x
x
x
Homeopathie: bewijs uit laboratoria..
2014 © WantToKnow.nl/.be
x
Homeopathie is voor velen controversieel. Skeptici trekken positief klinisch onderzoek bij patiënten in twijfel, omdat het werkingsmechanisme vooralsnog niet volledig is opgehelderd. Ze zijn nauwelijks bekend met het fundamenteel onderzoek, verricht in laboratoria op celculturen, planten en proefdieren en op natuurkundige parameters. Juist dit fundamentele onderzoek, dat eveneens is gepubliceerd in enkele toonaangevende vakbladen, stond centraal tijdens een conferentie die op 9 april werd gehouden in de Utrechtse Domus Medica.
De directe aanleiding voor de conferentie was het 1-jarig bestaan van de Stichting VHAN. Deze stichting is voortgekomen uit de twee jaar geleden opgeheven Vereniging van Homeopathische Artsen Nederland (VHAN), die al in 1898 (!) werd opgericht. In 2012 hebben de VHAN-leden zich aangesloten bij de Artsenvereniging voor Integrale Geneeskunde (AVIG), waar ze de ‘vakgroep homeopathie’ vormen.
Nadat de VHAN vervolgens als juridisch lichaam werd opgeheven, bleef een geldbedrag over, waarvan alle leden vonden dat dit ten goede diende te komen aan de bevordering van de homeopathie. De genoemde conferentie van 9 april, georganiseerd door Stichting VHAN, was daarvan het tastbare resultaat.
Huib Wijtenburg, coördinator van de vakgroep homeopathie van de AVIG, blikte in zijn welkomstwoord terug én vooruit. Hij stond stil bij de pieken en de dalen in de ledenaanwas van de VHAN. Het hoogtepunt vormden de jaren negentig van de vorige eeuw, waarin de VHAN meer dan vierhonderd leden telde.
‘Op dit moment kennen we door allerlei tegenkrachten weer een dipje in een wat vergrijzende groep homeopathische artsen’, keerde hij terug naar de realiteit van vandaag. ‘Wij zijn met nog ruim tweehonderd leden in de vakgroep homeopathie.’
Volgens Wijtenburg zijn echter alle ingrediënten aanwezig voor een nieuwe bloei van de homeopathie. ‘Er is goed wetenschappelijk onderzoek ten gunste van de homeopathie’, zo stelde hij. En daarnaast zit de tijdgeest mee, aldus Huib Wijtenburg: ‘Homeopathie past erg bij het huidige denken over bevorderen van het zelfherstellend vermogen en bij het denken vanuit preventie. Daarnaast wil de patiënt meer en meer meedenken en beslissingen nemen.
De dokter wordt nog meer uit zijn ivoren toren gehaald en wij zitten al aardig laag. In andere wetenschappelijke richtingen is men bezig met het denken vanuit een energetisch model en wordt het louter materiedenken losgelaten.’
Eendenkroos als model
De belangrijkste spreker op het congres van 9 april was de Zwitserse onderzoeker dr. Stephan Baumgartner. Hij is onder meer docent aan het ‘Instituut voor Complementaire Geneeskunde – IKOM’ van de Universiteit van Bern en vice-voorzitter van de ‘International Group for Research on Infinitesimal Doses’ (GIRI). Zijn voordracht maakte veel indruk op de circa 150 bezoekers. Na vijftien jaar onderzoeksinspanningen is Baumgartner er persoonlijk wel uit. ‘Ja’, zei hij. ‘Er is fundamenteel bewijs voor de homeopathie.’
De basisprincipes zijn het similia-principe en het potentiëren. Baumgartner concentreerde zich in zijn lezing op het fundamentele bewijs voor het potentiëren, omdat spreker dr. Roel van Wijk later nog zou ingaan op het similia-fenomeen. Volgens de Zwitser worden in het fundamentele onderzoek naar het potentiëren zeventien modellen gebruikt. In dertien daarvan zijn specifieke effecten gevonden.
Een voorbeeld van zo’n model is eendenkroos. Omdat dit plantje zeer gevoelig is voor milieuvervuiling, werd aangenomen dat het mogelijk ook gevoelig zou zijn voor homeopathie. Dit blijkt inderdaad het geval. De aanpak klinkt tamelijk eenvoudig: in een geklimatiseerde groeikamer wordt eendenkroos blootgesteld aan homeopathische remedies of een placebo. De resultaten worden vervolgens gefotografeerd en nader onderzocht. Een van de dingen die hierbij zijn gevonden, is dat niet elke potentie effect heeft. Een resultaat dat homeopathisch artsen vertrouwd in de oren zal klinken.
Bewijs voor afstandseffect?
De hamvraag is of dit soort onderzoeksresultaten onafhankelijk te reproduceren zijn, een eis die ‘de wetenschap’ of ‘het wetenschappelijk denken’ aan ‘solide onderzoek’ stelt. Volgens Baumgartner is dit inmiddels het geval bij zeven modellen. In 2000 waren dat er nog nul, zodat onmiskenbaar vooruitgang wordt geboekt in het fundamentele onderzoek. Echter: als onderzoekers uit pakweg Italië oorspronkelijke bevindingen uit Nederland onafhankelijk reproduceren, vinden ze vergelijkbare resultaten en geen identieke resultaten.
Baumgartner noemde verschillende redenen voor deze variatie. Zo zouden ongecontroleerde invloeden kunnen leiden tot ‘vals-positieven’, zoals een iets hogere temperatuur in de hoek van een klimaatkast. Ook zouden onbekende parameters van invloed kunnen zijn op gemeten effecten. Sommige zijn inmiddels geïdentificeerd, waaronder jaarlijkse chronobiologische ritmes. Hij vindt het belangrijk dat wordt doorgegaan met de verdere ontwikkeling van veelbelovende modellen. Hij verwacht veel van complexe modellen, waarbij wordt gewerkt met meercellige organismen. Als kan worden vastgesteld welke kritische parameters de systeemrespons beïnvloeden, is dat een nieuwe stap in de goede richting.
Daarnaast is het zaak dat het werkingsmechanisme van de hoge verdunningen wordt ontrafeld. Baumgartner greep terug op wat Hahnemann heeft gemeld over het effect van homeopathie. De grondlegger sprak over een ‘immateriële kracht met een effect op afstand’. Tegen deze achtergrond presenteerde Baumgartner nog niet gepubliceerd onderzoek, waarbij gebruik wordt maakt van een soort cd-doosjes met daarin homeopathisch behandelde of waterbehandelde zaailingen. Hij kreeg de zaal muisstil met zijn eerste bevindingen, die inderdaad lijken te wijzen op een afstandseffect en een energieveld. ‘Als we dit kunnen herhalen in planten, kunnen we dichtbij een doorbraak zijn’, aldus Baumgartner.
Similia op celniveau
Moleculair celbioloog en biofysicus dr. Roel van Wijk sprak op zijn beurt over post-conditioning hormesis en het Nederlandse onderzoek naar het similia-principe. Ook dit was een interessante voordracht voor eventuele sceptici, waarbij de conclusie voor Van Wijk glashelder is: ‘Homeopathie zou geaccepteerd zijn, als het maar anders benoemd zou zijn geweest’. Het similia-principe is namelijk helemaal niet zo schokkend als velen willen doen geloven. De definitie van postconditioning hormesis sluit er in elk geval bij aan: ‘Schade door een hoge dosis stress kan worden verminderd door een nabehandeling met een lage dosis van dezelfde stressor’. De lage dosis stress haalt het systeem als het ware uit de knoop en ondersteunt het (zelf)herstel.
De levercel is hierbij een bruikbaar onderzoeksmodel gebleken. Na blootstelling aan een vorm van stress is dit zelfherstel in de cel te herkennen aan het eiwitpatroon. De patronen van de herstelbevorderende eiwitten verschillen per type celstress/ziekte. Onderzoek naar het effect van lage doses van diverse stress-typen op de overleving van zieke cellen, heeft inmiddels een verband aangetoond tussen de mate van gelijkenis met de oorspronkelijke stressor en overleving. Hiermee is het bewijs geleverd voor het similia-principe, zij het weliswaar op celniveau.
Het potentieel van water
Ir. Cees Kamp, scheikundig technoloog, sloot de conferentie af met een presentatie over de bijzondere eigenschappen van water. Kamp doet al jaren wateronderzoek en is zo ook in het vaarwater van de homeopathie beland. De kloof tussen de aanhangers en de bestrijders van homeopathie, is volgens hem terug te brengen tot het centrale verwijt van de laatsten: ‘Er zit niks in, dus…kan het niet werken’.
Maar dit verwijt is niet houdbaar, volgens Kamp. ‘Water kan met haar vreemde eigenschappen mogelijk helpen een brug te slaan over de kloof’, aldus de onderzoeker. Hij gaf diverse voorbeelden van de anomalieën van water. In totaal gaat het om 69 anomalieën. Zo zou water bij 22° C eigenlijk een gas moeten zijn, maar we weten allemaal uit ervaring dat dit niet zo is..!
Bekend is ook de zwevende waterbrug. Water kan kennelijk elektromagnetisch worden opgeladen. Ook afgesloten, gedistilleerd water kan elektromagnetisch worden beïnvloed: Singh toonde aan dat het brein, het bloed en de nieren van ratten veranderden (en niet in gunstige zin) door gedistilleerd water dat twee dagen op een transformatorhuisje had gestaan.
Kamp suggereerde om bij de toekomstige bewijsvoering voor de werking van homeopathie het potentieel van water aan te wenden. Net als Stephan Baumgartner zet Kamp daarbij in op een afstandseffect.
* * *
x
Aftellen maar weer…….
ik zet in op 3 of 4
3:2 klinkt als aftellen 😆
Ook in deze tijd spelen de ego’s van vele academische wetenschappers het werkelijkheidsbesef van het leven parten of iets functioneert of niet. En misschien nog wel meer dan in vroegere periodes, want geld en macht zijn de nieuwe toverwoorden geworden sinds de industriële revolutie.
Alles wat niet volgens academische dogma’s (zoals door academisch gevormde en geschoolde wetenschappers zelf opgesteld en dus verre van onpartijdig!) kan worden ‘bewezen’ functioneert niet. De academische wetenschap bepaalt dus voor alles en iedereen of het functioneert en er mee gewerkt kan/mag worden. Het ‘eeuwenoude’ spel van voor- en tegenstanders.
Je kunt geen boek meer openslaan of een normaal gesprek voeren, of de termen “wetenschappelijk bewezen” en “klinisch bewezen” liggen al voor je. De reclames gooien je er dood mee, want je moet natuurlijk het koperspubliek voor je zien te winnen. De termen verliezen echter steeds meer aan draagkracht en inhoud op deze manier. Het lijkt wel of dit nog de laatste strohalm is, waar zowel industrie als academische wetenschap zich aan vastklampt om haar stellingen overeind te houden.
Prachtig om nu weer een relaas te lezen over de academisch wetenschappelijke visie over de werking van homeopathie. Niets nieuws onder de zon. Dat er nu andere academisch wetenschappelijke onderzoekswegen worden ingeslagen om bewijzen te tonen, is natuurlijk een ieders goed recht, maar aan de werking van homeopathie voegt dit niets toe. En voor de tegenstanders: Het neemt ook niets weg om de werking in diskrediet te brengen. De enige echte wetenschapper, die volgens het credo weten = scheppen v.v. vanuit proefondervindelijke wetenschap recht heeft op het wel of niet functioneren van homeopathie is Samuel Hahnmann.
Een tweetal mooie uitspraken van Boedha zeggen meer, dan alle academische onderwezen wetenschappers bij elkaar:
“Geloof niets omdat je het gehoord hebt. Geloof niets omdat het door velen uitgesproken wordt. Geloof niets omdat het in religieuze boeken staat. Geloof niets vanwege enkel de autoriteit van leraren en ouders. Geloof niets vanwege tradities, hoe oud ze ook zijn. Maar na waarneming en analyse. Als alles overeenkomt met gezond verstand en in dienst staat voor het goed van iedereen. Dan accepteer het en leef ernaar.
“De enige echte ziekte is onwetendheid”
En om nog een praktijkvoorbeeld van de definitie van postconditioning hormesis te geven, die in het artikel als volgt wordt omschreven: ‘Schade door een hoge dosis stress kan worden verminderd door een nabehandeling met een lage dosis van dezelfde stressor’. De lage dosis stress haalt het systeem als het ware uit de knoop en ondersteunt het (zelf)herstel’.
Heb je weleens een kater gehad van t.g.v. teveel alcoholgebruik? De hoge dosis stress=katergevoel t.g.v. het alcoholgebruik kan worden verminderd door een nabehandeling met een lage dosis van die genuttigde alcohol. Niet bewezen door academisch geschoolde wetenschappers wellicht, maar wel degelijk waar en effectief om het katergevoel in no time kwijt te raken, omdat het systeem uit de knoop wordt gehaald en het (zelf)herstel van het lichaam wordt ondersteund.
En om ieder mens een hart onder de riem te steken, dat wetenschap niet is voorbehouden aan uitsluitend academisch geschoolden, maar in dienst staat van iedereen nog een steekhoudende uitspraak tot slot:
“De klassieke opleiding moet niet dienen om kennis bij te brengen, maar om geesten te vormen, in staat tot weten en scheppen”.
-Téodor de Wyzewa (1863 – 1917), schrijver/vernieuwer
En toen was er de wedstrijd Nederland – Australië WK 2014. Veel kijkplezier voor de liefhebbers van voetbal en veel plezier aan andere geneugten voor de tegenstanders. En zo kunnen we met elkaar in symbiose omgaan, toch? Een vorm van wetenschap, misschien?
Het is het middel tegen diverse kwalen en ziektes.
Alles zal afhangen van de ontwikkeling in ons eigen bewustzijn. Zolang iedereen blijft geloven in de verkeerde religie van symptoombestrijding als geneeswijze zal er niets veranderen.
Gelukkig is er een ommekeer gaande. Steeds meer mensen worden wakker en beseffen dat genezing van binnenuit moet komen, vandaar de enorm toegenomen belangstelling voor de alternatieve geneeswijzen en gezonde voeding.
Zelf ontzettend goeie ervaringen en resultaten;-))))
Laat de reguliere maffia maar eens een poepie ruiken.
Ooit gaan ze het onderspit delfen (of v)
Waar is de bronvermelding? Beetje raar dat er niks gegeven wordt om verder onderzoek op te doen.
@ Michel:
Ik heb het al eens eerder geplaatst maar onderstaande samenvatting van een artikel uit Frontiers in Bioscience (Scholar Edition) 2013; 5(2):685-708, biedt verbreedt het inzicht en leidt tot nog meer (biowetenschappelijk) begrip.
Maar voordat we beginnen, alvast even een notitie voor Fenix en consorten: Inderdaad, homeopathie werkt niet voor iedereen, net zo min de farmaceutische benadering voor iedereen werkzaam is; sla daar o.a. het artikel ‘merendeel medicijnen werkt niet bij iedereen’ van het Nederlands tijdschrift voor Geneeskunde nog maar eens op na. Hier alvast een deeltje daarvan:
Allan Roses, vice voorzitter van de afdeling genetica wereldwijd bij het grootse farmacieconcern van Groot-Brittanië, GlaxoSmitKline: ”Het overgrote deel van de medicijnen werkt maar bij de helft van de gebruikers; de andere helft ondervindt er vaak alleen maar de bijwerkingen van.”
Deze opvallende uitspraak deed de topman onlangs op een wetenschappelijke bijeenkomst over farmaciegenetica in Londen, waar hij cijfers liet zien over hoe goed verschillende categorieën medicijnen werkelijk werken: MEER DAN 90% WERKT SLECHTS BIJ 30% of 50% VAN DE MENSEN.
Roses: ”Ik zeg dus niet dat de meeste medicijnen niet werken. Ik zeg wel dat ze lang niet bij iedereen werken.” (ook verschenen in The Independent dec. 2003).
We zitten kennelijk wat ingewikkelder in elkaar, wat met onze ‘modeldenkpogingen’ nog niet volledig begrepen is.
Maar even terug naar topic nu:
De auteurs R. Bell (1-4), Gary E. Schwartz (2,4) menen dat op wetenschappelijke basis het woord ‘homeopathie’ inmiddels naar ‘adaptief-netwerk-nanogeneeskunde’ geupdate kan worden.
Recent onderzoek wijst uit dat homeopathische remedies nanodeeltjes (ND’s) bevatten van bronmateriaal die ontstaan zijn uit ‘top-down’ mechanische vermaling in lactose en/of schuddingen (krachtige opschudding) in ethanolische oplossingen.
Silica nanostructuren die tijdens de schuddingen in glas en/of middels biosynthese door specifieke plantextracttincturen gevormd zijn, kunnen in staat zijn informatie op te nemen en deze epitaxiaal vanuit het bronmateriaal van de remedie aan hogere potenties over te dragen.
Nanodeltjes hebben in vergelijking met hun grove vorm:
• een betere biobeschikbaarheid (d.w.z. in welke mate de
werkzame stoffen beschikbaar komen op de bedoelde plek)
• een versterkte opnamecapaciteit en adjuvante reactiviteit
• en bezitten sterkere elektromagnetische en kwantumfysische
eigenschappen.
Nanodeeltjes induceren op non-toxische dosis (hormese) adaptieve veranderingen in het organisme en dienen als saillant, laag niveau gevaarsignalen voor het biologische stressrespons systeem.
De activering van de stressrespons receptoren en effectoren, (inclusief de heat shock proteïnes – chaperonne-eiwitten, inflammasomen, cytokinen en de neuro-endrocriene enzymwegen) brengt nuttige compensatoire reacties in de onderling verbonden netwerken van het organisme tot stand als zijnde een complex adaptiesysteem.
Homeopathische remedies zijn werkzaam door het stimuleren van hormetische aanpassing in plaats van conventionele farmacologische effecten op te roepen.
Voor alle duidelijkheid: dit onderzoek wijst uit dat homeopathische remedies werkzaam zijn door het stimuleren van hormetische aanpassing in het lichaam en roepen geen conventionele farmacologische effecten.
Het updaten van de terminologie ‘homeopathie’ naar ‘adaptief netwerk nanogeneeskunde’ weerspiegelt de integratie van dit historische maar controversiële medische systeem met moderne wetenschappelijke bevindingen.
Auteurs:
1 Department of Family and Community Medicine, College of Medicine, The University of Arizona, 1450 North Cherry, Tucson, AZ 85719 USA,
2 Department of Medicine (Center for Integrative Medicine), College of Medicine, The University of Arizona,Tucson, AZ 85724 USA,
3 College of Nursing, The University of Arizona, Tucson, AZ 85721 USA,
4 Department of Psychology, The University of Arizona, Tucson, AZ.
Bij de gewone medicatie ontstaat vaak een gewenning zodat het minder resultaar geeft.bij homeopathie is dat niet zo.bij mij persoonlijk werken gewone medicijnen in het geheel niet meer,integendeel,ik word er zelfs zieker van.homeopathie werkt bij mij altijd !
Zeerveel goede ervaring met homeopathie
Probeer het zelf uit en ervaar. Een homeopathische huisapotheek met praktische gids is een goed begin. http://www.natuvitaal.nl/homeopathische-kit-oftewel-een-homeopathische-huisapotheek/
international Granen Cirkel Toekomps Medecijnen van Granen De Duiven granen teen Mensen en De seven Sorten Granen Boekweit gran zit alle Vitaminwater in die even men’s no dig heeft teruyuki near homeopathi met granny als medecine