De magische gevoeligheid van paarden..!

x
x
De magische gevoeligheid van paarden..!

2019 © Floor van den Dungen | deze versie WantToKnow.nl/be
x

Als kind al voelde ik mij ‘anders’ dan andere kinderen. Ik voelde me bij veel mensen niet op mijn gemak. Ik kon wat ze zeiden niet rijmen met wat ze deden. Dat verwarde mij. Ik denk dat ik daarom als kind al liever buiten was, tussen de bloemen en planten. Ik was bevriend met onze poezen en konijnen. Bij hen voelde ik me beter op m’n gemak. Later kwamen er ook pony’s en paarden in mijn leven. Met hen kon ik delen – zonder woorden. En daar klopte het. Door mijn intensieve contact met paarden werd de verbinding steeds sterker. Ik kreeg toegang tot hun wereld. En naarmate ik meer zicht kreeg op hun wereld, groeide mijn respect. Want deze dieren stonden nog direct in contact met hun natuurlijke, intuïtieve oervermogen.

Kind als ik was, ging ik er toen van uit dat de mensenwereld ook ongeveer zo in elkaar zat. Maar toen ik links en rechts mijn kop stootte, kwam ik er snel achter dat het in onze maatschappij anders werkt. Want wat je voelt van mensen en wat je te zien en te horen krijgt verschilt van elkaar. En daardoor werd ik sterker in mijn eigen spoor gezet. Het was een eenzame en niet al te makkelijke weg.

Maar gelukkig lieten mijn ouders mij de ruimte. En thuis en bij mijn paarden werd ik altijd weer geraakt en bevestigd in wat ik diep vanbinnen was: een onbevangen kind dat niets liever wilde dan blijheid en harmonie. En ik zette erop in dat de mensen de boodschap van de paarden ook zouden leren verstaan. Maar ik wist toen nog niet hoe.

Afstemmen op paarden
Mijn eigen paarden en pony’s lieten mij altijd zien welk spoor ik volgde in mijn leven. En soms kreeg ik een glimp te zien van waar dat toe zou leiden. Dat sterkte mij in mijn overtuiging dat ik mijn eigen weg moest volgen. Dit groeide in mijzelf langzaam maar zeker uit tot een innerlijk weten. En ik kwam erachter dat paarden dit soort signalen ook geven aan andere mensen.

Maar je moet je wel open opstellen en je bewust afstemmen op hun communicatiekanaal. Anders gaat hun boodschap aan je voorbij. En paarden hebben een boodschap. Ze komen niet zomaar op je pad. Ze reageren op de energie die je uitstraalt. Ze reflecteren dit in hun gedrag en in hun houding. En ze weten hun boodschap daarbij ook op andere manieren op ons over te brengen. Tenminste als je naar je paard wilt luisteren. En als je met je paard wilt samenwerken.

Paard als adviseur
En zo heb ik mijn paarden leren kennen. En mijn paarden hebben mij mezelf leren kennen. En al doende zijn we stap voor stap samen verder gegaan. Via les geven, jonge paarden beleren, ruiters instrueren en de samenwerking tussen paard & ruiter demonstreren was ik gaandeweg steeds beter geworden in het zogenaamde ‘corrigeren’: het behandelen van ‘moeilijke’ paarden. En sinds een aantal jaren werk ik daarbij met steeds meer succes met het behandelen van paarden op afstand. En daarbij word ik actief geholpen door mijn ‘eigen’ paarden, waar ik in mijn leven een vaste relatie mee heb opgebouwd.

Zowel mijn overleden hengst Wiebren, als mijn huidige hengst Wytse staan mij altijd bij. Als een paard, dat ik voor iemand behandel, een complex probleem heeft, staan zij altijd klaar, zonder dat ik het hoef te vragen. Zij brengen bij mij de oplossing in beeld. Ik voel en zie die in mezelf. Dan richt ik daar mijn behandeling op in. Dat gaat goed met een paard. Maar de echte kunst is de boodschap over te brengen op de eigenaar of de ruiter.

Focus op oplossing..!
Mijn werk met paarden is – juist omdat ik werk via mijn paarden – niet in een hokje te stoppen. Niet als ik werk op locatie. En al helemaal niet als ik paarden op afstand behandel. Mensen kunnen het verstandelijk niet pakken. De enige manier is ook om het te ervaren. Dat geldt ook voor mijn clinics, waarin ik de juiste weg zoek om de capaciteiten van ruiter en paard met elkaar in balans te brengen. Ik vertaal dan wat er aan energie tussen ruiter en paard heen en weer stroomt.

Maar het gebeurt ook dat mensen te veel in hun ratio vast zijn komen te zitten. Ze zitten vol met informatie over therapeutische benaderingen, voedingsadviezen en trainingsmethoden. Daardoor zijn ze steeds meer gaan focussen op alles wat er misgaat. En hebben ze geen oog of oor meer voor de signalen van het paard zelf. Dan is het voor mij de uitdaging om een ruiter via zijn eigen paard te laten zien dat er wél een oplossing is. En dan wil ik vooraf geen informatie van de eigenaar of de ruiter. Want als ik van tevoren niets weet, kan ik beter luisteren naar het verhaal dat het paard zelf vertelt.

Miskenning geeft stress
Zo werd mij gevraagd om een wedstrijdpaard op hoog niveau op afstand te behandelen, want deze merrie was gestrest en sprong niet meer goed. Ik voelde dat de merrie in haar eigenheid niet herkend en erkend was. Ze was slechts een automaat die wel zou werken als je maar op de goeie knoppen drukte. Door deze miskenning waren er blokkades in haar energetische veld ontstaan.

Nadat ik die verstoringen had verwijderd, kon ik het paard weer terugzetten in haar eigen spoor. Maar toen had ze nog één duidelijke vraag aan de ruiter. Want ze had veel plezier in het rijden van wedstrijden. Maar ze werd daarbij steeds verrast door zijn onverwachte aansturing. Als hij meer op haar signalen zou letten en meer met haar zou samenwerken, zou ze pas echt kunnen laten zien wat ze eigenlijk allemaal in huis had.

De uitdaging: de mens
Het lastigste bij het behandelen van paarden is de boodschap aan de ruiter of de eigenaar. Je moet er daarbij rekening mee houden dat veel mensen paarden zijn gaan zien vanuit een menselijk perspectief. Ze benaderen paarden rationeel vanuit het hoofd. De overvloed aan kennis, adviezen, diagnoses, therapieën en overtuigingen verduistert daarbij de signalen vanuit het eigen hart en verzwakt de eigen intuïtie. In de huidige paardenpraktijk staat de theorie centraal en komt het paard als bezield wezen zélf nauwelijks nog aan bod.

Het paard komt in materieel opzicht niets tekort. We zorgen voor allerlei spulletjes. We hebben alles voor hem over. Maar hij moet wel voldoen aan ‘het plaatje in ons hoofd’. Als hij daar niet in past, wordt hij vaak als patiënt benaderd. Alle mankementen worden gesignaleerd en benoemd. Maar we missen de samenhang. En belangrijker: we missen het contact met het paard, waardoor we de eigen boodschappen over de onderliggende oorzaak van het ongemak of gedrag van het paard over het hoofd zien.

En we vergeten bij al onze materiële zorg dat wij vooral tekortschieten in de relatie. We zoeken de oorzaak van problemen dan altijd buiten onszelf. Maar een paard heeft maar één simpele boodschap: ‘kijk diep in jezelf, daar ligt de sleutel om oplossingsgericht, zonder oordeel, zonder vastomlijnde theorieën, weer te leren samenleven met je paard én met de natuur’.

Mensen kijken met opgetrokken wenkbrauwen..
Voor veel mensen is mijn manier van werken nog nieuw en levert soms ook nog wat opgetrokken wenkbrauwen en vraagtekens op. Maar het begrip breekt open als ze het eenmaal zelf ervaren. Maar men moet ook aan het idee wennen. Het kan anders. En paarden kunnen je daarbij zeker helpen. En als je de ervaringen van anderen hoort of je leest erover, dan komt het idee dichterbij. Daarom ben ik er een keer aan begonnen om mijn ervaringen op te schrijven over mijn samenwerking met paarden. En die verhalen zijn gebundeld in dit boek.

De rode draad…
De rode draad in veel van mijn verhalen daarin is dat er door je paard een verandering van je wordt gevraagd. Je paard vraagt je om open te zijn vanuit je binnenste. Paarden openen hun hart voor jou als ze voelen dat jij bereid bent om je hoofd stil te zetten en stil te staan bij jezelf. Dan kun je vanuit je bron met jezelf en je paard communiceren. Een paard pikt je energieën op en geeft deze terug als een handreiking om samen verder te kunnen komen. En natuurlijk hebben paarden daarnaast ook zélf zo hun eigen groeiprocessen en mogelijkheden.

Het aantal mensen met een eigen paard of pony is de laatste decennia aanzienlijk toegenomen. En het is, als je goed nadenkt, natuurlijk niet verbazend dat uitgerekend vluchtdieren ons kunnen wijzen op hoe we onze eigen angsten het best kunnen hanteren. Ze wijzen ons de weg van angst naar vertrouwen. Ze spreken ons aan op onze intuïtie. En ze vragen ruimte om een ontwikkeling de tijd te geven. Want dan pas kan er een nieuwe samenwerking groeien.

Veel van paarden leren
Mensen kunnen veel van paarden leren. Ze kunnen leren naast elkaar te staan in plaats van tegenover elkaar en met elkaar samen te werken in plaats van solistisch te opereren. Dan wordt het leven zachter en milder. Ik ben nooit een paard tegengekomen dat mij aangeeft dat het een hekel heeft aan werken, of aan dressuur, eventing of springen. Laat staan dat een coachpaard mij ooit heeft verteld dat hij niet graag mensen wou helpen. Ook al zaten ze nog zo diep in de nesten.

Wel hebben ze mij altijd gevraagd om te benadrukken dat éénrichtingsverkeer niet werkt. Het moet van twee kanten komen. En, en dát is het lastigste onderdeel van de boodschap: de communicatie moet niet vanuit je hoofd, maar vanuit je hart komen. Je paard kan je volgen en met je samenwerken via je hart-frequentie. En volgens mijn Wytse  is het sowieso de moeite waard om als mens daar op af te leren stemmen. “Want al dat geredeneer in dat hoofd zit jullie mensen veel vaker in de weg.” Aldus mijn Wytse.

* * *

TOT SLOT UIT HET NIEUWE BOEK VAN FLOOR:

Voorwoord

Dierenartsen kunnen fantastisch werk doen voor paarden. Vooral wat betreft het behandelen van acute ziektes, ongeval­len en complicaties. Dan is het van belang dat er tijdig en daadkrachtig ingegrepen wordt. Maar bij minder acute proble­men komen ook andere benaderingen in beeld. Met name bij vragen rond het welzijn of de houding en het gedrag van een paard. In dergelijke gevallen kan een alternatieve benadering, een meerwaarde hebben ten opzichte van de veteri­naire aanpak.

Beide zienswijzen staan naast elkaar. Ze zijn niet tegenstrijdig, maar complementair. Ze vullen elkaar aan. De medische wetenschap heeft een groot aantal effectieve oplossingen voor fysieke problemen bij mensen. Veterinaire behan­delingen werken vanuit hetzelfde perspectief maar dan voor dieren. Maar een paard is niet zomaar een dier. Een paard is een fijngevoelig dier.

En met name in de relatie tussen een paard en een ruiter spelen meer factoren een rol dan alleen het fysieke. Het gaat daarbij niet alleen om onze rationele gedachten, herinneringen en verwachtingen, maar ook om zaken als instinct, intuï­tie, emotie, gevoel en gedrag. En dat speelt zowel bij de ruiter als bij het paard.  Steeds meer mensen zijn zich ervan bewust dat dergelijke factoren een rol spelen. Toch is het nog steeds een grijs gebied met veel vraagtekens.

In dit alternatieve gebied zijn een aantal behandelingen die focussen op een of meer alternatieve aspecten, uitgegroeid tot een reeks therapieën met elk hun eigen etiket. Globaal gezien zijn er drie groepen te onderscheiden.

Een eerste groep die zich puur richt op de gezondheid van het paard, bijvoorbeeld therapeuten die werken met osteopathie en acupunctuur bij paarden.
Dan is er een tweede groep die uitgaat van het gedrag dat paarden in een kudde in de vrije natuur vertonen. Deze stroming, vaak aangeduid als ‘natural horseman­ship’, is vooral bekend geworden dankzij het wereldwijde succes van de film ‘De Paardenfluisteraar’ van en met Robert Redford.
Een derde groep richt zich als equitherapeut of hippotherapeut op het positieve effect dat paarden op mensen kunnen hebben. En een paardencoach maakt daarbij bovendien gebruik van het vermogen van paarden om (onbewust) gedrag te spiegelen.

Floor van den Dungen onderscheidt zich hiervan in meerdere opzichten. Zij focust niet enkel op de gezondheid, het natuurlijk gedrag van een paard of op het effect dat een paard op zijn ruiter kan hebben, maar zij gaat uit van de combinatie. Ze richt zich op de samenwerking tussen paard en mens. En haar aanpak is niet gericht op één facet, maar op de onderlinge samenhang van álle facetten. Ze heeft een holistische visie die over de afzonderlijke disciplines heen gaat. Haar adviezen betreffen dan ook zowel huis­vesting, als voeding, beweging, training, instructie en communicatie. En haar aanpak geldt zowel voor het paard als voor de ruiter.

Daarbij is haar werkwijze bijzonder te noemen. Waar een veterinair of therapeut de eigenaar uitvoerig bevraagt over de aard van de klachten om tot een diagnose te kunnen komen, wil Floor vooraf liefst zo weinig mogelijk weten over een paard dat zij gaat behandelen. Die informatie kan verstorend werken in haar energetische communicatie met het paard. Zij wil het paard zelf lezen. Zij zet bij haar behandeling daarna ook in op werken aan het herstel van het zelfgenezend vermogen van paarden.

Ik heb meermalen van nabij kunnen constateren hoe trefzeker zij op basis van deze eerste lezing, de knelpunten bij zo­wel paard als ruiter weet te diagnosticeren. Ik heb van haar klanten gehoord welke verbluffende effecten zij met haar be­handeling, haar advies en haar instructie weet te bereiken. En ik heb ontdekt waarom dit zo bijzonder is: Floor doet al­les in overleg met het paard zelf. Samenwerking is het vertrekpunt, de koers én het einddoel van haar benadering. Haar motto ‘eerst luisteren, dan fluisteren’ spreekt in dit opzicht boekdelen. U zult het zelf tegenkomen in dit boek.

Drs. J. Houwaart, arts