Fundamentele verschuiving nodig naar agro-ecologie!

We hebben hier op WantToKnow al veel aandacht besteed aan de mafiapraktijken van de Monsanto’s van deze wereld. Kennelijk is hen niets te smerig om te gebruiken bij de promotie van hun genetisch gemanipuleerde zaden. Het is vooral het fantastische werk van William Engdahl, dat we in dit verband onder je aandacht willen brengen; je bent dan meteen van de illusie genezen, als zou het allemaal wel meevallen met de genoemde ‘mafiapraktijken’.. Nee dus, de waarheid is heftiger dan je je voor kunt stellen. (Kijk voor een bespreking van het opzienbarende boek van Engdahl, HIER en HIER op wanttoknow.nl/.be)
Het boek van Engdahl heet toepasselijk ‘Seeds of Destruction’ en wij raden iedere geïnteresseerde in landbouwpraktijk aan, dit boek aan te schaffen (bijv. via HIER Amazon.com) en het te lezen..!

Behalve het proberen te manipuleren van het zaadaanbod op Aarde, is Monsanto via haar lobby, uiterst krachtig bezig om valse informatie tot ‘waarheid’ verheven te krijgen. Je kent ongetwijfeld de leugen dat GM-zaden, méér opbrengst zouden genereren? VALS! En tóch zijn er hele volksstammen die deze claim van Monsanto na-papegaaien..!! Net zoals er hele volksstammen zijn, die nog steeds geloven dat de ellende in de wereld te wijten is aan de arme landen, waarvan de mensen maar ‘doorfokken’.. Hoe anders is de waarheid..! (HIER bijv.)

Hoe het ook kan? Nou gewoon, met traditionele methodes, met respect voor de natuur, met respect voor de mens. Simpel..! Kees van Veluw is landbouwecoloog en vooral geïntereseerd in de rol van landbouw voor een duurzame samenleving. Hij heeft 7 jaar in Noord Ghana met boeren gewerkt aan voedselzekerheid en is momenteel werkzaam als netwerker biologische veehouderij bij het Louis Bolk Instituut. Daarnaast is hij docent Biologische Veehouderij bij de Wageningen Universiteit.

Zijn artikel hieronder is ook geplaatst in het tijdschrift Ekoland, waar Kees hoofdredacteur van is. De moeite waard om jezelf te vullen met inspiratie en door te sturen naar mensen waarvan je weet dat ze er ‘blijer’ van worden..!
X

* * *

Chapeau: ‘Snel maatregelen nodig om kleinschalige, kennisintensieve aanpak te stimuleren’
x

VN-rapport roept op tot fundamentele verschuiving richting…
X

Agro-ecologische landbouw

x
© 2011 Kees van Veluw

x

Kleinschalige landbouw op ecologische principes kan de voedselproductie binnen vijf tot tien jaar verdubbelen in kritieke gebieden”, schrijft Olivier de Schutter, Speciaal Rapporteur voor het Recht op Voedsel. Met zijn advies gooit hij de knuppel in het hoenderhok. “Agro-ecologische landbouw presteert bewezen beter dan kunstmest en pesticiden om de wereldbevolking te kunnen voeden.”

Olivier de Schutter is hoogleraar Recht aan de Universiteit van Leuven en werd in 2008 door de Verenigde Naties benoemd tot Speciaal Rapporteur voor het Recht op Voedsel. Zijn rapport ‘Agro-ecology and the right to food’ is op 8 maart gepresenteerd in Geneve.

Het rapport roept op tot een fundamentele verschuiving richting ‘agro-ecologie’. Dit wordt door De Schutter als volgt gedefinieerd:
“Agro-ecologie past natuurlijke principes toe, zoals stikstofbinding door vlinderbloemigen, het gebruik van natuurlijke vijanden, het maken van compost en het gebruik van schaduwbomen. Kennis van ecologie wordt gebruikt om landbouwsystemen te ontwerpen die duurzaam voedsel produceren en tegelijkertijd het klimaatprobleem en armoede bestrijden.”

“Conventionele landbouw leunt op dure input, veroorzaakt klimaatverandering en is niet bestand tegen klimaat-schokken. xxxxx x
Het is domweg niet de beste keuze in de huidige tijd.”

Professor Olivier de Schutter heeft alle recente wetenschappelijke literatuur over agro-ecologische landbouwmethoden doorgespit en komt tot de volgende visie: “Om negen miljard mensen in 2050 te voeden, moeten we de meest efficiënte landbouw toepassen. Conventionele landbouw leunt op dure input, veroorzaakt klimaatverandering en is niet bestand tegen klimaatschokken. Het is domweg niet de beste keuze in de huidige tijd.

Steeds meer wetenschappelijk onderzoek toont aan dat een agro-ecologische aanpak meer voedsel produceert dan een aanpak met kunstmest en chemische middelen. Vooral in moeilijke omstandigheden en gebieden waar juist de hongerigen en armen leven. Doordat biologische landbouw nauw verwant is aan de agro-ecologische methode, is het VN-rapport op te vatten als een ondersteuning van de biologische aanpak.”

Opbrengststijging
Onderzoeksresultaten van projecten in 57 ontwikkelingslanden laten zien dat een agro-ecologische aanpak de voedselproductie aanzienlijk kan verhogen. De gemiddelde opbrengststijging is 80%, en in Afrika is dat zelfs 116% in 3 tot 10 jaar tijd. Een voorbeeld is Malawi, waar een aantal jaren geleden een groot subsidieprogramma voor kunstmest gelanceerd werd. Nadat men overstapte op het promoten van een agro-ecologische aanpak, stegen de maïsopbrengsten van een ton per hectare naar twee tot drie ton per hectare.

In Indonesië, Vietnam en Bangladesh nam het insecticidegebruik tot 92% af op projecten waar met Farmer Field Schools werd gewerkt (de Aziatische vorm van biologische bedrijfsnetwerken, KvV). Een voorbeeld van agro-ecologische aanpak in Kenia is het beschermen van maïs tegen vraatinsecten. Boeren verbouwen gewassen met erg plakkerige bladeren om het maisveld heen, waar de schadelijke insecten op afkomen en aan vast blijven zitten. Dat scheelt de boeren veel onkosten.

Kennis vervangt pesticiden en kunstmest
“Agro-ecologische landbouw is kennisintensief. Het vraagt een andere onderzoeksbenadering en andere voorlichtingsmethoden”, aldus De Schutter. “Overheden en donoren spelen daarin een belangrijke rol. Er zal een andere wetgeving moeten komen om die verandering mogelijk te maken, want private ondernemingen willen niet investeren in innovaties die niet gepatenteerd kunnen worden of die geen nieuwe markten openen voor landbouwchemicaliën of verbeterd zaaizaad.”

De Speciaal Rapporteur beveelt landen aan om vooral organisaties die kleine boeren ondersteunen te helpen. Zij weten vaak beter welke methoden er passen bij de kleine boer, ook sociaal gezien. “Onderzoek toont ook aan dat het ondersteunen van de sociale organisatie en structuur van kleine familiebedrijven net zo effectief is als het distribueren van kunstmest. Als wetenschappers en kleine boeren goed samenwerken kunnen ze heel creatieve oplossingen bedenken en uitproberen.”

Snel handelen
Ook in westerse landen, zoals de VS, Duitsland en Frankrijk, krijgt een ecologische aanpak steeds meer bijval. Toch wordt  die aanpak nog steeds te weinig gesteund door beleid en wetgeving, en komt het maar moeilijk uit de experimentele fase.

Olivier de Schutter sluit het rapport af met een ferme conclusie: “We kunnen honger in de wereld niet stoppen met industriële landbouw op grootschalige bedrijven. Ook de klimaatverandering gaan we niet tegen met deze vorm van landbouw. De oplossing ligt in het stimuleren van agro-ecologische kennis van kleine boeren en familiebedrijven door een participatieve manier van onderzoek en voorlichting.” En dat moet snel gebeuren, stelt hij,  “als we grote voedsel- en klimaatcrises in de 21^ste eeuw willen voorkomen”.

Wetenschappelijke steun
De conclusies van De Schutter komen overeen met die van zo’n vierhonderd wetenschappers drie jaar geleden in het International Assessment of Agricultural Knowledge, Science and Technology for Development (IAASTD). Dit was een eenmalig initiatief van de Wereldbank en de Wereldvoedselorganisatie (FAO) van de Verenigde Naties.
De opdracht luidde: ‘Evalueer de rol die agrarische kennis, wetenschap en techniek kan spelen in de reductie van honger en armoede, verbetering van de levenstandaard op het platteland en de ondersteuning van duurzame ontwikkeling van milieu, samenleving en economie.’

Ook deze groep wetenschappers stelden dat kleinschalige, arbeids- en kennisintensieve verbeteringen de voorkeur zouden moeten krijgen boven bijvoorbeeld grootschalige introductie van gengewassen om de voedselproductie in arme landen te verhogen. Vóór publicatie van het IAASTD-rapport was het project al controversieel omdat vertegenwoordigers van het biotech-bedrijf Syngenta wegliepen. En de belangrijkste landen zoals de VS, Canada en Australië hebben de conclusies van dit advies niet ondertekend. Nederland ook niet. Het IAASTD had te weinig middelen om hun conclusies aan de grote wereldklok te hangen.

Platform voor Biodiversiteit
Wellicht krijgen het IAASTD en het advies van de Speciaal rapporteur voor het recht op voedsel een vervolg. De Verenigde Naties hebben vorig jaar al besloten om een Intergouvernementeel Platform voor Biodiversiteit en Ecosteem Services (IPBES) op te richten. Dat wordt een broertje van het IPCC, die het klimaatprobleem aan de orde gesteld heeft de afgelopen jaren. Biodiversiteit is de basis van ons bestaan, essentieel  voor gezondheid, water, voedsel, rijkdom, brandstof en andere vitale diensten.
Maar de biodiversiteit loopt hard achteruit door groeiende steden, grootschalige landbouw, vervuiling en klimaatverandering. Het IPBES moet praktische en regionale adviezen gaan geven aan overheden, multinationale organisaties en wetenschappelijke instituten. Ook zouden zelfs de beslissingen van de Wereldhandelsorganisatie door het IPBES  geanalyseerd moeten worden.

Als het IPBES net zoveel teweeg gaat brengen als het IPCC zal dat zeker de ontwikkeling van biologische landbouw over de hele wereld ondersteunen.

Meer informatie: Het UN-rapport“Agro-ecology and the right to food” is te downloaden via DEZE link.

X

* * * * * * *

Tot slot een interview met Olivier de Schutter op deze YouTube: