Zoals je in mijn boek ‘De thuiskomende aarde’ kunt lezen, vind ik Benjamin Fulford een boeiend persoon wiens blogs en artikelen ik al jaren lees, omdat hij voor mij degene was die als westerling (Canadees van Joodse afkomst) woonachtig in Japan, de geopolitieke situatie van onze planeet ook kon bekijken vanuit een oosters perspectief. Hij was ooit hoofdredacteur van de Japanse versie van Forbes Magazine tot dat hij weigerde een artikel van zijn hand terug te nemen waarin hij het beleid van de Rockefellers fel bekritiseerde, een van de grootste adverteerders van het blad.
Sindsdien is hij een eigen blog begonnen, waar je sinds enkele jaren voor moet betalen, en waarmee hij sindsdien zijn geld verdiend, en waarop hij in zeer duidelijke, vileine en zelfs vaak cynische bewoordingen het geopolitieke spel van de wereldleiders en de Geld/Macht elite bloot legt. Via Fulford, die sinds enkele jaren nauwgezet samenwerkt met een andere ‘held’ van me, de Amerikaan David Wilcock, weet ik bijvoorbeeld van het bestaan van de ‘White Dragon Society’, een soort oosterse tegenpool van wat wij in het Westen de Illuminatie noemen.
Deze ‘witte draken’ willen, net als Fulford, niets anders dan een einde maken aan alle ellende die onze planeet wordt aangedaan door het zootje Zionistische psychopaten dat nu via Israël/VS/VK hun Romeins/Babylonische wereldheerschappij willen neerzetten op deze planeet. Oeps, hele mond vol beweringen. Maar de laatste regel had een typische zin kunnen zijn uit een Fulford blog. Onderstaande schreef hij deze week en ontbeert het cynisme waarmee hij de westerse opportunistische machtsfiguren en hun entourage doorgaans neersabelt, en biedt via een analyse van een oud werkend model, een uitkomst voor toekomstige economische oplossingen om een leuke planeet te maken van onze aarde. Wie de schoen past, trekke hem aan…!
Terloops wordt overigens in het artikel ook de onhebbelijke gewoonte van de VS vermeld om passagiersvliegtuigen van Oosterse vliegmaatschappijen te laten neerhalen, wanneer dat hen uitkomt omdat de nationale politiek van zo’n land hen niet aanstaat. Maar dat is een heel ander, niettemin volgens mij zeer belangrijk en wellicht volgend onderwerp…
Peter Toonen
x
* * *
x
Waarom een ‘Toekomst Plan bureau’..?
2015 © Benjamin Fulford /
© Vertaling Leonard Kater, geredigeerd Peter Toonen
x
Toen ik voor het eerst naar Japan kwam in 1980 was ik verbaasd om in het centrum van Tokio vissen in de rivieren te zien zwemmen. Het Japan van de jaren 1980 was volgens vele criteria de meest geavanceerde natie op aarde. In 1985, na decennia van zinderende economische groei, had Japan het hoogste inkomen per hoofd van de bevolking op aarde, de laagste kloof tussen rijk en arm in een ontwikkeld land en een zeer gezonde natuurlijke omgeving. Het land was ook de grootste schuldeisende natie op aarde, door het leveren van auto’s, elektronica en andere hebbedingetjes aan de rest van de planeet, vaak in ruil voor schuldbekentenissen.
Een van de redenen waarom ik ervoor koos om naar de universiteit in Japan te gaan, was om het systeem dat dit wonder mogelijk had gemaakt te bestuderen. En dit is hoe het werkte: de Japanse regering werd gerund door een combinatie van zeer getalenteerde bureaucraten, industriëlen en politici met diepe wortels in hun lokale kiesdistricten, die de supervisie hadden over een systeem dat een combinatie was van centrale planning, vrije markt kapitalisme en socialisme.
Aan de top van het systeem was een organisatie die bekend stond als het Economisch Planbureau. Het werd gerund door een groep van ongeveer dertig leden van de bureaucratische, industriële, academische en politieke heersende elite. Zij kwamen telkens met een vijfjarenplan voor het land. Politici legden in detail uit wat hun kiezers wensten. Bureaucraten legden precies uit hoeveel geld er beschikbaar was om realistisch te voldoen aan deze wensen. En industriëlen legden uit wat winstgevend kon worden gedaan om bij te dragen aan het plan. Het land als geheel had ook een missie: om het Westen in te halen en te overtreffen.
Het systeem was niet zoals de centrale planning van de stalinistische economieën waar zelfs zoiets als de hoeveelheid tandpasta centraal gepland was; het was gebaseerd op marktwerking. Het plan kon bijvoorbeeld vragen om een verdubbeling van het aantal wegen, riolen en havenfaciliteiten over een periode van vijf jaar, en zou het geld ervoor toewijzen. Het waren echter de particuliere bedrijven die op het eigenlijke werk konden inschrijven. Bovendien waren bedrijven vrij om hun eigen zelfstandige werkzaamheden uit te voeren, ongeacht het grotere plan. De enige landen die systemen hadden die misschien wel even goed waren als het oude Japanse systeem waren de Scandinavische landen, Duitsland en Canada.
George Bush sr. en Japan..
In 1985 de begon de Amerikaanse regering dit systeem te vernietigen uit wat ik alleen maar kan omschrijven als jaloezie en angst om te worden overgenomen. George Bush Sr., toen vice-president, gaf Japan het bevel dit systeem te ontmantelen en de economische controle te overhandigen aan Amerikaanse oligarchen (gangsters). Toen de Japanners dit weigerden, schoten de Amerikanen Vlucht 123 van Japan Airlines neer op 12 augustus 1985. Op 22 september 1985 ondertekende Japan het Plaza-akkoord dat het begin van de systematische vernietiging van het Japanse economische systeem betekende. Sindsdien is de Japanse economie geplunderd voor een bedrag van ongeveer US$ 5 biljoen (= 5.000.000.000.000 US$) door Amerikaanse en Europese gangster oligarchen.
Het economisch model dat het Japanse wonder teweegbracht, was niet perfect. Zo was een minpunt dat er een systeem was van gedwongen vervroegde uittreding van laagbetaalde bureaucraten. Dit betekende dat de bureaucraten, in plaats van te denken in het grotere belang van hun land, een belang hadden om het bedrijfsleven ten gunste te zijn in ruil voor lucratieve bedrijfsbaantjes na hun vervroegde pensionering. Het andere probleem was het systeem van garantie van een levenslange duur van werkgelegenheid bij een bedrijf.
Terwijl dit erg goed was voor de loyaliteit van de werknemers aan de bedrijven, was het ook een feodaal systeem dat het bijna onmogelijk maakte voor mensen om van baan te veranderen. Het politieke systeem werkte ook radicaal bevoordelend ten gunste van stedelingen en tegen bewoners van het platteland. En tot op de dag van vandaag heeft Singapore een beter systeem, waar de bureaucraten niet gedwongen worden om eerder met pensioen te gaan en even veel betaald krijgen als hun tegenspelers in de privé-sector. Dat is de reden waarom Singapore tot vandaag een bruisende economie heeft.
In ieder geval heeft de Chinese leider Deng Xiaoping de systemen van Japan en Singapore aandachtig bestudeerd, en hij nam deze over in China. Dat is een van de belangrijkste redenen voor China’s lange economische groei. Het Westen zou er goed aan doen om haar eigen, verbeterde versie van dit systeem te creëren. Daarom heb ik voorgesteld om een Toekomst Planbureau te creëren. Dit is anders dan de ‘White Dragon Society’, die zich overigens sterk maakt voor het beëindigen van armoede, het stoppen van milieuvernietiging en het exponentieel uitbreiden van de aarde tot in het universum. Dit is gewoon een persoonlijk voorstel, gebaseerd op dertig jaar ervaring als een geopolitieke journalist.
Het Toekomst Planbureau dat ik voorstel…
Dit zou een eerste financiering van US$ 7.000.000.000.000 hebben. Dit is namelijk de hoeveelheid geld die de Japanners rechtmatig verworven hebben sinds de Tweede Wereldoorlog. Het is gebaseerd op de auto’s, elektronica en andere echte dingen die zij hebben verspreid aan de rest van de wereld. Dit is iets anders anders dan het goud dat gedurende millennia zorgvuldig in grotten is opgepot door Aziatische dynastieke families, of een waarde gebaseerd op de fantastische getallen ingetikt in computers door westerse bankiers. Het is gebaseerd op werkelijke productie.
Het Toekomst Planbureau zou in harmonie met bestaande instellingen moeten bestaan en deze niet vervangen. Het zou enkele van de knapste koppen kunnen aantrekken uit de hele wereld op het gebied van het openbaar bestuur, het bedrijfsleven en de academische wereld, etc. Hun taak zou zijn om er achter te komen wat de wensen zijn van de mensen van deze planeet en dit te realiseren, verlangens zoals uitgedrukt via internet en opiniepeilingen .
Hier zijn een aantal mogelijke voorbeelden van wat een dergelijk agentschap zou kunnen bereiken. Ten eerste zou het aanbiedingen en plannen in ontvangst kunnen nemen voor een massale campagne om de woestijnen groen te maken. Veel concurrerende plannen zouden worden toegestaan om verder te gaan, en degenen die slaagden zouden worden gekopieerd en verbeterd. Een dergelijke inspanning zou de hoeveelheid land verdubbelen die nu beschikbaar is voor de landbouw en helpen om natuurgebieden te verdubbelen.
In het geval van de oceanen, kan het agentschap de oorlogsvloten van de wereld inhuren om de onhoudbare overbevissing, dus het vernietigen van de oceanische eco-systemen, te stoppen. Binnen vijf jaar moet het mogelijk zijn de hoeveelheid vis tienvoudig te vergroten. Het voeden van de oceaan met voedingsstoffen kan het mogelijk maken om dit verder te verhogen tot het honderdvoudige.
Een ander project dat het kan monitoren, zou zijn om ervoor te zorgen dat ieder kind op aarde goed gevoed is en goed opgeleid wordt. Menselijke hersenen zijn de meest onderbenutte bron op de planeet. Het toestaan van al die jonge geesten om hun volledige potentieel te bereiken, zou wonderen kunnen bewerken die we ons niet eens op dit moment kunnen voorstellen. Dit zijn slechts ideeën bedoeld als een startpunt voor een discussie over wat voor soort systeem we zouden kunnen maken om met succes in de toekomst in te kunnen navigeren.
Het is geen definitief plan.
Noch is het een plan voor een enkele centrale wereldregering. Veel concurrerende bedrijven, overheden, goede doelen, stichtingen, enz. kunnen allemaal in harmonie werken met het Toekomst Planbureau. In ieder geval, laten we eens kijken wat we nu hebben in het Westen. Het systeem van het ongebreidelde kapitalisme is gebaseerd op het ‘winstoogmerk’, een mooie manier om menselijke hebzucht te verwoorden.. Het kapitalisme heeft een zwart gat gecreëerd dat alle rijkdom en hulpbronnen van de wereld opzuigt en de handen van een kleine, roofzuchtige elite terecht laat komen. Zij besteden het spaargeld van de wereld aan een militair-industrieel complex dat bedoeld is om hun macht te behouden.
Tenslotte: Nadat iemand op een bijna negatieve wijze reageerde op dit artikel was dit Fulford’s antwoord op 2 februari jl.:
“Er is een krachtige anti-levenskracht aan het werk op deze planeet. Deze strijd woedt al een zeer lange tijd. Hoewel je een trend kunt waarnemen van steeds kleinere aantallen dodelijke slachtoffers. WOII kende 60 miljoen doden. HIV telde 39 miljoen doden. Naoorlogse conflicten hadden 30 miljoen doden tot aan het jaar 2000. De naoorlogse conflicten na 2001 in Irak kenden 2 miljoen doden. De oorlog in Syrië telde er ongeveer 200 duizend. Ebola had achtduizend dodelijke slachtoffers. De oorlog in Oekraïne tot nu toe vijfduizend.
Pogingen om een WO III te beginnen worden herhaaldelijk tegengehouden. Pogingen om een massale hongersterfte op te zetten, vinden geen doorgang. En de pogingen om epidemieën te verspreiden worden met toenemende efficiëntie opgevangen. De oorlog tegen de boze krachten is nog niet voorbij, maar de trend staat aan de kant van de levenskracht.”
* * *
Ik heb zojuist een artikel geschreven dat hier volledig op aansluit en waarmee ik de alternatieve media hopelijk ook verder wakker schud:
http://schafderenteaf.wordpress.com/2015/02/15/de-echte-onderste-steen-het-verdien-en-controle-model-van-het-moderne-roofkapitalisme/
Een mooi helder stuk, een bekend en oud idee zo’n plan bureau.
Heel mooi ook die respons van fullfort waarin hij statistisch duidelijk maakt dat de ‘levens krachten’ het nu aan het winnen zijn van de ‘doodskrachten’. Heel juist , in die tijdspanne zijn wij aangekomen. Doodskrachten: die vertellen de ándere mens wat die moet doen. Levenskrachten: die komen vanuit het eigen authentieke hart opgeborreld om jouzelf te zeggen wat juist is om te doen.
“A healed mind does not plan”.
Deze les uit Een Cursus In Wonderen rekent feitelijk af met de doodskrachten (ik weet wat goed is voor jou), en met elk mensengemaakt Plan. En met elk planbureau .
Er ís al een Plan! En ja, dat voltrekt zich en overwint de doodskrachten nu. Er komt geen derde wereld oorlog. Er komt een mooie tijd voor deze planeet nu. Want in plaats van ‘doen wat andere mensen gepland hebben’ ontdekken mensen onstuitbaar hun ingeboren universele menselijke waarden. En besluiten mensen om die innerlijke kompas te volgen.
Het eigenlijke plan is creatief, is dynamisch, is verrassend, belooft wonderen.
Geen planbureau heeft die opties .
Neem in jezelf en voor elk~ander de belemmeringen weg die nogtans de universele ingeboren menselijke waarden miskennen. En het Goddelijke Plan op aarde , de levenskracht, zal onmiddellijk alles herstellen, helen en vervolmaken.
Inderdaad, zoals Theon schrijft: “Het Plan is er al. Aan de uitvoering wordt hard gewerkt” Als je het hoofdartikel ‘Astrologisch 2015: Goddelijke Ordening’ van Manuela van der Knaap op WTK ook leest naast dit artikel, zie je een prachtige samenhang tussen beide. We komen er wel. Alleen zal niet iedereen het enthousiasme opbrengen om de veranderingen te verwelkomen. Of omwille van vasthoudende machtsconcepten, die totaal irrelevant zijn geworden en waarvan machtshebbers de fundamenten krakend, steunend, piepend, gierend overeind trachten te houden, maar inmiddels wild om zich heen slaan of omdat menigeen graag de veranderingen nog liever gisteren dan vandaag zou willen zien. Beide opvattingen zijn begrijpelijk (hetgeen niet betekent, dat je het er mee eens moet zijn), maar kijk om je heen en je ziet, dat ruimte voor verandering in de maak is, dus afhankelijk van een ieders instelling/voorkeur in deze: “het kaf wordt van het koren gescheiden”. Ja, bij mij ligt de vlag klaar (zonder oranjewimpel).
Hartelijke groet uut Tukkerland, Harrie
Je hebt criminelen die breken in bij een bank en sluizen geld van de rijken over naar andere landen, wij zouden dit ook kunnen doen maar het geld sluizen we niet over naar andere landen we veranderen de cijfertjes eenvoudig in nulletjes, de rijken gaan nu wanhopig overal in de wereld op zoek naar waar hun geld is niet beseffende dat het geld niet weg gesluisd is maar onzichtbaar gemaakt, als een bank met een toetsenbord cijfertjes kan creëren dan kun je ze ook weer op nul zetten, al die machtige die de hele wereld rondschoppen uitbuiten uitroeien enz. enz. enz. en vaak miljonair en of miljardair zijn we maken ze gewoon straatarm dat is onze ultieme wraak.
Deze “plan” klingt op het eerste gezicht wel mooi. Zelf zie op verschillende plekken in de wereld “nieuwe ekonomien” opduiken, die door burgers zelf georganiseerd zijn. Bijvoorbeel is Michael Tellegen bezig, om geldvrije, lokale ekonomien op te zetten. Ik vraag me af, of het zou lukken, om zo’n planbureau op te zetten, of of de “grasgroot” ekonomische beweging niet de einige Manier is, om iets te veranderen, gezien dat politieke partijen zelf ook deel uit maken van”het systeem.” . Politieke partijen en overheden zijn namelijk financieel afhankelijk van het belastingsgeld, dat op Basis van het huidige ekonomische systeem gecreeerd wordt. Een verandering zou dus beter langs de politieke partijen heen moeten gebeuren dan met hun betrekking en goedkeuring?