“Bent u al donor?” vraagt de televisiestem. Er verschijnen alleen maar jaknikkers in beeld, van wie ik betwijfel of ze weten waar ze het over hebben. En weer krijg ik geen donor in beeld, maar mensen die zeggen dat ze het zijn terwijl dat niet zo is. De echte donor wordt zorgvuldig buiten beeld gehouden. Hoe zit het met de donor? Met de zo genaamde postmortale donor wel te verstaan? Postmortaal betekent na de dood. Het enige wat ik te horen krijg, is dat deze dood is. Postmortale orgaandonoren zijn mensen met zwaar beschadigde hersenen die buiten het normale dagbewustzijn verkeren. Zij worden in het ziekenhuis onderworpen aan specifieke protocollen en op basis hiervan wordt beslist of zij dood zijn. De zwaar beschadigde hersenen vormen zo het fundament om deze personen dood te verklaren. ‘Hersendood’ heet dat.
Hoe ziet zo’n mens eruit? Al sinds orgaantransplantatie gepraktiseerd wordt, vragen talloze mensen zich dit af. Is hersendood wel echt dood? Campagnemakers en overheid, breng ook deze mensen nou eindelijk eens in beeld. Als de problematiek van de potentiële ontvanger het waard is in beeld te verschijnen, is toch zeker ook de donor dat waard. Hij is immers de enige die transplantatie mogelijk maakt.
* * *
Dit -hierboven- zijn de woorden van Ger Lodewick, in een eerder artikel HIER op de site over orgaandonatie. Het fenomeen krijgt steeds meer enge kanten, waarbij het vooral opvalt dat je een sukkel bent als je geen donor bent.. Dat beeld lijkt steeds meer opgang te moeten doen, en andersom natuurlijk ook.. Waarom is er geen sprake van een evenwichtig beeld over orgaandonatie..? Onwetendheid of onwillendheid. Manipulatie is het in ieder geval.. Hieronder het artikel dat Ger speciaal maakte om wéér een ander aspect van orgaandonatie over het voetlicht te brengen..
* * *
x
De ‘WET OP DE ORGAANDONATIE’.. ?
Een aanklacht tegen de staat waard..!!
2013 © Ger Lodewick
x
En weer werden we getrakteerd op een nationale donorweek, waarin geen donor te zien was. We zagen wel een door minister Schippers betaalde onverantwoordelijke getransplanteerde sporter die alle veiligheidsregels van andere ministers aan zijn laars lapte. Ik dacht eerst dat hij alle mogelijke moeite deed om een ongeluk te krijgen zodat hij hersendood verklaard kon worden om vervolgens orgaandonor te kunnen zijn…
Maar dat was het toch niet. We hebben terecht compassie met ernstig zieke mensen met orgaanfalen. Echter, waar is onze compassie met degenen die de organen voor transplantatiedoeleinden leveren? Waarom hebben we deze niet tijdig verteld wat er werkelijk met hem/haar gebeurt?
Onbetrouwbare overheid..
Minister Schippers maakt deel uit van een onbetrouwbare overheid die nog steeds weigert de juiste informatie over orgaandonatie te verschaffen. Zelfs kinderen van basisscholen en leerlingen van middelbare scholen zijn nu de klos. Er is een ongelooflijk manipulerend en sturend lespakket samengesteld waarin wordt gesuggereerd dat orgaandonatie een heel goede zaak is. Tegenargumenten die de website Orgaandonor-neen.nl laat zien, zijn nergens te vinden.
De Deense schrijver en mysticus Johannes Anker Larsen schreef in 1926 in zijn boek Met Open Deur: “Er is haast niets dat zoveel kwaad veroorzaakt als het ‘goede’: het opzettelijk goede, het betweterig goede, het verwaand goede, het goede dat voor de drommel de naaste opgedrongen moet worden.”
Een overheid die zo te werk gaat, manipuleert haar burgers i.p.v. hen in bescherming te nemen. De ‘Wet op de orgaandonatie’ is het instrument waarmee deze manipulatie wordt mogelijk gemaakt. De oproep van de overheid om zelf te kiezen, is er een uit de onderwereld: je krijgt immers totaal geen informatie tot je beschikking van die overheid en levert je uit aan iets heel anders dan je denkt.
Levende orgaandonor wordt gedood..!
De zo juist genoemde wet is gericht op de zo genaamde postmortale orgaandonor. Post mortaal betekent na de dood. Deze patiënten worden eerst hersendood verklaard en vervolgens op de operatietafel onder erbarmelijke omstandigheden echt gedood. Een hersendode orgaandonor kan met een adequate behandeling weer tot bewustzijn gebracht. Er komen steeds meer voorbeelden van ‘spontane terugkeer’ orgaandonor-neen.nl Bewijzen dat een hersendood verklaarde orgaandonor niet dood is, zijn af te leden uit de volgende signalen.
- De lichaamstemperatuur is normaal.
- Het hart klopt en stuwt het bloed door het lichaam.
- De bloedsomloop functioneert uitstekend.
- De lichaamscellen blijven zich vermenigvuldigen.
- De neuronale besturingen zoals in de vorm van reflexachtige bewegingen werken.
- Alle orgaanfuncties zijn intact.
- De wisselwerking tussen alles binnen het gehele organisme is intact.
- De patiënt wordt gevoed en spijsvertering en stofwisseling functioneren ongestoord.
- Het lichaam kan hoge koorts ontwikkelen
- De patiënt krijgt medicijnen toegediend en reageert hierop.
- Uitscheidingsprocessen gaan gewoon door.
- Wonden genezen.
- Mannen kunnen erecties krijgen.
- Zwangere vrouwen kunnen zelfs na drie maanden een levend kind ter wereld brengen.
- Wanneer de operatie om de organen eruit te halen begint, stijgen hartslag en bloeddruk significant.
- In een aantal gevallen maakt de patiënt dan afwerende gebaren en komt zelfs een stukje overeind.
- In verband hiermee worden spierverslappende middelen toegediend of wordt de patiënt op de operatietafel vastgebonden.
- Als je een werkelijk stoffelijk overschot uit het mortuarium haalt en je gaat het beademen, gebeurt er niets en gaat het hart echt niet meer kloppen.
De al eerder onbetrouwbaar genoemde overheid noemt deze mensen echter wettelijk ‘stoffelijke overschotten’! Bovenstaande gegevens kunnen worden aangevuld met het volgende.
- Een aantal jaren geleden weigerde de Engelse hartspecialist dr. David Evans om in zijn ziekenhuis nog langer aan harttransplantaties mee te werken. Andere hartspecialisten volgden hem hierin.
- In een ander Engels ziekenhuis in Cambridge weigerden anesthesisten om nog langer aan transplantaties mee te werken.
- De Braziliaanse neuroloog Cicero Coimbra heeft hersendood verklaarde patiënten door een aangepaste behandeling weer tot bewustzijn gebracht.
- Er zijn inmiddels in Nederland en Duitsland operatieassistenten die niet meer aan dit soort donoroperaties willen meewerken.
-
De fysieke overdracht van een orgaan, is niet alleen méér dan een fysiek proces, het is een uiterst ethische kwestie..! Zoals blijkt uit het persoonlijke relaas in dit artikel. De Amerikaan Zack Dunlap kwam na hersendood te zijn verklaard weer tot bewustzijn.
- Meer voorbeelden van hersendoden die weer tot bewustzijn zijn gekomen: Ruth Oliver, Colleen Burns, Suzanne Chin, Carina Melchior, Steven Thorpe, Sam Schmid, Gloria Cruz, Madeleine Gauron, Rae Kupferschmidt, Val Thomas. [www.organfacts.net/notdead]
- Japan is een van de landen die het hersendoodcriterium niet erkent.
Aanklacht tegen de staat!
Er ligt een nieuw wetsvoorstel bij de Raad van State om de huidige praktijk dwingender te maken. Het komt erop neer dat iedereen als orgaandonor wordt aangemerkt die niet uitdrukkelijk en schriftelijk te kennen heeft gegeven dit niet te willen. Gelet op wat in dit artikel is gesteld en op de huidige praktijk mogen we alles in het werk stellen om dit te voorkomen. Welke ter zake kundige jurist wil me ondersteunen in een aanklacht tegen de staat om de staat tot volledige openheid van zaken te dwingen?
Ger Lodewick schreef ‘Ik hou mijn hart vast; andere dimensies van orgaandonatie’ en ‘Hersendood, een dodelijke tunnelvisie’. Hij is ambassadeur ‘Neen tegen orgaandonatie‘ van ‘Stichting De Vrije Mare’ en oud-voorzitter van de Stichting Bezinning Orgaandonatie. Wil je hem bereiken, dan kan dat: g.lodewick@gerlach.nu
x
* * *
x
Download hier de informatie over orgaandonatie die je wellicht nog nooit onder ogen hebt gezien. Essentiële informatie die een onvolledig beeld weer volledig maakt. Kies dan, pás dan, wat je zelf wilt. Want jouw autonome keus blijft vanzelfsprekend. Daarbij hoort wellicht deze gedachte ook ruimte te krijgen:
“Waarom is er zoveel verborgen of onbewust verzet tegen orgaandonatie? Zou het nu écht zo zijn dat wij, bij wijze van spreken, te lui zijn om een orgaandonatiekaartje in te vullen? Of dat we misschien bang zijn, dat we na de dood tóch nog de pijn zullen voelen van het verwijderen van onze organen? Of is het misschien gewoon een éng idee. Maar waarom is er eigenlijk nooit onderzoek gedaan naar deze oorzaken en de achtergronden van dit stille ‘verzet’ of protest tegen orgaandonatie..?
Waarom heeft dit fenomeen alleen maar luide, overigens vaak zeer goed bedoelende, voorstanders. Zo lijkt het althans.. Zou het niet zo kunnen zijn de stilte in dit opzicht veel-‘sprekender’ is dan de ‘logische’ voordelen van donatie. Kan het zijn dat er onderbelichte achtergronden achter dit fenomeen schuil gaan bij IEDER mens? Achtergronden die we mogelijk zouden kunnen duiden als ‘onbewuste gevoelens van afkeuring’? Gevoelens die wellicht ieder mens met zich meedraagt die op voorhand geen klakkeloze voorstander is van orgaandonatie?
Marieke de Vrij is een vrouw die haar talenten op het gebied van het lezen van collectieve velden meer dan eens heeft mogen aanwenden voor maatschappelijke belangen- en vakorganisaties op velerlei gebied. De door haar vrijgegeven inzichten geven menig vakman reden zichzelf eens achter de oren te krabben, om haar uiteindelijk te complimenteren met zoveel ‘vakmanschap’ en ‘inzicht’. Het is daarom ook de hoogste tijd om haar, voor sommigen zeer herkenbare, inzichten op het gebied van orgaandonatie hier me u te delen.”
ik ben heel blij met dit soort geluiden. Ik erger me groen en geel aan het hele organendonatiecircus, mensen worden bewust voorgelogen. Veel eerlijker zou zijn om te vragen of men de organen mag oogsten bij het leven , denk dat veel mensen dan geen donorkaart invullen.
http://www.youtube.com/watch?v=aclS1pGHp8o
Misschien wat grof maar een veel eerlijker en .duidelijker beeld dan de overheid geeft
Ik erger me ook groen aan die campagnes tot je er zover “bijna” zelf mee te maken krijgt in je naasten omgeving en zo waar je iemand die je dierbaar is met een match kan helpen zou ik er wel voor open staan en in overweging willen nemen, dus ik denk er gezien bepaalde omstanidgheden toch ook wel anders over na…..ach Marcel w in 5 d je begrijpt me wel en hoef ik niet al met al verder uit te leggen!
@ mosa& paul
Laat duidelijk zijn dat ik in het geheel niet tegen een weldoordachte beslissing ban van een mens die bij leven een nier wil afstaan aan een ander. Mijn ergernis gaat volledig over het niet eerlijke voorlichtingsbeleid van de overheid .Over de ondoordachte(?) orgaanoogst op hersendode(?) mensen. Nu staan jullie hier maar wat als je een auto ongeluk had gehad en je lag op de ic en men verklaarde je hersendood ….. terwijl je alleen niet in staat bent je connectie met je lichaam duidelijk te laten zien? Dat je “bij vol bewustzijn”wordt leeg geoogst en sterft aan het ontbreken van essentiele organen??
Hallo MARCEL,
Ja het ligt gevoelsmatig heel moeilijk, het afstaan van je lichaam, aan een instantie zie ik ook niet echt zitten, de moderne instantisch kennende.
Moeilijk bespreekbaar ook, ze zijn al lang bezig de massa te kneden met hun lul verhalen, the great brain fuck gaat maar door.
In Engeland is het nog een graatje erger, je kan geen reclame spotje meer zien zonder donkere niet Europese mensen, liefst zwarte man met blonde vrouw, niets op tegen, maar die spijker er steeds dieper indrijven hoeft nou ook weer niet.
Ik ben natuurlijk een uitstapper, en de nieuwe en nieuwere generaties, hebben ons levens geluk nooit gekend, ook zonder geld konden wij door een soort verbondenheid gelukkig zijn, in moeilijke tijden bleven wij toch een eenheid, dat zie ik niet meer.
Vriendelijke groet ouwe clown, Jenne
@ Marcel + lieve Odette
Op een wachtlijst komen te staan en een kans te maken voor een donor nier van een gestorven persoon duurt gemiddeld een kleine 4-5 jaar. Iemand die je kent en er iets voor over hebt om een aanvulling voor je zelf te kunnen zijn is het meest spannende. Dat kan dus plotsklaps plaats vinden, mits na een zeer strenge selectie op RNA/DNA ook de rest fysiek wel klopt. Geen verdere afwijing hebt, niet plots dood kunt gaan op de operatie tafel, of je tegen afstotende medicijnen kunt, geen ontstekingen hebt of andere ziektes onder de huid. Dan misschien maak je een kans.
Misschien kan een wonder boven wonder dokter die goed is in de merdianenleer mijm petriorale zenuwsysteem weer opgang krijgen waardoor een aantal blokkades wordt opgeheven waardoor er weer een mogelijkheid van reversing tot gevolg is. Dit laatste moet echt mogelijk kunnen zijn. Maar laten we hopen dat de draagbare mini dialyse gauw een feit wordt, dan zal ik het ook prachtig vinden om 24 uur op stap te gaan met mijn buitenboord kunstnier. Ook is mijn blik gevestigd aan Green Kidney Development, zij zijn in staan aan de hand van DNA/RNA structuur van je eigen lichaam een nieuwe nier te kweken in een tijd bestek van 7-9 maanden, een nier die 100% bij je past en puur van je zelf is. Wellis waar in ene Lab groot gebracht en later operatief op zijn plek verankerd wordt. Mits het geen lange lijdensweg moet worden omdat een of andere idioot dat moet bevinden. We zullen zien en we blijven wel lachen ondertussen dan Depri moeten worden.
@ paul
Tenzij ik er helemaal niets meer van begrijp klopt de eerste zin van je comment dus niet.
Je schrijft”Op een wachtlijst komen te staan en een kans te maken voor een donor nier van een gestorven persoon duurt gemiddeld een kleine 4-5 jaar. ” en daar zit het addertje je krijgt geen nier van een gestorven persoon. Nieren van gestorven personen zijn waardeloos, en kunnen niet getransplanteerd worden. Na het sterven is er dermate grote schade ontstaan aan de organen dat men ze niet meer voor transplantatie geschikt acht. Enige manier is om een donor in leven te houden tot de match is gevonden en dan als een razende roelant de nier uitnemen en overbrengen naar de ontvanger. Imo is dit proces dus niet duidelijk omschreven in de hele campagne en wordt het bewust verdoezelt . Het gaat om het idee dat je , na je dood donor bent , maar dat is dus feitelijk niet juist je bent voor je sterven donor en sterft als gevolg daarvan door algeheel ( vanwege afwezigheid) orgaanfalen.
Ik snap precies in welke positie jij verkeerd Paul , maar daar kan jij je ogen dus ook niet voor sluiten .Ik hoop op een spoedig herstel van je op welke manier dan ook , met een reversing door een vooralsnog niet bekende therapie , een nieuwe nier van een levend persoon met diens toestemming , of een kunstnier in zakformaat , alles is welkom . Echter een nier van een gestorven persoon is geen optie helaas.
Er zitten zoveel vrij onbekende aspecten aan orgaantransplantatie, vaak bewust achter gehouden, dat een goede afweging zónder die aspecten bijna niet te doen is.
Dit artikel gaat zo weer op de homepage. Té belangrijk om deze week achterwege te laten..!
http://www.wanttoknow.nl/gezondheid/het-hart-heeft-een-geheugen/
Dus beste Marcel, als je nu goed leest wat ik aanhaal is de kans gering dat je dan ook een geschikt donor nier kan krijgen. Bij iedereen die leeft heeft een nier de functionele werkende capaciteit van ongeveer 60% werkende functie. Bij niemand is dat dan ook 100% te noemen. Bij versclechtering spreekt men al gauw van 15-20% wanneer je een dialyse patient wordt. Wanneeer een donor orgaan is naar een streven van ongeveer 40% functie in combinatie met medicijnen. (alles behalve lekker te noemen)
Bij Ongevallen waarvan men bekend is donor te zijn en waarvan de patient overlijd in het ziekenhuis of operatie tafel kan dan een donor nier te beschikking komen in 24 uur op koud ijs. Binnen die tijd moet er dan ook een transplantatie plaats vinden. Het is dus niet zo als jij het weer aanhaalt dat het persoon bijna ‘dood’ is en dan dat de organen verwijdert worden. Dan pas zou er een mogelijkheid zich kunnen voordoen mits er een ‘MATCH’ is en niet eerder! Deze eisen zijn zeer streng en daar komen dus heel wat zaken bij kijken alvorens het zover kan en of mag, laat we zeggen dat het toe gestaan wordt. Op de lijst staan houdt puur in dat je je open stelt voor het toevogen van een donor nier of een kunstnier in een mobiele toestand. Het lichaam moet het ook kunnen accepteren wat er niet in thuis hoort, dat is puur een ervarings proces van de ziel, het pijnlichaam vecht er echter tegen dat het niet wil ervaren en stoot het af. Ergens in je bewustzijn moet je het een plaats kunnen geven, accepteren en loslaten (geheim) om het TE willen ervaren. Punt uit!(Malva Wijsheid)
Dus Marcel als je dus goed leest is de persoon in kwestie dus nog levend… 🙂 alle organen worden dus in een levende fase geschonken! Het is echter wel in welke conditie dit persoon dus verkeert. De meeste donors komen dus van mensen af die betrokken zijn bij ongevallen en of overlijden tijdens een onschuldige operatie. De Crux zit em dus in 3 soorten wacht lijsten van ondergaan. Welke keuze je kan of wil maken is NIET voor het keizen geblazen. Het kan zelfs zo zijn dat waneer je op geroepen wordt zomaar inees voor een operatie binnen 24 uur een inplantie krijgt in je onder rug! bij bil vlak of in boven been van een donor nier. De oude laat men nog zitten… Afstoten heeft dus te maken dat het orgaan dus op een andere plaats komt te zitten waar het eigenlijk niet behoort te zijn! Je moet het dus ook zo zien het is alles behalve materie waar je niet vrolijk van wordt. Liefst heb ik dus een vervangbare kunstnier dan een nier van iemand anders. En mocht je namens de RNF een nier ter beschikking hebben, dan moet ik er niet aan denken dat de kans op een rooie neus transplantatie ook nog optie is.
En wat Guido dus ook aan geeft er komt nog veel meer bij kijken dan het zo maar even ontvangen van een donor nier. In iedergeval zou best wel weer eens een biertje lusten, sta al veels te lang weer droog…
Slechte nieren krijg je door oa: Ultracaine, (verdoving bij de tandarts) pijnstillers, E-nummers, spier verslappers en vooral plasmedicatie en dat in combinatie met Hollandse Zuivelprodukten met r-HGB ingredieneten (vaccin) Laten we maar zwijgen over het aantal patienten wat elke week zich meld over slechtwerkende nieren.
Acceptatie van de donor nier is een geheel ander hoofdstuk. Dat kan ik ergens heel goed uitleggen.Stel je stelt bv je nier terbeschikken omdat je een match met me hebt. Jou nier wordt dan operatief verwijdert en bij mij bv er gelijktijdig weer in gestopt. Een deel van jou energie zit dus nog opgeslagen in het orgaan. De match is dan helemaal als ik jou dan persoonlijk goed ken en als een goede vriend zaken met je deel op allerlei vlak de acceptatie groter zal zijn dan bv van een onbekend persoon. Echter het wordt een ander verhaal wanneer de donor die na een ongeval op een operatie tafel als codicil zijn organen beschikbaar heeft gesteld. Deze later in ijs worden afgelegd en binnen 24 uur elders in de wereld per operatie worden ingebracht, de schenker dus allang per definitie dood is. De energetische energie is er dan allang uit. Het lichaam zal het orgaan afgaan stoten omdat het in een post-mortale toestand is welke kunstmatig in leven gehouden wordt. Daar zit dus al een duidelijk verschil van acceptatie in welke je moet ondergaan, je zal het orgaan eerder accepteren als het met liefde aan je geschonken worden door iemand die alles voor je over hebt. De andere acceptatie van het lichaam is de plaats waar de donor nier komt te zitten en dat is dus niet de plek waar je zou verwachten dat het geimplanteert worden, oude nieren laat men dus lekker zitten! Ergens onderin je buikholte tussen je bekken of zelfs in je boven been kan een oplossing betekenen… Kan je dat zelf fysiek en of geestelijk aan binnen je bewustzijn ja of nee? Hoe ver wil je ervaren, hoe ver wil je ondergaan, hoe ver vertrouw je je zelf en wat zijn je grenzen? Zelf dan maar een keuze maken laten we het hier maar bij houden en de oogjes voorgoed sluiten is ook geen optie. Van we komen dan maar een volgend leven terug en dan lekker alles opnieuw! Nee dat is te makkelijk. Een orgaan van iemand ontvangen kan ook heel mooi zijn, een extra toevoeging die je zelf nooit eerder hebt gehad en altijd graag altijd al had willen hebben… Alles heeft een keerzijde. niet altijd dus gelauwerd in een bad van negaviteit maar kan ook wel eens een positieve opsteker hebben. (orgaan ontvangen van ee bloedmooie babe) 😉
Ik hoop dat het zo simpel ligt Paul. Ik kan je per privé mail wel het boekje van Marieke de Vrij doorsturen. Zoals je wellicht weet heb ik in het stichtingsbestuur gezeten van de stichting die haar werk ondersteunt. Daar heb ik het boekje, dat je hierboven ziet afgebeeld, gemaakt.
Het blijkt, uit datgene wat Marieke’s begeleiders doorgaven, dat elk orgaan een specifieke frequentie opslaat. Je kunt je voorstellen, dat emoties, van diepe blijdschap tot heftige trauma’s, allemaal een frequentie hebben, zoals mobiele telefoons. Vlak bij elkaar, maar toch verschillend.
Wanneer je een gezonde nieuwe nier zou krijgen, blijft dus de vraag overend staan, of idd jouw eigen frequentionele karakteristiek zódanig duidelijk verschilt van die donornier, dat je überhaupt in staat KUNT zijn, het verschil te voelen en uit elkaar te houden.. Stel je voor dat nieren een ‘orangje’ frequentie opslaan, afgeven. Dan is die nieuwe nier in staat om jouw oranje te mixen met het oranje van die nieuwe donornier (of hart, lever, etc.) Kún je überhaupt weten welke ‘oranje’ van jou is en welke van de ‘ander’..?
Dus de kern van je verhaal kan ik niet keihard volgen. Weet je dat zéker..?
“De energetische energie is er dan allang uit. Het lichaam zal het orgaan af gaan stoten omdat het in een post-mortale toestand is welke kunstmatig in leven gehouden wordt.”
Kortom, het is en blijft een gok naar mijn idee. Dát er sprake is van interferentie, is dus geen discussie, daar zijn we het over eens. Voor mij geldt dit voor een dode niet (in lichte mate), voor een ‘in-leven-gehouden’ niet, als voor een levend-overgebrachte nier. (en andere organen natuurlijk!)
@ paul
Hoe de acceptatie van een donornier verloopt was geen onderdeel van mijn comment. Mijn enige punt is ( geheel in lijn met het artikel) dat er een valse en niet volledige voorstelling van zaken wordt gegeven. Het gaat over het tijdstip van doneren ( uithalen) van de organen, en het gekunstelde zalvende praatje van hersendood zijn . Er is gewoon zoveel meer over te zeggen dan dat de overheid lijkt toe te staan in haar campagne, en dan mag je je imo terecht afvragen waarom dat zo is.
Ik kan me ook niet voorstellen dat jij het een energetisch makkelijke ervaring zou vinden als je een nier krijgt toegestopt van iemand die eigenlijk helemaal niet dood was maar is leeggerooft en aan het ontbreken van zijn/haar organen sterft ( al zal dat niet snel worden toegegeven ). Ik begrijp ten volle dat ik makkelijk praten heb in vergelijking met jou , maar sommige zaken dien je zeer zorgvuldig te formuleren en dat was waar ik je op wees, meer niet.
http://www.niburu.nl/bewustzijn/5394-hoe-zijn-deze-mensen-weer-tot-leven-gewekt
Zo zie je dat men nog lang niet weet hoe de koppeling tussen materie en levenskracht werkelijk plaats heeft en dus loop je het risico als ontvanger van een donornier , medeplichtig te zijn aan het sterven van een ander mens , wat zou dat doen karmisch gezien ?
Anders is het natuurlijk als je mijn nier zou kunnen krijgen met mijn volle toestemming en acceptatie bij mijn leven. Het blijft een onderwerp waar we stevig over moeten nadenken of en hoe we dit donatie systeem dienen . Heb je je wel eens afgevraagt waarom juist van plasmedicatie je nieren kapot gaan , en welke andere middelen er zijn om een zelfde uitwerking te krijgen zonder nierschade te veroorzaken? Ik kan me niet voorstellen dat dit soort bijwerkingen toevallig zijn .
Anti depressiva waar je depressief van wordt en suicide neigingen krijgt.
Plasmedicatie waar van je nieren schade ondervinden en ga zo maar verder .Het lijkt mij een macaber spelletje dat wordt gespeeld en waar ook jij de dupe van bent geworden. Als je je dat realiseert dan is het niet gek om je af te vragen waarom er zo groots wordt ingezet op orgaandonatie!
Dat is dus Kassa, zeker als je eens gaat kijken bij zo’n dialyse centrum. De inloop is groots, elke dag zijn er wel een paar mensen die zomaar de klos zijn ineens, zonder enig diepgaand voor onderzoek maar wel een eenduidige vorm van symptomen bestrijding. Het loopt nog bij binnen komst en gaat kruipend weg. Een beetje nier-dialyse patient levert al gauw 100.000 Euro in het laatje en tel uit je winst op jaar basis. 4x per dag op de 24 uur dat er per zaal 5 patienten zijn verdeeld over 6-8 zalen.
Nu moet ik zelf ook nog eens toevoegen dat ik al 2 goede vrienden heb die ook al bijna hun intreden daar hebben, puur vanwege medicijnen gebruik door verkeerd gemaakte aannames en diagnose. Het lijkt dus allemaal een makkelijke vertoning maar dat is het niet, je wordt juist gecontrolleerd gevangen gezet in je eigen lichaam terwijl je er geen controle van vrijheid meer over hebt. Het ontsnappen ervan is nog een moeilijk obstakel maar wel de moeite waard om het te overwegen, waar anderen zich dus gevangen laten nemen en mindcontrolled al hun pilletjes in slikken, ik zelf nog een stukje assertieve inbreng koester. Mijn gevoel zegt overduidelijk er is reversing mogelijk, als alles in je lichaam om de 7 jaar vervangen is door nieuwe cellen. (Bruce Lipton) Idem doet Malva ook een stukje eer aan als je naar technische zielkunde begrippen aankijkt er een tussendoor moet zijn, maar alternatief of natuurgeneeskunde zich net als reguliere geneeskunde je de rug toekeren omdat men geen functionerende oplossingen te bieden heeft. Zelf studie is dan urgent welke voeding heb je nodig die alle medicijnen vervangt in natuurlijk proces ter ondersteuning van nier insufficientie + vocht beperking van 500 ml op 24 uur. Heb al aardig wat lui aangehoord die eigenlijk niet weten waar ze het over hebben. Je blijft lachen…
@ Guido
Niks lijkt dan ook zo makkelijk, al maak je als een Reform Bio Kerngezonde Maniak een val met de fiets met een dodelijke snelheid van 45 km plat op je borst op de straat. Zeker daarna als je na 3 jaar er achter moet komen dat men je heeft doorlaten lopen met een te hoge bloeddruk, bloedarmoede en 1 1/2 liter vocht om je hart vanwege de klap en zwaar gekneusde ribben. 8 Weken lang genoten heb van paracetmol codeine > 6 stuks per dag met spierverslappers om te kunnen slapen en plasmedicatie. Daarna was het kruipen geblazen, continue op straat gaan vallen en liggen. Spieren deden het helemaal niet meer. verschillende ziekenhuizen geweest, iedereen een rare diagnose die niet van kunnen was. In een rolstoel gevangen komen te zitten, niks meer kunnen dan verplaatst moeten worden via je partner die als een hijskraan functioneerde. Alles thuis moest verhoogt worden. Tot ik eindelijk in een ziekenhuis belande waar ze 30 liter! vocht via een infuus met plasmedicatie uit me vandaan haalde in nog geen 2 weken tijd. Berg pillen rotzooi te hebben aan gemeten gekregen die meer dan 5 soorten huid allergieen veroorzaakten en welke na onderzoek van div opts tot conclusie kwamen dat het wel degelijk aan de medicijnen combinatie lag. Stiekum nog eens 15 lieter vocht ontrokken aan het lichaam omdat met dat zo nodig vond. Een heel circus aan steunkousen gehad die enkel het vocht in het lichaam aan het verplaatsen waren en daarmede vochtophoppingen evrkregen aan de lympfen en andere ongewenste plaatsen. Tot vorig jaar zomer we een stuk beter functioneerde op natuurlijk produkten moest het reguliere jargon weer compleet het evenwicht verstoren met allerlei onderzoeken. Terug val van jewelste en aweer naar ander ziekenhuis moeten toe gaan met een gesloten medisch dossier voor een geheel nieuwe fiets. Wederom were 30 liter vocht! laten ontrekken in 4 weken + die 1 1/2 liter bij m’n hart. Hoe zo makkelijk?! zeg maar ik heb al meerdere keren de dood letterlijk in doe ogen mogen aanschouwen en oh mijn Hemel maar ik ben er nog steeds…
Het gehele leven zit complexer in iederengeval in elkaar dan men het kan voorstellen. Zal het maar achterwege laten hoeveel informatie hierom al bekend is (Malva kennis) want als het om een karmische afspraak gaat met een ander zijn orgaan dan heb je weer een nieuwe troef in handen, want dat kan best ook nog afgesproken werk zijn 😉
Malva is mijn oude leerschool wat beftreft kennis, ook Marcel heeft ervan geproeft en toets altijd zijn favouriete uitspraken met een technisch tintje, het is materiaal van meer dan 25 jaar oud. Wat je vandaag de dah ervaart is al aardig wat jaartjes terug op menig tapes weg gemagnetiseerd. Dus er wordt wel degelijk over velerlei zaken goed na gedacht en overwogen om ze hier weg te pennen. Bij uit blinkers heb je dan ook wel eens je anti donor gummetje nodig…
Ik snap best wat je bedoeld Guido, het gaat nog veel dieper en verder dan de meeste door in denken het te beseffen, gezien dat je dan ookm verhalen moet aanhoren avan al die al het een en ander hebben ervaren, ben of blijf ik dus niet de enigste. We zullen verder moeten roeien met de riemen die we hebben. Op naar een thuisspoelign dialyse dan om de dag door leuke verpleegsters te worden verzorgt.
INEENS KRIJG IK ZIN IN KIDNEY PIE MET KINDNEY BEANS en een rooie neus…
ik wilde mij net afmelden dwz vertellen dat ik geen donor wil zijn en ook geen zaken van anderen wil; het is louter een commerciele zaak; van kinderen in 3e wereldlanden wordt voor een paar centen de nieren gestolen etc. maar wie schets mijn verbazing dat toen ik NEE had ingetoetst en mij via digid inlogde alleen maar met ja kon verdergaan!!!!!! probeer het maar. bar en boos!!!!
Persoonlijk vind ik na mijn erin verdiept te hebben dat de vraag of je orgaandonor wilt zijn niet legitiem is.
Elke dag sterven er onnodig mensen in Nederland. Dit kan dus niet het argument zijn.
De campagne is erger zo goed opgezet dat de vraag of je deze vraag mag stellen niet gesteld wordt. En hier draait het nu juist in mijn ogen om.
Mijn antwoord is nee, deze vraag mag je niet stellen. En ja een goede kennis leeft nog dankzij deze techniek en ja ik ben blij dat ze er nog is.
Laten we ons liever richten op al het gif dat via voeding, vaccinaties en andere zaken onze lichamen binnenkomt en daar zo verwoestend werkt.
Het is geen welles/nietes Fiona.. Je hebt volgens mij de hele essentie van het artikel niet gelezen. Het gaat over de legitieme wens om je organen niet te hoéven afstaan, dat daar óók nog eens een heel goede medisch-technische reden voor is (onzorgvuldigheid!!) en last but not least, dat je bezig bent met een heel ONnatuurlijk proces.
En laten we nu weer naar het biologisch krantje kijken van de Aldi.. Reuze-interessant. En dat meen ik..
Ik heb zojuist via digiD laten weten dat ik geen orgaandonor wil zijn. Het is inderdaad misleidend omdat er staat: Ja, ik registreer mijn keuze.
Maar het werkt dus wel.
Mijn weerstand tegen de donor-campagne stijgt met de dag !!!!!p
Ik heb jaren geleden al besloten dat ik er niet aan mee doe; dus niet geven en niet nemen.
W.s. ben ik niet zo spiritueel als de meesten hier maar bovenstaand artikel doet veel met me.
Inmiddels hebben we meer plichten dan rechten; ik heb al 4 moeten laten weten dat ik niet in het EPD wil; zal het nog wel 40 keer moeten vertellen.
Kwestie van tijd dan worden vaccinatie,s verplicht.Ook dat komt er bij mij NIET in.
Hoe is het nou als je zelf bv een nier-dialyse patient bent en je moet nog aanhoren dat je de rest afhankelijk bent van een 3x weekse hemodilyse of van een nachtelijke spoeling de rest van je leven. Moet je je zelf daar dan maar bij neerleggen en dan kiezen voor wachten tot je de pijp aan Maarten hgeeft omdat een of andere gek je nieren heeft verziekt. Stop maar met leven en kom nog maar eens een ander leven terug, of is het de ervaring die de ziel wil ervaren. Ik was zelf ook tegen alle vormen van donor zijn, totdat je er zelf tegen aan loopt en daar mee te maken krijgt. Je wilt het niet maar toch je krijgt er mee te maken en dan is een keuze wel ineens erg aan het worden.
Wat te doen, wat te ervaren. 3 per week 4 uur op een tandarts stoel je bloed moeten laten zuiveren en daarnaast ook nog eens flink gedrogeerd worden. Alles is vocht als je maar ook iets te zwaar bent, andere schoenen aan, of broek met riem. ietsjes meer vaste voeding te hebben genutigd hakt er in als vocht wat, puur aan je lichaam wordt ontrokken. Gevolg is een dialyse kater, een shock effect waar het lichaam uren nodig heeft om te herstellen van al het vocht wat verwijderd is aan notime in het lichaam. Het is een slopende factor waar je vaak ergens met weemoed geen zin hebt om verder te willen leven, om de dag een reset te krijgen die niet mis is. Zeker als blijkt dat de enorme berg medicijnen en of gezonde stoffen toch uit je bloed worden onttrokken eerder een stinkend geld zaakje is dan er een verbetering van de gezondheid voor je in op treed. Meeste medicijnen hebben ook afbreuk op je fysieke toestand, zoals plasmedicatie die je spieren doen verlammen en zorgen ervoor dat je in een rolstoel beland.
Een streng dieet tot gevolg, zout beperkt, Kalium beperkt, Fosfaten beperkt en en nog tal an andere stoffen die je nieren meer uit kunnen scheiden. Wat dan, hopen dat je er in blijft en overgaan, of toch die ene kans te willen ervaren om een donor orgaan van iemand te mogen krijgen. Een nier van een familie lid, van iemand die een DNA/RNA match heeft met je en of idd een onbekend iemand. Wat is je keus dan en de is dan wel heel erg moeilijk, een ander kan dat niet met je delen, laat staan dat diegene je een verstandig opbouwend advies kan geven. Ook de andere kant van het verhaal is dat men je nog zieker maakt, zoals het aansmeren van veel fabrieksvoedsel en bergen met zoetigheid, veel van dit soort patiënten zie je in no-time terug als diabeet. Bakken met E-nummers overladen omdat de doorsnee arts zelf een fastfood junk blijkt te zijn, geen tijd hebbend voor gezonde biologische zelf kokend beleid (geen tijd voor argument).
Zelfs voedseldeskundigen op het gebied van Biologisch reform laten je dus in de steek met kennis en kunde. Wat is nog een goede weg van gezond kunnen mogen worden?! Een donor orgaan?! De keus die dan volgt is dat je het wel durft aan te gaan in de hoop dat je niet de rest van je leven verder nog geconfronteerd moet worden met zaken waar een ander over bepaald en je verder gevangen houdt in je eigen lichaam, misschien is er een mogelijkheid dat je er weer boven op kunt komen. Dit is mijn innerlijk gevecht om een keerzijde van de medaille wat een donor transplantatie heet. Durf er een te mogen ontvangen, koester en accepteer het als of het een onderdeel van je zelf gaat worden. Durf….
Dankjewel Paul, voor het delen. Waardevol om te lezen. Natuurlijk is dat aspect, de schreeuwende behoefte er ook. Dat mag weleens zo genuanceerd uitgesproken worden, zoals je doet.
Ik hoorde van de week die jongen uit de donor-campagne bij P&W en hij had het over ‘zijn leven lang’ medicijnen blijven slikken, tegen de ‘afstotingsverschijnselen’ van het lichaam, dat voor mij keihard schreeuwt: “DAT IS MIJN HART NIET!”…
Dat geldt natuurlijk voor andere organen ook. Ook dat is een verborgen aspect van het ‘ideaal lijkende’ orgaan ontvangen.
En toch..
En toch doet dat allemaal niet af aan je schreeuw om een einde aan deze slopende weg van dialyses..
Het mag wellicht een troost zijn, dat het gras wellicht groener lijkt dan het is.. Dank voor het delen Paulus! Veel mensen weten wat jij doormaakt, je bent daarin écht niet alleen. Ik hoor bij die mensen Paul.
Zo heb ik ook jaren geleden het besluit genomen om aangezien de situatie dat men toen destijds het verplicht wilde stellen mits men geen donordonatie registratie had dat men dan verplicht de organen af zou staan, daar paste ik voor. En heb ik me toen laten registeren geen donor af te staan en zou er zelf gezien het feit na het zien van de documentaier Staya Erusa van Ronald Jan Heijn geen donordonatie te willen zijn om af te staan. Maar gezien bepaalde feiten en omstandigheden kom je toch echter voor een keuze te staan, tot je er inderdaad zelf mee te maken krijgt en wat is dan gezien beter en een goede optie om toch ervoor te kiezen een donor orgaan van een ander of een levende match te kunnen krijgen of gezien in mijn geval indien mogelijk te kunnen geven dan zou ik dat wel overwegen en tot een optie willen nemen om de verandering aan te gaan tot donordonatie.
In jou geval Paul sta ik er open voor en dat weet je, mits we die match zouden hebben en al met al kloppend is zou je een nier van mij kunnen krijgen en dan wel de vraag of het dan zover beter gaat. Want ik zie ook in dat hemodialyse alles behalve fijn is en ons stopwoordje al “VOCHT” is omdat aldaar alles wat ze mar kunnen bedenken ook daadwerkelijk vocht is, of je nu spieren weer wat meer op aan het bouwen bent wat ook wat meer in gewicht mee omhoog brengt, of inderdaad wat zwaarwegende kleding en of schoenen alles is vocht…….!!! Ik ben al eens goed kwaad weer op die nefroloog geworden, mede omdat hij gewoonweg niet luistert maar wij al met al wel naar hem moeten luisteren…..! Je bent een kanjer, Paul!!
PAUL, natuurlijk zijn er altijd twee kanten aan een medaille, maar je kunt toch ook van een levend en doorlevend mens een nier ontvangen, voor mijn gevoel is dat mooier, of waarom niet kopen, klinkt misschien niet al te esthetisch, maar goed, het levens pad gaat niet altijd over rozen.
Van middag toen ik mijn Whiskeytje dronk dacht ik aan jou, en dat maakte mij triest, om dat ik op dat moment van schrijven, een vriend een beetje pijn deed, beste Paul hou vol, ik weet dat dit holle woorden zijn, maar er is niets anders voor handen, groet jenne.
Lieve Paul, Je hebt nu op jouw beurt een traantje bij mij weten weg te pinken. Het leven laat zich in vele facetten zien, liefdevol maar ook wreed. In de meeste gevallen hebben wij het niet voor het zeggen. Het enige wat een buitenstaander kan doen is je in gedachten liefdevol om-armen en je zoveel mogelijk kracht en liefde te geven.
http://youtu.be/kDjOdcvXr5Q
Ik respecteer jouw visie ten aanzien van het leed wat een mens met een nierprobleem moet meemaken. Maar toch ben ik geneigd dit probleem niet direct te koppelen aan de oplossingen die bepaalde instanties voordragen. Het lijkt erop dat de enige manier om van de problemen af te komen er een is die de overheid met de nodige dwang wil invoeren.
Alsof de door de overheid bepaalde methoden de enig juiste zou zijn.
We kennen inmiddels de hypocriete en dubbele agenda van de overheid.
Iets in handen leggen van de overheid is wel het meest naive wat je kunt bedenken. Het is, nogal wild geïnterpreteerd, de beveiliging van je have en goed in handen leggen van een door en door maffiose wapenhandelaar waarbij deze ook nog eens de regels en wetten bepaald en zelf de routes bepaald waarlangs het een en ander moet verlopen.
Daarbij vervolgens geen openheid van zaken wil geven over de boekhouding die er ongetwijfeld mee samenhangt.
Een overheid die het op veel vlakken geen reet kan schelen hoeveel gif er in het biotoop, willens en wetens in omloop raakt, geen enkel besef heeft van voeding en omgevingsinvloeden, geen enkele waarde hecht aan welzijn van dieren, klakkeloos meedoet met oorlogen en hiervoor onverantwoorde wapenaankopen doet om het leed in de wereld op een hoger plan te brengen, lak heeft aan democratie en meedoet met het verkwanselen van de soevereiniteit…..
Deze club zou dan plotseling de grote betrouwbare partij zijn als het gaat om gezondheidsbelangen???
Wat nu wanneer er na enige tijd blijkt dat er een levendige handel bestaat met organen? Wordt dat het volgende voorspelbare schandaal omdat er mensen zijn met VEEL geld die een voorkeursbehandeling krijgen? Worden goedwillende donoren die gratis en voor niets hun organen hebben afgestaan daarmee niet ontzettend belazert en uitgebuit door een instantie die laat zien dit sinds jaar en dag al te hebben gedaan op allerlei andere vlakken?
Waarom wordt er niet kritisch gekeken naar de schandalige orgaanhandel die nu al bestaat en waarmee de ‘mogelijke golf van donaties door propaganda’, misschien wel door besmet raakt?
Kortom, wie z’n ziel aan de duivel toevertrouwd kan niet verwachten in de hemel te komen.
Dat is inderdaad niet verkeerd.
De Staat en vele anderen die het (suffend) wel goed bedoelen, moeten toch eens uit hun slaap getrokken worden. Het ziet er helaas echt naar uit dat velen donor (willen) zijn maar niet op de hoogte zijn gebracht hoe de één vermoord wordt door de ander en dat hersendood niet dood is plus dat de tijd tussen de laatste ademhaling en snijden zeer en zeer kort is.
Er wordt ook geen narcose toegebracht dus valt het eigenlijk onder ‘wrede moord’.
Toen ik bovenstaande reacties had doorgelezen, voelde ik me heel ongemakkelijk, en mijn hart was op hol geslagen. Terecht of niet, maar ik had de indruk gekregen dat dit wel eens in de eerste plaats over onze eigen angst zou kunnen gaan. Angst om tzt tegen onze wil, tóch leeggeplukt te zullen worden. Maar ik trek juist dàt aan waar ik bang voor ben, bedacht ik me toen. Echter, wanneer ik ervan overtuigd ben dat niemand maar dan ook niemand, ooit een orgaan uit mijn lichaam zal verwijderen, dan gebeurt dat ook niet. Dan gaat het over Godsvertrouwen, en dat heb ik in huis. In de tussentijd verstrekken wij de spirituele achtergrond en info over de plek en betekenis die onze organen voor ieder persoonlijk te betekenen hebben, en meer kunnen en hoeven wij niet te doen. Liefde laat immers vrij.
Ter aanvulling van uw artikel een reactie die ik al eerder plaatste op het Zaplog:
Orgaantransplantatie is big–business. Er zijn fortuinen mee te verdienen. De profiteurs proberen daarom de grenzen wat daarbij mag en wat niet mag, stapje voor stapje verder op te rekken.
Er zou ons op dit gebied nog wel eens veel fraais te wachten kunnen staan, als het aan de medische stand ligt tenminste. Wie vast een kijkje in de toekomst wil, moet de medische vakbladen er eens op naslaan. Daarin fantaseert onze medische intelligentsia al over de volgende ontwikkeling. Hun gefantaseer doen ze voorlopig wijselijk uitsluitend ‘in eigen kring’. De ‘gewone’ bevolking, zou eens kunnen beseffen wat voor agenda achter de orgaandonatie–beweging zit en zich er vervolgens met afschuw van af kunnen keren.
Lees voor de aardigheid het artikel “What Makes Killing Wrong?”, dat 19 januari 2012 werd gepubliceerd in het Journal of Medical Ethics. De auteurs, de bio–ethicists Walter Sinnott-Armstrong, van de Duke Universiteit, en Franklin G. Miller, van het Nationale Instituut voor Bio-ethiek (Onderdeel van het National Institute of Health), voeren in dit artikel een hypothetische ‘Betty’ op. Betty is diep geestelijk gehandicapt. De twee betogen dat er daarom geen enkel moreel bezwaar is tegen het ‘oogsten’ van haar organen. Je kunt bij haar toch eigenlijk niet meer spreken van leven. Ze heeft geen enkele controle over haar lichaam of geest. Betty zou daarom “dood niet slechter afzijn dan ze op dit moment is, nu ze helemaal gehandicapt is.” Ergo, het is niet erg om Betty te doden en haar organen te verwijderen. Betty wordt in dat geval slechts ‘verhindert om dingen te doen, zoals wandelen, praten, en zelfs denken en voelen.’ (sic…)
De heren zijn duidelijk geen ethiek gaan studeren omdat ethisch handelen hen aan het hart ging. Integendeel, empathie en ethiek zien ze waarschijnlijk als een barrière die geslecht diende te worden.
Walter Sinnott-Armstrong en Franklin G. Miller zijn geen wereldvreemde querulanten die een uitzondering vormen in het wereldje van de medische ethiek. Hun betoog is slechts één voorbeeld uit velen. In het afgelopen decennium verschenen er talloze van dit soort artikelen in ’s–werelds meest vooraanstaande vakbladen:
“In the longer run, the medical profession and society … should be prepared to accept the reality and justifiability of life terminating acts in medicine in the context of stopping life sustaining treatment and performing vital organ transplantation.”
(Journal of Medical Ethics)
“Few things are as sensitive as death. But concerns about the legal details of declaring death in someone who will never again be the person he or she was should be weighed against the value of giving a full and healthy life to someone who will die without a transplant.”
(Nature)
“Whether death occurs as the result of ventilator withdrawal or organ procurement, the ethically relevant precondition is valid consent by the patient or surrogate. With such consent, there is no harm or wrong done in retrieving vital organs before death, provided that anesthesia is administered.”
(New England Journal of Medicine)
“We propose that individuals who desire to donate their organs and who are either neurologically devastated or imminently dying should be able to donate their organs without first being declared dead.” Critical Care Medicine
En achter een paywall: “If a patient opts for VAE [voluntary active euthanasia] in a society that permits it, and then chooses termination via RVO [removing vital organs], it seems clear that no more harm is done to others than if he were terminated by any other means.”
(Bioethics)
“If the legal definition of death were to be changed to include comprehensive irreversible loss of higher brain function, it would be possible to take the life of a patient (or more accurately stop the heart since the patient would be defined as dead) by a lethal injection and then to remove the organs for transplantation …”
(The Lancet)
En worden we met z’n allen een glijdende schaal opgeduwd; de volgende groep waar het oog op zou kunnen vallen zijn b.v. de maatschappelijk ‘nuttelozen’; oude van dagen en sociaal onaangepasten.
Luister hoe Benno omgaat met orgaanoverschotten n.a.v. de overdreven propagandacampagne.
http://www.mijnbestand.nl/Bestand-KRLNY38IKP8P.mp3
schitterend diep en helder uitgewerkt, dit artikel over OD!
Ik ben benieuwd of de overheid al orgaandonor zijn. Ze zullen misschien volmondig “ja” zeggen, maar dan geloof ik het nog niet. Eerst zien dan geloven. Maar al zullen ze orgaandonor zijn, ik zal hun voorbeeld niet volgen. Ik vind orgaandonatie barbaars. Ze hebben geen respect meer voor het leven. Het is ook nog eens zo dat het hele universum is opgebouwd uit de heilige geometrie. Deze bevind zich ook in onze cellen en in ons DNA. Het lijkt me dan ook logisch dat elk orgaan en elke cel een trillingsfrequentie heeft. Onze organen kunnen mijns inziens niet resoneren in andermans lichaam.
Ik teken met liefde mee, als er in verband met de wet op orgaandonatie een aanklacht tegen de staat komt.
Nog nooit ben ik zo iets immoreels tegen gekomen, ieder mens bepaald zelf wat hij wel of niet wenst te doen zonder bemoeienissen van de staat.
Hoe haalt de staat het in haar hoofd om zo’n stiekeme immorele wet ook maar in overweging te nemen.
Yvonne.
Tijden van leven zijn niet in de hand van de Staat maar in God’s Hand.
Hersendood? Wie bepaalt dit terwijl wetenschappelijk bewezen is dat nog steeds hersencellen worden aangemaakt en mensen weer tot bewustzijn komen!
Dit is actieve euthanasie daar bewezen is dat mensen plotseling ’n gebaar maakten dat ze ’t niet wilden en zelfs gedeeltelijk overeind kwamen.
Als iedere cel in ons lichaam ons heel authentieke DNA bevat,
hoe kan een heel orgaan met mijn DNA
een ander mens met een ander DNA helpen?
Dat moet chaos in het lichaam van die andere persoon teweeg brengen.
Kennelijk kunnen afstotingsverschijnselen de kop ingedrukt worden,
maar dit wil niet zeggen dat het andere DNA door het vreemde lichaam
geaccepteerd wordt en de chaos opgeheven.
Ik vind het al met al een ziekelijke praktijk en zou niet graag mijn leven kost wat kost op deze manier willen verlengen.
Want is het dan wel MIJN leven wat verlengd wordt?
misdadig dat ze dit willen gaan verplichten. ik leef zelf nog maar op een ongezonde nier en een eventuele donor is ver te zoeken voor mij. ik zit er niet mee. maar als ik een orgaan af wil staan is dat MIJN beslissing! MIJN lichaam,Mijn orgaan en niet die van wie dan ook! gewoon schandalig als dit gaat gebeuren!
Aan de Ministerraad van het Koninkrijk der Nederlanden
Postbus 20001
2500 EA DEN HAAG
In afschrift aan ZKH Koning Willem Alexander
p/a Kabinet van de Koning
Postbus 20016
2500 EA DEN HAAG
Berkhout, 10 april 2016
Onderwerp: onjuistheden in de wetgeving
Geachte leden,
Burgers van Nederland worden geacht te leven met inachtneming van de wet. Indien een burger van Nederland zich onheus bejegend voelt kan hij of zij zich beroepen op de wet, die wetgeving moet dan wel juist zijn.
Burgers hebben recht op een betrouwbare overheid, het verstrekken van juiste informatie of formulering van de wet is daar een essentieel onderdeel van.
Tenslotte leert de conventie van Genève ons dat we moeten uitgaan van de eerlijke mens, een eerlijk mens verstrekt juiste informatie, dat geldt in de eerste plaats zeker voor de overheid.
Daarom is het van groot belang dat de wet juist is. Ik heb geconstateerd dat de Wet op de Orgaandonatie in juistheid tekortschiet.
Orgaandonatie na de dood is een niet voorkomend gebeuren. Alle voor transplantatie beoogde organen worden verwijderd uit een levend lichaam waarna de dood zal intreden. In de artikelen 9 lid 1, 10 lid 2, 11 lid 1, 11 lid 6, 21 aanhef en 22 lid 1 wordt gesproken over het verwijderen van organen ná het overlijden. De juiste formulering moet zijn ‘verwijderen van organen vóór het overlijden waarna de dood onherroepelijk zal intreden’.
ARTIKEL 9 LID 1
Meerderjarigen en minderjarigen van twaalf jaar of ouder, die in staat zijn tot een redelijke waardering van hun belangen ter zake, kunnen toestemming verlenen tot het na hun overlijden verwijderen van hun organen of bepaalde door hen aan te wijzen organen, dan wel daartegen bezwaar maken.
ARTIKEL 10 LID 2
Er is een donorregister waarin, met het oog op de kenbaarheid van de wilsbeschikking van de betrokkene ter zake aantekening wordt gehouden van door middel van het donorformulier verleende toestemming tot of gemaakt bezwaar tegen het na overlijden verwijderen van organen, dan wel de door middel van dat formulier te kennen gegeven wens de beslissing ter zake over te laten aan de in artikel 11 bedoelde nabestaanden of aan een door hem te bepalen persoon. Het register wordt gehouden door of vanwege Onze minister
ARTIKEL 11 LID 1
Indien van een persoon als bedoeld in artikel 9 geen wilsverklaring omtrent het verwijderen van organen aanwezig is, kan daarvoor na het vaststellen van de dood toestemming worden verleend door de bij zijn overlijden met hem samenlevende echtgenoot, geregistreerde partner of andere levensgezel, dan wel bij afwezigheid of onbereikbaarheid van deze door de onmiddellijk bereikbare meerderjarige bloedverwanten tot en met de tweede graad dan wel bij afwezigheid of onbereikbaarheid van dezen door de onmiddellijk bereikbare meerderjarige aanverwanten tot en met de tweede graad. Betreft het een minderjarige van twaalf jaar of ouder waarvan geen wilsverklaring bekend is, dan kan de toestemming worden verleend door de ouders die de ouderlijke macht uitoefenen, of de voogd.
ARTIKEL 11 LID 6
Indien een persoon toestemming heeft verleend voor het na zijn overlijden verwijderen van organen, kan voor het verwijderen van een orgaan dat niet is opgenomen in de tekst van een op het tijdstip van toestemming geldend donorformulier en tegen verwijdering waarvan hij niet anderszins reeds zelf bezwaar heeft gemaakt, toestemming worden verleend met overeenkomstige toepassing van het eerste, derde en vierde lid.
ARTIKEL 21 AANHEF
Het verwijderen van een orgaan na overlijden is slechts toegestaan, indien:
ARTIKEL 22 LID 1
Indien een persoon toestemming heeft verleend voor het na zijn overlijden verwijderen van een orgaan, mogen wanneer redelijkerwijs vaststaat dat betrokkene binnen afzienbare tijd zal overlijden in verband met de implantatie reeds voor het vaststellen van de dood voorbereidingen worden getroffen voor zover deze niet strijdig zijn met de geneeskundige behandeling van die persoon en uitstel tot na het vaststellen van de dood niet mogelijk is. Die voorbereidingen kunnen bestaan uit
Artikel 16 bevat ernstig misleidende informatie, organen worden verwijderd uit een levend lichaam en niet uit een stoffelijk overschot.
ARTIKEL 16
Bij verwijdering van een orgaan uit een stoffelijk overschot geschiedt de lijkschouwing als bedoeld in artikel 3 van de Wet op de lijkbezorging (Stb.1901, 133) (Stb. 1991, 133) niet door een arts die bij de verwijdering of de implantatie van het orgaan betrokken is.
In de artikelen 20 lid 1, 20 lid 2 en 20 lid 3 wordt aangegeven dat het protocol als bedoeld in artikel 23 na de dood c.q. overlijden wordt gestart, dit is onjuist. Het protocol als bedoeld in artikel 23 wordt gestart zodra het vermoeden bestaat dat de orgaandonor zal overlijden of hersendood zal worden verklaard. Hersendood heeft niet automatisch de dood tot gevolg. Ook hierin schiet de wet tekort.
ARTIKEL 20 LID 1
Wanneer een gerede kans bestaat dat een persoon binnen afzienbare tijd zal overlijden, maar in ieder geval zo spoedig mogelijk na het vaststellen van de dood, gaat de daartoe in het protocol, bedoeld in artikel 23, aangewezen functionaris na of een wilsverklaring als bedoeld in artikel 9 of artikel 10 aanwezig is, tenzij reeds vaststaat dat de betrokkene medisch gezien niet in aanmerking komt als donor. Indien een uit het register blijkende wilsverklaring niet overeenkomt met een andere aanwezige verklaring als bedoeld in artikel 9 geldt de laatst afgelegde verklaring.
ARTIKEL 20 LID 2
Indien een persoon niet door middel van een wilsverklaring als bedoeld in artikel 9 of 10 toestemming heeft verleend tot of bezwaar heeft gemaakt tegen het na zijn overlijden verwijderen van organen, en redelijkerwijs vaststaat dat die persoon binnen afzienbare tijd zal overlijden, verstrekt de daartoe in het protocol, bedoeld in artikel 23, aangewezen functionaris de persoon of personen die op grond van artikel 11 bevoegd zijn tot het verlenen van toestemming voor het verwijderen van organen, voor zover zij aanwezig of bereikbaar zijn, passende informatie over de mogelijkheid van orgaandonatie.
ARTIKEL 20 LID 3
Indien geen wilsverklaring als bedoeld in artikel 9 of 10 aanwezig is of gebruik is gemaakt van de in de tweede volzin van artikel 9. tweede lid, bedoelde mogelijkheid, vraagt de daartoe in het protocol, bedoeld in artikel 23, aangewezen functionaris na het vaststellen van de dood de persoon of personen die op grond van artikel 11 bevoegd zijn tot het verlenen van toestemming voor het verwijderen van organen om toestemming voor het verwijderen van organen, tenzij reeds is gebleken van bezwaar daartegen van deze persoon of personen.
:
Ook artikel 14 lid 2 bevat informatie die onjuist is, zie hiervoor mijn toelichting op dat artikel.
Artikel 14 lid 1.
Tekst: Voordat een orgaan wordt verwijderd, wordt de dood vastgesteld door een arts die niet bij de verwijdering of implantatie van het orgaan betrokken mag zijn. Indien het voornemen bestaat tot het verwijderen van een orgaan uit een beademd stoffelijk overschot, wordt de dood vastgesteld aan de hand van de volgens de laatste stand van de wetenschap geldende methoden en criteria voor het vaststellen van de hersendood door een ter zake kundige arts. De wijze waarop de hersendood is vastgesteld, wordt vastgelegd in een verklaring waarvan het model is opgenomen in het in artikel 15, eerste lid, bedoelde protocol.
Toelichting:
1. “Voordat een orgaan wordt verwijderd, wordt de dood vastgesteld door een arts die niet bij de verwijdering of implantatie van het orgaan betrokken mag zijn”.
Het vaststellen van de dood kan alleen indien het lichaam geen levensfuncties meer vertoond. Het ontbreken van ademhaling en hartslag is niet voldoende om de dood te constateren, onderzoek van de ogen en in het bijzonder de beoordeling van de pupilreacties biedt meer zekerheid of de patiënt is overleden.
Een overlijdensverklaring opstellen over een lichaam dat nog tekens van leven geeft is wettelijk niet toegestaan.
2. “Indien het voornemen bestaat tot het verwijderen van een orgaan uit een beademd stoffelijk overschot,”
Het beademen van een stoffelijk overschot is een doelloze actie, iedere arts zal u dat kunnen vertellen en geen ziektekostenverzekering zal hier een vergoeding voor geven. Een stoffelijk overschot behoort toe aan een overleden persoon en is niet meer in staat om ingebrachte (beademde) lucht op enigerlei wijze te benutten. Om in de wet te schrijven dat een stoffelijk, beademd overschot, voor orgaandonatie kan worden gebruikt is derhalve een verkeerde voorstelling van zaken en geheel onmogelijk. Voor donatie kan alleen een levend lichaam worden gebruikt. De gebruikte tekst is ernstig misleidend.
3. “wordt de dood vastgesteld aan de hand van de volgens de laatste stand van de wetenschap geldende methoden en criteria voor het vaststellen van de hersendood door een ter zake kundige arts.”
In geen van de criteria die zijn vastgesteld voor de vaststellen van de hersendood is opgenomen dat de patiënt die hersendood wordt verklaard ook werkelijk dood is. Ergo, indien het protocol voor vaststellen van hersendood zal worden gevolgd zal onomstotelijk vast komen te staan dat de patiënt nog leeft. Er wordt zuurstof gemeten bij de ademhaling, dat kan alleen als je leeft. Aan de hand van het protocol wordt alleen veronderstelt dat de patiënt hersendood is. Er kan en mag dan geen overlijdensakte worden opgesteld. Het vaststellen van de dood aan de hand van een protocol voor de vaststelling van hersendood waaruit blijkt dat de patiënt leeft lijkt ernstig strijdig en buitenwettelijk.
De ernstige dwaling inzake het besluit hersendood protocol.
De vaststelling hersendood is op punten discussieerbaar. Er wordt onder andere in het protocol gesproken over het afwezig zijn van de ademhalingsreflex. Het is bekend dat patiënten bij wie de ademhalingsreflex grotendeels is verdwenen met behulp van een ijzeren long verder kunnen leven, maar ook dat deze patiënten getraind kunnen worden om met behulp van hun eigen spierkracht te ademen en dat zij dan slechts gedurende de slaap gebruik moeten maken van een ademhaling- ondersteunend apparaat. Met het fundamentele recht op leven moet deze mogelijkheid voor de patiënt worden overwogen en niet als levensbedreigende functie worden gezien die negatief meetelt in het hersendoodprotocol.
Wat onomstotelijk vaststaat is dat de patiënt die hersendood wordt verklaard zeker niet dood is. Er zal geen arts te vinden zijn die voor een hersendood verklaarde patiënt een overlijdensakte zal afgeven, nog zal een notaris overgaan tot het afronden van de nalatenschap op de vaststelling dat de patiënt hersendood is en zal een verzekeringsmaatschappij nog verdere verpleegkosten betalen voor een overleden patiënt.
Een hersendood verklaarde patiënt leeft en kan voedsel verteren, kan lichaamssappen uitscheiden, kan na maanden nog een levend kind baren, reageert op toegediende medicijnen, kan koorts ontwikkelen en zijn of haar wonden kunnen genezen.
Mensen die hersendood worden verklaard kunnen terugkeren tot bewustzijn en genezen. Iemand met hersenletsel kan en mag nooit dood worden verklaard want hij leeft. Het is dan ook een ernstige dwaling van de wet om de dood vast te stellen aan de hand van het protocol voor hersendood. Het is van groot belang dat deze zinsnede in artikel 14 lid 1 van de WOD gecorrigeerd wordt.
Ik verzoek van het voorstaande kennis te nemen en, zoals van een betrouwbare overheid mag worden verwacht, zorg te dragen voor een correcte aanpassing van de wetteksten. Daarbij wordt de wet niet veranderd, slechts correct verwoord. Ik verzoek u stappen te ondernemen en tot correctie over te gaan.
In afwachting van uw reactie.
A Wood-de Haas
Westeinde 256
1647 ML BERKHOUT
Wauw mooi stukje werk, ben zeer benieuwd of en wanneer een antwoord wordt gegeven .