x
De Helende Kracht van Familierelaties
Door Tessa Koop
x
Soms lijkt het alsof je ongevraagd met je familie ‘opgescheept’ zit. Vooral als je een slechte band hebt met je ouders, je een nare jeugd hebt gehad of als je het ‘zwarte schaap’ bent. Het boek ‘De Helende Kracht van Familierelaties’, geopenbaard door spirituele meesters als Jezus en Maria Magdalena, werpt een heel ander licht op familiekwesties en jouw rol daarin.
Je ouders kies je wel degelijk zelf uit en in essentie zijn er geen ‘daders en slachtoffers’. Het gaat om het ontdekken van jouw incarnatievraag: waarom ben ik op Aarde? Jouw familie reikt je spiegels aan, die je kunt gebruiken om jezelf en het familievraagstuk te helen. Dit werk- en voelboek helpt je om je eigen goddelijkheid te ervaren en het leven te creëren waarvoor jij hier bent.
Slachtoffer
Familiebanden zitten diep, of het je nu wilt of niet. In meer of mindere mate herkennen we allemaal wel emoties als haat, wrok, jaloezie, woede, spijt, schuld, onmacht richting onze ouders en/of andere familieleden.
Vooral omdat je in het dagelijks leven nog steeds de wrange vruchten plukt van bijvoorbeeld een vader die jou als kind in de steek heeft gelaten. Je durft mannen nog amper te vertrouwen. De kans is groot dat je je slachtoffer voelt van de omstandigheden.
Het zesde boek van het medium Gabriela Gaastra-Levin en haar echtgenoot Reint, reikt een heel nieuw perspectief aan. Niet die van slachtoffer maar van medeschepper.
Ontdekken incarnatievraag
In het boek staan 32 openbaringen van twee heilige echtparen: Jezus en Maria Magdalena en Jozef en Maria. Dit kunnen ook echte ‘openbaringen’ voor je zijn; ze laten je als het ware boven je oude, beperkte manier van denken uitstijgen. Zo ben je hier niet bij ’toeval’, maar heeft iedere Ziel voorafgaande aan zijn incarnatie een plan, een soort programma wat het wil ervaren, leren en ontdekken.
Belangrijk onderdeel van dit boek is dan ook om je eigen incarnatievraag te ontdekken. Hiervoor wordt een oefening aangereikt. Voorbeeld van zo’n incarnatievraag is: ‘Wat betekent het om te leven zonder vader die voor mij zorgt?’
Verantwoordelijkheid nemen
Het antwoord op jouw incarnatievraag krijg je mede in de uitwerking van het familievraagstuk. Beiden geven wel aan dat het opdoen van levenservaring niet altijd onder plezierige omstandigheden gebeurt. Het hogere doel achter dit alles is echter om spiritueel te groeien, jezelf te bevrijden en je eigen scheppingskracht te ontdekken. Wat je heelt voor jezelf, heel je op een dieper level ook voor je familie. Alles is immers met elkaar verbonden.
Magisch proces
Dit boek kan confronterend zijn. Het is niet voor iedereen makkelijk te accepteren dat er op zielsniveau is gekozen voor bepaalde ervaringen. Mààr – zo zeggen Maria en Jozef – door het nemen van je verantwoordelijkheid kun jij je bevrijden van de beperkingen en je hart openen. Dit boek is een uitnodiging en biedt een stappenplan om je relatie met je familie- en gezinsleden te herstellen, want zo heel je jezelf. En als je de hulp inschakelt van de spirituele meesters, dan wordt het een magisch proces dat je leven positief kan transformeren.
* * *
De Helende Kracht van Familierelaties
– De vier fasen van de bloedcyclus-
Geopenbaard door Maria en Jozef, Maria Magdalena en Jezus
x
Auteurs: Gabriela en Reint Gaastra-Levin
‘Follow Your Heart’ – Apeldoorn
x
* * *
x
Tessa in het kort:
Tessa Koop schrijft. Vooral over de bijzondere tijd waarin we leven en over hoe bijzonder wijzelf zijn. Op haar nieuwe website www.youniverseismagic.com publiceert ze wekelijks columns over haar reis van Hoofd naar Hart en haar universele ervaringen. Meer informatie over haar vind je ook op www.tessakoop.nl.
Dus we moeten voortaan op http://www.youniverseismagic.com zijn voor de columns.
Ik dacht al, waar is ze, op star-people vandaag nog een mooie column gelezen en een paar weken terug ook al, snapte niet dat ze hier niet geplaatst werden…
Tja Martijn.. Het gaat erom wie je zoekt. Tessa is hier welkom, zoals je ziet.
Een tip…? Deze..?
Nisargadatta, ja, dat is echt puur.
Er is geen persoon, de persoon is illusie, alles is illusie behalve de essentie, onze ware natuur.
http://www.youtube.com/watch?v=O5DDanQtNyY
http://www.youtube.com/watch?v=MUyLIYVrd5U&feature=related
nooit gewten dat het eenb koot &bie nr was , lol
http://www.youtube.com/watch?v=s-SD_iWlvc0
wat er achter deze comments zit mag ik alleen maar naar gissen
Wat ik dus bedoel is niet jezelf blijven zijn (dat wat je denkt te zijn uit het verleden meegenomen, denkend aan de toekomst), nee, wat je nu werkelijk bent, wat je werkelijk was en wat je werkelijk altijd zal zijn, voorbij de dood.
Interessant of niet? Het is de Heilige Geest, de Liefde, puurheid, waar alles uit voortkomt, de essentie, het IS gewoon, voorbij tijd en ruimte, alles komt op in ons.
Wij zijn één in essentie en geweldig sterk, niets wat er tegenop kan want alles komt er in op dus is altijd maar een plaatje, niet de werkelijkheid.
Tja, dat klopt allemaal aardig met mijn bevindingen. Maar hoe zie je dit van jezelf..? Waar je bent.. Hoe krijg je je eigen proces gereflecteerd? Waar leer je van..? En dan niet alleen van de leuke ‘familiekiekjes’.. Nee ook in de heftigheid van het leven…!
Nou de meest heftige spiegel is je familie. Kijk eens naar de gastcolumn van deze week..! HIER.
Guido, ik heb het gevoel dat ik steeds dichter kom bij het kleine kind wat ik was. Alleen dan met een stel hersenen die wel alles kunnen bevatten om me heen. Ik ben weer wie ik eigenlijk altijd al was en zie het leven als een leerweg om onszelf te herontdekken. Alleen de mens is hiertoe in staat, om de grote drie eenheid te ervaren die er is. Ons lichaam/geest is de zoon en de creator is de Vader. Het meest interessante vind ik de Heilige Geest, zonder deze zou God niets te creëren hebben.
Wij zijn in essentie die Heilige Geest, God en de Zoon komen in ons bewustzijn (heilige geest) op. Prachtig is het niet?
Ach Guido, wie of beter wat, zijn wij zelf?
Ik weet het, o.a. door deze man om het Nederlands te houden
http://www.youtube.com/watch?v=JGzK6NpGW4A
Wij zijn, niets meer en niets minder, de essentie van alles wat is.
Heerlijk!
Het geluk voor mij is dat mijn ouders mijn beste vrienden zijn, net als mijn vrouw, mijn zusje en haar vriend. Zeer hechte banden, zelfs een familie bedrijf. Ach, deze mensen zijn alles voor me, al is mijn dochter toch het belangrijkste, de drijfveer om de wereld te veranderen en in ieder geval om om haar heen een mooie wereld te creëren.
Actualiteit en alternatief, dat is mijn opvoeding geweest. Kijk verder dan dat je ziet.
Ik heb echt vet mazzel met mijn familie, ze hebben meer last van mij dan ik van hen, haha. Zulke mensen om je heen en ook nog als familie, dat is echt zeldzaam, misschien wel uniek.
Volgens mij heb je de essentie van het artikel niet begrepen Martijn.
Ga eens een familieopstelling aan wil ik je meegeven.
Sorry, ik zal de essentie wel gemist hebben en begrijp ook jouw opmerking niet Wattenstaafie
Ga eens de natuur in en vergeet alles inclusief jezelf, je meningen je kijk op de wereld, je kijk op jezelf. Laat alles eens vanzelf gaan, lijkt me niet onaardig voor je Wattenstaafie.
Jammer Martijn,
kans gemist. Ik bedoel het helemaal niet raar hoor. Maar ga eens op zoek naar familieopstellingen wat dat is en wat dat voor inzicht kan verschaffen in eigen functioneren. Het heeft mij inzicht verschaft in de dynamiek waar ik elke keer moeite mee had.
Bovendien Martijn, vroeg ik je niet om raad. Ik zit niet in nood, heb geen noodkreet doen uitgaan maar krijg ongevraagd en onnodig advies van je. Zegt dit iets over mij of over jou?
Ik snap je niet, ik heb hele goede banden met mijn directe familie, zij hebben voor mij gekozen en ik voor hun. Past perfect, ik ben blij met hun en zij hopelijk met mij al kan ik nog wel eens lastig zijn. Daar weten ze hier ook genoeg van af onderhand.
Dat ik je een tip meegeef, dat gaat vanzelf, sorry, het komt er vanzelf uit. Heb je er niets mee, laat maar lekker varen. Dit geldt trouwens voor al mijn woorden. Heb je er niets mee, laat lekker varen, voel je er toch iets voor, dan is het alleen maar mooi.
We zijn allen op weg. De weg die we gaan kiezen we zelf. Het ‘weten’ bepaald mede de weg. Degenen die je op het pad vergezellen zijn niet altijd vrienden op het pad op weg naar ontwikkeling. Vaak leer je meer van afleren. Bevestiging ván is zelfbevestiging, staat groei in de weg.
De grote grap is dat er geen weg is. Echt, er is geen weg naar geluk, liefde en schoonheid. Weet je waarom? Omdat we dat in essentie altijd al zijn geweest. Alleen is ons een nonsens verhaal opgelegd, we zijn geïndoctrineerd maar in feite zijn we wat we zoeken. Ik ben niet Martijn, alles wat aan Martijn gelegen is is aangepraat door anderen, begrijp je het? Ik ben eerder licht uit stilte, liefde uit wijsheid, nee wij zijn voorbij al die domme woorden. We zijn te groots om te benoemen, zelfs God komt in ons op. Ja, dat is wat maar God kan alleen bestaan als wij hem erkennen, it’s al illusion.
Toch spreek ik Martijn aan nu. Martijn die zegt dat hijzelf niet bestaat. Met wie communiceerde ik dan zojuist? Lijkt me vanuit de logica van wat je zelf hebt gezegd onmogelijk voor jezelf om nog te reageren.
Martijn, (o nee je bestaat helemaal niet, zeg je zelf) ik ga slapen.
als je alles doorrelativeerd kom je vanzelf op nul uit .
Maya , de illusie , en wat steekt er achter de illusie ? een andere illusie ?
Vraag een illusie gelover om met 50 km per uur tegen een stenen muur aan te rijden en daarna nog te vertellen dat die stenen muur een illusie is .
Ik word een beetje schijtziek van die illusie ziekerds , dat alles relatief is ok , maar het ontkennen van het bestaan gaat mij net een stapje te ver .
Kijk, daarom begrijpen jullie mij niet al ben ik jullie in essentie. Jullie begrijpen je eigen essentie niet. Helemaal niet erg, je bent altijd al die essentie geweest, ofwel, je bent een manifestatie in de essentie zoals jullie het zien. In werkelijkheid zijn wij allen vormen in dat wat is. Dit gaat voorbij God, die de manifestatie regelt, wij geven God de gelegenheid om zich te manifesteren.
Wij zijn in essentie de Heilige Geest, in de vorm zijn wij de Zoon die zich op zijn best gedraagt naar de woorden van zijn Vader. Het is zo eenvoudig, wij zijn in essentie de basis waar alles op wordt gecreëerd.
Tijd en ruimte zijn relatief. Jij bent relatief alszijnde lichaam en denken.
Maar jij bent nog je lichaam nog je denken, deze komen beiden in jou op.
Vraag is, wie of wat ben jij dan?
Ik word dus schijtziek van al die zwevers hier die denken iets te weten terwijl ze zichzelf niet eens kennen, sorry cosmic hoeveel d
Alle dimensies komen in ons op en is dus illusie, wie wij zijn gaat zoveel verder, alles wat je kan ontleden, dat ben je NIET!
Cozmic, je snapt er werkelijk niets van. Natuurlijk ga ik niet met 50 km/h ergens tegenop rijden, daar ik weet dat ik me dan met 3000 kg moet kunnen tegen houden.
Je verstand gebruiken oke maar je verstand ofwel je gedachte zijn, dat gaat mij dus te ver, we zijn zoveel meer dan dat. De waarnemer is de deur, voorbij het ego, achter die deur vind je jezelf.
Lieve mannen,
Grrrrrrr,zo komen we er niet hé.
Wat Martijn hier probeert te beschrijven is een gevoel,dat is moeilijk om te beschrijven maar ook om te bevatten omdat je niet kan voelen wat Martijn voelt.Maar als je diep in JEZELF gaat ,op wat voor manier dan ook,kun je voelen wat Martijn voelt.
😉
Er zit een artikel aan te komen van Amit Goswami, die naar Nederland komt. Daarin staat de schijnbare controverse die je probeert uit te leggen, keurig vertaald in een filmpje over kwantummechanica..
Jij bent, omdat je bent. Er is geen reden voor. Ten diepste: ‘I am that I am.’
In dat opzicht kan ik me de goddelijke EENHEID voorstellen; AL-EEN ZIJN…
@Martijn
Teruglezend zie ik dat ik eigenlijk alleen maar heb gezegd:
“Maar ga eens op zoek naar familieopstellingen wat dat is en wat dat voor inzicht kan verschaffen in eigen functioneren. Het heeft mij inzicht verschaft in de dynamiek waar ik elke keer moeite mee had.”
Ik heb het idee dat je dit persoonlijk hebt opgevat gezien je reactie:
“Ik snap je niet, ik heb hele goede banden met mijn directe familie, zij hebben voor mij gekozen en ik voor hun. Past perfect, ik ben blij met hun en zij hopelijk met mij al kan ik nog wel eens lastig zijn. Daar weten ze hier ook genoeg van af onderhand.”
Ik geloof zeker dat familie elkaar ‘uitkiest’ om redenen die vaak op het eerste gezicht moeilijk zichtbaar zijn. Elkaar ‘uitkiest’ om elkaar verder te helpen groeien. Inzicht in de vaak onbewuste dynamiek binnen familieverbanden verkrijgen is nu juist de kracht van familieopstellingen. Dat is wat ik je aanreikte en het was niet bedoeld als sneer zo van ‘Martijn ga jij jezelf maar eens onderzoeken’. Ik bedoelde: ga eens onderzoeken wat familieopstellingen zijn. Ik had duidelijker kunnen/moeten zijn.
Sorry Wattenstaafie, weer een misverstandje, kan en moet gebeuren. Wordt alles alleen maar duidelijker van. Ik ben gelukkig niet Martijn, die gozer maakt een fouten joh! haha. Nee echt, we blijven leren in deze wondere wereld, gewoon omdat het zo gaat.
Net als Guido zegt, ik ben wat ik ben, datgene wat niet te benoemen valt, vanuit het pure waarnemen zonder gedachten kom je er heel dicht bij, nog één deur en je bent vrij.
Alleen de oude rommel, ook je familiebanden, je werk, relaties tot de wereld, ja, dat veranderd wat langzamer dan je bewustzijn zeg maar. Val je steeds terug in het oude, tot het zich heeft opgelost.
Eindelijk Vrij!
http://www.youtube.com/watch?v=mB9Lga0MTto
Het klopt allemaal met die illusies, maar wat schiet je er mee op als de beleving reeel is?
Ik zie overal om me heen die illusies terwijl ik de afwas doe en de luier van mijn jongste verschoon…..
De vraag is dus, wat doen we met die beleving? Blijven we hangen in steeds geraffineerde vormen van duale manifestaties om ons heen of zien we die dualiteit voor wat het echt is nml. onze grootste levensles? Elke reactie daarop strikt ons verder in dat duaal gesponnen web…
De beleving is altijd echt, naderhand erover vertellen is niet echt. Zo is het leven, alleen Nu is echt. En zelfs Nu is een beleving, wie of wat beleeft het? Dat is de essentie. Wat blijft over als je alles hebt losgelaten.
Steeds meer krijg ik het idee dat mensen hier niet eens weten wie of wat ze zijn.
Niet erg, 99,9% hier op de wereld weet niet wie of wat ze zijn.
Ja, dan worden de meeste onderwerpen hier voor mij erg moeilijk om nog over te praten.
Ik ben hier al meer dan een jaar over aan het praten maar het heeft geen zin.
De meesten hier hebben in hun hoofd een alternatief verhaal bedacht en dit zien ze dan als echt. Ga je gang zou ik zeggen maar de werkelijkheid gaat heel veel verder.
Ik ben niet gek, ik lees wat ik lees en lees geen werkelijkheid, geen essentie, ik lees ideeën, opgedrongen verhalen, vage sf verhalen die nergens op slaan.
Zoek eerst eens je eigen essentie op achter je nep persoon die gemaakt is door je verleden, geïndoctrineerd door je papa en mama, je vriendjes en je onderwijzers.
Moe word ik er van, WAKE UP!
Wat ik bedoel gaat voorbij het denken, voorbij het zijn als waarnemer, want alles komt in ons op. Onze omgeving, onze familie maar ook onze eigen ideeën onze eigen normen en waarden pakket. De essentie, die je voelt als alles even stil valt. Als je even niet meer de tijd hebt om na te denken maar gelijk moet handelen. Nee, nog dieper, voorbij alles, in het niets, daar ligt de essentie die alles aan kan. Alles komt in ons op en is dus niet de essentie. De essentie is liefde, licht, dat is alles wat er over blijft, dood gaan terwijl je leeft als nooit tevoren.
Martijn bedankt. Zo eenvoudig en toch zo moeilijk. En inderdaad hoe meer je er over praat, hoe minder je wordt begrepen…
Niets mis mee, ’t is als met de zaadjes die je plant; het kost nu eenmaal tijd voordat er zich een ‘volledige’ boom uit kan ontwikkelen.
Geduld is een schone zaak. Ongeduld maakt moe.
Timing in de discussie helaas comment eerder staat in censuur
de aarde zo groen bloeien groeien verwelken de aardekorst zo kwetsbaar moedig tooit zij haar kinderen
kwak kwekt kwik
Vanuit mijn eigen ervaringen over familie en communicatie het volgende:
Ik zie het herstellen van evenwaardig contact als een natuurlijke drang (de laatste jaren snap ik veel bewuster dat dat bij deze aanwezigheidsbeleving thuis-hoort; als een uitdaging..) binnen mijn familie.
Ik zie tegelijk dat de extreme uitdaging daarin enorm zijn. Ikzelf heb met zoveel tunnels en meningen om mij heen te maken (gehad) dat ik aanvankelijk grote afstand heb genomen om helemaal tot mijzelf te kunnen komen. Langdurig in de schaak-scene verblijvend kon ik eindelijk mijn eigen wereld helemaal op orde brengen als 1 grote aandachtstraining op en voor mijzelf.
De laatste jaren begin ik voorzichtig aan weer terug te kruipen en zowaar; er beginnen scheurtjes van luisterend vermogen te ontstaan en vragen. Heel sporadisch, maar toch ! Ik zie dat als een teken van herstel en voor mij is het 1 grote continue training om ingangen te vinden (vanuit mijn uitend ontwikkeld spectrum) die dit proces verbeteren zonder mijzelf op te willen/moeten dringen. Ik merk steeds meer hoe extreem dicht mijn familie zich had gemanifesteerd cq hoezeer ik afstand had genomen 🙂
Overigens valt mij dat op aan de gehele samenleving; ik ervaar daarin een extreem verschil tussen hoe ik mijn aanwezigheid lijk te beleven, hoe ik graag communicatie ingevuld zie worden, en veel anderen (ik ervaar dat vooral in de mate van openheid tijdens de verbale interacties, de fysieke beweeglijkheid en de mate waarin de omgeving van de persoon als een spectrum wordt beleefd of meer als gefragmenteerde onderdelen wordt ervaren)
Hoe het ook zij; ik zie zoveel mensen om mij heen rare dingen doen en heb continu de neiging om er iets van te zeggen of te denken: maar dat kan heel anders ! Waarom zie je het niet ?
Met name op het gebied van de verbale interactie zie ik zoveel -sorry voor het woord – ‘krankzinnigheid’ dat ik vaak tenenkrommend zit te luisteren; praten kent – vanuit hoe ik het ervaar – toch vooral de meerwaarde om waarnemingen te delen.
Wat ik nagenoeg altijd zie is dat mensen met meningen in de weer zijn …. met alle kansloze tijd-, nivo-gevolgen en afstand tot elkaar (behalve dan de ervaren interne emoties) van dien.
Hoe kun je nou een hele stelling gaan zien als je – vanuit je eigen beperkte kijk op de stelling en deze niet te (kunnen ? niet aangeleerd ?) relativeren – meteen met zetten en interpretaties op de proppen te komen ? Zoals ik het zie: als je eerst waarnemingen gaat (leren) delen ontstaat een veel groter plaatje, is de stelling beter in beeld en – logischerwijze – ontstaat dan pas de aandrang om – gezamenlijk overeengekomen – eventueel tot een mening (en daden) te komen.
Dit bovenstaande proces is hetgeen mij het meest verbaast in ‘onze samenleving’ en hetgeen mij in extreme mate opvalt als ik mensen hoor praten en samenzijn. Dat noem ik – in mijn jargon – autisme en krankzinnigheid. Die woorden worden mij overigens niet altijd in dank afgenomen hoezeer ik deze woorden ook als perfect aansluitend zie vanuit mijn beleving 🙂
Als we de verbale interactie zouden gaan omdraaien ten opzichte van het nu gebruikelijke; dan blijven we niet als geisoleerde mensjes tegen elkaar opbotsen vermoed ik.
De potentie om in harmonie met elkaar samen te werken en de stelling als geheel te kunnen gaan ervaren (met alle aansluitende hoogwaardige zetten die dan echt mogelijk zijn geworden) kan dan – volgens mij heel eenvoudig – worden gerealiseerd.
Schaken als spel was voor mij de eye-opener om te leren begrijpen wat er zo mis is / beter kan met onze manier van samenwerken, verbaal interacteren en dus onze aanwezigheid kan ondersteunen.
Ik hoop oprecht de kans te krijgen om deze kennis over te kunnen gaan dragen zodat ik weer lekker achteroverleunend naar alles te kunnen kijken 🙂 Want dat is het lullige aan mijn positie: dit is kennelijk mijn rol hier en nu: om deze kennis over te dragen middels een ancient spel onder de noemer: schaken !? Zo ervaar ik in ieder geval mijn aanwezigheid; alsof ik deze kennis vanuit mijn waarnemingspositie en mijn ervaringen zou moeten (gaan) delen.
Hoe dan ook, hier is die handreiking: mijn naam = Yge Visser (www.ygevisser.nl) en ik doe mijn best veel meer oren open te laten gaan voor deze (ancient) kennis; het enige dat ik kan doen is aangeven dat het voor het (voor je neus) op te rapen ligt en mijzelf & mijn weblog en het spel als middel aanbieden cq het onder de aandacht te brengen.
Vragen e/o Opmerkingen ? —> stuur gerust een mail, maar doe me 1 lol; geen meningen over bovenstaande, ok ? Dat leest zo ongezellig en blokkeert de snelheid van interactie 🙂
Elke situatie, elk mens, persoon, of het nu een buurman is een zuster broer, vriend , je baas , je werk, elke emotie die je hebt, die zijn allemaal voor jou om je te laten zien dat je in je eigen spiegel kijkt.
De hele planeet en kosmos is er voor jou om je te laten zien wie je ten diepste bent.
Ik las zo vanuit mijn ooghoek de titel: De Knellende Kracht van familierelaties 🙂