Dodelijke Immuniteit: over kwik in vaccins.

Het onderstaande artikel gaat over kwik in vaccins. Robert Kennedy jr. schreef het in 2005 als hoofdartikel voor het blad Rolling Stone (hier). Het baarde enorm opzien en de keiharde feiten die hij in dit artikel noemt, liegen er  dan ook niet om!!

De aanwezigheid van kwik in de vaccinaties voor baby’s zijn er de oorzaak van dat autisme met een explosieve groei bezig is. Hoewel de hoeveelheid kwik per vaccinatie is gedaald, is juist door het aantal vaccinaties de toename van kwik in het lichaam gegroeid. Natuurlijk is het onderstaande scenario gebaseerd op de Amerikaanse situatie; het hele verhaal laat echter zien hoe corrupt de farmaceutische INDUSTRIE is, wanneer het aankomt op het verkrijgen van een ‘markt’ voor hun producten.

En dan de overheid: Als snel ná deze publicatie van Robert Kennedy, liet de Amerikaanse overheid van zich horen; zij moesten zich dus wel laten horen. Je zult hieronder lezen dat wat deze overheid presteerde, aan het onvoorstelbare grenst. Zij namen eerst het artikel onder vuur, kleine foutjes in de teksten. Maar Kennedy jr. weerlegde de verhalen, door netjes te corrigeren. Voor de volledigheid plaatsen wij daarom het weerwoord op de beschuldigingen van Robert Kennedy jr. in dit artikel helemaal onderaan.

We hopen dat dit artikel bij mag dragen, zeker in de Nederlandse taal, tot een beter onderling begrip tussen de voor- en tegenstanders van vaccinaties.~Met veel dank aan het knappe vertaalwerk van Jan Smith!

x

x

* * *

X

Robert F. Kennedy Jr. over de doofpotaffaire van de VS-regering,
X
met betrekking tot een kwik/autisme schandaal in vaccinaties.

x

x

Dodelijke Immuniteit

Robert Kennedy Jr.

Rolling Stone © 2005 | Ned. vertaling: 2009 © WantToKnow/Jan Smith
X

In juni 2000 kwam een groep regeringswetenschappers en gezondheidsdeskundigen bij elkaar voor een vergadering in het afgesloten conferentiecentrum ‘Simpsonwood’ in Norcross, Georgia. De bijeenkomst was georganiseerd door het bureau van de ‘Centers for Disease Control and Prevention’ (CDC)¹ en werd juist in dit Methodistische recreatieoord gehouden omdat het gelegen was in de bosrijke omgeving langs de Chattahoochee Rivier, om zodoende totale geheimhouding te kunnen garanderen. Er was geen officiële aankondiging uitgegaan – er waren slechts 52 deelnemers op persoonlijke titel uitgenodigd.

Aanwezig waren hoge functionarissen van de CDC en de ‘Food and Drug Administration’ (FDA)², topspecialisten van de WHO³ uit Genève en vertegenwoordigers van alle grote producenten, waaronder GlaxoSmithKline, Merck, Wyeth en Aventis Pasteur. Alle discussiestukken waren onder embargo geplaatst en de deelnemers werden hierop bij herhaling door CDC-functionarissen gewezen. Er mochten geen fotokopieën worden gemaakt en ook was het verboden documenten na afloop mee te nemen.

De federale functionarissen en vertegenwoordigers van de producenten waren bijeengekomen om te discussiëren over een nieuwe studie die alarmerende vragen opriep over de veiligheid van een groot aantal vaccins die bestemd waren voor zuigelingen en jonge kinderen.

Volgens de epidemioloog van de CDC, Tom Verstraeten, die de beschikking had over een enorme database met gegevens van zo’n 100.000 kinderen, was gebleken dat een op kwik gebaseerd conserveringsmiddel – thimerosal – in de vaccins verantwoordelijk was voor een dramatische toename van autisme en een massa andere neurologische afwijkingen onder kinderen.

“Ik was eigenlijk met stomheid geslagen over wat ik zag,” vertelde Verstraeten de aanwezigen in Simpsonwood, terwijl hij een onthutsend aantal eerdere studies citeerde waaruit bleek dat er verband bestond tussen thimerosal en spraakachterstand, concentratiestoornissen, hyperactiviteit en autisme. Sinds 1991, toen de CDC en de FDA de aanbeveling hadden gedaan dat drie aanvullende vaccins vermengd met het conserveringsmiddel moesten worden toegediend aan uitzonderlijk jonge kinderen – in één geval zelfs slechts enkele uren na de geboorte – was de schatting van het aantal gevallen van autisme 15 x zo hoog geworden: van 1:2.500 naar 1:165 kinderen.

Zelfs voor wetenschappers en artsen die gewend waren aan confronterende onderwerpen over leven en dood, waren de bevindingen beangstigend. “Je kunt hiermee goochelen wat je wilt,” zei Dr. Bill Weil, adviseur voor de Amerikaanse Academie van Kinderartsen, tegen de groep, “De resultaten zijn echter ‘statistisch gesproken zeer significant’.” Dr. Richard Johnston, immunoloog en professor in de kindergeneeskunde aan de Universiteit van Colorado, wiens kleinkind in de vroege uren van de eerste vergaderdag was geboren, was zelfs nog meer gealarmeerd. “Mijn onderbuikgevoel?” vroeg hij, “vergeef me deze persoonlijke uitspraak — ik zou niet willen dat mijn kleinkind een vaccin toegediend krijgt met thimerosal, totdat we beter inzicht krijgen in wat er aan de hand is.”

Dr. Richard Johnston, immunoloog en professor in de kindergeneeskunde aan de Universiteit van Colorado:

“Ik zou niet willen dat mijn kleinkind een vaccin toegediend krijgt met thimerosal,
totdat we beter inzicht krijgen in wat er aan de hand is.”

In plaats van het nemen van directe maatregelen en de voorraad thimerosal-vaccins te vernietigen, besteedden de functionarissen en stafleden gedurende die twee dagen de meeste tijd echter aan de discussie over een manier om de schadelijke informatie in de doofpot te stoppen. Volgens transcripties van de gesprekken, die volgens de Wet op Openbare Informatie werden verkregen, waren de meeste deelnemers bezorgd over de mate waarin de bezwarende onthullingen over thimerosal uiteindelijk van invloed zouden kunnen zijn op de vaccinproducenten.

“We verkeren in een slechte uitgangspositie aangaande rechtszaken,” zei Dr. Robert Brent, kinderarts in het Alfred I. du Pont Ziekenhuis in Delaware. “Dit zal koren op de molen zijn van veel overijverige openbare aanklagers in dit land.”

Dr. Bob Chen, hoofd voor vaccinveiligheid van de CDC, gaf uiting aan zijn opluchting door op te merken dat “we, gegeven het gevoelige karakter van de informatie, er toch voor konden zorgen dat we die informatie uit  handen van, laat ons zeggen, minder verantwoordelijke lieden, hebben weten te houden.”

Dr. John Clements, vaccin adviseur van de Wereld Gezondheidsorganisatie, verklaarde dat “dit onderzoek misschien nooit had moeten worden uitgevoerd.” Hij voegde eraan toe dat “de onderzoekresultaten moesten worden herzien,” waarschuwende dat de studie “door anderen zou worden opgepakt en op andere manieren worden behandeld die buiten de controle van deze groep zouden liggen.”

In feite heeft de regering hiermee aangetoond dat ze meer begaan is met het afhandelen van de schade, dan met de bescherming van de gezondheid van kinderen. De CDC betaalde het ‘Instituut voor Geneeskunde’ voor het verrichten van nieuw onderzoek waarmee de risico’s van thimerosal konden worden gladgestreken. Ze gaven de onderzoekers opdracht de chemische connectie met autisme “uit te bannen”.

Ze hielden de bevindingen van Verstraeten achter, ook al waren ze bedoeld voor onmiddellijke publicatie, en vertelden andere wetenschappers dat zijn oorspronkelijke gegevens “zoek waren geraakt en niet meer konden worden achterhaald.” En om de Wet op Openbaarheid van Informatie te dwarsbomen, overhandigden zij hun reusachtige databank betreffende vaccinrapporten aan een particuliere onderneming, met de restrictie dat die niet door onderzoekers mochten worden ingezien. Tegen de tijd dat Verstraeten zijn studieresultaten uiteindelijk in 2003 publiceerde, was hij gaan werken voor GlaxoSmithKline, waar hij zijn gegevens herzag om daardoor het verband tussen thimerosal en autisme te verdoezelen.

Vaccinproducenten zijn reeds begonnen met de geleidelijke verwijdering van thimerosal uit entstoffen die worden toegediend aan Amerikaanse zuigelingen – maar ze gingen door met de verkoop hun op kwik gebaseerde voorraden tot vorig jaar (2004 – red.).

Ze boden de CDC en  FDA daarbij de helpende hand door de verdachte vaccins op te kopen en te exporteren naar ontwikkelingslanden en door medicijnproducenten toestemming te geven door te gaan met het gebruik van het conserveringsmiddel in enkel Amerikaanse vaccins – inclusief verschillende doseringen griepentstoffen bestemd voor kinderen en tetanusremmers die routinematig worden toegediend aan elfjarigen.

De medicijnproducenten krijgen ook hulp van machtige wetgevers in Washington. De leider van de meerderheid in de Senaat, Bill Frist, die US$ 873.000 had ontvangen in de vorm van bijdragen uit de farmaceutische industrie, heeft gezorgd voor immuniteit voor vaccinproducenten in mogelijk 4.200 rechtszaken die zijn aangespannen door ouders van getroffen kinderen. In vijf afzonderlijke zaken heeft Frist gepoogd alle regeringsdocumentatie, gerelateerd aan die vaccins – de transcripties van ‘Simpsonwood’ incluis – te verzegelen en Eli Lilly, de uitvinder van thimerosal, af te schermen tegen dagvaardingen. In 2002, de dag nadat Frist stilletjes een geamendeerd wetsvoorstel, dat bekend staat als de ‘Eli Lilly Beschermingswet’ doorsluisde, stortte het bedrijf US$ 10.000 in de campagnekas en kocht het 5.000 exemplaren van zijn boek over bioterrorisme.

In 2003 werd de maatregel door het Congres herroepen, maar eerder dit jaar liet Frist een andere bepaling opnemen in een antiterrorismewet die compensatie zou onthouden aan kinderen die lijden aan vaccingerelateerde hersenbeschadigingen. En natuurlijk had hij een sluitend verhaal.. Dean Rosen, politiek adviseur van Frist op het gebied van gezondheid:
“De rechtszaken zijn van een dergelijke omvang dat ze de vaccinproducenten werkeloos kunnen maken en ons vermogen om op te treden bij een biologische aanval door terroristen zouden kunnen beperken.”

Zelfs veel conservatieven zijn zeer geschokt door de pogingen van de overheid om de gevaren van thimerosal toe te dekken. Republikeins afgevaardigde voor Indiana, Dan Burton, hield toezicht op een driejarig onderzoek naar thimerosal nadat bij zijn kleinzoon de diagnose van autisme was gesteld.

“Thimerosal dat gebruikt wordt als conserveringsmiddel in vaccins wordt direct in verband gebracht met deze epidemie van autisme,” concludeerde zijn Comité voor Regeringshervorming uit het Huis van Afgevaardigden in haar eindrapport.

“Deze autisme-epidemie had in zijn geheel voorkomen kunnen worden of binnen de perken gehouden, als de FDA niet had zitten slapen tijdens de pogingen om het gebrek aan gegevens te verdraaien die te maken hadden met ingespoten thimerosal, dat bekend staat als gif op neurologisch gebied. De FDA en andere gezondheidsinstellingen hebben verzuimd in te grijpen,” zo voegde het Comité eraan toe, “uit overwegingen die neerkomen op een ambtsmisdrijf om zichzelf te verdedigen en op misplaatst protectionisme van de kant van de farmaceutische industrie.”

Het verhaal over de wijze waarop gezondheidsinstellingen van de overheid hebben samengespannen met Big Pharma om de risico’s van thimerosal voor het publiek te verdoezelen, is een huiveringwekkend geval van institutionele arrogantie, macht en hebzucht. Ik raakte slechts met tegenzin betrokken bij die tegenstrijdigheden. Als advocaat en milieuactivist die jaren heeft gewerkt aan zaken aangaande kwikvergiftigingen, trof ik regelmatig moeders van autistische kinderen, die er absoluut van overtuigd waren dat hun kinderen kwaad was aangedaan door de vaccinaties. Maar persoonlijk stond ik hier toen nogal sceptisch tegenover.

Ik betwijfelde of autisme kon worden geschoven op een enkele bron en ik voelde de behoefte van de regering heel goed aan om ouders te verzekeren dat vaccinaties per definitie veilig zijn; de uitroeiing van dodelijke kinderziekten hangt ermee samen.

Ik neeg ertoe het eens te zijn met sceptici als de democratische afgevaardigde Henry Waxman uit California, die zijn collega’s in de Commissie voor Hervormingen bekritiseerde voor het te snel trekken van conclusies over autisme en vaccinaties. “Waarom zouden we de mensen bang maken voor immunisering, voordat we de feiten kennen?” verklaarde Waxman tijdens een hoorzitting.

Pas na het lezen van de transcripties uit ‘Simpsonwood’, bestudering van de vigerende wetenschappelijke onderzoeken en gesprekken met veel van ‘s lands vooraanstaande autoriteiten op het gebied van kwik, raakte ik ervan overtuigd dat het verband tussen thimerosal en de epidemie van neurologische afwijkingen in de kinderjaren, waar was.

Vijf van mijn eigen kinderen zijn lid van de Thimerosalgeneratie – geboren tussen 1989 en 2003 – die zware doses kwik kregen toegediend door vaccinaties. “Lagere scholen worden bedolven onder kinderen die symptomen vertonen van neurologische afwijkingen of schade aan het immuunsysteem,” vertelde Patti White, schoolverpleegster voor de Commissie voor Hervormingen in 1999. “Vaccins worden verondersteld ons gezonder te maken, maar in de vijfentwintig jaar dat ik verpleegster werkzaam ben geweest, heb ik nog nooit zoveel getroffen, zieke kinderen gezien. Er gebeurt iets heel verkeerds met onze kinderen.”

Op het ogenblik lijden meer dan 500.000 kinderen aan autisme en kinderartsen stellen jaarlijks meer dan 40.000 nieuwe gevallen vast. Tot 1943 was deze ziekte onbekend, in dat jaar werd hij vastgesteld bij 11 kinderen die geboren waren in de maanden nadat thimerosal in 1931 voor het eerst aan babyvaccins was toegevoegd.

Sommige sceptici bestrijden dat de toename van autisme wordt veroorzaakt door met thimerosal vervuilde vaccins. Zij voeren argumenten aan dat de toename het resultaat is van betere methoden voor het stellen van diagnoses – een theorie die op zijn minst vragen oproept, gegeven het feit dat de meeste nieuwe gevallen van autisme voorkomen in een geclusterde groep kinderen van dezelfde generatie.

Het meest frappant is nog wel tot hoever de onderzoekers zijn gegaan in het negeren – en verdonkeremanen – van het bewijsmateriaal tegen thimerosal.

“Als de epidemie werkelijke onderwerp is van slechte diagnose,” merkt Dr. Boyd Haley, een van ’s werelds topautoriteiten op het gebied van kwikvergiftiging, spottend op, “waar komen dan al die twintigjarige autistische jongeren vandaan?” Andere onderzoekers verklaren dat Amerikanen worden blootgesteld aan een grotere opeenstapeling van kwik als ooit tevoren, als gevolg van de consumptie van besmette vis tot en met hun tandvullingen, en zij stellen dat thimerosal in vaccins slechts voor een deel bijdraagt aan een veel groter probleem.

Het is een zorg die zeker veel meer aandacht verdient dan tot nu toe – maar over het hoofd wordt gezien dat de kwikconcentraties in vaccins alle andere bronnen van de blootstelling van onze kinderen als minder belangrijk worden geacht.

Maar het meest frappant is nog wel tot hoever de onderzoekers zijn gegaan in het negeren – en verdonkeremanen – van het bewijsmateriaal tegen thimerosal. Vanaf het allereerste begin is de wetenschappelijke bewijslast tegen de kwiktoevoeging overweldigend geweest. Het conserveringsmiddel, dat gebruikt wordt voor het tegengaan van het ontstaan van zwammen en bacteriële groei, bevat ethylkwik, een potentieel neurogif.

Vrachtwagenladingen onderzoeksresultaten hebben aangetoond dat kwik de neiging heeft zich opeen te stapelen in de hersenen van primaten en andere dieren, nadat ze werden geïnjecteerd met vaccins – en dat de zich nog ontwikkelende kinderhersenen er in het bijzonder zeer ontvankelijk voor zijn. In 1977 stelde een Russisch onderzoek vast dat volwassenen die aan veel lagere doseringen van ethylkwik waren blootgesteld dan die welke aan Amerikaanse kinderen waren toegediend, jaren later leden aan hersenbeschadigingen. Rusland verbood twintig jaar geleden thimerosal in vaccinatiestoffen voor kinderen en Denemarken, Oostenrijk, Japan, Groot-Brittannië en alle Scandinavische landen hebben sedertdien dat voorbeeld gevolgd.

“Het is niet eens mogelijk een onderzoek te vinden waarin wordt gesteld dat thimerosal veilig is,” zegt Haley, die leiding geeft aan de chemische afdeling van de Universiteit van Kentucky. “Het is zo verrekte giftig; als je thimerosal aan een dier toedient, worden de hersenen ziek. Als je het toepast op levend weefsel, sterven de cellen. Als je het in een petrischaaltje stopt, sterft de cultuur. Als je dit soort dingen weet, is het des te schokkender wanneer iemand het inspuit bij kinderen zonder te denken dat hij ze schade berokkent.”

Interne stukken onthullen dat Eli Lilly, die als eerste thimerosal ontwikkelde, vanaf het begin wist dat zijn product schade kon veroorzaken – zelfs met de dood tot gevolg – bij zowel dieren als mensen. In 1930 testte het bedrijf thimerosal door het toe te dienen aan tweeëntwintig patiënten met terminale hersenvliesontsteking; allen stierven binnen een week na de injectie – een feit dat Lilly kennelijk te onbelangrijk vond om mee te nemen in zijn onderzoek, waarin hij verklaart dat thimerosal veilig is.

In 1935 waarschuwden researchers van een andere vaccinproducent, Pittman-Moore, Lilly dat zijn claims over de veiligheid van thimerosal “niet met onze informatie overeenkwamen.” De helft van de honden die Pittman injecteerde met op thimerosal gebaseerde vaccins werd ziek, waarna leidinggevenden aldaar het conserveringsmiddel betitelden als “onbevredigend serum voor toepassing op honden.”

Gedurende tientallen jaren nadien stapelden de bewijzen tegen thimerosal zich op. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarin het Ministerie van Defensie het conserveringsmiddel in vaccins voor militairen stopte, eiste men dat Lilly er het etiket “vergif” op plakte. In 1967 vond men in een onderzoek naar Toegepaste Microbiologie dat thimerosal sterfte bij muizen veroorzaakte nadat die met de vaccins waren behandeld.

Vier jaar later vermeldden Lilly’s eigen onderzoeken dat thimerosal “vergiftig was voor weefselcellen” in concentraties van minder dan 1 ppm (parts per million) — 100 keer zwakker dan de concentratie in een typisch vaccin. Maar zelfs toen ging het bedrijf door met de promotie van thimerosal als “niet giftig” en paste het daarna zelfs nog toe in bepaalde desinfectiemiddelen. In 1977 stierven tien baby’s in een ziekenhuis in Toronto nadat men hun navelstreng had gedept met een antiseptisch middel waarin thimerosal zat.

In 1982 stelde de FDA een verbod in op producten met thimerosal die gewoon in de winkel te koop waren en in 1991 overwoog het bureau een verbod om het te gebruiken in vaccins bestemd voor dieren. Tragisch genoeg deed in datzelfde jaar de CDC de aanbeveling dat kinderen moesten worden ingespoten met een serie vaccins die kwik bevatten. Nieuwgeborenen zouden binnen twintig uur na de geboorte worden gevaccineerd tegen hepatitis-B en baby’s van twee maanden oud moesten worden geïmmuniseerd tegen haemophilus influenzae B, difterie, tetanus en kinkhoest.

De medicijnindustrie wist dat de bijgevoegde vaccins gevaar inhielden. In hetzelfde jaar dat de CDC de nieuwe vaccins had goedgekeurd, waarschuwde Dr. Maurice Hilleman, een van de vaders van het vaccinatieprogramma, het bedrijf dat kinderen van zes maanden oud die waren behandeld met die injecties, te maken zouden krijgen met gevaarlijke blootstelling aan kwik. Hij adviseerde dat thimerosal niet meer zou worden gebruikt, “speciaal bij kinderen en zuigelingen”, daarbij opmerkend dat de industrie op de hoogte was van niet giftige alternatieven. “De beste weg om te bewandelen,” zo voegde hij er aan toe, “is om over te schakelen op meer eigentijdse vaccins die geen conserveringsmiddel bevatten.”

Voor Merck en andere medicijnfabrikanten vormde geld echter het grote struikelblok. Thimerosal kan door de farmaceutische industrie gemakkelijk in flesverpakkingen worden gestopt die meerder doses bevatten; die vereisen echter een betere bescherming omdat ze vatbaarder zijn voor besmetting doordat er meerdere keren een naald in wordt gestoken. De productiekosten van grotere flesverpakkingen liggen de helft lager dan die van kleinere flesjes die slechts één dosis bevatten, waardoor het aanzienlijk goedkoper is voor internationaal opererende bureaus om ze te slijten in armere regio’s waar het gevaar van epidemieën dreigt.

Geconfronteerd met die ‘kostenoverweging’ negeerde Merck de waarschuwingen van Hilleman, en gingen regerings-functionarissen  rustig verder met het doordrukken van meer en meer thimerosal bevattende vaccins voor kinderen. Voor 1989 kregen nog niet naar school gaande kinderen elf vaccinaties — tegen polio, difterie, tetanus, kinkhoest, mazelen, bof en rode hond. Tien jaar later ontving ieder kind, dankzij federale aanbevelingen, in totaal 22 immuniseringen tegen de tijd dat ze naar het voortgezet onderwijs gingen.

Naarmate het aantal vaccins toenam, explodeerde ook het aantal gevallen van autisme. In 1990 werden 40 miljoen kinderen geïnjecteerd met thimerosalhoudende vaccins, waardoor ze nog niet eerder voorgekomen hoeveelheden kwik ontvingen, juist in de periode waarin de ontwikkeling van de hersenen een kritieke fase doormaakt. Ondanks de goedgedocumenteerde gevaren van thimerosal zag het ernaar uit dat niemand zich zorgen maakte over het toedienen van opeenstapelende kwikdoseringen die kinderen kregen toegediend door de verplicht gestelde vaccins.

Corrupt gedrag van overheidsinstanties CDC en FDA

“Waarom duurde het zo lang voordat de FDA hun berekeningen hadden afgerond?” Peter Patriarca, directeur van virale producten voor het bureau, vroeg in 1999 in een e-mail aan de CDC: “Waarom hebben de CDC en adviesorganen deze berekeningen niet zelf uitgevoerd toen ze het programma voor de immunisering van kinderen versneld uitrolden?”

Tegen die tijd was het kwaad echter al geschied. Op de leeftijd van twee maanden, wanneer de hersenen van het kind zich nog steeds in een kritische ontwikkelingsfase bevinden, ontvingen zuigelingen drie inentingen die een totale hoeveelheid van 62,5 microgram ethylkwik bevatten – een niveau dat 99 keer hoger is dan de door de EPA aanbevolen dagelijkse hoeveelheid methylkwik, een aanverwante neurotoxine ⁴, waaraan ze mogen worden blootgesteld.

Hoewel de vaccinindustrie erop wijst dat ethylkwik minder gevaar oplevert, omdat het zeer snel wordt afgebroken en door het lichaam wordt afgevoerd, wordt toch in verschillende onderzoeken – met name in een in april door de Nationale Gezondheidsinstituten gepubliceerd document– gesuggereerd dat ethylkwik feitelijk giftiger is voor de ontwikkeling van de hersenen en langer in de hersenen blijft dan methylkwik.

Functionarissen die verantwoordelijk zijn voor de jeugdimmuniseringen stellen met klem dat de toegevoegde vaccins noodzakelijk zijn om kinderen te beschermen tegen ziekten en dat thimerosal nog steeds wordt toegepast in ontwikkelingslanden, die, zoals ze zeggen, zich geen, duurdere, enkelvoudige doses kunnen permitteren die geen conserveringsmiddel bevatten.

Dr. Paul Offit, een van de topadviseurs op het gebied van vaccins van de CDC, vertelde mij “Ik denk dat wanneer we te maken krijgen met een echte grieppandemie – en die zal zeker binnen de volgende twintig jaar uitbreken, omdat dat om de zoveel jaar altijd het geval is – kunnen we godsonmogelijk 280 miljoen mensen immuniseren met enkelvoudige doses. We zullen dan zeker meervoudige doses in flessen nodig hebben.”

Ofschoon functionarissen in de openbare gezondheid misschien met de beste bedoelingen rondlopen, onderhouden velen die in het adviescomité van de CDC zitting hebben nauwe banden met de industrie. Dr. Sam Katz, voorzitter van het comité, was bezoldigd consulent voor de meeste grote vaccinproducenten en maakte deel uit van een team dat vaccin tegen mazelen ontwikkelde, waarvoor hij 1963 de licentie aanvroeg. Dr. Neal Halsey, een ander lid van het comité, werkte als onderzoeker voor de vaccinproducenten en toucheerde een honorarium van Abott Labs voor zijn onderzoek naar het hepatitis-B vaccin.

In de kleine kring van wetenschappers die aan vaccins werken, zijn dit soort belangenverstrengelingen inderdaad de normaalste zaak van de wereld. Afgevaardigde Burton zegt dat “de CDC wetenschappers met dergelijke flagrante belangenverstrengelingen gewoonlijk toestaat zitting te nemen in rationele adviescommissies die aanbevelingen doen over nieuwe vaccins,” zelfs wanneer ze “belangen hebben in de producten en bedrijven waarvoor ze worden verondersteld onpartijdig toezicht uit te oefenen.” De Hervormingscommissie ontdekte dat vier van de acht CDC adviseurs die goedkeuring hadden gegeven aan richtlijnen over een vaccin tegen het Rotavirus⁵, “financiële banden hadden met de farmaceutische bedrijven die verschillende versies van het vaccin ontwikkelden.”

Dr. Paul Offit, die een patent heeft op een van de vaccins, bekende tegenover mij dat hij ‘veel geld zou verdienen’ als zijn stem uiteindelijk zou leiden tot een verkoopbaar product. Maar hij wees mijn suggestie dat direct financieel gewin voor een wetenschapper bij CDC goedkeuringen op zijn minst zijn oordeel zou kunnen beïnvloeden, ten stelligste van de hand.

“Het bezorgt mij geen enkele conflictsituatie,” zo drukte hij me op het hart. “Ik word tijdens zo’n procedure uitsluitend geïnformeerd en niet gecorrumpeerd. Toen ik rond de tafel zat, was mijn enige intentie te proberen aanbevelingen te maken die het best uitpakken voor de kinderen in dit land. Het is beledigend te zeggen dat medici en mensen uit de gezondheidszorg uit de ruif eten van de industrie en beslissingen nemen waarvan ze weten dat ze onveiligheid voor de kinderen opleveren. Zo werkt het gewoon niet.”

Andere vaccinwetenschappers en regelgevers gaven me gelijkluidende garanties. Net als Offit zien zij zichzelf als verlichte bewakers van de gezondheid van kinderen, trots op hun “partnerschappen” met farmaceutische bedrijven, immuun voor de verleidingen van persoonlijk gewin, belaagd door irrationele activisten wier antivaccin-campagnes de gezondheid van kinderen in gevaar brengen. Ze staan vaak afwijzend tegenover ondervragingen. “Wetenschap,” zegt Offit, “kun je maar het beste aan wetenschappers overlaten.”

Toch werden enkele regeringsfunctionarissen gealarmeerd door de klaarblijkelijke belangenverstrengelingen. In zijn e-mail aan CDC bestuurders in 1999, bekritiseerde Paul Patriarca van de FDA, de federale regelgevers voor hun nalatigheid om op adequate wijze nader onderzoek in te stellen naar het gevaar van met thimerosal toegevoegde babyvaccins. “Ik ben er niet zeker van dat het makkelijk zal zijn om niet te hoeven aannemen dat de FDA, de CDC en de instanties die het immuniseringbeleid bepalen, hebben zitten slapen bij het nemen van beslissingen aangaande thimerosal,” schreef Patriarca. De nauwe banden tussen regelgevende functionarissen en de farmaceutische industrie,” zo voegde hij eraan toe, “zullen zeker vragen opwerpen over de diverse adviserende instanties met betrekking tot dwingende aanbevelingen voor toepassing van thimerosal in kindervaccins.”

Als federale regelgevers en regeringswetenschappers de laatste jaren hebben nagelaten de mogelijke gevaren van thimerosal onder controle te krijgen, kan niemand zich nog beroepen op zijn onschuld na de geheime vergadering in “Simpsonwood”. Maar in plaats van het verrichten van aanvullend onderzoek om al of niet het verband aan te tonen met autisme en andere vormen van hersenbeschadigingen, plaatste de CDC enkele politici boven de wetenschappers.

Het bureau droeg haar gegevensbestanden over jeugdvaccins – die grotendeels tot stand waren gekomen door geld van de belastingbetaler – over aan een particulier bureau — America’s Health Insurance Plans⁶ –, zekerstellend dat die niet konden worden gebruikt voor aanvullende research. Tevens gaven ze het Instituut voor Geneeskunde, een adviserende organisatie die deel uitmaakt van de Nationale Academie voor Wetenschappen, opdracht een onderzoek uit te voeren dat het verband tussen thimerosal en hersenafwijkingen aan de kaak moest stellen.

De CDC “wil ons laten verklaren, nou ja, dat die spullen behoorlijk veilig zijn,” vertelde Dr. Marie McCormick, voorzitter van het Comité van Toezicht op de Veiligheid van Immunisering van het Instituut voor Geneeskunde, haar collega-onderzoekers toen ze in januari 2001 voor het eerst bijeenkwamen. “We zullen nooit een beslissing nemen dat autisme een echte bijwerking is van blootstelling aan thimerosal.”

Volgens de notulen van de vergadering voorspelde stafmedewerkster van het comité, Kathleen Stratton, dat het Instituut voor Geneeskunde de conclusie zou trekken dat het bewijs “ontoereikend was om een causaal verband tussen thimerosal en autisme te accepteren of af te wijzen. Dat was namelijk het resultaat dat Walt graag wil zien,” verwijzend naar Dr. Walter Orenstein, directeur van het Nationale Immuniseringprogramma voor de CDC.

Voor mensen die zich hun leven lang hadden ingezet voor de bevordering van vaccinatie, vormden de onthullingen over thimerosal een bedreiging die hun werk ondermijnden. “We hebben hier te maken met een slangenkuil,” zei Dr. Michael Kaback, een ander comitélid. “Hoe negatiever onze presentatie is, hoe minder mensen geneigd zijn zich te laten vaccineren of  immunisreren – en we weten wat daarvan de uitkomst zal zijn. We zitten als het ware in de val. Onze grootste zorg op dit moment is hoe we hieruit komen.”

Federale functionarissen verklaarden in het openbaar dat hun voornaamste doelstelling van de onderzoeken naar thimerosal waren gericht op het uit de wereld helpen van alle twijfels over vaccins. “Er lopen momenteel vier onderzoeken om het veronderstelde verband tussen autisme en thimerosal uit te sluiten,” zo verzekerde Dr. Gordon Douglas, voormalig directeur voor strategische planning van vaccinonderzoek aan de Nationale Instituten voor Volksgezondheid ten overstaan van een vergadering aan de universiteit van Princeton in mei 2001.

 “Teneinde alle nadelige uitkomsten van onderzoeken, waarin verband wordt gelegd tussen [mazelen]vaccins en het verhoogde risico op autisme, weg te nemen, moeten we onderzoek verrichten en de resultaten ervan openbaar maken om ouders te overtuigen van de veiligheid.” Douglas was voorheen President Vaccinaties bij Merck, waar hij waarschuwingen over de risico’s van thimerosal in de wind sloeg.

De Hervormings Commissie, viel het Instituut voor Geneeskunde aan op haar rapport over thimerosal, door te zeggen dat het slechts vertrouwd had op onderzoeken die “op rampzalige manier waren verdraaid” en “slecht van opzet waren”.

De Commissie had tevens nagelaten te spreken namens “alle beschikbare wetenschappelijke en medische onderzoeken.”

In mei van het vorig jaar (2004-red.) bracht het Instituut voor geneeskunde haar eindrapport uit. De eindconclusie luidde: “Er is geen bewijs voor een verband tussen autisme en thimerosal in vaccins.” In plaats van de enorme hoeveelheid literatuur die de giftigheid van thimerosal beschrijft te raadplegen, was het rapport echter gebaseerd op vier dramatisch gemanipuleerde epidemiologische studies waarbij Europese landen waren onderzocht waar kinderen veel kleinere doseringen van thimerosal toegediend hadden gekregen dan Amerikaanse kinderen.

Er werd ook een nieuwere versie van het onderzoek van Verstraeten geciteerd, dat in het vakblad ‘Pediatrics’ was gepubliceerd, dat was herschreven met de bedoeling de link tussen thimerosal en autisme minder te doen lijken. Dat nieuwe onderzoek betrof kinderen die te jong waren om autisme te kunnen vaststellen en liet kinderen die wel symptomen van de ziekte vertoonden, buiten beschouwing. Het Instituut voor Geneeskunde verklaarde het onderzoek voor gesloten en –- verbazingwekkend voor een wetenschappelijke instantie — deed de aanbeveling om geen verdere onderzoeken meer uit te voeren.

Het rapport mocht dan wel tot volle tevredenheid van de CDC zijn geweest, het overtuigde geen mens. De Republikeinse afgevaardigde David Weldon, arts in Florida, die zitting heeft in de Hervormingscommissie, viel het Instituut voor Geneeskunde aan door te zeggen dat het slechts vertrouwd had op onderzoeken die “op rampzalige manier waren verdraaid” en “slecht van  opzet waren”, had nagelaten te spreken namens “alle beschikbare wetenschappelijke en medische onderzoeken.” “CDC functionarissen zijn niet geïnteresseerd in een eerlijk onderzoek naar de waarheid,” vertelde Weldon mij, “omdat een associatie van vaccins met autisme hen zou dwingen toe te geven dat hun beleid onherstelbare schade aan duizenden kinderen had toegebracht. Wie zou iets dergelijks tegenover zichzelf willen toegeven?”

Het Instituut voor Geneeskunde riep onder druk van het Congres en ouders een ander panel bijeen dat zich moest gaan bezighouden met de voortdurende bezorgdheid over “ the Vaccine Safety Datalink Data Sharing program (VSD)” ⁷. In februari kritiseerde het nieuwe panel, dat bestond uit verschillende wetenschappers, de manier waarop de VSD was gebruikt in het onderzoek van Verstraeten en drong er bij CDC op aan hun gegevensbestanden over vaccins openbaar te maken.

Tot dusver zijn slechts twee wetenschappers er echter in geslaagd toegang te krijgen. Dr. Mark Geier, president van het Amerikaanse Centrum voor Genetica en zijn zoon David voerden een jaar lang strijd om de medische rapporten van de CDC te bemachtigen. Sedert augustus 2002, nadat congresleden er bij de instantie op hadden aangedrongen de gegevens over te dragen, hebben de Geiers zes studies afgerond die een belangrijke correlatie tussen thimerosal en neurologische schade bij kinderen aantoont.

Een studie, dat de cumulatieve eigenschappen van kwik omvat bij kinderen die tussen 1981 en 985 werden geboren, toonde een “zeer aanzienlijke relatie” aan tussen autisme en vaccins. Bij een ander onderzoek naar de schoolprestaties ontdekten ze dat bij kinderen die hogere doses thimerosal hadden gekregen een drie keer grotere kans op de diagnose van autisme hadden en driemaal zoveel te lijden hadden van spraakstoornissen en geestelijke achterstand. Weer een ander rapport, dat binnenkort wordt gepubliceerd, toont aan dat de aantallen voor autisme een neerwaartse tendens laten zien na de recente maatregelen om thimerosal uit vaccins weg te laten.

Het opzienbarende onderzoek van verslaggever Dan Olmsted.

Terwijl de federale regering zijn best deed om te voorkomen dat wetenschappers vaccins zouden onderzoeken, hebben anderen zich toegelegd op studies naar het verband met autisme. In april voerde UPI-verslaggever Dan Olmsted zelf een van de interessantste onderzoeken uit. Op zoek naar kinderen die niet aan kwikhoudende vaccins waren blootgesteld – het soort populaties dat in wetenschappelijke kringen als “typische controlegroep” wordt bestempeld -, onderzocht Olmsted de Amish uit Lancaster County in Pennsylvanië die weigeren hun kinderen te laten immuniseren.

Op basis van deze cijfers over autisme berekende Olmsted dat er ongeveer 130 autistische kinderen onder de Amish zouden moeten voorkomen. Hij vond er slechts vier. Een van hen was ooit blootgesteld aan hoge kwikconcentraties van een energiecentrale. De andere drie — inclusief een kind dat van buiten de Amish gemeenschap was geadopteerd – hadden wel hun vaccinaties gekregen.

Ook op regeringsniveau hebben veel functionarissen diepgaande inspecties betreffende thimerosal uitgevoerd. Terwijl het Instituut voor Geneeskunde druk bezig was met het witwassen van de risico’s, kamde het wetgevend orgaan van Iowa zorgvuldig alle beschikbare wetenschappelijke en biologische gegevens uit.

“Na drie jaar inspecteren raakte ik ervan overtuigd dat er in voldoende mate gedegen onderzoek was verricht dat een verband tussen kwik en de toenemende voorvallen met autisme aantoont,” zegt Senator Ken Veenstra, een Republikein die toezicht hield op het onderzoek.

“Het feit dat de toename van 700% van de gevallen van autisme in de staat Iowa na 1990 begon, direct nadat meer en meer vaccins werden toegevoegd aan het kindervaccinatieprogramma, vormt op zich al overduidelijk en onomstotelijk bewijs.” Vorig jaar (2004 –red.) verbood de staat Iowa als eerste het gebruik van kwik in vaccins, gevolgd door Californië. Vergelijkbare verbodsbepalingen worden nu ook overwogen in 32 andere staten. In plaats van het volgen van dat voorbeeld, gaat de FDA echter door met het geven van toestemming aan producenten om thimerosal toe te voegen aan massa’s medicijnen die gewoon in de winkel verkrijgbaar zijn, alsmede in steroïden en ingespoten collageen.

Maar nog alarmerender is het gegeven dat de regering ook doorgaat vaccins met thimerosal te verschepen naar ontwikkelingslanden – waarvan sommige nu te lijden hebben onder een explosieve toename van het aantal gevallen van autisme. In China, waar de ziekte voordat thimerosal in 1999 door de Amerikaanse medicijnproducenten werd geïntroduceerd, in wezen onbekend was, wijzen de laatste rapporten op het feit dat er nu meer dan 1,8 miljoen gevallen van autisme zijn geteld. Ofschoon het moeilijk is om betrouwbaar cijfermateriaal te bemachtigen, neemt ook in India, Argentinië, Nicaragua en andere ontwikkelingslanden die nu vaccins met thimerosal toepassen, het aantal autismegevallen een grote vlucht. De WHO gaat door met erop te hameren dat thimerosal veilig is, maar belooft “de mogelijkheid dat er een verband bestaat met neurologische afwijking te blijven monitoren.”

 

Tot slot
Ik heb veel tijd besteed aan de bestudering van dit onderwerp, omdat ik geloof dat het hier een morele crisis betreft die onder ogen moet worden gezien. Als onze gezondheidsautoriteiten willens en wetens hebben toegestaan dat de farmaceutische industrie een complete generatie  Amerikaanse kinderen vergiftigde, zoals de bewijzen aantonen, dan vormt hun handelen een van de grootste schandalen in de annalen van de Amerikaanse geneeskunde.

“De CDC maakt zich schuldig aan incompetentie en grove nalatigheid,” zegt Mark Blaxill, vicepresident van “Safe Minds”, een non-profit organisatie die zich zorgen maakt over de rol van kwik in medicijnen. “De schade die door blootstelling aan vaccins wordt veroorzaakt, is immens groot. Die is groter dan die schade door asbest, groter dan die door tabak en groter dan alles dat we ooit hebben gezien.”

Het is moeilijk de schade aan ons land (de VS – red.) te becijferen – alsmede aan de internationale inspanningen om epidemieën uit te bannen – wanneer Derde Wereldlanden tot het inzicht komen dat de buitenlandse hulp van Amerika, waarover zo vaak de loftrompet wordt gestoken, hun kinderen vergiftigt. Het is niet moeilijk te raden op welke wijze dit scenario door de buitenlandse vijanden van Amerika zal worden opgevat.

De wetenschappers en onderzoekers, waarvan velen oprecht of zelfs idealistisch zijn, die medewerking verlenen aan pogingen de kennis over thimerosal te verdoezelen, beweren dat ze het lovenswaardige doel nastreven om kinderen in ontwikkelingslanden te beschermen tegen pandemieën. Ze worden hopeloos misleid. Hun falen om in het reine te komen betreffende thimerosal zal zich op afschuwelijke wijze tegen ons land en de allerarmsten onder de wereldbevolking keren.

OPMERKING: Dit verhaal is herzien omwille de verbetering van verschillende onjuistheden in de originele en gepubliceerde uitgave. In de oorspronkelijke versie stond dat nog niet schoolgaande kinderen voor 1989 slechts drie vaccinaties kregen, maar het artikel maakte geen melding van het feit dat ze in totaal elf keer werden ingeënt met die vaccins, inclusief versterkers.

Het artikel bevatte ook een onjuist getal betreffende het niveau van ethylkwik dat kinderen ontvingen door al hun inentingen tezamen, voordat ze zes maanden oud waren; het moet zijn 187 microgram – een toename van 40% van, en niet 187 keer groter dan de grenswaarde die de EPA stelt voor de dagelijkse blootstelling aan methylkwik. Tenslotte stond er, als gevolg van een redactionele fout, in het artikel een verkeerde opsomming van de ingrediënten van het rotavirusvaccin dat door de CDC was goedgekeurd. Dat bevatte namelijk geen thimerosal. Salon.com en Rolling Stone.com betreuren de fouten.

Een eerdere versie van dit verhaal bevatte de verklaring dat het Instituut voor Geneeskunde een tweede panel had gevormd om het werk te herzien van de “Immunization Safety Review Committee”, dat geen bewijs had gevonden voor het verband tussen thimerosal en autisme. In feite vormde het Instituut voor Geneeskunde het tweede panel om aandacht te besteden aan de voortdurende bezorgdheid over het “Vaccine Safety Datalink Data Sharing programma”, inclusief die welke werd geuit door criticasters van het eerdere werk van het Instituut voor Geneeskunde.

Maar het panel werd niet belast met de herziening van de bevindingen van het comité. In het verhaal werden onbedoeld een woord weggelaten en abusievelijk twee zinnen omgezet in een citaat van Dr. John Clements en werd foutief weergegeven dat Dr. Sam Katz een patent had op het vaccin tegen mazelen van Merck. Feitelijk was Dr. Katz lid van een tam dat het vaccin ontwikkelde en voor de licentie zorgde, maar hij bezat nooit een patent. Salon.com en Rolling Stone.com betreuren de gemaakte fouten.

VERKLARING: Na de publicatie van dit verhaal corrigeerden Salon en Rolling Stone een foutieve voorstelling van zaken betreffende het niveau van ethylkwik dat zuigelingen ontvingen als gevolg van al hun inentingen tezamen voordat ze zes maanden oud waren; het moest zijn 187 microgram – een toename van 40% van, en niet 187 keer groter dan de grenswaarde die de EPA stelt voor de dagelijkse blootstelling aan methylkwik. Op het moment dat de correctie plaatsvond, waren we ons ervan bewust dat de vergelijking zelf krom was, maar als journalisten vonden we het juister het goede getal te noemen in plaats van het helemaal te vervangen door een ander getal.

Sinds die eerdere correctie is uit de reacties op het artikel echter duidelijk geworden dat het percentage van 40%, hoewel dat op zich juist is, misleidend is. Men meet de totale hoeveelheid kwik die een zuigeling door vaccinaties in de eerste zes maanden ontvangt, berekent vervolgens de gemiddelde dagelijkse hoeveelheid die gebaseerd is op het gemiddelde lichaamsgewicht en vergelijkt de uitkomst met het getal voor de dagelijkse limiet die de EPA opgeeft.

Maar zuigelingen kregen de vaccins niet als “dagelijks gemiddelde”, ze kregen die hoge dosering binnen een enkele dag door meervoudige inentingen. Zoals vermeld in het artikel overschreden deze dagelijkse doses de EPA-limiet tot wel 99 keer. Ons baserend op het misverstand en om verdere verwarring te voorkomen, hebben we het verhaal aangepast met de bedoeling het genoemde percentage van 40% te elimineren.

Correctie: Het verhaal schreef ten onrechte een citaat toe aan Andy Olson, voormalig juridisch adviseur voor Senator Bill Frist. De opmerking werd gemaakt door Dean Rosen, adviseur op het gebied van gezondheidsbeleid van die senator. Rolling Stone.com en Salon.com betreuren de gemaakt vergissing.

VOETNOTEN:

¹. De Centers for Disease Control and Prevention, meestal afgekort CDC, is in de Verenigde Staten de organisatie die zich van staatswege bezighoudt met het opsporen, behandelen en voorkomen van ziekten, vooral met het oog op het openbaar belang.

². De FDA (Food and Drug Administration) is in de Verenigde Staten van Amerika een agentschap van de federale overheid dat de kwaliteit en veiligheid van voedsel, toevoegingen daaraan en medicijnen bewaakt, maar ook de behandeling van bloed, medische producten, toestellen met elektromagnetische straling en cosmetica controleert.

³. De Wereldgezondheidsorganisatie (Engels: World Health Organization, WHO) is een gespecialiseerde organisatie van de Verenigde Naties gevestigd in Genève met als doel wereldwijde aspecten van de gezondheidszorg in kaart te brengen, activiteiten op het gebied van de gezondheidszorg te coördineren en de gezondheid van de wereldbevolking te bevorderen.

⁴. Neurotoxinen zijn stoffen die het zenuwstelsel aantasten. Vaak zijn dit proteïnen, of eiwitten, maar het kunnen ook andere stoffen zoals alkaloïden zijn. Neurotoxinen blokkeren de overdracht van zenuwimpulsen waardoor het zenuwstelsel ontregeld raakt. Sommige neurotoxinen werken op specifieke plaatsen waardoor bijvoorbeeld alleen spieren uitvallen. Andere neurotoxinen tasten echter grotere delen van het zenuwstelsel aan wat fatale gevolgen kan hebben. Sommige neurotoxinen tasten de specifiek de impulsgeleiding van het hart aan

⁵. Een Rotavirus is een virus dat vooral bij jonge kinderen overgeven en diarree veroorzaakt. Het is een van de ernstiger diarreeverwekkers in deze leeftijdsgroep, omdat de diarree die het veroorzaakt zowel erg besmettelijk als hevig is, en vaak ook lang aanhoudend.

In ontwikkelingslanden overlijden naar schatting 600.000 kinderen per jaar aan een infectie met 1 van de drie serotypen van dit virus die bij de mens voorkomen.

⁶. America’s Health Insurance Plans (AHIP) is de nationale associatie van bijna 1.300 verzekeringsbedrijven die gezondheidsverzekeringen voor meer dan 200 miljoen Amerikanen regelen.

⁷. Het Vaccine Safety Datalink Project (VSD) werd in 1990 opgericht door de CDC voor het doen van onderzoek naar de nadelige effecten van vaccins. Vier grote organisaties die werkzaam binnen de gezondheidszorg, met inbegrip van Kaiser Permanente, werden aanvankelijk gekozen om de CDC te voorzien van historische gegevens van vaccins, gevolgen voor de gezondheid en aanverwante karakteristieken. De gegevensbestanden van de VSD bevatten informatie over meer dan zeven miljoen Amerikanen, waaronder die van 500.000 kinderen die vanaf hun geboorte werd verzameld.