Mag ik me even voorstellen? Mijn naam is Marion van den Waardenberg. Ik kom uit een gezin waar de dingen gewoon gezegd kunnen worden en zo sta ik ook in het leven en mijn werk. Zelf denken en mijn hart volgen, leerde ik thuis, alsook om door te gaan voor een goede zaak als het moeilijk is. Ik begon als docent in het onderwijs en werd op mijn 26ste overspannen. Vanaf dat moment besloot ik mijn innerlijke ontwikkeling voorop te zetten. Mijn nieuwsgierigheid naar ‘wat gezond leven is’ was gewekt.
Ik voelde hoe de omgeving mij dagelijks weggezogen had van wie ik werkelijk ben. Ik stapte als vanzelf over naar de gezondheidszorg en verbaasde me vanaf het eerste begin over de regels waar ouderen zich aan moesten houden in de instellingen en dat zij dat vaak nog gewillig deden ook. Dat zouden mijn ouders nooit doen. Alles en iedereen werd in een hokje geplaatst, werd zo mak als een lammetje.
Op mijn 29 jarige startte ik een nieuw Zorgcentrum op en vanuit mijn functie als directeur schreef ik een paar jaar later mijn eigen ideeën over ‘Gezond ouder worden’ op en ontving van het ministerie van VWS in de jaren tachtig een behoorlijk bedrag om mijn plannen uit te werken.
In den beginnen ging het inderdaad over ‘Gezond ouder worden’. Door studies en onderzoeken groeide mijn bewustzijn en tijdens een bizarre situatie waarin ik belandde in een verpleeghuis werd ik mij in één klap bewust wat werkelijk mijn taak was. Mensen met dementie moesten vrij zijn, kunnen leven in een veilige liefdevolle omgeving, er moest goed naar hun geluisterd worden.
Zij moesten vrij kunnen spreken! In dit veld lag mijn taak..! Juist de ongewone wereld waar mensen met dementie mij mee naar toe namen vond ik boeiend en zeker niet raar. Van nature neemt ik alles serieus , dat op zich schept altijd al een band. Graag bied ik je dit artikel aan om begrip voor dementie een steuntje in de rug te geven.
x
* * *
x
x
x
x
Dementie, een wazig beeld..
2016 © Marion van den Waardenberg / dit artikel WantToKnow.nl/be
x
De vraag wat dementeren is hield me bezig en ik startte mijn onderzoek. Ik wilde mensen leren om bewust in relatie te gaan met zichzelf en de dementerende mens. In 2000 studeerde ik af en behaalde mijn Mastersdiploma Psycho Gerontologie, schreef de thesis ‘Ontwikkelen van levenskwaliteit bij dementerende mensen en hun familie’ en ik hoopte hiermee veel mensen te bereiken. Vooral vanuit de gedachte dat mensen met dementie MENSEN zijn. Zij horen niet achter slot en grendel te leven, zij horen niet gesedeerd te worden wanneer de omgeving hun gedrag als lastig ervaart.
Zij worden met alle goede bedoelingen verkeerd behandeld in haar ogen. Zij moeten zich vaak voegen naar het systeem, kunnen niet naar bed wanneer zij dat willen, komen veel te weinig buiten, krijgen te snel sederende medicijnen. Er werd niet echt naar hun geluisterd. Anderen weten het altijd beter. En helaas het is nu 2016, het is nog vaak zo. Families zijn het gewoon gaan vinden dat vader of moeder of partner verdwijnt achter de gesloten deuren.
Te weinig verschoning krijgt, te weinig aandacht voor de mens zelf krijgt. Op dit moment ontstaan er legio kleine projecten, soms hele goeie en andere keren zijn het gewoon kleine ouderwetse zorginstellingen, waar nog steeds de mens niet centraal staat. Nog steeds wordt gesproken over patiënten of cliënten. Al vanaf de jaren tachtig draag ik deze vraag in mijn hart : Wat is dementie. Tijdens mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostela viel ineens het inzicht bij me binnen. Dementeren is geen ziekte, dementeren is een overgangsfase. Als donderslag bij helder hemel, dit is het antwoord wat ik bedoelde!
Panta Rhei
Inmiddels had ik ‘Herberg Panta Rhei’ opgestart in Neerkant, waar we werkten zoals ik dat van binnen uit wilde. De ochtend begon met een meditatie met de medewerkers, later met de gasten en soms ook met hun familie. We werkten ook aan huis. Mensen konden er wonen of tijdelijk verblijven. We ondersteunden de mantelzorgers op maat. We hielden dagboeken bij en het programma ontvouwde zich in het moment zelf. Geen vaste regels, vaste programma’s , maar een levende vruchtbare werkelijkheid. waar iedereen zichzelf ontwikkelde in het moment zelf. Wakker en gezondheidsontwikkeling als intentie.
Karel bijvoorbeeld.
Na een aantal jaren was hij zo ver ontwikkeld dat hij zijn leven zelf weer op de rit had. Het komt zelden voor dat familieleden de moed hebben de ouder die dementeert zoveel ruimte te geven, risico’s te lopen en tegelijkertijd veiligheid te bieden dat dit proces kan plaats vinden. Karel had geluk, hij had twee kunstenaarszonen die creatief in het leven staan en zielsveel van Karel hielden.
Dan, stap voor stap gebeurde het: Karel’s vrouw kwam te overlijden. Twee jaar belandt hij zelf in het ziekenhuis. Hij is de weg helemaal kwijt. Karel komt in de Herberg wonen; vijf dagen per week, in het weekend zorgt familie voor hem. Na 3 maanden gaat hij weer naar huis in plaats van opname in een Zorginstelling. Vijf dagen per week 6 uur begeleiding thuis…
In de jaren daarna jaren bouwen we dat af, Karel neemt de leiding thuis, wij ondersteunen. Karel leert weer pinnen, ordent de dingen op zijn manier, maakt weer zelf de boodschappenlijstjes, bepaalt wat hij gaat doen en wanneer. Doet de klussen op zijn manier en de dingen die hij onzin vindt doet hij niet meer. Karel de man die het liefst iedereen gelukkig maakt en zichzelf vergeet, leert ‘Nee’ zeggen. Durft aan zichzelf te denken.
Wanneer er een prachtige dag is georganiseerd voor zijn 80 jarige verjaardag, zegt hij ’s ochtends gewoon, dat hij er toch eigenlijk geen zin in heeft. Zonder gemok blijft iedereen gewoon thuis en gaat Karel lekker zijn eigen gang. Karel mag zijn wie hij IS. Het is zo simpel eigenlijk! Onze ego’s, ons geregel, al die goede bedoelingen staan de ontwikkeling van zulke mooie mensen in de weg. Karel ging alleen voor het wezenlijke. Het leven eenvoudig.
Ik gun iedereen die de weg kwijt is zulke zonen en zulke schoondochters, deze kans. Dementeren is geen ziekte maar een overgangsfase; een periode waarin je de weg kwijt bent, er chaos is in je hoofd. Er zijn vier dingen nodig:
- Jezelf terug vinden en een plaats geven in deze wereld. Terwijl dementerende mensen al vaak in een andere dimensie leven, dus zich meer bewust zijn dan sommige anderen.
- Er is een veilig kader van mensen nodig waar dit proces zich mag ontvouwen. De mensen om hen heen hebben bewustzijn nodig om te ‘begrijpen’ wat er zich afspeelt. Zij moeten in staat zijn ‘outside the box’ te leven en denken. En contact ervaren met het wezenlijke, prachtige wat er in ieder mens IS.
- En er is tijd nodig. Jaren zijn nodig om dit in alle rust te herstellen. Wat zou het heerlijk zijn wanneer dit weer gewoon gebeurt. Karel is gewoon thuis gestorven, was een gezonde oude man!
- Gaande weg ontdekken familieleden en vrienden de zingeving en de betekenis van deze tocht. Gaandeweg ontdekken ze dat ze veel leren van de mens die dementeert.
Gaandeweg horen ze de wijze uitspraken van de dementerende en is er niet zoveel verschil meer tussen de een en de ander. Wij vergeten ook, wij zijn ook wel eens in de war. Tijd om het etiketje ‘dementeren’ bewust weg te halen. Mijn leven is er erg door ontwikkeld. Toen ik me werkelijk bewust werd dat ik mijzelf ontwikkelde door met dementerende mensen om te gaan schreef ik dit gedicht:
Aan alle dementerende mensen waar ik contact mee had..
Ik werd naar jullie toegeleid
Naar iedereen apart.
Ik raakte mijn ‘regelzucht’ kwijt
En…vond mijn zelf terug
Liefde mocht er zijn
Boosheid, onzekerheid en angst
Gewoon lachen met elkaar
Dat werkt het langst
Ik doe nu ook dingen
Die ik vroeger verafschuwde
Ik doe het gewoon
Voor u en voor mezelf
Alsof iemand
Me deze weg opduwde
Het is niet de gemakkelijkste weg
Maar wel de moeite waard.
Ik ben benieuwd naar….
de weg die voor ons ligt
x
Marion – zomer ´93
Dankjewel voor je aandacht; op de website www.gezondheidsontwikkeling.nl kun je meer lezen over mijn visie, ervaringen, werk en plannen. Ik geeft lezingen, workshops en trainingen.
* * *
x
Slimme oogies, de laatste 40 jaar van mijn leven ben ik veel overspannen, ,of burned-out dat is de latere versie, mensen tegen gekomen, 100 procent zeker overheids werkers, daar ging het het gemakkelijkste, na een poosje ziek afgekeurd, met een uitkering waarmee je zeker in het buitenland goed kon leven, anderen begonnen een tweede leven in de politiek, of iets anders lucratiefs, het mag en het kan, maar of het juist is, dat vraag ik me altijd af, en of ik naar dit soort lieden wil luisteren als ze anderen levens lessen bij willen brengen.
Ik wil hier ook niet ingaan op dementia, lijkt mij niet de aangewezen tijd nog plaats.
Vriendelijke groet Jenne
Jaloers???? Wees blij dat er nog mensen zijn die het goed bedoelen, en er energie in steken.
Hoe bedoeld U goed bedoelen voor wie, het is het Olie heer Bommel vak, geld speeld geen rol, U moet zich eens beter informeren, al die aardige het zo goed bedoelende volkje.
En waarom zou ik jalours zijn, god beterd het, geld verdienen aan arme drommels zonder verweer ! die de rest van hun leven onder het mom van wel zijn worden uitgemolken !
Als ik uw reactie lees, dan zie ik een verbitterd iemand, die het niet makkelijk heeft (gehad) Daarom ga ik niet met u in discussie. Namasté.
Mooi weekend toegewenst.
Zeg neem me niet kwalijk, niet gemakkelijk gehad, heb een prachtig en lang leven achter mij, met ups en dows, zo als ieder één, maar ik heb te veel mensen gezien, nou ja laat maar zitten, en hadden we dan een discussie ?, en dat Namasta, kan U stoppen waar U wilt !
Prachtig verwoord. Helder, natuurlijk en bijzonder herkenbaar.
Bij alles wat leeft, dus ook bij dementerenden en hun sociale omgeving leidt bewustzijn gedreven co-creatie altijd tot “duurzame menselijke ontwikkelingen”.
KOKOSVET schijnt/blijkt perfect te werken tegen dementie.Kijk op joetjoep naar het verslag van Dr. Mary Newport.
Hier alvast de link: https://youtu.be/Dfux-5Z4COo
Vr. Gr. Martien
Dankjewel Martien!
Succesboeken heeft hier een fantastisch boek over uitgegeven. Hier DE LINK.
https://healthimpactnews.com/2014/new-study-hepatitis-b-vaccination-in-france-sparked-a-wave-of-new-cases-of-ms/
https://www.youtube.com/watch?v=xvQrg7bVs7E (The Blaylock Wellness Report Vaccinations The Hidden Dangers)
Als dit allemaal waar is, dan staat ons nog heel wat te wachten.
dit artikel komt op het juiste moment.
Ik vecht al een aantal maanden tegen een test die in de Belgische ziekenhuizen en ook rusthuizen gedaan wordt om te kijken of de betrokken persoon dement is of niet en in welke gradatie. op 30 had mijn vader (die 86 jaar is) de eerste keer 13 punten. Wat zwaar dement betekent, (en dit terwijl er niets mis was met mijn vader. Hij is nooit naar school geweest en is nooit buiten zijn dorp geweest en heeft niet kunnen inschatten waarover en waarvoor deze test gedaan werd en welke impact dit zou hebben). Achteraf heb ik hem uitgelegd waarvoor die test dient en toen haalde hij 23 op 30. Wat ik in zijn toestand normaal vind: in een ziekenhuis buiten waarneming van tijd, want daar ben je opgesloten en tijdsbesef geraakt ver weg, en onder medicatie (drugs en verdoving noem ik dat).
Maar zwart op wit heeft hij de stempel “dement”. Nu moest hij een paar weken geleden die test terug doen in het rusthuis en hij heeft deze weer verkeerd ingeschat. Om een vb te geven: hij zegt tegen mij: nu heb ik het juist gedaan, want vorige keer heb ik op de eerste vraag winter gezegd terwijl het herfst moest zijn (het was wel half december en voor die mens is december winter). Maar tja papa nu moest ge wel lente zeggen, want het is ondertussen lente. Dus weer verkeerd ingeschat. In de omgang is hij gewoon, hij volgt het nieuws en weet het dan achteraf ook uit te leggen wat er gebeurt Soms vergist hij zich wel eens, bvb van dag maar dit noem ik ‘nog niet’ dement. Dus trek ik dat soort testen zwaar in twijfel, maar iedereen in de verzorging klampt zich daar aan vast. Heeft er iemand nog ervaring mee en wat kan ik hieraan doen? Ik heb daarvoor ook al een klacht ingediend tegen het ziekenhuis, samen met nog andere klachten, maar die komen hier niet aan de orde.
NancyDP,
De meeste ziekenhuizen en ook verzorgings huizen, zijn het voorportaal van de dood !
Oude mensen krijgen niet waar ze recht op hebben, om dat het geld daar voor anders besteed wordt.
Verder zijn zij een aardig item om geld mee te verdienen, vooral de vermoeide niet te mondige mensen worden misbruikt.
Weet niet hoe het met mijn Carla en mij gaat aflopen, heb hele goede kinderen met mogelijkheden, maar het leven loopt vaak zo anders als dat men heeft voor zien.
In mijn dorp van mijn prille jeugd woonde één oude dame met haar zoon, men noemde haar kinds, nou het zal wel, ieder één paste op haar en hielpen haar een handje, ze is heel genoegzaam oud geworden bijna 100 !
Mevrouw het heeft met onze samenleving te maken, die rammelt aan alle kanten, en de zwakke en arme zijn dan altijd de gebeten hond.
Er zijn enige dorpen waar de saamhorigheid nog bestaat, die zijn altijd gedémoniseerd door de o zo positieve zakkenvullers, maar goed.
Met bepaalde pillen en levensstijl kun je het niet voorkomen, maar wel een iets andere loop geven, homeopathie speelt hier een grote rol.
Maar zou zeggen let op hem, en neem zijn klachten serieus, en wat die andere U aanpraten, geloof het maar niet, en die testen moeten ze hun achterwerk maar mee afvegen, al die oude mensen in hokjes stoppen, denk maar aan “” de laatste vlucht over het koekoeks nest “”wens U vader en U sterkte en blijf vechten tegen dit systeem, en zoek medestanders, groet Jenne
Bedankt Jenne. Ik geloof mijn vader en sta achter hem. Maar dikwijls bots je tegen muren als je gaat waarvoor je denkt te moeten gaan.
Maar dat is inderdaad onze samenleving.
Hans Siepel heeft over het dementeringsproces van zijn moeder een boek geschreven, getiteld “Stemmen van de ziel”. Hij heeft gaandeweg dit proces ook een heel andere visie op dementie ontwikkeld. In het programma “Het 3e testament” van de NCRV werd hij hierover geïnterviewd:
http://www.npo.nl/het-derde-testament/23-03-2010/NCRV_1354700
En kijk eens aan al die boeken over dementie, als het tegenkost prijs zou worden aangeboden, maar nee keiharde commercie, met zieke mensen als doel !
En dan al die andere ongure lieden die er op een of andere manier beter van willen worden, nou als er een God bestaat, is hun oude dag niet zo lollig te noemen !
Hoe een volk met hun ouderen omgaat, zo kan je de beschaving peilen!!!
Je eigen ouders, jouw eigen bloed, ze hebben keihard voor jou en de andere kinderen gewerkt en nu gooi je ze als afval in een tehuis wat ze niet willen. Te druk met stomme banen, eigen pleziertjes en hun eigen geweldige telgen… Een ommetje gemaakt, tweede kerstdag en dan zie je de mensonterende rituelen: omaatjes en opaatjes die weer worden afgevoerd naar hun bejaardenconcentratiekampen. De oudjes keken allemaal verdrietig, de autobestuurders bezig met de afhandeling van “de goede daad”-plicht. Hartverscheurend en het is niet moeilijk om te denken wat die oudjes denken: ik ben een last, ik doe er niet meer toe, ik ben ongeliefd.
Het hele verhaal van dementie is vaak een excuus om de “lastige” moeder/vader in een tehuis te krijgen(zodat ze gauw afsterven en de schat kunnen verdelen) maar het enige wat ze willen is aandacht en liefde.
Vergeet vooral niet de chemische troep die ze “moeten” slikken met als enigste doel: aftakeling, geldklopperij en de dood van goede mensen met waarde en normen. IT DOESN’T HAVE TO BE LIKE THAT!!!
Het Nederlandse klimaat is gunstig voor een ommekeer!
Bejaardenhuizen sluiten hun deuren, de Zorg holt achteruit en er bestaat zelfs een opa&oma dag. (morgen)
Iedereen kan gezamenlijk voor hun ouders zorgen, je kan b.v. om beurten in het ouderlijk huis wonen of zorg inkopen. Kinderen, klein-kinderen, buren en vrienden, ze zijn allemaal van belang en belangrijk. Waar een wil is, is een weg en de weg loopt rechtstreeks naar de hemel. De hemel op aarde waar iedereen er mag zijn en waar we van iedereen houden.
https://www.youtube.com/watch?v=CdTrqV6dt3o
Je hebt helemaal gelijk Akoeta! Het beschavingspeil van een cultuur is af te meten aan hoe men met de kwetsbaren in de samenleving omgaat. Wat dat betreft hoeven we t.a.v. de westerse cultuur geen illusies te koesteren.
Het heeft inderdaad vooral te maken met een doorgeschoten individualisme, lees egocentrisme. Maar ook de inrichting van de maatschappij m.b.t. arbeid en inkomen heeft er aan bijgedragen dat voorheen dragende sociale netwerken uit elkaar gevallen zijn. In de derde wereld is dat ook heel duidelijk zichtbaar. Ook heeft het actieve overheidsbeleid, met name t.a.v. regelgeving op het gebied van Jeugdzorg er voor gezorgd dat gezinnen uit elkaar worden getrokken en ouders en kinderen, evenals kinderen onderling, tegen elkaar uitgespeeld worden. Hier zit een globaal destructieve agenda achter om alle sociale structuren te vernietigen en te chaotiseren. Dus verdeel en heers op alle fronten.
Fijn, wat weerschijn, kan ik nog wat schrijven.
Als ervaringsdeskundige weet ik dat het heel belangrijk is dat je een mentorschap aanvraagt zodat er geen beslissingen worden genomen die tegen de wil van jouw ouder(s) ingaan!! Geldzaken zijn ook cruciaal want de meeste mensen luisteren naar geld. Verder PGB aanvragen zodat er inkomen is voor familie en helpers en geregeld samenkomen voor overleg(iedereen leert van iedereen)en veel lachen.
Het kan een hele mooie ervaring worden en de familie dichter bij elkaar brengen. Veel geluk allemaal.
Ik heb van mijn oude vader veel geleerd, volgens zijn ervaring is respect voor de ouderen heel verschillend gedacht, een hele respectvolle manier was van de vuurlanders Patagonië, daar kwam de familie bij elkaar in een hut, en de oude man of vrouw kreeg een touwtje om de hals, en de hele familie trok mee aan het touwtje tot dat mens omviel, er was gewoon geen plaats voor onnutte oude mensen, nog niet zo lang geleden werden kinderen met afwijkingen beoordeeld door de dorps oudsten, en of in de sneeuw gelegt, of verdronken, er was geen plaats voor mensen die niet voor zich zelf konden zorgen later, en daar gaan we nu weer heen, met de nieuwe sterf pil, is het gauw bekeken, de decadentie maakt mensen ongevoelig, en ook stress, deze twee dingen moedigd het egoïsme aan, nou kijk maar om U heen, het is gelukkig nog niet overal zo onmenselijk gesteld, maar toch ?!
Sorry, of die oma’s en opa’s allemaal van die lieve schatten zijn.
Elkaar stuktreiteren en stukroddelen nu ze niets anders te doen hebben, of omdat ze altijd al niet gedeugd hebben. Bikkelharde jaloerse krengen zijn het vaak.
Wijsheid komt met de jaren zegt men dan, nou was dat maar zo… Over de doden niets dan goeds, ja,ja… pffff
Ik geef direct toe dat er zwaar aan ze verdiend wordt, maar daarmee zijn het niet automatisch allemaal heiligen 🙄
Ook de ‘zwakkeren’ hebben hun eigen vervelende trekjes.
Dat is niet per definitie erg, erg is het volgens mij pas als ze weggezet worden als liefe ouwe mummelende dappere zielepiet.
Hoi Akoeta, tís toch best gezellig op z’n tijd nietwaar? 😉
Ze nemen het leven niet meer zo erg zwaar, dat hebben ze grotendeels gehad. Kunnen ze nu lekker dingen doen die ze vroeger niet durfden volgende week niet meer weten… wel zo relaxed!
http://thumbs.dreamstime.com/z/een-groep-bejaarden-rolstoelen-25966561.jpg
Koekje beet je erg negatief, natuurlijk heb je bij de ouderen de zelfde rotzakken zitten als in het dagelijkse leven, kijk maar hier op WTK hoe sommige ongein figuren zich misdragen, in mijn familie heb ik ze allemaal oud zien worden in hun eigen omgeving, oude bomen moet je niet verplaatsen.
Het is ook de wijze waarop je mensen tegemoet treed die bepaald hoe ze réageren, en dan die vreselijke omstandigheden die sommigen moeten onder gaan, een halve dag in je ontlasting zitten, nou deep down in die mensen heerts een grote tristesse, van niet begrijpen, nee dit verdiend niemand !
Maar je tijden en veranderen en met dat de zeden, de oudjes in een tehuis aan de kant, leuke vezamelde spulletjes alvast verdelen, eventueel huisje verkopen, goed te gebruiken dat geld, ziek ziek net als de hele samenleving.
Hier vervult nog steeds de familie notaris zijn functie, van het beschermen van de ouderen en de zwakken, dat stamd nog uit vroegere tijden, in een rurale gemeenschap was er altijd wel iets te erfen en als zodanig beschermen.
Het wettelijk beschermen van ouderen en zwakken is een luxe die vrij recent is, en zeer broos.
Wie is hier naïef???
Natuurlijk vindt ieder mens ook ouderen en zwakkeren het fijn om beschermd te zijn, en natuurlijk liegt de politiek vrolijk mee. Een basaal algemeen recht: Nee.
‘T is weer het beruchte laagje beschavings vernis.
Koekje,
wat recent, het notariele vastleggen, is al heel oud hier, wel eens van Viagé gehoord, oude mensen, krijgen een bouget een som geld, een soort trouw bouget op hun huis, of bezit, daar naast krijgen ze een rente van een afgesproken bedrag per maand, bij overlijden, vroeg of laat, komt het bezit aan de persoon die de Viagé op het leven van die persoon heeft genomen, dit heeft al geleid tot diverse vermakelijke situaties en ook films.
Nou ik vind dat oude mensen respect en bescherming behoren te hebben, in een goede samenleving is dit van zelf sprekend, in mijn familie was dit altijd heel normaal en in mijn denken ook, en mensen waar ik mee om ga, zeker hier in het zuiden, alle egards voor de ouderen, vrouwen blijven vrouwen, in het oud zijn kunnen ze nog zo verdomd charmant en aantrekkelijk zijn, met hun heerlijke parfums, ja het is een kunst niet aan een ieder gegeven, om de tijd te verslaan !
Akoeta, U als deskundige heeft zeker wel eens kerkdorpen bezocht, ik heb jaren geleden in de gemeente Staphorst gewoond, en heb gezien en beleeft wat dit op sociaal gebied kan betekenen, vaak staat er een kleinhuisje naast de boedereij waar de ouders gaan wonen, wij Carla en ik waren onder de indruk van dit mooie samen gaan, er zijn ook keerzijden, mensen die er qua opvatting niet in passen, wordt dan verzocht de samenleving te verlaten, met het teloor gaan van de wekelijkse samenkomst van een leefgemeenschap, valt ook de sociale manier van naar elkaar kijken weg, er is alles aangedaan door de zogenaamde vooruitstrevende groepen, om dit denken en geloven belachelijk te maken, nu binnen kort krijgen ze een koekje van eigen deeg, de politieke groepering DENK met uitgesproken haat gevoelens tegen over ons, deze groep heeft binnenkort meer politieke macht als de partij van onze opa’s en vaders de PVDA, trouwens die partij zit ook vol deskundigen.