Ademnood: mondkapjes-psyche en ’t fysieke proces

De gastcolumn is deze keer voor Lars Faber (1970). Lars nam 15 jaar geleden, bijna van de ene op de andere dag, een essentiële afslag op zijn levenspad. Hij liet een goed betaalde man achter zich en volgde zijn intuïtie om zijn medemens te helpen. De vervulling van een ‘roeping’, zo kun je het het beste noemen, die hij al had als klein jongetje. Dit is de inleiding van zijn artikel hieronder, over de idiotie van de mondkapjes-maatregelen en wat het doet met onze psyche en ons fysieke lichaam. Allereerst dus het verhaal over zijn achtergrond en hoe hij ‘ademcoach’ werd:

“Toen ik zo rond mijn vijfendertigste stopte met m’n werk als interim manager, wist ik één ding: ik wilde geen bedrijven meer reorganiseren, maar mensen op weg helpen. Hen helpen de weg naar zichzelf terug te vinden. Leren leven vanuit het hart. Dat had ik uiteraard zelf ook te doen en daarom stopte ik van de ene dag op de andere met mijn zéér goed betaalde werk. Zonder een ‘plan B’ voor ogen te hebben..!

Ik ben van kleins af, al geïnteresseerd in bewustzijn en persoonlijke ontwikkeling. Toen ik eenmaal de weg vrijmaakte door met geestdodend werk te stoppen ging het hard en mocht ik duizenden mensen persoonlijk begeleiden. In de tussentijd schreef ik negen boeken en mocht ik De Gewijde Reis/The Sacred Voyage opzetten, een organisatie die mensen van over de hele wereld begeleidt in de zoektocht naar hun eigen essentie.

De technieken en methoden die ik daar in de loop der jaren ontwikkelde gebruik in in mijn eigen coachingssessies, naast andere methoden als Voice Dialogue en Focusing, waarin ik ben opgeleid. Mijn sterkste punt is een brede kennis van de menselijke psyche (Ik begon ook al rond mijn tiende met het bestuderen ‘van den mensch’) in combinatie met mijn intuïtie.

Hierdoor kan ik meestal vrij snel ontdekken waardoor iemand afgesneden is van zichzelf, en dit mens ook helpen de weg terug in te zetten.Dat is dan ook mijn passie, om sámen te ontdekken waar de schoen wringt en dan de sleutel naar heling te ontdekken. Ik werk daarbij sterk met de combinatie van lichaam, hart én geest, waarbij de stille wijsheid van lichaam en hart leidend is. Dat is waar ik mijn cliënten in sessies breng, bij hun eigen diepste en vaak onbewuste wijsheid.”

In het artikel hieronder veegt Lars Faber de vloer aan met de mondkapjes-idiotie. Als schaapjes dienen we achter het massale gebruik van deze vermeende ONBEWEZEN remedie tegen corona-besmetting aan te lopen.. Gelukkig staan er wereldwijd wetenschappers op -zoals HIER en HIER ook in een eerder artikel op de site gepubliceerd- die hetzelfde geluid laten horen.

Volgens ene dr. Fauci, zouden we in dit kader, onze oren en ogen ook moeten richten op deze man-met-de-dubbele-agenda, dr. Anthony Fauci zelf. Want volgens hem is dit paardenmiddel werkzaam.. Voor ons is zijn uitspraak reden temeer, te twijfelen aan zijn verhaal en de mondkapjes-maatregelen met een grote korrel zout te nemen. Lees het verhaal van Lars Faber en bepaal zélf, in wie je het meeste vertrouwen hebt..!

* * *

X
X

Adembenemend:

wat mondkapjes met onze psyche doen

en zelfs met onze fysieke processen?

2020 © Lars Faber/ademcoach | deze versie WantToKnow.nl/be

x

Alleen samen krijgen we dit levensgevaarlijke experiment eronder; of hoe er gespeeld wordt met jouw en mijn gezondheid en hoe we ons kunnen bevrijden. Misschien is de vraag al vaker in je opgekomen: waarom we massaal gedwongen dreigen te worden om met mondkapjes over straat te gaan? Terwijl de wetenschap en het belangrijkste adviesorgaan van de overheid aangeeft dat een mondkapje geen enkele bescherming biedt? Maar we weten inmiddels dat het een instrument van gedragsbeïnvloeding is, een troef die door politici wordt uitgespeeld en niet door medici of wetenschap wordt ondersteund..!

Wat wil men hier mee bereiken en wat voor effect heeft het op onze gezondheid? Of nog preciezer: wat voor effect heeft het op onze ademhaling en ons leven? Die vraag wordt mij als ademcoach regelmatig voorgelegd. Mijn naam is Lars Faber en ik heb mij de afgelopen 15 jaar intensief beziggehouden met de ademhaling en gezondheid.

Kanker ontstaat, waar zuurstof ontbreekt..Ik kan je verzekeren dat wat er nu als experiment op ons wordt losgelaten, verre van gezond is voor de mens. Sterker nog, we zijn in een levensgevaarlijk experiment terecht gekomen! Het is vast geen toeval dat er vorig jaar een Nobelprijs werd uitgereikt aan drie wetenschappers die ontdekten dat onze cellen reageren op en zich vormen naar beschikbare zuurstof.

Iets vergelijkbaars ontdekte een andere Nobelprijswinnaar, Dr. Otto Warburg, al diep in de vorige eeuw, waarbij hij het verband legde tussen zuurstof en het ontstaan van kanker. Adem is leven. Je kunt weken zonder eten, dagen zonder drinken maar slechts minuten zonder adem. Zó belangrijk is ademhalen. En we doen dat gemiddeld, tussen de 16.000 en 24.000 keer per dag. Daarbij is ook, hoé je ademt haalt, bepalend voor de kwaliteit van je leven. En laat precies dáár nu mee geëxperimenteerd worden. Laat je de adem, jou levensrecht, niet benemen.

Let wel: we waren al geen beste ademers.
Er is een direct verband tussen westerse welvaartsziekten als angst en depressie en oppervlakkig ademen. Hoe hoger je in je borst ademt, hoe meer angst en stress je ervaart. Technisch gesproken: door de oppervlakkige ademhaling activeer je het sympathisch deel van je zenuwstelsel, dat deel waar de evolutie je mee heeft uitgerust om snel weg te kunnen rennen voor een roofdier of als dat niet lukt, om te kunnen vechten.

Je maakt daarmee adrenaline aan, wat je in een verhoogde staat van alertheid brengt, en dus ook angstig. Als die staat van zijn lang aanhoudt raak je gestrest, en uiteindelijk uitgeput. Mensen zijn zoals je weet, sociale wezens. We zijn uitgerust met wat Dr. Stephen Porges noemt een ‘sociaal betrokkenheidssysteem’, waarmee we razendsnel de gezichten en stemmen van onze soortgenoten kunnen lezen en interpreteren.

Een toonheffing of gezichtsuitdrukking vertelt jouw brein in een fractie van een seconde of je te maken hebt met een mogelijke aanvaller of een veilig persoon. Nu hebben we de puzzelstukjes van het levensgevaarlijk sociale experiment bijna allemaal bij elkaar: door de mondkapjes voelen we ons niet veilig meer omdat we de mensen om ons heen niet meer kunnen zien en horen. Sterker nog, we krijgen voortdurend de boodschap dat we niet veilig zijn. We worden bedreigd in ons bestaan. Onze baan staat op de tocht, ons bedrijf gaat failliet.

We worden keihard geraakt in ons oerbrein, onze reptielschors, waar het instinct om te overleven zit. Overheden hoeven maar op een paar knoppen te drukken om dat brein flink overstuur te maken. Een van volgende troeven waarvan ik nu al bijna kan voorspellen dat die uitgespeeld zal gaan worden is het creëren van schaarste. Haal het voedsel (of WC-papier!) uit de schappen en zie hoe snel mensen bereid zullen zijn om hun vrijheden op te geven. Een levensgevaarlijk experiment.

Terug naar de mondkappen.
Die benemen dus de adem en houden je in hyperalerte staat. Tel daarbij op dat jouw sociale betrokkenheidssysteem niet meer in kan schatten of iemand vriend of vijand is en je ziet dat we flink van elkaar vervreemden. We mogen elkaar ook niet meer aanraken! We weten inmiddels dat het virus zich niet middels voorwerpen en aanraking verspreid, en toch moeten we afstand van elkaar houden Waarom?

Dat sociale betrokkenheidssysteem waarmee we uitgerust zijn, komt immers tot rust als we vastgesteld hebben dat iemand vriend of vijand is. Dáár is die handdruk voor, of even een hand op de schouder, een zachte omhelzing; om het dier in ons gerust te stellen. Kust veilig, de ander is een deel van onze stam, een bevriend persoon. Dan komt ons zenuwstelsel tot rust. En daar staat sinds het aannemen van de spoedwet nu dus zelfs twee weken gevangenisstraf op. Normale menselijke interactie is vanaf nu verboden en strafbaar.

Dát is het levensgevaarlijke sociale experiment waar we in terecht gekomen zijn. Ik hou mij niet bezig met het complotdenken over welke kwade genius dit zieke spel de wereld in helpt. Ik kijk vooral naar wat er zich zichtbaar en diep in onze psyche afspeelt. En dat ziet er op zijn zachtst gezegd niet lekker uit. We worden massaal richting afgrond gedreven, en de massa doet vrijwillig mee, om zijn eigen hachje te redden, zogenaamd voor de veiligheid van anderen.

Maar goed, terug naar de adem
Deze wordt ons dus benomen door een mondkapje. Je wordt daarmee gedwongen om oppervlakkig te ademen en daarmee kom je of je nu wilt of niet, automatisch in de stress mode, in de vecht of vlucht modus, en uiteindelijk in bevriezing. Je systeem wordt bestuurd door adrenaline (zeker als je ook nog koffie drinkt en suiker gebruikt, de drugs waar onze westerse wereld op draait). Om die drugs te ‘counteren’ maakt je lichaam cortisol aan, een anti-stresshormoon. Als je daar te veel van in je bloed krijgt raak je uitgeput en word je ziek. Alle welvaartsziekten (diabetes, overgewicht, hart- en vaatziekten, kanker) zijn aan dit proces te koppelen.

Hoe dan het tij te keren?
Neem en claim vooral verantwoordelijkheid voor jouw gezondheid. Weiger een mondkapje te dragen en als het echt niet anders kan, neem dan de tijd om jouw zenuwstelsel weer tot rust te brengen. Ik zal je zo laten zien hoe je daarin voor jezelf kan zorgen. Hoe? Door het rempedaal van je zenuwstelsel te vinden en te bedienen. Dat doe je onder andere door de ademhaling. Als angst, stress en oppervlakkige ademhaling ons op kunnen fokken, dan kan rust, liefde, vriendschap, aanraking en diepe ontspannen ademhaling je in kalmte brengen.

Wees burgerlijk ongehoorzaam. Zoek je vrienden en familie op en maak contact. Dat is hoe we als mens ontwikkeld zijn, als sociale wezens. Door fijne sociale contacten voel je je veilig en in veiligheid versterk je je immuunsysteem. Ga natuurlijke voeding gebruiken en stop met alle geraffineerde suikers en koolhydraten. Koffie, hoe ‘lekker’ misschien ook, mag je ook achterwege laten als dat lukt (ja, dat kost je een paar dagen hoofdpijn en een paar weken ontwenning. Ik noem het niet voor niets een ‘drug’. Daar moet je van afkicken)..

Uit de gijzeling van je bewustzijn komen en weer toegang krijgen tot het para-sympathisch deel van jouw zenuwstelsel. Activeer dát deel en kom uit de greep van angst en stress. Je gaat je hele wezen herstellen en wordt niet alleen immuun voor ziekte, maar ook voor zieke overheden en politici. Als die niet meer op jouw angstknoppen kunnen drukken krijg je een gevaarlijk niveau van vrijheid.

Als je uit de gijzeling van je bewustzijn wil komen, moet je weer toegang krijgen tot het para-sympathisch deel van jouw zenuwstelsel. Als je dat deel van je zenuwstelsel weet te activeren, kom je uit de greep van de angst en stress en gaat je hele wezen herstellen. Je wordt daarmee niet alleen immuun voor ziekte, maar ook voor zieke overheden en politici. Als die niet meer op jouw angstknoppen kunnen drukken krijg je een gevaarlijk niveau van vrijheid.

De ademhalingstechniek die je daarvoor kunt gebruiken werkt als volgt: je ademt vier seconden in door je neus en vult als eerst je buik met lucht. Als je je hand op je buik legt, kun je voelen of je helemaal tot onderin je lichaam ademt. Daarna adem je uit door je mond, alsof je door een rietje uitademt. Dat maakt dat je je uitademing kunt vertragen. Doe dat zes tot acht tellen.

Waarom door je open mond uitademen?
Omdat je dan je kaken ‘van het slot’ haalt. Dat is een van de plekken in je lichaam waar je stress vastzet. Door de nadruk te leggen op diep naar je buik inademen, en je uitademing te verlengen of zelfs te verdubbelen ten opzichte van de inademing (vier seconde in, zes tot acht uit) wordt het rempedaal van jouw zenuwstelsel geactiveerd. Bij je hart wordt het rusthormoon ACh aangemaakt (Acetylcholine) waardoor je hele systeem de boodschap krijgt: kust veilig, rust maar uit, herstel maar. Je traint hiermee je hart te ontspannen.

Dat is geen vage praat maar prima wetenschappelijk meetbaar middels de parameter HRV (Hart Ritme Variatie). Er zijn biofeedback apparaatjes te koop waar je dat zelf mee kunt meten en trainen. ­­Doe deze ademhalingsoefening een paar keer per dag een paar minuten achter elkaar en je lichaam gaat weer herstellen, waardoor jouw immuunsysteem sterk verbetert en ieder virus of andere bedreiging op eigen houtje aankan.

Tot slot
Ik kan mij voorstellen dat de ontwerper van het levensgevaarlijke sociale experiment niet blij gaat zijn met mij, maar als je op deze manier jouw immuunsysteem versterkt en de verantwoordelijkheid voor jouw gezondheid in eigen hand neemt, heb je geen enkel vaccin nodig. Ons immuunsysteem is daarvoor ontwikkeld, om ieder virus de baas te kunnen. Dan is het spelletje over en uit. We kunnen alleen gegijzeld worden als we onwetend en bang blijven. Beide los je razendsnel op door goed te gaan ademen, te kappen met mondkappen, lief te hebben, werk te doen waar je blij van wordt, veel in de buitenlucht te bewegen en te sporten en lekker gezond te eten. Door te gaan leven zoals we als mens bedoeld zijn. Alleen samen krijgen we dit levensgevaarlijke experiment eronder.

Lars Faber

oktober 2020

https://www.thebreathworkcoach.com/