Voor Yasmin Verschure is het duidelijk geworden: Ieder mens kan uitsluitend zichZelf vertegenwoordigen. Of zoals ze het verwoordt: ‘Op het moment dat ik mijZelf lief heb, sluit ik de wereld in mijn armen…’ In het verleden liet zij o.a. haar sporen na in het vrouwenwerk. Na een ingrijpende transformatie gaf ze cursussen lichaamswerk en massage, werd één van de eerste reikimeesters en zwierf de wereld rond. Ze stapte uit de reikibeweging en dropte uiterlijke titels. Ze gaf wereldwijd workshops innerlijke groei en ging meer en meer de weg van de eenvoud.
Ze verbleef vijf winters in Kenia en heeft nu haar passie verlegd naar migranten. Ze schreef het boek ‘Weg naar het Licht in Australië en snel volgden anderen boeken van haar hand… In Zuid Afrika gaf men haar de titel: ‘Ambassadeur van de Liefde’. Hoewel ze niet van kaders houdt is dat wat zij wenst te zijn…
Yasmin is auteur van tijdloze boeken, een heldere spiegel, reader en inspirator pur sang. Ze besefte dat haar kracht niet langer in het doen ligt, maar vóór al in het zijn… En dat samen-zijn wordt ervaren als voedsel voor de ziel. Dan kan er inzicht en heelheid ontstaan. Waardoor het besef kan worden: ‘Er is geen ik – er is geen jij – er is alleen één groot wij…’
Een paar quotes over Yasmin:
‘Yasmin is razendsnel in haar waarnemingen.
Een ontmoeting met haar is in alle opzichten een verrijking.’
– Yoeke Nagel – journalist, auteur en damestasjeslezer
c
* * *
‘Wie Yasmin ontmoet wordt door haar aangeraakt:
niet alleen door een warme en hartelijke omhelzing, maar ook figuurlijk:
er gebeurt iets met je, er wordt iets wakker of er gaat ‘iets’ open…’
– Karen Hamaker – astrologe en auteur
c
* * *
‘Of Yasmin het leuk vindt of niet,
ze vertoont de karaktertrekken van iemand die dezelfde staat van ontwikkeling heeft bereikt
van waaruit goeroes of spirituele leraren hun werk doen:
het loslaten van de vorm, het leven vanuit acceptatie en onvoorwaardelijke Liefde…’
– Peter Thijssens – spiritueel leraar
* * *
Haar prachtige nieuwe boek ‘Volk van mijn VOLK’ gaat ogenschijnlijk over vluchtelingen. Maar dat is een oppervlakkige laag, want het boek gaat op de eerste plaats over grenzen. De grenzen die wij westerlingen menen te kunnen trekken, om onszelf te ‘beschermen’, door vooral ‘anderen’ buiten te sluiten. Grenzen waar vele criminele en niet criminele organisaties bakken geld aan verdienen. Bijvoorbeeld in het geval van de vluchtelingencrisis, waarbij grenzen het mogelijk maken, dat er smokkelaars zijn die mensen ronselen en gouden bergen beloven als ze hun land verlaten en op weg gaan naar het beloofde land.
Smokkelaars die er niet voor schromen om mensen welke onmogelijke bedragen betalen, bijeengeschraapt door familie en uit familiebezit, neer te schieten. Grenzen die maken dat onschuldige mensen verdrinken in zee. Dat mensen uit pure wanhoop hun organen verkopen voor een habbekrats, welke voor grof geld worden doorverkocht aan rijke cliënten door artsen die het niet zo nauw nemen met ethiek.
Mensen zoals jij en ik die als slaven worden verkocht aan rijke landheren, in de prostitutie terechtkomen. Gedeporteerd, vermoord of langzaam maar zeker in de vergetelheid verdwijnen.Hebzucht komt voort uit de illusie van afgescheidenheid en creëert daardoor ‘grenzen’..
Kortom, dit alles gaat over die grenzen. We denken nog steeds dat wij de aarde kunnen bezitten en afbakenen. Wij denken nog steeds dat wij het recht hebben om de wereld leeg te plunderen en ongelimiteerd te bereizen terwijl we anderen dwingen binnen hun landsgrenzen te blijven.
We zijn vergeten dat WIJ ALLEN in het verleden ooit migranten waren. Dat wij in tijden van schaarste ons geluk elders gingen beproeven om een nieuw bestaan op te bouwen, een nieuw thuis voor onszelf en onze kinderen… Kortom: tijd voor een contemplatie. Dit boek helpt je opnieuw je hart te openen en te laten uitgaan naar dit ‘vluchtelingen-probleem’..
* * *
x
x
Vandaag zijn zij op de vlucht, morgen kunnen wij dat zijn…
x
Een vluchteling is jouw medemens..!
2018 © door Yasmin Verschure
x
‘We gingen met lege handen en een open hart. We waren getuigen van het rauwe leven, van onmenselijkheid, verdriet en vreugde. We gaven ze eten, een warme douche, een telefoon, een fijne plek om even te zijn en het allerbelangrijkste: veel liefde. Eenieder die ik ontmoette heb ik voor eeuwig in mijn hart gesloten. De vluchteling heeft mijn leven in alle opzichten verrijkt…
In mei 2016 zag ik de documentaire: ‘Getuigen van Piraeus’ over vluchtelingen in de haven van Athene. Samen met mijn maatje Giri vertrokken we voor zes weken naar Athene en Lesbos. We gingen terug voor lange tijd. We gingen met de auto en bezochten onze vrienden onderweg in Europa. We waren te gast bij Leoluca Orlando op Sicilië. In Moria op Lesbos ontstonden de eerste verhalen. Ik deelde ze via Facebook. Mensen werden diep geraakt en gingen delen.
De weg naar het licht gaat dwars door het donker
De vraag van derden om een boek te formeren van de Facebook-verhalen heeft letterlijk en figuurlijk het uiterste van mij gevraagd. Het proces dwong mij om nog dieper af te dalen in de verborgen hoekjes in mijn tempel en ook deze in het licht te zetten. Het resultaat is nog meer heelheid, kracht en innerlijke vrijheid, waardoor het boek uiteindelijk in al haar zuiverheid geboren kon worden…
Het leven is als eb en vloed. Op het moment dat we het kwaad in de buitenwereld niet langer bestrijden, durven we naar binnen te kijken. We beginnen het leven in al haar volheid te omarmen en beschouwen de wereld vanuit een ander perspectief. We staan als een rots in de branding te midden van alle lawaai en omarmen de dood zowel als het leven…
Bestrijden
De vluchteling is dat deel in ons wat we niet onder ogen durven te zien. De vluchteling laat ons zien waar we de verbinding met onze bron zijn kwijtgeraakt. De vluchteling confronteert ons met eindigheid, met de dood. Die moet je dus hardgrondig bestrijden. Dat hebben we gedaan. We hebben grenzen gesloten en muren opgetrokken. We sluiten onschuldige mensen op alsof zij misdadigers zijn. We dwingen hen om nog gevaarlijkere routes te nemen, waardoor er nog meer sneuvelen. We behandelen hen als slachtoffers en beroven hen van hun eigenwaarde. We zijn bang! Bang voor het leven, bang voor de dood. We zijn bang de controle te verliezen en proberen ons wijs te maken dat het leven duurzaam is.
We zijn vergeten dat wij allen in het verleden ooit migranten waren. Dat wij in tijden van schaarste ons geluk elders gingen beproeven om een nieuw bestaan op te bouwen, een nieuw thuis voor onszelf en onze kinderen…
Diep vanbinnen weten we dat we onszelf voor de gek houden. Diep vanbinnen weten we dat wijzelf onze enige vijand zijn. Zolang we dat niet onder ogen zien, zullen we blijven vluchten in vergetelheid en kortstondig vermaak. Ik begrijp dat jij genoeg hebt van alle ellende in de wereld. Je hebt al genoeg aan je hoofd en kunt niet iedereen redden. Maar uiteindelijk gaat het niet om de vluchteling. Het proces gaat over macht en controle. Over inzicht en mens zijn. Over jou en mij.
Over de voortgang van deze planeet. Over grenzen die niet getrokken mogen worden omdat er in wezen geen grenzen bestaan…Niets is blijvend in de wereld van de vormen. Alles ontstaat en vergaat voortdurend. Het proces van heling vraagt erom niet langer naar buiten te wijzen maar naar binnen te schouwen. Iedereen is deel van het AL. In het grassprietje is dezelfde goddelijke essentie aanwezig dan in jou en mij.
Hier op aarde maken we deel uit van het spel der illusies. Het spel van licht en donker. Op het moment dat ik iemand in de ogen kijk en me werkelijk verbind, verdwijnt mijn angst als sneeuw voor de zon. Er is niet langer een ander. Oordelen en machtsspelletjes houden op te bestaan…
Op de vlucht
We zijn allemaal op de vlucht. Sommigen omdat er geen andere keus is. Anderen omdat zij niet willen voelen. Waarachtig leven vraagt om op tijd stil te staan. Om niets of niemand buiten te sluiten. Om afstand te nemen, te doorvoelen en te omarmen. Plotseling vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Er is niets meer om bang voor te zijn. Zelfs de dood is overwonnen op het moment dat we innerlijk vrij zijn…
De moeilijkste bevallingen brengen de mooiste kinderen voort. Uit deze zware bevalling werd een Parel geboren. Volgens insiders mijn beste creatie ooit en de belichaming van al mijn vorige werk. Zij laat zich dragen door de wind en beweegt zich voort op de stroom die Liefde heet. Uiteindelijk zal zij alle tegenstromen elimineren. Zij zal op haar tijd indalen in de harten van mensen en hun bewustzijn verruimen.
Moge dit boek, waarvan ik de moeder ben en dat werd gevoed door vele zielen, vele harten raken…
Om Shanti,
Yasmin
Het boek ‘Volk van mijn VOLK – Gezicht achter de Vluchteling’ en haar Engelse vertaling ‘One Love – One Tribe’
bevat 29 verhalen van vluchtelingen uit diverse culturen, 29 anekdotes en 29 wetenswaardigheden.
Het boek is een lust voor het oog, prachtig vormgegeven.
Beide boeken zijn in print verkrijgbaar bij uw boekwinkel, bij Bol.com, bij Amazon, etc.
Het boek is eveneens verkrijgbaar in verschillende talen als E-pub.
Wil je ondersteunen, jezelf aanmelden voor de nieuwsbrief of het boek bestellen,
dan kan dat via de site van Yasmin: yasminverschure.nl
