eerste week dat ik Seroxat slikte ging het redelijk. Vanaf de tweede week begon ik te merken dat mijn spieren steeds verder verkrampten. Ik ging terug naar mijn huisarts en legde hem de situatie uit. Van hem moest ik nog twee weken door blijven slikken. Het zou waarschijnlijk te maken hebben met een gewenningsperiode, daarna zou het wellicht beter gaan.
      Mijn fysiotherapeut kon niets meer met me beginnen, zo stijf was ik!
      Twee weken later keerde ik terug naar mijn huisarts en zei dat ik wilde stoppen. Inmiddels had ik contact met mijn revalidatiearts opgenomen en stond ik op de wachtlijst voor poliklinische behandeling. Zij bevestigde dat Seroxat bekend stond om deze bijwerkingen. Echter, de producent (Centrafarm) bleef bij hoog en laag volhouden dat deze bijwerkingen niet bestonden bij het gebruik van Seroxat.
      Toen ik stopte met de medicatie normaliseerde mijn lichaam zich en kreeg ik weer een “normale” spierspanning. Het bleek dat het medicijn onvoldoende was getest op mensen met een hersenaandoening (cerebrale parese).

    2. @Johannes,klopt helemaal wat je verteld, ook ik heb een zeer korte tijd Seroxat voorgeschreven gekregen,dit omdat ik last had van een Burn_out met straatvrees daarbij, ik ontwikkelde een paniekstoornis,meer dan twee jaar helemaal mezelf niet meer, durfde niet de straat op,mijn toenmalige huisarts vond dat ik het eens moest proberen met Seroxat,( ik was al helemaal geen fan van medicatie) goed, ik dacht , misschien durf ik dan weer meer, hij zei dat hij heel tevreden klanten had, die dolblij waren met het middel,maar voor mij was het helemaal niets, de eerste week ging nog,de tweede week toen de dosis was opgevoerd kreeg ik zelfmoordneigingen, mijn lichaam was gespannen als een veer, kortom de deken was nog dikker om mij heen,met deze klachten weer naar de huisarts, ja dan moest ik er een middel bijslikken, ik zei, nee dat doe ik niet, ik probeer wel zonder medicatie, dat is mij gelukt met veel wilskracht,ik ging bijvoorbeeld een halte met de tram of bus,( wat ik niet durfde) ik stopte snoepje in mijn mond, deed een lekker geurtje op, verbeelde mij dat alle mensen naakt in de tram stonden ( hoe dat er uit zou zien haha) ik deed van alles om afleiding te krijgen van mijn denken op dat moment,als ik het ritje heen en terug had gedaan dan gaf ik mezelf een schouderklopje, goed gedaan meid!steeds een stukje verder!ging een cursus doen en moest hiervoor ook reizen, had een aantal mede cursisten verteld van mijn probleem, die staken elke keer hun duim op als ik er weer was, ze begrepen mij gelukkig,zo ging ik weer auto rijden , ook dat durfde ik niet meer, kortom genoeg trucjes om er uit te komen, je moet de moed pakken en je demonen bevechten, alles is een test in het leven, ik wilde leven! ik wilde ademen! daarvoor moest ik schijt krijgen aan mijn angst voor dat leven en er dwars tegenin gaan, en doodgaan ? nou dat kan je beter gewoon op straat doen dan binnen de vier muren van je huis,buiten heb je kans op hulp als je neervalt,binnen zeker niet! Nu ben ik weer helemaal mezelf, geen onrealistische angsten meer,het levert ook nog eens op dat je veel wijzer, sterker uit de strijd komt,eigenlijk ben ik er dankbaar voor, zonder verslaving aan chemische,verdovende middelen. Goed van jou hoor! dat je jezelf kent en niet klakkeloos alles maar slikt wat je voorgeschreven krijgt.Top!

    3. Lida
      grote klasse, mijn dochter( nu 11jaar) heeft haar moeder verloren door (mede ) seroxat, het was een volkomen vreemde geworden voor mij en een gevaar voor zichzelf en haar omgeving.Uiteindelijk heeft ze zichzelf het leven benomen. Gelukkig voor mijn dochter waren wij al 8 jaar gescheiden en hadden samen ( dochter en ik) een nieuw leven opgebouwd. Daardoor is haar leven niet heel ingrijpend verandert door het overlijden van haar moeder.
      Ik heb gestreden tegen dat gore middel , maar het mocht niet baten. Zij leek wel verslaaft en kreeg een compleet ander karakter. Ik ben heel blij te horen dat je niet in dezelfde valkuil bent gevallen ,en op eigen kracht je problemen hebt overwonnen.
      Alles wat je niet dood maakt je sterker! Ik heb groot respect voor jou!

    4. @Marcel W, Nou jij en je dochter hebben dan ook heel wat te verwerken gekregen Marcel, vreselijk! zo`n einde, maar wat je vertel is voor mij heel herkenbaar, mijn aversie tegen medicijnen is niet zomaar gekomen, ik heb 20 jaar mijn Moeder uit de inrichting proberen te houden, zij had sinds dat zij zelf in de overgang kwam psychoses, ze hoorde stemmen, hallucineerde, en liep dan weg van huis, telkens moest ik haar soms midden in de nacht zoeken, een keer was ze opgenomen geweest, ik vond het vreselijk, ze hadden haar lange haren geknipt(kans op suïcide) ze zat zwaar onder de medicatie,ze liep als een verdoofde robot rond, een zombie, na een half jaar opname kwam ze thuis met een heel arsenaal medicatie,altijd weer die pillen!het heeft haar gesloopt, ze kreeg leverkanker en is 61 geworden,toen ik opmerkte dat ze wel eens van de pillen een leverkanker had kunnen ontwikkelen werd het weggewoven, nee, dat kon niet zo zijn.Vandaar mijn grote weerstand tegen chemische middelen met hun soms vernietigende bijwerking,toen mijn moeder ziek werd was ikzelf een puber van 13, ik had geen zussen of broers en geen vader, het was voor mij heel zwaar als jong kind,ik was 35 toen ze overleed,een paar dagen na haar dood stuurde ze mij een afscheid droom,in die droom zag ze er mooi en stralend uit, ze daalde als een filmster een mooie marmeren trap af, onder aan de trap stond een mooie witte limo, het portier opende en ze keek voor ze instapte lachend mijn richting uit,ze zwaaide en stapte in en reed weg,ik wist dat ze vrij en gelukkig was.Zij had niet de kracht om uit haar ziekte te ontsnappen en er tegen te vechten, door haar ziekte heb ik geleerd die kracht wel te ontwikkelen om mijn probleem te overwinnen,dat dank ik aan haar als voorbeeld.Zelfs onze meest verdrietige en pijnlijkste ervaringen kunnen we achteraf veel van leren.Mijn petje af voor jouw en je dochter,goed dat jullie je leven na zo`n drama toch hebben kunnen oppakken,soms is het zo oneerlijk en niet te volgen waarom deze dingen moeten gebeuren, over dat middel seroxat is al veel gepubliceerd aangaande de sterke negatieve bijwerkingen, het verstrekken is ook natte vingerwerk, men kan namelijk het gehalte serotonine in het bloed niet meten,dus als het wordt voorgeschreven is het maar een kwestie van zien wat er gebeurd, bepaalde psychische aandoeningen kunnen ontstaan door een tekort aan serotonine,dus is het een uitproberen of dat werkelijk zo is, daarom moet je het minstens 6 weken achter elkaar slikken in steeds opgevoerde dosis, soms blijven mensen het maar doorslikken terwijl er eigenlijk geen verbetering is, of worden ze weggestuurd met de boodschap het nog even vol te houden, een goede begeleiding is er vaak niet, het versterkt de negatieve gevoelens van depressie, suïcide, daar kan je dan weer een middel voor slikken om die wat te dempen,je kan er ook zomaar niet mee stoppen als je het een tijd slik,het moet worden afgebouwd, waardeloze zooi is het!Wie weet hoeveel onnodige zelfmoorden dit al heeft veroorzaakt, en de een reageert nu eenmaal heftiger dan de ander.

    5. Oh Lida, wat herkenbaar! Ook ik ben heel heel erg burned out geweest (het is nooit helemaal meer goed gekomen, ik functioneer nog niet naar behoren), heb 1,5 jaar alleen maar op de bank gezeten en deed niks dan alleen maar zitten en staren en in mijn hoofd: “dit komt nooit meer goed”. Uiteindelijk huishoudelijke hulp gehad, een fantastische vrouw, waar ik heel veel aan heb gehad. Het is nu 15 jaar geleden. Ook ik kreeg het medicijn Seroxat met een CD van het fabrikaat erbij, alhoewel ik niet gauw een pilletje slik: heb er een loeihekel aan. Als ik voor controle naar de dokter moest ging ik met de bus, want met de fiets (mocht ook niet) was niet te doen. Ik was mezelf niet en ik ben een paar keer zowat onder een bus en auto’s terecht gekomen. Die mensen moeten zich rot geschrokken zijn toen. Ik liep zomaar over als een zombie, zag helemaal niet wat ik aan het doen was. Ik ben toen gestopt en liet die dokter in de waan dat ik ze slikte, want hij stond niet open voor een andere benadering. Er is wel veel veranderd in mijn leven en functioneren en nog steeds vind ik onbegrip bij mensen, want tja, er is niks te zien aan je hè. Als je invalide bent, een slepende poot of zoiets, dan wordt het geaccepteerd, maar ik heb ervaren dat men mij een aanstelster vond, terwijl daarvoor men mij bewonderde om wat ik allemaal presteerde onder de gegeven zware omstandigheden.

    6. @Willy, Wat zijn we? meestal super verantwoordelijke mensen die zichzelf altijd maar opzij zetten, die anderen voor laten gaan, we zijn geen nee zeggers, we stellen geen grenzen, bovendien zijn we super gevoelig, sommigen van ons lopen op onze tenen om gewaardeerd te worden door anderen en we vergeten onszelf met waarde en respect te behandelen,als de koek dan allang op is en we alle signalen van ons lichaam en geest hebben genegeerd, dan houdt het op en storten we in, we voelen ons hierdoor overvallen en begrijpen niet wat ons overkomt, we voelen ons schuldig, schamen ons, `we waren toch zo sterk`? ook de buitenwereld begint anders te reageren op onze klachten en ziek zijn,we hebben ons masker goed gedragen, buiten is er niets te zien, de kleertjes, haartjes netjes, een make-up en een glimlach van een boer met kiespijn, want wij moeten ons schamen, je kwetsbaarheid, je zwakte, je bent boos en teleurgesteld, we verwachten in onze wanhoop redding van onze dokter, die komt met de bekende pillen, die helpen ons als het tegenzit nog verder van huis.We kunnen heel goed zelf genezen, te beginnen jezelf met liefde gaan behandelen, accepteren dat je voor nu in een moeilijke fase zit en dat dit gebeurt omdat je je al die tijd zo sterk gehouden hebt, je bent aan het groeien en dit doet veel pijn, je lijf,je geest je doen en denken willen dat je verander geef er aan toe dat dit gebeurt,schaam je niet of nooit voor wat je voelt, schrijf, huil, bid, hou je vast aan een patroon,gezond eten en drinken, geen maaltijden over slaan, steeds 7/8 uur slapen per nacht, neem af en toe een time out van het denken en piekeren, ik zei tegen mezelf dat ik bepaalde gedachten morgen wel zou denken omdat ik er nu geen zin in had, je bent de baas over je eigen denken!enige vorm van lichaamsbeweging is heel goed om het gehalte aan adrenaline/ cortisol in je bloed te reguleren,we jagen onszelf op door negatief denken en angsten, hierdoor krijgen we veel van deze vlucht stoffen in ons bloed, lichamelijk wordt je hier ziek van, hartkloppingen, gespannen pijnlijke spieren, ademhaling die niet goed gaat, bloeddruk stijgt, misselijk, duizelig, onrustige benen
      , oorsuizen noem maar op, ik noem het vlucht stoffen omdat je normaal in een noodsituatie deze stoffen nodig hebt om te kunnen vluchten,alleen is nu geen reden om te vluchten, ja voor ons eigen denken, door lichaamsbeweging, sport,werk je deze stoffen uit je systeem, ook is het handig je vitamine b in het bloed te laten bepalen, een tekort aan deze vitamine kan voor heel veel klachten zorgen ook psychische, Willy, wat rot dat je er nog steeds klachten van hebt,helemaal dezelfde als voor die tijd wordt je niet,nee, eerder een betere uitgave van jezelf, als je maar oplet niet terug te willen naar die je was dan gaat het weer fout,laat je oude ik varen omarm je nieuwe ik met alle liefde die je in je hebt, veel liefs Lida

    7. @Lida: lieverd, je vertelt precies mijn verhaal! Ik herken het allemaal. Ik vind je reactie heel warm en liefdevol.
      Ik ben niet meer de oude in die zin dat ik vergeetachtig ben (had een behoorlijk goed geheugen, nooit een agenda nodig etc.), me niet goed meer kan concentrerenen me niet langdurig meer aan iets kan wijden en/of meerdere dingen tegelijk kan doen. Dus leef ik een gezapig leventje. Dat ik niet meer veel tegelijk kan doen vind ik prima, maar mijn animositeit daar zou ik wel verbetering in willen zien evenals mijn vitaliteit. Maar, ik accepteer de status quo. Ik heb begrip voor mijn eigen situatie. Nu nog mezelf omhelzen en liefhebben zoals jij me aanraadt, dat staat nog niet in mijn programma.
      Vitamine B12 krijg ik iedere week geïnjecteerd. Van lange tijd onder stress staan of langdurig onder extreme omstandigheden leven kun je inderdaad vitamine B12 tekort krijgen, dit komt omdat stress vitamines B vreet. Vitamine B12 heb je vanaf je geboorte een voorraad van voor 3-5 jaar, zodat als er een aanslag op je vitamine B12 gedaan wordt je toch een buffer hebt. Deze vitamine maken wij namelijk zelf niet aan. Maar als je beneden een bepaalde grens komt, kun je het ook niet meer opnemen via voedsel. Bij mij was dat het geval: ik had een zeer ernstige pernicieuze anemie en was aan het doodgaan. Was ver onder de grens en nu neem ik het niet gemakkelijk uit de voeding meer op. Ja, ik voelde mij ook altijd superverantwoordelijk en kon de kantjes er niet van af lopen. Nee zeggen was er bij mij niet bij. Opvoeding speelt ook een rol en ik ben opgevoed met het “Heilige Maria Syndroom”, zo noem ik dat vanwege mijn katholieke opvoeding.
      Ik weet niet hou oud jij bent Lida, ik ben nu 65 jaar.
      Hartelijk dank voor je liefdevolle raad Lida. Ik neem het ter harte. 🙂

    8. @Lida: nog even dit, mijn huisarts zei ook dat de adrenaline/cortisol verhouding gestoord was maar dat dat niet gecorrigeerd kon worden en zeker niet via pillen omdat dat weer kunstmatig was en ik misschien dan weer verder van huis zou raken. Zoiets zei hij me. Maar als dat met beweging meer in harmonie kan komen ga ik daar wel aan werken, alhoewel ik helemaal geen sportvrouw ben. Misschien wandelen? Groet 🙂

    9. @Willy je vertelt dat je ernstige bloedarmoede had,symbolisch is bloed de levensstroom,het leven was dus letterlijk bijna uit je gezogen door vampiersituatie`s en vampiermensen om je heen, wij zijn namelijk als wezen de lichtdragers/lastdragers en de vredevolle, liefdevolle helpers in de wereld, door het licht en de ontvankelijkheid die we uitstralen komen er veel mensen op je pad die willen meeliften op dat licht er van profiteren,als jouw kaarsje dan bijna uit is omdat de batterij op is, dan zijn deze mensen bijna teleurgesteld en vinden maar dat je weer snel moet gaan branden, zodat ze verder kunnen teren en profiteren van jouw, ze reageren dan heel bot en praten je bijna een schuldgevoel aan omdat je je zo voelt,dit zijn geen echte vrienden! in onze goedheid en naïviteit hebben we dat niet door en vergeten ons voor deze mensen situatie`s af te sluiten,we hebben ook geen idee hoe we moeten opladen,dit omdat we niet geleerd hebben door onze opvoeding tijd en ruimte voor onszelf in te nemen omdat we leerde dat we alleen moesten geven`the need to please` is ingebakken,ik ben ook zo opgevoed, ik ben 57 trouwens,moest altijd het brave meisje zijn,de eerste 8 jaar van mijn leven ben ik grotendeels door mijn Oma grootgebracht, mijn Moeder was vaak al ziek, mijn Oma was een echt calvinistische vrouw met spartaanse ideeën, je mocht niet huilen of klagen, de naar liefde zoekende gevoelige kleine ik heeft daar zeer onder geleden, de basis gelegd voor mijn verdere leven, zoekend naar liefde ben ik zoveel verkeerde mensen tegengekomen, maar op die weg heel veel geleerd en gezien.Voor je geheugen heb ik deze tip:www.neurocampus.com een leuke site met allerlei spelletjes voor je geheugen te trainen, ik vind je een lief en goed en zeker ook warm mens, we zijn een beetje hetzelfde, wandelen is ook prima!zwemmen is ook zo gezond als je er van houdt. liefs Lida

    10. @Lida: Ja het is zo als je schrijft. Ja, zoals blijkt uit jouw beknopte beschrijving van jouw jeugd en mijn parallelle jeugd heeft het een behoorlijke impact op ons verdere leven. Het is in mijn verleden kan kijken, “helderziende” bent . Ja, we zijn een beetje hetzelfde en er zullen er zeker heel wat meer zo zijn. Wat jij schrijft over dat huilen, ook ik mocht dat niet en als ik moest huilen zei ze altijd: “hou op met huilen, ik heb ook wel eens wat en meer reden om te huilen dan jij”, of ik kon iets krijgen waardoor ik reden had om te huilen. Mijn “willetje” moest ook gebroken worden zei mijn vader altijd. Blijkbaar had ik toch een sterk karakter.
      Ja, er is veel vampirisme gepleegd. Ik moest ook niet denken dat ik wat was! Ik moest ook terugbetalen wat ik gekost had, jaja. Ach Linda, ja ook ik zocht zo naar liefde en ik voelde me ook niet geliefd en ik voelde me ook niet thuis, ik heb me altijd een vreemde gevoeld. Maar toch had ik iets in me dat wist dat er wat anders was, dat dit het niet was waarin ik leefde, dat het een leugen was. Ben ook altijd op zoek geweest naar De Waarheid, wat het dan ook mocht zijn; heb mijn “gevechten” gehad. Iets in me liet zich niet klein krijgen, maar toen ik eenmaal “volwassen” was heeft het wel heel lang geduurd voordat ik enigszins grip op mijn leven kreeg. Ik ben nog steeds heel erg gevoelig voor onrecht, wie ook aangedaan. Eens, toen ik het leven helemaal niet meer zag zitten en ik had wel meer mijn aanvechtingen maar nooit aan anderen vertelt, en ik een telefoontje van mijn schoonzus kreeg, vertelde ik in mijn nood dat ik er geen gat meer in zag en een einde aan mijn leven wilde maken. Wat ik toen over me heen kreeg, niet te weinig: ik was een slapjanus, ik zocht de weg van de minste weerstand etc. etc. en ze kon geen respect voor mij opbrengen. Nou dat was nogal wat: persoonlijk vind ik mensen die ten einde raad zijn en dit overwegen helemaal geen slapjanussen, het vereist nogal moed en die mensen zijn door door diepe dalen gegaan. Bovendien zei zij het, die een leven als een drolletje in de stroom had en ook had gehad (ik zeg dit niet met oordeel hoor, maar als een feit). Ik wist gelijk ook wat voor vlees ik echt in de kuip had en van haar zeker niks kon verwachten in de zin van begrip, welwillendheid etc. (wat ik ergens ook wel vermoedde) alhoewel zij altijd de mond vol over Christus en haar geloof had. Ja, lieve Linda, inderdaad doe je gaandeweg heel veel ervaringen op die later waardevol blijken te zijn, maar waarvoor je eerste veel ellende moet trotseren; laten we zeggen dat we er veel voor hebben moeten betalen. Maar jij en ik weten wat we weten en dat geven we niet meer prijs. Jij en ik zijn ook rijk hierdoor, rijk aan innerlijk weten en ervaringsweten. Jij voelt zo heel warm en liefdevol aan, dat doet goed. Gek dat we elkaar zo op deze site zo aanvoelen en we zo betrokken zijn. Dat is toch wel heel bijzonder, hoewel dat eigenlijk niet zo moet zijn want in principe zijn alle mensen verbonden met elkaar, zijn we een, wat ik ook absoluut geloof.
      Lida, hartelijk dank voor je schrijfsel aan mij en voor je link, ik ga dat zeker bekijken.
      Een liefdevolle groet vanuit mijn hart, Willie

    11. @Willy En zo is het,we zijn rijk aan ervaringen en daarmee kunnen we anderen op ons pad helpen,er zijn er veel zo als wij,ook al heeft de omgeving geprobeerd om het goede eruit te krijgen,we zijn nu weer op een punt gekomen dat we onze talenten weer kunnen omarmen en koesteren we de innerlijke rijkdom die ons ten deel is gevallen,gedeukt, gebutst maar nog steeds hier, zo is het goed.Alle liefs Lida

  3. Reaktie voor Marcel W:
    En dat er nog veel mensen vér van hun eigen gevoel en intuïtie staan.
    Zijn vaak afhankelijk geworden op sluikse manieren van de z.g artsen en parmacie..
    De meeste artsen die vaak marionetten van de farmacie zijn en álles is op sluikse manieren met elkaar verbonden
    de meeste mensen hebben zichzelf a.h.w. uit handen gegeven..
    Of de z.g. druk van “het werk’Gemakszucht,een kuurtje wat ze je maar ál te graag voor je willen uitschrijven en snel weer werken etc.etc.
    toen ik een keer een voorhoofdsholte ontsteking had en bij een baas werkte zie hij: An ben je al naar de dokter geweest?
    Ik zei: Nee ik weet wat ik heb en hoe ik er zelf af kan komen.
    Hij was gelijk ………
    Ben het met je eens,luisteren naar je eigen intuïtie.
    Ziek zijn is een signaal dat je “even pas op de plaat” moet maken,of luisteren naar je eigen signalen,rust moet nemen e.d.
    Maar wacht nu even op m’n katermaatje die ’t voorjaar proeft en ruikt buiten,maar hoop dat tie gauw thuiskomt.
    Dan ligt hij zo als tie thuiskomt als een lover in m’n arm te slapen.

    Wáárom waren ze eigenlijk vandáág niet aan ’t sprayen in de lucht?
    Dit valt n.l ook erg op.

    Welterusten,liefs An.

    1. @ An Ruigrok van der Werve
      Bedankt voor je reactie ik denk dat je een zuiver inzicht hebt neergezet.Geef je katermaatje een kroel van me ik heb hier alleen poezen, en om te voorkomen dat er meer dan 3 komen mogen ze juist nu niet naar buiten 😉

  4. @marcel w
    ‘k Zou niet willen weten hoeveel mensen met rugpijn rondlopen en… de arme rug de schuld geven, terwijl de ware oorzaak van de pijn in hun maag zit. Letterlijk ! Maagproblemen veroorzaken zeer vaak rugpijn, tot symptomen van ischias toe. Het zijn zgn. stralingspijnen. Je kan op een eenvoudige manier testen waar je rugpijn vandaan komt. Neem ’s avonds voor het slapengaan wat maagzout, of zuiveringszout (natriumbicarbonaat) in een glas water. Het kan zijn dat je dat een aantal keren moet herhalen. Rugpijn bij het opstaan kan gewoon door teveel maagzuur op een nuchtere maag komen. Ik hoop echt dat je rugprobleem in werkelijkheid een klein maagprobleempje is dat je simpelweg uit de wereld kan helpen.

    1. @Anelle
      Mijn rug is de oorzaak van de pijn ,die is gewoon versleten.(sluitplaten van de wervellichamen waren niet volledig )Maar mij hoor je daar niet over klagen hoor. Het is zoals An Ruigrok van der werve zegt pijn is een signaal, net als ziekten. Als we dat allemaal wegslikken met pilletjes, verstommen wij een belangrijk deel van de communicatie met ons lichaam,dat kan nooit goed zijn. Maar evengoed bedankt voor het meedenken waar de pijn vandaan zou kunnen komen , weet zeker dat er mensen zijn die hierdoor op een nieuw inzicht zijn gekomen.

    2. @marcel w
      Dat spijt me zeer. Chronische pijnen zijn de laatste decennia bijna epidemisch te noemen. Moet vast zwaar zijn voor jou. In ieder geval heb je je goede humeur er niet bij verloren. Sterkte.

    3. @ anelle
      Valt mee hoor ,ben er aan gewend en weet er goed mee om te gaan ( heb goede oefeningen om het spiercorset in mijn rug te versterken ).Moet er alleen wel altijd allert op zijn niet te ver te gaan , niet te zwaar belasten . En al zeker niet stil blijven zitten de hele tijd 🙂

    4. ga ik direct eens proberen mits mijn kiné zegt dat mijn lage rugpijn van mijn maag (of darmen) moet komen en niet mechanisch is ofzo) bedoel je dat door het nemen van diebicarbonaat de pijn zou moeten verdwijnen?
      groetjes

    5. @keyhe
      Je kan de test doen met natriumbicarbonaat. Te beginnen met 2 u na de maaltijd en ’s avonds voor het slapengaan een lepeltje in water op te lossen en te drinken. Wanneer de pijn vermindert en weg blijft, doe je er best aan die voedingsmiddelen te weren die het ongemak veroorzaken. Dat is voor iedereen verschillend en moet je zelf uitvissen.
      Lage rugpijn (net boven de stuit) kan een signaal van de alvleesklier zijn om het gebruik van vet en alkohol te matigen (ook vet broodbeleg). Je kan overschakelen op kokosolie die de spijsverteringsorganen niet belast.
      Zelf eet ik zeer graag roomboter, doch mijn lever vindt dat niet zo fijn. Zo komt het dat ik in de week kokosolie gebruik – op de boterham en voor het bakken – en op zondag roomboter op mijn krentenboterham. Alleen vis blijf ik in roomboter bakken, is dan op z’n lekkerst.

  5. Geweldig!!Dat de medicijnmaffia eindelijk aan het licht wordt gebracht! Iets, wat ik al jaren wist, ben zelf jaren werkzaam geweest in de psychiatrie.
    Ik zie pijn, geestelijk of lichamelijk niet alleen als signaal van mijn lichaam, maar ook van mijn ziel, wij zijn n.l. lichaam, ziel en geest!
    En momenteel leven we in een tijd, dat we “oude” pijn mogen oplossen, en lukt dat, dan komen we steeds meer in contact met de “geestelijke” wereld, de bron,ons ware zelf, etc.
    Oftewel, iedere crises, in welke vorm dan ook, is een manier om te transformeren.
    Alleen vinden veel mensen het nog altijd makkelijker om een pilletje te nemen, omdat naar jezelf kijken en aan jezelf werken moed,en kracht vereist.
    Ik wens een ieder dan ook moed, licht, liefde en kracht om die pijn te transformeren.

  6. Zo land mensen nog met hun lichaam omgaan alsof het een automaat is waar je een kwartje in gooit en dat het moet werken dan is er superhandel voor big farma. Ik zou wel bij Big Farma een topman willen zijn dan kon ik ook goed verdienen aan de domheid en onnozelheid van het gemiddelde schaap die zich allerlei kwaaltjes laat aanpraten. En dan thuis lekker biologisch eten en zo. Dus wel farmatroep verkopen maar zelf niet gebruiken.

    1. @Dank je wel voor de link Martijn!
      Maar wat is echt ADHD??? Ook daarover kan je discusieren. ADHD, PDDNOS, Schozofrenie, etc. en HSP liggen errrrrg dicht bijelkaar!!!
      En al deze diagnoses hebben ook een spirituele betekenis!Al eens over nagedacht waarom deze bijzondere mensen steeds meer op deze aarde komen? Voor mij bestaan er geen etiketjes, maar mooie prachtige mensen, die allemaal iets komen brengen, wat helaas te vaak met een pilletje wordt “verholpen”!!!!

    2. Het is één en al onderdrukking op dit moment over alle fronten. Medicijnen, voedsel, drinken, economisch, ga zo maar door. Tijd dat het roer weer eens helemaal om gaat. Mensen vertrouwen teveel op de gestudeerde betweters en laten hun voelen ijskoud achter. Mensen, wordt wakker, gebruik je instincten en inzicht a.u.b.

  8. Heb sinds een maand geleden mogen ervaren hoe het is in een gesloten afdeling mijn vrouw zat daar omdat ze nare ervaringen heeft gehad in het verleden tot heden en op het werk was het al helemaal niet pluis dus al het opgekropte oudzeer kwam er als een explosie uit dokter gebeld s,nachts en die belde weer het crisis team conclusie ze had een mani maar geen blijvende ze zeiden het is waarschijnlijk een eenmalige mani was ,nu komt het !!!!! Er word niet gepraat er word niet gekeken of ze iets anders heeft medisch dosier bvb ? Neeeee ze worden VOL met medicatie gegooid er word niet naar om gekeken als je critisch antwoord zeggen ze gelijk zie een mani een ding is zeker ik zal mijn vrouw nooit meer daar heen sturen de mensen zijn net wandelend zombies verschrikkelijk mijn vrouw is nu thuis heeft alleen nog veel emoties masr is normaal ,ze hebben hasr op een dag zoveel seroquel gegeven dat ze bijna geen hart slag meer had ,en als je iets vraagd weet niemand iets meer formulieren verdwijnen er word geen siz bijgehouden mijn conclusie je bent gewoon 1 groot proefkonijn heeft iemand ervaringen hiermee zou ik het graag willen horen groetjes

    1. Het probleem is dat psychiaters jaren lange hersenspoeling ondergaan voor ze werkzaam worden. Zelf ben ik chemie student, je krijgt mij ook niet wijsgemaakt dat fluor niet elektronegatief is. De artsen krijgen gewoon een totaal afgesloten beeld over wat ziek zijn en genezen is.

      Overigens wordt er overdreven gehandeld binnen zorginstellingen. Als je liefde nodig hebt kun je een separeercel verwachten ipv een gesprek. Als je ’s ochtends een haan hoort kraaien schrijven ze eerst de dubbele dosis antipsychoticum voordat ze even checken of de kinderboerderij honderd meter verderop misschien een nieuwe haan heeft aangeschaft. En als je bij een psychiater zit en medicijnen weigert begint de fanatieke pillendraaier uit angst en onmacht onrustig gedrag te vertonen als friemelen, maar niet lekker kunnen zitten, stotteren, de hele kamer te bekijken en na een flinke wanhopige vorm van discussievoering met enorme tegenzin toch maar opdracht geeft voor een onderzoek.
      Allen zijn waargebeurd.

      Enorm veel succes met alles!

      Peace

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.