De machtsgreep van de WHO (wereldgezondheidsclub) ..!

Het Britse parlementslid Andrew Bridgen verzamelde voor zijn initiatief in Engeland zo’n 156.000 handtekeningen, waarmee hij het recht opeiste een parlementsdebat aan te vragen over het nieuwe pandemieverdrag van de WHO. Het is dr. J. Campbell zond de hele indringende, bevlogen speech uit van deze Andrew Bridgen die hij in het Britse parlement hield. Hieronder hiervan een samenvatting.

De hele speech is ook te beluisteren (engelstalig) via het YouTube-kanaal (HIER) van Campbell. Er is bij veel mensen terechte, grote bezorgdheid over dat nieuwe verdrag, getiteld de ‘WHO Pandemic Treaty’ (HIER) dat wordt gezien als een machtsgreep van de WHO.

Met dit nieuwe verdrag is de WHO straks gemachtigd, elk aspect van ons leven te beïnvloeden en te controleren. Dit nieuwe verdrag wordt volgens planning in mei 2024 van kracht, wanneer het wordt aangenomen. Dit is de samenvatting van de speech van het Britse Member of Parliament Andrew Bridgen

“Zoals George Santayana zei: ‘Degenen die falen om van de lessen uit de geschiedenis te leren, zijn gedoemd ze steeds te herhalen’. Ik maak me veel zorgen over dat de WHO geen lessen heeft geleerd van de laatste pandemie. En dat we gevaar lopen dat we dezelfde catastrofale vergissingen gaan maken als dit dit nieuwe pandemieverdrag samen met de voorgestelde amendementen wordt goedgekeurd.”

Bridgen vertelt ook kort waar de WHO vandaan komt: de organisatie is in 1948 opgericht, heeft 194 lidstaten. Het is een supranationale instelling die in Genève zit. Alle medewerkers hebben een diplomatieke status. Hierdoor hebben alle werknemers en hun familie diplomatieke immuniteit. Terwijl ze niet gekozen zijn en dus ook geen verantwoordelijkheid hoeven af te leggen.

Jaarlijks wordt de World Health Assembly (WHA) gehouden. Dit is het wetgevende en besluitvormende orgaan van de WHO en kiest de secretaris-generaal en de executive board, en geeft richting aan het beleid van de WHO. Één saillant voorbeeld:

De voorzitter van de WHA is momenteel is Harsh Vardan. De Indian Medical Association (IMA) – een verband van dokters in India – heeft in een statement uitgegeven waarin zij aangaven dat zij tegen de benoeming van Vardhan waren, die Coronil endorse, een product dat in India werd gemaakt. De IMA had twijfels over de ethiek van Vardhan, de toenmalige minister van gezondheidszorg, omdat hij een bepaald onbewezen medicijn Coronil losliet op de eigen bevolking. Hij is daarna dus vertrokken om voorzitter te worden van de WHA. En dit orgaan heeft nu de leiding over het invoeren van dit nieuwe verdrag, dat voor elke regering van ieder land zal gelden. Bridgen vraagt zich af waarom juist deze man nog meer verantwoordelijkheid heeft gekregen via de WHO/WHA.

De oorspronkelijke idealen van de WHO noemt Bridgen lovenswaardig. Ze zijn dienstbaar aan de gezondheid van mensen en respecteren de soevereiniteit van landen en hun wetgeving. Ook wordt het zeefbeslissingsrecht volledig gerespecteerd.

Maar wat is er nu aan de hand met de financiering van de WHO. We weten het wellicht wel, maar het is niet meer zo dat de WHO voor merendeel gefinancierd door lidstaten: het wordt voor 86% gefinancierd door andere bronnen.

De grootste financier is Duitsland, maar daarna volgt de Bill & Melinda Gates foundation, en dan de UK als derde financier. De vijfde op de lijst is Gavi, en als je dat bij de Bill & Melinda Gates foundation optelt, die twee zijn samen de grootste donoren van de WHO.

Bridgen: “Je vraagt je af waarom ze dat doen? Deze twee zijn ook de grootste investeerders in farmaceutische bedrijven en de experimentele mRNA technologie, die zo winstgevend zijn gebleken voor degenen die het produceerden in de pandemie. De bijdragen van landen maken nu nog maar 16% uit van het totale budget van de WHO. Een steeds groter deel van de financiering komt dus van vrijwillige bijdragen waar de donoren die direct invloed hebben op het financieren van hun eigen prioriteiten. En het is goed mogelijk dat dit niet dezelfde priorieiten zijn als van de kiezers in mijn district. “He who plays the piper calls the tune.”

De WHO bevordert de invloed van privaat-publieke partnerships. Dat bevorderen ze ook op hun website, geeft Bridgen aan. Iedereen met geld kan invloed kopen op de WHO. In een eigen intern rapport staat dat diverse belangengroepen meer invloed hebben op het beleid dan de lidstaten: dit gaat om een verdeling van 60-40% qua input. Ofwel: er is een grote externe invloed op het beleid van de WHO, een organisatie waar het nieuwe verdrag en de amendementen in mei 2024 wordt aangenomen, als nationale regeringen nietsdoen. Niets doen is in zijn ogen geen optie.

De WHO geeft aan dat het tot doel heeft om wereldwijd grootst mogelijke gezondheid voor alle mensen te bereiken. Maar tegen welke prijs? Hoe staat het met individuele vrijheid? Met democratie? Zo vraagt Bridgen zich af. Gedurende de pandemie trok de WHO veel macht naar zich toe. Bridgen noemt het voorbeeld dat de WHO kon definiëren wat de juiste informatie was. In de nieuwe wet zal dit als bindend opgenomen worden: hierdoor krijgt de WHO de mogelijkheid om te zeggen wat desinformatie is en wat niet.

Bridgen: “Maar als iemand tegen je zegt dat de science gesettled is op een bepaald issue, dan stel ik voor dat dit House of Parliament direct alert is and smells a rat right away. Want de wetenschap is nooit klaar, en staat altijd open voor  modificatie en voor nieuwe invalshoeken en verfijnen van theses. En als de WHO zegt dat zij de arbiter zullen zijn over wat de wetenschap is en dat kan niet juist zijn.”

Redacted have covered my speech on the WHO pandemic treaty. It’s a worldwide issue affecting every citizen of every country.

The WHO Pandemic Treaty will change EVERYTHING | Redacted with Clayton M… https://t.co/4ZwCzTrhki via @YouTube

— Andrew Bridgen MP (@ABridgen) April 25, 2023

Dit is een enorme greep naar de macht. Bridgen maakt zich zorgen of zijn collega’s dit verdrag wel hebben gelezen, de nieuwe regelgeving is bindend voor alle landen. Onder de noemer van One Health krijgt de director general alle ruimte om een internationale noodsituatie qua gezondheid uit te roepen. Het hoeft niet eens om een pathogeen te gaan wat mensen treft, het kan ook om dieren gaan. Ook kan het zijn vanwege het milieu of een toename van CO2.

Lees het verdrag, zo dringt Bridgen aan een hij herhaalt dat het een enorme uitbreiding van de macht van de WHO zal zijn. Qua machtsmisbruik haalt hij een voorbeeld aan van het gedrag van WHO-medewerkers in Congo. 83 Werknemers van WHO vielen vrouwen seksueel lastig, waaronder een 13-jarig meisje. Dit wangedrag ging in de doofpot, want de medewerkers hebben diplomatieke immuniteit.

Het nieuwe verdrag verplicht landen bovendien om binnen 72 uur te reageren in geval van een mogelijk risico voor publieke gezondheid, waarna Tedros een beslissing zal nemen. Dit is veel te weinig tijd om goed onderzoek te kunnen doen. Het echte risico hiervan is dat het leidt tot vele valse alarmen en onnodige ontregelingen. Veel experts maken zich zorgen dat deze twee voorgestelde instrumenten de relatie tussen inwoners en soevereine staten fundamenteel resetten (waar hebben we dat woord eerder gehoord?), niet alleen in UK maar over de hele wereld.

Nogmaals, herhaalt Bridgen, de WHO is een ongekozen, niet-verantwoordelijkheidnemende supranationale organisatie en met dit vernieuwde verdrag inclusief amendementen zal zijn directeur-general de mogelijkheid geven om aan lidstaten wettelijk bindende regels op te leggen. De WHO zal onder meer de macht hebben om bedrijven te sluiten, ongeacht wat plaatselijke bevolking of zelfs het parlement daarvan vindt. Het schrapt artikel 3 van de WHO dat gaat over het respecteren van mensenrechten.

Het zegt dat iedereen gelijk wordt behandeld, maar het betekent ook dat er maar één wereldwijde oplossing is voor elk internationaal probleem. Dit leidt tot een alles of niets situatie, misschien nog oke als de WHO een juiste beslissing neemt, maar als dat niet het geval is, dan heeft dus meteen de hele mensheid te maken met een verkeerde beslissing. Het is behoorlijk dom als we niet erkennen dat de farmaceutische giganten met hun lobbykracht een grote invloed hebben op het beleid van de WHO. Bridgen: “En ik denk dat het is fair om te zeggen dat we wegdrijven van de originele en nobele ethiek van de WHO, wat het stimuleren van een democratische en holistische benadering inhield en internationale samenwerking ten behoeve van de publieke gezondheid.”

De WHO heeft ons teleurgesteld met de covid-aanpak, vindt Bridgen. Ze hebben het op zoveel momenten niet bij het rechte einde gehad: zo hebben de lockdowns en massavaccinaties mutaties van het virus juist gestimuleerd om er maar een voorbeeld uit te halen. Bridgen sprak zich uit op 13 december jl. over het risico van de mRNA-vaccins en gelukkig heeft dat in UK ertoe geleid dat niet ook kinderen vanaf 6 maanden werden gevaccineerd, en met de tijd is vaccinatie-advies opgeschoven naar mensen van boven de vijftig, naar later zelfs naar mensen van boven 75 jaar.

Bridgen: “In een paar maanden tijd is dit veranderd, en wat is dit een groot verschil met proberen om iedereen te vaccineren. Als we allemaal onder één wereldwijde wetgeving zouden vallen, dan hadden we in ons land waarschijnlijk precies het omgekeerde (moeten) doen dan we nu als land individueel hebben besloten om te doen.”

The one health aproach is a whole society approach.

De WHO zal de mogelijkheid krijgen om elk aspect van onze maatschappij te mobiliseren. Op het moment dat ze deze noodsituaties uitroepen zullen ze in staat zijn om ermee door te gaan. Ze zullen controle hebben over echt elk aspect van ons dagelijks leven. Dit is massive. Er is geen belangrijker verdrag, vindt Bridgen:

“We moeten een referendum houden, want de soevereiniteit hoort bij de mensen. Het is niet aan ons om die weg te geven aan de WHO, dat weten we allemaal van het referendum van 2016. Ik hoop dat het parlement heel goed luistert en deze documenten heel zorgvuldig leest.”

Campbell zegt tot slot dat hij weinig heeft toe te voegen aan de speech van Bridgen, maar hij toont wel een nieuwe poster met de tekst: ‘How dare you think, ministry of truth’. Om er cynisch aan toe te voegen dat we gelukkig niet na hoeven te denken, dat doet de WHO wel voor ons. Die neemt de plek in van nationale regeringen en individuen. Dr. J.Cambpell: “We zullen leven in een nieuwe veel veiliger wereld, dankzij WHO. Lets leave it there. Ik voel me hier heel ongemakkelijk bij, en u denk ik ook.”

Ondertussen is er aardig wat reuring op Twitter na deze speech, hopelijk bereiken de woorden van Bridgen zoveel mogelijk mensen en kunnen we onze regeringen oproepen om tegen dit nieuwe verdrag met amendementen te stemmen.

— Andrew Bridgen (@ABridgen) April 18, 2023

Why do scientists jeopardise life like this? Covid probably a lab leak, & others could easily happen. https://t.co/lTGDpIJUyT

— Christine Whittemore (@christiwhittem) April 23, 2023

Tot slot nog enkele aanvullingen van Bridgen zelf via deze video