Is Assad nou zo dom, of is de MOSSAD en al het andere geboefte dat bezig is om Assad pootje te haken, nou zo slim..? Hoe lang werkt het kunstje nog van de ‘valse-vlag’-operatie en waarom is het Westerse nieuws zo bijziend, dat dit soort ‘kunstjes’ blijven lukken? Mag bijvoorbeeld de NOS er niet over berichten? Mag Arnold Karskens er niet over spreken in een actualiteitenprogramma..? Hoe vrij ben je als journalist om over dit smerige kunstje te rapporteren in reportages en nieuwsberichten..? Worden ze terug gefloten als ze dit doen, die journalisten. Krijgen ze het nieuws opgediend door CIA en propagandadiensten..? Zoals sterreporter/journalist van de ‘Frankfurter Algemeine’, Udo Ulfkotte, ons in zijn boek duidelijk maakt. (HIER) Of zoals hij letterlijk zei: “ELKE DAG VERVALSTE IK HET NIEUWS’…
Maar zeg nou zelf: welke dictator zou nu doen, wat Assad in de schoenen geschoven wordt..? Als je al in de picture staat in de wereld, voor vermeende gifgas-aanvallen op burgers (wat is de zin daar überhaupt van..?), dan haal je toch niet wéér dezelfde actie uit? Nee, die actie was dus simpelweg NIET van Assad afkomstig. Maar wie dan wel? Wie heeft er WEL voordeel aan dit smerige realiteits-toneelstuk..? Simpel, zoals alle aanslagen van de laatste 20 jaar simpel zijn: de degenen die voordeel hebben bij dit soort ‘valse-vlag-aanslagen’: de krachten die de schuld bij de ‘ander’ leggen, om er zelf beter van te worden.
De misleiding, de deceptie, is HÈT TEKEN van de MOSSAD, die keer op keer in staat is, wég te komen met dit soort verkleedpartijtjes voor niets-ontziende moordenaars. Trek de kleren van een ander aan en doe alsof je hem bent. Haal een smerige streek uit en je zult zien, dat die ‘ander’ de schuld krijgt. Vervolgens zul jij profiteren van de chaos die je zelf hebt veroorzaakt.. Ziedaar ALLE TERRORISTISCHE AANSLAGEN van de laatste 2 decennia.
Kijk in dat verband eens naar het credo van de MOSSAD: ‘Door deceptie zult u oorlogen voeren’… Mensen misleiden dus.. Nou, daar is wel een bibliotheek over vol te schrijven.. En zo af en toe komt de keiharde waarheid aan de oppervlakte, zichtbaar voor iedereen die kijkt en kan zien…
En ja, ook de aanslagen van 11 september 2001 passen náádloos in dit plaatje van misleiding, manipulatie en moordpartijen. En er zijn bewijzen genoeg die de MOSSAD ook koppelen aan deze grootste valse-vlag-operatie in de geschiedenis van de moderne wereld. (HIER)
Waarschuwingen van Julian Assange inzake Israël…
Afeglopen december, liet Wikileaks-oprichter Julian Assange, vanuit zijn schuilplaats in de ambassade van Equador in Londen, de verzamelde pers weten dat er wereldwijd dreigingen waren. Inmiddels heeft een aantal van die aanslagen plaats gevonden. Maar de essentie van zijn verhaal willen we hier graag nog even onder je aandacht brengen.. Assange onthulde dat Wikileaks meer feiten zou gaan vrijgeven, waaronder enkele grote onthullingen. Maar dat -nu zovelen nog slapen- dat niet zoveel zin heeft vooralsnog. Enkele van zijn uitspraken:
“Russische acties op haar drempel, in oost-Europa, zijn van geen of weinig dreiging voor de USA, noch van vitaal belang. Noch is Moskou bezig de VS te bedreigen voor haar inmenging in het politieke conflict in Syrië. Dat Rusland desalniettemin als een ‘dreiging’ wordt afgeschilderd, in genoemde gebieden, is vooral te wijten aan een inspanning van de media in de VS, de Democratische en Republikeinse Nationale Comités en het Witte Huis. Trump laat zich leiden door adviseurs die een verborgen agenda hebben. Hopelijk zal de ‘oude Trump’ weer van zich doen spreken, maar daarbovenop is er een ander land dat een bedreiging is voor de Amerikanen in hun eigen land, maar ook voor Amerikanen in het buitenland.
Dit land heeft haar corruptie gebruikt als middel om wetgeving ten gunste van zichzelf af te dwingen. Het ondersteund, initieert en promoot onnodige en onmogelijk te winnen oorlogen en het heeft de Amerikaanse technologie en haar militaire geheimen gestolen. Het heeft op een geraffineerde wijze toegang tot werel dwijde media en zeker die in de VS, teneinde haar propaganda over het Amerikaanse volk uit te wrijven. Hierdoor worden haar daden en datgene wat het bereikt verheerlijkt. Dat alles door een krachtige en financieel-krachtige lobby, die vreemd genoeg NOOIT het onderwerp is van nader onderzoek, vanuit nationale, Amerikaanse veiligheidsoverwegingen, zoals de Foreign Agents Registration Act (FARA) uit 1938. Hoewel het land wel zegt te werken vanuit haar buitenlandse overheid. En dat land is natuurlijk Israël”…
Het doel van de Israëlische agenda en welke schade het aanricht via, wat de meeste Amerikanen geloven dat ‘werkelijk nati0naal belang is, wordt niet of nauwelijkst gerapporteerd. Daarbij blijkt dat datgene wat NIET geschreven wordt, minstens net zo belangrijk als wat wél geschreven wordt over Israël. Het zijn met name de Zionistische krachten áchter Israël, die zich het Joodse erfgoed eigen hebben gemaakt, minstens te faveure hun camouflage.. de Zionistische krachten in Israël hebben het in de VS voor elkaar gekregen, dat er zelden of nooit in negatieve zin over hen wordt gesproken. Integendeel, de camouflagenetten worden bijna dagelijks versterkt..
Onlangs stemde de Amerikaanse Senaat nog met 99 tegen 0 stemmen voor een zogenaamde ‘Anti-Semitism Awareness’-wet. Daarbij staat in de kantlijn dat er vernieuwde en krachtiger sancties tegen Iran dienen te komen. Dat dit het 1-jaar oude nucleaire verdrag geweld aan doet, zal de krachten achter deze sluwe wetgeving werkelijk worst zijn.. Deze anti-semitisme-wetgeving maakt van de Joden en de Joodse belangen een wettelijk beschermde klasse.
Dat betekent ook dat ‘vrijheid van meningsuiting’ nog wel toestaat om een Amerikaanse vlag te verbranden in de VS, dat je pornografie mag verkopen, zelfs dat je Christenen mag aanvallen met de meest gruwelijke termen en zelfs dat je de overheid in Washington mag aanvallen. Maar het hebben van enige kritiek op Israël is precies datgene wat je moet doen om deze wetgeving te overtreden..! De nieuwe wetgeving is een grote stap naar het uitbannen van ook maar enige publieke oppositie tegen Israël, door deze als een ‘haat-daad’ te kwalificeren.
Daarbij is het niet simpel voor de gewone man in de straat om een verschil te maken tussen het Zionistische Rothschild-imperium, dat zich schuil houdt áchter al deze inspanningen, en de intrinsiek menselijk Joodse traditie van compassie en vredelievendheid. De wetgeving, hoe verrassend, is natuurlijk uiterst krachtig door de Israëlische lobby in de VS gesteund en waarschijnlijk geïnitieerd. De wettelijke kaders zijn er nu om elke oppositie tegen alleen al de politiek van de staat Israël te elimineren en van enige legitimatie te ontdoen..!!
De wetgeving is, hoe is het in hemelsnaam mogelijk, volstrekt in tegenspraak met het Amerikaanse grondrecht, gevat in het ‘First Amendment’. Dit grondwettelijke amendement, voortvloeiend uit ‘The Bill of Rights’ uit december 1791, bestaat eruit, dat het grondwettelijk VERBODEN is, enige wetgeving te maken, die vrije geloofsovertuiging beperkt, die de vrijheid van meningsuiting inperkt, die persvrijheid aan banden legt of vredevolle bijeenkomsten onmogelijk maakt. Kortom: deze wet had er helemaal niet mógen komen..!
De Israëlisch-Zionistische lobby kan tevreden zijn: want alleen al het feit, dat deze fundamentele VERKRACHTING van de genoemde grondwettelijke regel, geen trending topic is in de liberale media, zegt genoeg over de verbazingwekkende kracht van deze particuliere, ongekozen Israëlische lobby, die niemand ook maar enige verantwoording schuldig lijkt!!
En zo gaat het Israël van Likud-leider Netanyahu gewoon zijn gang: moorden en manipuleren op wereldschaal, zodat al je vijanden ruzie maken en jij kunt toekijken hoe ze elkaar de hersens inslaan.. Met en zonder medeweten van de wereldleiders, zoals Frankrijk, Duitsland en vooral Engeland. En ja, ook ISIS wordt indirect en direct door Israël gesteund; ook daar zijn bewijzen genoeg voor. Israël die bijvoorbeeld gewonde ISIS-strijders de grens naar Israël over laat komen en hen verpleegt..! Of gewoon, even sámen op de foto met de ISIS-strijders.. En ja, toen ze allemaal nog geen bivakmusen droegen, was het af en toe wel héél zichtbaar…
Het verhaal is duidelijk: wanneer stoppen we met het ‘geloven’ van dikke vette leugens en lachen we onze journaallezers en -reporters eens recht in het gezicht uit..? Het verkopen van leugens is een goede journalist onwaardig.. Waar is hun ethiek en moraal gebleven, die zo ingeprent zijn tijdens hun ‘school voor onafhankelijke journalistiek’..?
x
* * *
x
x
x
x
Gasaanval Syrië: Assad ‘dom’ en Mossad slim..?
2017 © WantToKnow.nl/be (bron: o.a. HIER)
x
De bekroonde ‘Iran Contra’-journalist Robert Parry meldt, dat de chemische aanval op Syrië niet is uitgevoerd door het leger van president Assad, noch door diens Russische partners. Maar dat deze aanval is uitgevoerd, vanaf een special-operations-basis in Jordanië, door… ISRAËL en Saudi-Arabië.. Hij baseert zich daarbij op zijn eigen inlichtingenbronnen. Volgens zijn bron, melden anoniem VS-analisten hun info, dat een drone verantwoordelijk was voor deze aanval en dat ze er uiteindelijk vanuit gaan, dat de vlucht van deze drone dus vanaf die Saudi-Israeli-basis in Jordanië is gestart. Deze basis zou al dienen als ondersteuning van de Syrische rebellen/opstandelingen/huurlingen…
“De meest waarschijnlijke reden voor deze gifgas-aanval, was een incident te orchestreren, dat voor een ommekeer diende te zorgen in de opstelling van de president en de regering Donald Trump, inzake diens opstelling dat ze niet langer hun focus hadden op het verdrijven van president Bashar al-Assad in Syrië”, zo schrijft Robert Parry. Die opzet lijkt vooralsnog gelukt, want Trump draaide als een drol in de wc-pot richting de politiek van de krachten achter de schermen in Washington.
Zoals ook in 2013 hetzelfde kunstje werd geflikt, zou iedereen nu toch wel op z’n vingers natellen, dat Assad, ZEKER NA HET CONFISCEREN VAN ALLE CHEMISCHE WAPENS, niet in staat zou zijn, om überhaupt een dergelijke aanval uit te voeren. De aanval in 2013 in Ghouta werd op naam geschreven van de Syrische president en diens leger. Terwijl ook daar het VALSE-VLAG-karakter van deze operatie op straat lag, toen zogenaamde ‘rebellen’ toegaven aan AP-correspondent Dale Gavlak, dat zij de gifgaswapens uit Saudi Arabië aangeleverd hadden gekregen.. ‘Maar ze hadden de wapens onkundig gebruikt en dat had de explosie getriggerd’…
Robert Parry is een journalist die veel te verliezen heeft. Hij is de man die één van de grootste illegale Amerikaanse undercover-operaties versloeg als journalist voor Associated Press (AP) en Newsweek-magazine: de Iran-Contra-zaak. Later werd hij ook geëerd met de ‘George Polk-Award’, voor al zijn werk in de wereld van de inlichtingendiensten.. Het ‘valse-vlag’-karakter van deze ‘gifgas-aanval’ werd ook nog eens onderstreept door het Amerikaanse congreslid Ron Paul, naast een aantal andere prominente personen, inclusief Vladimir Poetin zelf, die waarschuwde dat deze ‘rebellen’ eenzelfde gifgas-aanval in Damascus zouden kunnen doen plaatsvinden, om de VS in Syrië te doen landen..
Wie er ook verantwoordelijk was voor deze aanslag op onschuldige mensen en vooral kinderen; de verschrikkingen van de lichamelijke pijn en aandoeningen van het gifgas Sarin, kunnen niet worden uitgegumd. Het is dezelfde Robert Parry die de vloer aanveegt met het 4-pagina ‘rapport’ dat werd vrijgegeven door de National Security Council van president Trump, die zonder enig fundamenteel bewijs het waagt de conclusie te trekken dat het Syrische leger, onder commanda van de Syrische overheid (lees Assad), verantwoordelijk is geweest voor de gifgas-aanval.
En ja, wat doe je dan als je geen bewijs hebt..? Je doet alsof je het wél hebt, maar roept dat het ‘staatsgeheim’ is.. Of zoals het in het rapport wordt omschreven: ‘We kunnen hier niet publiekelijk alle beschikbare inlichtingen over deze aanval publiceren, omdat bronnen en methodes beschermd dienen te worden’... En dat dit grote onzin is, bewijst Parry door duidelijk te maken, dat voorgangers van Trump, presidenten uit het verleden, wel degelijk alle gegevens aan de wereld toonden, om te laten zien, op welke data bepaalde beslissingen werden genomen en uitspraken werden gedaan.
Zo verwijst hij naar John Kennedy, die in 1962 de Russische leider Chroestjev te kijken zette met Amerikaanse U2-spionagefoto’s. En Ronald Reagan, die in 1983 data vrijgaf, waaruit bleek dat de Sovjet-luchtmacht verantwoordelijk was voor het neerschieten van de Boeing 747 van Korean Airlines vlucht 007..
Parry gaat nog verder en daagt het Witte Huis en de Trump-regering uit, om het bewijs publiekelijk te openbaren, terwijl hij de vraag stelt, waarom zowel CIA-directeur Mike Pompeo en de ‘National Intelligence’-directeur Dan Coats, niet aanwezig waren op een foto die is vrijgegeven door het Witte Huis. Op deze foto zijn zichtbaar een 10-tal inlichtingenadviseurs, die de kruisraketaanval op Syrië van 6 april zouden hebben voorbereid, vanuit een kamer in Trump’s Mar-a-Lago estate in Florida. “Gezien het verleden van president Trump om de feiten te eren, dienen hij en zijn regering, een extra inspanning te verrichten, om onweerlegbaar bewijs te tonen, van het bewijs rondom Assad’s schuld in de gifgas-aanval. En niet simpel de wereld voorhouden dat ze de US dienen te vertrouwen..”
x
* * *
x
x
Luister naar deze leden van het VN-vredescomité dat Syrië bezocht
(met dank voor de vertaling aan L.Smit)
x
Om dit verhaal helemaal te completeren, bieden we je tot slot, last but not least, de vertaling aan, van een persconferentie van het VN-vredescomité, dat Syrië vorig jaar juli bezocht. Deze ‘US Peace Council’ bestaat uit een delegatie van personen van verschillende vredesorganisatie. Zij reisden naar Syrië en verbleven een week, om Syrische seculiere en religieuze leiders te ontmoeten.
Wat zij ontdekten, schokte zelfs die leden die wel verwacht hadden, dat ze bevooroordeel waren door US-propaganda..Na hun terugkeer, spreken ze hier in bij deze persconferentie, in het gebouw van de VN in New York. Ze verklaren NIEMAND UITGEZONDERD, dat het hele Syrië-verhaal één grote propaganda-leugen is van de VS en haar partners.. Zij komen dus bijeen, onder de vlag van de Verenigde Naties.
Hun verhaal laat aan duidelijkheid niets te wensen over: ‘Opnieuw worden we wereldwijd in de maling genomen, en dienen de levens van vermoordde kinderen en hun ouders als valse-vlag-bewijs voor de zogenaamde ‘daden van Assad’. Hoe is het mogelijk dat een land als de VS, aangestuurd door bovengenoemde krachten, een soeverein land binnen valt en moorddadig haar zogenaamde ‘democratische vredespolitiek’ kan uitrollen. Via steun aan ISIS, via de smerigste en gruwelijkste ‘spelletjes’..
Het transcript van deze persconferentie, hebben we eindelijk kunnen vertalen en we hopen dat je de moeite neemt, te lezen over dezelfde schandalige aanpak van een soeverein land, door de Rothschild-mogendheden. Zoals eerder Libië en Irak al dienden te vallen. Luister en lees de ooggetuige-verslagen van de uiterst erudiete deelnemers aan deze delegatie. De leden van deze delegatie zijn:
- Henry Lowendorf (Co-Leader van de delegatie), lid van de Executive Board van de US Peace Council
- Gerry Condon (Co-Leader van de delegatie), National vice-president van ‘Veterans For Peace’
- Joe Jamison, lid van de Executive Board van US Peace Council
- Madelyn Hoffman, op eigen naam, maar ook Executive Director van ‘New Jersey Peace Action’
- Judith Bello, lid van het administrative committee, United National Antiwar Coalition (UNAC)
- Vanessa Beeley, onafhankelijk journalist, Lid van het Steering Committee, Syria Solidarity Movement
- Donna Nassor, openbaar aanklager/advocaat, hoogleraar en ‘Palestinian Rights’-activist
“Dames en heren, ik heb het genoegen u vandaag voor te stellen aan een delegatie van de Amerikaanse Vredesraad. Ze zijn hier vandaag bijeengekomen om u te informeren over hun laatste bezoek aan Damascus en Syrië. Hun bezoek was vruchtbaar en succesvol. Ik zal er niet te veel over uitweiden, de details komen zo rechtstreeks van de leden van de delegatie en hun leider zelf, mijn dierbare vriend Alfred. Zij zullen u deelgenoot maken van wat zij zagen, wat zij hoorden en wat zij nu weten. Ze wilden naar het VN-hoofdkwartier in New York komen om deze belangrijke informatie te delen met jullie, de geaccrediteerde journalisten en correspondent en van de Verenigde Naties, jullie dragen namelijk wel de ware informatie uit. Ik stel u voor aan de volgende leden van de delegatie: aan het hoofd Alfred Marder, naast hem Henry Lowendorf, Joe, Donna, Madeline en dr. Buttman.
* *
Dank u ambassadeur en ik dank u allen voor uw komst naar deze presentatie. Ik ben Alfred Marder en ik ben de voorzitter van de Vredesraad van de Verenigde Staten. Het was de laatste jaren duidelijk, dat de informatie over Syrië van de Amerikaanse en westerse pers verwarrend was voor het Amerikaanse volk en de vredesbeweging; de grote anti-oorlogsbeweging die we in ons eigen land hebben. We zagen aan iedere invasie hetzelfde patroon vooraf gaan. Eerst worden de regering en leiders van de landen waar de invasie zal gaan plaatsvinden gedemoniseerd. Vervolgens wordt dat als excuus gebruikt om in te grijpen in hun interne aangelegenheden.
De Amerikaanse Vredesraad is een groot voorstander van het Handvest van de Verenigde Naties. We hebben diep respect voor de soevereiniteit van alle landen; wij eerbiedigen de rechten van de inwoners van die landen om hun eigen lot te bepalen. Wij wilden reikten uit naar de Amerikaanse vredesbeweging en vroegen of zij onderdeel wilden uitmaken van een delegatie die naar Syrië zou gaan om de situatie ter plaatse met eigen ogen bekijken. Om te spreken met de officiële partijen en onofficiële partijen van het maatschappelijke middenveld en eigenhandig de toestand in Syrië proberen te bepalen; en de weg naar de vrede, onze verantwoordelijkheid.
Het is onze verantwoordelijkheid om contact te zoeken met en uit te reiken naar de Amerikaanse vredesbeweging en het Amerikaanse volk. De campagne van de afgelopen jaren om het Amerikaanse volk in verwarring te brengen is intens geweest. Ons doel is om te proberen licht en duidelijkheid te brengen, wat misschien het gevolg kan hebben dat het Amerikaanse volk een einde van de interventie gaat eisen en vrede in Syrië kan weerkeren.
We hebben veel vredesorganisaties in ons land gevraagd om deel te nemen aan deze reis. Sommigen wilden niet, omdat ze bang waren een oorlogsgebied te betreden. Anderen waren verward en vertwijfeld, als gevolg van de propaganda van de media. De media belicht slechts eenzijdig het verhaal. We voelden dat wij een verplichting hebben. Hulde aan diegenen die de reis wel durfden te maken. Zij overwonnen hun obstakels en gingen mee. Mag ik u erop wijzen, dat zij zelf de kosten betaalden? Eerst wil ik voorstellen aan de de co-leider van de delegatie, lid van de Raad van Bestuur van de Vredesraad, dr. Henry Lowendorf.
* *
Dank U allen, dank u ambassadeur.
Onze delegatie naar Syrië werd ook begeleid door Jerry Condon, vicepresident van de ‘Veterans for Peace’. Hij kon vandaag niet hier zijn. Hij is bezig in Seattle, Washington, waar hij woont. Twee andere delegatieleden die niet aanwezig konden zijn, zijn Judy Bello uit Rochester en Vanessa Beeley, van beroep onafhankelijk journaliste. Zij is teruggegaan naar Syrië, om verslag te doen van wat zij ziet en hoort, de waarheid over de strijd in Syrië.
Ik denk dat de woorden van Alfred zo waar zijn: we moeten de grote hoeveelheid propaganda bestrijden, die alleen maar het demoniseren van de Syrische regering en haar leider tot doel heeft. In de Verenigde Staten gaan de laatste decennia dit soort inspanningen altijd vooraf aan interventies, zodat de mensen het ‘ok’ vinden dat ‘om humanitaire’ redenen een buitenlandse regering omvergeworpen dient te worden. Die regering moet vervangen worden door een regering die afhankelijk is en een gewillig volger van het Amerikaanse beleid.
Wat wij hebben gezien in Damascus en de twee dorpen net buiten Damascus, logenstraft de propaganda die ons overweldigend heeft bereikt. Het is moeilijk, zo moeilijk, zelfs voor de mensen onder ons die lange tijd hebben doorgebracht in de vredesbeweging. Het is moeilijk voor ons om deze propaganda te negeren. De manipulatie is zo enorm goed georchestreerd!
We hebben gesproken met leden van de industrie in Syrië, met leden van de kamer van de koophandel. We hebben gesproken met leiders van de Landelijke Studenten Vakbond. We hebben gesproken met NGO’s die betrokken zijn bij het verzorgen van de weeskinderen, aan beide zijden van de strijd. Ze discrimineren niet, wezen zijn wezen. Deze jonge mensen moeten worden opgevangen, aan welke kant hun ouders ook vochten.
We hebben gesproken met een NGO die bezig is vrouwen te trainen in kleding maken, omdat ze de kostwinners in hun families zijn verloren. We hebben gesproken met een NGO, die verzoening als speerpunt heeft en ervoor probeert te zorgen dat hulpvoorraden in de juiste streken van het land terechtkomen, ook die nog onder de controle van de terroristen staan; de huurlingen.
We maken een onderscheid tussen de (politieke) oppositie, die we hebben ontmoet en gesproken en de terroristen/huurlingen, die we niet hebben ontmoet. We hebben mensen gesproken in Syrië die geweldloos werken, die geweldloos verandering teweeg willen brengen. We leerden van hun inspanningen om via de oppositie te werken met de overheid; maar op niet-gewelddadige wijze. We ontmoetten overheidsfunctionarissen. We hebben gesproken met de minister van Binnenlandse Zaken en de minister van Volksgezondheid.
Met een minister hadden wij het over verzoening en een benadering om de Syriërs, die om wat voor reden dan ook, tot de terroristen, de huurlingen waren toegetreden. Mijn collega-afgevaardigden zullen hierover meer gedetailleerd spreken. Ik wil u nu alvast een overzicht geven van wie we allemaal ontmoet en gesproken hebben.
We hebben met eigen ogen gezien dat er bommen op universiteiten terechtkwamen. Toen wij in Syrië waren viel er een bom op de School van Architectuur, studenten en docenten waren het slachtoffer. Daarna waren het de studenten zelf die de wederopbouw van de schade in handen namen. We zagen dorpen, in principe christelijke dorpen, die waren belegerd door de terroristen, maar nu bevrijd. We hebben de schade aan een heiligdom in een dorp genaamd Maaloula gezien, een dorp waar nog steeds Aramees wordt gesproken, de taal van Jezus. We waren getuige van meerdere aanvallen op de christelijke bevolking.
Twee dingen zijn belangrijk hier te vermelden. Het eerste punt is: de Verenigde Staten wil de Syriërs opsplitsen op basis van hun religie, of de stromingen binnen een religie. Maar er was niet één Syriër die we hebben gesproken die dat accepteert. De Grootmoefti antwoordde op de vraag hoevel moslims er waren in Syrië: 23 miljoen. Dat is de totale bevolking van Syrië. En als we deze vraag aan de bisschop van een van de Orthodoxe kerken stelde zei hij hetzelfde: het aantal christenen is 23 miljoen.
Ze zeiden: we zullen ons volk niet laten scheiden op de manier waarop de Verenigde Staten de bevolking in Irak, Libië of Afghanistan en zo veel andere landen heeft verdeeld. Dat zullen wij niet toestaan. Ik geloof dat die eendracht ervoor heeft gezorgd dat Syriërs een invasie door het machtigste land ter wereld, de machtigste bondgenoten in Europa en het Midden Oosten hebben weerstaan. Wat een vicieuze aanval op het Syrische volk is.
Het tweede punt zijn de sancties.
Ik moet toegeven, voordat ik naar Syrië ging wist ik niet eens, dat de Verenigde Staten sancties heeft opgelegd aan Syrië, vergelijkbaar met de sancties die de Verenigde Staten aan Irak oplegde in de jaren negentig. Om het land en de regering te verzwakken. De VS heeft toegegeven dat die sancties in Irak hebben geleid tot de dood van ommenabij 500.000 kinderen. De huidige reeks sancties houdt in dat het Syrische volk bepaalde geneesmiddelen niet kunnen krijgen, geneesmiddelen die ze hard nodig hebben. Onderdelen van fabrieken die ze nodig hebben om hun economie draaiende te houden worden niet geleverd. Zuigelingenvoeding en vele andere dingen zijn niet verkrijgbaar. Studenten kunnen niet naar het buitenland. Advocaten zijn gescheiden van de rest van de internationale rechtsorde.
Over deze sancties wordt in de Amerikaanse media naar mijn beste weten niet gesproken. En we moeten ons daarvan bewust zijn. Het is nog een manier om de Syrische regering te verzwakken. Dat is mijn overzicht, mijn collega-afgevaardigden zullen hieraan dingen toevoegen. We hebben vertegenwoordigers uit verschillende vredesorganisaties en vredesbewegingen in de Verenigde Staten. We hebben een zo breed mogelijke afvaardiging proberen bijeen te brengen.
* *
Mijn naam is Madeline Hoffman en ik ben directeur van de New Jersey Vredesactie. Ik ging mee met de delegatie naar Syrië op persoonlijke titel. Maar ik ben al 16 jaar actief als vredesactiviste. Ik wilde graag meegaan omdat ik voelde dat het belangrijk is om van het Syrische volk zelf te horen wat er daadwerkelijk gaande is in Syrië. Naar mijn idee is over wat er gaande is in Syrië van de Amerikaanse vredesbeweging veel te weinig respons gekomen. Ik kan niet heel veel toevoegen aan wat Henry en Al hebben gezegd, maar ik wil één bepaald punt heel duidelijk maken, omdat ik denk dat het heel belangrijk is en de kern van alles wat daar gebeurt.
Er is geen sprake van een burgeroorlog in Syrië. Dat is waarschijnlijk het eerste wat we hoorden en we hoorden het steeds en steeds weer! Het is niet president Assad tegen zijn eigen volk. Het is president Assad én het Syrische volk verenigd tegen externe krachten, tegen de huurlingen en terreurorganisaties. De namen van deze externe krachten veranderen om de dag om te proberen hun identiteit te beschermen en de identiteit van het financierende land in nevelen te hullen. Er zijn huurlingen die worden ondersteund door Qatar, door Saoedi-Arabië, door Turkije, door de Verenigde Staten en door Israel ..! De staat Israël. En deze groeperingen huurlingen terroriseren het Syrische volk en proberen het Syrische volk te verdelen.
Ik herinner me de dag dat Amerika Irak binnenviel. Onze organisatie was pertinent tegen, ruim voor de invasie ooit begon. Toen de invasie voorbij was en de Verenigde Staten daar een regering opzette, spraken wij vele Irakezen die zeiden: “We zijn geen Soennieten, Shiah en Koerden, maar de VS probeert ons allemaal te verdelen!”. Verdeel en heers.
Precies dezelfde boodschap hoorden wij in Syrië. Men voelt zich bovenal Syriër, of ze de christelijke, islamitische of een andere godsdienst aanhangen, ze voelen zich Syriër. Dat is een van de dingen die de Syrische regering heeft geholpen om meer dan vijf jaar aanvallen van externe krachten te weerstaan. Toen het volgens de VS tijd was om Saddam Hoessein uit het zadel te wippen, na 2 jaren van sancties, gebeurde het. Toen het de tijd was voor Kaddafi, gebeurde het. Maar toen het de tijd was voor Assad, gebeurde het niet.
Waarom niet? Omdat hij de steun van 23 miljoen Syriërs achter zich heeft en het waren er meer in het begin. Al die vluchtelingen die zijn gecreëerd en de wereld in gestuurd. Het hele idee was vanaf het begin: regimeverandering in Syrie. Volgens de internationale wetten heeft de VS helemaal die macht niet. De Verenigde Staten van Amerika hebben het recht niet om voor het Syrische volk te beslissen wie hun leiders moeten zijn. Dat gevoel overheerste toen ik in Syrië was.
Waarom denken wij het het beste te weten voor het Syrische volk? Mensen in Amerika moeten weten dat Assad zorgt voor gratis gezondheidszorg voor iedereen. Dat is een deel van de missie van de regering. Assad zorgt voor gratis educatie voor iedereen, van de basisschool tot en met de universiteit.
Wij spraken iemand uit de geweldloze verzetbeweging, we vroegen hem naar zijn grieven met de regering Assad. Hij zei: “Je hebt gehoord dat de kosten voor de studenten Geneeskunde ongeveer vijftig dollar per jaar zijn. Wij vinden dat bedrag te hoog!”
Schertsend natuurlijk. Maar het is dit soort beleid waar onze burgers in de VS voor pleiten, geen geld hoeven betalen voor hun studie en hun gezondheidszorg. De regering van Assad doet het. Ook de geweldloze oppositie partijen hebben zich geschaard achter de regering Assad, want dat is de beste hoop voor het Syrische volk.
Tenslotte wil ik herhalen wat Henry zei, dat de sancties dienen te worden opgeheven. De sancties veroorzaken grote schade aan het Syrische volk. Binnen de wereldgemeenschap zouden wij ons anders moeten gedragen. Sancties raken een overheid niet, de bedoeling van sancties is om het volk schade toe te brengen, dus moeten ze worden opgeheven. We hoorden ook dat de grens tussen Turkije en Syrië moet worden gesloten, de pijplijn van verse terreurgroepen wordt dan geblokkeerd.
En tot slot, de Verenigde Staten moet stoppen met het ondersteunen van terreurgroepen in Syrië. Alle steun voor externe terreurgroepen moet worden ingetrokken. Laat de Syriërs zichzelf verdedigen. Het Syrische Arabische leger vecht voor zijn leven en vecht voor Syrië. Wij moeten – als land – onze rol erkennen, wat wij doen beschadigt het Syrische volk. We moeten hiermee stoppen en wel nu. Dat is een van de redenen, een van de dingen, die ik steeds weer herhaal sinds mijn terugkeer uit Syrië.
* *
Donna Nassor, is er iets dat jij wil zeggen?
Mijn naam is Donna en ik ben een mensenrechten- en vredesactiviste zolang ik me kan herinneren. Ik ben niet van plan om u te vertellen hoeveel jaar al, want dan weten jullie hoe oud ik ben… Ik was vereerd te worden gevraagd om deelgenoot te worden van deze delegatie en ik ben dankbaar dat ik de kans kreeg om te gaan, om face-to-face met het Syrische volk te praten en met de delegatie tijd door te brengen. Zo kunnen we allemaal samenwerken om te proberen de boodschap en waarheid terug te brengen naar de Verenigde Staten.
Als Amerikaans burger is het een schande om toe te geven wat mijn overheid doet in het soevereine land Syrië. Wij hebben het recht niet deze illegale sancties op te leggen; de regering zegt dat ze zijn opgelegd tegen de regering van Syrië, maar in feite zijn ze tegen het Syrische volk. De mensen doen hard hun best om de infrastructuur, de gezondheidszorg en veiligheid in stand te houden. Een van de dingen die mij opviel, is niet alleen het gebrek aan medicatie en het feit dat de Syrische kinderen sterven, omdat ze geen chemotherapie kunnen krijgen, als gevolg van de illegale sancties die de Verenigde Staten en het Westen hebben opgelegd.
Maar ook aan onderdelen en materiaal nodig om hun bedrijven draaiende te houden is een tekort. En ze proberen deze bedrijven open te houden voor meer dan één reden, niet alleen om geld te verdienen, maar om mensen in dienst te kunnen houden. Want als mensen geen geld kunnen verdienen, worden ze wanhopig. We weten dat een deel van het Syrische volk om economische redenen ervoor gekozen heeft om zich bij de terroristen aan te sluiten. Omdat ze de kost niet konden verdienen.
En de VS en alle andere partijen die met elkaar samenwerken om het terrorisme te financieren, betalen mensen ruimhartig om deel te nemen aan deze illegale activiteiten tegen het Syrische volk. Er zijn dus meerdere subtiele manieren waarop de Amerikaanse sancties van invloed zijn op de Syriërs. Mensen uit het bedrijfsleven zeiden ons dat ze wanhopig probeerden om het bedrijfsleven draaiende te houden, om mensen werk te verschaffen, zodat ze niet wanhopig worden en geen andere keuze meer hebben.
Iets anders is zeer belangrijk. We hadden de gelegenheid om met de gewone mensen te spreken; niet alleen de officiële instanties. We spraken met mensen die van alles getuige zijn geweest en hebben doorleefd. Zij deelden hun ervaringen die zij hadden meegemaakt met de huurlingen, onuitsprekelijke belevenissen. Ik ga niet te veel in detail treden, uitleggen wat die onuitsprekelijke ervaringen waren.
Maar het was verschrikkelijk moeilijk om rustig te blijven zitten bij iemand wiens kind werd vermoord; of wiens nichtje was ontvoerd en wie nog steeds wordt vermist; wiens dochter werd verkracht, daarna ontvoerd en verkracht en vervolgens weer werd teruggestuurd. We hoorden verhalen over verkrachtingen van mannen en vrouwen. Dit is wat de VS financiert. Dit is wat de VS steunt en dat is niet ok. En als Amerikaans burger, buiten het vredes- en mensenrechtenactivist zijn om, zal ik niet zwijgen over wat ik heb gehoord en gezien. We moeten de verantwoordelijkheid nemen voor wat er gebeurt in ons land, het gebrek aan moraliteit als het gaat om ons buitenlands beleid.
Ik wil wel zeggen, dat we een bijna twee uur durende ontmoeting hadden met president Assad, waarvoor we allemaal bijzonder dankbaar waren. Door naar hem luisterend geluisterd te hebben, en na het aanhoren van de verhalen van de ‘gewone’ mensen, mensen uit allerlei groepen en mensen van de overheid, klopt er niets van wat de Amerikaanse media en de westerse media rapporteren. Het is niet logisch dat Assad, die probeert om de infrastructuur te onderhouden en de toekomst van het Syrische volk voor ogen heeft, ziekenhuizen zou vernietigen en al die plaatsen waarvan de Amerikaanse en westerse media beweren dat Assad verantwoordelijk is.
Hij is geïnteresseerd in de toekomst van Syrië. Hij zei ons recht uit, wanneer dit allemaal voorbij is zullen we verkiezingen uitschrijven en als het volk mij niet wil dan is dat prima. Maar nu ben ik de gekozen vertegenwoordiger om dit land te leiden, en dat is waar ik mee bezig ben.
Het ministerie van Verzoening..!!
Het laatste waarover ik iets wil vertellen is over het ministerie van verzoening, waarvan ik zeer onder de indruk was. Ik ben zelf lang student herstelrecht en transitierecht geweest, weet je, maar om temidden van het trauma Syrische mensen betrokken te zien bij verzoening en heling, op zoek naar een toekomst, dat is geweldig.
Dus als Syrische burgers zich eerder hebben aangesloten bij de huurlingen, nu de wapens willen neerleggen, zijn ze van harte welkom. Terug in de Syrische maatschappij. Zij zullen worden gevoed en hun families ook. Justitiële technieken worden gebruikt, zodat er geen groepering Syriërs ontstaat die het gevoel heeft buiten de maatschappij te vallen. Alles wat ik hier heb gezegd zal ik blijven zeggen en zal ik het blijven zeggen tegen iedereen die wil luisteren. Ik heb het gevoel, aangezien we er zelf zijn geweest, dat we nu in staat zijn de waarheid te verspreiden. Ongelukkigerwijze heeft de Amerikaanse media deze waarheid tot nu toe niet gebracht. Ik ben niet van plan te zwijgen. Dank u allen voor uw gehoor.
x
* *
x
Mijn naam is Joe Jameson. Ik ben coördinator van de ‘Queen’s Peace Council’, een tak van de US-Peace Council. Ik heb een achtergrond in de Vakbond, dus als ik botweg spreek, vergeef me. Ik sluit me aan bij alle opmerkingen van mijn collega’s. Maar ik moet ook denken aan een beroemde opmerking van de Amerikaanse schrijver Mark Twain. Hij heeft ooit gezegd: ‘Het is niet wat we niet weten dat ons in de problemen brengt; maar wat we denken zeker te weten, maar dat niet waar is, dat is wat ons problemen bezorgt.’
Daaraan denk ik vaak als mijn landgenoten praten over Syrië en wat ze denken te weten over de oorlog en de Syrische regering. Wat ze denken dat ze weten, kan ik nu betogen. Onze delegatie ging naar Syrië met bepaalde politieke opvattingen en aannames, maar we waren vastbesloten om sceptisch te zijn en aan alles te durven twijfelen. We wilden iedereen te spreken krijgen. Om bevestiging te krijgen of vooroordelen te ontkrachten, om raad, waarheid en wijsheid te vinden. En om de feiten te volgen naar waar zij ons zouden leiden.
Ik heb een aantal conclusies getrokken tijdens mijn reis. Ik zal niet ingaan op zaken die mijn collega’s al hebben genoemd. Mijn mening is dat het doel van de oorlog in Syrie is de vernietiging van een onafhankelijke Arabische seculiere staat. Het is het laatste seculiere Arabische land die nog overeind staat. Amerika wil een regime wegzetten als in Libië, als in Irak en een aantal andere landen die je hier zou kunnen noemen. De Amerikaanse vijandigheid tegenover het onafhankelijke Syrië begon lang voor 2011. De Verenigde Staten beweert tegen het Isis-terrorisme te zijn, maar toch heeft het veel ‘bevoorrechte terroristsiche groeperingen’ gesteund, ‘gematigde opstandelingen’ zoals zij ze noemen, omdat ze de Syrische regering bestrijden en dat in het straatje van VS past.
Deze door de VS gesteunde terrroristische groeperingen zijn niet gematigd; toen wij in Syrië waren onthoofden ze een twaalf-jarige jongen; we zagen het op youtube en op TV. Deze Amerikaanse oorlog bij volmacht heeft te maken met sektarische motieven. Rivaliteit tussen regionale machten hebben effect op Saoedi-Arabië en Qatar. De wahhabisme ideologie, een fundamentalistische conservatieve vertakking van het soennisme en de ideologie van de Moslim Broederschap, is een zieke middeleeuwse ideologie, maar het is de reden waarom de Saoedische staat deze oorlog blijft financieren.
Damascus daarentegen bevordert een solidaire en pluralistische vorm van de islam. We hebben hun leiders ontmoet; humane en democratisch ingestelde mensen. Zij hebben alle redenen om mee te doen met het Amerikaanse volk, wanneer deze krankzinnige steun voor het wahhabisme wordt gestopt. Het wahhabisme schuilt achter zoveel terrorisme in de wereld. Diegenen onder mijn landgenoten die dogmatisch zijn over Assad en in zijn demonisering geloven, zullen niet graag horen wat ik nu te zeggen heb. De Syrische regering is namelijk heel populair en daarom winnen ze de Slag van Aleppo waarschijnlijk binnenkort.
De president is populair; zijn regering wordt als een legitieme beschouwd door de VN. Hij wint verkiezingen. De verkiezingen worden gemonitoort. Er bestaat een parlement met oppositiepartijen in Syrië. Wij hebben ze ontmoet en ze willen op geweldloze manier constructief samenwerken vanuit hun eigen sociale visie. Een deel van hen is onderdeel van de overheid en zit in het parlement, in feite een regering van nationale eenheid. De minister van verzoening spreekt rechtstreeks met gewapende groeperingen en hij is oppositieleider.
Dus laat me concluderen, dat het Amerikaanse beleid ten aanzien van regimeverandering in Syrië niet alleen verkeerd is qua details. Het is fundamenteel verkeerd. Het schendt het Handvest van de Verenigde Naties; het is in strijd met het internationaal recht. De bombardementen schenden het internationaal recht. De sancties zijn in strijd met het internationaal recht. Ik denk dat het de taak van de Amerikaanse anti-oorlogsbeweging nu is zich te verenigen rondom een andere visie. Tot nu toe verenigden we ons rondom een zwakke visie, deels onwaar, deels het narratief van de dominante corporate staat.
We moeten direct en openhartig het Amerikaanse beleid uitdagen als we de Amerikaanse publieke opinie willen verschuiven. Sommige organisaties trappen in het dominante mainstream mediaverhaal. Zij verdienen geen schoonheidsprijs. Dit is een gevaarlijk moment, zonder namen te noemen, blijkbaar is de belangrijkste kandidaat voor het presidentschap omgeven door militaire adviseurs die praten over no-fly zones.
Dat betekent een oorlog in de lucht tegen de luchtmacht van Syrie en de Russen. Of laarzen op de grond, een Amerikaanse invasie. Als we niet bang worden van deze woorden, zouden we dat wel moeten zijn. Dit is een gevaarlijk moment. We moeten het fundamentele buitenland beleid van de VS veranderen. We moeten een ander soort anti-oorlogsbeweging hebben. We moeten de Amerikaanse publieke opinie verschuiven. Dank u.
* *
Zijn er vragen?
Goedemorgen, Luke Vargas vanTalk Media News. Om te beginnen heb ik een vraag voor de heer Marter. U heeft gezegd dat de media een eenzijdig verhaal van Syrië presenteert. Maar als je niet wordt uitgenodigd om persoonlijk te gaan kijken in Damascus, waar moet je dan de juiste informatie halen over wat er gebeurt in Syrië? En een vraag voor mr. Lowendorff. U sprak over georkestreerde propaganda over Syrië, maar u heeft alleen Damascus en omgeving bezocht. Dat lijkt op het bezoeken van Manhattan en daarna zeggen dat u heel Amerika kent. Heeft u ook Aleppo en andere steden gezien? Dan pas kunt u spreken over de situatie in het land.
Ieder van ons die deel uitmaakt van de vredesbeweging moet dezelfde publicaties lezen en proberen om de issues te begrijpen. Ik weet niet of mensen beseffen dat de VS gedurende de laatste acht jaren iedere dag betrokken is geweest bij oorlogen. Elke dag van de regering-Obama was gewijd aan oorlogen. En als je de media-aanpak van de de Amerikaanse buitenlandse zaken ziet betreffende Syrië, valt je iets op. Het was hetzelfde verhaal bij Noriega, bij Hussein en bij Khaddafi. De een na de ander, om het Amerikaanse volk vooral te overtuigen dat wij de morele verantwoordelijkheid hebben om in te grijpen.
En helaas, dit instituut speelt ook mee. Welk recht hebben wij om in te grijpen bij andere soevereine staten?
We hopen terug te gaan naar onze vrienden en bondgenoten in de Amerikaanse vredesbeweging en te kunnen zeggen: we hoeven het niet eens te worden over Assad, we hoeven het niet eens te worden over de Syrische overheid. We moeten het eens worden over het soevereine recht van ieder volk om hun eigen lot te bepalen. We moeten het eens worden over het feit dat de media een snode rol heeft gespeeld. Het heeft mensen in verwarring gebracht, die hun hele leven hebben gestreefd naar vrede.
Ik moet het tweede deel van de vraag nog beantwoorden.
Klopt, we hebben slechts vijf dagen, zes dagen in Syrië doorgebracht, dus hoe kunnen wij zeker weten dat we de hele waarheid hebben gezien? Wij weten één ding zeker. Alles wat we hebben gezien druiste in tegen alles wat wij in de VS in de media hebben gezien. Wat wij hier vandaag doen is u allen verzoeken dringend te stoppen met het luisteren naar de mensen die de overheid u voorschotelt. De mensen van de Moslim Broederschap en van Isis en alle andere terroristische organisaties. Stop met luisteren naar hen en ga naar Syrië. De Syrische president zei, stuur delegaties, dan kunnen jullie het zelf zien. Dat is mijn antwoord; wat we zagen is wat we hier rapporteren. Je hoeft ons niet te vertrouwen, maar accepteer in ieder geval dat er een ander beeld bestaat.
De financiële groep Yahoo; heeft de Syrische regering u geld gegeven om te vliegen naar Damascus en rond te reizen in Syrië? En gezien het feit dat jullie met Bashar al-Assad hebben gesproken, hebben jullie de kwestie van de bombardementen door de Syrische regering en haar bondgenoten besproken? Hebben jullie over de stopzetting van de vijandelijkheden gepraat?
Ieder lid van de delegatie betaalde zijn of haar eigen retourtrip naar Syrië. De Syrische regering heeft gezorgd voor onze veiligheid en toegang tot alle mensen, die we gevraagd hebben om te spreken en konden bezoeken zoveel als we konden. De Syrische regering heeft de helft van onze accommodatiekosten betaald en wij hebben alle andere kosten voor onze eigen rekening genomen. We hebben Assad niet gevraagd naar de bombardementen. ‘Barrel bombing’ (zelfgemaakte explosieven) is een term die de Verenigde Staten gebruikt, net als Scud-raketten, een smerig woord. Wat wij van hem en van anderen hebben gehoord, is dat wanneer de terroristen iets vernietigen ze foto’s laten zien en zeggen dat de regering van Assad de schuldigen zijn.
Bommen zullen burgerslachtoffers maken, ongeacht wie ze laat vallen. Wij weten dat, zij weten dat, maar wanneer supermacht, zoals de Verenigde Staten en hun bondgenoten, een land binnen vallen met huurlingen, dan zijn de gevolgen die wij hebben gezien te verwachten. Het verlies van veel levens. Mensen vrezen voor hun leven, willen vertrekken. De meesten vertrekken echter naar de zijde van Assad, niet naar de terroristen! Die mensen die het land hebben verlaten vertrokken om verschillende redenen. Voor een deel omdat zij het zich konden veroorloven.
Ik wil inhaken op iets wat Marter zei, over de Verenigde Naties. Wat is de rol van de VN, humanitair gezien?
Madeline: Eén van de leden van onze delegatie, Vanessa Beeley, die niet in staat is om hier vandaag aanwezig te zijn daar ze in Damascus is, heeft veel onderzoeksjournalistiek en onafhankelijke berichtgeving over Syrië gedaan. Zij heeft ook artikelen over de rol van de Verenigde Naties gepubliceerd. Er is een jongeman wiens familie in een van de door huurlingen veroverde dorpen is die schrijft. Hij probeert daar voedseldroppings te regelen, omdat hij er niet naartoe kan en zijn familie het gebied niet kan verlaten.
De steun van de VN komt dus niet op plekken waar het hard nodig is. Vanessa ziet het ook. Een van de redenen is dat hulpgoederen worden onderschept, hetzij door de groepen huurlingen, of omdat ze aan de verkeerde kant worden gedropt. De hulpgoederen komen dus niet terecht bij de mensen in Syrië die ze echt nodig hebben. Dit is allemaal onafhankelijk geverifieerd. De rol van de Verenigde Naties is niet altijd wat het in dit specifieke conflict zou moeten zijn.
Het enige wat ik nu nog snel wil zeggen, we hebben maar twee onafhankelijke journalisten op de grond in Damascus: Vanessa Beeley en Eva Bartlett, Vanessa is Engelse, Eva een Canadese. Ze schrijven over hun ontmoetingen met de lokale bevolking en verzamelen de stemmen van de Syriërs. Beiden zijn op Facebook te vinden. Zoek ze op.
Tot slot, nu we toch bezig zijn.. Journalist Tom Dugan, Engelsman, wonende in Damascus..
Makkelijk voor NOS of RTL om deze man toch eens te interviewen..???