US generaal over de ware reden van oorlog: ‘War is a racket!’

 

– WAR IS A RACKET –

by General Smedley Butler (1881-1940)

x

Oorlog is bedriegerij. Dat is het altijd geweest. Het is waarschijnlijk het oudste, het meest winstgevende en zeker het meest wreed. Het is het enige waarin de winst geld is en het verlies mensen levens. De eerste wereld oorlog (WO1) waren er maar een handvol mensen die de winst opstreken. Tenminste 21.000 nieuwe miljonairs en miljardairs waren ontstaan tijdens de eerste wereld oorlog. Althans, dit was het aantal dat toegegeven heeft grote inkomsten te hebben gekregen via belasting teruggave. Hoeveel er in werkelijkheid zijn weet niemand.

[Bedenk wel dat dit Dollars zijn uit 1935. Om deze bedragen om te rekenen naar Dollars uit de 21^ste eeuw moeten we de aantallen keer 10 doen – WTK-red]

Wie maakt de winst?

De eerste wereld oorlog kostte de Verenigde Staten $52 miljard dollar. Dat betekent $400 [meer dan $4000 met inflatie] per man, vrouw en kind in de VS. De normale winst van een bedrijf in de VS ligt tussen de 6 en 12%. De winst van een oorlog is een ander verhaal – 60, 100, 300 en soms wel 1800% – “The sky is the limit”.

De leiders hebben het geld. Kom, we gaan het halen! Natuurlijk wordt dit niet zo gezegd in tijden van oorlog. Het is mooi aangekleed doormiddel van speeches over patriottisme, liefde voor het land en “we moeten allemaal ons steentje bijdragen”, maar de winst springt omhoog als bamboe en wordt veilig in de zak gestoken.

Neem als voorbeeld de du Ponts, de “powder” mensen. De gemiddelde winst voor dat de oorlog begon, in de periode van 1910 tot 1914, was $6 miljoen per jaar. De gemiddelde winst tijdens de oorlog, in de periode van 1914 tot 1918, was $58 miljoen per jaar! Bijna 10 keer zoveel als normaal! De normale minst was voor die tijd al zeer goed. Een winstgroei van meer dan 950%.

Nog een voorbeeld, de staal industrie van de VS. Bethlehem Steel’s winst in de periode van 1910 tot 1914 was rond de $6 miljoen dollar per jaar. Maar in de oorlogsperiode van 1914 tot 1918 lag de winst rond de $49 miljoen per jaar! United States Steel had een jaarlijkse winst van $105 miljoen dollar in de periode voor de oorlog en een $240 miljoen dollar winst tijdens de oorlog. Dit door het maken van munitie.

De leiders hebben het geld. Kom, we gaan het halen! Natuurlijk wordt dit niet zo gezegd in tijden van oorlog. Het is mooi aangekleed doormiddel van speeches over patriottisme en ‘we moeten allemaal ons steentje bijdragen’, maar de winst springt omhoog en wordt veilig in de zak gestoken.

Ze verkochten Amerika 20 miljoen muggen netten voor de soldaten in Europa. Geen één van deze netten heeft Frankrijk gehaald! Er was goede winst te behalen met het verkopen van muggen netten, ook al waren er geen muggen in Frankrijk. Na de oorlog waren er ongeveer 4 miljoen rugzakken voor soldaten die de grote warenhuizen uitpuilde. Nu zijn deze rugzakken afgedankt omdat de regels zijn veranderd, maar de fabrieken hebben hun geld allang gekregen.

Als iemand er profijt van had waren het de banken wel. Als vennootschap zijnde hoefde zij zich niet te verantwoorden tegenover aandeelhouders. De winst was zo geheim als dat het bedrag groot was. Hoe deze bankiers miljoenen en miljarden hebben verdiend weet ik niet, omdat al die geheimen nooit uit zijn gekomen, zelfs niet voor het hart van het Senaat. Het is geschat dat de oorlog $52 miljard [X 10 met inflatie] dollar heeft gekost. Hiervan is $39 miljard dollar daadwerkelijk besteed aan de oorlog. Hieraan werd $16 miljard dollar winst geboekt. Zo kwamen die 21.000 nieuwe miljonairs en miljardairs op de wereld. Deze $16 miljard dollar is geen klein bedrag en ging maar naar een klein select groepje.

Wie betaalt de rekening?

Wie zorgt eigenlijk voor die winst van 20, 100, 300, 1500 en 1800%? We betalen het allemaal aan de belasting! Maar de soldaten betalen het grootste deel van de rekening. Als je dit niet geloofd moet je de Amerikaanse begraafplaatsen in het buitenland maar eens bezoeken, of de veteranen ziekenhuizen in de VS. Toen ik op toer was door de VS. heb ik 18 regeringsziekenhuizen voor veteranen bezocht. Daar zijn ongeveer 50.000 gebroken mannen te vinden, mannen die 18 jaar geleden op het slagveld stonden. De mortaliteit tussen de veteranen was drie keer zo groot als bij mensen die thuisgebleven waren.

Jongens met een normale levensstijl werden uit de kantoren, fabrieken en klaslokalen gehaald om vervolgens in het leger te dienen. Ze werden opnieuw gevormd om het doden van mensen een dagelijkse bezigheid te maken. Ze werden aan immense psychologie onderworpen en totaal veranderd, een nieuw gezicht. Getraind om niet verder na te denken dan moorden of vermoord worden. Dan, opeens, ontslagen omdat ze niet meer nodig waren. Deze keer kregen ze geen nieuw gezicht om zich weer te kunnen mengen in de maatschappij. Veel jonge mannen zijn er uiteindelijk aan onderdoor gegaan omdat ze zichzelf niet meer konden aanpassen.

Jongens met een normale levensstijl werden uit de kantoren, fabrieken en klaslokalen gehaald om vervolgens in het leger te dienen. Ze werden opnieuw gevormd om het doden van mensen een dagelijkse bezigheid te maken.

Mooie idealen werden er voorgehouden bij jongens die er op uit gezonden werden om dood te gaan. Dit was “de oorlog om alle oorlogen te stoppen”. Dit was “de oorlog om de wereld veilig te maken voor democratie”. Niemand heeft hen ooit verteld dat het gaan en het doodgaan hoge oorlogswinst zou betekenen. Niemand heeft deze Amerikaanse soldaten ooit verteld dat ze misschien doodgeschoten zouden worden door de kogels die door hun eigen vaderland gemaakt waren. Niemand heeft hen ooit verteld dat hun schepen beschoten zouden worden door torpedo’s uit onderzeeërs met Amerikaanse inhoud. Het enige wat hen verteld werd was dat het een glorieus avontuur zou worden.

Hoe kunnen we dit stoppen?
Het is een racket! Een paar profiteren – een heleboel betalen. Er is een manier om dit te stoppen! Dit is niet te stoppen door middel van ontwapeningsconferenties. Je kunt het niet stoppen door vredesdemonstraties in Geneva. Wel gemeende maar onpraktische groepen kunnen het niet wegvagen doormiddel van resoluties. Drie stappen moeten gemaakt worden het racket kapot te krijgen:

1.) We moeten de winst uit de oorlogen bannen.
2.) We moeten de jeugd die de wapens dragen laten beslissen of er een oorlog nodig is of niet.
3.) We moeten ons leger limiteren tot het beschermen van ons eigen land.

Ik ben niet zo dom om te denken dat oorlog iets van het verleden is. Ik weet dat de mensen geen oorlog willen, maar het heeft geen zin om te zeggen dat we niet in een nieuwe oorlog terecht komen. Woodrow Wilson was de herkozen president in 1916 omdat de woorden “kept us out of war” bij zijn naam gevoegd waren. Maar 5 maanden later vroeg hij het congres oorlog te verklaren aan Duitsland. In die 5 maanden werd de burgers niet gevraagd of ze van gedachten waren veranderd. Wat heeft dan de gedachte van deze president zo doen omslaan als het niet van de burgers kwam? Geld!

Woodrow Wilson was de herkozen president in 1916 omdat de woorden “kept us out of war” bij zijn naam gevoegd waren. Maar 5 maanden later vroeg hij het congres oorlog te verklaren aan Duitsland.

Een bevriende commissie kwam bij de president vlak voordat de oorlog verklaard werd. De president riep een adviseurgroep in het leven. Het hoofd van de commissie sprak, zonder diplomatische zinnen, tegen de president en zijn groep: “Het heeft geen zin om onszelf voor de gek te houden. De reden voor onze vriendschap is er niet meer. We zijn jullie (Amerikaanse bankiers, Amerikaanse munitie fabrieken, en vele andere bedrijven) nu vijf of zes miljard dollar schuldig. Als wij verliezen (en dat doen we zonder de hulp van de VS), dan kunnen wij (Engeland, Frankrijk en Italië) dit geld niet terug betalen, dus…”

Zou er geen geheimhouding zijn over de bijeenkomsten, zou de pers uitgenodigd zijn om hierbij aanwezig te zijn, dan zou de VS zich nooit hebben bemoeit met de oorlog. Deze bijeenkomst, net als alle andere bijeenkomsten over oorlog, werd geheim gehouden. Toen onze jongens naar Europa verscheept werden, werd hen verteld “war to make the world safe for democracy” en “war to end all wars”. Heel weinig heeft ons ervan overtuigt dat dit inderdaad de oorlog was om alle oorlogen te stoppen. Ontwapeningsconferenties betekenen niks. Bij al deze conferenties staan sinisterachtige mensen achter de schermen die profiteren van oorlogen. Zij zien er op toe dat deze conferenties niet echt ontwapening als gevolg hebben. So…I say, TO HELL WITH WAR!