x’
‘Doctoren gieten geneesmiddelen waar zij weinig van afweten,
om ziekten te genezen waar zij nog minder van afweten,
in mensen waar zij helemaal niets van afweten.’
x
Voltaire (schrijver en filosoof (1694-1778))
* * *
x
Medicijnverslaving: de ene pil leidt naar de andere!
8 September 2011
x
Het lijkt steeds meer een alledaags beeld te worden: mensen die een hele batterij medicijnen uit hun pillendoos halen en deze één voor één, al dan niet met een glas water, naar binnen laten glijden. Maar hoe kan het dat mensen die pillen gebruiken, vaak zovéél verschillende pillen nemen..? Wat velen al vermoedden is inmiddels wetenschappelijk bewezen!
Het is de gladde helling van de farmaceutische wereld; want wanneer je eenmaal aan medicijnen begint, heb je snel daarna weer een ander medicijn nodig.. Van de regen in de drup heet dat toch?
Onderzoekers hebben wetenschappelijk een patroon bevestigd, dat we allemaal dus kennen. Bij een typische reuma-lijder, die NSAID-medicijnen (Non-steroïde anti inflammatory (koortswerende) drugs ) voorgeschreven krijgt voor zijn reumatische ontstekingen, werd niet lang na het begin van de pillenkuur een proton pompremmer ingebracht, om de schade te verzachten die de NSAID-medicijnen zou kunnen veroorzaken. Maar de combinatie van die 2, zorgt er ook voor dat de ‘patiënt’ ook nog eens een volgend medicijn diende te gaan slikken om het dunne-darm-systeem te ontzien..!
Het is een combinatie die typerend is voor een reuma-patiënt, aldus onderzoekers van het ‘Farncombe Family Digestive Health Research Institute’. De reuma-lijder neemt een NSAID-medicijn –zoals aspirine- om de gewrichtspijn te stoppen en als ontstekingsremmer. Maar deze patient weet ook dat deze pilletjes maagzweren en –bloedingen kunnen veroorzaken..!
Het resultaat is dus nóg een pilletje om deze risico’s te verkleinen. Maar de chemische combinatie van de beide pilletjes veroorzaakt op haar beurt weer voor schade aan de dunne darm, waardoor feitelijk weer een ánder pilletje nodig zou zijn.
Maar volgens de onderzoekers, zou in dit geval het gebruik van ‘pro-biotics’ een oplossing kunnen zijn voor dit probleem, dat niet in de farmaceutische hoek ligt.
(Bron: Gastroenterology, 2011; doi: 10.1053/j.gastro.2011.06.075).
Medicijnen veroorzaken ook een kortere levensduur..!
Wanneer een ouder persoon sterft, is dat natuurlijk niet altijd doordat dit een natuurlijk oorzaak betreft. In feite is ouderdom als doodsoorzaak in heftige concurrentie gewikkeld, om het zo maar te noemen, met farmaceutische middelen..! Steeds vaker overlijden ouderen aan de gevolgen van het innemen van ‘simpele’ medicamenten-voor-ouderen..
Pilletjes tegen depressie, opwinding, blaasproblemen of oogaandoeningen (glaucoom) zorgen ervoor dat de lichamen van deze ‘oudjes’ zwaar worden belast. Voor de eerste keer zijn onderzoekers erin geslaagd een relatie aan te tonen tussen medicijnen die over de toonbank mogen worden verkocht en medicijnen op recept enerzijds en anderzijds de sterftecijfers in dezelfde groep.
Het blijkt dat vooral medicijnen die zg. anti-cholinergic zijn bijdragen tot een kortere levensduur. Deze medicijnen blokkeren de belangrijkste neurotransmitters in de hersenen (de boodschappers ahw), ‘acetylcholines’ genaamd. Acetylcholine is de stof die ervoor zorgt dat boodschappen tussen zenuwcellen worden verzonden en uit wetenschappelijk onderzoek was al eerder komen vast te staan, dat dementie in verband werd gebracht met een lagere acetycholine-activiteit in de hersenen. Dit terwijl medicijnen tegen Alzheimer, zoals ‘Aricept’ juist geacht worden de activiteiten tussen hersencellen juist te stimuleren..!
Maar onderzoekers van de Universiteit van East Anglia vrezen dat deze anti-cholinergische medicijnen niet alleen de oorzaak zijn van snellere mentale aftakeling, een feit dat al eerder was komen vast te staan, maar ook nog eens verantwoordelijk zijn voor het vroegtijdiger overlijden van patienten die deze medicijnen gebruiken..!!
* * *
x
‘Een verzameling gedachten moet een morele apotheek zijn,
waar men geneesmiddelen tegen alle kwalen kan vinden.’
Voltaire (schrijver en filosoof (1694-1778))
Daarom wedijver ik er zo voor dat de reguliere geneeskunde gaat samenwerken met de natuurgeneeskunde. De reguliere hangt heel erg aan de wetenschap die eerst alles wil bewijzen maar Petrus de Genestet zei het al: veel wordt bewezen wat in de grond niet waar is, en veel is eeuwig waar, ofschoon’t bewijs niet daar is. En zelfs Voltaire benoemde het op deze manier: Artsen stoppen middelen waarvan ze weinig weten om ziekten te genezen waarvan ze nog minder weten in mensen waarvan ze niets weten.
Dit zegt toch genoeg, waarom de ervaring niet laten spreken. Wetenschap is vaak macht. En macht past niet in de gezondheidszorg, evenals marktwerking, beide zijn onmenselijk, maar ja wij weten dat geld voorop staat, geld op zich is niet verkeerd maar wel als hier alles ondergeschikt aan wordt gemaakt, men hoort dan: het is goed voor de economie, dat kan zo zijn, maar alles wat goed is voor de economie is daarom nog niet goed voor de mens. Ze willen bezuinigingen zeggen ze, nou volgens mij kan dat echt door met de natuurgeneeskunde samen te gaan werken, omdat dit op een volkomen andere manier gebeurd, in ieder geval niet het lichaam belasten met allerlei bijwerkingen waar je dan weer een andere pil nodig hebt. Dus pil op pil, wat het lichaam alleen maar belast. Ik vraag mij allang af waarom is er geen aparte gezondheidsverzekering hiervoor, want er kiezen steeds meer mensen voor de complentaire geneeskunde.
Hartegroet Alice
Heb de door jou aangehaalde spreek van Voltaire meteen boven het artikel gezet, Alice! En een andere van hem onderaan.. Dank voor de tip!
Hallo Alice,
Het probleem bij de samenwerking tussen regulier en natuurgeneeskundig is het paradigma verschil. De naam regulier geeft heel duidelijk aan waarom het gaat… Om de regels. Artsen zitten in een (meestal door patiëntenverenigingen afgedwongen) keurslijf over wat ze mogen en moeten doen na een diagnose.
Dus eerst maar eens een weekje in een hutje op de heide gaan zitten om elkaar te vergeven, zou ik zeggen.
Een doorbraak zou zijn als beide toegeven dat ze vanuit een verkeerd principe werken. Immers beide systemen verdienen aan ziekte en dat is in mijn ogen fundamenteel onjuist. Ik heb zelf een praktijk en als ik mijn werk goed doe dan raak ik een klant kwijt. Immers als de klant gezond is dan heeft ie mij niet meer nodig. Dat is een foute insteek. Ik zou betaald moeten worden voor het gezond houden van een klant. En juist niet bij ziekte. Zoals het vroeger in China was.
Een andere oplossing is de Zorgverzekering beperken tot calamiteiten. Ik krijg nu mensen in een Mercedes 500 die als eerste vraag stellen: Wordt dit verzekerd? En dan blijkt dat ze al 30 jaren 60 uur of meer werken. Geld hebben verdiend als water. En nu ze daar de gevolgen van ondervinden moet een ander het betalen. Dat zijn allemaal dingen die in mijn ogen voor beide partijen niet kloppen. Vanuit dat gezamenlijke komen we misschien samen verder.
Een warme groet,
Dzyan
@ Dzyan, je hebt natuurlijk helemaal gelijk, dit sprak mij altijd al aan, zoals van de chinezen die de mensen gezond hielden, zo zou het idd moeten zijn, maar dan moeten eerst al die zieke mensen wel weer gezond worden, dus een prachtig denkbeeld maar de werkelijkheid is voorlopig nog anders. Wel zijn er allerlei produkten en voedingsmiddelen op de markt die dit predenteren te doen (mensen gezond houden), maaar….al weer een geldkwestie. Ergens moet er toch een begin zijn en dat ontstaat toch door een gedachte, zoals alles ontstaat, meestal vooraf gegaan door een spontaan verkregen inzicht. Maar gezondheidszorg moet wel weer gezondheidszorg worden en geen ziekte-industrie, s.v.p. weer bij de mens beginnen, op deze manier is het vertrouwen, wat zo nodig is, over het algemeen weg.
Hartegroet Alice
Hier een link naar een pdf met onderzoeksresultaten.
http://www.google.nl/url?sa=t&source=web&cd=8&ved=0CEoQFjAH&url=http%3A%2F%2Fwww.paopractinet.nl%2Fsystem%2Ffiles%2FAnticholinerge%2B-%2BPW%2Bnr50-2010.pdf&rct=j&q=anticholinergic%20nederland&ei=Cd1pTsCGBc2G-wbo2fX2BA&usg=AFQjCNGziiF6a2k1gQx7-fVP3IJgQKx1zg
Een hele lijst met medicatie met deze stof.
Ik zag er meteen al een bij staan die mijn man ook af en toe gebruikt.
Vinger aan de pols dus.
Ik heb steeds gezegd aan kennissen en vrienden en familie dat als men oud wordt, men verslaafd raakt aan medicijnen of je wilt of niet. Het is gewoon een feit! Echte medicijnen zijn, als men dat inneemt men geneest van de ziekte waarvoor het medicijn gemaakt is. Ja toch?