Toen wij in 2011 het artikel plaatsten over de zeer jonge medisch student, wetenschappelijk medewerker Ron Fouchier (HIER), die helemaal zot was op agressieve, uiterst gevaarlijke mutaties van griepvirussen, hadden we niet het minste vermoeden dat deze viroloog, in de deze tijd, de anonieme hoofdrol zou spelen in het hele PLANdemische karakter van de COVID-19 ziektegolf op Aarde.
Even een kleine sprong en dan zien we dit artikel (HIER) waaruit het citaat:
E.e.a. blijkt uit een rapport van een onderzoekscommissie van het Amerikaanse congres. De Nederlandse virologen Marion Koopmans en Ron Fouchier van het departement ‘Viroscience’ van het ErasmusMC in Rotterdam namen deel aan deze COVER-UP, zoals de Congres-commissie het noemt’.
* * *
*
Kijk..
Hoe viroloog Dr. Ron Fouchier zich verstopt…!!
2024 © Maurice de Hond/ deze versie WantToKnow.nl/be
*
Onlangs is er na 12 jaar een artikel verdwenen van de website van NEMO-Kennislink. Bijzonder is dat dit artikel handelt over het onderzoek naar het vogelgriepvirus in 2011-2012 van prof. dr. Ron Fouchier van het Erasmus MC (EMC) in Rotterdam. Om het grote belang van de verdere informatie van dit artikel te kunnen onderkennen is het nodig om eerst de tekst uit een mail van Prof. Fouchier van het Erasmus MC van 8 februari 2020 kort te bespreken. De voor veel Nederlanders onbekende prof. dr. Ron Fouchier is een wereldberoemd viroloog, die o.a. ruim 10 jaar geleden succesvol aan het vogelgriepvirus heeft geknutseld om het besmettelijk te maken voor andere dieren.
Het heet in het vakgebied ‘Gain of Function’, waarbij de naam pretendeert, dat het virologisch-wetenschappelijk medisch onderzoek, door toedoen van de onderzoekers éxtra ‘functies’ krijgt aangemeten op DNA-niveau. Toen was er begin 2020 plotseling de discussie onder prominente virologen wereldwijd, over de SARS2 uitbraak en hoe het virus was ontstaan en verspreid. Een aantal van die virologen schreef kort erop een artikel waar ze aangaven dat het virus niet via een lablek was ontstaan (HIER), namelijk op de Wuhan-markt.
En vanaf dat moment werd het besproken lablek -waarbij het virus door een lek in het laboratorium in Wuhan (al dan niet opzettelijk) zou zijn ontsnapt- aangemerkt als ‘complottheorie’. Kortom, wie nog serieus sprak over de mogelijkheid alleen al, van een lablek, werd als complot-wappie gebrandmerkt.. Kijk, dit schreef onze professor Fouchier op 8 februari 2020, voorafgaande aan de publicatie van het artikel aan collega’s wereldwijd, waarbij hij bepleitte, de mogelijkheid van een lablek uit te sluiten:
“Dat vermindert het risico van nieuwe discussies over biosafety, waardoor het onnodig toekomstige pogingen om het virus voor onderzoek en diagnose te kweken, zal frustreren.”
Ook Marion Koopmans wilde de mogelijkheid van een lablek niet bespreekbaar maken. Vervolgens gaan we terug naar 2012 en het vogelgrieponderzoek van Prof. Fouchier, waarvan we je hierboven al een link gaven, naar ons artikel uit 2011. In 2012 ontstond er ophef over dit onderzoek, waarbij het Erasmus MC, de werkgever van Ron Fouchier, een belangrijke rol speelde.
De professoren Ron Fouchier en Ab Osterhaus hadden, via het genoemde GoF-‘gain of function-onderzoek’, op een kunstmatige wijze het vogelgriepvirus via de lucht besmettelijk gemaakt voor fretten. De (morele) goedkeuring geschiedde onder het argument, dit te doen om ‘de mensheid voor te bereiden op het moment dat dit in werkelijkheid in de natuur zou gaan gebeuren. Zodat er dan al op tijd maatregelen genomen zouden kunnen worden via het ontwikkelen van vaccins en medicijnen.’
Blokkade van de 2012 onderzoeksresultaten/conclusies..!
De Amerikaanse overheidsorganisatie NSABB (Wetenschappelijke Adviesorganisatie voor Bioveiligheid) wilde dat het wetenschappelijke artikel over dit onderzoeksresultaat niet gepubliceerd zou worden. Men vond de risico’s van het publiceren groter dan het nut. Terroristen zouden dan wellicht in staat zijn om dat virus na te maken en als biowapen inzetten. De ophef, die ook in de Nederlandse politiek in 2012 speelde, eindigde in een compromis, waarbij er wel een wetenschappelijke publicatie (HIER) volgde zonder de details van de samenstelling van dit gemaakte virus.
In februari 2012 verscheen er een interview met Prof. Fouchier over deze kwestie in Medisch Contact (HIER). Met de kennis van nu is dat artikel fascinerend om het te lezen. Ron Fouchier beargumenteert waarom de gevaren die de Amerikanen zagen er niet waren. Maar omdat de Amerikaanse overheid erover dacht om dit soort onderzoek te verbieden, werd dit soort virologisch onderzoek tijdelijk stopgezet.
(Nb. In 2014 heeft de regering Obama zelfs een verbod ingevoerd op bepaalde type onderzoeken die virussen kunstmatig gevaarlijker maakten. De fameuze dr. Fauci heeft dit presidentiële verbod, met veel politiek kunst- en vliegwerk genegeerd!).
Vervolgens wordt er in het interview gesproken, over de gevaren dat een kunstmatig gemaakt virus uit het lab zou kunnen ontsnappen. Volgens Fouchier is die kans daarop klein:
‘Besmettingen van medewerkers zijn triest maar komen voor. Geen van de besmettingen heeft echter tot nog toe geleid tot een risico voor de volksgezondheid. Dat komt omdat de laboratoria zo zijn ingericht dat als er toch een besmetting plaatsvindt, niet de hele bevolking besmet wordt.’
Gevallen waarbij er wel een gevaarlijk virus uit een lab ontsnapte – zoals in Beijing in 2004, waar een met SARS besmette labmedewerker negen mensen besmette van wie er één overleed – zijn volgens Fouchier niet goed vergelijkbaar met het vogelgrieponderzoek:
‘Die besmettingen vonden plaats in labs die in de verste verte niet kunnen tippen aan de onze. Maar dan nog, ook die gevallen hebben niet geleid tot verspreiding van het virus.’
Dan krijgt Fouchier de vraag voorgelegd: “Wat als het onderzoek naar H5N1 sterk ingeperkt wordt?”; waarop hij antwoordt:
‘Dan ben ik bang dat we nooit kunnen inschatten welke pandemieën er op ons af gaan komen. We willen grote rampen, tsunami’s, dijkdoorbraken en ook pandemieën kunnen voorspellen, zodat we ons daarop kunnen voorbereiden om de impact te beperken of ze misschien geheel te voorkomen. Als we dit soort onderzoek niet kunnen doen, dan gaat ons dat niet lukken. Dan zeg je: Laat de pandemie maar komen, we zien het wel.’
Tegengeluiden..
De grote discussie, die in 2012 ontstond over dit onderwerp, is o.a. terug te lezen in dit artikel in Nature: ‘The fight over flu’ (HIER). Daar is te lezen wat diverse prominente wetenschappers van dit onderwerp vinden. Eerst staan daar de opvattingen van Fouchier en Osterhaus en daarna de opvattingen van 8 anderen, zowel voorstanders als wetenschappers, die bedenkingen hebben, o.a. Klotz en Sylvester. Met de kennis van nu is de positie van deze Klotz en Sylvester van het ‘Center for Arms Control and Non-Proliferation’ uiterst interessant te noemen. Zij hadden namelijk berekeningen gedaan over het – substantiële – risico van de ontsnapping van een virus uit een lab. In hun artikel (HIER) uit 2012 schreven zij o.a.:
‘SARS vormt nu het grootste gevaar. Het gevaar dat het op een natuurlijke manier gebeurt is kleiner dan dat er weer een ontsnapping uit een lab gebeurt dat druk bezig is om ons te beschermen tegen een natuurlijke uitbraak. Sinds 2003 is SARS al 3 keer uit een lab ontsnapt.’
Klotz & Sylvester stellen, dat dDe enige acceptabele wijze om dat onderzoek wel te doen, is door een nieuw veiligheidsniveau te introduceren (BSL-4 Plus) ‘anders zou dit onderzoek wereldwijd verboden moet worden’…
Het verdwenen artikel op Nemo-Kennislink
Maurice de Hond heeft het afgelopen jaar al een aantal keren verwezen naar dit artikel op Nemo; het laatst op 19 januari (HIER). Een artikel dat ging over de nieuwste aanwijzingen dat het virus in het lab in Wuhan was gemaakt. In een onderzoeksvoorstel uit 2018 van Amerikanen en het lab in Wuhan werd beschreven hoe ze via een ‘gain-of-function’- onderzoek een Coronavirus wilden maken en hoe die er dan uit zou zien. SARS-CoV -2 dat eind 2019 opdook bleek identieke kenmerken te hebben als in dat voorstel uit 2018 werd beschreven.
Maar verbazing van Maurice de Hond, merkte hij dat het bewuste artikel van de site van NEMO-kennislink was verdwenen. Terwijl via Google dat artikel nog wel werd vermeld, inclusief een link, was het in werkelijkheid weg..! Maar gelukkig -voor de kenners- is er een internetarchief (Wayback Machine) en daaruit bleek dat het artikel op 8 januari nog wel op de site stond. De integrale tekst van dat artikel kun je dan dus WEL LEZEN (HIER) Veel van wat er in het artikel staat is hierboven al uiteengezet.
Aan het eind van het NEMO-kennislink artikel staat er dit:
‘Fouchier en Osterhaus zeggen in Science: “Alle methoden die we hebben gebruikt om de besmettelijke variant van het vogelgriepvirus te maken zijn gewoon beschreven in de literatuur. Iedere viroloog zou het schadelijke virus zo in elkaar kunnen zetten.”
Maar er gelden wel strenge regels voor het onderzoek doen aan zulke ziekteverwekkers. De laboratoria waarin dat gebeurt moeten voldoen aan allerlei eisen. Er wordt alleen gewerkt in veilige cabines, niet iedereen kan zomaar in en uit lopen en er vinden regelmatig controles plaats.
Toch moeten we de kans dat een ziekteverwekker als het besmettelijke vogelgriepvirus uit het laboratorium weet te ontsnappen niet onderschatten, menen Lynn Klotz en Ed Sylvester van het Amerikaanse Center for Arms Control and Non-Proliferation. Wereldwijd zijn er minstens veertig laboratoria die werken met gevaarlijke ziekteverwekkers, zoals het vogelgriepvirus maar bijvoorbeeld ook SARS.’
Klotz en Sylvester hebben zelf onderzoek gedaan naar de werkwijze van die laboratoria en bepaalden daaruit dat de gemiddelde kans op een ontsnapping ligt op ongeveer één procent per jaar..
“Geen enkel systeem is natuurlijk waterdicht, maar tot dusver is er nog geen vogelgriepvirus ontsnapt uit het laboratorium.”
Maurice de Hond hmeeft meerdere keren aan de redactie van NEMO-Kennislink gevraagd, wat de reden was van het verdwijnen van het artikel na 12 jaar van hun site, maar kreeg daarop geen antwoord; et name op de specifieke vraag, of het wellicht een technische reden had. Belangrijk daarbij, is te weten dat de rest van de site nog wel functioneerde. Hij meldde keurig dat hij het e.e.a. ging publiceren, een graag hun versie van deze ‘verdwijning’ wilde vermelden.. Maar er kwam geen reactie..
Snel na het plaatsen reageerde de hoofdredacteur.
Hij gaf aan dat op 10 januari de site helemaal onder handen was genomen en een groot deel van de oudere artikelen is gearchiveerd, maar niet meer via de site bereikbaar was. Er waren ook veranderingen aangebracht aan de mailadressen van o.a. de eindredacteuren, maar dat was blijkbaar nog niet op de site veranderd; de reden dat Maurice de Hond per mail geen reactie had gekregen. Dat hij het vervelend vond, dat De Hond hem niet had bereikt, omdat er een plausibile uitleg was voor het verdwijnen van het artikel.
Op zichzelf kan ik me dat indenken, maar ik vind dat ik wel mijn best had gedaan, via de 4 onbeantwoorde mails, waarvan twee naar personen hoog in de organisatie om een reactie te krijgen. Plus dat ik in dit artikel geen enkele kritiek heb op het artikel van NEMO-kennislink zelf, en de site van NEMO-Kennislink mooi, goed en informatief vindt.
Het verhaal gaat dus niet om dit NEMO-artikel, maar naar de zoektocht naar relevante informatie in relatie tot dit artikel en het ‘gain-of-function”’-onderzoek.
Terug naar 2020
In 2018 was er een voorstel geweest van EcoHealth Alliance (directeur Peter Daszak) om een gain-of-function onderzoek uit te voeren met Coronavirussen. De kenmerken die beschreven worden in het concept van het voorstel lijken sterk op SARS-CoV-2 dat eind 2019 in Wuhan opdook. In dat voorstel uit 2018 zou er een samenwerking zijn met het lab in Wuhan. Peter Daszak beschreef in onlangs opgedoken documenten dat het onderzoek vooral in Wuhan zou plaatsvinden, omdat het goedkoper was dan in de VS, wegens lagere veiligheidseisen (BSL-2)!
Dan duikt dus het virus op in de stad waar dat Coronaviruslab is gevestigd die partner was van de Amerikaanse organisatie.
Stel u bent een viroloog, die intensief bezig is geweest met het bestuderen van de gevaren van virussen voor de mens en daarbij ook betrokken bent (geweest) bij “gain-of-function-onderzoek” van welk virus dan ook. Een onderzoeksaanpak die zeer ter discussie stond, omdat er door collega-wetenschappers gewezen werd op het gevaar dat het in het lab gemaakte virus, per ongeluk uit het lab ontsnapte en een pandemie zou kunnen veroorzaken.
Maar de meeste virologen vonden dat gevaar niet groot genoeg om dat type onderzoek niet (meer) te doen. Het kan niet anders dan dat virologen zich toen hebben gerealiseerd dat er een kans was dat het virus uit een lab was ontsnapt. En omdat het virus in Wuhan was opgedoken en niet in een van de 200 andere grote steden in China, was de kans dat het virus uit dat lab was ontsnapt extra groot!
Je hoeft echt weinig van kansberekening te weten om dat te kunnen vaststellen. En dat wisten de virologen ook, zoals uit hun tot voor kort geheime onderlinge mail- en Slack-verkeer (HIER) bleek.
Zij konden twee keuzes maken:
- We onderkennen de grote kans van een lablek in Wuhan en accepteren de gevolgen voor ons vakgebied en het werk wat we doen.
- We sluiten het lablek uit en noemen dat een complottheorie. Plus dat wij de prominente wetenschappers worden die de wereld gaan helpen om met de pandemie te kunnen omgaan en een centrale rol krijgen om toekomstige pandemieën te kunnen bestrijden.
Welke keuze zij massaal hebben gemaakt is duidelijk. En ook hoe deze virologen hun keuze maskeren..:
