Peter den Haring is een rare hapsnurker. Niet dat ik dat zeker weet, maar dat denk ik. Hij heeft de autoriteit van een arts, is dat niet, maar is gewoon redelijk zichzelf gebleven. En sinds een half jaar komen zijn nieuwsbrieven ‘NIEUWE TIJDSBERICHTEN’ regelmatig binnnen en ik voel altijd een huppeltje als er weer ‘een nieuwe nieuwsbrief’ is.
Het grappige van de laatste nieuwsbrief, die ik zojuist op mijn netvlies kreeg, is het onderstaande stuk, want op de een of ander manier past het precies in de recente artikelen die we hier plaatsen. Niet eten en toch niet doodgaan..
Ja, lekker zeg, geloof jij dát..? Dat hoor ik je denken. Nou, en dát is misschien nou precies de kern; áls je het gelooft is het mogelijk. Het geloof is hierbij dus in ieder geval een basisvoorwaarde.
Welke sportcoach of sporter kent de waarheid nou niet van deze affirmatie. ‘Je moet er wel in geloven, anders gaat het zeker niet lukken!’ Een veelgehoorde opppepper in sportland. Maar als je hem nou omdraait, kom je precies op het verhaal van Peter hieronder. ‘Als je wilt dat het gaat lukken, moet je erin geloven’.
John Consemulder probeert het hier op de site en elders in het land uit te leggen. Diep in je hart kun je de waarheid voelen. “We are the ones we are waiting for”, roepen de Hopi’s.. Deze tekst wordt me steeds duidelijker!
Het woord is aan Peter den Haring, wiens prachtig creatieve website ik hierbij van harte aanbeveel. Dank Peter voor je mooie verhaal! En die cynisch, relativerende ondertoon.. Nou het is dat we hem herkennen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Niet eten, niet doodgaan.
Peter den Haring, juli 2009
De grondlegger van de Rebirhting-therapie, Leonard Orr, schreef vijf uiterst provocerende boeken, waaronder in 2001, samen met Rose Windels, het boek ‘Waarom doodgaan als leven ook kan’; de wetenschap van het eeuwig leven. Orr is nu 71 en leeft inderdaad nog steeds, maar bewijs voor zijn idee van fysieke onsterfelijkheid levert hij natuurlijk pas persoonlijk over 40 jaar.
Boeiender zijn natuurlijk de mensen die al heel lang op licht leven.
In 1998 was er ineens een Australische mevrouw, Jasmuheen, die mensen aanbood om deel te nemen aan een workshop van 21 dagen om te leren stoppen met eten. Zelf at ze ook niet en de kern van haar verhaal is een proces van loslaten van emotionele gehechtheden en bewust door zelf opgewekte sterfervaringen heen gaan. In november 1999 gaf Jasmuheen zo’n workshop in Amsterdam en de Nederlandse alternatief-progressieve media: Onkruid, Koörddanser, Spiegelbeeld, Parool en VPRO sprongen er bovenop. HIER haar website.
Nu vereist zo’n yogi-stap, naast een onbegrensd vertrouwen, wel een zekere voorbereiding. Dus sommige ‘gelovigen’, die deze voorbereidingen achterwege hadden gelaten, lieten helaas het leven, omdat ze ondermeer ook dachten te kunnen stoppen met drinken. Helaas, fout. Hierdoor raakte Jasmuheen’s gedachtegoed in diskrediet.
Ik heb inmiddels persoonlijk drie mensen leren kennen die al jaren niet meer eten en daar wel bij varen. Ik heb gehoord van veel meer mensen die, zonder dat aan de grote klok te hangen, niet meer eten.
Helène Wasser uit Usquert (beeldend kunstenares met een Praktijk voor Integrale Therapie) bijvoorbeeld. Zij stopte vier maanden met eten maar koos niettemin toch weer voor de sociale gezelligheid die in haar gezin met de gezamenlijke maaltijd verbonden was. Ze zegt: “Ik weet nu dat we ons door licht kunnen laten voeden en dat maakt dat ik makkelijker cliënten kan helpen om weer in contact te komen met hun eigen Innerlijke Bron.” HIER het verhaal over Helène.
Een nieuwe Nepalese goeroe, de 29-jarige Tapaswi Palden Dorje (Ram Bahadur Bomjan) leeft al vier jaar op licht (zie HIER) net als de Indiase ‘sungazer’ Hira Ratan Manek. De laatste houdt daar, ook in Nederland, boeiende lezingen over. Het onderwerp is vooral gekoppeld aan het liefdevol eren van je lichaam zoals het is (en niet zoals jij of je partner zou willen dat het was..). En aan het besef dat een universele krachtbron (zonlicht, prana) zodanig fysiek/mentaal op te nemen is dat je kunt stoppen met ‘gewone’ voeding.
Deze universele bron regenereert je cellen en houdt ze op de juiste plek. Tatoeëer dan bovendien ergens “De Gebruiker Van Dit Lichaam Accepteert Alle Verantwoordelijkheid Ervoor!” en daarna gáán!
Beetje buitenlucht, genoeg beweging, genoeg water drinken en voldoende zeezout eten, het lijf zo nu en dan opschonen met MMS, de geest soepel en vrolijk houden en BINGO, je wordt minstens 150 jaar! Ik word op 5 juli 63 jaar en dat kan ik al nauwelijks geloven…
De medische- en de voedingsindustrieën zijn niet blij met amateuronderzoekers zoals wij op dit terrein. Men heeft immers met het conventionele gezondheidsmodel, dat gebaseerd is op angst, pijn en dood, een grote klantenkring in de houdgreep van profijtelijke maar zeer beperkende overtuigingen. Dat een bericht als dit je aan het denken moge zetten..!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dankjewel Peter! Ik geef graag je website door, maar heb twijfels of ik mijn lezers hier op WantToKnow dan ooit nog terugzie..? HIER dan toch maar..
Guido/WantToKnow.nl
Zoiets heb ik al jaren geleden een keer gezien.
Er was een gast in een programma van Jack Spijkerman, ik geloof kopspijkers.
Deze man leefde ook al jaren zonder voedsel.
Hij werd op een dag wakker en wist ineens dat hij niet meer hoefde te eten, en dat deed hij ook al jaren niet. Misschien dat iemand zich dat herrinerd of daar beeldmateriaal van heeft.
Erg interessant
@ Tom
Klopt, het was een oudere man van over de zestig. Helaas geen naam voor je.
Ben zelf twee keer bij een workshop geweest van Jasmuheen. Een heel bijzondere vrouw, die een pioneersrol vervult op dit gebied en nog steeds.
Voor mij alleen al werkte het heel bevrijdend dat ik mijn overtuiging over boord kon gooien dat ik voedsel nodig heb om te kunnen overleven. Voedsel heb je inderdaad nodig om te overleven in de dualiteit. In eenheidsbewustzijn kun je gewoon leven en heb je feitelijk niets nodig, ook geen voedsel.
Hallo Guido,
Een eer dat je uit mijn maandelijkse hobbybrief (NIEUWE TIJDS BERICHTEN) citeert. Maar eh, ik ben wel hapsnurker, schrijver, astroloog, hypnotherapeut, journalist en bedrijfskundige maar geen arts. Zo iemand zou je namelijk meteen waarschuwen en vertellen dat je van niet eten de eerste maanden enorm afvalt, zodat iedereen denkt dat je anorexiapatient bent, maar dat de grap ligt in het op een basisgewicht komen in de maanden daarna zonder de ‘normale’ input… Wonderen (ook het zweven)zijn allemaal nuttige opstapjes naar een ander denkperspectief. Zo. Ik ga zelf even wat uit de grond rukken in mijn volkstuin. Dat wordt andijvestamppot vandaag. Heerlijk.
Beste WTK-nl’ers,
Niet eten, toch leven… heeft ook mijn interesse. Door de jaren heen zijn er nog wel wat meer mensen in het (alternatieve) nieuws geweest. Mijn online favorietenlijstje is helaas april 2007 met m’n pc-crash verdwenen.
Maar goed, daartussen zaten veel “lichtverhalen”; (nog) niet echt mijn ding. Geconformeerde wetenschappers die iets niet kunnen verklaren, dát des te meer. Ziehier een (muizen)studie uit 1994 om aan de WTK-database over dit onderwerp toe te voegen:
http://nieteten-welleven.notlong.com
Hierin dus ook namen en instituten om eventueel verder na te speuren.
Groet,
RR
Dat lijkt mij een fantastische boodschap voor de derde wereldlanden. Dat gezeur over te weinig eten en honger moet maar eens over zijn. Afgelopen met die levensverkortende voedselhulp.
Zon genoeg om te sungazen. En het is er ook al een stuk minder jachtig.
Stelletje bofkonten eigenlijk.
@Droppie: alles, maar dan ook alles, hangt af vanuit het perspectief van waaruit je het bekijkt. Zo geredeneerd zijn derde wereldlanden bofkonten, of bedoelde je het cynisch.. (Nee toch?).
@Guido
Ik ben benieuwd waarom jij derde wereldlanden bofkonten vindt.
doe niet anders dan jou citeren en conclusies trekken. Kijk, cynisme is leuk, maar kom nou eens inhoudelijk uit de hoek.. Derde wereldlanden zeuren volgens jou, is niet nodig, zon genoeg om te sungazen en het leven is er minder jachtig. Dán ben je volgens mij een bofkont..?
Sjt, heb je die (brom)vlieg weer…
Beetje kinderachtig..
ik vind eten ook een gezellige bezigheid, wat mij betreft hoort bij het aardse bestaan. ik geniet erg van uit eten gaan met vrienden en lekker lang natafelen. ik zal dus niet zo snel voor een ‘lichtdieet’ kiezen.
Je zou er wel voor kiezen als het ‘ecbt’ een optie was. Dan zit je immers niet meer vast aan verplicht eten.
Echter.. ben ik van mening dat we ons sowieso al met meer dan alleen vast voedsel voeden/aanvullen. Het lijkt me sterk dat we zonder één van de twee kunnen. Zonder voedsel, of zonder het andere soort aandrijvende energie.
Ik ben het eens met Tessa,ik vind eten heel gezellig, zeker in het bijzijn van familie en vrienden.Trouwens denk ik ook wanneer je zo’n” lichtdieet “volgt dan mag je zware fysieke arbeid wel vergeten!
Tenminste dat denk ik toch.Als je de hele dag gezwoegd hebt in je moestuin daar krijg je wel honger van! Ik toch…
@ droppie
ga jij dat maar even in die derdewereld landen verkondigen dan,dat jij ze bofkonten vind dat ze bijna niets te eten hebben…omdat dat eigelijk toch niet nodig zou zijn..
en eten hebben we nodig om te overleven en je lichaam in optimale staat te laten zijn om te doen wat nodig is,velen zouden mischien zonder kunnen omdat we in de tijd leven waarin we leven met verwarmde huizen,een apparaat voor elke zware handeling en vele met een de hele dag op je gat zittende baan…
vertel maar eens aan een bouwvakker,monteur o.i.d dat ie ook wel zonder eten kan..dacht het even niet.!!
volgens mij is dat hele leven op zout verhaal gevaarlijke onzin , boven 2 gram per kg lichaams gewicht is zout dodelijk dacht ik.
Door het lezen van het boek van Jasmuheen ben ik geinspireerd geraakt en heb het 21 daagse proces gedaan. Ik heb 6 jaar van het Licht/Prana/Energie geleefd.
Ik geef a.s. vrijdagavond 23 oktober een lezing hierover in de Roos in Amsterdam.
Info en opgave via Iwan:
020 – 6682296 of 06 17457572
nawirerrof@hotmail.com
Door het boek van Jasmuheen “Leven van Licht” ben ik gegrepen geworden en heb de drie weken voleindigd samen met een geestelijke vriend.
Sinds dien blijft het onderwerp mij intrigeren maar het zonloze Hollandse klimaat maakt mij innerlijk ijskoud op het prana dieet,en hoop breatharians te ontmoeten die ondanks dit koude klimaat in Nederland toch hun weg weten te vinden om hun hogere staat van zijn te volbrengen.
Ik leef veel op verdunde drankjes en drinkbaar voedsel die mij ook de nodige energie vermengd met prana geven. Jasmuheen heeft mijn leven grotelijks verbeterd in kwaliteit van zijn met onsterfelijkheid.
Blessings en groete aan al mijn breatharian vrienden. Salvadore
Hoi Salvadore, ik leef half op luchtprana, ben meer breathairian dan sungazer. In de zomer hoef ik nauwelijks te eten maar ik krijg het in de winter ook erg koud. Dus schakel ik weer meer over op verwarmende soepen. Ik heb dus een soort hybride lichaam. Kan op lucht energie of aardse brandstof. Net wat er voorhande is.