De gastcolumn is dit keer voor Annelie van Eijk; zij is healer en bloesemtherapeute en al van jongs af aan geïnteresseerd in spiritualiteit. Deze healingmethode heeft zich de afgelopen 25 jaar pas écht goed ontwikkeld. Van haar ouders heeft ze de liefde voor de natuur meegegeven, een geschenk waarvoor Annelie zeer dankbaar is.
Annelie doet op haar website verslag over haar leerproces om zichzelf dagelijks en heel bewust, een essentieel onderdeel te laten uitmaken van de natuur.
Haar website ‘Mijn Spirituele Natuur’ bestaat sinds 1999 en kenmerkt zich door een warme, persoonlijke maar vooral oprechte beschrijving van deze ontwikkeling die Annelie doormaakt. Haar website volgt hierdoor als het ware de persoonlijke groei van Annelie op de voet.
Via de website van Annelie kwam ikzelf zo’n 10 jaar geleden weer in dieper contact met het fenomeen graancirkels, waarvoor ik haar op mijn beurt nog steeds dankbaar ben. In het onderstaande interview krijg je een mooi beeld van haar.
x
* * *
Annelie van Eijk: ‘Mijn Spirituele Natuur’.
november 2010
site: – MijnSpiritueleNatuur –
x
“Door mijn hoge gevoeligheid is de natuur met zijn heerlijke, fijnere energie ook altijd dé plek om weer bij te tanken. Daar heb ik stapje voor stapje geleerd om met de natuur te communiceren.
In mijn praktijk werkte ik al snel samen met de energieën van de natuur, zoals die van de kristallen, het water, de bomen uit de buurt en de zon. Maar ik werd ook steeds vaker in de natuur aan het ‘werk’ gezet op de meest onverwachte momenten. Gewoon zomaar tijdens een wandeling in het bos, maar ook tijdens vakanties in het buitenland zoals in Kroatië en Frankrijk.
December 2008 kwam voor mij eigenlijk de omslag. Midden in een spelletje rummikub werd ik ’s avonds naar buiten geleid, het donkere, koude strand van Narbonne op, terwijl de wind me om de oren blies. Daar werkte ik samen met de Grote Deva boven de stad Narbonne, de wezens van de zee en de rotsen om de energie op die plek te transformeren.
Dat was voor mij zo’n krachtige ervaring en ik voelde me zó als nooit tevoren op mijn plaats, dat ik sinds kort besloten heb de praktijk even te laten voor wat die is zodat ik me meer op de natuur kan richten. Hoe dit verder zal gaan is nog even afwachten.
Wat zijn natuurwezens?
“Anderen zullen het ongetwijfeld beter kunnen verwoorden dan ik, maar naar mijn idee zijn het dé energiewerkers, dé Lichtwerkers in en om de materie.
Maar voor mij echter staan ze nooit op zichzelf, als de eenling zoals de mens zich kan voelen, maar is er in mijn contact altijd het gevoel aanwezig van meerderen, van het grotere geheel. Eén groot samenwerkings-verband. Daardoor is het mijns inziens dan ook niet te doen om ze te categoriseren en dus praat ik ook veel liever over natuurenergieën omdat dit woord veel meer de eenheid aangeeft die ze vormen.”
Hoe ben jij met natuurwezens in aanraking gekomen? Hoe verloopt dat contact?
Mijn allereerste contact met de natuur is al van vele jaren geleden toen ik de krachtige energie van een boom voelde. Maar het heeft nog een hele tijd geduurd voordat ik me daadwerkelijk met natuurwezens bezig ging houden. Ik had eerst nog een weg te gaan in het communiceren en te leren hoe de ‘andere’ energie dan ikzelf aanvoelt.
Later kwamen tijdens dat communiceren energieën naar voren die je zou kunnen benoemen als nimfen, vuurwezens, kabouters, al houd ik eigenlijk niet zo van die uitdrukking omdat mensen dan gelijk een beeld krijgen van mannetjes met puntmutsen zoals uit de verhalen. Tijdens een gesprek met een kabouterwezen liet deze zich aan mij ‘zien’ in zijn eigenlijke spiraalvormige energie met prachtige gouden en groene kleuren en zo denk ik liever aan ze. Geen vorm maar pure energie.
Voor mij is het dus allemaal bewustzijn met een unieke energie. Soms heel licht en vrolijk, soms enorm krachtig, soms klein in omvang en soms heel groot, maar eigenlijk nooit met allerlei negatieve menselijke eigenschappen zoals die in de verhaaltjes voorkomen.
En het is niet zo dat ik naar het bos ga en denk, zo nu ga ik eens contact maken met dat of dat natuurwezen. Ik laat het meestal komen zoals het op dat moment komt. Dat voelt voor mij het fijnste.
Waarom staat niet iedereen in verbinding met natuurwezens?
Hoe kunnen we ze herkennen en hoe leggen we contact? (Heb je misschien concrete oefeningen, rituelen, spreuken e.d.?)
Het is maar waar je interesse naar uitgaat. De één heeft meer met engelen, de ander meer met de natuur. Maar iedereen kan er contact mee maken. Je hoeft er geen speciale ‘gave’ voor te hebben. Die is bij iedereen aanwezig. En is je eigen prachtige lichaam niet ook één en al natuur?
Contact leggen is het makkelijkst als je zelf in een verhoogde staat van Zijn bent, dus als je vreugdevol bent of vol waardering of liefdevol, wanneer je je dus in een lichtere vibratie bevindt. En alhoewel velen waarde hechten, en zich prettig voelen bij rituelen, spreuken en dergelijke, zijn die totaal niet nodig om contact te kunnen leggen met de natuurenergieën. Liefde en respect voor de natuur, de intentie om contact te leggen en vertrouwen hebben is vaak genoeg.
Hoe herken je natuurwezens?
“Noem alle positieve eigenschappen maar op die je kunt bedenken en je hebt een idee van hoe de energie van de natuurwezens aanvoelt. En er is geen oordeel, alleen maar liefde, onvoorwaardelijke liefde.
Hoe kunnen wij als mensen de natuurwezens het beste dienen, juist in dit kritieke tijdvlak? Met een liefdevolle houding, met waardering, met aandacht voor al het moois om je heen. De natuurwezens laten ons nu weten:
“Er is geen kritiek punt.
Er is alleen potentie.
Wanneer de mens zich daar ten volle op zou richten,
dan zouden wij zoveel meer mooie dingen kunnen creëren.
Maar het is de mens zelf die zijn aandacht gericht houdt op onvolkomenheden in de natuur,
in de wereld en daardoor creëert hij méér van hetzelfde.”
Wat doen natuurwezens en wat kunnen ze voor ons mensen betekenen; welke boodschap hebben zij voor ons?
“Ik kan me zo voorstellen dat iedereen die met de natuur werkt, of dit nu de landbouwer is of de landschapsarchitect of de bosbeheerder, als iedereen met de natuurenergieën samen zou werken met wederzijds respect voor elkaars behoeftes, dan zou dit voor een veel beter resultaat zorgen qua groei en balans in de natuur.
Dan zouden de bestrijdingsmiddelen ook tot het verleden behoren. Persoonlijk zou ik dat geweldig vinden. Er zijn al boerenbedrijven die dit doen dus het begin is gemaakt. De natuurwezens zijn er klaar voor, nu de mens nog.”
De boodschap die de natuurwezens hierbij graag willen geven is:
“Kom en speel met ons, heb plezier met ons, lééf met ons.
Wij zijn deel van jullie en jullie zijn deel van ons.
Wij kunnen in liefde zoveel moois voor elkaar betekenen.
Kom speel met ons, creëer met ons en vreugde zal ons aller deel zijn.
In liefde samen te werken is wat wij zó graag willen.
Kom speel met ons.”
Annelie van Dijk
Geen kind is eigenlijk wel zo bijzonder, allemaal zijn we kind geweest met onze fantasie’en en onze eigen belevingswereld, alleen we zijn er uitgesleurd door radeloze ouders en dokters.
Nu wij ouders zijn en bewust zijn van het gemis duiken bij onze kinderen die zelfde gedragscodes op vooral met een DeJa-Vu van herkenningen naar vroeger toe, tonen wij nu de intresse voor ons zo begaafde kind.
We gaan het nu helpen en ondersteunen wat zij meemaken en ondervinden, niks is meer te gek in deze tijd, alles is juist mogelijk, omdat we puur tegen de dingen anders aankijken.
Kijk ik voor mezelf terug, dan zag ik als kind ook van alles, wist van alles en zei veel dingen voorbij mijn eigen mond, was dat verstandig? nee, dat was het zeker niet, zeker het avontuur met de onderzoeks dokters in witte jas die je zo meesterlijk als een achterlijk kind kon terug plaatsen ver onder je eigen retoriek van aanwezig zijn.
In die tijd telde je niet eens mee, je wereld waar je in bleef hangen was een illusie volgens de grote mensen en zelfs je knuffelpop op je 5de werd afgenomen door een gefrustreerde dokter deed je in elkaar krimpen van ellende, zijn we nu al gek of is die grote mensen wereld wel iets wat niet deugd!?
Jaren later en zeker nu terug kijkend naar het verleden welke onveranderbaar is steek je toch wel er iets van op, zeker dat onze kinderen het zelf nu ondervinden en gelukkig daar een betere support op krijgen dan toen, dan hebben we later minder gefrustreerde mensen te pakken die niet hun kindswereld met het paranormale zijn kwijt geraakt, laat staan het goed hebben kunnen inlossen, want die lopen nu al hun hele leven met de ziel onder de arm heen.
In iedergeval, de bezoeker die bij mij langs komt, zal het gauw niet aan de buitenkant zien, maar ons hele huis zit vol met David de Kabouter poppen van onze geliefde Rien Portvliet, we zijn er gek op en we kunnen van die verslaving maar niet meer afkomen, de deva wereld geeft mij altijd ge-inspireerd, (gelukkig dat ze daar ooit van af zijn gebleven de heren dokters) anders had ik nooit de mentaliteit gehad om te kunnen vechten tegen trollen en andere illustere opgeblazen reuzen.
Heb je thuis ergens nog zo’n David de Kabouter zitten op de plank, dan zijn ze hier van Harte welkom, we hebben er al 25 zitten en 7 dwergen, nog even en ik voel me Ali Baba…
Ja Paul, het wordt tijd dat ieders “eigenheid” en eigen wijsheid er mag zijn.
Je kan leven of niets een wonder is, en je kan zo leven dat alles een wonder is.
Doe mij het laatste maar, heeft Albert Einstein gezegd. En ik sluit mij daarbij van
harte aan. Hartelijke groeten, ook aan de kabouters, het is, vind ik ook een wonder
dat de natuur er dank zij de natuurwezens er nog zo uit ziet, zoals er met de
natuur wordt omgegaan. Jammer genoeg zo respectloos, terwijl we zelf behoren
tot die mooie natuur. Maar wij blijven ons richten op het positieve, want wat aandacht
krijgt groeit, dus waarom zal je dan het negatieve aandacht geven?
Nogmaals groetjes Alice
@Paul
Haha Paul wel grappig joh! Ik heb erg vaak gekeken naar David de Kabouter. De berichten die elke aflevering met zich meedroeg, daar ging het om hé? 😉
Ik ga maar eens snel slapen. Zilverzacht allemaal! ^___^
Mee eens, kort maar krachtig en duidelijk Paul en Alice
Yeah! Die Natuur mag wel eens goed nagetuurd zijn
De Biologie is een Aliën Technologie met vele Spirits zo Fijn.
De Aarde is in feite een groot Ster-Kristal.
Hoe zijn we ermee omgegaan vraagt deze StarmanCityUfo uit het heelal.
http://i1210.photobucket.com/albums/cc411/Budhymann/ColorMe.jpg?t=1292462550
Ik ben op zoek naar mensen die ook de natuurwezens zien, om ervaringen uit te wisselen.Ik ben nieuwsgierig naar in welke hoedanigheid oa kleding zij zich tonen aan ons . De gnooms zijn altijd het zelfde gekleed en hebben altijd een grote buitel om hun taile hangen waar zij de meest magische orbs uithalen.Maar ze laten me vele keren zien(ik moet het hebben van kijken) zij de gnooms tekenen een menselijke vorm die tot leven komt,en deze dragen gelukkig meestal kleding, feeen of elven kunnen naakt verschijnen,alles gaat om respect van mij naar deze natuurgeesten maar ook van hun naar mij toe,en ik vraag om zich aan te kleden.Tja, ik ben een mens met andere normen en waardes ja, ik weet het is voor vele bizar,maar dat is met veel dingen zo in het leven.Zij kunnen de mens ook bijstaan in zware tijden.