We hadden het in een vorig artikel al over: Big Pharma wordt regelmatig op de vingers getikt, en dient dan, vaak op basis van een gerechterlijk vonnis, een fikse boete te betalen. Maar op basis van onze kennis en inzichten in de handel en wandel van deze INDUSTRIE, is het niet onaannemelijk te veronderstellen dat deze bedrijven op voorhand al een ‘potje’ gemaakt hebben, om dit soort boetes af te tikken. Feitelijk wordt het daarmee ook een fiscaal aftrekbaar verhaal, zoals ook hieronder, min of meer tussen de regels door, duidelijk blijkt.
Het is het resultaat van de uiterst hautaine houding van Big Pharma inzake het op de markt brengen van medicijnen, een houding waar ze zich terdege zélf van bewust zijn. Dat daarmee de burger, in de vorm van medemensen de dupe is, tja dat is dan kennelijk ook bedrijfsrisico, maar dan voor die mensen.. Hier het verhaal over wéér een heftige boete voor een van de industriële medicijnmannen, ditmaal het bedrijf Merck. Boetes en misleidingen, daar waar goed onderzoek en goede controle deze misleidingen en menselijk verdriet simpel hadden moeten voorkomen. Deze Amerikaanse toestanden lijken steeds meer over te waaien naar Europa, waar we in een eerder artikel ook al over schreven.
* * *
Merck gaat US$ 950 miljoen boete betalen in Vioxx-zaak.
x
22 november 2011 – DUFF WILSON / Vertaling: FRANK BLEEKER
x
Merck (MSD) heeft ingestemd met de betaling van US$ 950 miljoen en een schuldigverklaring, in de strafvervolging over de marketing en de verkoop van de pijnstiller Vioxx, zo hebben het bedrijf en het Amerikaanse Ministerie van Justitie afgelopen dinsdag gezegd. De overeengekomen regeling, die de schikking van civiele zaken omvat, was de laatste van een serie fraudezaken die door federale en staatsaanklagers tegen grote farmaceutische bedrijven.
Tegen de tijd dat Vioxx, dat in 1999 door de Food and Drug Administration (FDA) was goedgekeurd, in 2004 van de markt werd gehaald omdat er bewijzen waren dat het een mogelijk risico kon betekenen voor het hart, hadden ongeveer 25 miljoen Amerikanen het medicijn al gebruikt.
Afgelopen dinsdag verklaarde Merck, dat het eerder het zeven jaar durende onderzoek door de staatsadvocaat van de Verenigde Staten in Massachusetts openbaar had gemaakt en een boete had opgelegd gekregen van 950 miljoen dollar ten opzichte van de winst uit 2010. Merck stemde in met de betaling van een boete van $ 321 miljoen en pleitte zich schuldig aan de aanklacht wegens het illegaal lanceren van een geneesmiddel in het handelsverkeer tussen Amerikaanse staten, meldde het Ministerie van Justitie in een persbericht. De aanklacht kwam voort uit de promotie door Merck van Vioxx voor de behandeling van reumatoïde artritis voordat de Food and Drug Administration het middel in 2002 voor dat doel goedkeurde.
Merck betaalt ook $ 426 miljoen aan de federale overheid en $202 miljoen aan staatsagentschappen van Medicaid. Deze betaling is bedoeld om civiele claims te schikken, dat de onwettige marketing van Vioxx ervoor zorgde dat artsen het middel voorschreven en bij de overheid in rekening brachten, wat zij anders niet zouden hebben gedaan. Het staat artsen vrij om medicijnen voor te schrijven voor elk doel dat zij geschikt achten, maar het is farmaceutische bedrijven verboden om het middel voor ander gebruik te vermarkten dan waarvoor de Food and Drug Administration het veilig en heilzaam acht.
“Als een farmaceutisch bedrijf de F.D.A. regels negeert die er op gericht zijn om onze medicijnen veilig en effectief te houden, ondermijnt dat bedrijf het vermogen van zorgaanbieders om de beste medische beslissingen te nemen ten behoeve van hun patiënten,” zei Tony West, assistent-procureur-generaal van de civiele afdeling van het Ministerie van Justitie in een verklaring.
Merck, dat gevestigd is in Whitehouse Station, New Jersey, haalde Vioxx in 2004 in meer dan 80 landen van de markt, nadat een klinische test had uitgewezen dat het medicijn het risico op een hartaanval, beroerte of overlijden verdubbelde. In 2007 kwam Merck overeen om zelfs een bedrag van US$ 4,85 miljard te betalen om 27.000 rechtszaken te schikken van mensen die beweerden dat zij zelf, of hun verwanten, schade hadden geleden of overleden waren als gevolg van het innemen van dit medicijn.
(Dit schikkingsbedrag viel fors lager uit dan analisten verwachtten; zij schatten in 2005 de aansprakelijkheid van Merck op US$ 10 tot 25 miljard! Maar met een advocatenkorps dat MSD naar schatting zo’n US$ 600 miljoen per jaar kostte, zette het bedrijf echter frontaal de aanval in tegen het Amerikaanse rechtsysteem. Toen bleek dat veel rechtszaken werden gewonnen door Merck, omdat veel patiënten hun Vioxx-gebruik niet konden aantonen of omdat patiënten door roken en overgewicht ook andere risicofactoren hadden voor een hartaanval..! GJ)
Merck heeft tevens een bedrijfsintegriteit overeenkomst getekend in samenhang met de schikking, waarin het bedrijf belooft, toekomstige promotionele activiteiten te monitoren en regelmatig aan de overheid te rapporteren. Merck sluit zich aan bij Pfizer en de meeste andere grote farmaceutische bedrijven bij het schikken van tijdrovende strafrechtelijke onderzoeken met de officieren van justitie.
Er werden geen personen aansprakelijk gesteld voor het optreden van Merck. “Het hoort gewoon bij het zakendoen, totdat een of andere farmaceutische leidinggevende de ‘perp walk[1] loopt,” zei Erik Gordon, een farmaceutisch analist en klinisch assistent-professor aan de Ross School of Business van de Universiteit van Michigan.
Beleggers klagen Merck ook aan; zij beweren dat Merck het risico van Vioxx heeft gebagatelliseerd en dat het hen miljarden dollars in aandelenwaarde kostte nadat het medicijn van de markt gehaald werd. De aandelen Merck daalden gedurende de hele dinsdag; zij zakten 0,97 procent tot USD 33,81.
[1] De gang van de dader (walking the perp (afkorting voor perpetrator)) is een veel gebezigde gewoonte in de Amerikaanse wetshandhaving, die ook in andere landen wel voor komt. Denk bijvoorbeeld aan Joran van der Sloot, toen deze was opgepakt in Zuid Amerika. Het is het gebruik om een gearresteerde verdachte op een bepaald moment na de arrestatie via een openbare ruimte te leiden, waardoor de media de gelegenheid hebben om foto’s en video-opnamen te maken. De handen van de verdachte zijn meestal geboeid of hij is op een andere manier geboeid en soms is hij gekleed in gevangeniskleding. In de Verenigde Staten wordt de perp walk het meest geassocieerd met New York City.
Ik schreef al eerder in artikelen dat het bij dit soort grote corporates draait om het principe ‘Crime Pays’…
Met andere woorden: ook al lijgen dit soms torenhoge boetes (en zegt dit op zich al wat over hun praktijken), in verhouding ten opzichte van de te behalen winsten is dit voor hen een peuleschil…
Het is alsof je door het rood mag rijden om op tijd te komen bij een belangrijke afspraak, als dit je maar een euro kost wil je daar niet eens bij stilstaan, toch?
De zaken die op deze manier ‘gesettled’ worden kosten hen minder dan de exposure en disclosure van hun schandalige praktijken, vandaar dat de informatie naar buiten moet blijven komen via media-uitingen als WTK omdat dit wel tot veranderingen kan leiden. Om die reden denk ik ook dat Coutinho en het RIVM een fout begaan als zij oprechte artsen willen aanpakken zoals ze dat nu proberen. Misschien komen er op deze manier juist wel ‘meer schapen over de dam’…
Het wordt in het artikel al aangehaald, er worden nooit personen aangeklaagd en veroordeeld voor dit soort wandaden.
Voor het soort mensen die dit soort daden verricht geld gewoon dat zolang ze er geen persoonlijk risico mee lopen het gewoon een kwestie is van kosten baten analyse.
Ze moeten een boete (schikking) betalen van 950 miljoen dollar en 600 miljoen dollar aan advocaatskosten betalen. Maar dat is blijkbaar veel minder dan het hen heeft opgeleverd. En daarom is deze vorm van misdaad dus rendabel voor ze.
Dit soort mensen heeft geen geweten en zou persoonlijk aangepakt moeten worden en niet het bedrijf waarachter ze zich verschuilen.
`Dit soort mensen heeft geen geweten en zou persoonlijk aangepakt moeten worden en niet het bedrijf waarachter ze zich verschuilen`.
Deze zin heb ik gekopieerd van Rene, omdat dit ook moet gelden voor `heer Coutinho`, als hij tenminste een heer is.