x
Een uniek verhaal over de kracht van het leven, over de kracht van Liefde. Een afspraak van 2 mensen om samen het leven door te gaan, ’tot de dood ons scheidt’.. Maar wat bleek..? De dood scheidde beide mensen niet, maar bracht hen dichter dan ooit tevoren bij elkaar. Hans van Damme, auteur van het boek, biedt de laatste exemplaren van dit bijzondere boek, die hij nog heeft, aan WantToKnow-lezers aan. Wanneer dit verhaal uit deze laatste boeken hun lezers/doel bereiken, (waarbij jij er wellicht één van bent!) is het ‘project’ voor Hans afgerond.
x
x
Samen groeien met je overleden partner..
x
Vreugde na verdriet..!
2016 © Hans van Damme | deze versie WantToKnow.nl/be
x
Een spirituele geschiedenis over een tweelingzielenpaar, Inez en Hans, dat na het overgaan van één van hen, sámen de scheiding verwerkt en in samenwerking – zij ‘daar’ en hij hier – groeit naar een gezamenlijke taak in het bijdragen aan de bewustzijnsombuiging van de mensheid. Na intens gelukkig geweest te zijn met elkaar, moesten de auteur en zijn vrouw aanvaarden hoe haar fatale ziekte hen van elkaar ging scheiden. Was het echter wel een fatale ziekte? En werden zij wel van elkaar gescheiden? Hij, als achterblijvende, ondervond dat als de spirituele kant van het rouwproces zijn plaats krijgt, zo’n schok als het overgaan van een geliefde, leidt tot een diepgaande geestelijke groei, tot een dieper begrip van het bestaan. Ja, zelfs tot vreugde..!
Het verloop van de geschiedenis beschreven in dit boek, waarin een rijke schat aan wijze lessen en diepgaande ervaringen is verwerkt, maakt dat alles geleidelijk aan duidelijk. De ondervindingen van de schrijver kunnen voor de lezer een inspiratie vormen om van een moeilijke periode in het leven een verlichtende ervaring te maken, op weg naar een meer bewuste kijk op de essentie van het leven.
Inleiding
“Nee”, zei ze. “dat kan niet, dat doen we niet, dat mag niet!”. Ze had bezorgd gekeken, verschrikt. Het was 1962 en we kenden elkaar nu drie maanden. We hadden het goed samen. Zij was iemand waarop ik helemaal kon vertrouwen; een gevoel dat ik eigenlijk niet zo goed kende. Bij haar voelde ik mij op mijn gemak, ik voelde mij mezelf. En voor haar was ik haar anker geworden, na een leven dat haar ondanks haar ingeboren vrolijkheid bang had gemaakt. Maar bij mij voelde zij zich op haar gemak en zag ze weer toekomst.
Maar ik had me gerealiseerd dat ik nog minstens zes jaar zou studeren en ze zou moeten wachten. En dat wachten kon ik haar niet aandoen, vond ik. En dat er meer was dan dit verstandelijke redeneren, besefte ik toen nog maar nauwelijks, of liever: dat kón ik nog niet laten meewegen… En dus had ik een hanger gekocht en een anjer voor in haar haar en tijdens een wandeling op de Blaricummerheide had ik gezegd dat ik het uitmaakte. Ik deed dat met spijt, maar toen was ik handelde ik nog zódanig, dat als mijn verstand vond dat ik iets doen moest, ik dat dan ook deed.
Maar de kosmos greep in..
Dit kon inderdaad niet. Het lag niet in onze bestemming. Dat zou later nog heel duidelijk worden. En na haar overlijden begon ik steeds beter te begrijpen dat zij dat onbewust geweten moet hebben. We waren bestemd om, zoals al sinds eonen, samen te werken. En ze was bestemd om mij te begeleiden op mijn weg, ook en vooral, na haar overgang naar de andere kant.
En ik was bestemd om uit te drukken wat zij wist dat uitgedrukt moest worden. En dus bleven we, enigszins tot mijn verbazing, bij elkaar. Waarom eigenlijk? Had ik medelijden gehad? Had ik mijn beslissing niet durven uitvoeren? Wist ik dat het inderdaad niet kon? Ze is bij me gebleven, tot vandaag toe. Ondanks haar overlijden. Ze heeft me gestimuleerd en begeleid om bewust te worden van wat het leven werkelijk inhoudt. En dat groei de kern en de enige betekenis van dit leven is.
En dat je stappen kunt zetten als deze:
- Jezelf openstellen voor het feit dat er meer is dan deze materiele werkelijkheid.
- Kennis nemen van wat er dan allemaal meer is, via boeken en lezingen van mensen die je zijn voorgegaan
- Je gevoel leren lezen
- Aan jezelf werken zodat je allerlei gewoonten en blokkades die je op je geestelijke pad in de weg zitten, kunt gaan elimineren
- Gaan leven met datgene wat je hebt geleerd en ingezien en het steeds meer zelf gaan ervaren
- Struikelend en moeizaam doorzettend het nieuwe leven aanvaarden
- De impulsen gaan zien die vanuit de kosmos (of de Bron/ het Al-Dat-Is/God) naar je toekomen
- Zijn wat je bent geworden en je verdere doen daar van uit ondernemen
En daar gaat het boek over, en over nog veel meer..!
Het boek en de kriebelende ringvinger..
Zoals zo velen werd ook ik geconfronteerd met wat ieder van ons eens zal treffen: het einde van het aardse leven. Intens gelukkig geweest met mijn partner Inez moest ik aanzien hoe zij in korte tijd door een ernstige ziekte werd geveld. Op de één of andere manier besefte ik echter dat dit een oproep inhield die voor ons beiden van grote betekenis zou zijn. Ik ondervond dat toen ik de spirituele kant van het afscheidsproces zijn plaats kon geven, de schok van het overgaan van mijn geliefde leidde tot een diepgaande geestelijke groei.
En deze had, zo ervoer ik, tevens een betekenisvolle rol in haar proces. Ze had het, naar het lijkt, al gedurende haar sterfproces zien aankomen. “Alles is goed zoals het is” had ze tegen het medisch personeel gezegd, “Ik kan niet langer blijven, ik ben nodig aan de andere kant”. De eerste aanwijzing na haar overlijden dat ik nog niet van haar af was, kwam al gauw, vlak nadat ze was overgegaan. We hadden in haar laatste dagen afgesproken dat ze aan mijn ringvinger zou kriebelen als ze me, vanaf de andere kant, iets zou willen doorgeven.
Een paar weken na de begrafenis was ik op een regenachtige dag in november met de auto op weg om een paar spullen naar het ziekenhuis terug te brengen. Eigenlijk wilde ik dood. Ik was inmiddels ook nog met pensioen gegaan. Waar leefde ik nog voor? En toen gebeurde het: ze kriebelde aan mijn vinger! Ik keek rond en luisterde en ineens was daar een heldere stem: “JE MOET DOOR, WANT JE HEBT NOG WERK TE DOEN”. Dat kwam van Inez! Daarvan was ik totaal overtuigd. Ik wist het gewoon en ineens had ik weer een beetje moed. Vanaf dat moment vroeg ik mij vol verwachting af wat ik dan nog wel te doen had.
Het contact begint vorm te krijgen.
Na dat eerste contact kriebelde ze regelmatig aan mijn vinger… In het begin gewoon als troost, daarna als hulp bij de verwerking van het fysieke gemis.. Maar ook.. bij het vinden van hotelletjes gedurende mijn vakanties, en nog weer later als steun bij het overbrengen van mijn ervaringen. Gedurende die eerste periode had ik een reading gedaan, waarbij Inez, die steeds door de reading heen kwam, werd herkend als de vrouw, waarmee ik zo heel lang contact had.
“Inez was nu klaar geweest met haar taak op Aarde en zou vanaf gene zijde haar werk gaan voortzetten. Zij en ik werkten al vanaf de Atlantis-periode samen in een soort kosmisch partnerschap, onze gemeenschappelijke taak vervullend voor Aarde en mensheid. Soms samen op Aarde, soms samen aan de overzijde, soms zij daar en ik hier, of andersom”. Ik was diep geroerd.
Na ruim twee jaar wachtte ik echter nog steeds op wat ik nu eigenlijk te doen had. En toen gebeurde er iets. Gedurende een wandeling in Frankrijk kriebelde Inez plotseling in ongekende hevigheid aan mijn vinger. Uiterst alert concentreerde ik mij en toen ontving ik allereerst het bericht van haar dat wij ‘tweelingzielen’ waren. Eigenlijk wist ik helemaal niet wat dat waren, maar toen ik daar met Inez over communiceerde werd mij duidelijk dat het een gevoel is, ondefinieerbaar, voor ieder weer anders.
Zoals ik het voel, of misschien liever: zoals wij het voelen, is het een voortdurend samenzijn, en een eeuwige, continue samenwerking. Toen kwam de echte boodschap door. Inez liet mij weten dat ik met haar hulp een boek zou gaan schrijven, waarmee ik de wereld in zou gaan en vervolgens zou ik lezingen gaan geven over onze wederwaardigheden. Ik kreeg een krachtige herkenning in de vorm van de bekende kippenvel-‘aanval’, toen dit allemaal tot mij doordrong..
Het boek is geschreven
Het behoeft geen betoog dat één en ander precies is gegaan zoals Inez had aangegeven. Ik ben direct nadat ik thuis kwam aan dat boek begonnen en merkte al gauw dat ik inhoudelijke informatie gaandeweg ontving. Bij het samenstellen ervan werd ik op de één of andere manier krachtig bijgestaan, zonder dat ik dat zelf helemaal doorhad. In de loop van het schrijfproces begon ik via meditaties en doorgevingen – nu ook via mijn gids met wie ik inmiddels contact had gekregen – te begrijpen dat het de bedoeling was dat ik de rest van mijn leven, gesteund door mijn vrouw, mensen zou gaan inspireren. En liefde in hun leven centraal te stellen.
Nog weer later kwam ik via Inez in contact met een groeiende, liefdevolle Mu-energie. Zoals je weet is Mu de afkorting van het vroegere continent Lemurië, waarvan deze energie latent in de Aarde aanwezig is. En die begon ik toen te voelen. Deze energie wordt ook wel uitgedrukt door een Keltisch kruis en bleek gelijk te zijn aan Maria Magdalena-energie (opgemerkt in de Pyreneeën, rond Rennes-le-Chateau, in het Katharengebied) en die weer aan de Christusenergie..
Die energie heb ik inmiddels ook in Ierland en Australië aangetroffen, en ook in graancirkels in Wiltshire, Engeland. En ook mijn Inez bleek op wondere wijze deze energie in zich gedragen te hebben, getuige het feit dat die nog steeds in mijn huiskamer aanwezig is, op de plaats waar haar hoofd lag toen ze was opgebaard. En inmiddels heeft Inez zich ook aan haar zuster kenbaar gemaakt. Haar boodschap lijkt wel te zijn dat, wil de thans plaats vindende transformatie van de Aarde en de mensheid kunnen slagen, het reeds doorbrekende bewustzijn dat Liefde als kern van alle dingen werkelijk een rol van betekenis dient te spelen, brede ondersteuning nodig heeft.
Ze brengt mij steeds meer in contact met de al eeuwen weggedrukte vrouwelijke energie, die in deze tijd aan het groeien is. Het is indrukwekkend te zien dat het bewustzijn over een nieuwe manier van leven overal om ons heen begint te ontspruiten en dat bij zeer velen, ieder op zijn of haar eigen manier, gaandeweg het inzicht ontstaat hoe we kunnen groeien naar een meer bewuste kijk op de essentie van het leven. En Inez kriebelt nog steeds aan mijn vinger…!
* * *
Wil je het indrukwekkende boek van Hans van Damme bestellen,
vul dan onderstaande digitale bestelbon in, verstuur hem
en maak gelijktijdig € 10,-
(€ 8,- voor het boek en € 2,- bijdrage verzendkosten)
over op rekening:
NL35INGB0004313174
t.n.v. Dolphins & Whales publishing bv in Heemstede
Je hebt het boek dan binnen 1 week in huis!
Woon je niet in Nederland maar wel in Europa?
Maak dan € 18,- over
op de hierboven genoemde IBAN-rekening. (Bic code is: INGBNL2A)
Onder vermelding van ‘Vreugde na verdriet’..
