Advertentie

Adviesraad: bekijk kwik-amalgaam-vullingen uiterst kritisch!

by GuidoJ. Posted on


x

Adviesraad dringt er bij FDA op aan om amalgaan vullingen kritisch te bekijken.

15 December 2010, oorspronkelijk bericht CNN

© vertaling Guido Jonkers/WantToKnow.nl/.be

X

Een adviescomité van de Food and Drug Administration (FDA, de voedsel- en warenautoriteit in de VS), heeft een adviesverklaring uitgegeven, dat deze FDA nauwkeuriger dient te kijken naar recente gegevens over kwik-amalgaam vullingen voor tandheelkundig gebruik. Er lijken indicaties te zijn dat er mogelijk medische problemen bij patiënten ontstaan, juist door deze vullingen..!

De ’traditionale’ plak met kwik-amalgaanvulling in een kies. (klik voor verdere info)

Het panel basseert zijn advies op de gegevens die voortkwamen uit de 2-daagse hoorzittingen die het hield, en waarin verklaringen werden afgelegd door 30 experts, vertegenwoordigers van bevolkingsgroeperingen en tandheelkundige professionals.

Het advies volgt op de beslissing van de FDA, een instantie die als de ‘volksgezondheid-waakhond’ dient te functioneren, nog geen 18 maanden ervóór, waarin de FDA nog volmondig liet weten dat het kwik in tandvullingen geen kwaad kan..

Leden van het comité lieten de FDA daarentegen niet vallen, want zij verklaarden tevens dat de FDA haar beslissing had gebaseerd op ‘degelijke informatie, die ‘destijds’ beschikbaar was.. Het comité benadrukte met name dat onderzoek naar de effecten van kwik op de kinderen hoge prioriteit dient te krijgen.

Het adviescomité luisterde naar de getuigenissen van tandheelkundige groeperingen die verklaarden dat de FDA de genoemde beslissing had gebaseerd op uiterst afgezwakt wetenschappelijk bewijs, aangaande de veiligheidsgrenzen van kwikgebruik in amalgaamvullingen.

Sommige experts verklaarden dat kwik uit de vullingen lekt en het lichaam binnendringt, waarbij het menselijke cellen ernstig schade toebrengt, in het bijzonder de hersenen, het beendergestel en de nieren. Hoeveel schade er toe wordt gebracht is onbekend, en dát was precies de reden waarom het deskundigenpanel werd ingesteld om deze zaak opnieuw te bekijken.

Sommige tandartsen verklaarden al dat zij al lang geen kwikvullingen meer gebruikten, omdat er al zoveel rapporten verschenen waren over de schade die kwik in het lichaam aanricht. Een van hen, Dr. Stephen Markus, uit Philadelphia, sprak de volgende uiterst opvallende woorden in dit verband:

“Ik heb me altijd al verwonderd waarom wij door de ADA (American Dental Association) werden opgeroepen om uiterst voorzichtig te zijn met het opruimen van kwikvullingen, die verwijderd waren uit de gebitten van patienten.
Want als het zo gevaarlijk is voor het milieu, waarom is het dan niet gevaarlijk voor patienten?”

Het adviescomité was ingesteld met name door de enorme publieke druk die ontstaan was ná de uitspraak van de FDA, over de vermeende ‘veiligheid’ van kwikvullingen..

Ziekte-symptomen voortvloeiend uit het gebruik van kwik in amalgaamvullingen..

De beslissing van de FDA, dat kwikvullingen ‘NIET BEWEZEN SCHADELIJK’ zijn, baseerde zij op de ‘wetenschappelijke studies’ die aantoonden dat er ‘geen direct causaal verband’ leek te bestaan tussen amalgaamvullingen en gezondheids-klachten bij mensen van 6 jaar en ouder. Maar daar werd wel aan toegevoegd, dat het aannemelijk is dat ongeborenen en kinderen ‘meer gevoelig zouden kunnen zijn voor het zenuwgif’.

Amalgaamvullingen zijn een legering van diverse metalen, met als hoofdbestanddeel (50+%) kwik. De uiterst giftige invloed van kwik op het menselijk lichaam is wetenschappelijk uiterst goed gedocumenteerd, maar als het aankomt op de schadelijkheid van kwik in amalgaamvullingen in de menselijke mond, dan is daar erg weinig onderzoek naar gedaan….!

Volgens veel tandartsen is het ‘prettig werken’ met kwik-amalgaamvullingen. ‘Het materiaal is makkelijk te verwerken, goedkoop en redelijk slijtvast.’ Over de gezondheidsrisico’s van de kwikvullingen spreken ze bitter weinig..!

Een van de meest indrukwekkende verklaringen kwam van Jessica Kerger, advocaat uit Toledo/Ohio. Zij was altijd een gezond kind geweest, totdat zij amalgaamvullingen ingebracht kreeg. Naarmate ze ouder werd, werd ze steeds intenser geconfronteerd met gezondheidsklachten. Toen een arts haar testte op kwikvergiftiging, werd besloten haar amalgaanvullingen te verwijderen.
Inmiddels is Jessica Kerger behandeld voor de kwikvergiftiging van haar lichaam, en naar eigen zeggen is ze nu ‘een actieve moeder, advocaat en doet ze sinds haar verbeterde gezondheid succesvol aan karate.’

Ondanks de vele, vele semi-wetenschappelijke publicaties, is het uiterst giftige kwik, ‘pas schuldig als het ook werkelijk giftig in je mond blijkt’

Terwijl er aan de ene kant verklaringen door getuigen werden afgelegd over gezondheidsproblemen door deze kwikvullingen in de vorm van geheugenverlies, ernstig vertroebeld oogzicht, miskramen en verlammingen, legden veel tandheelkundige professionals verklaringen af, waaruit zij hun ‘waardering’ uitspraken voor kwik-gebasseerde amalgaanvullingen.

Volgens UCLA-tandheelkunde-student Andrew Read Fuller, tevens lid van de ASA, zijn er geen wetenschappelijke studies die erop wijzen dat amalgaanvullingen problemen veroorzaken. Hij verklaarde het comité daarbij dat hij als toekomstig tandarts, gewoon amalgaanvullingen zou willen blijven plaatsen bij zijn patienten.

“En ook bij mijzelf mogen deze kwikvullingen geplaatst blijven. Bij gebrek aan nieuw bewijs is er geen enkele reden om aan de beslissing die de FDA heeft genomen, om kwikvullingen toe te blijven staan, te twijfelen” aldus student Fuller.

Het comité gaf ook het advies af aan de FDA, om met wetenschappelijke meetmodellen te komen, die gebruikt kunnen worden om de kwikdamp te meten, die vrijkomt bij het aanmaken van amalgaan-kwik-vullingen en bij het verwijderen/uitboren van oude vullingen. Daarbij zou het van groot belang zijn, uit te gaan van de leeftijd van patienten, alswel van hun lichamelijke conditie.

Er dient ook uitgebreider informatie te komen over kwik-amalgaan-vullingen, aldus het comité. Zij wil ook over meer en uitgebreidere informatie de beschikking krijgen, waarop zij krachtiger advies wil uitbrengen. Het advies van het comité is niet bindend voor de FDA, maar geplaatst in de historische context, slaat de FDA nooit een advies van haar vakcomitees in de wind.

Mocht je verbaasd staan over wat je hier hebt gelezen, of anderszins je afvragen hoe het mogelijk is dat dit soort krankzinnige situaties nog voortbestaan, dan raden we je aan deze film van ca. 30 minuten af te kijken..!

x

x

PS. Ons redactielid Annelies voegt deze aanvulling toe aan dit artikel (11-01-11):

Het tegenstrijdige van de FDA is, dat ze plm. 5 jaar geleden tandartsen verplicht hebben, dat het in de wachtkamer vermeld moet staan, als hij amalgaam gebruikt!! Uitgeboord amalgaam wordt afgevoerd als zwaar chemisch afval.

Ook in Nederland is het nog steeds een gevecht om kwik-vergiftiging door amalgaam erkend te krijgen. Mijn ervaring is, dat ik onderzoek na onderzoek onderging en er werd nooit iets gevonden. Ik heb 3 schildklier-onderzoeken gehad, ziekenhuis-opname’s, talloze bloed-onderzoeken, darm-onderzoeken en verder alle denkbare onderzoeken. Maar het enige wat nooit onderzocht is, is het kwik-gehalte in mijn lichaam, wat heel simpel had kunnen gebeuren door o.a. DMPS-, urine-,haar-, feaces-testen.

De orthomoleculair arts kwam na drie testen tot een duidelijke diagnose: drie maal positief voor zwaar kwik-belast. Dat voorgelegd aan mijn huisarts die me vervolgens, glimlachend, vertelde, dat dat niet kon. En ook mijn tandarts ontkende de uitslagen, want “dat had hij nog nooit meegemaakt”.

Amalgaam wordt nog steeds heel veel gebruikt in Nederland. Mogelijk gaat men uit van de onwetendheid van de mensen over de samenstelling van amalgaam. Ik wist ook pas dat het 50% kwik was, toen ik ernaar ging zoeken. En om daar naar te zoeken, moet je een reden hebben.

Het laatste waar je aan denkt als je altijd ziek bent, is aan de vullingen in het gebit. Zie deze link naar meer informatie.

Het boek Ken

15 gedachten over “Adviesraad: bekijk kwik-amalgaam-vullingen uiterst kritisch!”

  1. Zie de DVD “beautiful truth” met veel aandacht voor dit onderwerp.
    Volgens deze DVD is het in de US strafbaar als je als tandarts zegt dat amalgaam schadelijk is.

  3. Nogmaals tracht ik dit onder de aandacht te brengen. Voor sommigen wellicht voor het eerst, voor anderen wellicht ten overvloede: zie ZELF welk een gemeen goedje kwik is en wat het eenmaal in de bloedbaan bij je aanricht…. zulke stoffen wil je toch niet in je lichaam hebben…ik wordt zo onpasselijk van alle ignorantie en geheimhouding hieromtrent.

    http://commons.ucalgary.ca/showcase/curtains.php?src=http://apollo.ucalgary.ca/mercury/movies/Lor2_QTS_700kb_QD.mov&screenwidth=512&screenheight=400&curtains=no

  4. even wat anders .Ik heb en amalgaam en keramische (?) vullingen. Het verhaal van die amalgaam is duidelijk,ik wil de resterende er bij mij uit hebben.
    Maar hoe zit het met die witte vullingen wat is dat precies voor een goedje (fotoactief of hoe het ook heet?). Ik vraag me af wat dat met je doet? Kortom welke alternatieven zijn er zoal?( en dan heb ik het niet over plastictanden )

    1. ik weet wel voor 85% of misschien wel meer dat witte vullingen net zo goed amalgaan zit en er wel degelijk lichamelijke klachten van kunt krijgen. bij mij zijn de “zwarte” amalgaanvullingen zeg maar er vanzelf spontaan uitgegaan, en waarvan één kies i later heb laten verwijderen, de vulling was gewoonweg te groot.

      een tijdje geleden in het RADAR programma bij de TROS ben ik me eigenlijk ook kapot geschrokken wat bv verdovingen bij de tandartsen kan veroorzaken en dus ook veel meer bijwerkingen kan geven. hebben wij het recht als patiënten om ook naar die bijsluiters te vragen en te lezen wat betreft toch bepaalde bijwerkingen kan veroorzaken en kunnen we na een bepaalde klacht dat dan ook daarop verhalen. artsen en internisten maken mij ook met hun standaard protocollen ook bozer, maar desondanks ook teleurgesteld, van een pilletje een bijwerking en hoppa!! weer een nieuw pilletje erbij, tot iemand 10tallen pilletjes slikt en lost ook zeker de lichamelijke problemen niet, maar wordt men wellicht wel zieker en zieker…

  6. Het tegenstrijdige van de FDA is, dat ze plm. 5 jaar geleden tandartsen verplicht hebben, dat het in de wachtkamer vermeld moet staan, als hij amalgaam gebruikt !!!!

    Uitgeboord amalgaam wordt afgevoerd als zwaar chemisch afval.

    Ook in Nederland is het nog steeds een gevecht om kwik-vergiftiging door amalgaam erkend te krijgen. Mijn ervaring is, dat ik onderzoek na onderzoek onderging, w.o. 3 schildklier-onderzoeken, ziekenhuis-opname’s, talloze bloed-onderzoeken, darm-onderzoeken en verder alle denkbare onderzoeken heb gehad en er werd nooit iets gevonden.

    Het enige wat nooit onderzocht is, is het kwik-gehalte in mijn lichaam, wat heel simpel had kunnen gebeuren door o.a. DMPS-, urine-,haar-, feaces-testen.

    De orthomoleculair arts kwam na drie testen tot een duidelijke diagnose: drie maal positief voor zwaar kwik-belast. Dat voorgelegd aan mijn huisarts die me vervolgens, glimlachend, vertelde, dat dat niet kon. Ook mijn tandarts ontkende de uitslagen, want “dat had hij nog nooit meegemaakt”.

    http://www.hetgevaarvanamalgaam.Come2me.nl

    Amalgaam wordt nog steeds heel veel gebruikt in Nederland. Mogelijk gaat men uit van de onwetendheid van de mensen over de samenstelling van amalgaam. Ik wist ook pas dat het 50% kwik was, toen ik ernaar ging zoeken. Om daar naar te zoeken, moet je een reden hebben.
    Het laatste waar je aan denkt als je altijd ziek bent, is aan de vullingen in het gebit.

  7. Mijn man heeft sinds vorige week last van zijn kies, waar dus een amalgaam vulling in zit. Vanmorgen is hij bij een tandarts van defensie geweest waar hij verwachtte dat de vulling vervangen zou worden. In plaats daarvan werd er alleen naar gekeken en er werden foto`s van gemaakt. Mijn man vroeg of de vulling geen kwaad kon, waarop deze tandarts vroeg of mijn man vis eet. Daar zou namelijk meer kwik in zitten dan in deze vulling. Nu moet hij nog een week rondlopen met een pijnlijke kies en een vreselijke metaalsmaak!

    1. Hij moet helemaal niets Hana..!! Als je man zijn eigen ‘lot’ in handen pakt, beslist hij wat de tandarts doet, EN NIET ANDERSOM!! Dit heeft gewoon al veel te lang geduurd. Laat hem gewoon dit artikel lezen en de andere artikelen hier op WantToKnow bijvoorbeeld over kwik..!! Bijvoorbeeld HIER en HIER
      Heb je ook de aanvulling gelezen van Annelies, onderaan het artikel…?

    2. @ hana Elke arts is in dienst van de patient ,daar heeft guido volkomen gelijk in . Het is geenszins andersom. Immers zonder patienten geen arts en dat valt niet om te draaien. Elke arts die anders denkt zou zich moeten beraden over het feit of hij wel het juiste beroep beoefend!

    3. Bedankt GuidoJ en Marcel, ik ga deze artikelen meteen doorsturen, al vermoed ik dat deze tandarts zich nogal verheven voelt en deze artikelen als onzin beschouwd.
      Maar wie niet waagt,,,,,,,,;o)

  9. Kwik uit amalgaamvullingen

    Voorstanders van amalgaam als dentaal vulmateriaal, hebben jarenlang beweerd dat uit amalgaamvullingen geen giftige componenten vrijkwamen. Thans blijkt uit talrijke onderzoeken dat deze stellingname is weerlegd. Nu de bewijzen zich opstapelen dat er wel degelijk zware metalen uit amalgaamvullingen vrijkomen, tengevolge waarvan een vergiftiging van het menselijk organisme plaatsvindt, is het van belang te herkennen of Uw chronische klachten van psychogene en/of lichamelijke aard, al dan niet (mede) te wijten zijn aan een zogeheten amalgaamvergiftiging.

    Meer en meer blijken gebitshaarden een grote rol te spelen bij het ontstaan en/of onderhouden van chronische ziekten. Behalve zenuwbehandelde tanden en kiezen met een recidiverende ontstekingsactiviteit van het kaakbot, status na herhaalde apexresecties, wortelresten, etc., blijkt ook amalgaamvulmateriaal als primaire haard aantoonbaar.

    Amalgaamvullingen zijn legeringen van zware metalen nl.: kwik, zink, tin en koper. Vooral het giftige kwik, dat vrijkomt uit amalgaam, wordt opgeslagen in lichaamsweefsel. Behalve aantasting van het afweermechanisme, worden met name hersenen, lever, nieren en darmen hierdoor beschadigd. Dit geldt zowel voor het orgaanweefsel zelf als voor het functioneren van deze organen. Alleen al bij het consumeren van zure levensmiddelen of bij het kauwen op kauwgom komen grote hoeveelheden kwikzilver vrij uit het vulmateriaal, die ver boven de waarde uitkomen die de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) als grenswaarde heeft vastgesteld.

    Hoeveel giftige metalen uit Uw vullingen vrijkomen is onder meer afhankelijk van het aantal amalgaamvullingen dat zich in uw gebit bevindt en in welke toestand zij zich bevinden.

    Niemand, ook niet uw arts of tandarts, kan aan uw amalgaamvullingen zien of zij veel of weinig kwik afgeven. Middels geavanceerde apparatuur is het mogelijk te testen in hoeverre er kwikionen vrijkomen uit uw vullingen en uw lichaam belasten. Behalve de zogeheten mondstroommetingen, waarbij elke vulling apart wordt getest, is het tevens mogelijk een speekseltest te laten uitvoeren om na te gaan hoeveel kwik er vrijkomt bij het eten en drinken.

    Mondstroommetingen vlgs Thomson

    Middels een computergestuurde methodiek is het mogelijk, in minder dan een milliseconde, drie waarden te meten tussen enerzijds de amalgaamvulling (differente pool) en anderzijds het slijmvlies (indifferente pool). Deze drie waarden (Stroom uA- Geleidingswaarde uS- en Spanning mV) zeggen iets over de galvanische belasting van het amalgaam in de mond.

    Natuurkundig kan men de zware metaallegering vergelijken met een batterijfunctie, waarbij het speeksel de rol vervult van het geleidend vocht, met als resultaat dat er een ionenstroom loopt waarbij kwikdeeltjes vrijkomen die, behalve door het speeksel, ook via de kies of tand zelf alsmede via de bloed- en lymfecirculatie in het lichaam worden opgeslagen in mesenchymaal bindweefsel van organen en orgaansystemen.

    Door mondstroommetingen te verrichten is het mogelijk aan te tonen welke kies of tand de grootste vergiftiging veroorzaakt. Alle gegevens worden per computer verwerkt en tevens wordt in een ´ sliding scale ´ duidelijk in welke volgorde de tandarts het amalgaam dient te vervangen. Voorts is bij deze methodiek de polariteit volgens Huggins geïntegreerd. De normwaarden zijn Stroom 0-4 uA, Geleidingswaarde < 75 uS en Spanning 0-100 mV

    Procedure speekseltest

    Men dient twee uren voor de afname van het speeksel niets te eten; alleen drinken is toegestaan. 5 ml. Speeksel wordt verzameld Gedurende 5-10 minuten dient U te kauwen op suikervrije kauwgom. Tijdens deze procedure wordt nogmaals 5 ml. Speeksel verzameld. De beide buisjes worden opgezonden naar het laboratorium om de kwikbelasting uit dentaal amalgaam te onderzoeken. De normwaarden hiervan zijn vastgesteld op: < 2.7 ug/l.

    Wat kunt u zelf doen?

    Indien U vermoedt dat Uw klachten het gevolg zijn van Uw amalgaamvullingen is het raadzaam niet onmiddellijk naar de tandarts te gaan en alle vullingen te laten verwijderen. Immers, amalgaam is een legering va zware metalen en het is niet ondenkbaar dat Uw klachtenbeeld, bij ondeskundige vervanging, juist zal toenemen. De werkprocedure is nogal uitgebreid en aan een protocol gebonden! Daarbij is niet alleen de volgorde van verwijderen van belang, doch dient U ook Cofferdambescherming en/of Clean up methodiek van Uw tandarts te eisen, alsmede een ontgiftende therapie te volgen. Aan de hand van de onderzoeksresultaten wordt voor U een werkprotocol samengesteld.

    De beste raad blijft dus: Neem contact op met onderzoekers die gespecialiseerd zijn in de meetprocedures en in de toxicologie van amalgaam zelf.

    Van hen dient U schriftelijk de bevindingen van de onderzoeken en de laboratoriumuitslagen te ontvangen. Ten eerste voor u zelf ter bevestiging en om reden dat de tandarts op de hoogte dient te zijn in verband met de werkprocedure, alsmede omdat uw verzekering (mogelijk op termijn) naar het onomstotelijk bewijs kan vragen.

    Maak als bewuste patiënt gebruik van de testmogelijkheden, die zonder risico kunnen worden uitgevoerd en, aantoonbaar maken in hoeverre zware metalen uit amalgaam bij Uw klachtenbeeld een rol spelen! Na het bekend zijn van alle gegevens uit onderzoek zal Uw specialist, rekeninghoudend met Uw klachtenbeeld, een detoxificatiekuur voorschrijven.

    Zwangerschap

    Alhoewel de foetus per definitie wordt belast door het kwik uit dentaal amalgaam (Vimy, Daunderer) is het niet aan te raden uw amalgaamvullingen te laten vervangen tijdens de zwangerschap. University of Calgary, School of Medicine in Canada heeft aangetoond sat moedermelk een 6x hogere kwikconcentratie bevat dan de bloedspiegel van de moeder!

    Uit meerdere onderzoeken is gebleken dat gedurende de eerste weken van de zwangerschap de Hg-toxiciteit, tijdens het uitboren van amalgaamvullingen, van het kind toeneemt.

    Denkt u aan gezinsuitbreiding op termijn, dan is het voor de gezondheid van Uw toekomstige kind, aan te raden om EERST Uw amalgaamvullingen te laten vervangen volgens de juiste procedure.

    LET OP: dit geldt ook voor Uw partner. Pas na het volgen van de voor U samengestelde ontgiftingskuur en minimaal 6 maanden na vervanging van het laatste kwikhoudende vulmateriaal is het verantwoord om zwanger te worden. Dit heeft onder meer te maken met het feit dat het kwik dat in Uw lichaam ligt opgeslagen eerst dient te worden uitgescheiden! Raadpleeg ook voor dit vraagstuk uw deskundige!

    Symptomenlijst

    Deze symptomenlijst is samengesteld door Dr.M.Daunderer; Dr.M.Ziff; Dr.P.Reichert; et al.

    Psychisch /neurologisch

    Geheugenverlies, constant gespannen zijn, angsten, prikkelbaarheid, moeilijke controle over gedrag, besluitloosheid, geen interesse meer voor het leven, oververmoeidheid, gevoel oud te zijn, depressiviteit, weerstand tegen intellectueel werk, minder arbeidscapaciteit (zowel geestelijk als lichamelijk), verminderd bevattingsvermogen, concentratiestoringen, verhoogd behoefte aan slaap, op migraine gelijkende hoofdpijnen, gezichtsverlamming, multiple sclerose en gehele of gedeeltelijke verlammingen van andere aard.

    Ogen

    Netvliesbloeding, zwak gezichtsvermogen (speciaal na inspanning), langzame en slechte accommodatie, niet in staat te fixeren, ongecontroleerde oogbewegingen, ¨ film ¨ over de ogen, droge ogen en blindheid.

    Mond en luchtwegen

    Rode geïrriteerde keel, recidiverende ontsteking bovenste luchtwegen, slikmoeilijkheden inclusief ¨globusgevoel¨, verhoogde of verlaagde speekselproductie, speekselklierontsteking (niet tengevolge van een speekselsteen), brandende tong, tandvleesontstekingen en astmatische ademhalingsproblemen.

    Gehoor en evenwicht

    Duizelingen, oorsuizingen en schade aan evenwicht en gehoor.

    Overige

    Onregelmatige hartslag, sterke pijnen in linker deel van de borst, gewrichtspijnen, reumatische klachten, lage rugpijnen, spierzwakte, pijnen rond de lever, maag en darmirritaties, misselijkheid, scherpe pijnen in lymfeknopen, eczeem, jeuk, dermatitis, netelroos, allergische aandoeningen, kanker en ernstige deficiëntie van het afweermechanisme.

    LET OP: Bij alle onderzoeken dient te worden aangetoond of te worden uitgesloten of er niet een of meerdere apexresecties met retrograde amalgaamafsluitingen zijn uitgevoerd. Veelal blijkt dan dat er amalgaam in Uw kaakbot zit! Ook patiënten met een tandeloze (edentate) kaak dienen hierop te worden gescreend.

    Vanzelfsprekend is het mogelijk dat recidiverende klachten (mede) worden veroorzaakt door andere oorzakelijke factoren. Deze kunnen van dentogene of niet-dentogene aard zijn en dienen dan nader te worden gelokaliseerd. Dit is onder meer mogelijk door electroderrmaal matrix of stoorveldonderzoek uit te voeren.

    Immunologische stress door tandmetalen en electrosmog

    Uit meerdere onderzoeken is gebleken dat hoogfrekwente electromagnetische straling in verband kan worden gebracht met het onstaan van ernstige ziekten waaronder kanker. Al geruime tijd is de schadelijkheid van onder meer ultraviolette-, röntgen- en gammastraling bekend. Meer en meer worden thans ook stralingsvormen met extreem lage frequenties (oa afkomstig het electriciteitsnet), in verband gebracht met negatieve gezondheidseffecten. Met name het wonen in de nabijheid van een zendmast of hoogspanningsleidingen hebben geleid tot toenemende onrust onder de bevolking.

    Behalve dat blootstelling aan straling een 'onzichtbaar' en gecompliceerd probleem is en de gezondheidsrisico's niet direct worden onderkend, blijken ook interakties van electrosmog en metalen in het gebit uiteindelijk te leiden tot storingen in de afweersystemen. Personen die sterk belast zijn met zware metalen (oa dentaal amalgaam, kroon- en brugwerk alsmede overige tandmetalen) zouden zelfs duizend keer gevoeliger op electromagnestische straling reageren dan onbelaste personen. In het dagelijks leven wordt men tegelijk blootgesteld aan een scala van elektromagnetische stralingsvormen die men aanduidt als 'electrosmog'.

    Dergelijke smog bestaat uit meerdere electromagnestische velden die worden opgwekt bij de produktie en transport van electriciteit (hoogspanningskabels, bij het gebruik van electrische apparatuur, mobiele telefoons, magnetrons,etc.) en door het genereren van radiogolven in zendmasten. Sommige apparatuur genereren zowel laagfrekwente als hoogfrekwente straling in de vorm van microgolven. Alle apparatuur wordt aangedreven door door electriciteit. Er lopen overal kabels in de muren, in vloeren en plafonds. De mens wordt letterlijk omgeven door magnetische velden.

    Wellicht dat de mens biologisch gezien dergelijke achtergrondstraling adapteert cq aan gewend raakt. Toch wordt ons organisme blootgesteld aan stralingsdoses die (en dat is nog laag geschat) miljoenen keer zo hoog zijn. Sommige auteurs geven aan dat het om honderd miljoen keer hogere doses gaat. Bij sterke electromagnetische velden kunnen onder meer hartritmestoringen en onwillekeurige bewegingen van spieren optreden. Dergelijke acute effecten worden vrijwel uitsluitend waargenomen bij beroepsoefenaren die zijn blootgesteld aan sterke electromagnetische velden met een zeer groot vermogen.

    Veel minder duidelijk zijn de gezondheidseffecten van permanente blootstelling aan de in het dagelijks leven voorkomende straling met een geringe veldsterkte. Meerdere epidemiologische studies wijzen telkens weer op het oorzakelijk verband met ernstige ziekten zoals leukemie, lymfklierkanker en tumoren van het zenuwstelsel. Ook (neuro-)vegetatieve storingen zoals stress, irritatie, hoofdpijnen, slapeloosheid, vermoeiheid, concentratie- en gedragsstoringen en hormonale stoornissen worden aangemerkt als stralingsziekten. De eerste signalen die wijzen op een verband tussen chronische blootstelling aan elecromagnetische velden en kanker kwamen van epidemiologische onderzoeken door Wertheimer en Leeper (1979) en Feytchting en Albon (1993).

    Voorts heeft Brits onderzoek aangetoond dat er een oorzakelijk verband aantoonbaar is tussen het meer voorkomen van zelfdoding bij mensen die vlakbij of onder hoogspanningskabels woonden. Sommige patiënten zijn zo gevoelig dat als zij geblinddoekt in de buurt van electriciteitskabels worden gebracht, zich meteen ziek voelen. Bij dubbelblind onderzoek is aangetoond sommige mensen kunnen 'voelen' of een electrische stroom aan of uit staat, omdat dit ziekmakende gevoelens opriep.

    Electromagnetische straling

    Met elektromagnetische straling wordt een breed spectrum van stralingssoorten aangeduid met onderling verschillende eigenschappen. Alle straling is in feite een vorm van energie en op zich een gecompliceerd begrip en voor velen iets ongrijpbaars.

    De aanwezigheid van straling onttrekt zich aan het normale waarnemingsvermogen van de mens. Straling heeft immers geen kleur, geen reuk, brengt geen geluid voort en de warmteontwikkeling tengevolge van stralingsblootstelling is niet of nauwelijks merkbaar. Straling is een van de vormen waarop energie vanuit een bron naar de omgeving kan worden overgedragen. Een aantal stralingssoorten zijn bekend uit het dagelijks leven zoals zichtbaar licht, warmtestraling en radiogolven.

    Onder normale omstandigheden zijn deze niet schadelijk voor gezondheid van de mens. De elektromagnetische straling kan worden opgevat als een golfverschijnsel of als deeltjes die fotonen worden genoemd. Deze straling bewweegt zich voort met de snelheid van het licht. Straling met een hogere energie dan ultravioloet licht en daarbij behorende kortere golflengte kan in biologisch materiaal ionisaties veroorzaken. Hoe hoger de stralingsfrekwentie van een stralingsvorm is, hoe hoger de energetische bron.

    Stralingsernergie kan geheel of gedeeltelijk worden geabsorbeerd door het medium waar het door heen gaat. De werking van electromagnetische velden op levende organismen verloopt via twee mechanismen. Deze mechanismen zijn te beschouwen als omzettingsprocessen waarbij de elecktromagnetische energie door het lichaam wordt geabsorbeerd en omgezet in inductiestromen en/of in warmte. Welk mechanisme in werking treedt is afhankelijk van de frekwentie van het veld waaraan het lichaam wordt blootgesteld. Bij de lagere electromagnetische velden treden gezondheidseffecten op omdat in het lichaam inductiestromen worden opgewekt.

    Afhankelijk van de sterkte van de inductiestromen en/of warmteontwikkeling treden fysiologische veranderingen op waarvan de effecten op de gezondheid nog grotendeels onbekend zijn. Er zijn verschillende termen voor uiteenlopende stralingsvormen.
    • Electromagnetische velden
    • Electronmagnetiosche golven
    • Electromagnetische Energie
    • Radiofrekwentie golven
    • Extreem lage frekwente electromagnetische velden
    • Microgolven
    • Radargolven

    Tandheelkundige metalen en electrosmog

    Bij NASA is als regel gesteld dat degenen die in sterke elektrische velden werkzaam zijn, geen metaal in de mond mogen hebben(!). Dit zou leiden tot 'electrostress' met als gevolg onder andere (neuro-) vegetatieve storingen zoals verzwakking, slapeloosheid en duizeligheid, concentratiestoringen, moeheid, hoofdpij¬nen, maag-darmstoringen, etc. De negatieve gezondheidseffecten zijn dus eigenlijk al lang bekend.

    De gevoeligheid voor electrische velden neemt toe door metalen in de mond. Dat geldt ook voor patiënten die bekend zijn met allergieën. Noorse wetenschappers toonden aan dat schadelijke stof en in de buitenlucht, zoals chemicaliën en stofdeeltjes, zich rond hoogspanningskabels en andere bronnen van electromagnetische velden concentreren.

    Onderzoekers uit Tokio hebben recent de groei van zowel de E-coli-bacterie als Baccilllus subtilis in verband gebracht met sterke magenetische velden. Zij ontdekten, dat bacteriele cellen in de buurt van deze velden niet alleen sneller groeien maar tevens beter gedijen en minder snel afsterven. Ook schimmels kunnen zich onder invloed van electromagnetische vdlen snel vermeerderen, zo blijkt uit onderzoek van de University of Califiornia in Los Angeles.

    Zo concludeert men tevens dat het afweermechanisme is dusdanig wordt verzwakt dat uiteindelijk alllerlei klachten, ziekten en aandoeningen zich manifesteren. Voor sommige patiënten met desastreuze afloop. Daar de restauratieve tandheelkunde de laatste deccenia exponentieel gebruik maakt van veelal zware, toxische metalen om het gebit te conserveren, lijkt thans ook de tijd rijp om ook de aktiviteit van het electromagnetisch krachtenveld in relatie tot kroon- en brugwerk, dentaal amalgaam en overige metaallegeringen (inklusief implantaten en frames) nader te beschouwen.

    Veel patienten klagen na het plaatsen van kroon- en/of brugwerk van een metaalsmaak of brandende sensaties in de mond dan wel hoofdpijnen of duizeligheid en concentratiestoringen. Zowel toxische als bio-energetische uitwerkingen van dentale metalen zijn uitvoerig in de literatuur beschreven.
    Zo is bijvoorbeeld bekend dat personen die voortdurend achter de computer werken, een scala van klachten kunnen ontwikkelen die geheel of gedeeltelijk in relatie gebracht kunnen worden met de beeldschermstraling die interacteert met kroon en brugwerk in de mond.

    Lechner heeft aangetoond dat in voornoemde situatie een toenemend elecromagnetisch veld ontstaat rond de mondmetalen. Dit zou onder meer een direct effect hebben op de hypofysaire structuren.

    Wereldwijd wordt nog veel onderzoek uitgevoerd naar stralingsrisico’s, de opgeroepen worden door de daardoor ontstane magnetische velden en de invloeden daarvan op het afweersysteem van de mens.

    Zoals met alle gevaren die uit ons vanuit het leefmilieu bedreigen, is de beste methode de stralingsbelas¬ting te vermijden. Het kan echter zijn dat U niet weet dat U aan een dergelijk gevaar blootstaat. Immers, wie staat er nu stil bij het feit dat metalen van mogelijk amalgaamvullingen en implantaten alsmede kroon- of brugwerk werk in de mond wel eens mede veroorzakers kunnen zijn van uw klachten of ziekte?

    Toxiciteit van amalgaam

    De afgelopen eeuw heeft de medische wetenschap grote successen geboekt met name als het gaat om technologische- en crisis- geneeskunde. Echter zeer veel en vooral chronische, degeneratieve ziekten zijn toegenomen in aantal en frequentie van voorkomen en de huidige wetenschap staat nog steeds machteloos tegenover klachten als arthritis, arthrose, oververmoeidheid , allergieën, hartziekten, kanker, multiple sclerose en psychogene aandoeningen.

    Een van die aspecten die tot op heden over het hoofd wordt gezien is de relatie tussen de toename van dergelijke klachten en het sinds vorige eeuw in gebruik nemen van amalgaam als dentaal vulmateriaal voor de conservering van tanden en kiezen (Brekelmans). Amalgaam bestaat uit een mengsel van kwik met slijpsel van enkele metalen zoals zilver, tin, koper en zink. Destijds merkte men al snel dat het goede eigenschappen bezit. Het is bestand tegen de enorme druk die in de kiezen ontstaat bij kauwen en tegen de temperatuurswisselingen in de mond. Daarbij komt dat het eenvoudig te verwerken is en vooral niet duur.

    Kort na de introductie van amalgaam is ook de strijd reeds begonnen tegen het gebruik ervan. Dit vanwege de beweerde negatieve invloed op de gezondheid van patiënten. Uit het grote literatuuraanbod dat ons ter beschikking staat blijkt telkens dat amalgaam toch minder onschuldig is dan wordt beweerd. In dit verband lijkt het juist om kort aan te geven welke factoren debet zijn aan de huidige amalgaamproblematiek, welke kan worden verdeeld in een galvanisch, toxisch en allergisch probleem.
    Galvanisch (elektro-chemisch) probleem

    Amalgaam als metaallegering in de mond kan een elektrische stroom produceren. Er zijn grofweg twee manieren waardoor op een amalgaamoppervlak stroom kan ontstaan. De eerste mogelijkheid is volgens het principe van de bimetaalaccu Hier vindt een reactie plaats tussen metalen in een oplosmiddel, in dit geval het speeksel, waardoor een stroom loopt en ionen vrijkomen.

    Daar elke amalgaamvulling een groot aantal accucellen bevat is het mogelijk met gevoelige apparatuur zowel negatieve als positieve ladingen te meten aan het oppervlak van elke vulling. Tussen verschillende vullingen onderling zijn metingen mogelijk, zo ook metingen tussen amalgaam en andere materialen zoals bijvoorbeeld tussen goud en amalgaam. Ten tweede is bekend dat stroom niet alleen een beweging van elektronen is maar ook van ionen zoals kwik, tin, koper etc.

    In werkelijkheid vloeit er niet alleen een belastingsstroom maar tevens vloeit er in het amalgaam zelf ook een stroom om het potentiaalverschil binnen het vulmateriaal gelijk te houden. Men noemt dit een nivelleringsstroom. De daarbij vrijkomende kwik- ionen worden versleept via het dentine of slijmvlies en zullen het totale organisme belasten.
    Toxisch probleem

    Kwik is een zeer giftig, zilverachtig en vloeibaar metaal dat bij kamertemperatuur geleidelijk verdampt, waardoor kwikdampen vrij kunnen komen. Er zijn vele kwikverbindingen bekend, o.a. methyl- en ethylkwik, kwikdamp en kwikzouten en organische kwikverbindingen. Chronische vergiftiging door kleine hoeveelheden kwik noemt men micro-mercuralisatie.
    Dit proces vindt plaats bij het vrijkomen van kwik uit dentaal amalgaam.

    Buiten het vrijkomen van kwikionen door het galvanisch effect alsmede de opslag ervan in het mesenchymale- en parenchymale weefsel is er ook sprake van een mate van inademing van kwikdampen. Onderzoek heeft uitgewezen dat het poetsen van amalgaamvullingen met een zachte tandenborstel en normale tandpasta, reeds na een minuut een verhoging van de kwikdamp in uitgeademde lucht geeft die gemiddeld 2,6 maal hoger ligt dan voor men begon met het poetsen van de tanden.

    Voorts is bekend dat wanneer men vullingen in de mond heeft en 10 minuten op kauwgum kauwt de waarden gemiddeld 15 maal hoger liggen dan voor het kauwen. Bij het drinken van hete en zure dranken geldt dit ook. Al deze stijgingen waren duidelijk gerelateerd aan de hoeveelheid vulmateriaal, de kwikzilverdepots in het lichaam correleren dan ook met het aantal amalgaamvullingen.

    Bij proefpersonen zonder amalgaamvullingen bleek er geen stijging plaats te vinden in de uitgeademde lucht. (Birkmayer; Daunderer; Reschenhofer; et al.). Subsymptomatische belasting Het probleem van de sub-symptomatische zware metalenbelasting welke meestal niet als klinisch relevant wordt aangeduid, is zeer complex en daarbij ook nog afhankelijk van onder meer de duur en intensiteit van de belasting; depotlocaties; storingen in de ontgiftings- en uitscheidingsmechanismen die het gevolg zijn van dergelijke belastingen.

    In het bijzonder bij kwikzilver is het noodzakelijk rekening te houden met het onderscheid tussen mercuri- en mercuro- verbindingen, die respectievelijk hoofdzakelijk allergiserend of hoofdzakelijk toxisch werken. Zware metalen werken in het organisme als antagonisten en competitief met co-factoren van verschillende enzymatische reacties zoals Zn, Fe, Cu en Mn. De toxinen gaan anti-enzymatisch werken waardoor de fysiologische co-enzymen-functies worden geblokkeerd. De immuniteit komt hierdoor in het geding.
    Allergie probleem

    Alle instanties zijn het erover eens dat overgevoeligheid voor amalgaam bestaat en dat personen die daaraan lijden geen amalgaam als vulmateriaal dienen te krijgen en als zij dit al hebben dienen dit te worden verwijderd en te worden vervangen door ander materiaal. Het is gebruikelijk dat overgevoeligheid voor kwik uit amalgaam met behulp van huidtesten wordt bepaald.

    Onder tandheelkunde-studenten is in het verleden onderzoek verricht naar het aantal personen dat een overgevoeligheid had voor kwik uit dentaal amalgaam. Van de eerstejaars studenten reageerde 2 % positief op de huidtest, nog voor ze met hun studie begonnen. Bij vierdejaars studenten was het percentage reeds 10,8 %. Van de studenten die meer dan 5 jaar oude vullingen hadden reageerde twee maal zoveel positief als studenten met minder oude vullingen.

    Ook uit andere onderzoeken bleek een relatie tussen het aantal vullingen en het voorkomen van een kwikovergevoeligheid, vooral wanneer de vullingen ouder waren dan 5 jaar. Van personen met allergische aandoeningen reageerde zelfs meer dan 26 % positief op de huidtest. Als diagnostisch middel geeft Pleva, et al; aan dat de huidtest, zoals deze thans wordt uitgevoerd, in vele gevallen niet bruikbaar is als diagnostisch middel. Een huidtest hoeft niet per definitie een reactie te geven op de lokalisatie waar men de test heeft uitgevoerd.

    De reactie kan op velerlei manieren verlopen en zich elders in het lichaam manifesteren. Daarbij komt dat immunologische response ,die kan optreden na de huidtest, niet zichtbaar is aan de huid zelf, maar zich manifesteert als verergering van het klachtenbeeld elders in het lichaam. Zo is het bewezen dat iemand zeer gevoelig kan zijn zonder dat ( na provocatie) een positieve huidreactie zichtbaar is.

    NMT (Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Tandheelkunde)
    In dit verband is het juist te wijzen op de visie van de NMT. Wellicht bent U reeds op de hoogte van het feit dat de NMT een MILIEU-CONVENANT heeft afgesloten met het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. In deze officiële overeenkomst werd in 1991 vastgelegd dat alle tandartsen in Nederland, een amalgaamafscheider in hun praktijk moesten plaatsen om zodoende het grondwater te vrijwaren voor kwikhoudend amalgaamslijpsel. Gezamenlijk loosden de tandartsen in ons land jaarlijks 5000 kilo giftig, kwikhoudend amalgaam in het milieu.

    Zowel het Ministerie van Verkeer en Waterstaat als de tandartsen waren verheugd over deze Milieu-overeenkomst ¨ Kennelijk denken tandartsen bij de woorden “spoelt U maar” …, niet alleen aan schone gebitten, maar ook aan het belang van schoon water”¨ aldus de toenmalige minister Mw. May-Weggen, tijdens de ondertekening van het Milieu-convenant.

    Op de vraagstelling “ Als kwik uit amalgaam het milieu belast, schaadt dit vulmateriaal dan niet het interne milieu van het menselijk organisme? “ reageert de NMT als volgt: " Uw conclusie dat kwik uit amalgaam het milieu belast is onjuist! Amalgaam vormt echter een probleem voor de waterschappen die het oppervlaktewater zuiveren. Het eindproduct van deze bedrijven is zuiveringsslib. Indien dit niet vervuild is door zware metalen en of amalgaam, kan dit slib op het land gestort worden. Indien het echter deze componenten wel bevat, moet het als chemisch afval verwerkt worden. Verbranden is in dit geval niet mogelijk, omdat kwikdampen kunnen vrijkomen. Kortom amalgaam belast niet zozeer het milieu, als wel het waterzuiveringsproces." Einde citaat. Hiermee geeft NMT toe dat kwik uit amalgaam wel degelijk het milieu belast.

    In dit verband en als aanvulling op het voorafgaande is het goed u te informeren over onderzoek dat heeft plaatsgevonden in diverse landen.

    Hieruit blijkt dat rook uit crematoria zware kwikdampen bevat door de verbranding van stoffelijke overschotten met amalgaam als vulmateriaal. Ook is in dit onderzoek veel kwik uit dentaal amalgaam aangetoond in crematie-as. Bij kerkhoven is het oppervlaktewater vervuild door kwik uit vulmateriaal.

    Een aangrijpingspunt om tot een amalgaamverbod te komen is niet ondenkbaar gezien de bewering van de NMT dat " indien kwikzouten uit amalgaam in het milieu kunnen dissociëren om vervolgens te associëren in organische kwikverbindingen die door organismen opgenomen zouden kunnen worden, meent de NMT dat een eventueel risico in de verre toekomst onder het adagium ‘in dubio abstinens’ vermeden dient te worden." (einde citaat).

    Zoals bekend blijkt dat vissen, die een hoog kwikgehalte bevatten, sterven c.q. niet meer als voedsel voor de mens mogen dienen. Het staat al lang vast dat zware metalen als lood, cadmium en kwikzilver in toxische dosis zware schade kunnen aanrichten. Dit wordt door niemand betwijfeld.

    De angstpsychose rond de met kwik ingespoten sinaasappels ligt een ieder nog vers in het geheugen. Wat echter niet door iedereen wordt onderkend is, dat de sub-toxische belastingen ernstige pathogene (ziekmakende) invloed kunnen hebben op de gezondheid. Na meer dan honderdvijftig jaar amalgaamgebruik de situatie “in dubio abstinens” bereikt.

    Is het vreemd dat de Zweedse mevrouw Gun Thoresson haar gezichtsvermogen weer langzaam terugkreeg nadat haar tandarts haar had onderzocht en enkele halfvergane kiezen had getrokken? Tijdens het trekken viel het de vrouw op dat zij reeds grijstinten begon waar te nemen. De specialist die haar hierop onderzocht heeft verklaard dat haar blindheid moet zijn ontstaan door het amalgaam in haar kiezen. " Het heeft duidelijk te maken met een galvanisch effect dat door het vulmateriaal was opgewekt en haar hersenfuncties pathologisch heeft beïnvloed". Na 23 jaar blind te zijn geweest kon deze vrouw weer zien!

    Als in Duitsland een 48-jarige arts bemerkt dat haar mondslijmvlies boven een snijtand een pigmentatie (zwarting) vertoont, raakt zij in paniek en consulteert haar collegae omdat zij denkt dat dit manifeste maligne tumoractiviteit (melanoom) is. Bij uitgebreid histologisch onderzoek blijkt dat het gaat om een amalgaampigmentatie van het slijmvlies met ingroei van fibroblasten en macrofagen. Dit tengevolge van een status na apexresectie met retrograde amalgaamafsluiting van de snijtand, 18 jaar geleden.

    Onder de indruk kan men komen als blijkt dat men bij een man uit München, sinds 10 jaar edentaat, bij histologisch-pathologisch onderzoek van zijn blaascarcinoom AMALGAAMBESTANDDELEN terug vindt. Behalve andere gifsoorten uit de legering treft men 259000 ug/kg Hg (Hg = kwik) aan. Door middel van OPG opnamen kon men aantonen dat zich in het spongieuze bot, van de kaak van deze patiënt, amalgaamdeeltjes bevonden tengevolge van vroegere tandheelkundige ingrepen (apexresecties). Bij toxicologisch onderzoek van proefbiopten uit de kaak bleek dat het gif als kwik werd gediagnosticeerd.

    Uit vervolgonderzoek bij andere patiënten hebben onderzoekers middels Kernspin-Resonantie-echnieken en/of buikspierbiopsieën zware irreversibele kwikvergiftigingen aangetoond in de hersenen (m.n. de hypofyse) nier- en leverparenchym.

    De Stortebaker Foundation te Zweden heeft reeds jaren geleden de relatie gelegd tussen het ontstaan van Multiple Sclerose en de rechtstreekse veneuze versleping van kwik uit dentaal amalgaam. Ook hier is middels post mortum onderzoek vastgesteld dat zich kwikdepots bevinden in hersenen en buikgebied. De versleping en opslag van het zware metaal verloopt gelijk de metastasering (uitzaaiing) van primaire tumoren.

    Deze rapporten zijn reeds jaren bekend bij de WHO en werden op 10 augustus 1991 al bekend gemaakt in Fort Lauderdale te Florida USA op het wereldcongres inzake amalgaamvergiftiging. Uit angst zichzelf te vergiftigen is het van belang te weten dat tandartsen in de USA zich willen beperken tot het extraheren van met amalgaam gevulde kiezen en tanden, om reden dat zij zich zelf niet willen blootstellen aan de giftige kwikdampen en eventueel wegspattende amalgaamdeeltjes.

    Bij zware immunologische schaden heeft het congres geadviseerd om bij mensen die lijden aan ernstige ziekten zoals ALS, MS, AIDS en KANKER geen concessies meer te doen ten aanzien van de conservering van het gebit en elementen te extraheren die bij meting te hoge galvanische- c.q. toxische waarden aangeven. Dit om het afweermechanisme niet langer te laten ondermijnen door het kwik uit dentaal amalgaam.

    Het grote probleem ligt dus in het feit dat de Hg-(kwik) belasting wordt opgeslagen in de mesenchymale- en parenchymale weefsels, terwijl die ophoping op zich niet leidt tot echte intoxicatieverschijnselen Zij manifesteren zich niet als concentraties in het bloed en urine op een onaanvaardbaar hoog niveau , dat is echter geen reden ze niet als onschadelijk te beschouwen.

    Reeds in 1925 stelde de chemicus Stock vast dat amalgaam in de mond kwikzilver vrijzet en dat daardoor iedereen die amalgaam als dentaal vulmateriaal heeft, min of meer vergiftigd is door kwik. Hij noteert dan reeds vage klachten als: vermoeidheid, negatieve stemmingen, prikkelbaarheid, hoofdpijnen, allergieën, draaierigheid, concentratiezwakte, mondontstekingen, diarree, gewrichtsklachten, verminderde eetlust en slijmvliesontstekingen.

    Talrijke onderzoekers volgden dit spoor en kwamen tot eensluidende conclusies. Gasser toonde onder meer aan dat randzones van amalgaamvullingen Hg-(kwik)arm zijn Door versnelde afgifte vanuit de randzones bestaat er behalve het toxische- en galvanische gevaar ook een gerede kans op Hg-sensibilisering. Hij toonde tevens aan dat chronische afgifte van Hg aan het organisme primair leidt tot vermoeidheid, depressiviteit en lichte neurologische verschijnselen. Sisi en Calis genazen eczeem en dermatitis door het uitboren van amalgaamvullingen en het extraheren van met amalgaam gevulde elementen. Hanson wees bij onderzoek op het gevaar van Methyl-Hg dat onder invloed van bacteriën uit anorganische Hg-verbindingen kan ontstaan.

    Till en Teherani hebben de realiteit van Hg-depots aangetoond bij personen met amalgaamvulmateriaal in de mond zowel voor als na stimulatie met D-penicillamine.

    Let wel: Conserverende tandheelkunde is goed en moet ook blijven. Doch als een restauratieve ingreep een bedreiging kan vormen of vormt voor de gezondheid van de gastheer, lijkt uiterste voorzichtigheid geboden.

  10. Hallo mensen

    Weet niet zeker of de website over mij mbt kwik/amalgaam al gemeld was?

    Bij deze voor de zekerheid. http://WWW.RAMONKISOOR.INFO

    Alles met wetenschappelijke bewijzen, reportages, behandelaars, leveranciers voor producten, oplossingen

    Zelfs de fabrikant met omschrijving en bewijs……

    Suc6 en gezondheid ervan.

    Dankuwel alle mensen die me geholpen hebben en nog altijd helpen, zonder u was ik dood, ben zo blij dat ik deze info mag en kan delen.

    Namasté,

    Ramon

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.