Ex-CIA-agent: ‘CIA de grootste drugsdealer ter wereld’

In het artikel ‘Toonaangevende journalisten onthullen grote doofpotschandalen in de media’, staan fascinerende citaten van bekroonde journalisten in het veel geroemde boek ‘Into the Buzzsaw’. WTK-lezer René Huskes was onder de indruk van het relaas van Michael Levine, hij was jarenlang undercover agent in de drugswereld. Spontaan ontving ik zijn vertaling in mijn mailbox.

Vertaling met dank aan René Huyskes
Bron: moedersite WantToKnow.info

Michael Levine was jarenlang medewerker van de Amerikaanse nationale antidrug organisatie DEA en verklaart dat het de eigen CIA was die het hem onmogelijk maakte de Chang Mai drugsfabriek, in Vietnam te vernietigen. Gebruikmakend van met drugs gevulde bodybags van gesneuvelde militairen in Vietnam, werd jarenlang  voor gigantische bedragen aan drugs de VS binnen gebracht. (Net als in de film American Gangster – RH)

Aan het woord Michael Levine

“Mijn afdeling het Hard Narcotics Smuggling Squad, was belast met het opsporen van alle drugs, die via de haven van New York binnenkwam en werd betrokken bij ieder groot onderzoek naar wetsovertreding m.b.t. drugssmokkel. Het was voor ons onmogelijk om te voorkomen, terwijl we er getuige van waren, hoe de CIA belangrijke drugs dealers beschermde.

Nixon startte in 1971 als eerste Amerikaanse president de oorlog tegen drugs. Op dat moment bestonden er zo’n 500.000 geregistreerde harddrugsverslaafden, waarvan de grootste meerderheid heroïnegebruiker was.

Dertig jaar later – en ondanks de inzet van US $ 1000 miljard aan belastinggeld – is de verwachting dat het aantal verslaafden binnenkort de grens van 5 miljoen personen zal overschrijden. Amerika is de drugssupermarkt van de wereld geworden.

Nergens is meer keus aan variëteiten tegen interessante prijzen te vinden dan in de VS. Het drugsprobleem heeft zich nu echter tot in ieder uithoek van het hele land verspreid.

Niet één belangrijke bron in Zuid Oost Azië werd ooit door de Amerikaanse wetgever aangeklaagd. Dit was geen toeval. Zaak na zaak werden om zeep gebracht door de CIA en het State Departement en we konden er niets tegen doen.

Door de CIA gecontroleerde luchtvaartmaatschappijen zoals Air America werden gebruikt (voor drugstransport) vanuit heel Zuidoost Azië, zogenaamd om onze bondgenoten te steunen. CIA bankoperaties werden gebruikt om het geld wit te wassen. In 1972 raakte ik betrokken bij  een zaak die Panamese regeringsvertegenwoordigers betrof, die gebruikmakend van hun diplomatieke paspoorten, grote hoeveelheden heroïne en andere drugs de VS  binnenbrachten.

De naam Manuel Noriega kwam tijdens het onderzoek veelvuldig boven drijven. Daarnaast die  van de CIA die hem beschermde tegen juridische maatregelen vanuit de VS. Als hoofd van de CIA regelde George H. Bush ( Papa Bush) een salaris voor hem als CIA-medewerker, terwijl dezelfde man in 40 DEA computers vermeld stond als drugsdealer.

De rol van de media was dubbel

Steeds meer drugsleveranciers werden door de CIA en het State Departement in bescherming genomen; De Mujihadeen in Afghanistan, de Boliviaanse drugskartels, de top van de Mexicaanse regering, de contra’s uit Nicaragua, Colombiaanse drugsdealers, politici e.a. De rol van de media was, zoals ik zelf ontdekte, dubbel.

Aan de ene kant werd gezwegen over de vloedgolf aan drugs die het land ongezien binnenkwam, terwijl aan de andere kant veel aandacht gegeven werd aan de z.g. ‘grote drugsvangsten’, die slechts dienden om het volk het gevoel te geven dat er sprake was van een succesvolle strijd tegen drugs, terwijl het hier slechts het elimineren van personen betrof die voor de CIA niet langer van nut waren.

Op 17 juli 1980 namen drugshandelaren de macht van een heel land over. Bolivia was in die tijd de leverancier van 100% van alle cocaïne die  de VS binnen kwam. De door de CIA ingeschakelde huurlingen verdreven de democratisch gekozen president, die in de ogen van de Amerikanen te links was en waar ze liever niets mee te maken wilde hebben. Direct na de coup, nam de cocaïne productie enorm toe, totdat de vraag het aanbod zelfs overtrof. Vanaf dit moment kregen we te maken met de ‘crack plaag’.

‘Hoe ik dit weet? Ik was de informatiebron van binnenuit’

De CIA en het State Departement moesten hun krachten bundelen om het DEA onderzoek te vernietigen. Hoe ik dit weet? Ik was de informatiebron van binnenuit. Ik zat aan mijn bureau in de Amerikaanse ambassade en schreef het soort brief waarvan ik me nooit had kunnen voorstellen deze ooit te zullen schrijven. Ik typte drie kantjes op ambassade briefpapier, met genoeg informatie om een grote groep onderzoeksjournalisten van informatie te voorzien. Ik gaf toestemming om mijn naam als bronvermelding te gebruiken. Ik stuurde het direct naar (Steven) Strasser en ( Larry) Rohter van Newsweek.

Twee weken van slapeloze nachten later zat ik nog steeds naar mijn telefoon te staren.  Pas na drie weken werd er gebeld. Het was de DEA interne veiligheidsdienst. Ze belde me met de mededeling dat mijn persoon onderwerp van onderzoek was. Ik werd  van alles en nog wat vals beschuldigd, van zwarte handel tot en met het hebben van een sexuele relatie met een getrouwde vrouwelijke DEA agente. Het onderzoek zou de komende vier jaar mijn leven verwoesten.

In een bepaald  geval moest een collega van me een DEA kantoor in Tegucigalpa ( Honduras) opzetten. Binnen enkele maanden had hij gedocumenteerde bewijzen voor het feit dat 50 ton cocaïne vanuit Honduras de VS binnen gebracht werd door mensen die de Contras steunden. Dit was voldoende om aan 1/3 van de vraag in de VS te voldoen. Wat was de reactie van de DEA? Ze sloten het kantoor.

CIA goed in controleren van massa media

Af en toe onderschepte de douane een zending cocaïne die via de internationale  luchthaven van Miami werd binnen gevlogen. Een onderzoek van de douane en de DEA openbaarde al snel dat de smokkelaars leden waren van de  Venezolaanse Nationale garde  o.l.v. generaal Guillen, een CIA- stroman, die verklaard had dat hij gewerkt had onder bescherming van de CIA. DE CIA bevestigde dit per ommegaande.

Als de CIA ergens goed in is, dan is het in het controleren van de Amerikaanse massa media. Ze zijn zo overtuigend van hun vermogen tot manipulatie, dat ze er zelfs verslag van deden in hun eigen interne memo’s . De New York Times kreeg het artikel  praktisch direct  in 1990 in handen, maar publiceerde het pas in 1993. Het werd pas ‘drukwaardig’ bevonden nadat het ( CBS-News) programma’ 60 minutes’, het verhaal ook bleek te hebben en er mee aan de haal dreigde te gaan. Het hoogtepunt van de uitzending van ’60 minutes’ bestond uit de verklaring van de DEA administrateur, Federaal rechter Robert Bonner, als deze tegen Mike Wallace zegt; “Ik kan het niet anders formuleren Mike  wat de CIA deed is drugs smokkel, het is illegaal”.

Als de CIA ergens goed in is, dan is het in het controleren van de Amerikaanse massa media.

Ze zijn zo overtuigend van hun vermogen tot manipulatie, dat ze er zelfs verslag van deden in hun eigen interne memo’s.

De FBI negeerde deze informatie bewust

Het is een gedocumenteerd feit en u kunt het nalezen in de openbare verslagen van het Federale Hof. Zeven maanden voor de eerste aanslag op het WTC in 1993, beschikte de FBI over een betaalde informant, Emad Salem, die geïnfiltreerd was binnen de kringen van  de aanslag plegers en die de FBI vertelde over de beraamde aanslag. Zonder de NYPD ( New York Police departement) te informeren ontsloeg een FBI supervisor Salem,  die met zijn werk $ 500,- per week verdiende. Nadat de aanslag plaatsgevonden had huurde de FBI hem opnieuw in en betaalde hem $ 1.5 miljoen om de daders op te sporen. Dit is niet het enige dat de FBI over het hoofd zag.

Toen ze uiteindelijk de dader ( Ramzi Yousef) te pakken kregen, een man die tijdens de Afghaans-Russische oorlog door de CIA getraind werd, vond de FBI op zijn computer plannen om Amerikaanse burgervliegtuigen te kapen en om deze als vliegende brandstof bommen te gebruiken, negeerde de FBI deze informatie bewust.

Tot zover de verklaringen van een  ervaringsdeskundige.

Noot van René Huyskes:

Het verhaal van Michael Levine komt sterk overeen met de zeer onthullende getuigenissen van William (Bill) Cooper.

William Cooper werd op 5 november 2001 voor zijn huis doodgeschoten. Hij was een meervoudig gedecoreerd Vietnam veteraan en een groot deel van zijn beroepsleven had hij als officier voor de Marine inlichtingendienst gewerkt en daardoor jarenlang toegang gehad tot de belangrijkste militaire staatsgeheimen.

Vanuit deze positie had hij inzicht gekregen in de totaal verrotte structuur van de Amerikaanse overheid. Hij werd Amerika’s beroemdste klokkenluider. Hij had een eigen radiostation en schreef het boek ‘Behold a Pale Horse’, waarin hij o.a. de geheime regering van de VS aan de kaak stelt.

Ook hij noemde (Papa) George H. Bush verantwoordelijk voor drugsmisdaden.(o.a. via diens oliemaatschappij Zapata) . In zijn voordracht  heeft hij het o.a. ook over het ‘Black Budget ‘van de CIA dat voor het grootste deel  gebaseerd is op inkomsten uit drugshandel.

Sinds de Allied Forces in Afghanistan ogenschijnlijk proberen de Taliban uit te schakelen is de opium productie ter plaatse verdubbeld. Er is nog niets veranderd.