Kijk, de priktenten zijn alweer opgebouwd..?!

Het artikel beschrijft het onvermogen om het Nederlandse ziekenhuiswezen in oorlogsmobilisatie brengen, want het was oorlog, zo dachten we. Aanvankelijk wist niemand hoeveel ic’s er waren, en daarna brak er chaos uit over organisatievormen, over geld en over wie verantwoordelijk was voor wat. De ergste quote in het artikel is afkomstig van ambtenaren zelf: ’Er wordt maximaal ingezet op het voorkomen van een verhoging in de aantallen bedden.’ Je leest het goed: ‘voorkomen’.

Naar buiten toe deed het ministerie alsof alles in het werk werd gesteld om het aantal ic’s te verhogen, maar interne ambtelijke stukken, die de NRC via de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) had opgevraagd, maakten duidelijk dat het ’maximaal’ had ingezet op het ’voorkomen’ van die verhoging. Ik zag het artikel kortgeleden terug, en nog steeds was ik verbijsterd over die boodschap.

Geperverteerd
Laten we even de razernij van die periode in onze herinnering terughalen. Dag en nacht werden we overweldigd door berichten over de ellende in de ziekenhuizen, over het zware overwerken door het personeel, over de eenzaamheid van patiënten, over het gebrek aan ademhalingsapparatuur (waar nu niemand meer over spreekt omdat recente studies suggereren dat ze de kans op sterfte verhoogden), enzovoorts.

Tegelijkertijd, zo wijzen die WOB-stukken uit, was het systeem zo geperverteerd dat de nood in de ziekenhuizen niet mocht worden verlicht door radicaal het aantal ic’s uit te breiden. Waarom was het systeem zo gesloten? Er waren geen medicijnen, en niet alleen dat: er werd in het aller vroegste stadium van bovenaf fel geageerd tegen het gebruik van al bestaande medicijnen.

Wie had ervoor gekozen om dit dramatische spel te spelen? Het leven van duizenden mensen stond op het spel, maar VWS hield strak vast aan wankele tabellen, en toen hier en daar huisartsen het lijden en de angst bij hun patiënten niet meer konden aanzien en zij bestaande maar verboden medicijnen zoals HCQ -hydroxychloroquine en/of Ivermectine gingen voorschrijven, werden ze bedreigd met extreem hoge boetes en een verbod op het uitoefenen van hun vak.

Big Pharma
Wat wilde dit systeem van ons? We kregen optimistische berichten over vaccins waarvan ’het platform’ al jaren bestond en die nu als door een wonder konden worden ingezet om de pandemie te bestrijden. Ik zat in een aflevering van WNL op Zondag met de directrice van Janssen Biologics in Leiden (dat gestopt is met de productie van hun vaccin). Ze gaf me hoop.

We moesten 2021 halen, dan zou Big Pharma het vaccin op de markt brengen. Met één prikje werd je niet ziek, kon je niemand besmetten en niet besmet worden.
Ook Big Tech deed een forse duit in het zakje: berichten over alternatieve behandelmethoden en kritiek op de vaccins werden van het net verwijderd.

Wetenschappers die waarschuwden voor lockdowns werd de mond gesnoerd. Het totale systeem van media, politiek, internationale organisaties zoals de World Health Organization, en Big Pharma en Big Tech draaide op volle toeren, om zowel onze paniek als onze hoop in stand te houden, met berichten over het naderende heil van de vaccins.

Ondertussen moesten we niet zo gek zijn om een paardenmedicijn als Ivermectine te gaan gebruiken, zo smaalden media en virologen als Marc Van Ranst, die het publiek valselijk wilden laten geloven dat Ivermectine een grof paardengeneesmiddel was, ook al wisten ze dat dit briljante mensenmedicijn antivirale aspecten had en zijn ontdekkers in 2015 de Nobelprijs had bezorgd.

Toeval
Wat wilde dit systeem van ons?

• Waarom moest met zoveel overheidsdreiging de inzet van bestaande middelen gestopt worden?
• Waarom hield de paniek aan ook al waren er wetenschappers die al vroeg beweerden dat het virus voor de meeste mensen ongevaarlijk was?
• Waarom lockdowns terwijl ’focused protection’ (het beschermen van ouderen en risicogroepen) ook mogelijk was?
• Waarom zoveel repressie met ME’ers die bleven doormeppen?
• Waarom moesten berichten over het lab in Wuhan worden weggewuifd door mensen zoals Marion Koopmans, die vrolijk een onzinreisje maakte, dat niets mocht opleveren?
• Waarom werd ons verteld dat het nooit meer zo zou worden als vóór de pandemie?Als je niet op de zwarte lijst van weldenkende mensen wilt belanden, moet je denken: het is allemaal toeval. Wuhan. Covid-19. Lockdowns. Repressie. Vaccins. Van Ranst. Pfizer. Oversterfte. Er is geen patroon, er is alleen toeval. Vlak bij waar ik woon, worden de priktenten weer ingericht.

* * *

AANRADER!
Een prikkelende en uitdagende roman over de grote vragen van onze tijd. In een duizelingwekkende vaart stuurt bestsellerauteur Leon de Winter de lezer naar een nabije toekomst, waar de meritocratie op haar laatste benen loopt. Dit is vintage Leon de Winter die terugkeert in zijn geboortestreek.

Het fascinerende verhaal:
Het is 2047. Nico Levi wordt verantwoordelijk gehouden voor bloedige opstanden in West-Europa. Zijn populaire blog zou ‘desinformatie’ en ‘haatpraat’ hebben verspreid. De overheid jaagt op hem, maar hij houdt zich ergens in een Brabants dorpje schuil.

In 2025 werd zijn zoon Max door onbekenden doodgeslagen. Max had een paar Crazy 1’s bij zich, de sportschoenen die voor basketballegende Kobe Bryant waren ontworpen. De basketbalschoenen verdwenen. Supercomputers maken in 2047 mogelijk wat in 2025 niet kon; met nieuwe informatie hoopt Nico de Crazy 1’s te traceren en de dood van Max te wreken. 

(klik voor lead naar onze bookshop op de illustratie)